فوتبال، از ورزشهایی است که سر تا سر دنیا، طرفداران پر شور بسیار زیادی دارد و برخی کشورها، زندگی مردم به نحوی با آن گره خورده است. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که از کودکی در مورد آینده شغلیاش بپرسید و او در جواب شما، بگوید که علاقه دارد ورزش فوتبال را دنبال کرده و در این بخش به موفقیت برسد.
اگر اهل بازیهای کامپیوتری باشید، قطعا نام PES و FIFA را شنیدهاید. این بازیها که چندین سال است به بهترین سرگرمی علاقه مندان و طرفداران فوتبال تبدیل شدهاند، چند وقتی است که بخشی را در داخل خود قرار دادهاند که گیمر بتواند با بهره گیری از هوش و قدرت مدیریتش، باشگاهی را (در فضای بازی) اداره کند و در جامها و تورنمنتهای مختلف، به موفقیت برسد. حال امروز در آیتیرسان میخواهیم شما را با یک بازی جالب آشنا کنیم که میتواند شما را از یک انسان آماتور، به یک مربی حرفهای و مدیری کار بلد تبدیل کند. این بازی هیجانی و جذاب “مدیریت فوتبال جام قهرمانان” نام دارد. با ما همراه باشید تا نگاهی تخصصیتر به بازی و امکانات آن داشته باشیم.
با ورود به فضای بازی، شما باید اقدام با ساخت یک تیم جدید با نام دلخواه و البته پرچم مورد علاقهتان بکنید. پس از پایان این مرحله، شما به منطقهای که باید مدیریت آن را بر عهده بگیرید وارد خواهید شد. با ورود به این قسمت، خواهید توانست زمین خریداری کرده و شروع به ساخت و ساز کنید. هر چهقدر که بتوانید زمینهای بیشتری را خریداری کرده و مکانهایی مانند فست فود یا فروشگاه (که در ادامه به صورت کامل در این خصوص توضیح خواهیم داد) را بسازید، به همان میزان درآمد بیشتری نیز به دست خواهید آورد.
در ابتدا، با مبلغی که اول بازی به شما تعلق میگیرد، شما نیاز به ساخت یک ورزشگاه دارید. نقطهای که استادیوم تیم شما در آن قرار میگیرد، ثابت بوده و شما نخواهید توانست آن را تغییر دهید. اما مکانها متفاوتی وجود دارند که شما قادر خواهید بود زمین تمرین و سالن استراتژی خود را بر روی آنها بسازید. در قسمت استراتژی، شما در سمت یک مربی، باید با توجه به تواناییها و قابلیتهای بازیکنانی که در اختیار دارید، تیم خود را ارنج کنید و یک ترکیب ایدهآل برای بازی در مقابل رقیبانتان تعریف نمایید. در بخش تمرین نیز خواهید توانست آمادگی تکنیکی و جسمانی هر بازیکن را افزایش داده و آنها را برای بازیهای پیش رو در بهترین شرایط قرار دهید. پس از ساخت این سه مکان، اینک خواهید توانست به مصاف حریفانتان بروید و در لیگها و تورنمنتهای گوناگون شرکت نمایید.
در صفحه اصلی بازی، چندین گزینه دیگر هم وجود دارد که خواهد توانست به شما کمک کنند تا باشگاه خود را راحتتر مدیریت کنید. در بالای صفحه، اطلاعاتی در خصوص درآمد باشگاه و تعداد طرفداران تیم خود را مشاهده مینمایید. شما همچنین میتوانید با پیروزی در بازیهایی که انجام میدهید، به تعداد طرفداران خود اضافه کرده و از آن طریق، درآمد بیشتری از فروشگاهها و فست فودهای تیم خود کسب کنید.
در قسمت بازی، قادر خواهید بود لیستی از حریفان را که آماده مسابقه هستند، مشاهده کرده و مسابقههای خود را زمانبدی کنید. علاوه بر این، با مراجعه به بخش اعلانات، قادر خواهید بود از جدیدترین اتفاقات مربوط به تیم خودتان باخبر شوید. یکی از قابلیتهایی که با بالا رفتن سطح بازی در اختیار شما قرار خواهد گرفت، پیوستن به گروههای مختلف است. اعضای گروه میتوانند با یکدیگر ارتباط داشته و در صورت مواجه با مشکلات، از هم درخواست کمک نمایند. همچنین مسابقات مختلفی بین گروهها برگزار میشود که با شرکت در آنها، میتوانید سرعت پیشرفت بازیکنان خود را افزایش دهید.
همانطور که پیشتر اشاره داشتیم، با خرید هر زمین، این امکان برای شما فراهم میشود تا در آن مکان به ساخت و ساز بپردازید. هر تیم در ابتدا یک گروه سازنده دارد که وظیفه ساختمان سازی را بر عهده دارند. هر چه بخواهید ساختمانهای مرتبط با باشگاه خود (اعم از فروشگاه، فست فود، زمین تمرین، استراتژی و …) را پیشرفتهتر کنید، سازندگان باید زمان بیشتری مشغول باشند. همچنین شما میتوانید با ساختن یک بازار نقل و انتقال، به خرید و فروش بازیکن بپردازید و قدرت تیم خود را افزایش دهید.
علاوه بر بازیهای گروهی، تورنمتها و بازیهای لیگ میتوانند سطح درآمد شما را افزایش داده و به بازیکنانتان، امتیازهای تمرینی بیشتری بدهد. با قهرمانی در هر تورنمت، خواهید توانست ۱۰ توپ طلا به دست بیاورید. البته برای افرادی که قصد دارند راه ۱۰۰ ساله را در یک شب طی کنند! پیشنهادات متنوعی نیز در نظر گرفته شده تا بتوانند با خرید پکیجهای کمکی، شرایط تیم خود را بهبود بخشند.
موارد مختلف دیگری مانند انرژی بازیکنان، احتمال مصدومیت (برای مدتی مشخص)، خرید و فروش بازیکن و … به جذابیتهای این بازی اضافه کرده است. علاوه بر آن، فضای گرافیکی بازی، در سطح قابل قبولی است. البته باید به این نکته اشاره داشته باشیم که در هنگام بازی، بازیکنان قادر نیستند به صورت دقیق تمام استراتژی مد نظر شما را پیاده نمایند و در برخی موارد، گلها کاملا به صورت شانسی به ثمر میرسند. اما به هر حال، مدیریت جام قهرمانان، یک بازی استراتژیک به شدت اعتیادآور است و با مدتی بازی، به یکی از طرفداران پر و پا قرص این بازی تبدیل خواهید شد و مالک یک باشگاه حرفهای با درآمد بالا میشوید و تا جایی که امکان دارد، باید قدرت مدیریت و برنامه ریزی خود را به چالش بکشید.
نبرد با سرطان که امروزه هر کسی را از پا می اندازد کار آسانی نیست و کودکانی که عزم خود را برای شکست دادن این بیماری جزم می کنند قطعا قهرمانان کوچک روی کره زمین هستند. «ما امید می دهیم… ما خنده به اشتراک می گذاریم… ما داستان می گوییم.» در پروژه «امید خدا» گروهی از عکاسان با هدف دادن هدیه ای به خانواده هایی که با مشکل سرطان دست و پنجه نرم می کنند،
مجموعه عکس هایی از مبارزان کوچک آن ها به رایگان تهیه کنند. هدف این پروژه اطمینان بخشیدن به خانواده هایی اسـت که این بار بیش از حد سنگین را به تحمل می کنند که شادی و شیرینی فرزندشان ابدی می شود در عین حال که همزمان سطح آگاهی را بالا می برد و بودجه برای تحقیقات تومورشناسی کودکان و راه های درمان آن را افزایش می دهد.
الهام بخش این پروژه «آوا» بود، یک دختربچه زیبا و دوست داشتنی پنج ساله که عاشق خنده و بوسه بود. آوا وقتی تنها چهار سال داشت به تومور مغزی مبتلا شد. مانند بیشتر خانواده ها، این خبر برای خانواده آوا هم بسیار ویرانگر بود. درحالیکه آن ها وارد دنیای شیمی، اشعه، اسکن و ناراحتی حتمی کودکشان می شدند،
مجبور بودند با یک حقیقت روشن روبرو شوند. اگرچه آن ها تلاش می کردند او را نجات دهند اما احتمالات بر این بود که او را از دست خواهند داد. در طول مبارزه او با سرطان، عکس های آوا با معنای جدیدی گرفته می شد. به خاطر از دست دادن امید در تشخیص نهایی بیماری او، عکس ها تنها راهی برای ثبت مسیر رشد آوا نبودند، بلکه اکنون بار سنگین جاودان کردن رفتارهای او را به دوش می کشیدند.
والدین او نیاز داشتند هر جرقه در چشم و هر لبخند روی لب او را حفظ کنند. آن ها به یک دکمه توقف برای زندگیشان نیاز داشتند و عکس ها کنترل از راه دور آن ها می شدند. یکی از عکاسان مدت کوتاهی قبل از فوت آوا یک مجموعه عکس به او هدیه داد. آوا یک پیراهن صورتی به تن داشت و با یک زرق و برق طلایی بازی می کرد..
دو تا از چیزهای مورد علاقه آوا. در این عکس آوا بیمار نیست. او دختری اسـت که از آواز زندگی، لبخند و خنده لذت می برد و این چنین بود که پروژه امید خدا آغاز شد.
قهرمانان کوچک
10 توصیه برای این که مانند قهرمانان غذا بخورید
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۰۰
ورزشکاران حرفهای
ورزشکاران حرفهای برای این که بتوانند تمرینات سخت انجام دهند باید سوخت رسانی درست به بدن خود داشته باشند. فرم بدنی خوب ورزشکاران نشان دهنده تغذیه مناسب آنها است.
۱۰ توصیه که با کمک آن میتوانید شبیه ورزشکاران حرفهای غذا بخورید عبارتند از:
۱. صبحانه بخورید:
خوردن صبحانه شما را برای فعالیت روزانه آماده میکند. کسانی که صبحانه نمیخورند در طول روز پر خوری میکنند. می توانید در وعده صبحانه پروتئین و میوه نیز داشته باشید لازم نیست که یک غذای کامل در صبحانه بخورید. می توانید صبحانه ساده داشته باشید. می توانید با خوردن صبحانه قند خون را بالا ببرید و روز خود را با انرژی بیشتری شروع کنید.
۲. مایعات مصرف کنید:
زمانی که بدن شما آب کافی ندارد پر خوری می کنید. در تمام طول روز مایعات مصرف کنید و فقط به هنگام تمرین این کار را انجام ندهید. اگر در طول روز به اندازه کافی مایعات می خورید ، نیازی ندارید که در هنگام ورزش نوشیدنی ورزشی مصرف کنید.
۳. مانند یک قهرمان غذا بخورید:
خوردن فست فود، آب جو و دیگر غذاهایی که ارزش غذایی ندارند برای بدن خوب نیستند. باید برای این نوع غذاها جایگزین پیدا کنید. سعی کنید میوه و سبزیجات بیشتر مصرف کنید.
۴. غذاهایی که آهن دارند مصرف کنید:
زنان معمولا کمبود آهن دارند. سبزیجاتی که برگهای بزرگ و تیره رنگ دارند غالبا منابع آهن هستند. می توانید از مکملهای آهن نیز استفاده کنید.
۵. برنامهریزی کنید:
سعی کنید برای غذای روزانه خود برنامهریزی داشته باشید. داشتن برنامه غذایی حتی برای رهایی وعدهها باعث میشود که شما از خوردن غذاهایی که ارزش ندارند، خودداری کنید.
۶. خودتان را محدود نکنید:
درست است که برای کاهش وزن نیاز به محدود کردن دریافت کالری دارید، ا ما باید طوری این کار را انجام دهید که زیان آور بناشد. برنامه غذایی باید دقیق و مناسب باشد تا بدن درست و بهینه انرژی مصرف کند.
۷. کربوهیدرات مصرف کنید:
اگر ورزش استقامتی را انجام می دهید نیاز دارید که سوخت بدن را تامین کنید. خوردن کربو هیدارت به این کار کمک میکند. سعی کنید شب قبل از ورزش این مواد غذایی را دریافت کنید. برای این که بیش از حد کربوهیدارت نخورید می توانید قسمتی از پروتئین و سبزیجات خود در وعده شام را با میزان کمی کربوهیدرات جایگزین کنید.
۸. گرسنگی نکشید:
با شکم خالی و در حالی که مایعات نیز مصرف نکردهاید ورزش نکنید. در این صورت بدن شما کارایی لازم را نخواهد داشت. بسیاری از ورزشکاران فراموش میکنند که غذای مورد نیاز بدن را تامین کنند.
۹. برای ریکاوری غذای مناسب مصرف کنید:
آن چه که بعد از ورزش می خورید به اندازه آن چه که قبل از ورزش می خورید مهم است. بعد از ورزش باید کربوهیدرات و پروتئین را تامین کنید. شیر کاکائو غذای مناسبی برای بعد از ورزش است . خوردن شیر کاکائو از سوزش ع ضلات و خستگی آنها می کاهد تا ۲۰ دقیقه بعد از ورزش شیر کاکائو بخورید. خوردن پنیر کم چرب و تخم مرغ نیز توصیه میشود.
۱۰. درست غذا بخورید:
برنامه غذایی ورزشکاران شامل میوه، سبزیجات، مغزها، پروتئین و غیره میشود. برای صبحانه می توانید نان تست و کره بادام زمینی مصرف کنید. تخم مرغ و میوه نیز مناسب هستند. در وعده ناهار می توانید سبزیجات سبز رنگ همچون اسفناج مصرف کنید. خوردن بادام ، توت فرنگی و بالزامیک نیز توصیه میشود. سعی کنید هر یک ساعت یک بار یک لیوان آب بنوشید.
همه ی کسانی که برای رقابت در برابر بهترین قهرمانان ورزشی دنیا در مسابقات بزرگی مثل المپیک ظاهر می شوند، برای قرار گرفتن در بهترین حالت جسمانی و کسب بهترین نتیجه در حوزه ی فعالیت خود سال ها تلاش کرده اند.
اما موفقیت ورزشکاران در میادین ورزشی صرفاً به آمادگی جسمانی آنها خلاصه نمی شود. ورزشکاران المپیکی بسیاری هستند که به شما خواهند گفت موفقیت محصول چارچوب ذهنی و توانایی فرد در اجتناب از بازی روانی حریف و مقاومت در برابر فشار مسابقه نیز هست. اما برای نیل به این مهم، هر کسی استراتژی خاص خودش را دارد.
در ادامه می توانید به استراتژی های روانی ورزشکاران پر افتخار ترین کشور شرکت کننده در رقابت های المپیک با ۱۰۰۰ مدال طلا را از نظر بگذرانید. روشن ترین نکته ی مثبت این استراتژی ها آن اســت که هر کسی می تواند نسخه ی شخصی سازی شده ی خودش را از روی آنها بسازد و به کار بگیرد. هدف از انجام این کار می تواند از حفظ خونسردی در یک جلسه ی کاری گرفته تا تقویت روحیه پیش از سخنرانی متفاوت باشد.
الیسون فلیکس، ستاره ی ۳۰ ساله ی مسابقات دو و میدانی می گوید: «وقتی به سمت محل قرارگیری خود در میدان دو و میدانی قدم می گذارم، تمرکز کامل دارم. هر چقدر هم که دوربین و فلاش در اطرافم باشد، من حواسم به هیچ کدام از آنها نخواهد بود. هیچ صدایی را نمی شونوم. من صد درصد حواسم را متوجه کاری می کنم که باید انجام دهم».
سال ۲۰۱۶ پنجمین حضور مایکل فلپس در المپیک را رقم زد. مربی همیشگی او باب باومن در سال ۲۰۱۲ در مورد آمادگی ذهنی این فوق ستاره ی ورزش شنا اینگونه توضیح داده اســت: «او بهترین مسابقه ی ممکن را در ذهن خود تجسم می کند. آنقدر قوی این کار را انجام می دهد که انگار واقعاً مسابقه را تجربه می کند و در آب شیرجه می زند. سپس سناریو های مختلف را یکی یکی بررسی می کند».
فلپس در تکمیل صحبت های مربی اش افزوده اســت: «تصور می کنم که مثلاً اگر لباسم پاره شد، یا عینکم شکست، یا این قبیل مسائل، چه کار باید بکنم».
باومن ادامه داده اســت: «به این ترتیب او تمام این سناریو ها را در دیتابیس ذهنی اش نگه می دارد. سپس وقتی مسابقه می دهد سیستم عصبی اش از قبل برای انجام هر یک از این کار ها برنامه ریزی شده اســت. هر وقت هر کدام از این اتفاقات رخ داد، او بلافاصله واکنش مناسب را از خود نشان خواهد داد».
لکسی تامپسون که اکنون ۲۱ سال دارد، در ۱۲ سالگی جوان ترین بازیکن گلف حاضر در مسابقات گلف زنان آمریکا بود. او در مصاحبه ای گفت که هنگام تمرین، به کمک یک مربی به تقویت آمادگی ذهنی خود می پردازد: «مربی من معمولاً قبل از هر کاری آرامش من را می سنجد چون اگر به چیزی فکر کنم که آرامشم را از من بگیرد، ضربان قلبم بالا می رود. وقتی این اتفاق می افتد او از من می خواهد نفس عمیق بکشم و به چیزی فکر کنم که من را شاد می کند».
او ادامه داده اســت: «به این ترتیب شروع می کنم به تکرار فکر های مثبت؛ مثلاً به این فکر می کنم که من خیلی با استعداد هستم. این کار بلافاصله ضربان قلبم را پایین می آورد. من یک تکنیک تنفس نیز دارم که از آن در زمین مسابقه هم استفاده می کنم. پیش از انکه بخواهم به توپ ضربه بزنم، ضربه ی دلخواهم را در ذهنم تجسم می کنم تا از شر تمام افکار منفی خلاص شوم. باید چارچوب ذهنی مثبت خودم را حفظ کنم، چون ۸۰ درصد بازی گلف، ذهنی اســت».
داریل هومر، شمشیرباز ۲۶ ساله، در المپیک ۲۰۱۲ نیز حضور داشته اســت. او درباره ی تکنیک های مورد استفاده اش برای موفقیت در مسابقات گفته اســت: «من پیش از مسابقه، زمانی را به قوت قلب دادن به خودم اختصاص می دهم. مدام برای خودم تکرار می کنم که من بهترین هستم و سعی می کنم حواسم فقط به لحظه باشد. چند موسیقی انرژی بخش گوش می کنم و سپس سعی می کنم خوش باشم و فقط برای مسابقه آماده شوم».
گرت وبر گیل، شناگر ۳۱ ساله تا اینجا ۲ مدال طلای المپیک کسب کرده اســت. او در مصاحبه ای گفته اســت: «اول از همه اینکه من هیچ وقت به شکست خوردن فکر نمی کنم. اگر هنگام مسابقه به شکست خوردن فکر کنید احتمال آنکه واقعاً ببازید و به خانه برگردید خیلی زیاد خواهد بود. دوم اینکه مشخصاً به پیروزی هم فکر نمی کنم. من به تلاشی که برای کسب آمادگی انجام داده ام مطمئن هستم و این را به خوبی می دانم که تمرینات من از تمام رقبایم در مسابقه بهتر و بیشتر بوده اند».
او در ادامه می افزاید: «من به بدنم، تمریناتم، مربی ام، تلاش هایم و آمادگی ام اعتماد می کنم. روی شنا کردن خودم متمرکز می شوم چرا که می دانم با این کار، برای پیروزی در موقعیت خوبی قرار می گیرم».
کایلا هریسون، که اکنون ۲۶ سال دارد در سال ۲۰۱۲ اولین مدال طلای آمریکا در رشته ی جودو را به ارمغان آورد. او در مصاحبه ای عنوان کرده اســت هر شب ۱۰ دقیقه از وقت خود را به تجسم خودش در المپیک اختصاص می دهد؛ از لحظه ی بیدار شدن از خواب گرفته تا گوش سپردن به موسیقی در مسیر رسیدن به محل مسابقه و خود مسابقه.
او می گوید: «من خودم را در حال شکست رقیبم در مسابقه ی فینال و قرار گرفتن روی سکوی اول و تماشای به اهتزاز در آمدن پرچم کشورم تصور می کنم. قرار گرفتن مدال طلا دور گردنم و در آغوش گرفتن مربی ام را حس می کنم. من هر شب تمام اینها را در ذهنم تجسم می کنم». او به خبرنگاران گفته اســت برای المپیک ۲۰۱۲ نیز همین کار را کرده بود.
مریل موزس، دروازه بان ۳۸ ساله ی تیم واترپلو می گوید اطمینان دارد اعضای تیمش هرچه در توان دارند انجام می دهند. او گفته اســت: «تا وقتی خودتان بدانید ۱۰۰ درصد توان خود را گذاشته اید و برای رسیدن به حداکثر پتانسیل خود تلاش کرده اید، اتفاقی که قرار باشد بیافتد می افتد؛ نمی توان همه چیز را کنترل کرد».
او در عین حال گفته اســت اجازه نمی دهد موانع و مشکلات مزاحمتی برای اعتماد به نفسش ایجاد کنند و می گوید: «ذهنیت من همیشه این بوده اســت که اگر نسبت به هر کس دیگر بیشتر تمرین کنم و انرژی بیشتری بگذارم، از همه آماده تر خواهم بود. فکر می کنم اعتماد به نفسی که دارم از همین جا ناشی می شود».
او در ادامه افزوده اســت: «مادامی که خودم را به خوبی آماده کنم، می دانم تمام انرژی ام را برای این کار خواهم گذاشت. استعداد و شرایط فیزیکی خوبی هم نصیبم شده که می توانم با به کارگیری آنها در این سطح بازی کنم».
نبرد با سرطان که امروزه هر کسی را از پا می اندازد کار آسانی نیست و کودکانی که عزم خود را برای شکست دادن این بیماری جزم می کنند قطعا قهرمانان کوچک روی کره زمین هستند. «ما امید می دهیم… ما خنده به اشتراک می گذاریم… ما داستان می گوییم.» در پروژه «امید خدا» گروهی از عکاسان با هدف دادن هدیه ای به خانواده هایی که با مشکل سرطان دست و پنجه نرم می کنند،
مجموعه عکس هایی از مبارزان کوچک آن ها به رایگان تهیه کنند. هدف این پروژه اطمینان بخشیدن به خانواده هایی اسـت که این بار بیش از حد سنگین را به تحمل می کنند که شادی و شیرینی فرزندشان ابدی می شود در عین حال که همزمان سطح آگاهی را بالا می برد و بودجه برای تحقیقات تومورشناسی کودکان و راه های درمان آن را افزایش می دهد.
الهام بخش این پروژه «آوا» بود، یک دختربچه زیبا و دوست داشتنی پنج ساله که عاشق خنده و بوسه بود. آوا وقتی تنها چهار سال داشت به تومور مغزی مبتلا شد. مانند بیشتر خانواده ها، این خبر برای خانواده آوا هم بسیار ویرانگر بود. درحالیکه آن ها وارد دنیای شیمی، اشعه، اسکن و ناراحتی حتمی کودکشان می شدند،
مجبور بودند با یک حقیقت روشن روبرو شوند. اگرچه آن ها تلاش می کردند او را نجات دهند اما احتمالات بر این بود که او را از دست خواهند داد. در طول مبارزه او با سرطان، عکس های آوا با معنای جدیدی گرفته می شد. به خاطر از دست دادن امید در تشخیص نهایی بیماری او، عکس ها تنها راهی برای ثبت مسیر رشد آوا نبودند، بلکه اکنون بار سنگین جاودان کردن رفتارهای او را به دوش می کشیدند.
والدین او نیاز داشتند هر جرقه در چشم و هر لبخند روی لب او را حفظ کنند. آن ها به یک دکمه توقف برای زندگیشان نیاز داشتند و عکس ها کنترل از راه دور آن ها می شدند. یکی از عکاسان مدت کوتاهی قبل از فوت آوا یک مجموعه عکس به او هدیه داد. آوا یک پیراهن صورتی به تن داشت و با یک زرق و برق طلایی بازی می کرد..
دو تا از چیزهای مورد علاقه آوا. در این عکس آوا بیمار نیست. او دختری اسـت که از آواز زندگی، لبخند و خنده لذت می برد و این چنین بود که پروژه امید خدا آغاز شد.
قهرمانان کوچک
همه ی کسانی که برای رقابت در برابر بهترین قهرمانان ورزشی دنیا در مسابقات بزرگی مثل المپیک ظاهر می شوند، برای قرار گرفتن در بهترین حالت جسمانی و کسب بهترین نتیجه در حوزه ی فعالیت خود سال ها تلاش کرده اند.
اما موفقیت ورزشکاران در میادین ورزشی صرفاً به آمادگی جسمانی آنها خلاصه نمی شود. ورزشکاران المپیکی بسیاری هستند که به شما خواهند گفت موفقیت محصول چارچوب ذهنی و توانایی فرد در اجتناب از بازی روانی حریف و مقاومت در برابر فشار مسابقه نیز هست. اما برای نیل به این مهم، هر کسی استراتژی خاص خودش را دارد.
در ادامه می توانید به استراتژی های روانی ورزشکاران پر افتخار ترین کشور شرکت کننده در رقابت های المپیک با ۱۰۰۰ مدال طلا را از نظر بگذرانید. روشن ترین نکته ی مثبت این استراتژی ها آن اســت که هر کسی می تواند نسخه ی شخصی سازی شده ی خودش را از روی آنها بسازد و به کار بگیرد. هدف از انجام این کار می تواند از حفظ خونسردی در یک جلسه ی کاری گرفته تا تقویت روحیه پیش از سخنرانی متفاوت باشد.
الیسون فلیکس، ستاره ی ۳۰ ساله ی مسابقات دو و میدانی می گوید: «وقتی به سمت محل قرارگیری خود در میدان دو و میدانی قدم می گذارم، تمرکز کامل دارم. هر چقدر هم که دوربین و فلاش در اطرافم باشد، من حواسم به هیچ کدام از آنها نخواهد بود. هیچ صدایی را نمی شونوم. من صد درصد حواسم را متوجه کاری می کنم که باید انجام دهم».
سال ۲۰۱۶ پنجمین حضور مایکل فلپس در المپیک را رقم زد. مربی همیشگی او باب باومن در سال ۲۰۱۲ در مورد آمادگی ذهنی این فوق ستاره ی ورزش شنا اینگونه توضیح داده اســت: «او بهترین مسابقه ی ممکن را در ذهن خود تجسم می کند. آنقدر قوی این کار را انجام می دهد که انگار واقعاً مسابقه را تجربه می کند و در آب شیرجه می زند. سپس سناریو های مختلف را یکی یکی بررسی می کند».
فلپس در تکمیل صحبت های مربی اش افزوده اســت: «تصور می کنم که مثلاً اگر لباسم پاره شد، یا عینکم شکست، یا این قبیل مسائل، چه کار باید بکنم».
باومن ادامه داده اســت: «به این ترتیب او تمام این سناریو ها را در دیتابیس ذهنی اش نگه می دارد. سپس وقتی مسابقه می دهد سیستم عصبی اش از قبل برای انجام هر یک از این کار ها برنامه ریزی شده اســت. هر وقت هر کدام از این اتفاقات رخ داد، او بلافاصله واکنش مناسب را از خود نشان خواهد داد».
لکسی تامپسون که اکنون ۲۱ سال دارد، در ۱۲ سالگی جوان ترین بازیکن گلف حاضر در مسابقات گلف زنان آمریکا بود. او در مصاحبه ای گفت که هنگام تمرین، به کمک یک مربی به تقویت آمادگی ذهنی خود می پردازد: «مربی من معمولاً قبل از هر کاری آرامش من را می سنجد چون اگر به چیزی فکر کنم که آرامشم را از من بگیرد، ضربان قلبم بالا می رود. وقتی این اتفاق می افتد او از من می خواهد نفس عمیق بکشم و به چیزی فکر کنم که من را شاد می کند».
او ادامه داده اســت: «به این ترتیب شروع می کنم به تکرار فکر های مثبت؛ مثلاً به این فکر می کنم که من خیلی با استعداد هستم. این کار بلافاصله ضربان قلبم را پایین می آورد. من یک تکنیک تنفس نیز دارم که از آن در زمین مسابقه هم استفاده می کنم. پیش از انکه بخواهم به توپ ضربه بزنم، ضربه ی دلخواهم را در ذهنم تجسم می کنم تا از شر تمام افکار منفی خلاص شوم. باید چارچوب ذهنی مثبت خودم را حفظ کنم، چون ۸۰ درصد بازی گلف، ذهنی اســت».
داریل هومر، شمشیرباز ۲۶ ساله، در المپیک ۲۰۱۲ نیز حضور داشته اســت. او درباره ی تکنیک های مورد استفاده اش برای موفقیت در مسابقات گفته اســت: «من پیش از مسابقه، زمانی را به قوت قلب دادن به خودم اختصاص می دهم. مدام برای خودم تکرار می کنم که من بهترین هستم و سعی می کنم حواسم فقط به لحظه باشد. چند موسیقی انرژی بخش گوش می کنم و سپس سعی می کنم خوش باشم و فقط برای مسابقه آماده شوم».
گرت وبر گیل، شناگر ۳۱ ساله تا اینجا ۲ مدال طلای المپیک کسب کرده اســت. او در مصاحبه ای گفته اســت: «اول از همه اینکه من هیچ وقت به شکست خوردن فکر نمی کنم. اگر هنگام مسابقه به شکست خوردن فکر کنید احتمال آنکه واقعاً ببازید و به خانه برگردید خیلی زیاد خواهد بود. دوم اینکه مشخصاً به پیروزی هم فکر نمی کنم. من به تلاشی که برای کسب آمادگی انجام داده ام مطمئن هستم و این را به خوبی می دانم که تمرینات من از تمام رقبایم در مسابقه بهتر و بیشتر بوده اند».
او در ادامه می افزاید: «من به بدنم، تمریناتم، مربی ام، تلاش هایم و آمادگی ام اعتماد می کنم. روی شنا کردن خودم متمرکز می شوم چرا که می دانم با این کار، برای پیروزی در موقعیت خوبی قرار می گیرم».
کایلا هریسون، که اکنون ۲۶ سال دارد در سال ۲۰۱۲ اولین مدال طلای آمریکا در رشته ی جودو را به ارمغان آورد. او در مصاحبه ای عنوان کرده اســت هر شب ۱۰ دقیقه از وقت خود را به تجسم خودش در المپیک اختصاص می دهد؛ از لحظه ی بیدار شدن از خواب گرفته تا گوش سپردن به موسیقی در مسیر رسیدن به محل مسابقه و خود مسابقه.
او می گوید: «من خودم را در حال شکست رقیبم در مسابقه ی فینال و قرار گرفتن روی سکوی اول و تماشای به اهتزاز در آمدن پرچم کشورم تصور می کنم. قرار گرفتن مدال طلا دور گردنم و در آغوش گرفتن مربی ام را حس می کنم. من هر شب تمام اینها را در ذهنم تجسم می کنم». او به خبرنگاران گفته اســت برای المپیک ۲۰۱۲ نیز همین کار را کرده بود.
مریل موزس، دروازه بان ۳۸ ساله ی تیم واترپلو می گوید اطمینان دارد اعضای تیمش هرچه در توان دارند انجام می دهند. او گفته اســت: «تا وقتی خودتان بدانید ۱۰۰ درصد توان خود را گذاشته اید و برای رسیدن به حداکثر پتانسیل خود تلاش کرده اید، اتفاقی که قرار باشد بیافتد می افتد؛ نمی توان همه چیز را کنترل کرد».
او در عین حال گفته اســت اجازه نمی دهد موانع و مشکلات مزاحمتی برای اعتماد به نفسش ایجاد کنند و می گوید: «ذهنیت من همیشه این بوده اســت که اگر نسبت به هر کس دیگر بیشتر تمرین کنم و انرژی بیشتری بگذارم، از همه آماده تر خواهم بود. فکر می کنم اعتماد به نفسی که دارم از همین جا ناشی می شود».
او در ادامه افزوده اســت: «مادامی که خودم را به خوبی آماده کنم، می دانم تمام انرژی ام را برای این کار خواهم گذاشت. استعداد و شرایط فیزیکی خوبی هم نصیبم شده که می توانم با به کارگیری آنها در این سطح بازی کنم».
برخی از ورزشکاران وقهرمانان المپیکی از جمله بهداد سلیمی روز گذشته عازم سفر کربلا شدند.
برخی از ورزشکاران وقهرمانان المپیکی از جمله بهداد سلیمی روز گذشته عازم سفر کربلا شدند.