کمپانی خودروسازی ولوو بزرگترین اتوبوس جهان با ظرفیت حمل ۳۰۰ مسافر را برای استفاده در سیستم حمل و نقل عمومی برزیل معرفی کرد.
اتوبوس Gran Artic 300 ساخت ولوو، یک اتوبوس سه کابینه با ظرفیت حمل ۳۰۰ مسافر است که سه کابین آن با المانهای انعطافپذیر به یکدیگر متصل میشوند. این خودرو که تلفیقی از اتوبوس و قطار است؛ بر خلاف اتوبوس عجیب و غریب چینیها که قرار است از روی ترافیک عبور کند، برای خیابانها ساخته شده است و از یک شاسی سهتکه بهره میبرد.
طول این اتوبوس اندکی کمتر از ۹۱ متر و در مقایسه با دیگر اتوبوسهای سری Artic بسیار بزرگ است. مدل کوچک سری اتوبوسهای Artic ولوو در دو نسخه با ظرفیت حمل ۱۵۰ و ۱۸۰ مسافر موجود است که به ترتیب طولی برابر با ۱۸.۵ و ۲۱ متر دارند. مدل Super Artic 210 را میتوان بهترین ترکیب از لحاظ ظرفیت و اندازه دانست. طول این اتوبوس تنها ۱ متر از مدل Artic 180 بیشتر است اما، در مقایسه با مدل 180 ظرفیت حمل ۳۰ مسافر بیشتر دارد.
این خودروساز سوئدی مدل Gran Artic 300 را برای سیستم حمل و نقل عمومی سریع برزیل توسعه داده است و ادعا میکند ظرفیت حمل مسافر آن از بزرگترین اتوبوسهای کنونی به میزان ۳۰ نفر بیشتر است و میتواند بهجای سه اتوبوس معمولی در ناوگان حمل و نقل عمومی به کار گرفته شود. این امر به معنی اتوبوسهای کمتر در سطح شهر و در نتیجه از لحاظ تئوری، انتشار آلایندههای کمتر است.
ولوو زمان فروش اتوبوسهای جدید خود را اعلام نکرده است؛ اما ما مشتاقانه منتظر هستیم تا تأثیر ناوگان اتوبوسهایی با ۳۰۰ مسافر را بر میزان انتشار آلایندهها، سرعت سرویسهای حمل و نقل عمومی و رانندگان عادی ببینیم.
شنبه 7 تیر 1393 ساعت 10:34
لیندا کیانی متولد شهریور ۱۳۵۹ در آبادان است. او تحصیلات خود را تا کنون تا مقطع کارشناسی ارشد فلسفه ادامه دادهاست. او با بازی در مجموعه تلویزیونی «ساعت شنی» در نقش «مهتاب»، توجه علاقه مندان سینما را به بازی و تواناییهای خود جلب کرد. کیانی جزو هنرمندانی بود که به برزیل سفر کرده بودند تا مشوق تیم ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ باشند. تصویری از او را در بازار برزیل ببینید.
جام جم سرا:زن خیلی خونسرد به نظر می رسد، انگار برایش هیچ چیز مهم نیست، اما مرد ناراحت و عصبانی است. هر دوی آنها منتظرند تا نوبت رسیدگی به پرونده شان برسد، بالاخره هم منشی دادگاه نام هر دوی آنها را می خواند و زوج جوان وارد شعبه دادگاه می شوند.
هنوز جلسه دادگاه شروع نشده که مرد رو به زن با عصبانیت می گوید: «می بینی پای ما را به کجاها باز می کنی» و زن جواب می داد: «دادگاه خانواده جای بدی است ولی برزیل جای خوبی است؟»
بحث شان بالا می گیرد و قاضی از آنها می خواهد که آرام باشند. لحظاتی بعد، قاضی پس از مطالعه دادخواست پرونده، از آنها می خواهد درباره مشکل شان صحبت کنند و در این شرایط است که سعید شروع می کند به تعریف داستان زندگی شان: «همسرم را از چند سال قبل از ازدواج مان می شناختم. آشنای دور بودیم و از روزی که سارا را در مراسم عروسی عمویم دیدم، عاشقش شدم. البته آن موقع نمی توانستم به خواستگاری اش بروم چون هنوز سرباز بودم ولی در تمام روزهای قبل از ازدواج مان نگران بودم که مبادا سارا با یک نفر دیگر ازدواج کند.»
مرد جوان نفس تازه می کند و ادامه می دهد: «بعد از اینکه سربازی ام تمام شد، مجبور بودم برای تامین مخارج زندگی و ازدواج مان پول پس انداز کنم؛ به خاطر همین چند سالی شبانه روز در یک شرکت بزرگ کار کردم و بعد از آن خودم مدیر یک شرکت شدم و با وضع مالی نسبتا خوبی که به دست آورده بودم به خواستگاری سارا رفتم. بالاخره بعد از چند سال انتظار، من و او با هم ازدواج کردیم و زندگی مشترکمان شروع شد اما متاسفانه این همه سختی کشیدیم که امروز اینجا باشیم.»
سعید با حسرت، آه بلندی می کشد و ادامه می دهد: «روزهای اول زندگی مشترکمان خیلی خوب و خاطره انگیز بود. وضع مالی خوبی داشتم. همین که در کنار همسری زندگی می کردم که سال ها آرزوی ازدواج با او در دلم بود، برایم کافی بود. سارا زن کم توقع و خوبی است و من به خاطر این اخلاق خوب او، همیشه خوشحال بودم. بعد از 2 سال، در حالی که ما صاحب یک دختر شده بودیم، وضع مالی من هم بهتر شد. یک روز وقتی به شرکت رفتم دوستان قدیمی ام با من تماس گرفتند و گفتند که می خواهیم به برزیل برویم و تا آخر بازی های جام جهانی آنجا باشیم. آنها از من خواستند در کنارشان باشم و از همان روز بود که مشکل من با سارا شروع شد. همسرم می گفت که باید من را هم ببری و من می گفتم که دوستانم همه مجرد هستند و من دوست ندارم همسرم را با دوستان مجردم به سفر ببرم. می گفت خب خودت هم نرو. می گفتم برایم بلیت گرفته اند و برنامه ریزی ها انجام شده، اصلا چرا نباید بروم؟ جالب است که چند سال پیش، همسرم دو هفته به آنتالیا رفت، آن هم با دوستانش. وقتی این موضوع را به یادش آوردم گفت برزیل با آنتالیا فرق دارد و او نمی گذارد که من به تنهایی راهی برزیل شوم...»
در این هنگام سارا صحبت های همسرش را ناتمام می گذارد و رو به قاضی می گوید: «آن شب سعید با آب و تاب در مورد سفرش به برزیل با من حرف زد. احساس بدی به من دست داد، انگار من اصلا وجود ندارم و نباید نظر بدهم. او می گفت که برای بلیت، مبلغ هنگفتی پرداخت کرده اند و در بهترین هتل، جا رزو کرده اند. هر چقدر من گفتم من را هم با خودت ببر قبول نکرد، حالا که او نمی خواهد مرا با خودش ببرد، من هم مهریه ام را می خواهم که حق من است.»
وقتی حرف های سارا تمام می شود، سعید با صدای بلند می خندد و می گوید: «یعنی برای یک سفر به برزیل، باید 500 سکه پرداخت کنم، خب اگر اینطور است ترجیح می دهم بعد از پرداخت مهریه، طلاق این خانم را هم بدهم چون نمی توانم با زنی زندگی کنم که به خاطر یک سفر، می خواهد از من باج بگیرد.»
لج و لجبازی بین زوج جوان دوباره شروع می شود و سارا رو به قاضی می گوید مهریه حقش است و سعید در جواب می گوید: «اگر تو از روز اول ازدواج می گفتی مهریه می خواهی، من حقت را می دادم اما امروز با این کارت اعتماد مرا از بین بردی. حالا که اینطوری رفتار می کنی هم مهریه ات را می دهم هم طلاقت را. زنی که پای شوهرش را به دادگاه بکشد تا اینطوری حقش را بگیرد، بهتر است که کلا از زندگی ام خارج شود.»
سارا که اصلا فکرش را نمی کرد کار به اینجا بکشد، می خواهد به لجبازی اش ادامه دهد اما شوهرش کاملا عصبانی و جدی است و می گوید که حالا جز طلاق چیزی نمی خواهد. زن جوان که شوکه شده، از سعید عذرخواهی می کند و می گوید: «من اشتباه کردم. می خواستم لجبازی کنم. راستش را بخواهی اینها همه حرف های رویا، دوست صمیمی ام بود. او به من یاد داد که این کار را بکنم تا تو را بترسانم؛ من اصلا نمی خواهم طلاق بگیرم.»
سارا سپس با گریه درخواستش را از روی میز قاضی برمی دارد و می گوید که درخواست مهریه اش را پس می گیرد. مرد جوان وقتی می شنود که دخالت دوست همسرش در زندگی آنها، باعث شده کارشان به دادگاه خانواده کشیده شود، عصبانیتش بیشتر می شود و رو به قاضی می گوید: «تحمل این زندگی دیگر برایم غیرقابل تحمل شده و اجازه نمی دهم که نظر فرد دیگری، زندگی ما را اینطور به هم بریزد.»
مرد جوان اصرار دارد که باید به زندگی مشترک با همسرش پایان دهد و قاضی سعی می کند او را آرام کند. سپس رسیدگی به درخواست مرد جوان برای جدایی را به جلسه دیگر و زمانی موکول می کند که عصبانیت مرد فروکش کند.(همشهری سر نخ)
در شرایطی که امشب تیمهای آلمان و آرژانتین بر سر کسب مقام قهرمانی جام بیستم در جدال نهایی نبرد میکنند، به نظر میرسد پیروز واقعی این مسابقات، شخص دیگری باشد. همان کسی که سالها با مشکلات عدیده مالی دست و پنجه نرم کرد اما به خاطر اختراع اسپری مخصوص داوری، ثروت کلانی کسب کرد.
طبق گزارش این شخص «هاینه آلماگنیه» 43 ساله نام دارد که اسپری مخصوص تشکیل خط دفاع در موقع ضربات آزاد را برای تسهیل کار داوران و بالابردن کیفیت داوری مسابقات اختراع کرد تا پس از مثبت نتیجه دادن در جام جهانی 2014 مورد استفاده،اکنون مورد استفاده در لیگهای اروپایی از جمله لیگ برتر انگلیس قرار گیرد.
هاینه در گفتوگویی مدعی شدهزمانی که دیده در جام جهانی این اسپریها توسط داوران مورد استفاده واقع شده، لحظه بزرگی در زندگیاش به وجود آمده است. وی افزود: 14 سال تمام از عمرم را روی این پروژه کار کردم. وقتی اولین بار داور مسابقه در جام جهانی از این اسپری استفاده کرد، سیلی از پیام مکتوب از طرف خانواده و دوستانم به طرفم سرازیر شد. برای اولین بار بود که فوقالعاده احساسی می شدم و اشک در چشمانم حلقه زده بود. خوب به یاد میآورم آن لحظه چه فکر میکردم.
آلماگینه به عنوان یکی از 5 فرزند یک خانواده برزیلی در خانهای سه خوابه در ایتویتوبا که شهری کوچک میان سائوپائولو و برازیلیا است، رشد کرد.
او میگوید: ما مجبور بودیم همه در یک اتاق خواب کوچک بخوابیم. هیچ وقت اسباب بازی نداشتم و لباسهای ما خیلی کم بود. والدینم مجبور شدند مرا در سن 8 سالگی بفرستند که کار کنم.
اکنون او از راه اختراعی که انجام داد، صاحب ثروت کلانی شده است.
او گفت: آن همه تلاشی که در این 14 سال کشیدم واقعا به اندازه درآمد کسب نیست.من بهای سنگینی یعنی عمرم را گذاشتم. امیدوارم با این وسیله که من ساختم، کمک به بهبود فوتبال شود و کار داوران را راحتتر کند.
کمپانی خودروسازی ولوو بزرگترین اتوبوس جهان با ظرفیت حمل ۳۰۰ مسافر را برای استفاده در سیستم حمل و نقل عمومی برزیل معرفی کرد.
اتوبوس Gran Artic 300 ساخت ولوو، یک اتوبوس سه کابینه با ظرفیت حمل ۳۰۰ مسافر است که سه کابین آن با المانهای انعطافپذیر به یکدیگر متصل میشوند. این خودرو که تلفیقی از اتوبوس و قطار است؛ بر خلاف اتوبوس عجیب و غریب چینیها که قرار است از روی ترافیک عبور کند، برای خیابانها ساخته شده است و از یک شاسی سهتکه بهره میبرد.
طول این اتوبوس اندکی کمتر از ۹۱ متر و در مقایسه با دیگر اتوبوسهای سری Artic بسیار بزرگ است. مدل کوچک سری اتوبوسهای Artic ولوو در دو نسخه با ظرفیت حمل ۱۵۰ و ۱۸۰ مسافر موجود است که به ترتیب طولی برابر با ۱۸.۵ و ۲۱ متر دارند. مدل Super Artic 210 را میتوان بهترین ترکیب از لحاظ ظرفیت و اندازه دانست. طول این اتوبوس تنها ۱ متر از مدل Artic 180 بیشتر است اما، در مقایسه با مدل 180 ظرفیت حمل ۳۰ مسافر بیشتر دارد.
این خودروساز سوئدی مدل Gran Artic 300 را برای سیستم حمل و نقل عمومی سریع برزیل توسعه داده است و ادعا میکند ظرفیت حمل مسافر آن از بزرگترین اتوبوسهای کنونی به میزان ۳۰ نفر بیشتر است و میتواند بهجای سه اتوبوس معمولی در ناوگان حمل و نقل عمومی به کار گرفته شود. این امر به معنی اتوبوسهای کمتر در سطح شهر و در نتیجه از لحاظ تئوری، انتشار آلایندههای کمتر است.
ولوو زمان فروش اتوبوسهای جدید خود را اعلام نکرده است؛ اما ما مشتاقانه منتظر هستیم تا تأثیر ناوگان اتوبوسهایی با ۳۰۰ مسافر را بر میزان انتشار آلایندهها، سرعت سرویسهای حمل و نقل عمومی و رانندگان عادی ببینیم.
ستاد توسعه علوم و فناوریهای شناختی معاونت علمی (CSTC) و بنیاد تحقیقاتی سائوپائولوی (FAPESP) برزیل سومین فراخوان پیشنهاد طرح پژوهشی در قالب "Regular Project Award" را منتشر کردند.
هدف از انتشار این فراخوان ایجاد یک همکاری مشترک بین تیم های ایرانی و برزیلی در زمینههای مورد علاقه "FAPESP " و "CSTC" در مرزهای دانش و تکنولوژی و همچنین تبادل و توسعه خدمات و ابزارهای شناختی بین دو کشور است. در این راستا، علاقمندان به مشارکت در این فراخوان میتوانند با مراجعه به سایت ستاد و مطالعه کامل فراخوان پیشنهاد طرح پژوهشی از شرایط آن آگاهی پیدا کنند.
بر اساس این فراخوان، پیشنهاد طرح پژوهشی باید به صورت یک طرح مشترک بین پژوهشگران ایرانی عضو هیات علمی دانشگاهها یا مدیر یک شرکت دانش بنیان داخلی که ترجیحا " Principal Investigator" ستاد هستند و پژوهشگران برزیلی از ایالت سائوپائولو در چارچوبهای معرفی شده در فراخوان ارائه شود.
البته، با توجه به اینکه شرط اصلی طرف برزیلی حمایت از پروژه هایی است که مجری برزیلی آن "Principal Investigator" در "FAPESP" باشد، حمایت از طرحهای پژوهشی "Regular" و "SPRINT" در قالب میز همکاریهای ایران و برزیل منوط به این شرط خواهد بود. پیشنهاد طرح پژوهشی مشترک میبایست ابتدا توسط طرفین ایرانی و برزیلی تنظیم شده و مورد توافق قرار گیرد سپس طرف ایرانی بارگذاری فرمهای مربوط به پیشنهاد طرح پژوهشی را در سایت ستاد (CSTC) و طرف برزیلی فرم های نظیر را در سایت FAPESP انجام دهد. روند داوری پیشنهاد طرح پژوهشی در این فراخوان به طور مستقل در CSTC و FAPESP انجام خواهد شد و پذیرش نهایی منوط به پذیرش طرح در هر دو سو است.
بر اساس این گزارش، پذیرش طرح از 5 آذر سال جاری شروع شده و تا 3 اسفند 95 ادامه دارد که در این چارچوب حداکثر سه طرح مورد حمایت مالی قرار خواهند گرفت. البته اولویت ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی حمایت از تیم هایی است که سابقه همکاری پژوهشی با ستاد را داشته یا در مجموعه گروه های پیشرو ستاد قرار دارند.
Barbecue
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
مقامات بهداشتی در کلمبیا و برزیل یک کارزار وسیع کنترل پشه با استفاده از یک باکتری طبیعی به نام ولباچیا به راه انداختهاند تا از انتشار ویروسهای زیکا و دنگی در میان مردم جلوگیری کنند.
به گزارش رویترز کارآزماییهای در مقیاس کوچک این شیوه که شامل آلوده کردن پشهها با باکتری ولباچیا برای پیشگیری از انتشار این ویروسها است، کاهش قابلتوجه در توانایی پشهها در انتقال زیکا و دنگی را نشان داده و اهداکنندگان را به حمایت از طرحهای مشابه در مقیاسهای بزرگتر برانگیخته است.
پریتی پاتل، وزیر توسعه بینالمللی بریتانیا در هنگام اعلام طرح بزرگتر مشابه در لندن گفت: «استفاده ولباچیا بالقوه میتواند یک راهحل پایدار و راهگشا برای کاهش اثرات شیوه این ویروسها در سراسر جهان و بهخصوص در میان فقیرترین مردم جهان باشد.»
کارزارهای کنترل پشههای با این شیوه قرار است از اوایل سال میلادی آینده در شهر آنتیوکیا در کلمبیا و ریودوژانیرو در برزیل با اعتباری ۱۸ میلیون دلاری شروع شود که دولتهای بریتانیا و آمریکا، بنیاد خیریه جهانی تراست ولکام و بنیاد بیل و ملیندا گیتس آن را تأمین میکنند.
باکتری ولباچیا بهطور طبیعی در بسیاری از گونههای پشه در جهان یافت میشود و پژوهشها نشان دادهاند که این باکتری میتواند به میزان زیادی توانایی پشهها را برای انتقال ویروسها به انسانها کاهش دهد.
اما این باکتری بهطور طبیعی در پشه آئیدس آجیپتی، گونه پشهای که عمدتاً مسئول انتقال طیفی از ویروسهای بیماریزا شامل زیکا، چیکونگونیا و تب زرد است، یافت نمیشود.
پژوهشگران بینالمللی در طول دهه گذشته در یک برنامه غیرانتفاعی به سرپرستی استرالیا راهی برای انتقال باکتری ولباچیا به پشههای آئیدس آجیپتی و ایجاد امکان انتقال باکتری به نسل بعدی پشهها یافتند.
هنگامیکه پشههای دارای باکتری ولباچیا در یک منطقه رها میشوند، با پشههای محلی زادوولد میکنند و باکتری را به نسلهای آینده منتقل میکنند. در طول چند ماه، اکثریت پشهها حامل باکتری ولباچیا خواهند و تأثیر باکتری پایدار خواهد ماند.
کارآزماییهای میدانی با استفاده از این شیوه از سال ۲۰۱۱ در پنج کشور انجام شده و نشان دادهاند که هنگامیکه نسبت بالایی از پشههای یک منطقه حامل این باکتری باشند، سرایت محلی ویروس متوقف میشود.
ترِوِر ماندل، رئیس بخش بهداشت جهانی بنیاد گیتس گفت که امیدوار است کارزارهای در مقیاس بزرگ بتوانند توانایی ولباچیا را بهعنوان «شکلی انقلابی محافظت در برابر بیماریهای ناقل پشه نشان دهند.»
او در بیانیهای گفت: «این شیوه ارزانقیمت و پایدار است و به نظر میرسد باعث محافظت در برابر ویروسهای زیکا، دنگی و مجموعهای از ویروسهای دیگر میشود.»
مسیح نجات دهنده و رهایی بخش :
آبشارهای ایگوزو :
کلیسای جامع برزیلیا :
پارک ملی لنچویس ماران هنزس :
سد ایتایپو :
ساحل کوپاکابانا :
کوهستان کله قندی :