با دلگرم همراه باشید تا در موردقرص وارفارین و مضرات استفاده از قرص وارفارین بیشتر بدانید.
قرص وارفارین؛ ضدانعقاد خون
گاهی به داروهای ضدانعقاد نظیر وارفارین، رقیقکننده خون گفته میشود، در حالی که در واقع این داروها خون را رقیق نمیکنند. اگر لختهای وجود داشته باشد، وارفارین آن را حل نمیکند، بلکه از بزرگ شدن آن و در نتیجه بروز مشکلات جدیتر جلوگیری میکند. این دارو در موارد گوناگونی مانند مشکلات قلبی، ریوی و رگهای خونی مصرف میشود.
مهمترین نکته در باره مصرف قرص وارفارین، خوردن دارو در وقت معین است به طوری که فراموش نشود. زمان ایده ال مصرف دارو "عصر " است.
قرص وارفارین یکی از داروهای ضد لخته شدن (آنتی کواگولان) است که توانایی خون برای تشکیل لخته را کاهش میدهد.
اختلال در متابولیسم ویتامین کا در کبد .
هدف از درمان با عوامل ضد انعقادی چون وارفارین پیشگیری از تشکیل لخته خون جدید یا گسترش لخته خون (ترومبوز) در مواردی است که احتمال تشکیل لخته خون در بدن بالاست (مثل: ریتم نامنظم قلب(AF)، بیماریهای دریچه ای قلب و دریچه مصنوعی) یا برای درمان لخته ای که نابجا در بدن ایجاد شده است(مثل: آمبولی ریه و تشکیل لخته در وریدهای عمقی ساق پا و ...) می باشد .
وارفارین جلوی لخته شدن خون را می گیرد، بنابراین از مشکلات ناشی از تشکیل لخته در رگ های خونی پیشگیری می کند اما اگر لخته ای وجود داشته باشد، وارفارین آن را حل نمی کند، بلکه از بزرگ شدن آن جلوگیری می کند و شاید با این فرصت ایجاد شده به سیستم ترومبولیز (حل کننده لخته) طبیعی بدن اجازه این کار را بدهد.
مهمترین مسئله در مصرف وارفارین حفظ سطح درمانی دارو در خون است. سطح خونی درمانی و سمی در وارفارین نزدیک هم است . اگر سطح دارو در خون خیلی پائین باشد علارغم مصرف دارو، احتمال لخته شدن خون وجود دارد و چنانچه سطح خونی دارو بالا باشد احتمال خونریزی وجود دارد.
سطح خونی وارفارین با تستی بنام PT و INR کنترل میشود که این میزان ممکن است با توجه شرایط بیماری شما و نظر پزشک شما متفاوت باشد. اغلب INR معادل ۳-۲ نشانگر سطح درمانی وارفارین است مگر در موارد دریچه مصنوعی میترال یا برخی شرایط بالینی پرخطر که تا ۵/۳ بالا میبرند.
INR کمتر از ۱٫۸ نشان میدهد که خون شما انعقاد پذیری بالا دارد و شما ممکن است در معرض تشکیل لخته قرار بگیرید، در این حالت پزشک معالج شما مقدار دارو را افزایش میدهد. در موارد INR بالاتر ازسطح درمانی خطر خونریزی وجود دارد و پزشک معالج شما باید مقدار دارو را کم کند.
مقدار وارفارین را نمی توان مثل سایر داروها بر اساس سن و وزن بدن تعیین کرد. مقدار داروی مورد نیاز در افراد مختلف بسیار متفاوت بوده و به شدت وابسته به قدرت متابولیسم این دارو در بدن است.(مثلا در یک بیمار با یک چهارم قرص یک روز درمیان و در بیمار دیگر با بیش از دو قرص در روز به هدف درمانی میرسیم) پس در حین مصرف این دارو باید مکرراً آزمایش خون (PT- INR) داده شود تا سرعت لخته شدن خون اندازه گیری شود.
پزشک براساس سرعت لخته شدن خون مقدار وارفارین را تعیین می کند تا در حالی که از لخته شدن خون جلوگیری می شود، خطر خونریزی خودبه خودی وجود نداشته باشد.
درکسانی که وارفارین را تازه شروع میکنند INR ممکن است سطح متغیری داشته باشد از اینرو کنترل مکرر سطح INR هر چند روز تا رسیدن آن به سطحی ثابت لازم است و بعد از آن تقریبا هر ماه یکبار ضروری است مگر پزشک معالج نظر دیگری داشته باشد.
مکانیسم اثر ، جذب و دفع :
روش مصرف وارفارین به صورت خوراکی است . همانند سایر ضد انعقادها ی خوراکی به سرعت و به طور کامل از دستگاه گوارش جذب می شود و به طور گسترده ای ( تا بیش از ۹۹% ) با پروتئین های پلاسما بویژه آلبومین باند می شود .
وارفارین در کبد بوسیله آنزیمهای میکروزومال کبدی متابولیزه می شود و به صورت متابولیتهای غیر فعال از بدن دفع می شود .
دو راه دفعی که درصد زیادی را شامل می شود از طریق ادرار و مدفوع است . در افرادیکه اختلال کار کبد یا کلیه دارند این دارو می تواند خطرات جدی از جمله خونریزیهای شدید را به دنبال داشته باشد . وارفارین در سنتز کبدی فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین k شامل فاکتورهای ۲،۷ ، ۹ ، ۱۰ دخالت می کند .
وارفارین به عنوان یک ضد انعقاد در پیشگیری از تشکیل لخته دخالت دارد و هیچ اثر درمانی روی لخته های تشکیل شده ندارد و عوارض ایجاد شده ناشی از ایسکمی بافتی را بر طرف نمی کند . شروع اثر وارفارین پس از چند ساعت آغاز می شود ولی ممکن است دامنه ای از حدود نیم روز تا سه روز هم در بر داشته باشد . نیمه عمر آن ۲-۱٫۵ روز می باشد .
مقدار پلاسمایی وارفارین حدود ۴ ساعت پس از مصرف به ماکزیمم می رسد . مدت اثر آن طولانی می باشد و از ۵-۲ روز متغییر می باشد .
اندیکاسیون مصرف دارو : در موارد متعددی کاربرد دارو شامل ترومبوز وریدهای عمقی ( DVT ) ، بیمارانیکه دریچه مصنوعی دارند ، آمبولی ریه ، پیشگیری از ترومبوآمبولی بویژه در افرادیکه دچار ایسکمی و MI شده اند یا در افرادیکه فیبرولاسیون دهلیزی AF دارند . وارفارین بویژه در MI از نوع قدامی جهت پیشگیری از تشکیل ترومبوآمبولی تجویز می شود .
لزوم مراجعه به پزشک در صورت مشاهده کبودی در بدن
بروز خونریزی یا کبودی بدون علت در مصرف کنندگان وارفارین می تواند نشان دهنده مصرف بیش از حد این دارو باشد و به همین دلیل بیماران باید به پزشک مراجعه کنند تا مقدار آن را با توجه به شرایط فرد تنظیم کنند.
نکروز پوستی از عوارض مصرف وارفارین
نکروز پوستی به صورت ایجاد نواحی قرمز تیره یا سیاه در پوست از دیگر عارضه های نادر مصرف این نوع دارو است که درصورت مشاهده باید به پزشک مراجعه شود.
بیمارانی که وارفارین مصرف می کنند باید در صورت شروع مصرف داروی جدید حتی ساده ترین دارو ها مانند استامینوفن، ایبوپروفن و مولتی ویتامین ها هم با پزشک خود مشورت کنند زیرا احتمال بروز تداخل و افزایش خطر خونریزی در آنها وجود دارد.
قطعا در بیمارانیکه مشکلات زمینه ای دارند یا در افرادیکه سن بالاتری دارند دارو با دوز پایین تر شروع می شود و با احتیاط بیشتر مصرف می شود .
موارد دیگر مصرف وارفارین نیز شامل پروفیلاکسی ترومبوآمبولی مکرر مغزی ، درمان حملات گذرای ایسکمیک ( TIA ) و جلوگیری از خطر ایجاد ترومبوز و انسدادرگ در بیماران CABG ( بای پاس کرونر ) می باشد.
هنگام مصرف دارو، در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف وارفارین را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید:
هنگام مصرف وارفارین، هر گونه علامتی از خونریزی خارجی مثل خونریزی از لثهها هنگام مسواکزدن، کبودی وسیع بدون ضربه، خون دماغ، خونریزی شدید و غیرعادی از بریدگیها، خونریزی شدید و غیرعادی هنگام عادت ماهانه داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید
علایم خونریزی داخلی عبارتند از: درد معده یا شکم، درد پشت، ادرار خونی، مدفوع سیاه و قیری، سرفه خونی، درد، خشکی یا تورم مفصلی، استفراغ خونی یا حاوی مواد غذایی در یک زمینه قهوهای.
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف وارفارین، پزشکتان را مطلع سازید، زیرا همه اینها احتمال خونریزی را افزایش میدهند:
عوارض احتمالی در مصرف قرص وارفارین
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی