آیا کاربران حرفه ای صدا باید کافئین را از برنامه ی غذایی خود حذف کنند؟
خیر، اما برای اینکه به صدای آن ها آسیب وارد نشود میزان مصرف مجاز کافئینِ روزانه ی آن ها،معادل 18اونس( هر اونس معادل 28.350 گرم است)، تقریبا یک فنجان چای یا قهوه است.
باید دقت کرد که این مقدار کافئین نیز بعد از عملکرد صوتی استفاده شود و قبل از آن استفاده نشود.
چای هایی که بعد از عملکرد صوتی مناسب هستند شامل؛ چای لیمو، چای سبز و چای های گیاهیِ فاقد کافئین اند.
این چای ها اگرچه مفید هستند اما مقادیر زیادِ آنها می تواند اثرات منفی روی صدا داشته باشد.
برای شیرین کردن چای نیز بهتر است از عسل به جای شکر استفاده شود چون شکر باعث ایجاد ترشح و گرفتگی در گلو می شود.
همچنین این نوشیدنی های گرم نباید به صورت داغ مصرف شود چون گرمای زیاد می تواند به گلو آسیب وارد کند و باعث شود که هنگام استفاده ی صوتی از حنجره، احساس درد در گلو وجود داشته باشد.
در پایان یادآوری می کنیم که مهمترین و مفیدترین نوشیدنی برای حنجره، آب است.
مطالعه جدید محققان نشان می دهد اضافه وزن یا چاقی در طول دوره بارداری می تواند به معنای وزن بیشتر نوزاد باشد.
به گزارش مشرق، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر انگلستان با استفاده از اطلاعات ژنتیکی بیش از ۳۰ هزار زن دریافتند زنانی که دارای متغیرهای ژنتیکی چاقی هستند، نوزادان چاق تری به دنیا می آورند.
این موضوع در مورد استعداد ژنتیکی افراد در داشتن قند خون بالا هم که عامل ابتلا به دیابت نوع ۲ است صدق می کند. همچنین زنانی که دارای متغیرهای ژنی مرتبط با فشار خون بالا هستند معولا کودکان کم وزن تری به دنیا می آورند.
به گفته ریچل فریتی، یکی از محققان این مطالعه، یافته های این تحقیق بیانگر ارتباط مستقیم بین وزن بیشتر و قند خون بالاتر در مادران با وزن بیشتر کودک در هنگام تولد است.
وی در ادامه توضیح می دهد: «ارتباط ژنتیکی، دلیل قوی تری نسبت به شاخص توده بدنی، قند خون یا فشار خون است.»
با دلگرم همراه باشید تا با فواید داروی ماینوکسیدیل آشنا شوید.
دارویی است که به شکل سیستماتیک (قرص خوراکی) هنگام زیادی فشار خون (فشار خون بالا) مصرف میشود و به شکل موضعی (محلول ۲٪ یا ۵٪) برای درمان طاسی مردانه و ریزش موی آندروژنیک در مردان و زنان استفاده میشود.
ماینوکسیدیل با گشاد کردن رگهای محیطی سبب کم شدن فشار خون میشود. تأثیر آن بر درمان طاسی نیز احتمالاً به دلیل همین گشادی رگهای سطح پوست و افزایش جریان خون است که موجب تحریک فولیکولهای مو شده و از وضعیت استراحت به وضعیت رشد فعال درمیآیند.
مینوکسیدیل تنها دارویی است که به صورت موضعی موجب رشد مو میشود و به فُرم محلولهای ۲ درصد(برای خانم ها) و ۵ درصد (برای اقایان ) موجود است و در اغلب اوقات، بعد از ۶ ماه استفاده، اثرات آن نمایان میشود. مردانی که در اوایل شروع ریزش مو هستند، مردانی که حداکثر منطقه طاسی آنها کمتر از ۱۰ سانتیمتر مربع باشد و کسانی که پیش از مصرف دارو تراکم موهایشان حداقل ۲۰ تار مو در هر سانتیمتر مربع باشد، به این دارو بهتر جواب میدهن
فوم ماینوکسیدیل مناسب افرادی است که دچار طاسی می باشند و یا موهای خود را با تیغ می تراشند، این افراد وقتی از محلول ماینوکسیدیل استفاده کنند از آنجا که بصورت مایع بوده ممکن است بروی سر آن ها سر خورده و وارد قسمت پیشانی و صورت شود و برعکس کسانی که موهای معمولی و یا بلندی دارند اگر از فوم ماینوکسیدیل استفاده کنند بیشتر آن بجای جذب در پوست سر به تارهای مو مالیده می شود، از این رو محلول ماینوکسیدیل برای آن ها مناسب تر است.
ماینوکسیدیل اولین بار در پزشکی به شکل خوراکی برای درمان فشار خون بسیار بالا مورد استفاده قرار می گرفت، پزشکان دریافتند که مصرف ماینوکسیدیل در برخی از بیماران مبتلا به فشار خون بویژه در خانم ها باعث عوارضی جانبی مانند افزایش غیر طبیعی رشد موها و رویش موهای زائد در سراسر بدن می شود و بعد از آن محققان پزشکی محلول ماینوکسیدیل را باغلظت بسیار کمتر از شکل خوراکی آن برای مصرف موضعی و درمان ریزش مو تولید کردند.
عوارض جانبی استفاده از ماینوکسیدیل
انواع مارک های موجود در بازار
کاربرد ماینوکسیدیل
ماینوکسیدیل متعلق به طبقه ای از داروهاست که به گشاد کننده عروق معروف هستند. هنوز معلوم نیست که ماینوکسیدیل چگونه باعث رشد مو میشود. این دارو برای ریزش موی ناگهانی یا ناحیه ای و یا ریزش موی غیر قابل توضیح (به عنوان مثال، برای کسی که هیچ سابقه خانوادگی از ریزش مو نداشته باشد)، و یا ریزش مو پس از زایمان، استفاده نمیشود.ا همچنین برای افراد 18 سال به پایین توصیه نمیشود.
طرز استفاده ماینوکسیدیل موضعی
قبل از استفاده از این محصول تمام دستورالعمل های موجود بر روی در بسته بندی محصول را بخوانید و دنبال کنید. اگر در مورد هر یک از اطلاعات این محصول مردد هستید، با پزشک و یا داروساز خود مشورت کنید.
قبل از استفاده از دارو پوست سر خود را تمیز و خشک کنید. شما میتوانید این محصول را بر روی موی مرطوب بریزید. برای استفاده از محلول، آپیلکاتور ( قطره چکان ) را با 1 میلیلیتر از دارو پر کنید (در خط 1 میلیلیتر)، و یا 20 قطره از محصول را استفاده کنید . موهای خود را در قسمتی که نازک شده است ازهم جدا کنید و محلول را به طور مساوی به ناحیه آسیب دیده پوست سر بریزید. به آرامی مالش دهید. اجازه دهید که محلول به طور کامل قبل از استفاده از سایر محصولات فرم دهنده (به عنوان مثال، ژل، موس) و یا قبل از رفتن به رخت خواب، خشک گردد.
برای استفاده از کف، دست های خود را در آب سرد بشویید و کاملا خشک کنید. به مقدار نصف یک فنجان کف را بر روی پوست سر ریخته و به آرامی مالش دهید. قبل از فرم دادن و خوابیدن، اجازه دهید که کف کاملا خشک شود.
اگر پوست سر شما دچار سوزش شدید شد، شما باید در روزهایی که موهای خود را رنگ کرده اید یا بر روی موهایتان از مواد شیمیایی (مانند پرم مو) استفاده کرده اید، از استفاده از ماینوکسیدیل پرهیز کنید.
بدون دستور مستقیم پزشک خود ٬ این محصول را بر روی دیگر قسمت های بدن استفاده نکنید. بر روی پوستی که قرمز شده، دارای سوزش و درد است و یا پوست خراشیده، بریده شده و یا آلوده استفاده نکنید. پس از به کار بردن این محصول دست های خود را کاملا بشویید. از نفوذ دارو به چشم هایتان جلوگیری کنید. در صورت نفوذ دارو به چشم، چشم های خود را با مقادیر زیادی از آب سرد بشویید.
این دارو را بیشتر از آنچه که در دستورالعمل گفته شده استفاده نکنید و همچنین از این دارو برای پوست های حساس و آفتاب سوخته به کار استفاده نکنید. انجام این کار باعث جذب دارو به بدن شما شده و در نتیجه منجر به عوارض جانبی جدی میشود. این محصول ممکن است حاوی مقداری الکل باشد و میتواند پوست سر را خشک و تحریک کند. برای استفاده ایمن از این محصول با پزشک خود و داروساز مشورت کنید.
رشد مجدد مو زمان زیادی طول میکشد. اکثر افراد برای مشاهده اثرات آن باید این دارو را به طور منظم به مدت 4 ماه استفاده کنند. این دارو برای حفظ رشد مو باید به طور مداوم مورد استفاده قرار گیرد. اگر وضعیت شما پس از استفاده این دارو به مدت 4 تا 6 ماه بهبود نیافت و یا بدتر شد، و یا اگر شما فکر میکنید که یک مشکل جدی در این رابطه مواجه شدید، به پزشک خود مراجعه کنید.
مکانیسم اثر ماینوکسیدیل
مینوکسیدیل یک گشاد کنندهعروق محیطی با اثر مستقیم است کهمقاومت عروق محیطی را کاهش میدهد وسبب افت فشارخون میشود. در مصرف موضعی دوره فاز رشد فعال مو (دوره آناژن) را افزایش داده و باعث بزرگ شدن موهای نازک شده (موهای مینیاتوریزه شده) میشود. یعنی موها بلندتر و کلفتتر میشوند. مکانیسم اثربخشی مینوکسیدیل معلوم نیست.
روش استفاده صحیح از ماینوکسیدیل
ماینوکسیدیل را بطور مرتب و هر روز ۲ بار و هر بار ۱ میلی لیتر استفاده نمایید. دقت کنید که مقدار آن نباید از ۲ میلی لیتر بیشتر شود(بدون توجه به وسعت ناحیه ای که دچار ریزش مو است).
ماینوکسیدیل را چند ساعت قبل از خوابیدن استفاده نموده و قبل از خواب سرتان را حتی المکان بشویید.
بعداز استفاده، از قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کرده و یا حداقل از کلاه آفتابگیر استفاده نمایید.حداقل مدت زمانیکه لازم است تا ماینوکسیدیل روی پوست سر بماند تا جذب کامل رخ دهد، ۴ ساعت می باشد بعد از این مدت میتوانید سرتان را بشویید.
اگر بخشی از پوست سرتان خراش دارد در آن ناحیه استعمال نشود.
اگر از ماینوکسیدیل دارای افشانه ی اسپری زن استفاده میکنید هر ۶ اسپری معمولی معادل با ۱ میلی لیتر میباشد.
این محصول را در دمای ۱۵-۲۵ درجه نگهداری نمایید (به دما حساس میباشد)
اگرعلائم زیر را در خود مشاهده کردید مصرف ماینوکسیدیل را قطع کرده و با پزشک مشورت
نمایید:
افرادی که نباید محلول ماینوکسیدیل را استفاده نمایند:
قرص فیناستراید (propecia)
فیناستراید (پروپشیا) هم دارویی مناسب است که اثراتش پس از ۴ تا ۶ ماه مصرف روزانه ظاهر شده و اغلب بعد از ۲۴ ماه، بیشترین اثرش در موها ایجاد میشود. اگر بعد از ۱۲ ماه هیچگونه تاثیری در موهایتان مشاهده نشد، ادامه مصرف آن بیحاصل است. طی ۱۲ ماه بعد از قطع دارو، موهای روییده ریزش پیدا میکند و اثر فیناستراید تا زمانی است که مصرف میشود. بدون تجویز پزشک نباید از این قرص استفاده کرد. بعد از ۱۲ ماه مصرف این قرص، موهای کامل و ضخیم سر افزایش یافته و موهای نازک کاهش مییابد.
عوارض عمدتا مربوط به کاهش خفیف در اعمال جنسی مردانه (مانند کاهش میل جنسی ، اختلال درنعوظ وکاهش حجم منی ) بوده و اهمیتی ندارند زیرا اولا با ادامه درمان به تدریج ناپدید شده وثانیا در صورت قطع درمان نیز ظرف مدت کوتاهی ازبین می روند .در ارتباط با قرص فیناستراید هیچگونه تداخل دارویی و یا آثار سو بر کبد ، مغز استخوان ، چربی خون وتعداد اسپرم ها مشاهده نشده است .
استفاده ازقرص فیناستراید در خانم ها ممنوع است .همچنین خانمهای حامله نبایستی تماس پوستی با قرص فیناستراید داشته باشند.
عوارض جانبی ماینوکسیدیل
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
ایسنا: یک پژوهش جدید که توسط محققان کلمبیایی انجام شده نشان میدهد که نوزادان آسیبپذیر که توسط پدر و مادر خود به روش مراقبت آغوشی کانگورویی نگهداری میشوند، در آینده افراد بهتری خواهند شد.
این محققان همچنین دریافتند که اندازه مغز کودکانی که با این روش نگهداری میشوند، نسبت به سایر کودکان بزرگتر است.
این مطالعه نشان میدهد که مراقبت کانگرویی، اثرات محافظتی اجتماعی و رفتاری طولانی مدتی داشته که 20 سال بعد خود را نشان میدهند.
مراقبت کانگورویی شامل تماس طولانی مدت بین یک مادر و نوزاد خود و یا پدر و نوزاد بوده که با پیگیری یک پزشک متخصص و در طول سال اول زندگی نوزاد صورت میگیرد.
در یک پژوهش قبلی که در بین سالهای 1993 تا 1996 انجام شده، محققان به صورت تصادفی نوزادانی را مورد بررسی قرار دادند که قبل از موعد مقرر متولد شده یا با وزن بسیار کمی به دنیا آمده بودند.
برای مراقبت از این نوزادان از روش کانگورویی یا دستگاه انکوباتور استفاده شده تا دمای بدن آنها حفظ شود.
این یافتهها نشان داد که مراقبت کانگورویی باعث رشد بیشتر مغز این کودکان شده و همچنین کیفیت ارتباط مادر و نوزاد را بهبود میبخشد.
در این پژوهش جدید محققان به بررسی 441 نوزاد پرداخته که از میان آنها 228 نفر مراقبت کانگورویی دریافت کرده و 213 نفر آنها از این نوع مراقبت بی بهره بودند.
این شرکت کنندگان، در حال حاضر جوانان 20 سالهای هستند که تحت تصویربرداری از مغز و آزمون سلامت اعصاب روانشناختی قرار گرفتند.
محققان همچنین از شرکت کنندگان در مورد سابقه تحصیل و شغل آنها سوالاتی را پرسیدند.
محققان دریافتند شرکت کنندگانی که مراقبت کانگورویی دریافت کرده بودند کمتر احتمال داشته که مدرسه را رها کنند و همچنین موقعیت شغلی و درآمد بالاتری نسبت به گروه دیگر داشتند.
در حال حاضر ارتباط بین این نوع مراقبت و مزایای بالقوه آن در آینده هنوز مشخص نیست با این حال پژوهش جدید نشان دهنده این است که مشارکت و حمایت والدین نقش بسزایی در رشد شناختی کودک داشته و همچنین احتمال ترک تحصیل آنها را نیز کاهش میدهد. این پژوهش در livescience منتشر شده است.
مدیتیشن میتواند شما را به یک دونده بهتر تبدیل کند؛
در مورد مدیتیشن چه میدانید؟ تا جایی که میتوانید درمورد مدیتیشن اطلاعات کسب کنید و سعی کنید آموزش های اولیه آن را از همین الان آغاز کنید چراکه مدیتیشن یک روش جادویی برای بهتر زیستن است.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ هنگامیکه تیموتی اولسون، دونده حرفهای اولترا ماراتن، قدرت جادویی اش را از دست داد، در حال نزدیک شدن به کیلومتر ۱۰۰ در مسابقه دوی ۱۶۰ کیلومتر بود. اولسون که شاهد سبقت گرفتن یکی از رقبایش بود، میگوید: احساس سوزش در ریهها و پاهایم بسیار زیاد بود و هر گامی که در سراشیبی بر میداشتم، درد تیزی به عضلات چهار سرم روانه میکرد.
شاید اولسون در آن زمان، با بیم و وحشت واکنش نشان داد، اما او اخیرا به تمرین مدیتیشن روی آورده بود و این تمرین به او کمک کرد که روی تنفسش تمرکز کند، نگرانیهایش را بپذیرد و یک حس قدرتمند آرامش را احساس کند. با کاهش هیاهوی عاطفی، او توانست درک کند که بدنش به چه چیزی نیاز دارد، کمیسوخت و چند دقیقه دویدن آرام و بهبود بخش.
همچنین بخوانید: مدیتیشن چیست؟
گوش دادن به بدنش و توجه نکردن به افکار منفی، او را قادر ساخت که به یک روش هوشمند و استراتژیک واکنش نشان دهد. چند مایل بعد، اولسون که استراحت و سوختگیری کرده بود، پیش افتاد، برنده شد، و رکورد زد! او میگوید: در آن زمان بود که تاثیر تمرین مدیتیشنم، واقعا برایم روشن شد. آن اتفاق ثابت کرد که مدیتیشن فقط یک مد زودگذر نبود و مرا به نتایج واقعی رساند.
اولسون ۳۲ ساله میگوید: البته برای سود بردن از مدیتیشن، لازم نیست که شما حتما یک دونده اولترا ماراتن باشید، که برای برنده شدن رقابت میکند. او معتقد است که مدیتیشن روزانه میتواند ذهن شما را آرام کند، سلامت شما را بهبود بخشد، و به شما کمک کند لذت بیشتری در ورزش (و در زندگیتان) پیدا کنید.
اولسون آنقدر از قدرت مثبت مدیتیشن مطمئن شده بود که در سال ۲۰۱۵، شروع به برپایی ورک شاپهایی برای دوهای ۳ و ۴ روزه همراه با مدیتیشن در کلرادو و کالیفرنیا کرد. شما ورک شاپهایی در مورد فرم دویدن یا تمرین قدرتی در برنامه او پیدا نخواهید کرد. در عوض، آخر هفتههای طولانی اولسون، حول جلسات مراقبه و دویدنهای گروهی میچرخد که به افراد برای کشف کردن (یا کشف مجدد) دویدن بعنوان یک فعالیت صلح آمیز و سرگرم کننده، نه چیزی که پر از احساس وحشت، شک و یا ناراحتی است، تمرکز میکند.
بنظر میرسید که آن ورک شاپ، راه نجاتی برای من است، چرا که دویدن، هیچ وقت برای من راحت نبود. من همیشه درگیر تفکراتی بودم که باعث میشد بیش از حد به قیافه پاهایم و لرزیدن چربیهای بدنم در حین دویدن توجه کنم. امیدوار بودم که مدیتیشن به من کمک کند تا آن افکار منتقدانه را از خودم دور کنم.
بنابراین، یک صبح شنبه در آگوست گذشته، خودم را در حالی یافتم که چهارزانو در بولدر کلرادو، با ۲۰ دونده دیگر که سنین و تواناییهای متفاوتی داشتند، روی علفها نشسته بودم. تمام آن افراد امیدوار بودند که مربیگری اولسون به آنها کمک کند لذت بیشتری از دویدن شان ببرند. در طول این دوره، ما چندین دوی آزمایشی گروهی انجام دادیم که قبل از هر کدام، یک جلسه مراقبه نشسته ۱۰ دقیقهای انجام میشد. اولسون توصیه میکند بمنظور ایجاد پایهای از قدرت ذهنی که بتوانید در طول تمرینات از آن استفاده کنید (زمانیکه ممکن است بیش از حد خسته، دلسرد یا پریشان باشید و نتوانید یک کار جدید مانند آرام کردن ذهنتان را انجام دهید)، مدیتیشن را در زمانی که نمیدوید، تمرین کنید. هنگامیکه نشستم، در مورد وضعیت ذهنیام فکر کردم و تلاش کردم قضاوت را به تعویق بیندازم. اولسون میگوید: افکار چرخشی ایرادی ندارند، فقط صبر کنید تا محو شوند.
همچنین بخوانید: چگونه بهتر بدویم؟
من یاد گرفتم که مراقبه،تمرین مشاهده کردن بدون واکنش نشان دادن است. بکارگیری آن طرز فکر در دویدن، مزایای متعددی به ارمغان میآورد. هنگامیکه عضلهی پشت ساق پایم در یک دو دچار گرفتگی شد، من نگرانی معمولم را بررسی کردم و آن را به یک ارزیابی غیر ترسناک تغییر دادم: معلوم شد که قادرم تا زمانیکه عضلهی درناکم بهتر میشود، سرعتم را تغییر دهم. من، رقیبی نداشتم که بخواهم از او جلو بزنم یا مسابقهای که بخواهم برنده شوم، اما حفظ کردن احساس مثبتم، مانند یک پیروزی بزرگ بود. بجای احساس شکست، من احساس پذیرش و شادی کردم.
اینها چیزهایی هستند که شما میتوانید از تجربه من، یاد بگیرید:
کسانی که مراقبه میکنند، شاهد بهتر شدن خلق و خو و تندرستیشان خواهند بود که ممکن است باعث شود دویدن مانند یک پاداش بنظر برسد، نه یک کار سخت و طاقت فرسا. هنگامیکه یاد بگیرید بجای نگرانی در مورد ناامیدیهای گذشته یا آینده، فقط بر زمان حال تمرکز کنید، متوجه جزئیات بسیار زیادی در لحظهی حال خواهید شد که ارزش لذت بردن را دارند، مانند مناظر و صداهای طبیعت.
مراقبه ممکن است به شما کمک کند برای داشتن عملکرد مطلوب، ریلکس کنید. دوندگان گاهی اوقات در طول مسابقات کلیدی یا تمرینات، مضطرب و عصبی میشوند، و تنش، انرژی با ارزش جسمی و روانی را میمکد. اولسون میگوید: آرام و متمرکز نگه داشتن ذهنم قبل از یک مسابقه بزرگ، کلید یک پایان نیرومند و موفقیت آمیز است.
اولسون میگوید: فکر کردن در مورد وضعیت جسمی و ذهنیتان در طول مدیتیشن، شما را آماده میکند که انتخابهای بهتری در مورد تمرینتان انجام دهید. تشخیص یک گرفتگی همسترینگ یا درد تاندون آشیل به شما کمک میکند که قبل از وقوع آسیب دیدگی، تمرینتان را اصلاح کنید.
البته شما نباید نشانههای درد که حاکی از آسیب دیدگی هستند را نادیده بگیرید، اما ناراحتیهای جزئی مانند یک تاول یا گرفتگی پهلو میتواند در هنگامیکه اصل اساسی مراقبه در مورد مشاهده کردن بدون بیم و وحشت را بکار میبرید، کمتر مهلک بنظر برسند. اولسون میگوید: ما با متمرکز شدن روی درد، باعث تشدید آن میشویم. اما هنگامیکه ریلکس میشویم و آن را میپذیریم، به مقدار زیادی کاهش مییابد و اغلب، بسیار قابل تحمل میشود.
با محدود کردن توجهتان به زمان حال (بجای فکر کردن در مورد اینکه ممکن است در کیلومتر سیام، چه احساسی داشته باشید)، شما میتوانید به حرکت رو به جلو تمرکز کنید، که منجر به استقامت بهتر در مسافت طولانی میشود.
اولسون میگوید: مراقبه به من کمک کرده است که بطور شفاف تری با خودم ارتباط برقرار کنم، بدون حواس پرتیهایی مانند اینکه بخواهم بدانم تا ایستگاه کمک بعدی چقدر راه است، یا سرعتم در کیلومتر قبل چقدر بوده یا اگر با یک سرعت مشخص بدوم، چه زمانی به خط پایان میرسم. تمرکز کردن فقط روی تنفس و گام بعدی ام، به من امکان داده که از آن توانایی ذاتی برای فهمیدن آنکه بدنم در آن لحظه چه میخواهد، استفاده کنم و به من امکان میدهد که از دویدن لذت ببرم.
۱. با چشمان بسته، بنشینید. مکانی با حداقل حواس پرتی ایده آل است، اما به یک صومعه نیز نیاز ندارید! هدف این است که تمرین کنید به افکار مزاحم توجه نکنید.
۲. روی تنفستان تمرکز کنید. چند استنشاق آرام انجام دهید، و هوا را بطور کامل بیرون دهید.
۳. مغزتان را آرام کنید. اولسون میگوید: ذهنتان را مانند یک آسمان صاف و آرام آبی تصور کنید. گاهی اوقات، کولاکی از ابرها، آن آسمان آبی را تیره میکند، اما آسمان همیشه همانجاست. نفستان را بر آن فضای کمتر آشفته، به گردش در آورید.
۴. یک اسکن بدنی انجام دهید. به اینها فکر کنید: چه احساسی دارید؟ در کجا احساس گرفتگی میکنید؟ در کجا احساس سبکی میکنید؟ سعی نکنید چیزی را تغییر دهید، فقط مشاهده کنید.
۵. قضاوت را به تعویق بیندازید. اولسون میگوید: اگر یک روز پر استرس پیش رو دارید، ایرادی ندارد. سعی کنید بدون دلسرد شدن، به این مسئله توجه کنید که الان چه احساسی دارید. هر زمانی که ذهنتان منحرف شد، با تمرکز کردن روی تنفستان، حواستان را جمع کنید.
۶. استقامت ایجاد کنید. با ۵ دقیقه شروع کنید و به تدریج به ۲۰ یا ۳۰ دقیقه برسید. اولسون میگوید: مراقبه، ورزشی برای مغز شماست. هر چه بیشتر آن را انجام دهید، برایتان آسانتر خواهد شد.
بیدار شدن با چشمانی پف کرده اصلاً حس خوبی برای اول صبح نیست، البته هرچند این پف های زیر چشم اکثرا بعد از مدتی از بین می رود اما به هر حال باید مشکل را پیدا کنید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ اگر تا بحال یک وعده غذایی با سدیم بالا خورده و پس از آن احساس نفخ کرده باشید، اثراتی که سدیم میتواند روی بدنتان بگذارد را درک میکنید. سدیم نه تنها میتواند باعث شود که در شکمتان احساس نفخ کنید، بلکه میتواند چشمان شما را نیز پف کرده نماید. برای کاهش بروز این مشکل، شما میتوانید سدیم رژیم غذایی خود را کاهش دهید.
بدن شما برای برخی از عملکردهایش (از جمله حفظ تعادل مناسب مایعات در بدن شما) به سدیم نیاز دارد. کلیههای شما، سنسورهای اصلی مایع برای بدنتان هستند. آنها تعیین میکنند که شما چه مقدار سدیم در بدنتان دارید و بر طبق آن، آب را حفظ کرده یا آزاد میکنند. اگر سطوح سدیم شما بالا باشند، کلیههای شما به بدنتان سیگنال میفرستند که آب را نگه دارد، این امر میتواند منجر به نفخ شود. حفظ آب شامل نواحی زیر چشمهای شما نیز میشود و چون پوست زیر چشمها بسیار نازک است، هنگامیکه بدنتان آب را نگه میدارد، پوست زیر چشمان شما ممکن است برجستهتر بنظر برسند که منجر به ظاهری پف کرده میشود.
سدیم، یکی از چندین عامل مهمی است که باعث میشوند چشمهایتان پف کنند. آگاه بودن از دلایلش میتواند به شما کمک کند تمام رفتارهایی که ممکن است بطور بالقوه به بروز چشمهای پف کرده کمک کنند را کاهش دهید. این شامل کمبود خواب یا صاف خوابیدن به پشت، که میتواند باعث جمع شدن مایع در زیر چشمهای شما شود نیز میشود. نوسان سطوح هورمونی نیز میتواند در احتباس مایعات نقش داشته باشد. بعنوان مثال اگر شما در حال نزدیک شدن به آغاز چرخه قاعدگیتان هستید، تغییرات در سطوح استروژن ممکن است باعث احتباس مایع شود. آلرژی و سابقه خانوادگی نیز میتوانند در بروز چشمهای پف کرده نقش داشته باشند.
در حالیکه بدن شما برای زنده ماندن به سدیم نیاز دارد، شما معمولا بدون اضافه کردن نمک اضافی، سدیم کافی از رژیم روزانهتان دریافت میکنید. اگر دچار پف کردگی چشم مربوط به سدیم هستید، ممکن است لازم باشد مصرف غذاهایی که به نقش داشتن در احتباس مایع معروفند را کاهش دهید. این غذاها شامل مواد غذایی از پیش بسته بندی شده مانند غذاهای منجمد و کنسرو شده هستند. سدیم، اغلب بعنوان یک ماده نگهدارنده به این مواد غذایی اضافه میشود. بسیاری از وعدههای غذایی رستورانها و فست فودها نیز معمولا سرشار از سدیم هستند، زیرا برای بهتر کردن طعم، به آنها نمک اضافه میشود. انتخاب کردن میوهها و سبزیجات تازه یا آماده کردن وعدههای غذایی در خانه با حداقل میزان نمک میتواند به کاهش مصرف کلی سدیم کمک کند.
اگر شما دچار پف کردگی چشم مرتبط با احتباس سدیم هستید، گامهایی وجود دارد که میتوانید برای خارج کردن تجمع سدیم و آب از بدنتان بردارید. اولین کار این است که به آرامی به ناحیه زیر چشمهایتان (جایی که پوست، پف کرده) ضربه بزنید. این کار میتواند به تخلیه مایع آن ناحیه کمک کند. با افزایش مقدار آبی که مصرف میکنید، سدیم را از بدنتان خارج کنید. افزایش مصرف آب، نمک را در بدن شما رقیق خواهد کرد و به کلیهها علامت میدهد که مایعات را آزاد کنند. شما همچنین میتوانید برای کاهش پف کردگی، یک کمپرس سرد مانند قطعات سیب زمینی یا خیار سرد یا پارچهای که آنرا در شیر خیسانده اید را روی چشمها و ناحیه زیر چشمهایتان قرار دهید.
نوع تنفس شما بر روی حافظهتان موثر است
تاثیر تنفس بر روی حافظه و واکنشهای مغز
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۳۸
نفس عمیق
مطالعات جدید نشان میدهد نفس کشیدن علاوه بر اینکه امری حیاتی برای بدن محسوب میشود و اکسیژن لازم را به سلولها میرساند، بر روی حافظه هم تاثیر میگذارد و واکنشهای ما را نسبت به ترس تنظیم میکند.
حافظه بهتر با تنفس بینی
از شرکت کنندگان در این آزمایش خواسته شد تصاویری را ببینند و سپس آنها را به خاطر بیاورند. محققان دریافتند که در زمان دم افراد راحت تر تصاویر را به خاطر سپردهاند تا در زمان بازدم.
در این رابطه وقتی فرد از طریق دهان نفس میکشید، تصاویر زودتر از خاطرش میرفت.
پس نفس کشیدن فقط برای غذای سلولها نیست، نفس کشیدن بر روی فعالیت مغز و حتی رفتار فرد هم تاثیر میگذارد.
مرجع : سلامت نیوز
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، در این بررسی آمده است وعدههای غذایی مملوء از پروتئین که بر محوریت حبوباتی همچون نخودفرنگی و لوبیا هستند نسبت به وعدههای غذایی سرشار از پروتئینهای حیوانی، خاصیت سیرکنندگی بیشتری دارند.
آن رابن، از دپارتمان تغذیه و ورزش دانشگاه کپنهاگ و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: این موضوع تا حدودی بر خلاف باور رایج است مبنی بر این که مصرف زیاد پروتئین گوشتی، احساس سیری را بیشتر و طولانیتر میکند.
در این بررسی مطالعاتی روی ۴۳ مرد جوان با وزن طبیعی و وضعیت جسمی سالم انجام گرفت. این افراد در سه گروه با رژیم غذایی متفاوت دسته بندی شدند که شامل رژیم غذایی سرشار از پروتئین با محوریت گوشت، رژیم غذایی سرشار از پروتئین با محوریت لوبیا و نخودفرنگی و رژیم غذایی کم پروتئین با محوریت لوبیا و نخودفرنگی بود.
متخصصان مشاهده کردند: رژیم غذایی نوع دوم نسبت به رژیم غذایی سرشار از پروتئین با محوریت گوشت احساس سیری بیشتری به فرد میدهد به طوری که این گروه در وعده غذایی بعدی ۱۲ درصد کمتر کالری مصرف کردند.
، محققان دانشگاه نورثوسترن دریافتند که تنفس تنها دریافت اکسیژن از محیط نیست، بلکه این عمل حیاتی در حافظه، احساسات و رفتار انسان نیز موثر است.
در این مطالعه برای اولینبار مشخص شد که فعالیت مغزی انسان تابعی از شیوه دم و بازدم از طریق بینی یا دهان است.
پروفسور کریستانو زلانو، متخصص نورولوژی از دانشگاه نورثوسترن عنوان کرد: مهمترین یافته علمی این مطالعه، تفاوت فعالیت مغزی در ناحیه آمیگدال و هیپوکامپوس در هنگام دم و بازدم است.
وی در ادامه افزود: هنگامی که انسان نفس میکشد، اعصاب کورتکس بویایی نیز تحریک شده و به دنبال آن بخش آمیگدال و هیپوکامپ در سراسر سیستم لیمبیک فعال میشود.
نظریه تاثیر تنفس در فعالیتهای مغزی برای اولینبار هنگام مطالعه شرایط هفت بیمار مبتلا به بیماری صرع که در صف جراحی قرار داشتند مشخص شد.
جراحان مغز و اعصاب پس از نصب الکترود در قسمتهای مختلف مغز بیماران قبل از جراحی دریافتند که فعالیتهای مغزی همزمان با تنفس نوسان میکند.
محققان دانشگاه نورثوسترن دریافتند که تنفس تنها دریافت اکسیژن از محیط نیست، بلکه این عمل حیاتی در حافظه، احساسات و رفتار انسان نیز موثر است.
به نقل از دیلیمیل، محققان برای اولینبار دریافتند که ریتم تنفس در فعالیتهای الکتریکی مغز تاثیر مستقیم دارد و در فرایند بازگردانی حافظه و گرفتن تصمیمات هیجانی نیز موثر است.
در این مطالعه برای اولینبار مشخص شد که فعالیت مغزی انسان تابعی از شیوه دم و بازدم از طریق بینی یا دهان است.
پروفسور کریستانو زلانو، متخصص نورولوژی از دانشگاه نورثوسترن عنوان کرد: مهمترین یافته علمی این مطالعه، تفاوت فعالیت مغزی در ناحیه آمیگدال و هیپوکامپوس در هنگام دم و بازدم است.
وی در ادامه افزود: هنگامی که انسان نفس میکشد، اعصاب کورتکس بویایی نیز تحریک شده و به دنبال آن بخش آمیگدال و هیپوکامپ در سراسر سیستم لیمبیک فعال میشود.
نظریه تاثیر تنفس در فعالیتهای مغزی برای اولینبار هنگام مطالعه شرایط هفت بیمار مبتلا به بیماری صرع که در صف جراحی قرار داشتند مشخص شد.
جراحان مغز و اعصاب پس از نصب الکترود در قسمتهای مختلف مغز بیماران قبل از جراحی دریافتند که فعالیتهای مغزی همزمان با تنفس نوسان میکند.