در حال حاضر کاوشگر و مریخ نورد مورد بحث، اسم خاصی ندارند و ظاهراً چینی ها می خواهند برای انتخاب اسم آنها مسابقه ای عمومی را برگزار نمایند. کشور مذکور قصد دارد سطح مریخ را به منظور یافتن آب یا یخ و دیگر ویژگی های مهم مورد بررسی قرار دهد.
با این حساب اگر چین بتواند کاوشگرش را به سلامت روی سیاره سرخ بنشاند، در کنار ایالات متحده امریکا، روسیه، اتحادیه اروپا و هند، پنجمین کشوری خواهد بود که به این مهم دست یافته.
بامداد – چندی پیش مریخنورد جدید سازمان فضایی اروپا در هنگام فرود بر سطح مریخ سقوط کرد و نابود شد. حال این سازمان علت اصلی سقوط مریخنورد خود را کشف و اعلام کرد که مأموریت نیمه شکست خورده را در مراحل بعدی ادامه میدهد.
به گزارش به نقل از سرویس فناوری آنا، برنامه فضایی «اگزوماس» سازمان فضانوردی اروپا یک برنامه چند مرحلهای است که نخستین مرحله آن با موفقیت و دومین گام آن با شکست به پایان رسید. گام دوم این برنامه فرود «شیاپارلی»، مریخنورد فضاپیما، روی مریخ بود اما این فرود در آخرین دقیقه به یک فاجعه تمام عیار تبدیل شد. سقوط مریخنورد از فاصله ۳ کیلومتری روی سطح مریخ، نه تنها این مأموریت را با شکست روبرو کرد بلکه سطح مریخ را نیز به شدت دچار آلودگی کرد و نگرانیهای زیادی درباره ی آینده تحقیقات روی سیاره ایجاد کرد.
بررسیهای سازمان فضایی اروپا درباره علل درست عمل نکردن چتر و مکانیزم فرود این فضاپیما به این نتیجه رسید که در دقایق آخر این مریخنورد مریخ را اشتباه تشخیص داده است! حسگر ارتفاعسنج این فضاپیما به مدت یک ثانیه از کار میافتد و این زمان کافی بود تا حسگرهای مربوط به تکمیل فرود فعال شوند و بلافاصله به سیستم اطلاع دهند که در حال فرو رفتن در مریخ است. در نتیجه چتر فرود و سیستم ترمزها از مدار خارج شده و مکانیزم کنترل معکوس فعال شده است و این اتفاقات در شرایطی رخ داده که هنوز مریخنورد بیش از ۳ کیلومتر تا سطح سیاره سرخ فاصله داشته است.
این نخستین باری نیست که سازمان فضایی اروپا تلاش ناموفقی برای فرود کاوشگر در سیاره ی سرخ دارد. در تلاش قبلی این سازمان، مریخنورد «بیگل ۲» روی مریخ فرود آمد اما نتوانست بازوهای خورشیدی خود را بگشاید و در همان نقطه از کار افتاد! این مریخنورد بعدها توسط مدارگردهای ناسا پیدا شد اما پروژه آن برای همیشه به فراموشی سپرده شد. اکنون سازمان فضایی اروپا اعلام کرده است که علیرغم شکست فاز دوم مأموریتش، فازهای اعزام بعدی را در ۲۰۲۰ دنبال خواهد کرد و این بار یک مکانیزم بازخوانی مجدد کامپیوتری در فضاپیما طراحی میکند تا از سقوط به دلیل یک خطا جلوگیری کند.
منبع:سایت علمی بیگ بنگ
نوشته یک ثانیه فاصله مرگ و زندگی برای کاوشگر مریخی اولین بار در بامداد پدیدار شد.
با یافتههای اخیر دانشمندان در خصوص فضاپیمای Beagle 2، احتمالا یکی از معماهای تاریخی کاوش در مریخ حل شده است.
به منظور پردهبرداری از سرنوشت فضاپیمای Beagle 2، دانشمندان در دانشگاههای لیسستر و دو مونفورت از شیوهی عکسبرداری جدیدی استفاده کردهاند که مبتنی بر تکنولوژی مدلسازی سهبعدی است. بر اساس یافتههای این گروه، کاوشگر بدون سرنشین مورد نظر نهتنها سقوط نکرده؛ بلکه بعد از فرود موفق، شروع به فعالیت کرده است، اما آنتن رادیویی آن بهدرستی باز نشده است.
فضاپیمای Beagle 2، ساختهی دانشگاههای اُپن و لیسستر است و اولین مأموریت بین سیارهای بریتانیا به شمار میرود. این فضاپیما با بودجهای محدود ساخته شد و در تاریخ سوم ژوئن سال ۲۰۰۳، به همراه مدارگرد پیشرفتهی مریخ ESA سفر خود را آغاز کرد. بیگل ۲ شش روز قبل از رسیدن به سیارهی سرخ، از مدارگرد جدا شد و در تاریخ ۲۵ دسامبر، با یک زنجیرهی اتوماتیک کاهش سرعت و فرود به حرکت خود ادامه داد. اما پس از آنکه نتوانست با سفینهی مادر ارتباط رادیویی برقرار کند، از دید خارج شد.
سرنوشت فضاپیمای Beagle-2 به شکل یک معما درآمده بود تا اینکه در سال ۲۰۰۴، مدارگرد شناسایی مریخ ناسا تصاویری با وضوح بالا ارسال کرد که این فضاپیما را در سطح مریخ نشان میداد. پس از تحلیل تصاویر، مشخص شد که از چهار پنل خورشیدی این فضاپیما، تنها دو پنل باز شده است و محتملترین سناریو این است که فضاپیما، با شدتی بیش از حد پیشبینی شده به سطح مریخ برخورد کرده است و همین امر باعث شد فضاپیما در چتر نجات یا کیسههای هوای خود گیر کند و بهطور کامل باز نشود (البته اگر فضاپیما پس از این برخورد به حدی سالم مانده باشد که بتواند باز شود).
پروفسور مارک سیمز مدیر سابق مأموریت بیگل ۲ و استاد اخترزیستشناسی و تجهیزات فضانوردی دانشگاه لیسستر است. بر اساس گفتههای او، توضیحات ارائهشدهی قبلی دربارهی سرنوشت Beagle 2 نیاز به اصلاحات اساسی دارند. گروه پروفسور سیمز با استفاده از روش تصویربرداری جدیدی به نام «تحلیل بازتابی»، نگاهی جدید به Beagle 2 دارد و نتیجهگیری کرده است که در حقیقت، این فضاپیما با موفقیت و بدون آسیب بر روی مریخ فرود آمده است، سه یا حتی هر چهار پنل خورشیدی خود را باز و بهاحتمال فراوان شروع به کاوش این سیاره کرده است.
روش تحلیل بازتابی توسط پروفسور سیمز ارائه شده است و اساسا راهی برای مهندسی معکوس یک تصویر ولو با وضوح پایین است تا مشخص شود چه چیزی آن را به وجود آورده است. در این روش، مدلهای مجازی یک شیء در موقعیتهای مختلف ایجاد میشوند، سپس از زاویههای مختلف در معرض نور خورشید مجازی قرار میگیرند و نهایتا با تصاویر واقعی مقایسه میشوند تا یک مورد مطابقت پیدا شود. شاید این روش به نظر ساده برسد؛ اما پروفسور سیمز مجبور بود برای حصول اطمینان از کارآمد بودن این روش، نزد متخصصان دانشگاه دو مونفورت برود.
نیک هیگت، رئیس گروه شبیهسازی دانشگاه دو مونفورت گفته است برای انجام این تحلیل و با استفاده از نرمافزارهای موجود برای مدلسازی سهبعدی، انیمیشن، جلوههای بصری و طراحی شبیهسازی، مدلی سه|بعدی و دیجیتال از Beagle 2 ساخته شد. این مدل دارای دقت کافی در بازتاب نور خورشید مجازی بود و میشد آن را در موقعیتهای مختلفی که احتمالا خود فضاپیما پس از فرود تجربه کرده است، قرار داد. علاوه بر این، نرمافزار باید دوربینهای با وضوح بالای مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) را نیز شبیهسازی میکرد تا بتوان تصاویر ارسالشده به زمین را بازتولید کرد.
هیگت اضافه کرد:
در ادامه، مقایسهی بصری تصاویر واقعی و شبیهسازی شده میتوانست مشخص کند کدامیک از وضعیتهای فرود (باز شدن ۱، ۲، ۳، یا ۴ پنل خورشیدی) میتواند به واقعیت نزدیکتر باشد. این یکی از مسائلی بود که در پروژهای اصلی ما اثبات شد؛ ولی مسروریم که به اطلاع شما برسانیم، امروز ما از طرح اصلی نیز بسیار فراتر رفتهایم و به این نتیجهی هیجانانگیز رسیدهایم که فضاپیمای beagle 2 سقوط نکرده است و با باز شدن اکثر پنلهای خورشیدی خود، با موفقیت فرود آمده است. امیدواریم نتایج به دست آمده، ما را در حل این معمای دیرپا کمک کنند و برای انجام دیگر مأموریتهای پیش رو در مریخ هم سودمند باشند.
به گفتهی سیمز، ممکن است هرگز سرنوشت دقیق فضاپیمای Beagle 2 مشخص نشود؛ اما محتملترین توضیح این است که آنتن رادیویی به کاررفته در این فضاپیما برای ارتباط با مارس اکسپرس (Mars Express) دچار مشکل شده است. یکی از پنلهای خورشیدی این فضاپیما باز نشده و به همین سبب آنتن گیر کرده است و یا یکی از پنلها بهطور کامل و صحیح باز نشده و آنتن را دچار اختلال کرده است (کمی شبیه کابینتهایی که باید با ترتیبی مشخص بسته شوند و در غیر این صورت، بهدرستی در جای خود قرار نمیگیرند.)
یکی از نکات مبهم ماجرا این است که اگر سه یا هر چهار پنل خورشیدی Beagle 2 باز شده باشند، این فضاپیما انرژی کافی برای فعالسازی و انجام مأموریت جستجوی حیات بر روی سیارهی سرخ دارد و حتی ممکن است هماکنون این فضاپیما در حال فعالیت باشد.
سیمز در مصاحبهی خود با شبکهی بیبیسی بیان میگوید:
ممکن است این فضاپیما چندصد روز به فعالیت خود ادامه داده باشد و این به میزان گردوخاک انباشتهشده بر روی پنلهای خورشیدی و گردبادهایی بستگی دارد که آن گردوخاک را از روی پنلهای خورشیدی پاک کردهاند (مشابه آنچه برای مریخنورد اکتشافی ناسا اتفاق افتاد). یک احتمال این است که این فضاپیما تا امروز در حال فعالیت باشد؛ اما این احتمال بسیار ضعیف است و من بهشخصه آن را بسیار بعید میدانم.
به گفته این گروه تحقیقاتی؛ در صورت تأمین بودجه، میتوان به شکلجامعتر به تحلیل محل فرود پرداخت.
اگرچه انهدام فرودگر اروپا که بخشی از کاموریت اگزومارس 2016 بود، احتمالا در نتیجه اتفاقات پیشبینی نشده اتفاق افتاده است، اما یک نظریه جدید مدعی شده که از بین رفتن شیاپارلی اصلا تصادفی نبوده است.
اسکات وارینگ، یک محقق علاقمند به موجودات فضایی اظهار کرده که شیاپارلی به عمد توسط ناسا غیرفعال شده و اینکه ناسا پیش از این نیز این کار را بر روی کاوشگرهای دیگری که برای بررسی شواهد وجود حیات بیگانه در مریخ پرتاب شده بودند، انجام داده است.
شیاپارلی قرار بود روی منطقه فلات مریدیانی در مریخ فرود بیاید و فناوریهای ماموریت آینده آژانس فضایی اروپا که قرار است در سال 2020 برای بررسی علائم حیات به سیاره سرخ اعزام شود، آزمایش کند.
به گفته وارینگ، ناسا تمام کاوشگرهای رقیبی را که توسط کشورهای دیگر از سال 1989 برای بررسی مریخ پرتاب شده بودند، به همین ترتیب از کار انداخته است. به این ترتیب، ناسا نخستین سازمان فضایی خواهد بود که وجود حیات بیگانه را روی این سیاره اعلام میکند.
این نظریهساز جنجالی همچنین مدعی شده که ناسا مسئول انهدام کاوشگر فوبوس روسیه در سال 1989 و همچنین فرودگر مریخ این کشور در سال 2011 است.
فرود کاوشگر روی سیاره مریخ بسیار مشکل است و شیاپارلی تنها ماموریت ناکام در این راه نبوده است. ناسا تاکنون خوششانس بوده و توانسته کاوشگرهای خود را روی سیاره سرخ فرود بیاورد. کاوشگر کنجکاوی این سازمان در حال حاضر به شواهدی دست یافته که نشان میدهد امروزه آب بصورت متناوبی در سطح مریخ جریان مییابد.
۵۴۵۴
این خبر تنها چند روز پس از بازگشت موفقیت آمیز دو فضانورد چینی از ایستگاه فضایی تیانگانگ دو منتشر شد. این فضانوردان برای 30 روز در این ایستگاه سکونت داشتند و این بیشترین زمان سپری شده در فضا برای فضانوردان چینی بودهاست.
مقامات چینی اعلام کردند اکتشاف در جهان هستی، توسعه صنعت فضانوردی و تبدیل کردن چین به یک قدرت فضایی رویایی است که چین به دنبال محقق ساختن آن است.
صنعت فضانوردی چین این اواخر عملکرد بینقصی نداشته است. بزرگترین اشتباه چینیها از دست دادن کنترل ایسگاه فضایی تیانگانگ یک بود که انتظار میرود سال 2017 به اتمسفر زمین برخورد کند.
اما با پرتاب موفقیتآمیز تیانگانگ دو به مدار زمین، چین به سومین کشور جهان تبدیل شد که توانستهبود ماموریت فضایی سرنشینداری را به پایان ببرد. چینیها به دلایل نظامی از همکاری در پروژه ایستگاه فضایی بینالمللی کنار گذاشته شدهاند.
اعلام برنامه جدید چینیها مبنی بر ارسال کاوشگر به ماه و مریخ نشان از آن دارد که این کشور در تلاش است در زمینه اکتشافات فضایی خود را به روسیه و آمریکا برساند. حتی برخی از متخصصان معتقدند ارسال کاوشگر به ماه قدم اول فرستادن فضانورد به ماه است.
بخش تاریک ماه از زمان اولین عکاسیاش در سال 1959 تا به امروز هرگز توسط هیچ کاوشگری لمس نشدهاست. مقامات چینی در ماه ژانویه سال 2016 خبر فرود آرام کاوشگری روی بخش تاریک ماه را اعلام کرده و اکنون این خبر را تایید کردهاند. قرار است فرودگر چانگئه 4 در بخش تاریک ماه فرودی آرام انجام دهد و پس از فرود در منطقه به گشتزنی بپردازد.
اولین فرودگر آژانس فضایی چین، چانگ ئه 3 در سال 2013 توانست پس از 40 سال از اولین فرود روی ماه، فرود آرام روی ماه را با موفقیت انجام دهد. اما کاوشگر مریخی رویدادی جدید در آژانس فضایی چین به شمار میرود و چینیها امیدوارند این کاوشگر بتواند پاسخ پرسشهای بزرگ علمی از جمله منشا تکامل در سامانه خورشیدی را بیابد.
۵۴۵۴
اگرچه انهدام فرودگر اروپا که بخشی از کاموریت اگزومارس 2016 بود، احتمالا در نتیجه اتفاقات پیشبینی نشده اتفاق افتاده است، اما یک نظریه جدید مدعی شده که از بین رفتن شیاپارلی اصلا تصادفی نبوده است.
اسکات وارینگ، یک محقق علاقمند به موجودات فضایی اظهار کرده که شیاپارلی به عمد توسط ناسا غیرفعال شده و اینکه ناسا پیش از این نیز این کار را بر روی کاوشگرهای دیگری که برای بررسی شواهد وجود حیات بیگانه در مریخ پرتاب شده بودند، انجام داده است.
شیاپارلی قرار بود روی منطقه فلات مریدیانی در مریخ فرود بیاید و فناوریهای ماموریت آینده آژانس فضایی اروپا که قرار است در سال 2020 برای بررسی علائم حیات به سیاره سرخ اعزام شود، آزمایش کند.
به گفته وارینگ، ناسا تمام کاوشگرهای رقیبی را که توسط کشورهای دیگر از سال 1989 برای بررسی مریخ پرتاب شده بودند، به همین ترتیب از کار انداخته است. به این ترتیب، ناسا نخستین سازمان فضایی خواهد بود که وجود حیات بیگانه را روی این سیاره اعلام میکند.
این نظریهساز جنجالی همچنین مدعی شده که ناسا مسئول انهدام کاوشگر فوبوس روسیه در سال 1989 و همچنین فرودگر مریخ این کشور در سال 2011 است.
فرود کاوشگر روی سیاره مریخ بسیار مشکل است و شیاپارلی تنها ماموریت ناکام در این راه نبوده است. ناسا تاکنون خوششانس بوده و توانسته کاوشگرهای خود را روی سیاره سرخ فرود بیاورد. کاوشگر کنجکاوی این سازمان در حال حاضر به شواهدی دست یافته که نشان میدهد امروزه آب بصورت متناوبی در سطح مریخ جریان مییابد.
۵۴۵۴
خبرگزاری آریا-کاوشگر فضایی گمشده اتحادیه اروپا دوباره در فضا دیده شد.
به گزارش خبرگزاری آریا،دانشمندان اِسا سازمان فضایی اروپا توانستند کاوشگر فضایی فیله را دوباره مشاهده کنند.
کاوشگر فضایی فیله نخستین در نوع خود اسـت که بر روی یک دنباله دار می نشیند.
این کاوشگر مدت ها بود در فضا گم شده بود و ارتباط با آن قطع شده و از دیدها پنهان شده بود. اکنون تصاویری از آن نشان می دهد که در گوشه ای تاریک از دنباله دار 67 پی قرار دارد.
این کاوشگر که از فضاپیمای اروپایی «رُزتا» به فضا منتقل شده، در ماه نوامبر 2014 بر سطح دنباله دار 67 پی نشست.
ارتباط با آن از یک سال پیش قطع شد اما رزتا، فضاپیمای مادر آن، با دوربین های خود توانست دوباره تصاویری از آن را ثبت کند.
با نشستن فیله بر سطح دنباله دار، می توان تصاویر واضح تر از آن تهیه کرد و مطالعه برروی آن را بهتر انجام داد. این مطالعه به دانشمندان در کشف مواد تشکیل دهنده منظومه خورشیدی کمک خواهد کرد.
این خبر تنها چند روز پس از بازگشت موفقیت آمیز دو فضانورد چینی از ایستگاه فضایی تیانگانگ دو منتشر شد. این فضانوردان برای 30 روز در این ایستگاه سکونت داشتند و این بیشترین زمان سپری شده در فضا برای فضانوردان چینی بودهاست.
مقامات چینی اعلام کردند اکتشاف در جهان هستی، توسعه صنعت فضانوردی و تبدیل کردن چین به یک قدرت فضایی رویایی است که چین به دنبال محقق ساختن آن است.
صنعت فضانوردی چین این اواخر عملکرد بینقصی نداشته است. بزرگترین اشتباه چینیها از دست دادن کنترل ایسگاه فضایی تیانگانگ یک بود که انتظار میرود سال 2017 به اتمسفر زمین برخورد کند.
اما با پرتاب موفقیتآمیز تیانگانگ دو به مدار زمین، چین به سومین کشور جهان تبدیل شد که توانستهبود ماموریت فضایی سرنشینداری را به پایان ببرد. چینیها به دلایل نظامی از همکاری در پروژه ایستگاه فضایی بینالمللی کنار گذاشته شدهاند.
اعلام برنامه جدید چینیها مبنی بر ارسال کاوشگر به ماه و مریخ نشان از آن دارد که این کشور در تلاش است در زمینه اکتشافات فضایی خود را به روسیه و آمریکا برساند. حتی برخی از متخصصان معتقدند ارسال کاوشگر به ماه قدم اول فرستادن فضانورد به ماه است.
بخش تاریک ماه از زمان اولین عکاسیاش در سال 1959 تا به امروز هرگز توسط هیچ کاوشگری لمس نشدهاست. مقامات چینی در ماه ژانویه سال 2016 خبر فرود آرام کاوشگری روی بخش تاریک ماه را اعلام کرده و اکنون این خبر را تایید کردهاند. قرار است فرودگر چانگئه 4 در بخش تاریک ماه فرودی آرام انجام دهد و پس از فرود در منطقه به گشتزنی بپردازد.
اولین فرودگر آژانس فضایی چین، چانگ ئه 3 در سال 2013 توانست پس از 40 سال از اولین فرود روی ماه، فرود آرام روی ماه را با موفقیت انجام دهد. اما کاوشگر مریخی رویدادی جدید در آژانس فضایی چین به شمار میرود و چینیها امیدوارند این کاوشگر بتواند پاسخ پرسشهای بزرگ علمی از جمله منشا تکامل در سامانه خورشیدی را بیابد.
۵۴۵۴
بامداد – چندی پیش مریخنورد جدید سازمان فضایی اروپا در هنگام فرود بر سطح مریخ سقوط کرد و نابود شد. حال این سازمان علت اصلی سقوط مریخنورد خود را کشف و اعلام کرد که مأموریت نیمه شکست خورده را در مراحل بعدی ادامه میدهد.
به گزارش به نقل از سرویس فناوری آنا، برنامه فضایی «اگزوماس» سازمان فضانوردی اروپا یک برنامه چند مرحلهای است که نخستین مرحله آن با موفقیت و دومین گام آن با شکست به پایان رسید. گام دوم این برنامه فرود «شیاپارلی»، مریخنورد فضاپیما، روی مریخ بود اما این فرود در آخرین دقیقه به یک فاجعه تمام عیار تبدیل شد. سقوط مریخنورد از فاصله ۳ کیلومتری روی سطح مریخ، نه تنها این مأموریت را با شکست روبرو کرد بلکه سطح مریخ را نیز به شدت دچار آلودگی کرد و نگرانیهای زیادی درباره ی آینده تحقیقات روی سیاره ایجاد کرد.
بررسیهای سازمان فضایی اروپا درباره علل درست عمل نکردن چتر و مکانیزم فرود این فضاپیما به این نتیجه رسید که در دقایق آخر این مریخنورد مریخ را اشتباه تشخیص داده است! حسگر ارتفاعسنج این فضاپیما به مدت یک ثانیه از کار میافتد و این زمان کافی بود تا حسگرهای مربوط به تکمیل فرود فعال شوند و بلافاصله به سیستم اطلاع دهند که در حال فرو رفتن در مریخ است. در نتیجه چتر فرود و سیستم ترمزها از مدار خارج شده و مکانیزم کنترل معکوس فعال شده است و این اتفاقات در شرایطی رخ داده که هنوز مریخنورد بیش از ۳ کیلومتر تا سطح سیاره سرخ فاصله داشته است.
این نخستین باری نیست که سازمان فضایی اروپا تلاش ناموفقی برای فرود کاوشگر در سیاره ی سرخ دارد. در تلاش قبلی این سازمان، مریخنورد «بیگل ۲» روی مریخ فرود آمد اما نتوانست بازوهای خورشیدی خود را بگشاید و در همان نقطه از کار افتاد! این مریخنورد بعدها توسط مدارگردهای ناسا پیدا شد اما پروژه آن برای همیشه به فراموشی سپرده شد. اکنون سازمان فضایی اروپا اعلام کرده است که علیرغم شکست فاز دوم مأموریتش، فازهای اعزام بعدی را در ۲۰۲۰ دنبال خواهد کرد و این بار یک مکانیزم بازخوانی مجدد کامپیوتری در فضاپیما طراحی میکند تا از سقوط به دلیل یک خطا جلوگیری کند.
منبع:سایت علمی بیگ بنگ
نوشته یک ثانیه فاصله مرگ و زندگی برای کاوشگر مریخی اولین بار در بامداد پدیدار شد.
دانش > نجوم - ایسنا نوشت: ناسا در همکاری تازه خود با سازمان فضایی امارات متحده عربی قصد دارد قابلیتهای ارتباطی فضاپیمای مریخنورد "امید" این کشور را که در سال 2021 به سیاره سرخ خواهد رسید، تامین کند.
دکتر گیل آلن، دانشمند ارشد ناسا در مصاحبهای با نشریه گلفنیوز اظهار کرد که این کار، بخشی از یک توافقنامه حمایتی برای همکاری بین دو سازمان فضایی است.
آلن افزود: ما قصد داریم قابلیتهای ارتباطی بهتری در مریخ داشته باشیم و همکاری با کاوشگر امارات بطور قطع برای ما سودمند است.
این تواقفنامه حمایتی بدان معنی است که ناسا قصد دارد در ماموریتهای کاوش فضایی آینده نیز به همکاری خود با این کشور ادامه دهد.
فضاپیمای امید در سفر 9 ماهه خود بیش از 60 میلیون کیلومتر را طی خواهد کرد که با پنجاهمین سالگرد تاسیس امارات متحده عربی مصادف خواهد شد.
این ماموریت تحت نظارت سازمان فضایی امارات اجرا خواهد شد و توسط مرکز فضایی محمد بن راشد با همکاری شرکای بینالمللی ساخته شده است.
۵۴۵۴