Everest اورست
قله اورست توجه بسیاری از کوهنوردان در تمام ردهها را جلب کرده اسـت. از کوهنوردان حرفهای و مجرب گرفته تا کوهنوردان مبتدی که مایل به پرداخت مبالغ قابل توجهی هستند تا توسط کوهنوردان حرفهای راهنمایی شوند و صعودی کامل و موفقیتآمیز را رقم بزنند. با وجودی که مسیر استاندارد صعود این کوه، حاکی از عدم احتیاج به تجهیزات و حربههای حرفهای و دشوار اسـت (صعود به قلههای 8000 متری دیگر از قبیل کی۲ و نانگا پربات بسیار دشوارتر اسـت)، عوامل خطرآفرین طبیعی از قبیل بیماری ارتفاع، بادهای شدید و آب و هوای نامطلوب نیز وجود دارند. تا انتهای فصل کوهنوردی سال ۲۰۰۷، ۳۶۷۹ صعود به قله از سوی ۲۴۳۶ نفر انجام گرفت. بر طبق آمار ثبت شده، اورست جان ۲۱۰ نفر را گرفته اسـت که علاوه بر آن هشت نفر نیز بر اثر طوفانی شدید در سال ۱۹۹۶ جان خود را از دست دادند.
بالا رفتن از این کوه به علت وضعیت بد برف و یخهای سطحی آن بسیار دشوار اسـت و ریزش بهمن و سنگ از دلایل اصلیمرگ در آن شناخته میشود. تاکنون بیش از ۳۱ کوهنورد، هنگام پایین آمدن از این کوه جان خود را از دست دادهاند.
نخستین بار در سال ۱۹۵۰ پس از آن که هیئت اعزامی از کشور فرانسه از پیدا کردن مسیری برای صعود به دولاگیری نااٌمید شد، به این کوه روی آورد. در این صعود که با حماسه و جانفشانی اعضای تیم همراه بود، کوهنوردان نامی فرانسه «موریس هرزوک» و «لوئیس لاشنال» موفق به فتح قله و البته فتح نخستین کوه ۸۰۰۰ متری دنیا شدند. آنها برای صعود قله بهای گذافی پرداختند که همانا سرمازدگی هر دو نفر و از دست دادن تمامی انگشتان دست و پای لاشنال بود. آن دو که در بازگشت از قله کاملا تحلیل رفته بودند، با کمک دوستان و هم تیمیهای خود «لیونل تری» و «گاستین ربوفا» که هر دو از کوهنوردان برجسته عصر خود بودند، به شکلی حماسی به پایین منتقل شدند؛ و این در حالی بود که یکی از آنها بر اثر سقوط از ارتفاع، شب سختی را درون یک شکاف به سر برد. از این تیم در پاریس همچون گروهی قهرمان استقبال شد.
از هر سه نفر کوهنوردی که تلاش کرده اسـت به قله این کوه برسد، یک نفر جان خود را از دست داده اسـت. بدترین حادثه مربوط به این کوه به دو سال گذشته بر میگردد؛ زمانی که ۴۳ نفر در اثر ریزش چندین بهمن پشت سر هم کشته شدند. تا به امروز تنها ۱۹۱ نفر موفق شدهاند به قله این کوه برسند و در مسیر دستیابی به این رکورد، ۶۱ نفر جان خود را از دست دادهاند.
اولین مسیر مناسب این کوه در سال ۱۹۵۳ کشف شد. قبل از سال ۱۹۵۳ گروههای کوهنوردی از سراسر جهان ۳۱ بار تلاش کرده بودند به قله این کوه برسند اما هیچگاه موفق به این کار نشدند و بسیاری از افراد این تیمها جان خود را از دست دادند. «هرمن بول» فردی بود که توانست این مسیر را کشف کند؛ او نزدیک به ۴۰ ساعت به تنهایی از این کوه بالا رفت و رکورد اولین فتح بالای 8000 متر به صورت تنهایی را به خود اختصاص داد.
شیشاپانگما آخرین کوه ۸۰۰۰ متری صعود شده اسـت؛ البته این امر بهدلیل بسته بودن مرزهای تبت روی خارجیها بود و صعود به آن توسط دیگران امکانپذیر نبود تا در نهایت در سال ۱۹۶۴ این کوه توسط کوهنوردانی از تبت و چین فتح شد. پس از اشغال تبت توسط چینیها تلاش شد تا نام "کوسنگ تسان فنگ” روی کوه نهاده شود؛ اما این تلاش شکست خورد و در نهایت همان نام تبتی شیشاپانگما رسمیت یافت. با اینکه این کوه یکی از آخرین قلههایی بود که توسط انسان فتح شد اما در میان سادهترین مسیرهای کوهنوردی شناخته میشود. با این وجود هرسال نزدیک به ۸ درصد از افرادی که سعی میکنند به قله آن برسند جان خود را از دست میدهند.