به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، تمامی سلول ها و اندام های بدن انسان برای عملکرد درست به آب نیاز دارند. بر همین اساس، شما نیازمند جایگزینی مداوم آب از دست رفته بدن به واسطه تعرق، ادرار و تنفس هستید.
نوشیدن ناکافی آب می تواند به شکل گیری نشانه هایی مانند خستگی، سرگیجه، و گرفتگی عضلات منجر شود. در مقابل، نوشیدن بیش از اندازه آب نیز می تواند شرایطی جدی و خطرناکی که به نام مسمومیت با آب شناخته می شود را موجب شود.
مسمومیت با آب چیست؟
مسمومیت با آب اختلالی در عملکرد مغز به واسطه نوشیدن بیش از اندازه آب است. نوشیدن بیش از اندازه آب موجب افزایش مقدار این مایع در خون انسان می شود. این میزان آب می تواند الکترولیت های موجود در خون، به ویژه سدیم را رقیق سازد. هنگامی که سطوح سدیم به کمتر از 135 میلی مول بر لیتر می رسد، این شرایط به نام «هیپوناترمی» شناخته می شود.
سدیم به تعادل مایعات بین بخش داخلی و خارجی سلول ها کمک می کند. هنگامی که سطوح سدیم به واسطه مصرف بیش از اندازه آب کاهش می یابد، جریان مایعات از بخش خارجی به بخش داخلی سلول تغییر می کند و به تورم آنها منجر می شود. هنگامی که این شرایط برای سلول های مغزی رخ می دهد، امکان شکل گیری عوارض خطرناک و بالقوه تهدیدکننده زندگی فرد ایجاد می شود.
نوشیدن بیش از اندازه آب می تواند خطرناک باشد
مسمومیت با آب در نتیجه تورم سلول ها شکل می گیرد. هنگامی که سلول های مغزی متورم می شوند، فشار داخل جمجمه افزایش می یابد. این فشار نخستین نشانه های مسمومیت با آب را موجب می شود که شامل موارد زیر می شوند:
سر درد
حالت تهوع
استفراغ
در موارد شدید، مسمویت با آب می تواند نشانه های جدی‌تر مانند موارد زیر را موجب شود:
افزایش فشار خون
گیجی
دو بینی
خواب آلودگی
اشکال در تنفس
ضعف و گرفتگی عضلات
ناتوانی در شناسایی اطلاعات حسی
تجمع مایعات اضافی در مغز به نام ورم مغزی شناخته می شود که می تواند ساقه مغز را تحت تاثیر قرار داده و اختلال در سیستم عصبی مرکزی ایجاد کند. در موارد شدید، مسمومیت با آب می تواند به تشنج، آسیب مغزی، کما و حتی مرگ منجر شود.
مرگ به واسطه مسمومیت با آب
نوشیدن بیش از اندازه آب به صورت تصادفی بسیار دشوار است. با این وجود، موارد مرگ و میر ناشی از این شرایط گزارش شده اند. بیشتر موارد مسمومیت با آب در میان سربازان گزارش شده اند. در یک گزارش به 17 سرباز مبتلا به هیپوناترمی در نتیجه مصرف بیش از اندازه آب اشاره شده بود. سطوح سدیم خون این افراد در دامنه 115 تا 130 میلی مول بر لیتر قرار داشت در شرایطی که دامنه عادی 135 تا 145 میل مول بر لیتر است.
در گزارشی دیگر، چگونگی مرگ سه سرباز در نتیجه هیپوناترمی و ورم مغزی تشریح شده بود. مرگ این افراد با نوشیدن 10 تا 20 لیتر آب تنها در چند ساعت رقم خورده بود.
نشانه های هیپوناترمی می تواند با نشانه های کم آبی بدن اشتباه گرفته شود. بر همین اساس، یک سرباز که به اشتباه کم ابی بدن و گرمازدگی در وی تشخیص داده شده بود، به واسطه آبرسانی یا هیدراتاسیون دهانی مکرر و مسمومیت با آب جان خود را از دست داد.
مسمومیت با آب طی انجام فعالیت های ورزشی به ویژه ورزش های استقامتی نیز رخ می دهد. نوشیدن بیش از اندازه آب برای جلوگیری از کم آبی بدن در این قبیل فعالیت ها شایع است. بر همین اساس، هیپوناترمی اغلب طی رویدادهای ورزشی بزرگ رخ می دهد. به عنوان مثال، در مسابقات دو ماراتن بوستون در سال 2002، 13 درصد از شرکت کنندگان دارای نشانه های هیپوناترمی بودند. 0.06 درصد از این افراد هیپوناترمی حاد با سطوح سدیم کمتر از 120 میلی مول بر لیتر را نشان دادند.
متاسفانه، برخی موارد مسمومیت با آب در این رویدادهای ورزشی به مرگ منجر شده اند. به عنوان مثال، می توان به مرگ یک دونده دو مارتن اشاره کرد که آزمایش ها نشان دادند سطوح سدیم خون وی کمتر از 130 میلی مول بر لیتر بوده و هیدروسفالی (ازدیاد غیر عادی مایع) و آسیب ساقه مغز به جان باختن وی منجر شده بود.
مصرف بیش از اندازه آب می تواند در بیماران روانی، به ویژه افراد مبتلا به شیزوفرنی، نیز رخ دهد. نتایج مطالعه ای که روی مرگ 27 بیمار جوان مبتلا به شیزوفرنی انجام شده بود، نشان داد که پنج مورد مرگ در نتیجه مسمومیت با آب بوده است.
چه میزان آب بیش از اندازه محسوب می شود؟
هیدراتاسیون بیش از اندازه و مسمومیت با آب زمانی رخ می دهد که میزان آب نوشیده شده بیشتر از توانایی کلیه ها برای تخلیه آب اضافی از طریق ادرار باشد. اما مقدار آب تنها عامل تعیین کننده در این زمینه نیست. مدت زمانی که طی آن آب نوشیده شده است نیز باید مد نظر قرار بگیرد. در صورتی که مقدار بسیار زیاد آب را طی یک بازه زمانی کوتاه بنوشید با خطر بزرگتر ابتلا به مسمومیت با آب مواجه هستید. این خطر در صورتی که طی مدت زمان طولانی‌تری همان میزان آب را مصرف کرده باشید، کاهش می یابد.
نشانه های هیپوناترمی می توانند به واسطه نوشیدن 3 تا 4 لیتر آب در یک مدت زمان کوتاه پدیدار شوند. کلیه های انسان می توانند 20 تا 28 لیتر آب را در روز از بدن خارج سازند، اما قادر به تخلیه بیش از 0.8 تا 1 لیتر آب در یک ساعت نیستند. از این رو، برای جلوگیری از نشانه های هیپوناترمی شما نباید به طور میانگین بیش از این میزان آب طی یک ساعت را مصرف کنید. بسیاری از موارد گزارش شده مسمومیت با آب در نتیجه نوشیدن مقادیر زیاد آب در یک بازه زمانی کوتاه بوده اند.
به چه مقدار آب نیاز دارید؟
عدد و رقم خاصی درباره این که به چه میزان آب در روز نیاز دارید، وجود ندارد و میزان نوشیدن آب از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. برای تعیین میزان آب مورد نیاز روزانه می توانید وزن بدن، سطح فعالیت های بدنی و شرایط آب و هوا را مد نظر قرار دهید.
انستیتو پزشکی (IOM) میزان آب دریافتی روزانه برای مردان را 3.7 لیتر و برای زنان 2.7 لیتر پیشنهاد کرده است. با این وجود، این توصیه ها شامل آب دریافتی از نوشیدنی هایی به جز آب و مواد غذایی نیز می شوند. برخی از مردم از قانون 8 × 8 پیروی می کنند که نوشیدنی هشت لیوان آب در روز را پیشنهاد می کند. اما این قانون چندان مبتنی بر پژوهش نیست و بیشتر حالتی دلخواه دارد.
یک قانون خوب برای تعیین آب مورد نیاز گوش دادن به بدن و نوشیدن آب هنگام احساس تشنگی است. این اقدام باید برای حفظ سطوح آب مورد نیاز بدن کافی باشد. اما تکیه بر تشنگی ممکن است برای همه کارآمد نباشد. ورزشکاران، افراد مسن و بانوان باردار می توانند به نوشیدن آب بیشتری در روز نیاز داشته باشند.
عزیزی تصریح کرد: عوامل بسیاری در مرغوب بودن چای نقش داشته که از جمله این موارد می توان به شرایط آب و هوایی، عوامل ژنتیکی، نحوه برداشت و پروسه فرآوری محصول اشاره کرد.
وی در رابطه با باور اشتباه مصرف کنندگان در خصوص رنگ چای هنگام خرید، افزود: کم رنگ بودن چای را نمی توان یکی از شاخص‌های سنجش کیفیت چای محسوب کرد چرا که انجام اقدامات لازم برای افزایش رنگ چای، به پایین آمدن میزان کیفیت این محصول می‌انجامد. بنابراین، نمی توان از آن به عنوان معیار مناسبی در انتخاب چای بهره برد.
عزیزی با بیان اینکه عادت کردن به طعم چای، مهمترین عامل گرایش به چای‌های خارجی است، تصریح کرد: متاسفانه در این صنعت مطابقت کیفیت با ذائقه مصرف کننده از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و یکی از شگردهای جلب توجه مشتریان افزودن رنگ و اسانس های مختلف به چای است؛ غافل از اینکه این مواد محصول را از حالت طبیعی خود خارج می‌کنند.
این متخصص صنایع غذایی در خصوص ارتباط بین مصرف بیش از حد چای خارجی با بروز انواع بیماری‌ها اضافه کرد: در چای خارجی مواد آفت‌کش و سموم مختلف به وفور یافت میشود و مصرف این محصولات آثار زیان‌باری را در درازمدت به دنبال دارد که ازجمله آن می توان به شیوع سرطان در میان مصرف‌کنندگان دائمی چای‌های خارجی اشاره کرد.
وی چای‌های ساخت داخلی را عاری از هرگونه مواد آفت‌کش و سموم مربوط به دفع آفات خواند و اظهار داشت: چای کشور بدلیل نبود هیچگونه ماده سم‌زدا و اسانس‌های عطری در دسته چای های با کیفیت بالا و سالم به شمار می‌روند که البته برخورداری از این ویژگی‌ها در گرو رعایت الزامات برداشت، انتقال و فرآوری محصول است.
عزیزی درخصوص مصرف کودهای شیمیائی عنوان کرد: با تدابیری که از سوی پژوهشکده‌ها طی سالیان اخیر صورت گرفته، از سویی مصرف این کودها به نسبت سال های گذشته به اندازه یک دوم کاهش یافته است و از سوی دیگر استفاده از کودهای حیوانی و محلول‌های حاوی ریزمغزی‌ها به منظور ارتقای هر چه بیشتر کیفیت محصول بیش از پیش به چشم می‌خورد.
رئیس انجمن صنایع غذایی ایران در پایان یادآور شد: تعامل بیشتر چایکاران با مسئولان صنعت چای و وزارت جهاد کشاورزی در خصوص ارائه آموزش های مورد نیاز به منظور کشت، نحوه صحیح برداشت واریته (بذر گیاه) ، اصلاح نژاد و طعم محصول مورد نظر از سوی کارخانجات تهیه چای و در نهایت فرهنگ‌سازی می تواند تأثیر بسزایی در کاهش عوارض ناشی از مصرف بیش از حد چای های عطری و ایجاد نگرش مثبت در مصرف کنندگان داخلی نسبت به مصرف چای ایرانی داشته باشد.
به گزارش جام جم آنلاین ، همچنین وقتی موم گوش در عمق گوش جمع میشود، میتواند موجب از دست رفتن شنوایی شود و اگر عمیق‌تر از آن پیش رود، حتی میتواند به پرده گوش آسیب برساند و موجب پارگی آن شود. در واقع گوش‌هایتان نباید هیچ وقت تمیز شوند.
فقط زمانی موم گوش باید تمیز شود که پزشک تشخیص داده باشد گوشتان دچار انباشتگی موم شده است. این مشکل با علائمی مثل گوش‌درد، از دست رفتن شنوایی، وزوز گوش، خارش، ایجاد بو و ترشحات از گوش همراه است. در چنین شرایطی گوش باید توسط متخصص تمیز شود.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصر ایران ، فواید نوشیدن آب برای هیچ یک از ما پوشیده نیست. بخش قابل توجهی از بدن انسان را آب تشکیل داده و به واقع مایعی حیات بخش محسوب می شود. تامین آب مورد نیاز بدن از اهمیت فراوانی برخوردار است و کمبود این ماده می تواند بر عملکرد روزانه، سلامت و بهزیستی ما تاثیرگذار باشد.
روش های مختلفی برای نوشیدن آب در طول روز وجود دارند. نوشیدن آب صبحگاهی و به محض بیدار شدن از خواب یکی از روش هایی است که می تواند فواید چشمگیری برای بدن به همراه داشته باشد.
به گفته برخی، این روش به ژاپنی ها تعلق دارد که چندان هم غیر منطقی نیست زیرا مردم این کشور در زمینه درمان های طبیعی و دنبال کردن رژیم های غذایی سالم شهرتی جهانی دارند. در فیلم ها و برنامه های مستند بسیاری فرهنگ ژاپن به نمایش گذاشته شده و چگونگی استفاده از منابع طبیعی که محیط زیست در اختیار آنها قرار می دهد، نشان داده شده است.
در اینترنت می توانید به نمونه های بسیاری دسترسی داشته باشید که نشان می دهند مردم ژاپن چگونه از محیط زیست و منابع طبیعی برای حفظ سلامت خود در شرایط ایده آل و درمان بیماری ها استفاده می کنند. در این مطلب قصد داریم روی آب و چگونگی نوشیدن آن که بیشترین سود را برای بدن انسان دارد، متمرکز شویم.
با دنبال کردن این روش می توان احتمال ابتلا به بیماری های زیر را کاهش داد:
چگونگی نوشیدن آب در طول روز به منظور حفظ شرایط خوب سلامت بر اساس این روش به شرح زیر است:
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا ، این عارضه برخلاف نامش هیچ ارتباطی با آنفلوآنزا ندارد و بر اثر ویروس های مختلفی از جمله نورو ویروس، روتاویروس و آدنوویروس ایجاد می شود. معمولا این بیماری بر اثر تماس با فرد آلوده و مصرف آب و غذایی آلوده به وجود می آید.
**مهمترین علایم بیماری کدامند
احساس درد در ناحیه شکم (روده و معده)، بادگلو، نفخ، اسهال، مدفوع سبز رنگ، سوء هاضمه، حالت تهوع، استفراغ، کاهش آب بدن، لرز، خشکی دهان، انسداد معده، احساس تشنگی بیش از حد، خشکی دهان، تب، ضعف، کاهش اشتها، تعریق، سردرد، کاهش ادرار و کاهش وزن از مهمترین علایم این بیماری هستند.
**نحوه درمان
هیچ درمان پزشکی برای این عارضه وجود ندارد و بیمار پس از حدود 10 روز بهبود می یابد. ولی برخی عوامل در تسریع روند بهبود موثر هستند. این عوامل عبارتند از:
-نوشیدن آب کافی
نوشیدن آب کافی و آب رسانی به بدن باید در طول بیماری مورد توجه قرار گیرد؛ چراکه به دلیل اسهال و استفراغ، آب بدن کاهش می یابد. برخی محققان مصرف الکترولیت های حاوی نمک و مواد معدنی را مفید می دانند.
-نوشیدن آب میوه های اسیدی مانند آب پرتقال ممنوع است.
-اگر کودک شیرخوار به این عارضه مبتلا شده است، با مشورت پزشک از مصرف شیر اجتناب شود.
-از مصرف لبنیات، کافئین، غذاهای تند، پرادویه و چرب، نیوکوتین و مشروبات الکلی اجتناب شود.
-سبزیجات و میوه ها قبل از مصرف خوب شسته شوند.
-گوشت و مرغ در مدت زمان بیشتری طبخ شود و از مصرف کباب خودداری شود.
به گزارش جام جم آنلاین ، افراد مبتلا به این اختلال دچار مشکل پرخوری هستند و پرخوری در این اختلال با افزایش اشتهای عادی متفاوت است. آنورکسیا و پرخوری عصبی در دختران شایع‌تر است، اما پرخوری دوره‌ای در دختران و پسران به طور یکسان شایع است.
هم پرخوری دوره‌ای و هم پرخوری عصبی با خوردن بسیار زیاد همراه است و فرد موقع خوردن، کنترل خود را از دست می‌دهد و در پرخوری عصبی افراد بعد از پرخوری، برای این که خود را از شر اضافه شدن وزنشان نجات دهند، خود را وادار به استفراغ کرده یا از داروهای ملین استفاده می‌کنند و به طور افراطی ورزش می‌کنند، اما افرادی که دچار پرخوری دوره‌ای هستند از بالا آوردن و داروهای ملین برای کنترل وزن خود استفاده نمی‌کنند و ممکن است برای حل مشکلشان رژیم بگیرند، اما رژیم آنها معمولا افراطی یا ناسالم است و تلاش آنها برای دنبال کردن روش‌های تغذیه سالم معمولا کوتاه مدت و ناموفق است.
علائم پرخوری وسواسی عبارتند از:
ـ غالبا مقدار بسیار زیادی غذا را به طور مکرر مصرف می‌کنند.
ـ حمله‌های خوردن بیش از دوبار در هفته و حداقل به مدت شش ماه وجود دارد.
ـ بسیار سریع می‌خورند و موقع کارها (مثل تماشای تلویزیون، انجام تکالیف مدرسه یا حتی صحبت کردن با تلفن) به خوردن ادامه می‌دهند.
ـ با این که احساس سیری می‌کنند، اما دست از خوردن نمی‌کشند.
ـ معمولا دچار اضافه وزن هستند یا چاق‌اند و مقدار کالری‌ای که مصرف می‌کنند از مقدار کالری‌ای که می‌سوزانند بیشتر است.
ـ احساس بدی نسبت به خود و اندامشان دارند و از چاق بودنشان ناراحت هستند.
ـ در مورد توقف خوردن کنترل ندارند.
ـ آرزو دارند اندام متناسبی داشته باشند و چاقی به آنها استرس می‌دهد.
ـ هنگام عصبانیت یا استرس به طور افراطی می‌خورند و خوردن برای آنها لذتبخش است.
ـ پس از خوردن‌های افراطی دچار عذاب وجدان و افسردگی می‌شوند.
ـ اعتماد به نفس پایینی دارند و از بیان رفتارهای غیرقابل کنترل خود در مورد خوردن اجتناب می‌کنند.
برای درمان لازم است علائم و مدت زمان ابتلا و علل ابتلا شناسایی شود. مداخلات پزشکی و دارویی متخصص تغذیه به فرد کمک می‌کند مشکلات فیزیولوژیک خود را برطرف کند. و درمان‌ها در حوزه روان‌شناختی هم به صورت انفرادی و هم درمان‌های گروهی اثر بخش است.
در حوزه فردی تکنیک‌های کاهش استرس و درمان‌های شناختی برای کاهش افسردگی و افکار ناکارآمد و بیمارگون و ارتقای اعتماد به نفس به فرد کمک می‌کند خودکنترلی بیشتری پیدا کند و الگوهای صحیح خوردن را جایگزین رفتارهای افراطی و غلط کند.
همچنین آگاهی و همراهی اعضای خانواده و اجتناب از سرزنش فرد مبتلا به اختلال، جزو عوامل تسهیل‌کننده برای درمان است.
دکتر مهرنوش دارینی
روانشناس و مشاور
این موضوع در بین زوجین جوان در سنین اولیه ازدواج که هنوز با اخلاقیات هم آشنا نیستند یا نمی دانند که در برابر رفتار خاص همسرشان چه واکنشی نشان دهند بیشتر دیده می شود. اغلب افراد مشکلات یا خستگی کار و ترافیک را از محیط بیرون با خود به خانه می آورند، خانم خانه از این شکایت می کند که همسرش بعد از برگشت به منزل بدون دلیل به موضوعی واکنش نشان داده و عصبانیت خود را سر او خالی می کند. این موضوع در خانم ها اغلب به شکل غر زدن و گیر دادن های کلامی و سوال پیچ کردن های بی مورد اتفاق می افتد.
باهوش ها کمتر به دیگران گیر می دهند
سمیه شاهمردای روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه خالی کردن خشم، هیجان های عصبی وبه اصطلاح گیردادن ریشه روانشناسی دارد، افزود: در این علم یک مکانیسم دفاعی به نام جابجایی وجود دارد که فرد تکانه یا هیجان درونی خود مانند خشم را به دیگری منتقل کرده یا به عبارتی عصبانیت خود را سر او خالی می کند.
وی افزود: هر چه فرد خودشناسی و خودآگاهی اش کمتر باشد احتمال استفاده او از این مکانیسم دفاعی بیشتر است البته این موضوع به هوش هیجانی نیز مرتبط بوده زیرا یکی از فاکتورهای هوش هیجانی آگاهی ازهیجانات و رصد آن ها است.
این روانشناس عنوان کرد: افرادی که هوش هیجانی فعال تری دارند، سرنخ هیجانات خود را می دانند. فردی با هوش هیجانی فعال هنگام عصبانیت می داند که ممکن است هیجان خود را بر روی فرد مقابل یا همسرش تخلیه کند به همین دلیل سعی می کند با راهکار مناسب از انجام این کار اجتناب کند.
آتو دست فرد عصبی ندهید
شاهمرادی با اشاره به یکی از بهترین راهکارها برای اینکه وقتی عصبانی می شویم کمتر به دیگران گیر بدهیم، افزود: باید سعی کنیم به احساسات و هیجانات خود اشراف داشته باشیم و در این زمان به همسر و سایر اعضای خانواده از احساس خود حرف زده و به آن ها بگوییم تا نیم ساعت با من صحبت نکرده و از جملات تحریک کننده که خشم را زیاد می کند استفاده نکرده و مدام من را سوال پیچ نکنید و صبر کرده تا عصبانیت من فروکش کند.
وی ادامه داد: اگر فکر می کنید همسرتان از جای دیگری ناراحت و عصبی است و در معرض خشم او هستید سعی کنید از دامن زدن به این حالت و تحریک کردن او اجتناب کرده و تا فروکش کردن عصبانیتش از همسرتان فاصله بگیرید و سر یک فرصت مناسب حتما با او در مورد رفتارش صحبت کنید اما نکته مهم این است که نباید نگذارید این موضوع به دست فراموشی سپرده شود.
راهکارهای اورژانسی برای فروکش کردن عصبانیت
در بسیاری از موارد به حدی عصبی و مضطرب هستیم که به حد انفجار رسیده ایم در این موارد به محض اینکه با فردی مواجه شده با یک جرقه عصبانیت خود را بر سر او خالی می کنیم اما راهکارهای اورژانسی در علم روانشناسی وجود دارد که مانند آبی بر روی آتش این حالت شما را ازبین می برد.
شاهمردای با اشاره به راهکار سریع فروکش کردن عصبانیت در این لحظات افزود: سعی کنید محیط مورد نظر را ترک کرده وکمی قدم بزنید، خوردن یک لیوان آب سرد، دوش گرفتن و تمرکز بر روی افکار مثبت از راهکار های موثر و سریع در کنترل عصبانیت و خشم است.
وی افزود: برخی از افراد فوران خشمشان به حدی زیاد است که به محض عصبی شدن عصبانیت خود را بر روی دیگران تخلیه کرده و بدون دلیل به همه گیر می دهند، این افراد حتی خشم خود را نمی توانند با راهکارهای اورژانسی کنترل کنند این اشخاص مانند مبتلایان به اختلال دو قطبی نباید خوددرمانی کرده وباید از کمک های تخصصی روانشناسی و روانپزشکی استفاده می کنند.
نگذارید رفتارهای نادرست به دست فراموشی سپرده شود
این مشاور خانواده با اشاره به یکی از اشتباهات زوجین گفت: در این موارد وقتی خشم همسر فروکش می کند اغلب به جای صحبت کردن و با فراموش شدن این رفتار نادرست باعث می شوند که برخوردهای اشتباه همسر در آینده دوباره تکرار شود. در این زمان با صحبت منطقی همسرتان را متوجه رفتار نادرست و عصبانیت ناگهانی بی دلیلش کنید. همسران نیز باید با فهمیدن رفتار نادرست از طرف مقابل خود عذرخواهی کرده و سعی کنند روی این برخوردها و نیاوردن عصبانیت خود در محیط خانه تمرین کنند.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، آیا چاق هستید و بارها در تلاش برای کاهش وزن خود شکست خورده اید؟ ممکن است آنچه در این مسیر موجب شکست شما می شود با سوخت و ساز یا عادات غذا خوردن مرتبط نباشد. شاید شما با موانعی روانی مواجه هستید که کاهش وزن را دشوار می سازند.
متاسفانه، در بسیاری از موارد کارشناسان کاهش وزن این موضوعات را مورد توجه قرار نمی دهند. اما در ادامه این مطلب قصد داریم برخی از موانع روانی شایع کاهش وزن و چگونگی غلبه بر آنها را ارائه کنیم.
همه چیز یا هیچ چیز
بیشتر افرادی که تلاش می کنند وزن خود را کاهش دهند در پی عالی‌ترین درجه از هر چیزی هستند. در نتیجه، موانع عادی از قبیل پرخوری یا غیبت در جلسات ورزش موجب می شود تا خیلی سریع همه چیز را کنار گذاشته و از دستیابی به اهداف کاهش وزن خود منصرف شوند.
نیازی نیست برای رسیدن به وزن ایده آل وزن خود کمال‌گرا باشید. اگر در یک جلسه از تمرینات ورزشی خود شرکت نکرده اید یا نسیت به میزان غذای مصرفی اندکی پرخوری کرده اید، بهتر است به جای ناامیدی، این موارد را فراموش کرده و بار دیگر به روتین کاهش وزن خود پایبند باشید.
نرسیدن به وزن هدف گذاری شده
پژوهش ها نشان داده اند، افرادی که به هدف اولیه وزنی خود دست نمی یابند، احتمال بیشتری دارد دوباره افزایش وزن را تجربه کنند.
اهدافی واقع بینانه و دست یافتنی را تعیین کنید. بدون تردید، هدف گذاری کاهش وزن 30 پوند (13 کیلوگرم) در 30 روز منطقی نیست و به سرخوردگی و افزایش وزن مجدد منجر می شود. کاهش وزن یک تا دو پوند (453 تا 907 گرم) در هفته منطقی است.
تصویر ذهنی منفی
نتایج یک مطالعه نشان داده است، افرادی که دارای تصویر بدنی مثبت از خود هستند نسبت به آنهایی که تصویری منفی از خود شکل داده اند، احتمال کمتری دارد هدف کاهش وزن خود را نیمه کاره رها کنند.
تصویر بدنی خود را تغییر دهید. این آن چیزی است که باید به طور مداوم روی آن کار کنید.
افسردگی
به گفته پژوهشگران، افرادی که به افسردگی مبتلا هستند، احتمال بیشتری دارد که دچار اضافه وزن شوند. متاسفانه، بیشتر مردم هنگامی که به افسردگی مبتلا هستند، حتی متوجه این موضوع نمی شوند.
مقایسه خود با دیگران
مقایسه خود با دیگران می تواند به ایجاد انگیزه منجر شود، اما در بیشتر موارد این کار نتیجه ای معکوس به همراه دارد و احساس ناتوانی و کم ارزش بودن را به فرد القا می کند.
روی اهداف خود تمرکز کنید و به برنامه ای که تنظیم کرده اید، پایبند باشید. به جای انجام مقایسه، آنچه را در دیگران می بینید، ستایش کنید و به عنوان عاملی محرک برای تحقق اهداف خود مد نظر قرار دهید.
غذا خوردن احساسی
برخی افراد هنگامی که غمگین، شاد یا دچار استرس هستند، به خوردن غذاهای کم ارزش روی می آورند. مطالعات نشان داده اند که این عادت می تواند افزایش وزن را در پی داشته باشد.
ترک کردن غذا خوردن احساسی چندان آسان نیست و بهتر است از کمک افراد متخصص استفاده کنید.
محدودیت ضعیف رژیم غذایی
برخی افرادی که برای کاهش وزن رژیم می گیرند، محدودیت های موثری در انتخاب های غذایی خود ندارند و با مصرف غذاهایی که اضافه وزن را موجب می شوند، در تحقق هدف کاهش وزن خود شکست می خورند.
شما نمی توانید هر چیزی که دوست دارید را مصرف کنید و همچنان انتظار داشته باشید که وزن کم کنید، حتی اگر یک برنامه ورزشی منظم را دنبال کنید. از خوردن غذاهایی که نتیجه ای جز پرخوری و خوشگذرانی به همراه ندارند، پرهیز کنید.
خود تنبیهی
آیا زمانی که بیش از اندازه غذا می خورید، بیش از حد معمول ورزش می کنید؟ یا زمانی که اندازه لباس مورد علاقه‌تان به شما نمی خورد به خود گرسنگی می دهید؟ استفاده از تاکتیک های شدید برای کاهش وزن به طور معمول به افسردگی و افزایش وزن منجر می شوند.
اگر در مسیر کاهش وزن پسرفت داشته اید یا متوجه افزایش وزن خود شده اید، عصبی و هراسان نشوید. در پی یافتن عامل مشکل‌ساز باشید و سپس برنامه ای را تنظیم کنید که می توانید در بلند مدت به آن پایبند باشید.
وزن آخرین اولویت شما است
بیشتر مردم وزن خود را پس از خانواده، کار، مدرسه، و غیره به عنوان آخرین اولویت در نظر می گیرند. این شرایط احتمال غیبت در تمرینات ورزشی و صرف غذا در رستوران ها را افزایش می دهد.
سلامت و وزن شما باید همواره در خط مقدم قرار بگیرد.
به توانایی خود در کاهش وزن باور ندارید
اگر فکر می کنید نمی توانید وزن خود را کاهش دهید، پس قادر به کاهش وزن نیز نخواهید بود. در این شرایط شما تمایلی به دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش کردن نخواهید داشت.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، تغییراتی خاص در ناخن ها می توانند نمایانگر کمبود مواد مغذی و مشکلات سلامت دیگر مانند کم خونی، مسائل مرتبط با تیروئید، و بسیاری بیماری های دیگر باشند.
هنگامی که ما به بدن خود به خوبی رسیدگی نمی کنیم، ناخن ها یکی از بخش هایی هستند که بسیار تحت تاثیر قرار می گیرند. هنگامی که مواد مغذی وارد بدن می شوند، پوست، مو و ناخن ها آخرین بخش هایی هستند که آنها را دریافت می کنند. در نتیجه، مشکل در ناخن ها می تواند نشان دهنده مشکلی در بدن انسان باشد.
بستر ناخن منطقه ای فوق حساس از پوست در انتهای انگشتان دست و انگشتان پا است و ناخن های دست و ناخن های پا از آن محافظت می کنند زیرا از پروتئین کراتین شکل گرفته اند. اگرچه هر فردی دارای ناخن های منحصر به فرد است، ناخن های سالم از ویژگی هایی مشابه مانند صافی، شفافی و این که به راحتی نمی شکنند، سود می برند. در صورتی که ناخن ها مواد مغذی کافی دریافت نکنند، آسیب پذیر شده و به راحتی صدمه می بینند.
تغییر در سبک زندگی، مصرف مواد غذایی سالم، دریافت ویتامین های ضروری، مکمل ها و غیره از جمله کارهای ساده ای هستند که می توانید برای حفظ سلامت ناخن ها دنبال کنید. در ادامه با برخی مشکلات مرتبط با ناخن ها و چگونگی مقابله با آنها بیشتر آشنا می شویم.
ناخن های شکننده
دلایل: کمبود رطوبت یا کمبود ویتامین B بیوتین
راه حل: به گفته کارشناسان، ما باید روزانه 2,000 میکروگرم بیوتین دریافت کنیم. افزون بر این، ما باید روزانه 1,000 میلی گرم روغن ماهی مصرف کنیم تا رطوبت ناخن ها حفظ شود. به منظور آبرسانی خارجی به ناخن ها می توانید روزانه از روغن های طبیعی مانند روغن بادام استفاده کنید.
ناخن های نرم یا به سمت بالا خمیده شده
دلیل: کمبود آهن
راه حل: افرادی که از سطوح پایین آهن برخوردار هستند باید سه بار در روز 325 میلی گرم سولفات آهن دریافت کنند.
برآمدگی های عمودی
دلیل: افزایش سن (خطوط عمودی روی ناخن ها را می تواند چین و چروک های روی ناخن در نظر گرفت)
راه حل: برای صاف کردن خطوط عمودی روی ناخن ها می توانید آنها را با چند قطره روغن بادام و سوهان چرم بز پولیش بزنید. این کار را می توانید سه یا چهار بار در هفته انجام دهید.
برآمدگی های افقی یا فرورفتگی ها
دلایل: این برآمدگی ها یا خطوط به واسطه صدمه یا چیدن کوتیکول، یا ضربه زدن مداوم با لبه جلویی ناخن روی یک سطح می توانند شکل بگیرند. فرورفتگی ها می توانند در نتیجه آسیب ناشی از جراحی، تب بالا، کمبود مواد مغذی یا سوریازیس رشد ناخن را تحت تاثیر قرار داده است.
راه حل: مردم باید روزانه 1,000 IU ویتامین A دریافت کنند تا به سوخت و ساز پروتئین در ناخن ها کمک کند و همچنین دریافت سه میلی گرم سیلیکون غذایی برای تقویت ناخن ها لازم است.
ناخن های زرد رنگ
دلایل: کمبود ویتامین E یا عدم تنفس کافی ناخن بین هر بار لاک زدن
راه حل: به گفته کارشناسان انسان باید دو بار در روز 400 IU ویتامین E دریافت کند. از جمله منابع خوب برای این آنتی اکسیدان می توان به بادام، بادام زمینی، فندق، سیب زمینی شیرین، و روغن جوانه گندم اشاره کرد.
قارچ
دلایل: هنگامی که ناخن ها به طور مرتب در معرض رطوبت و گرما قرار می گیرند، محیط برای رشد مخمر و باکتری ها فراهم می شود. عفونت های قارچی زیر ناخن های پا به سرعت گسترش می یابند و از نشانه های اصلی این شرایط ناخن هایی با ظاهری زرد، سبز و یا کثیف، ضخیم شدن ناخن، یا جدا شدن ناخن از بستر خود است.
راه حل: برای پاکسازی قارچ ها، ناخن های خود را روزانه به مدت 15 دقیقه در روغن درخت چای خالص ضد باکتری قرار دهید. روش دیگر مصرف داروهای گیاهی ضد قارچ است.
لکه های سفید
دلایل: آسیب ناخن یا کمبود روی
راه حل: افرادی که روی ناخن های خود لکه های سفید مشاهده می کنند، در صورت کمبود روی باید روزانه 50 میلی گرم از این ماده مغذی دریافت کنند. همچنین، آنها باید مصرف نخود، گوشت قرمز، دانه کدو تنبل، یا دانه کنجد را در برنامه غذایی روزانه خود جای دهند. لکه های سفید ناشی از آسیب نیز با رشد ناخن از بین خواهند رفت.
چه زمانی باید نگران شد؟
در بالا به برخی از مشکلات رایج ناخن اشاره شد، اما هنگامی که آنها با نشانه های دیگری مانند خستگی یا تنگی نفس گره می خورند می توانند نمایانگر مشکلات سلامت جدی‌تر باشند.
ناخن های زرد: برونشیت مزمن
بستر ناخن آبی رنگ: مشکلات گردش خون
بستر ناخن قرمز رنگ: بیماری قلبی
بستر ناخن سفید رنگ: بیماری کبد
خم شدن ناخن ها به سمت بالا: بیماری تیروئید
ناخن های شکننده: کم کاری یا پرکاری تیروئید
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، برای جلوگیری از بروز آکنه انجام برخی کارها قبل، هنگام و بعد از انجام ورزش الزامی است تا پوستی سالم و بدون جوش داشته باشید.
در گام اول قبل از انجام ورزش خانم ها محصولات آرایشی را از سطح پوست خود پاک کنید، در طول ورزش چنانچه دچار تعریق شدید سریعا صورت خود را خشک کنید، مایعات به میزان کافی بنوشید، از استفاده از محصولات آرایشی بویژه حاوی چربی و روغن و نیز کرم های ضد آفتاب حاوی چربی استفاده نکنید، بعد از ورزش در اولین فرصت استحمام کنید و لباس های خود را تعویض کنید.
پس از استفاده از محصولات ورزشی دست های خود را بشویید زیرا آنها حاوی انواع میکروب ها و باکتری ها به علت استفاده تعداد زیادی از کاربران هستند و می توانند باعث ایجاد آکنه شوند.
اگر در هوای باز ورزش می کنید نورخورشید یکی از عوامل ایجاد آکنه است پس از کرم ضد آفتاب سبک و کلاه استفاده کنید تا دچار آکنه نشوید.
همچنین برخی تجهیزات تلفن همراه از جمله بدنه گوشی و یا هدنزفری ها هم می توانند به دلیل حرارت دستگاه و تجمع باکتری ها باعث ایجاد آکنه به خاطر تماس با پوست صورت شوند در این موارد ضدعفونی کردن این دستگاه ها می تواند مانع از آسیب به پوست شود.
علاوه بر رعایت تمامی نکات گفته شده، نظافت پوست، رعایت رژیم غذایی سالم، نداشتن استرس و نوشیدن مایعات همگی می تواند در ایجاد پوستی زیبا و بدون لکه و جوش موثر باشد.