خبرگزاری آریا-برخی از مطالعات نشان می دهد که خوردن گوشت مرغ در یک رژیم غذایی با پروتئین بالا می تواند به شما در از دست دادن وزن کمک کند با این حال، مزایای مشابه گوشت گاو به عنوان منبع اصلی پروتئین است.
به گزارش خبرگزاری آریا،پروتئین یک ریزمغذی ضروری است که در بسیاری از مواقع در بدن موثر است میزان توصیه شده از پروتئین 0.37 گرم در هر پوند از وزن بدن و یا 0.8 گرم / کیلوگرم است. با این حال، افراد از لحاظ جسمی فعال نیاز به 0.6 - 0.9 گرم در هر پوند، یا 1.4 - 2 گرم / کیلوگرم پروتئین دارند. تحقیقات نشان می دهد که رژیم غذایی با پروتئین بالا نیز به از دست دادن وزن کمک کند.
ساده ترین راه برای افزایش مصرف پروتئین، خوردن غذاهای با پروتئین بالا است. همه غذاهای با پروتئین بالا برابر نیستند برخی از آنها پروتئین بسیار بالا دارند. در اینجا 10 تا از غذاهایی که پروتئین خالص دارند و 80 درصد کالری از آن است آورده می شود.
1. سینه مرغ
مرغ یکی از رایج ترین غذاهای مصرفی با پروتئین بالا است.
سینه مرغ نازک ترین قسمت است سه اونس (85 گرم ) مرغ کبابی، بدون پوست حدود 27 گرم پروتئین و 140 کالری فراهم می کند.
برخی از مطالعات نشان می دهد که خوردن گوشت مرغ در یک رژیم غذایی با پروتئین بالا می تواند به شما در از دست دادن وزن کمک کند با این حال، مزایای مشابه گوشت گاو به عنوان منبع اصلی پروتئین است.
مشخصات مواد مغذی مرغ اغلب رژیم غذایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد مرغ علفخوار آنتی اکسیدان ها و سطح امگا 3 بیشتری دارد.
مرغ علاوه بر پروتئین، همچنین یک منبع بزرگ از نیاسین، ویتامین B6، سلنیوم و فسفر است.
محتوای پروتئین موجود در 100 گرم سینه مرغ: 31 گرم (80٪ از کالری )
2. سینه بوقلمون
کباب بوقلمون یک منبع کم چرب پروتئین است سینه لاغرترین بخش پرنده است.
سه اونس ( 85 گرم ) بوقلمون کبابی بدون پوست حاوی حدود 24 گرم پروتئین و 115 کالری دارد.
بوقلمون نیز دارای نیاسین، ویتامین B6، سلنیوم، فسفر و روی بالا است.
همچنین حاوی مقادیر بالایی از تریپتوفان است این اسید آمینه به سنتز سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی مهم کمک می کند.
پروتئین موجود در 100 گرم بوقلمون: 30 گرم (95٪ کالری)
3. سفیده تخم مرغ
تخم مرغ دارای پروتئین با کیفیت بالا است زیرا آنها حاوی تمام اسیدهای آمینه هستند.
بسیاری از ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها در زرده تخم مرغ یافت می شود با این حال، سفیده تخم مرغ حاوی حداقل 60٪ از پروتئین است.
یکی فنجان (243 گرم ) سفیده تخم مرغ 26 گرم پروتئین و تنها در حدود 115 کالری به شما می دهد.
پروتئین موجود در 100 گرم سفیده تخم مرغ: 11 گرم (91٪ کالری).
4. ماهی خشک شده
ماهی خشک شده یک میان وعده خوشمزه است.
برای انتخاب یک گزینه کم چرب با پروتئین بالا، ماهی کاد، ماهی هالیبوت، ماهی روغنی کوچک و یا سفره ماهی را انتخاب نمایید.
فقط یک اونس (28 گرم) ماهی خشک شده می تواند18 گرم پروتئین فراهم می کند.
ماهی خشک شده فواید زیادی دارد به عنوان مثال، آن نیز دارای ویتامین B12، پتاسیم، منیزیم، سلنیوم و مواد مغذی دیگر است.
پروتئین موجود در 100 گرم ماهی خشک شده: 63 گرم ( 93٪ کالری).
5. میگو
میگو از مواد غذایی مهم در رژیم غذایی شما است.
میگو نه تنها در مقدار پروتئین بالا است بلکه کالری، کربوهیدرات و چربی پایین دارد سه اونس (85 گرم) میگو حاوی 17 گرم پروتئین و تنها 90 کالری دارد.
میگو سرشار از ویتامین D، نیاسین و ویتامین B12 است میگو همچنین حاوی آهن، فسفر، مس و سلنیوم می باشد.
همچنین میگو حاوی آنتی اکسیدان هایی مانند آستاگزانتین که التهاب و آسیب اکسیداتیو را کاهش می دهد.
پروتئین موجود در 100 گرم میگو: 20 گرم (82٪ کالری).
6. ماهی تن
ماهی تن کالری و چربی بسیار کم دارد که آن یک غذای تقریباً خالص از پروتئین را فراهم می کند.
سه اونس ( 85 گرم ) ماهی Yellowfin خام می تواند در حدود 20 گرم پروتئین با تنها 92 کالری فراهم کند.
این هم یک منبع خوبی از ویتامین های ب، به علاوه مواد معدنی مانند منیزیم، فسفر و پتاسیم است.
ماهی تن همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی با توجه به مقادیر بالایی از سلنیوم است 3.5 اونس (100 گرم ) حاوی 52 درصد از نیاز روزانه است.
علاوه بر این، ماهی تن منبع خوبی از اسیدهای چرب امگا 3 است که با تورم مبارزه می کند.
ماهی تن حاوی مقداری جیوه، اما محتوای سلنیوم بالای آن به محافظت در برابر سمیت جیوه کمک می کند خوردن ماهی تن کنسرو شده یک بار در هفته احتمالاً ایمن است.
با این حال، زنان باردار و شیرده نباید ماهی تن را به صورت خام یا کبابی بیشتر از یکبار در ماه بخورند.
پروتئین موجود در 100 گرم ماهی تن: 23 گرم 92٪ کالری.
7. ماهی هالیبوت
ماهی هالیبوت، ماهی دیگری است که یک منبع بزرگ از پروتئین کامل است یک نیم فیله ماهی هالیبوت (159 گرم) 42 گرم پروتئین و 223 کالری است.
ماهی هالیبوت آلاسکایی همچنین منبع بسیار خوبی از اسیدهای چرب امگا 3 است آن یک غذای ضد التهابی موثر می سازد.
ماهی هالیبوت نیز در سلنیوم بالا است علاوه بر این، مقادیر خوبی از ویتامین B3، B6 و B12و همچنین مواد معدنی مانند منیزیم، فسفر و پتاسیم است.
با این حال، با توجه به سطح جیوه بالا، شما نباید ماهی هالیبوت زیاد بخورید.
در صورت امکان، ماهی هالیبوت تازه بخورید.
پروتئین موجود در 100 گرم ماهی هالیبوت: 27 گرم (81٪ کالری).
8. تیلاپیا
ماهی تیلاپیا محبوب و نسبتاً ارزان است.
این یک، ماهی آب شیرین سفید و یک منبع بزرگ از پروتئین است و در عین حال کالری و چربی پایین دارد.
سه اونس (85 گرم) تیلاپیا می تواند تا 20 گرم پروتئین با تنها 110 کالری ارائه دهد.
نسبت امگا 6 به امگا 3 در تیلاپیا از انواع دیگر ماهی ها بالاتر است.
با این حال، مقدار امگا 6 در یک واحد از تیلاپیا، دلیل کافی برای رفع نگرانی نیست.
تیلاپیا همچنین یک منبع بزرگ از ویتامین های ب و مواد معدنی مانند سلنیوم، فسفر و پتاسیم است.
پروتئین موجود در 100 گرم ماهی تیلاپیا: 26 گرم (81٪ کالری).
9. ماهی کاد
ماهی کاد آبهای سرد خوشمزه و گوشت سفید پوسته پوسته دارد.
این ماهی با پروتئین بسته بندی شده است آن نیز کم کالری و چربی کمی دارد سه اونس (85 گرم) ماهی کاد در حدود 20 گرم پروتئین تنها 90 کالری دارد.
ماهی COD یک منبع بزرگ از ویتامین B3 ،B6 و همچنین اسیدهای چرب امگا 3 است که همه آنها مزایای برای سلامت قلب ارائه می دهند.
علاوه بر این، ماهی کاد حاوی سلنیوم، منیزیم، فسفر و پتاسیم است.
پروتئین موجود در 100 گرم ماهی کاد: 23گرم ( 93 ٪ کالری ).
غذاهایی که پروتئین خالص دارند
10. ماهی پولاک
ماهی پولاک آلاسکایی یک ماهی با طعم ملایم و بسیار عالی است.
همچنین پولاک با انواع مختلف اردک ماهی شناخته شده است.
سه اونس (85 گرم ) حاوی 20 گرم پروتئین و حدود 100 کالری است.
پولاک آلاسکا یک منبع عالی از اسیدهای چرب امگا 3 است همچنین حاوی مقادیر زیادی از کولین، ویتامین B12 و همچنین بسیاری از سایر مواد مغذی است.
جالب توجه است پولاک پایین ترین محتوی جیوه را نسبت به انواع دیگر ماهی ها دارد.
پروتئین موجود در 100 گرم پولاک: 24گرم (89٪ کالری).
وبسایت تناسب اندام: یک شیک پروتئین بعد از تمرین راهی عالی برای دریافت تمام مواد مغذی است که شما برای انرژی دادن به بدن و جایگزین کردن مایعات از دسترفته پس از یک تمرین شدید نیاز دارید. در مقاله امروز ما دستور تهیه چند شیک پروتئین خوشمزه را بیان میکنیم که شما عاشق آنها خواهید شد.
برای تهیه این شیک، ۱فنجان شیر بادام، ۱ فنجان توت فرنگی یخ زده، ۱ عدد موز یخ زده، ۲ پیمانه پودر پروتئین با طعم توت فرنگی یا وانیل، و تکه های یخ لازم داریم.
نکته: شما میتوانید برای تغییر غلظت این شیک، شیر بادام بیشتری نیز اضافه کنید. همچنین میتوانید بجای شیر بادام از شیر نارگیل استفاده کنید. اگر از پودر پروتئین وانیلی استفاده میکنید، میتوانید برای قویتر کردن طعم میوه توت، یک قطره شربت توت فرنگی اضافه کنید.
برای تهیه این شیک، ۱ قوطی پوره کدو تنبل خالص، ۴ قاشق ماست وانیلی یخ زده، ۱ فنجان شیر کمچرب، نصف قاشق چایخوری ادویه پای کدو تنبل، مقدار کمیجوز هندی، خامه زدهشده و شکر شیرینی پزی(اختیاری) لازم داریم. تمام مواد تشکیل دهنده را بجز جوز هندی و خامه زدهشده در یک مخلوط کن با هم مخلوط کنید.
نکته: میتوانید به جای ماست یخزده از بستنی وانیلی کمکالری یا کمچرب استفاده کنید.
برای تهیه این شیک ۱ فنجان مخلوط قهوه سرد فندقی، نصف فنجان شیر نارگیل کم چرب، ۲ پیمانه پودر پروتئین شکلاتی، نصف موز یخزده و یک مشت فندق بوداده نیاز داریم. تمام مواد تشکیلدهنده را با استفاده از یک مخلوطکن با قدرت بالا، با هم مخلوط کنید و برای چند دقیقه به هم بزنید. تا زمانیکه فندق های بودادهشده، کاملا ریز شوند، به مخلوط کردن ادامه دهید. آن را در یک لیوان بلند سرو کرده و لذت ببرید.
نکته: شما میتوانید بجای شیر نارگیل از شیر بادام یا برنج استفاده کنید.
برای تهیه این شیک نصف فنجان ماست کم چرب یا پنیر کاتیج، ۱ پیمانه پودر پروتئین وانیلی، نصف فنجان زغال اخته یخ زده، نصف قاشق چایخوری عصاره افرا، نصف قاشق چایخوری پودر تخم کتان، شیرین کننده مورد علاقه شما، ۱۰ تکه یخ و یک چهارم فنجان آب مقطر نیاز داریم.
نکته: شما میتوانید با اضافه کردن یک مشت اسفناج یا کلم، آنتی اکسیدانهای شیک پروتئینیتان را افزایش دهید. این سبزیجات، طعم شیک را به هیچ وجه تغییر نخواهند داد.
برای تهیه این شیک، نصف فنجان پاپایای تازه که قطعه قطعه و خنک شده، ۱ فنجان یخ، نصف فنجان ماست یونانی ساده بدون چربی، ۲ قاشق چایخوری زنجبیل تازه پوستکنده و قطعهقطعه شده، عصاره لیموی تازه، ۱ قاشق چایخوری شهد آگاو و یک شاخه کوچک نعناع نیاز داریم. در یک مخلوط کن، تمام مواد به جز شهد آگاو را اضافه کنید.
تا زمانیکه به غلظت مورد نظرتان برسید، به مخلوط کردن ادامه دهید. پس از آن میتوانید شیرینکننده را اضافه کنید و مزه آن را تنظیم کنید. اگر شهد بیش از حد اضافه کردید، کمیآب بریزید.
روش های مختلفی برای چربی سوزی وجود دارد که در اکثر آنها “نخوردن” روش اصلی اسـت! در این مقاله میخواهیم درباره چربی سوزی همراه با خوردن صحبت کنیم.
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ شاید نمی دانستید اما خوردن پروتئین در صبحانه موجب می شود کالری بیشتری بسوزانید ! اما دقیقا چه میزان پروتئین در وعدهی صبحانه منجر به حداکثر میزان چربیسوزی میشود؟
نان تست خورها، زمان تغییر فرارسیده. در یک مطالعه که اخیرا در مجلهی بینالمللی چاقی به چاپ رسید، مشخص شد که خوردن چندصدکالری پروتئین در وعدهی صبحانه، موجب میشود تا در طول روز ۴۰۰ کالری کمتر مصرف نمائید و به مرور چربیهای بیشتری بسوزانید.
حتما به این فکر میکنید که این رقم بیش از آنچه شما میخورید اسـت.
اما میزان این کالری باید چقدر باشد؟ در یکی از مطالعات، به برخی از جوانان مبتلا به اضافه وزن که در تحقیق شرکت داشتند، به مدت ۱۲ هفته، به طور روزانه ۳۵۰ کالری که ۳۵ گرم آن حاوی پروتئین بود، داده میشد که این میزان پروتئین معادل ۶ عدد تخممرغ اسـت. حال آنکه جوانانی که یک صبحانهی متوسط با ۱۳ گرم پروتئین مصرف میکردند و یا وعدهی صبحانه را حذف مینمودند، در طی روز ۴۰۰ کالری بیشتر از گروه اول مصرف میکردند، همچنین در طول روز بیشتر احساس گرسنگی مینمودند و از طرف دیگر چربی بیشتری در بدنشان جمع میشد.
مزایای جذب پروتئین بالا چیست؟ دکتر هیترلیدی معتقد اسـت که مصرف پروتئین منجر به کنترل میزان قند در خون میشود. شاخص قند خون اینگونه افراد اغلب ثابت اسـت که منجر به کاهش میل به مصرف غذا و بهبود تناسب اندام میشود.
آیا برای بهرهوری از تمام مزایای پروتئین دقیقا به ۳۵ گرم پروتئین در روز نیاز دارید؟ لیدی میگوید خوشبختانه، اطلاعات اخیر دال بر آن اسـت که مصرف ۲۴ تا ۳۰ گرم پروتئین در وعدهی صبحانه نیز منجر به تاثیرات مثبتی میگردد. در اینجا ۳ روش آسان و خوشمزه را برایتان آوردهام! راه رسیدن به پروتئین:
یک فنجان بزرگ را با اسپری روغن کمی چرب کنید. ۲ یا ۳ عدد تخممرغ زده شده، ۶۰ گرم ژامبون خردشدهی گوشت خرگوش، ۲ قاشق سوپخوری پودر فلفل دلمهایی و کمی نمک و فلفل را درون فنجان بریزید. مواد را خوب هم بزنید و به مدت ۱ دقیقه با درجه حرارت زیاد درون مایکروفر قرار دهید. مواد را دوباره با چنگال هم بزنید تا تکهایی نپخته و درشت باقی نماند، سپس دوباره درون مایکروفر بگذارید تا تخممرغها کاملا بپزند که یک دقیقه کفایت میکند. روی آن کمی پنیر بپاشید.
در یک شیشهی مربای دردار، 1/2 فنجان جودوسر پوستکنده، 3/4 فنجان شیر، ۱ اسکوپ وی پروتئین را با هم مخلوط کنید و روی آن هم خوراکیهایی از قبیل بلوبری، خردههای بادام و دارچین بپاشید. مواد را خوب هم بزنید، درب شیشه را گذاشته و به مدت یک شب در یخچال قرار دهید.
درون شیشهی مربا یا یک فنجان بزرگ، 1/2 فنجان پنیر بز، ۲ قاشق سوپخوری انواع توت و ۱ قاشق سوپخوری آجیل خردشده بریزید. سپس یک لایهی دیگر از همین مواد و با همین ترتیب را اضافه کنید و روی آن چند قطره عسل بچکانید.
مطمئنا اولین افرادی که به ذهن شما می رسد که باید پروتئین زیاد مصرف کنند ورزشکاران و بدن سازها هستند و حدس شما درست اسـت. ممکن اسـت گروههای خاصی از افراد از مصرف پروتئین بیشتر، سود ببرند. نباید فراموش کنیم که همهی ما بدنهای مختلف با نیازهای تغذیهای منحصر بفرد داریم. بنابراین هیچ دستورالعمل ثابتی برای مصرف پروتئین وجود ندارد که برای همه مناسب باشد.
با توجه به تحقیقی که توسط شرکت تحقیقاتی NPD Group انجام شد، بیش از نیمی از آمریکاییها در تلاشند که پروتئین بیشتری در وعدههای غذاییشان جای دهند. ما، در ماست، بلغور جو دوسر، و اسموتیها، پودر پروتئین میریزیم، و پروتئین بار و حتی پاستا با پروتئین اضافه میخریم. اما آیا واقعا به این همه پروتئین نیاز داریم؟
برای اکثر ما، پاسخ منفی اسـت. دکتر دیوید کاتز، مدیر مرکز تحقیقات پیشگیری در دانشگاه ییل، معتقد اسـت که گرایش به پروتئین در اکثر موارد، فقط یک مد زود گذر دیگر، مانند رژیمهای کم چرب که در ده بیست سال گذشته، و رژیمهای کم کربوهیدرات که همین اواخر مد بودند میباشد.
او میگوید: این همه تمرکز روی درشت مغذیها، کار بی ارزش و بی اهمیتی بوده اسـت. ما چربی را کاهش دادیم، اما چاقتر و مریضتر شدیم. ما کربوهیدراتها را کاهش دادیم، اما چاقتر و مریضتر شدیم. ما باید دست از تمرکز روی درشت مغذیها برداریم و در عوض به مواد غذایی کامل و ترکیبات سالم توجه کنیم، و اجازه دهیم مواد مغذی، به حال خودشان باشند.
علاوه بر این، ما در حال حاضر، مقدار زیادی پروتئین دریافت میکنیم. دستورالعملهای رژیمی برای آمریکاییها توصیه میکند که بین ۱۰ تا ۳۵ درصد از کالریهای روزانهشان را از پروتئین دریافت کنند. فقط ۱۰٪، که حدود ۴۶ گرم پروتئین در روز برای خانمهاست، برای تامین مقدار مجاز توصیه شده روزانه (RDA) و پیشگیری از کمبودها کافی اسـت.
با اینحال، کاتز اذعان میکند که ممکن اسـت گروههای خاصی از افراد از مصرف پروتئین بیشتر، سود ببرند. نباید فراموش کنیم که همهی ما بدنهای مختلف با نیازهای تغذیهای منحصر بفرد داریم. بنابراین هیچ دستورالعمل ثابتی برای مصرف پروتئین وجود ندارد که برای همه مناسب باشد.
او میگوید که بهترین منابع پروتئین عبارتند از: تخم مرغ، ماکیان، گوشت حیوانات علف خوار، به همراه لوبیا، سویا، عدس، آجیل و دانهها یا برنج و غلات. بعبارت دیگر، وسوسه نشوید که مقدار زیادی گوشت مصرف کنید. اگرچه گوشت قطعا یک پروتئین با کیفیت اسـت (یعنی دارای توزیع مناسبی از اسیدهای آمینه برای نیازهای بدن ما میباشد)،
اما مواد دیگری دارد که مضر هستند. این مواد مضر عبارتند از چربی اشباع، چربی کل بالا، کلسترول، و بسته به اینکه چگونه آن را میپزیم، احتمالا حاوی مواد سرطانزا نیز میباشد!در این مطلب، ۴ گروه از افرادی که کاتز میگوید ممکن اسـت از مصرف مقدار بیشتری پروتئین بهره ببرند، معرفی میکنیم.
این به معنای دریافت بخش بزرگتری از کالریها از پروتئین میباشد، نه فقط اضافه کردن پروتئین بیشتر به رژیم غذایی معمولتان.
بدنسازان
اگر شما تعداد زیادی تمرین مقاومتی یا استقامتی انجام میدهید، بافتهای عضلانی را پاره میکنید که باید ترمیم و بازسازی شوند. کاتز توضیح میدهد: پروتئین، یک منبع از اسیدهای آمینه ضروری اسـت که بلوکهای ساختمانی پروتئینهای خود بدن هستند ــ که ما نمیتوانیم آنها را بسازیم و فقط باید آنها را از مواد غذایی دریافت کنیم.
اگر سعی داشته باشید سلولهای عضلانی بسازید اما آن اسیدهای آمینه را نداشته باشید، نمیتوانید عضله بسازید. او این مسئله را با تلاش برای ساخت یک خانه با آجر کافی اما بدون شینگل یا چوب کافی اما آجر بسیار کم، مقایسه میکند. او میگوید: عضله سازی اتفاق نمیافتد و واضح اسـت که این مسئله به ضرر شماست.
افرادی که مستعد افزایش وزن هستند
دکتر تام ریفاعی میگوید: شواهد کافی وجود دارد که نشان میدهد پروتئین بیشتر، به پیروی از یک رژیم غذایی کم کالری، ممکن اسـت به ایجاد احساس سیری کمک کند. دلیلش این اسـت که هضم پروتئین به زمان بیشتری نیاز دارد، و در نتیجه ما را بمدت طولانیتری سیر نگه میدارد.
پروتئین، قند خون را نیز تثبیت میکند، که ثابت شده این امر، تمایل ما به خوردن را کاهش میدهد. اگر سعی داشته باشید وزن کم کنید، این مسئله به نفعتان خواهد بود. در طول کاهش وزن، تا زمانیکه شما تا حدی فعالیت بدنی داشته باشید، به مقدار بیشتری پروتئین برای جلوگیری از گرسنگی، افزایش سیری و به حداقل رساندن از دست دادن عضله، نیاز دارید.
حبوبات، یک منبع بسیار خوب از پروتئین هستند. تحقیقی در سال ۲۰۱۴ در مجله چاقی دریافت که خوردن یک وعده لوبیا، نخود، عدس یا نخود فرنگی در روز، حس سیری را افزایش میدهد و کنترل وزن و کاهش وزن را بطور بالقوه بهبود میبخشد.
افرادی با رژیم غذایی بسیار شیرین، پرکربوهیدرات و نامناسب
هر کسی که از رژیم غذایی معمول آمریکایی پیروی میکند (نان، ماکارونی و میان وعدههای شیرین) میتواند از روی آوردن به یک رژیم غذایی با مقدار بیشتری پروتئین با کیفیت بالا، مانند سفیده تخم مرغ، ماهی و گوشت بدون چربی، سود ببرید.
کاتز میگوید: اگر شما درصد بیشتری از کالریهایتان را از پروتئین دریافت کنید، مقدار کمتری از چیزهای دیگر مانند قند افزوده و کربوهیدرات مصرف میکنید. بعبارت دیگر: ماهی تن بیشتر، یعنی دونات کمتر! در یک آزمایش، افرادی که مقداری از کربوهیدرات هایشان را با پروتئین سالم (یا چربی سالم) جایگزین کردند،
فشار خون پایینتر و سطوح پایینتری از کلسترول بد (LDL) نسبت به افرادی داشتند که رژیم غذاییشان پر کربوهیدراتتر و ناسالم بود.
افراد میانسال
ممکن اسـت دریافت کمی پروتئین بیشتر بعد از ۵۰ سالگی، برای مقابله با کاهش اجتناب ناپذیر عضله که با افزایش سن اتفاق میافتد، مفید باشد. کاتز میگوید: افراد مسنتر در معرض خطر سارکوپنیا (از دست دادن تدریجی توده عضلانی خالص) از مصرف مقدار بیشتری پروتئین با کیفیت بالا در رژیم غذاییشان، سود خواهند برد.
در تحقیقی در سال ۲۰۱۵ از دانشگاه آرکانزاس، بزرگسالان سنین ۵۲ تا ۷۵ سال که مقدار توصیه شده روزانه پروتئینشان را دو برابر کردند، تنها پس از طی ۴ روز، در عضله سازی و حفظ عضله بهتر شدند! برای افراد حاضر در این گروه سنی که ممکن اسـت در حال حاضر کلسترول بالا یا سایر عوامل خطر قلبی عروقی داشته باشند، ایده خوبی اسـت که پروتئین اضافی را نه از منابع حیوانی مانند گوشت قرمز،
محصولات لبنی و تخم مرغ که سرشار از چربیهای اشباع هستند، بلکه از لوبیا، دانهها، غلات کامل، آجیل و ماهی که علاوه بر پروتئین دارای مواد مغذی مفید دیگری نیز هستند، دریافت کنند.
براساس گزارش کوارتز، برخلاف جایگزینهای کنونی لبنیات مانند شیر سویا و شیر بادام،این محصول جدید همچنان از پروتئینهای شیر طبیعی تولید میشود، اما به جای اینکه مستقیم از بدن گاوها به دست بیاید، پروتئینها توسط مخمر عمل خواهد آمد در نتیجه شیری که از آن ایجاد میشود غیرحیوانی و بدون لاکتوز است.
شرکت تولید مواد غذایی پرفکت دی که پروژه تولید شیرهای غیرحیوانی را به عهده دارد میگوید فواید این محصولات تنها برای مصرفکننده نیست، با حذف گاوها از چرخه تولید لبنیات از میزان انتشار کربن از این صنعت 48 درصد کاسته خواهد شد.
این پروژه از سال 2014 در مرحله تصفیه باقی ماندهاست و شرکت پرفکت دی امیدوار است به زودی بتواند براساس این محصول جدید خطی از تولیدات پنیر، ماست و شیر را راهاندازی کند.
برای تولید شیر بدون حضور گاو، محققان مخمر GM را بهبود بخشیدند تا بتواند قند را به پروتئین کاسئین شیر تبدیل کند، فرایندی که به گفته محققان بسیار پاکتر و کمهزینهتر از دامداری است. پروتئینهای شیری تولید شده از مخمر به ترکیبی از چربی و قندهای گیاهی افزوده میشوند و در نهایت نیز تمامی ویتامینها و مواد معدنی مورد نیاز بدن به آنها افزوده خواهدشد.
این شرکت به تازگی نتیجه آزمایشهای خود را از محققان دانشگاه غرب انگلستان و مرکز مشترک مطالعاتی اتحادیه اروپا دریافت کردهاست و این نتایج به نظر امیدوارکننده هستند. گفته میشود این فرایند تولید 98 درصد از میزان مصرف آب و 91 درصد از میزان نیاز به زمین میکاهد و نسبت به شیوه سنتی دامداری 84 درصد کربن کمتری تولید میکند. هدف تولید تجاری این شیر بدون حیوان تا سال 2017 است.
۵۴۵۴
این تحقیق میتواند منجر به تصفیهکنندههای بهتر هوا به ویژه در مناطقی از جهان شود که کیفیت هوای نامطلوبی دارند.
این فیلتر زیستی اکنون توسط مهندسان دانشگاه ایالتی واشنگتن طراحی و آزمایش شده است.
محققان آمریکایی با همکاری دانشمندان دانشگاه علم و فناوری چین از پروتئین خالص سویا به همراه سلولز باکتریایی برای ساخت یک فیلترهوای کاملا طبیعی، ارزان و قابل تجزیه زیستی استفاده کردند.
کیفیت نامطلب هوا در سراسر جهان باعث مشکلات سلامتی بوده و عامل بیماریهایی مانند آسم، بیماری قلبی و سرطان ریه است.
تصفیهکنندههای تجاری موجود در بازار برای پاکسازی ذرات ریز موجود در دوده یا دود ناشی از اگزوز خودرو استفاده میشوند زیرا این ذرات آسیبزا بطور مستقیم به ریه وارد میشوند. این در حالیست که منابع آلاینده زیادی در سراسر جهان وجود داشته و آلودگی آنها میتواند حاوی ترکیبی از مولکولهای گازی خطرناک مانند مونوکسیدکربن، فرمالدئید، دیاکسیدسولفور و سایر ترکیبات آلی فرار باشد.
فیلترهای هوای رایج که معمولا از فیبرهای پلاستیک مصنوعی به اندازه چند میکرون ساخته میشوند، ذرات ریز را فیلتر میکنند اما نمیتوانند مولکولهای گازی را شکار کنند. این مواد معمولا از محصولات شیشهای و نفتی تولید میشوند که منبع آلودگی ثانویه به شمار میروند.
پروتئین سویا و سلولز محصولاتی مقرونبصرفه هستند که در حال حاضر کاربردهای متعددی دارد؛ برای مثال در چسبها، محصولات پلاستیکی، مواد بازسازی بافت و پوشش زخم استفاده میشوند. سویا حاوی تعداد زیادی گروه شیمیایی کاربردی از جمه 18 گروه آمینه است. هر گروه شیمیایی از پتانسیل شکار آلایندهها در سطح مولکولی برخوردار است.
محققان از اسید اکرلیک برای جداسازی پروتئین بسیار محکم سویا استفاده کردند تا بتوانند گروههای شیمیایی آن را در معرض آلایندههای بیشتری قرار دهند. فیلتر نهایی توانست تقریبا همه ذرات ریز و آلایندههای شیمیایی را تصفیه کند.
این تحقیق در مجله Composites Science and Technology منتشر شده است.
۵۴۵۴
خبرگزاری آریا - وبسایت علم ورزش: پروتئین گیاهی تازگیها شهرت زیادی پیدا کرده و دلیل خوبی نیز پشت این شهرت وجود دارد. افرادی که فعالیت بدنی بیشتری دارند، ترجیح میدهند رژیمهای غذاییشان گیاهی باشد و بابت این انتخابشان، امتیازاتی هم نصیب خودشان میکنند. پروتئین گیاهی، خالصتر بوده و بدون مواد شیمیایی است و با این عنوان بازار را به دست گرفته است.
اما همهی این تبلیغاتها چه میگویند؟ چه چیزی باعث شده پروتئین گیاهی، منبع پروتئینی بسیاری از ورزشکاران و سایر افراد شود؟ از همه مهمتر، تفاوت اصلی بین پروتئین گیاهی و پروتئین حیوانی چیست و کدامیک را باید برای مصرف بلندمدتتان انتخاب کنید؟
دیگر نیازی به توضیح نیست که گیاهان به عنوان بخشی جداییناپذیر از تغذیهی سالم و حیات ما هستند. البته، پروتئین حیوانی هم امتیازات زیادی دارد. اما آیا فواید یکی بر دیگری ارجحیت دارد؟ میخواهیم در مورد هر کدام از این پروتئینها حرف بزنیم و اینکه آنها چگونه بر سلامت عمومی ما اثر میگذارند و کدامیک برای نیازهای خاص ما، بهتر است.
پروتئین گیاهی چیست؟
قبل از اینکه نوع خاصی از پروتئین را تعریف کنیم، اول باید بدانیم پروتئین چیست. پروتئینها مولکولهای بزرگی هستند که از زنجیرههای بلند اسید آمینه تشکیل شدهاند. اسیدها آمینه غیر از اینکه واحدهای سازندهی پروتئین هستند، مسئول چیدمان عملکردهایی چون تکرار DNA، حرکت مولکولها و تسریع واکنشهای متابولیسمی میباشند. پروتئینها بر اساس ترتیب و تسلسل اسیدهای آمینهشان، با هم متفاوتند.
پروتئینها در تغذیهی ما مهماند و از آنجایی که نمیتوانیم تمام اسید آمینههای ضروری برای زندهماندن را تولید کنیم، باید مقداری از آنها را از طریق تعذیه دریافت کنیم. 9 اسید آمینهی ضروری وجود دارد که بدن نمیتواند خودش آنها را تولید کند و درست همین جاست که نقش پروتئین در تغذیه جلوه میکند. پروتئینهای حیوانی مانند گوشت قرمز، ماکیان، ماهی، شیر، تخممرغ، و پنیر حاوی تمام اسیدهای آمینهی ضروری بوده و پروتئینهای کاملی محسوب میشوند.
یک منبع ناکامل پروتئینی، منبعی است که در یک یا چند اسید آمینهی ضروری کمبود داشته باشد. مثلاً برخی از پروتئینهای گیاهی معمولاً متیونین، تریپتوفان، لیزین و ایزولوسین کمی دارند. پروتئینهای مکمل، 2 یا چند پروتئین ناکامل هستند که با هم مقادیر کافی و کاملی از تمام اسید آمینههای ضروری را تولید میکنند. مثلاً هم برنج و هم لوبیا، در اسیدهای آمینهی خاصی کمبود دارند اما اگر باهم ترکیب شوند، کامل به حساب میآیند.
پروتئینهای گیاهی، به تنهایی پروتئینهای ناکامل هستند
اما قبل از اینکه هر گونه قضاوتی بکنید، بگذارید نگاهی دقیقتر به پروتئینهای گیاهی داشته باشیم. بادام، برنج، سویا، نخود سبز و سایر منابع پروتئین گیاهی، همگی حاوی اسید آمینههای با کیفیت هستند. همانطور که پیشتر گفته شد، برخی از پروتئینهای گیاهی، از نظر اسید آمینههای خاصی ناکامل هستند اما اگر با غذاهای متنوع و سالمی ترکیب شوند، مثلاً سایر منابع پروتئینی، میتوانند قوی و کامل باشند. پروتئینهای گیاهی، فواید بسیار زیاد دیگری هم دارند که بعداً در موردشان صحبت خواهیم کرد.
اینکه به پروتئینهای گیاهی، ناکامل میگوییم دلیل نمیشود لزوماً هیچ گونه اسید آمینهی ضروری نداشته باشند، بلکه فقط انواع خاصی از اسیدهای آمینه در آنها کمتر است. بنابراین وقتی شما تغذیهی متعادلی از تمام انواع داشته باشید، پروتئینهای گیاهی میخورید که از نظر اسید آمینههای ضروری بدنتان فوقالعاده هستند.
پروتئین حیوانی چه تفاوتی با پروتئین گیاهی دارد؟ کدام بهتر است؟تفاوت این 2 نوع پروتئین در چیست؟
ما مردمی هستیم که به مصرف پروتئین حیوانی عادت کردهایم و به سختی متقاعد میشویم که پروتئین گیاهی هم یک انتخاب خوب و موفق برای مصرف روزمره است. متقاعد کردن ورزشکاران که دیگر جای خود دارد! سوالی که اغلب از گیاهخواران پرسیده میشود این است که شما پروتئین لازم بدنتان را از کجا تامین میکنید؟ طرفداران پروتئینهای حیوانی معمولاً در فضایل منابع حیوانی سخن میگویند و این فواید شامل مواد معدنی و ریزمغذیها هم میشود.
پروتئین حیوانی حاوی اسیدهای آمینهی کاملتری است، اما یک رژیم غذایی درست و متعادل بر پایهی پروتئینهای گیاهی هم میتواند چنین ویژگی داشته باشد. اگر از میوهها و سبزیهای متنوع استفاده کنید، میتوانید به اندازهی کافی از اسیدهای آمینهی ضروری از منابع گیاهی بهرهمند شوید. بنابراین لازم نیست نگران نیاز بدنتان به ترکیبات خاصی باشید؛ فقط غذاهای متنوع بخورید و خیالتان راحت باشد!
فواید پروتئین گیاهی
یک رژیم غذایی سرشار از پروتئینهای گیاهی، در مقایسه با پروتئینهای حیوانی و کربوهیدراتها، فواید زیادی برای سلامتی دارد؛ کاهش وزن بدن، کاهش فشار خون و کاهش میزان کلسترول. پروتئین گیاهی همچنین میتواند ریسک بیماریهای قلبی را کم کند و میزان قند خون را تثبیت نماید.
اگر هدفتان کاهش وزن است، پروتئین گیاهی میتواند به شما احساس سیری طولانیتر بدهد و کمک کند تا میزان انرژیتان را تثبیت کنید، بنابراین کمتر گرسنه شده و سوزاندن چربی برایتان کمی آسانتر میشود. منابع پروتئین گیاهی حاوی مواد مغذی مهمی هستند مانند ترکیبات ضد التهابی، ویتامینهای ضروری، مواد معدنی، فیبر و فیتونوترینتهایی که بدون کالری اضافی، برای سلامت مفیدند.
پروتئینهای گیاهی دوام بیشتری دارند و کمتر روی محیط تأثیر میگذارند، هزینهی کلی تولیدشان کمتر بوده و نسبت به تولید گوشت، آلودگی کمتری برای اتمسفر دارند. در نهایت اینکه، برچسب ناکامل بودن برای پروتئین گیاهی، کاملاً از رونق افتاده است.
نیازی نیست شما تمام اسیدهای آمینهی ضروری بدنتان را به یکباره بدست آورید. با پیروی از اصل پروتئینهای مکمل، میتوانید از مصرف منابع متنوع غذایی بهره برده و تمام اسیدهای آمینهی ضرروری بدنتان را تامین کنید.
آیا پروتئین حیوانی مشکلی دارد؟
همانطور که گفته شد، پروتئین حیوانی فواید زیادی دارند: اسیدهای آمینهی کامل همراه با دارا بودن مواد مغذی مهم مانند گروه ویتامینهای ب و آهن. اما نقاط ضعفی هم وجود دارد که باید در ارتباط با سلامت و کنترل وزن آنها را مدنظر داشت.
یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین حیوانی شاید خطراتی داشته باشد. گوشت ممکن است هورمونها، آنتی بیوتیکها، باکتریها و انگلهایی داشته باشد که مضر هستند. اسید آراشیدونیک، یک نوع اسید چرب است که در غلظتهای گوناگون در تمام گوشتها وجود دارد و گفته میشود، علت بیماریهای پیشالتهابی است. پروتئین حیوانی، هضم سختتری دارد که میتواند به کبد فشار وارد کند. بیشتر پروتئینهای حیوانی هنگام پخته شدن در معرض حرارت زیاد قرار میگیرند و این میتواند ماهیت پروتئین را تغییر دهد و از کیفیت آن بکاهد.
اگر از علاقهمندان گوشتهای فرآوری شده هستید باید بسیار مراقب مصرف نمک و میزان نیترات آن باشید. به گوشتهای فرآوری شده مقادیر زیادی نمک افزوده میشود تا در مدت زمان طولانی، طعم و ماندگاری آن حفظ شود. نیترات هم ترکیبی نگهدارنده است که منجر به رشد تومورهای سرطانی میگردد.
کدام را انتخاب کنید؟
اگر تا به حال به مصرف پروتئینهای حیوانی عادت کردهاید و احساس میکنید تغییری لازم است، شاید بهتر باشد نگاهی دقیقتر به پروتئینهای گیاهی بیاندازید. میتوانید یک یا دو وعده از پروتئین حیوانی را با پروتئین گیاهی جایگزین کنید یا هر روش دیگری را که مناسب خود میدانید در پیش بگیرید تا تدریجا پروتئین گیاهی، انتخاب غالب شما بشود.
انتخابهای زیادی دارید، مانند دانهها، آجیل، سبزیجات سبز، کینوآ، بنشن و نخود سبز. عدس و سایر حبوبات، اسنکهای بسیار خوبی هستند که پروتئین، آهن و فیبر بالایی دارند. بنشن و نخود سبز هر دو جزو سبزیجات چند جانبه هستند که سرشار از پروتئین، مواد معدنی و ویتامینها میباشند (مانند فولاد و زینک که به رشد سلولی کمک میکنند، مخصوصا بعد از تمرینات دشوار).
امتحان کنید
پروتئینهای گیاهی سرشار از فیتونوترینتها، فیبر و پروتئین بوده و برای همین انتخابی هوشمندانه هستند که عوارض جانبی منفی بعضی از گوشتها را ندارند. یک نکتهی دیگر اینکه، وقتی رژیم غذاییتان را به سمت مصرف بیشتر از منابع گیاهی میبرید، شاهد تغییرات خوشایندی خواهید بود، مانند کاهش نفخ، افزایش انرژی، خواب راحتتر و خلق و خوی بهتر. شاید به این نتیجه برسید که پروتئین گیاهی، جواب بیشتر سوالها و مشکلاتی بود که در مورد سلامتیتان داشتید.
اما همهی این تبلیغاتها چه میگویند؟ چه چیزی باعث شده پروتئین گیاهی، منبع پروتئینی بسیاری از ورزشکاران و سایر افراد شود؟ از همه مهمتر، تفاوت اصلی بین پروتئین گیاهی و پروتئین حیوانی چیست و کدامیک را باید برای مصرف بلندمدتتان انتخاب کنید؟
دیگر نیازی به توضیح نیست که گیاهان به عنوان بخشی جداییناپذیر از تغذیهی سالم و حیات ما هستند. البته، پروتئین حیوانی هم امتیازات زیادی دارد. اما آیا فواید یکی بر دیگری ارجحیت دارد؟ میخواهیم در مورد هر کدام از این پروتئینها حرف بزنیم و اینکه آنها چگونه بر سلامت عمومی ما اثر میگذارند و کدامیک برای نیازهای خاص ما، بهتر است.
قبل از اینکه نوع خاصی از پروتئین را تعریف کنیم، اول باید بدانیم پروتئین چیست. پروتئینها مولکولهای بزرگی هستند که از زنجیرههای بلند اسید آمینه تشکیل شدهاند. اسیدها آمینه غیر از اینکه واحدهای سازندهی پروتئین هستند، مسئول چیدمان عملکردهایی چون تکرار DNA، حرکت مولکولها و تسریع واکنشهای متابولیسمی میباشند. پروتئینها بر اساس ترتیب و تسلسل اسیدهای آمینهشان، با هم متفاوتند.
پروتئینها در تغذیهی ما مهماند و از آنجایی که نمیتوانیم تمام اسید آمینههای ضروری برای زندهماندن را تولید کنیم، باید مقداری از آنها را از طریق تعذیه دریافت کنیم. ۹ اسید آمینهی ضروری وجود دارد که بدن نمیتواند خودش آنها را تولید کند و درست همین جاست که نقش پروتئین در تغذیه جلوه میکند. پروتئینهای حیوانی مانند گوشت قرمز، ماکیان، ماهی، شیر، تخممرغ، و پنیر حاوی تمام اسیدهای آمینهی ضروری بوده و پروتئینهای کاملی محسوب میشوند.
یک منبع ناکامل پروتئینی، منبعی است که در یک یا چند اسید آمینهی ضروری کمبود داشته باشد. مثلاً برخی از پروتئینهای گیاهی معمولاً متیونین، تریپتوفان، لیزین و ایزولوسین کمی دارند. پروتئینهای مکمل، ۲ یا چند پروتئین ناکامل هستند که با هم مقادیر کافی و کاملی از تمام اسید آمینههای ضروری را تولید میکنند. مثلاً هم برنج و هم لوبیا، در اسیدهای آمینهی خاصی کمبود دارند اما اگر باهم ترکیب شوند، کامل به حساب میآیند.
پروتئینهای گیاهی، به تنهایی پروتئینهای ناکامل هستند
اما قبل از اینکه هر گونه قضاوتی بکنید، بگذارید نگاهی دقیقتر به پروتئینهای گیاهی داشته باشیم. بادام، برنج، سویا، نخود سبز و سایر منابع پروتئین گیاهی، همگی حاوی اسید آمینههای با کیفیت هستند. همانطور که پیشتر گفته شد، برخی از پروتئینهای گیاهی، از نظر اسید آمینههای خاصی ناکامل هستند اما اگر با غذاهای متنوع و سالمی ترکیب شوند، مثلاً سایر منابع پروتئینی، میتوانند قوی و کامل باشند. پروتئینهای گیاهی، فواید بسیار زیاد دیگری هم دارند که بعداً در موردشان صحبت خواهیم کرد.
اینکه به پروتئینهای گیاهی، ناکامل میگوییم دلیل نمیشود لزوماً هیچ گونه اسید آمینهی ضروری نداشته باشند، بلکه فقط انواع خاصی از اسیدهای آمینه در آنها کمتر است. بنابراین وقتی شما تغذیهی متعادلی از تمام انواع داشته باشید، پروتئینهای گیاهی میخورید که از نظر اسید آمینههای ضروری بدنتان فوقالعاده هستند.
پروتئین حیوانی چه تفاوتی با پروتئین گیاهی دارد؟ کدام بهتر است؟تفاوت این ۲ نوع پروتئین در چیست؟
ما مردمی هستیم که به مصرف پروتئین حیوانی عادت کردهایم و به سختی متقاعد میشویم که پروتئین گیاهی هم یک انتخاب خوب و موفق برای مصرف روزمره است. متقاعد کردن ورزشکاران که دیگر جای خود دارد! سوالی که اغلب از گیاهخواران پرسیده میشود این است که شما پروتئین لازم بدنتان را از کجا تامین میکنید؟ طرفداران پروتئینهای حیوانی معمولاً در فضایل منابع حیوانی سخن میگویند و این فواید شامل مواد معدنی و ریزمغذیها هم میشود.
پروتئین حیوانی حاوی اسیدهای آمینهی کاملتری است، اما یک رژیم غذایی درست و متعادل بر پایهی پروتئینهای گیاهی هم میتواند چنین ویژگی داشته باشد. اگر از میوهها و سبزیهای متنوع استفاده کنید، میتوانید به اندازهی کافی از اسیدهای آمینهی ضروری از منابع گیاهی بهرهمند شوید. بنابراین لازم نیست نگران نیاز بدنتان به ترکیبات خاصی باشید؛ فقط غذاهای متنوع بخورید و خیالتان راحت باشد!
فواید پروتئین گیاهی
یک رژیم غذایی سرشار از پروتئینهای گیاهی، در مقایسه با پروتئینهای حیوانی و کربوهیدراتها، فواید زیادی برای سلامتی دارد؛ کاهش وزن بدن، کاهش فشار خون و کاهش میزان کلسترول. پروتئین گیاهی همچنین میتواند ریسک بیماریهای قلبی را کم کند و میزان قند خون را تثبیت نماید.
اگر هدفتان کاهش وزن است، پروتئین گیاهی میتواند به شما احساس سیری طولانیتر بدهد و کمک کند تا میزان انرژیتان را تثبیت کنید، بنابراین کمتر گرسنه شده و سوزاندن چربی برایتان کمی آسانتر میشود. منابع پروتئین گیاهی حاوی مواد مغذی مهمی هستند مانند ترکیبات ضد التهابی، ویتامینهای ضروری، مواد معدنی، فیبر و فیتونوترینتهایی که بدون کالری اضافی، برای سلامت مفیدند.
پروتئینهای گیاهی دوام بیشتری دارند و کمتر روی محیط تأثیر میگذارند، هزینهی کلی تولیدشان کمتر بوده و نسبت به تولید گوشت، آلودگی کمتری برای اتمسفر دارند. در نهایت اینکه، برچسب ناکامل بودن برای پروتئین گیاهی، کاملاً از رونق افتاده است.
نیازی نیست شما تمام اسیدهای آمینهی ضروری بدنتان را به یکباره بدست آورید. با پیروی از اصل پروتئینهای مکمل، میتوانید از مصرف منابع متنوع غذایی بهره برده و تمام اسیدهای آمینهی ضرروری بدنتان را تامین کنید.
آیا پروتئین حیوانی مشکلی دارد؟
همانطور که گفته شد، پروتئین حیوانی فواید زیادی دارند: اسیدهای آمینهی کامل همراه با دارا بودن مواد مغذی مهم مانند گروه ویتامینهای ب و آهن. اما نقاط ضعفی هم وجود دارد که باید در ارتباط با سلامت و کنترل وزن آنها را مدنظر داشت.
یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین حیوانی شاید خطراتی داشته باشد. گوشت ممکن است هورمونها، آنتی بیوتیکها، باکتریها و انگلهایی داشته باشد که مضر هستند. اسید آراشیدونیک، یک نوع اسید چرب است که در غلظتهای گوناگون در تمام گوشتها وجود دارد و گفته میشود، علت بیماریهای پیشالتهابی است. پروتئین حیوانی، هضم سختتری دارد که میتواند به کبد فشار وارد کند. بیشتر پروتئینهای حیوانی هنگام پخته شدن در معرض حرارت زیاد قرار میگیرند و این میتواند ماهیت پروتئین را تغییر دهد و از کیفیت آن بکاهد.
اگر از علاقهمندان گوشتهای فرآوری شده هستید باید بسیار مراقب مصرف نمک و میزان نیترات آن باشید. به گوشتهای فرآوری شده مقادیر زیادی نمک افزوده میشود تا در مدت زمان طولانی، طعم و ماندگاری آن حفظ شود. نیترات هم ترکیبی نگهدارنده است که منجر به رشد تومورهای سرطانی میگردد.
اگر تا به حال به مصرف پروتئینهای حیوانی عادت کردهاید و احساس میکنید تغییری لازم است، شاید بهتر باشد نگاهی دقیقتر به پروتئینهای گیاهی بیاندازید. میتوانید یک یا دو وعده از پروتئین حیوانی را با پروتئین گیاهی جایگزین کنید یا هر روش دیگری را که مناسب خود میدانید در پیش بگیرید تا تدریجا پروتئین گیاهی، انتخاب غالب شما بشود.
انتخابهای زیادی دارید، مانند دانهها، آجیل، سبزیجات سبز، کینوآ، بنشن و نخود سبز. عدس و سایر حبوبات، اسنکهای بسیار خوبی هستند که پروتئین، آهن و فیبر بالایی دارند. بنشن و نخود سبز هر دو جزو سبزیجات چند جانبه هستند که سرشار از پروتئین، مواد معدنی و ویتامینها میباشند (مانند فولاد و زینک که به رشد سلولی کمک میکنند، مخصوصا بعد از تمرینات دشوار).
امتحان کنید
پروتئینهای گیاهی سرشار از فیتونوترینتها، فیبر و پروتئین بوده و برای همین انتخابی هوشمندانه هستند که عوارض جانبی منفی بعضی از گوشتها را ندارند. یک نکتهی دیگر اینکه، وقتی رژیم غذاییتان را به سمت مصرف بیشتر از منابع گیاهی میبرید، شاهد تغییرات خوشایندی خواهید بود، مانند کاهش نفخ، افزایش انرژی، خواب راحتتر و خلق و خوی بهتر. شاید به این نتیجه برسید که پروتئین گیاهی، جواب بیشتر سوالها و مشکلاتی بود که در مورد سلامتیتان داشتید.
-خوردن نان تهیه شده از غلات کامل همراه با کره بادام زمینی و یک وعده میوه.
-مصرف غلات سبوس دار داغ تهیه شده با شیر کم چرب همراه با میوه و دو قاشق چایخوری مغزیجات پودرشده.
-خوردن نان ذرت و گندم سبوس دار با پنیر و برش های توت فرنگی.
خبرگزاری آریا-پروتئین از جمله مواد مغذی ضروری برای بدن محسوب می شود که در بافت ها، ماهیچه ها، تاندون ها و ارگان های بدن تجمع می کند.
به گزارش خبرگزاری آریا،به دلیل اطلاع اندک اغلب ما از مواد معدنی موجود در مواد غذایی، ممکن است گاهی بدنمان با کمبود عناصر حیاتی مواجه شود که این موضوع را با علائم و نشانههایی برای رفع مشکل اطلاع میدهد.
پروتئین از جمله مواد مغذی ضروری برای بدن محسوب می شود که در بافت ها، ماهیچه ها، تاندون ها و ارگان های بدن تجمع می کند. اگر جزء کسانی هستید که مقدار کافی پروتئین در رژیم غذایی خود ندارید، باید درباره برخی علائم هشداردهنده آن آگاه باشید.
احساس ضعف دائمی
کسانی که از رژیم غذایی گیاه خواری پیروی می کنند، دچار فقدان انرژی در روز می شوند و گرسنگی ناشی از آن باعث می شود سراغ کربوهیدرات های فراوری شده بروند. احساس خستگی و خالی شدن بدن از انرژی در این افراد یکی از علائم اولیه کمبود پروتئین در بدن بهشمار می رود.
از دست دادن عضلات
اگر شما از دریافت کافی پروتئین برای تامین سوخت بافت های بدنتان از طریق اسیدهای آمینه خودداری کنید، بدن شما چاره ای جزو شکستن عضلات برای دریافت اسیدهای آمینه ندارد. در این هنگام ماهیچه های بدن شل می شوند و حالت طبیعی خود را از دست می دهند.
کاهش وزن
مطالعات نشان می دهد کاهش مصرف پروتئین منجر به از دست دادن وزن می شود. مصرف به اندازه پروتئین از آن جهت اهمیت دارد که اطمینان حاصل می شود شما در حال از دست دادن چربی و افزایش حجم عضلات هستید. غذاهای با میزان پروتئین بالا به افزایش سوخت و ساز بدن، هضم مواد غذایی، و سوزاندن چربی کمک می کنند ضمن این که به شما احساس سیری می دهند و اشتهای شما را برای غذا خوردن پی در پی کم می کنند.
از دست دادن موها
زمانی که با کمبود پروتئین مواجه می شوید، بدن در حالت مقاومت و صرفه جویی قرار می گیرد و سعی می کند کمترین مقدار پروتئین را مصرف کند، بنابراین پروتئین زیادی را در ساخت مو و ناخن استفاده نمی کند؛ در نتیجه، موها و ناخن ها حالت شکننده به خود می گیرند و لطافت و نرمی خود را از دست می دهند.
مدام بیمار شدن
وقتی پروتئین کافی در رژیم غذایی وجود نداشته باشد، پروتئین هایی که با باکتری ها و ویروس ها مبارزه می کنند، از بین رفته و برای سوخت و ساز بدن مورد استفاده قرار می گیرند. در نتیجه ترمیم زخم ها و جراحات بدن دشوارتر شده، مبارزه با عفونت ها با سختی انجام می شود.
تورم در دست ها
بدون پروتئین، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره می کند و منجر به ادم می شود؛ وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع می شود و دست ها ورم می کنند چون بدن پروتئین را از بافت های این ناحیه مصرف می کند.
خشک شدن پوست
کمبود پروتئین می تواند به خشک، شکسته و فلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه هایی شبیه به آفتاب سوختگی روی پوست منجر شود. آسیب دیدن پوست راه ابتلا به عفونت های قارچی را باز می کند.