راه‌های پیشگیری از سرطان

خوشبختانه پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان با توجه به یک‌سری نکات ممکن است که دکتر علی قنبری‌مطلق، آنکولوژیست و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به آنها می‌گوید: یکی از فاکتورهای بسیار مهم در پیشگیری از سرطان نگه داشتن وزن در حالت ایده‌آل است. بر این اساس، باید توجه داشت که بالا بودن وزن هنگام تولد رابطه مختصری با خطر سرطان دارد،اما افزایش وزن در دوران بزرگسالی با افزایش خطر سرطان مرتبط است. از سوی دیگر باید از کاهش و افزایش مکرر وزن پرهیز کرد، زیرا بر خطر بروز سرطان تأثیر می‌گذارد.

امان از سیگار

پرهیز از مصرف دخانیات گرچه دیگر تکراری شده است، اما همچنان از سوی بسیاری از افراد نادیده گرفته می‌شود.

دکتر قنبری مطلق در این باره در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: هیچ‌کدام از فرآورده‌های توتون مانند سیگار، پیپ و قلیان و حتی جویدن توتون، سالم نیست. حتی توصیه می‌شود که اگر سیگار هم نمی‌کشید، از نشستن در جاهایی که افراد دیگر سیگار می‌کشند، خودداری کنید. جالب است بدانید که اثرات ترک سیگار از همان ساعات اولیه ترک آشکار می‌شود پس هر چه زودتر سیگار را ترک کنید سود بیشتری می‌برید و هر چه زمان بیشتری برای اقدام به ترک سپری شود، مزایای حاصل از آن کاهش می‌یابد.

معجزه ورزش را دست‌کم نگیرید

بررسی‌های محققان ثابت کرده است که داشتن فعالیت بدنی منظم روزانه حتی به شکل پیاده‌روی می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به سرطان بسیار موثر باشد. به همین دلیل دکتر قنبری‌مطلق با تاکید بر داشتن فعالیت بدنی منظم برای پیشگیری از سرطان و بسیاری از بیماری‌های دیگر می‌افزاید: هر هفته دست‌کم سه بار و هر بار 30 تا 45 دقیقه فعالیت ورزشی انجام دهید که ضربان قلب‌تان را بالا ببرد و در کنار آن تمریناتی نیز برای تقویت عضلات داشته باشید. همچنین از نشستن طولانی در یک‌جا از جمله پشت میز کار یا در مقابل تلویزیون، بپرهیزید.

برنامه غذایی‌تان را با میوه‌ها رنگین کنید

مصرف روزانه پنج وعده از سبزی‌ها و میوه‌ها مقوله‌ای است که اثرات آن در پیشگیری از سرطان انکارنشدنی است.

دکتر قنبری‌مطلق توصیه می‌کند: باید مصرف مواد نشاسته‌ای را کم کنید و از رژیم‌های غذایی که غنی از میوه‌جات و سبزیجات تازه است، استفاده کنید. همچنین باید از نوشیدنی‌های شکردار بپرهیزید و این نوشیدنی‌ها را با آب جایگزین کنید. علاوه بر مصرف قند و شکر تصفیه شده مصرف نمک را نیز باید محدود و برای طعم‌دار کردن غذا از ادویه و چاشنی گیاهی استفاده کنید.

تغذیه سالم داشته باشید

در این که باید به اندازه مناسب غذا بخورید و سعی کنید که وعده‌های اصلی غذا را حذف نکنید تا ناچار به ریزه‌خواری نشوید، از نقطه نظر سلامت شکی وجود ندارد.

دکتر قنبری با اشاره به این موضوع و تاکید بر این‌که نباید در حالت استرس و اضطراب غذا خورد، می‌گوید: از غذاهای کم‌چرب و تا حد امکان بدون چربی‌های حیوانی استفاده کنید.برای این منظور از روش‌های صحیح پخت مانند کبابی، بخارپز، آب‌پز و پخت ملایم در حرارت کم‌بهره بگیرید. همچنین غذاهای نیم سوخته و سوخته (کباب، جوجه کباب، ته دیگ، سیب‌زمینی و پیاز داغ سوخته) را مصرف نکنید.

این آنکولوژیست تاکید می‌کند: از مصرف انواع گوشت‌های دودی و نمک سود یا فرآوری شده با مواد شیمیایی و نگهدارنده مانند سوسیس و کالباس و کنسرو به‌طور جدی باید پرهیز کرد. از مصرف مشروبات الکلی نیز باید پرهیز کرد.

خود را در برابر عفونت‌ها محافظت کنید

پیشگیری از ابتلا به عفونت‌ها و ویروس‌ها می‌تواند سدی در برابر ابتلا به بسیاری بیماری‌های دیگر از جمله برخی از انواع سرطان باشد. به همین دلیل دکتر قنبری‌مطلق با تاکید بر تزریق واکسن برای پیشگیری از ابتلا به ویروس هپاتیتB ، بخصوص از سوی افراد پرخطر می‌گوید: برای آمیزش جنسی نیز باید از ابزارهای محافظت‌کننده، استفاده کرد تا خطر ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی و سرطان‌های ناشی از آن مانند سرطان دهان، دهانه رحم و مقعد کاهش پیدا کند.

محافظت از پوست را کم‌اهمیت نشمرید

متخصصان به طور مکرر تاکید می‌کنند که در صورت تماس طولانی‌مدت با تابش آفتاب، از کرم ضدآفتاب، کلاه آفتاب‌گیر، عینک آفتابی و پوشش مناسب مثل لباس سفید، آستین‌دار و یقه بلند استفاده کنید.

دکتر قنبری‌مطلق هم در این راستا می‌افزاید: برای کاهش اثرات زیانبار نور خورشید بر پوست و تشدید خطر سرطان پوست باید از کرم یا لوسیون ضدآفتابی استفاده کنید که فاکتور محافظتی آن 15 یا بیشتر است. بعد از تماس با نور خورشید، دوش بگیرید و عرق موجود روی پوست، نمک، مواد شیمیایی و فرآورده‌های ضدآفتاب را از تن خود بشویید. از برنزه شدن چه از طریق خوابیدن در برابر نور خورشید یا لامپ‌های فرابنفش نیز پرهیز کنید.

وی تاکید می‌کند: اگر مرتب آرایش می‌کنید، از لوازم آرایشی بدون چربی استفاده کنید؛ زیرا لوازم آرایش چرب، منافذ پوستی را می‌بندد. داروها از جمله برخی آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدافسردگی، ضدپرفشاری خون، داروهای قلبی و دیابت نیز می‌تواند پوست را نسبت به آفتاب حساس‌تر کند.

مراقب آسیب‌های شغلی باشید

در نظر داشته باشید که برخی از مشاغل چون کشاورزی، سمپاشی، نقاشی، مبل‌سازی، کار در صنایع آهن، فولاد، زغال‌سنگ، لاستیک و کار تولید یا تعمیر پوتین و کفش، خطر برخی سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.

دکتر قنبری‌مطلق با اشاره به این مطلب می‌افزاید: از تماس با آفت‌کش‌ها بپرهیزید. جذب آفت‌کش‌ها بیشتر از راه پوست صورت می‌گیرد. در صورت تماس باید بدنتان را بسرعت بشویید. هنگام کار با حلال‌ها نیز باید مطمئن شوید که اتاق کاملا تهویه می‌شود. از برخورد غیرضروری با اشعه ایکس نیز تا حد امکان پرهیز کنید. اگر در محیطی کار می‌کنید که در آن در معرض تراکم بالایی از ذرات ریز، الیاف و گرد و غبار قرار دارید، ماسک محافظ مناسب را روی بینی و دهان خود قرار دهید.

زندگی روانی سالمی داشته باشید

شاید در ظاهر به نظر شعارگونه بیاید، ولی واقعیت آن است که اگر در زندگی اهداف واقعگرایانه داشته باشید، درگیر بسیاری از استرس‌های روحی نخواهید شد. بر این اساس، دکتر قنبری‌مطلق توصیه می‌کند: تا آنجا که می‌توانید از تنش و اضطراب پرهیز کنید؛ زیرا اضطراب، سیستم دفاعی بدن را تضعیف می‌کند. خودتان را دوست داشته باشید و به جسم و روان خود احترام بگذارید. دقایقی از روز را به خلوت کردن با خود و دعا کردن بپردازید تا به آرامش برسید. از رقابت‌های ناسالم تنش‌آفرین بپرهیزید و زندگی اجتماعی سالمی داشته باشید.

علائم هشداردهنده سرطان را بشناسید

نشانه‌هایی که به منظور تشخیص زودهنگام سرطان نباید نادیده بگیرید شامل موارد زیر می‌شود:

ـ ابتلای به سرطان در اقوام درجه یک

ـ تغییر در خال‌های پوستی و زخم‌های بدون بهبود

ـ توده در هر جای بدن

ـ سرفه یا گرفتگی صدای طولانی

ـ اختلال بلع یا سوء هاضمه طولانی

ـ استفراغ یا سرفه خونی

ـ اسهال یا یبوست طولانی

ـ خونریزی غیرطبیعی ادرار، مدفوع، واژن، نوک سینه

ـ بی‌اشتهایی یا کاهش وزن بی‌دلیل

پونه شیرازی / گروه سلامت

تنبلی چشم کودکان، پیشگیری و راهکارها

تنبلی چشم در کودکان چگونه اتفاق می‌افتد؟

چشم کودکان در سنین پایین، رشد سریعی دارد تا به تکامل برسد و هر دو چشم باید همزمان کامل شوند. وقتی این اتفاق نمی‌افتد، یک چشم به طور طبیعی می‌بیند و چشم دیگر چند نمره با چشم سالم فاصله پیدا می‌کند و در واقع اختلالی به نام تنبلی چشم در کودک بروز می‌یابد. تنبلی چشم به خودی خود بیماری نیست، ولی عارضه‌ای تاسف‌بار برای خانواده‌ها محسوب می‌شود؛ زیرا تاکنون باوجود همه پیشرفت‌های علمی و فناورانه، درمانی برای این نارسایی و اختلال پیدا نشده است و اگر بموقع اقدام صحیحی صورت نگیرد آثار آن تا آخر عمر با فرد می‌ماند؛ بخصوص در تنبلی‌‌هایی که هیچ نشانه‌ای وجود ندارد.

تنبلی چشم عارضه‌ای دارد که قبل از بزرگسالی نمایان باشد؟

یک نوع از تنبلی، موذی و مخفی است و به‌طور اتفاقی و در معاینه کشف می‌شود و علامت آن هم اختلاف نمره بین دو چشم کودک است. این کودکان هیچ شکایتی ندارند و حتی علائم بالینی مشهودی در چشم‌هایشان دیده نمی‌شود. یک چشم کاملا دید دارد، ولی چشم دیگر بسیار ضعیف‌تر از چشم سالم است. متاسفانه موارد زیادی هم در جامعه دیده می‌شود که تا بزرگسالی تشخیص داده نمی‌شوند. این افراد در بزرگسالی و به‌طور اتفاقی، مثلا هنگام گرفتن گواهینامه رانندگی، برای اولین بار متوجه تنبلی چشم می‌شوند.

تشخیص تنبلی چشم در کودکان خیلی کم سن و حتی شیرخواره چگونه ممکن است؟

البته ارزیابی کودکان در سنین بسیار پایین کار راحتی نیست، ولی برخی کودکان از بدو تولد انحراف چشم مادرزادی دارند یا برخی هم بر اثر بیماری خاص دچار انحراف چشم می‌شوند. چشمی که منحرف می‌شود از دید خوب محروم می‌ماند و به‌مرور دچار تنبلی می‌شود؛ ولی چون انحراف چشم واضح است، پدر و مادر زودتر دست به کار می‌شوند.

چه عوامل دیگری بر تنبلی چشم کودکان موثر است؟

کودکانی هستند که نه انحراف چشم دارند و نه اختلاف نمره بین دو چشم. اینها معمولا کودکانی هستند که دچار بیماری‌هایی مانند تراخم، تبخال یا آبله شده‌اند. این بیماری‌ها به قرنیه آسیب می‌زند و چشم مصدوم از دید محروم می‌شود و دیگر تکامل پیدا نمی‌کند و دچار تنبلی می‌شود. البته شماری از این بیماری‌ها تقریبا ریشه‌کن شده‌اند و شاید به زمان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های ما برگردند. ولی همچنان در برخی مناطق محروم بروز می‌کنند. مورد دیگر برخورد شیء به چشم کودک، مثلا در چهارشنبه‌سوری‌هاست که باعث محرومیت چشم از دید می‌شود و چشم سالم وظیفه دید را به عهده می‌گیرد و چشم مصدوم هم کم‌کم تنبل می‌شود.

درمان تنبلی چشم در این سنین چگونه است؟

دو راه درمانی شایع، همان بستن چشم سالم یا استفاده از عینک است. البته این در صورتی است که انحراف چشم وجود نداشته باشد. برای رفع انحراف از عمل جراحی کمک می‌گیریم. بستن چشم سالم به این دلیل است تا چشم تنبل فعالیت خود را از سر بگیرد. چون چشم کودک هنوز به شکل یک خمیر نرم در حال شکل‌گیری است و فشاری که برای دیدن به چشم وارد می‌کند کم‌کم دید را برمی‌گرداند. بستن چشم سالم در واقع یک نوع تمرین برای چشم تنبل است.

برای تشخیص زود هنگام تنبلی چشم کودک، پدرها و مادرها به چه نکاتی باید توجه کنند؟

بهترین راه برای تشخیص این است که چشم‌پزشک همه کودکان را در دو تا چهار سالگی معاینه کند. این مساله که تابه‌حال در خانواده شما تنبلی چشم دیده نشده، به این معنا نیست که کودک شما هم به تنبلی چشم دچار نشود.

معاینه زودهنگام چه کمکی به کودک می‌کند؟

اگر عارضه خیلی زود تشخیص داده شود تا هفت ـ هشت سالگی جواب خوبی به درمان خواهد داد، ولی تشخیص بعد از این سن و درمان آن تقریبا بی‌نتیجه است. ساختمان چشم کودک در سنین پایین قابل‌تغییر است. خانواده‌هایی که زود اقدام می‌کنند نتایج رضایت‌بخشی از درمان می‌گیرند و کودک کاملا بهبود می‌یابد. پس زمان طلایی را نباید از دست داد. بعد از این زمان دیگر نمی‌توان درمان موثری برای این عارضه پیدا کرد.

در تنبلی چشم معمولا چه نوعی از عیوب انکساری وجود دارد؟

معمولا ضعیفی از نوع دوربین است، ولی از جنس منفی نزدیک‌بین هم ممکن است باشد. به‌ هر حال نکته مهم اختلاف نمره دو چشم است که عامل ضعیفی است. در تنبلی چشم یکی از چشم‌ها دید کمی دارد و نمی‌توان نقصان و ضعف بینایی را در بزرگسالی با روش‌های لیزیک یا پی‌آرکی و... جبران کرد. لیزیک ضعف عینک را جبران می‌کند. لیزیک نمی‌تواند موتور چشم را قوی کند.

آیا بازی‌های رایانه‌ای در کودکان خردسال ممکن است باعث تنبلی چشم شود؟

اگر کودکی دارای دید خوبی است و به بازی‌های رایانه‌ای هم علاقه دارد، دچار تنبلی چشم نخواهد شد. ولی این بازی‌ها فشار زیادی به چشم وارد می‌کنند و باعث خستگی آن و در نهایت ضعیفی می‌شود. چنین کودکانی ممکن است هنگام نشستن مقابل تلویزیون مدام فاصله را کمتر کنند یا دچار قرمزی چشم باشند. اگر پدر و مادر به این موضوع دقت نکنند، احتمال پدیداری اختلاف نمره بین دو چشم وجود دارد که باعث تنبلی خفیف دو چشم خواهد شد، اما عمدتا ضعیفی‌های چشمی از نوع رایانه‌ای به استفاده از عینک می‌انجامد.

هنگام کار با رایانه به این نکات توجه کنید:

وقتی به نمایشگر رایانه نگاه می‌کنید صفحات آن بسرعت عوض می‌شود و شما هم مجبورید با همان سرعت چشم خود را حرکت دهید تا بتوانید مطالب بیشتری ببینید. در این هنگام کمتر پلک می‌زنید و این کار باعث می شود چشم خشک شود و اشک کمتری به سطح خارجی آن برسد. این وضع باعث خستگی چشم خواهد شد. سعی کنید حداقل ده بار در دقیقه پلک بزنید و هر ده دقیقه هم چشم‌تان را از روی صفحه بردارید و به نقطه دیگری نگاه کنید.

گاهی پلک‌هایتان را روی هم بگذارید و چشم‌ها را به حالت دورانی بچرخانید. این کار به رفع خستگی کمک می‌کند.

نور صفحه را تنظیم کنید. نور نباید زیاد روشن. یا زیاد تیره باشد. نور اتاق را هم متناسب با صفحه نمایشگر تنظیم کنید.

اختلال سندرم بینایی رایانه را جدی بگیرید. تعداد کثیری از کاربران رایانه بعد از مدتی دچار سوزش شدید چشم، آبریزش، تاری دید و حتی دوبینی می‌شوند. اگر دچار این عارضه شدید، دست از کار بکشید و چشم‌های خود را با آب سرد بشویید. می‌توانید از قطره‌های استریل چشمی هم استفاده کنید.

فاصله استاندارد چشم از رایانه باید 50 سانتی‌متر باشد. ضمن این که برای اطمینان از سلامت چشم هر سال برای معاینه به چشم‌پزشک مراجعه کنید. (ضمیمه سیب)

منبع: Mayoclinic

پیشگیری از پوکی استخوان با تغذیه صحیح

جام جم سرا: متاسفانه پوکی استخوان، درمان قطعی ندارد و فقط می‌توان از پیشرفت یا تشدید آن جلوگیری کرد. پس بهتر است قبل از این‌که چنین مشکلی پیش بیاید، از بروز آن پیشگیری کنیم و به فکر حفظ سلامت استخوان‌هایمان باشیم که بعد از رخ دادن این بیماری، کنترل آن سخت‌تر خواهد بود. با توجه به اهمیت این موضوع، روز بیست و هشتم مهر را به عنوان روز جهانی پوکی استخوان انتخاب و نامگذاری کرده‌اند تا به این بهانه کمی بیشتر درباره بیماری و روش‌های پیشگیری از بروز آن صحبت شود.

فکر می‌کنید پوکی استخوان فقط افراد سالمند را تهدید می‌کند و فقط پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هستند که با این بیماری روبه‌رو می‌شوند؟ اگر شما هم این‌طور فکر می‌کنید باید بدانید این طرز فکر صحیح نیست و می‌گویند سن ابتلا به این بیماری کاهش یافته به طوری که این روزها جوانان هم در معرض خطر پوکی استخوان قرار دارند و این بیماری در دوره جوانی هم مشاهده می‌شود.

با وجود این نباید نقش دو عامل مهم تغذیه و فعالیت جسمی را در پیشگیری از پوکی استخوان نادیده بگیریم که به گفته دکتر میترا زراتی می‌تواند احتمال روبه‌رو شدن با این بیماری را کاهش دهد یا پس از بروز بیماری، از پیشرفت آن جلوگیری کند.

این متخصص تغذیه در گفت‌وگو با جام‌جم توضیح می‌دهد: استخوان‌های بدن ما مانند حساب بانکی هستند؛ به این معنی که تا سنین 30 تا 35 سالگی فرصت داریم حساب استخوانی‌مان را با کلسیم پر کنیم و پس از آن، بدن می‌تواند از این حساب برداشت کند. بنابراین هرچه حساب بانک استخوانی‌مان پرتر و میزان کلسیم بیشتر باشد، احتمال بروز پوکی استخوان هم کمتر خواهد شد.

وی می‌افزاید: در صورتی که فرد با کمبود کلسیم مواجه شود، این مواد مغذی از استخوان‌ها برداشت خواهد شد و در نتیجه فضاهایی توخالی در استخوان‌ها ایجاد می‌شود که می‌تواند اندام‌های فرد را مستعد بروز شکستگی کند.

کلسیم، دشمن پوکی استخوان

با توجه به آنچه گفته شد، اهمیت مصرف مواد غذایی و منابع حاوی کلسیم بیشتر مشخص می‌شود. بنابراین مهم است از همان دوران کودکی تا سنین 30 ـ 35 سالگی این مواد را در برنامه غذایی‌مان بگنجانیم و پس از این سنین هم با مصرف چنین موادی، احتمال بروز پوکی استخوان را کاهش دهیم.

وقتی از منابع کلسیم صحبت می‌شود، خیلی‌ها تصور می‌کنند فقط با خوردن لبنیات می‌توانند از بروز پوکی استخوان پیشگیری کنند در حالی که به گفته دکتر زراتی، عوامل دیگری هم در این زمینه نقش دارد و موارد متعددی وجود دارد که می‌تواند مانع استفاده بهینه از کلسیم و در نتیجه نشست آن در استخوان‌ها شود.

این متخصص تغذیه با اشاره به این‌که لبنیات کم چرب، کلسیم قابل جذب خوبی دارد، خاطرنشان می‌کند: علاوه بر لبنیات می‌توان از دیگر منابع کلسیم هم استفاده کرد. به عنوان نمونه از گروه سبزیجات، خانواده کلم حاوی کلسیم است و شاید بتوان گفت میزان کلسیم و جذب‌ آن با شیر و ماست هم ارزش است.

وی یادآور می‌شود: کشک، خامه و پنیر از نظر کلسیم، جزو لبنیات محسوب نمی‌شود و فقط شیر و ماست است که باید به میزان کافی برای جذب کلسیم از آنها استفاده کرد.

این مواد غذایی مانع جذب کلسیم می‌شود

دکتر زراتی با تاکید بر این‌که برای افزایش جذب کلسیم، مصرف مواد غذایی شور باید به حداقل برسد، توضیح می‌دهد: حتی اگر به مقدار کافی از منابع کلسیم استفاده کنید، مصرف بیش از حد نمک و سدیم موجود در آن باعث دفع کلسیم از طریق ادرار خواهد شد و در نتیجه بدن فرد ناچار است از کلسیم استخوانی برداشت کند.

این متخصص تغذیه ادامه می‌دهد: فراموش نکنید هرچه کلسیم بیشتری مصرف کنید، اما غذایتان پرچرب باشد، بخصوص زمانی که چربی غذا از نوع اشباع یعنی چربی‌های حیوانی و جامد است، کلسیم بیشتری دفع خواهد شد و در چنین شرایطی این ماده غذایی به خون و استخوان نمی‌رسد.

برهمین اساس وی توصیه می‌کند، مصرف مواد غذایی شور و چرب، کنسروها و فست‌فودها را به حداقل برسانید تا از بروز پوکی استخوان پیشگیری شود.

وی در ادامه توضیح می‌دهد: مواد غذایی حاوی جوش شیرین نیز می‌تواند فرد را مستعد ابتلا به پوکی استخوان کند و به همین دلیل باید از مصرف این ماده غذایی اجتناب کرد.

دکتر زراتی می‌گوید: کسانی که غذاهای پروتئینی و گوشت زیاد مصرف و از رژیم‌های پروتئینی پیروی می‌کنند، مستعد پوکی استخوان هستند چون رژیم‌های پرپروتئین مانند مصرف بیش از حد سفیده تخم‌مرغ در طول روز یا مصرف زیاد گوشت بخصوص گوشت قرمز موجب اسیدی شدن خون خواهد شد و در نتیجه بدن ناچار است برای ایجاد تعادل از کلسیم استخوان‌ها استفاده کند. بنابراین کسانی که به دلایل مختلف از پروتئین زیاد استفاده می‌کنند، باید توجه داشته باشند که بیشتر از پروتئین‌های گیاهی استفاده کنند و مصرف پروتئین‌های حیوانی، بخصوص گوشت قرمز را به حداقل میزان ممکن برسانند.

وی به کسانی که به هر دلیل از مکمل‌های روی یا آهن استفاده می‌کنند توصیه می‌کند برای جذب کلسیم، دو تا سه ساعت فاصله با مصرف مواد غذایی حاوی کلسیم در نظر بگیرند تا کلسیم غذا جذب شود و فرد مستعد پوکی استخوان نشود.

کلسیم و ویتامین D؛ با هم و در کنار هم

آن‌طور که دکتر زراتی می‌گوید اگر ویتامین D به میزان کافی در بدن وجود نداشته باشد، حتی اگر تمام این موارد را رعایت کنید، باز هم نمی‌توان از کلسیم بدرستی استفاده کرد. برای همین توصیه می‌شود از طریق نور آفتاب، ویتامین D مورد نیاز را دریافت کرده و نیاز بدن را تامین کنید.

وی می‌افزاید: ویتامین D در هیچ غذایی وجود ندارد، مگر غذاهای غنی شده. بنابراین توصیه می‌شود سالی یکبار میزان ویتامین D خون را کنترل کنید تا اگر مقدار آن پایین است، از مکمل‌های ویتامین D زیر نظر متخصص تغذیه استفاده شود. دکتر زراتی تاکید می‌کند مکمل‌های کلسیم و ویتامین D را تحت نظر متخصص تغذیه مصرف و از مصرف خودسرانه آن خودداری کنید.

نیلوفر اسعدی‌بیگی ‌/‌ گروه سلامت

پیشگیری از ابتلا به ابولا

جام جم سرا: اژدهای برخاسته از رودخانه ابولا در شمال کنگو، به​‌سرعت مرز‌ها را طی می​کند، خبرهای پخش سریع این ویروس، ابتلای یک پرستار اسپانیایی باوجود به کار بستن تمام تمهیدات ایمنی، مرگ یک لیبریایی مبتلا به ابولا در تگزاس و هشدار سازمان بهداشت جهانی درخصوص احتمال گسترش ابولا در شرق آسیا همه ازجمله مواردی است که ابولا، طاعون هزاره سوم، با نرخ تلفات بالغ بر 90 درصد را همچنان در صدر اخبار جهان نگاه داشته است .

سوال‌ها در​باره ابولا متعدد است، اما شاید ساده‌ترین پرسش در این زمینه نحوه پیشگیری از ابولا باشد که در این مبحث به آن اشاره خواهد شد.

​ از ​توهمات تا امکانات

تاکنون مراکز عملیاتی اضطراری متعددی به منظور مقابله با ابولا در سراسر جهان شکل گرفته است. حتی چندی پیش شورای امنیت نیز در نشستی اضطراری طرح مقابله با ویروس ابولا را بررسی کرد. مساله اساسی اینجاست که نحوه انتقال این ویروس کشنده که باعث خونریزی داخلی و خارجی در بدن می‌‌شود، باوجود شناخت ابتدایی، هنوز تا​حدودی مشخص نیست؛ چنان‌که نمونه بارز آن ابتلای پرستار اسپانیایی است که ظاهرا با وجود رعایت تمام اصول بهداشتی باز هم به بیماری مبتلا شده است. تا چندی پیش، متخصصان می‌پنداشتند ویروس ابولا به اندازه ویروس‌های شایعی نظیر سرماخوردگی، آنفلوآنزا و سرخک مسری نیست، اما قدرت بالای این ویروس در انتقال به دیگران ​غافلگیرکننده است . ویروس از طریق تماس با پوست یا مایعات بدن حیوانات بیمار همچون میمون، شامپانزه و خفاش‌های میوه‌خوار به بدن انسان منتقل می‌شود و سپس از همین طریق از انسانی به انسان دیگر.

پزشکان، پرستاران و کسانی که درگذشتگان مبتلا به این ویروس را دفن می‌‌کنند، بدون تردید در صف اول افراد آسیب‌پذیر قرار دارند، اما در هر صورت تماس سوزن یا سطوح آلوده به این ویروس نیز ممکن است باعث انتقال سریع آن شود. بسیاری از پژوهشگران هنوز باور دارند که ویروس ابولا از طریق هوا، آب و غذا منتقل نمی‌شود.

پیشگیری گام به گام

از آنجا که واکسن ابولا در مرحله آزمایش روی انسان قرار دارد، تنها راه مقابله با این بیماری، در شرایط کنونی، اتخاذ ساده‌ترین راه‌های پیشگیرانه است، بخصوص در مواردی که مقصد مسافران کشورهای کانون ابولاست. اجتناب از سفرهای غیرضروری به کشورهای آفریقایی درگیر با این بحران یکی از راه‌های پیشگیری است، اما در هر صورت به کاربستن تدابیر ساده از سوی مسافران نیز اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. آژانس بهداشت عمومی کانادا در وبگاه رسمی خود به​چندمورد از ساده‌ترین راه‌های پیشگیری از این بیماری اشاره کرده که عبارتند​ از: اجتناب از تماس مستقیم با خون، بزاق، ترشحات قی شده، ادرار و سایر مایعات بدن کسانی که به این بیماری یا هر نوع بیماری مشکوک و ناشناخته دیگر مبتلا هستند. چرا که تماس مستقیم با بدن جان‌سپردگان این بیماری یا بیماری‌های ناشناخته دیگر بخصوص در کشورهای کانون ابولا، خطر جدی ابتلا به بیماری را در پی خواهد داشت. علاوه بر این، نباید با هیچ‌کدام از تجهیزات پزشکی ازجمله سوزن آلوده به خون یا دیگر وسایل آلوده به مایعات بدن این بیماران تماس حاصل شود. تمام افرادی که دلسوزانه با این بیماران همدردی کرده و از آنها مراقبت می‌‌کنند، تحت سختگیرانه‌ترین شرایط امنیتی ـ بهداشتی هستند. استفاده از لباس​های کاملا پوشیده و سرتاسری ایزوله، ماسک، عینک‌های مخصوص و دستکش تنها بخشی از تدابیر امنیتی ـ بهداشتی است. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های آمریکا نیز به کسانی که به مناطق بحران‌خیز این بیماری سفر می‌‌کنند، توصیه کرده تدابیر بهداشتی ازجمله شست‌وشوی ​ دست با صابون و ضدعفونی دائم با الکل را فراموش نکنند و با هیچ‌کدام از لوازم ازجمله لباس، ملحفه، لوازم بهداشتی و درمانی مبتلایان احتمالی به بیماری تماس نداشته باشند. مسافران باید به مدت 21 روز پس از بازگشت از سفر وضعیت سلامت خود را به طور دائم کنترل کنند و به محض مشاهده کوچک‌ترین عوارض ابتلا (نظیر ضعف شدید، تب ناگهانی، درد ماهیچه، سردرد و زخم گلو) سریع با پزشک مشورت کنند.

پرهیز از تماس مستقیم با ناقلان احتمالی ابولا

پرهیز از تماس مستقیم با حیوانات وحشی ازجمله شامپانزه‌ها، گوریل‌ها، میمون‌ها، آنتلوپ‌های جنگلی، خوک‌ها، خارپشت‌ها، تشی‌‌ها و خفاش‌های میوه‌خوار که پتانسیل حمل این ویروس را دارند، یکی دیگر از راه‌های پیشگیری است. مایعات بدن ازجمله خون و ترشحات بزاقی این حیوانات اگر ناقل ویروس ابولا باشند، بیماری را به انسان منتقل می‌کنند. لازم به ذکر است که پرهیز از تماس مستقیم انسان با این حیوانات، به‌هیچ‌وجه به معنای کشتار یا تعدی یا آزار آنها نیست.

شناخت بیماری؛ بهترین راه پیشگیری

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده مهار صحیح این بحران مستلزم مدیریت، نظارت، پایش مستمر، بهره‌گیری از سرویس‌ها و خدمات آزمایشگاهی مدرن، تبادل اطلاعات صحیح در میان اقشار جامعه، توجه و مشارکت جمعی است. این سازمان سه راهکار اساسی را برای مهار این بیماری پیشنهاد کرده: نخست، کاهش خطر انتقال از حیات‌وحش به انسان. چنانچه اشاره شد، تماس مستقیم با میمون‌ها و خفاش‌های میوه‌خوار ممکن است خطرساز باشد. لازم به یادآوری است که گوشت و خون این حیوانات نیز در صورت آلوده بودن به ویروس ابولا بسیار خطرناک است. دوم، کاهش خطر انتقال از انسان به انسان که پیشتر به برخی از ساده‌ترین پیشنهادها در این مورد اشاره کردیم . سوم به کار بستن اقدامات پیشگیرانه شامل شناسایی کسانی که احتمال ابتلا به بیماری را دارند، مسئولیت‌پذیری بیماران و مراجعه سریع به پزشک به محض رویت کوچک‌ترین علائم و نشانه‌های بیماری بخصوص پس از بازگشت از کانون‌های بحران، قرنطینه افرادی که به بیماری مبتلا شده‌اند، تدفین مطابق ضوابط درگذشتگان و مهم‌تر از همه حفظ بهداشت همگانی به منظور تبعیت از حداقل استانداردها.

تشخیص ابولا

تشخیص بیماری ابولا از دیگر بیماری‌های عفونی و واگیردار نظیر مالاریا، تیفوئید و مننژیت کمی دشوارتر است. تائید این‌که آیا نشانه‌‌ها و عوارض بیماری ناشی از ویروس ابولا است، اغلب با انجام مجموعه‌ای آزمایش‌های خاص میسر خواهد شد. ایزوله‌سازی ویروس از طریق کشت سلولی، میکروسکوپ الکترونی، آزمایش​های خنثی‌سازی سرم، آزمایش‌های تشخیص آنتی‌ژن، تست الیزا یا همان آزمایش استاندارد برای کشف ویروس در خون و تست واکنش نسخه‌برداری برعکس زنجیره پلیمر ازجمله روش‌های تائید ابتلا به این نوع بیماری است.

چنانکه اشاره شد در حال حاضر واکسن مجوزداری برای ابولا در بازار موجود نیست، اما دو نمونه واکسن پیشنهادی که ظاهرا پتانسیل ایمنی بالایی نیز دارد در مراحل آزمایش روی انسان است. (ضمیمه سیب)

فرناز حیدری

منابع: WKZO، WebMd، WHO و CDC

ابتدا شناخت مسمومیت، سپس پیشگیری

جام جم سرا: گاهی هم علت مسمومیت این است که فرد قصد خودکشی داشته است. آمارها می‌گوید در سال‌های اخیر مسمومیت با مواد مخدر بیشتر از انواع دیگر مسمومیت شیوع داشته و بعد از آن مسمومیت با سموم دفع آفات و الکل.

در مورد فرد مسموم و چگونگی برخورد با او باورهای غلطی بین مردم وجود دارد. برخی معتقدند باید او را وادار به استفراغ کرد و برخی دیگر مقدار زیادی شیر یا آب به مصدوم می‌دهند که این اقدام‌ها گاهی کار را خراب‌تر از آنچه هست، می‌کند.

دکتر شاهین شادنیا، فلوشیپ سم‌شناسی بالینی و مسمومیت‌ها و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به جام‌جم می‌گوید: باید قبل از هر اقدامی صددرصد مطمئن شویم فرد مسموم شده است. علاوه بر این، در انجام هر گونه اقدامی این‌که بدانیم فرد دچار چه نوع مسمومیتی شده است هم اهمیت دارد. به گفته رئیس بخش ICU مسمومین بیمارستان لقمان و نایب‌رئیس انجمن سم‌شناسی و مسمومیت ایران، آماری از موارد مسمومیت دارویی و با مواد شیمیایی در ایران و مقایسه آن با کشورهای دیگر وجود ندارد.

هر ماده‌ای می‌تواند سمی باشد

ورود هر ماده سمی‌ به بدن می‌تواند باعث ایجاد مسمومیت شود. این ماده می‌تواند از طریق خوراکی، استنشاقی یا تزریق وارد بدن و مخاط شود و مسمومیت ایجاد ‌کند. اینها را دکتر شادنیا می‌گوید و ادامه می‌دهد: ماده سمی، ماده‌ای است که وقتی وارد بدن می‌شود، روی سلول‌های بدن اثر می‌گذارد یا عملکرد آنها را دچار اختلال یا ساختارشان را مختل می‌کند و در نهایت به مرگ سلول می‌انجامد. با این تعریف، هر ماده‌ای می‌تواند سمی باشد و آنچه تعیین می‌کند چه ماده‌ای سمی است، دوز و مقدار مصرف آن است. این فلوشیپ سم‌شناسی بالینی و مسمومیت‌ها در این باره مثالی می‌زند: داروها با وجود اثر درمانی‌شان در دوزهایی که پزشک تعیین می‌کند، اگر زیاد مصرف شود، فرد را دچار مسمومیت می‌کند. حتی آبی که به عنوان مایه حیات می‌شناسیم اگر زیاد مصرف شود، ممکن است باعث مسمومیت شود. استنشاق بیش از حد اکسیژنی که نبودش باعث از بین رفتن انسان می‌شود هم در نوزادان تازه به دنیا آمده می‌تواند باعث مسمومیت شود.

مسمومیت‌ها دو نوع است

دکتر شادنیا با بیان این‌که نمی‌توانیم دقیق بگوییم کدام نوع مسمومیت‌ها شایع‌تر است و این موضوع به این بستگی دارد که در مورد مسمومیت‌های دارویی صحبت کنیم یا مسمومیت‌های شیمیایی، توضیح می‌دهد: مسمومیت‌ها را کلا می‌‌توان به دو گروه تقسیم کرد؛ مسمومیت‌های دارویی و مسمومیت‌های شیمیایی. شایع‌ترین مسمومیت‌های دارویی، با مصرف داروهای آرامبخش و خواب‌آور مثل دیازپام اتفاق می‌افتد. بعد از آن، مسمومیت با مسکن‌‌ها مثل استامینوفن و داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی، آسپیرین و... شایع است.

گاهی هم مسمومیت با مصرف داروهای قلبی بروز می‌کند. به گفته او، سردسته مسمومیت‌‌های شیمیایی، ترکیب‌هایی است که مورد سوءمصرف قرار می‌گیرد؛ مثل مواد مخدر، مواد محرک مثل آمفتامین‌ها و مشتقات آن و.... علاوه بر این، مسمومیت با سموم دفع آفات هم شیوع دارد؛ از سموم کشاورزی گرفته تا هر سم دیگری که برای کشتن آفت‌ها به کار می‌رود.

مسمومیت در سنین مختلف

علت مسمومیت در گروه‌های سنی مختلف تفاوت دارد. دکتر شادنیا با بیان این مطلب می‌افزاید: معمولا مسمومیت در بچه‌های زیر هفت سال تصادفی است؛ یعنی کودک ممکن است به دلیل کنجکاوی کودکانه دچار مسمومیت تصادفی با داروهایی که در خانه نگهداری می‌شود یا مواد شوینده شود. علاوه بر این، در افراد مسن هم مسمومیت دیده می‌شود.

این فلوشیپ سم‌شناسی بالینی و مسمومیت‌ها معتقد است علت مسمومیت این گروه سنی در بیشتر موارد این است که معمولا این افراد به دلیل شرایط سنی و ابتلا به بیماری‌های زمینه‌ای، داروهای مختلفی در روز مصرف می‌کنند و امکان دارد دچار تداخلات دارویی شوند. گاهی هم به دلیل کهولت سن و مشکلات حافظه فراموش می‌کنند دارویی را مصرف کرده‌اند و ممکن است دوباره آن را بخورند و دچار مسمومیت تصادفی شوند.

مسمومیت عمدی، مسمومیت تصادفی

دکتر شادنیا با اشاره به این‌که در گروه سنی بالای 12 سال تا سنین بالا مسمومیت‌ها عمدی است، نه تصادفی، ادامه می‌دهد: گاهی این مسمومیت به دلیل مصرف ماده‌ای به قصد خودکشی اتفاق می‌افتد و گاهی هم فرد برای جلب‌توجه این کار را انجام می‌دهد.

او می‌افزاید: البته برخی مسمومیت‌های تصادفی ممکن است برای همه پیش بیاید؛ مثل مسمومیت با گاز منواکسیدکربن که علت این مسمومیت استفاده غیراصولی از وسایل گرمایشی یا استفاده از گرم‌کننده‌های غیراستاندارد و مواد احتراقی است. او معتقد است مسمومیت با مواد مخدر هم می‌تواند جنبه عمدی داشته باشد، چون فرد آگاهانه این ماده را به قصد سرخوشی استفاده می‌کند، نه خودکشی ولی امکان مسمومیت او وجود دارد و این موضوع نمی‌تواند تصادفی باشد.

به این علائم توجه کنید

علائمی وجود دارد که اگر در خود یا اطرافیانتان دیدید، می‌‌توانید به این‌که مسموم شده‌اید، شک کنید؛ دکتر شادنیا این علائم را این‌گونه برمی‌شمارد؛ اول، تهوع و استفراغ، دل‌پیچه که خیلی از مردم آن را معمولا به‌عنوان نشانه مسمومیت می‌دانند. مخصوصا اگر بدون دلیل خاصی و ناگهانی اتفاق افتاده باشد، معمولا ذهن به سمت مسمومیت غذایی می‌رود.

علامت دیگری که می‌تواند شک به مسمومیت را برانگیزاند، کاهش سطح هوشیاری، تشنج و بی‌قراری شدید یعنی علائم عصبی ناگهانی و بدون دلیل خاص است.

هر وقت ریتم قلبی فردی ناگهان تغییر کند و بدون این‌که سابقه ابتلا به بیماری قلبی داشته باشد، دچار علائم قلبی‌ ـ عروقی شود هم می‌توان به مسمومیت شک کرد. به گفته دکتر شادنیا، به‌طور کلی اگر فردی سابقه بیماری نداشته باشد و ناگهان دچار علائمی شود، حتما باید مسمومیت به عنوان یکی از تشخیص‌ها مطرح شود.

با فرد مسموم چه کنیم؟

دکتر شادنیا در پاسخ به این سوال می‌گوید: اگر با فردی که شک دارید مسموم شده برخورد داشتید، تنها اقدامی که باید انجام دهید، تماس با اورژانس (شماره 115) و مرکز اطلاع‌رسانی داروها و سموم (شماره 1490) است تا فرد به اولین مرکز درمانی رسانده شود. برخی افراد معتقدند در صورت شک به مسمومیت باید به فرد شیر خوراند یا او را وادار به استفراغ کرد.

این فلوشیپ سم‌شناسی بالینی و مسمومیت‌ها در این مورد توضیح می‌دهد: موضوع اقدام در مواقعی که واقعا مطمئن باشیم کسی مسموم است با وقتی که راجع به این مساله شک داریم، متفاوت است. وقتی به این موضوع شک داریم به هیچ‌وجه نباید به بیمار شیر، آب و مایعی دیگر بدهیم، ولی اگر می‌دانیم صددرصد مسموم شده، ولی نمی‌دانیم ناشی از مصرف چه ماده‌ای بوده، باید قبل از هر مداخله‌ای با شماره 1490، مرکز اطلاع‌رسانی داروها و سموم تماس بگیریم.

زهراسادات صفوی‌سهی ‌/‌ جام‌جم

راهکار دختر جوان برای پیشگیری از اسیدپاشی [عکس]

پنج شنبه 1 آبان 1393 ساعت 09:30

این روزها که اغلب صحبت از اسید و اسیدپاشی زیاد است، بسیارند کسانی که به دنبال راههای در امان ماندن از صدمات و جراحات این حوادث هستند. دختری جوان از سر ناچاری راهی ساده برای پیشگیری از آن در پیش گرفته است.

شپش سر؛ علائم، درمان و راه‌های پیشگیری

جام جم سرا به نقل از ایسنا: گاهی اوقات می‌توان وجود آن‌ها را در ابرو و مژه‌ها هم مشاهده کرد. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا (CDC) هر سال حدود شش تا 12 میلیون مورد ابتلا به حمله شپش سر در میان کودکان 3 تا 12 ساله آمریکایی اتفاق می‌افتد و کودکان در سنین مدرسه بیشترین موارد ابتلا به شپش سر هستند. این حشرات موذی می‌توانند در سنین مختلف برای انسان دردسرساز شوند.

علائم و نشانه‌های شپش سر

برخی افراد مبتلا به شپش سر از آلوده شدن خود به این حشره آگاه نیستند. هر چند چندین علامت واضح وجود دارد که نشان می‌دهد موهای سر دچار شپش شده است. از جمله علائم آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- احساس خارش و قلقلک در کف سر یا گردن
- بروز لکه‌های قرمز رنگ در کف سر، گردن و شانه‌ها
- مشاهده شپش روی کف سر
- ظاهر شدن تخم این حشرات روی مو
- مشکل در خوابیدن و تحریک‌پذیری ناشی از آن

همچنین برخی افراد که به شپش مبتلا می‌شوند ممکن است کف سرشان زخم‌هایی ایجاد شود. این زخم‌ها معمولا در نتیجه باکتری‌های بدن خود فرد تولید می‌شوند و در محلی که شکافی بر اثر خارش پوست در کف سر ایجاد شده بوجود می‌آیند.

در سال‌های اخیر مطالعات متعددی در آمریکا و دیگر نقاط جهان از جمله آفریقا انجام شده که نشان می‌دهد برخی نوع‌های شپش می‌توانند بیماری‌های عفونی را جابه‌جا کنند. در یک مطالعه انجام شده آمده است که شپش سر در جمهوری کنگو می‌تواند موجب شیوع طاعون شود.

تشخیص و آزمایش‌

بهترین شیوه برای تأیید ابتلای فرد به شپش سر، مشاهده شپش زنده است. از آنجا که شپش‌ها بسرعت حرکت می‌کنند بهترین راه برای کنترل آن‌ها خیس کردن موها است. همچنین یکی دیگر از روش‌های تشخیص این بیماری استفاده از شانه شپش است. نتایج مطالعه انجام شده در سال 2001 نشان می‌دهد استفاده از این شانه چهار برابر بیش از مشاهده عینی در تشخیص ابتلای سر به شپش مؤثر است.

از آنجایی که گاهی اوقات شوره سر با شپش اشتباه گرفته می‌شود لازم است فردی که اقدام به معاینه مورد مشکوک به ابتلای شپش می‌کند از این موجودات شناخت داشته باشد.

گزینه‌های موجود برای درمان شپش سر

به گفته پزشکان ایده‌آل‌ترین شیوه‌های درمان مواردی هستند که کاملا ایمن باشند و برای بکارگیری آنها نیازی به استفاده از ترکیب‌های شیمیایی مضر نباشد و همچنین استفاده از آن راحت و مقرون‌به‌صرفه باشد.

گزینه‌های درمانی متفاوتی برای شپش سر وجود دارند که می‌توان به استفاده از کرم‌ها و شامپوهای حاوی حشره‌کش‌های از بین برنده شپش یا همچنین شانه شپش اشاره کرد اما موثرترین اقدام در صورت ابتلا جلوگیری از گسترش آن با مشورت پزشک است.

پیشگیری از گسترش شپش سر

زمانی‌ که ابتلای فرد به شپش تأیید شد اولین اقدام لازم پیشگیری از گسترش آن است. یکی از راه‌های انتقال شپش استفاده از لباس مشترک است و به همین دلیل افراد نباید از حوله، کلاه و شانه مشترک استفاده کنند.

به نقل از لایوساینس، پس از درمان، تمامی لوازمی که بیمار با آنها ارتباط مستقیم داشته باید به خوبی تمیز شوند.

اثر غذاهای فیبردار در پیشگیری از بیماری

جام جم سرا به نقل از تسنیم: زندگی در جامعه کنونی به دلیل عادات تغذیه‌ای غلط برابر است با احتمال بروز انواع بیماری‌های مزمن مثل دیابت، افزایش چربی‌های نامطلوب خون، فشارخون، بیماری‌های قلبی و عروقی، سرطان و سکته و امثال آنکه شیوه زندگی در دنیای صنعتی احتمال برزو این بیماری‌ها را افزایش می‌دهد.

سبزی‌های تازه، میوه‌های تازه به همراه پوستشان، غلات با سبوس و حبوبات از جمله موادی هستند که حاوی فیبر بوده ونقش موثری در کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌ها دارند.

افراد باید دقت داشته باشند بیشترین مقدار موجود در میوه‌ها در پوستشان ذخیره است و نباید برای خوردن میوه پوست آن را جدا کنند چرا که مقدار فیبر موجود در میوه با گرفتن پوست آن کاهش زیادی پیدا می‌کند.

مصرف غذاهای فیبردار نقش مهمی در کاهش چربی‌های نامطلوب خون دارند و همانطور که می‌دانید در صورتی که چربی‌ها در رگ‌های نزدیک قلب رسوب کنند موجب انسداد رگ شده و فرد دچار بیماری‌های قلبی و عروقی و سکته می‌شود که این امر در مورد سکته‌های مغزی هم صادق است بنابراین افراد با مصرف غذا‌ها و سبزیجات و میوه‌های فیبردار به مقدار مناسب در برنامه غذایی خود از بروز این بیماری جلوگیری می‌کنند.

یکی از عوامل مهم ابتلا به دیابت گرفتن سبوس غلات است و امروزه برای خوشرنگ و خوش طعم کردن انواع نان‌ها اقدام به گرفتن سبوس از آن می‌کنند که حاوی درصد بالایی فیبر است البته با این کار ویتامین‌های گروه B و ویتامین E آن هم از بین می‌رود.

ثابت شده یکی از اثرات مهم فیبر پیشگیری از سرطان است و حتی مصرف مواد غذایی فیبردار کمک به کنترل سرطان می‌کند و در جوامعی که مصرف مواد غذایی فیبردار در آن‌ها زیاد است بروز سرطان کمتر است.

فیبر‌ها از بروز یبوست نیز پیشگیری می‌کنند و باعث تنظیم گردش خون شده و در نتیجه از بروز بیماری‌هایی نظیر واریس هم جلوگیری می‌کنند.

در الگوی غذایی سنتی ایرانی مواد غذایی فیبردار زیاد بود و حبوبات جایگاه مهمی در آن داشت اما امروزه به دلیل تغییر در شیوه زندگی و تغذیه مصرف این ماده غذایی مهم در برنامه غذایی افراد در نتیجه مصرف غذاهای آماده فرآوری شده و غلات تصفیه شده و میان وعده‌هایی نظیر چیپس و پفک و... کاهش پیدا کرده است در نتیجه این عوامل، افراد فیبر کمتری دریافت می‌کنند و دچار انواع مشکلات می‌شوند.

پیشگیری از ناشنوایی با خوردن ماهی

جام جم سرا: مطالعه‌ای که توسط پژوهشگران آمریکایی حدود ۲۰ سال بر روی ۶۵ هزار زن صورت گرفت، نشان داد مصرف منظم ماهی، ناشنوایی در سنین پیری را کاهش می‌دهد؛ این مطالعه بر روی زنان صورت گرفت که برای مردان نیز اثربخش است.

در این تحقیقات، عادات غذا خوردن و موارد کاهش طبیعی شنوایی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت؛ یکی از مهم‌ترین نتایج نشان داد افرادی که حداقل دو وعده ماهی (از هر نوع) در هفته می‌خورند، ۲۰ درصد خطر از دست دادن شنوایی آن‌ها کاهش پیدا می‌کند.

این نتیجه نسبت به زنانی است که هرگز ماهی نمی‌خوردند یا به ندرت ماهی می‌خورند؛ این پدیده بسیار معمول و مرتبط با سن است اما مصرف ماهی می‌تواند آنرا به تاخیر بیاندازد.

«بریگهام و بیمارستان زنان» که بزرگ‌ترین بیمارستان پزشکی «لانگوود» در فلوریدا و منطقه علمی بوستون، ماساچوست در آمریکاست، هماهنگ کننده‌های این تحقیق بودند؛ آن‌ها بر این باورند که مصرف منظم ماهی می‌تواند از ناشنوایی پیشگیری کند و اختلال در شنوایی را کاهش دهد و یا شروع آن را به تأخیر بیندازد و مقیاس آن کاهش پیدا می‌کند؛ محققان اضافه کردند سخت پوستان نیز فواید مشابه در کاهش ناشنوایی دارند. (فارس)

توصیه‌هایی برای پیشگیری از کمردرد

جام جم سرا: دکتر «میشل گلیبر» از آکادمی جراحان استخوان در آمریکا گفت: بسیاری از افراد مبتلا به کمردرد گله می‌کنند که علائم این عارضه در فعالیت‌های روزانه آنان خلل ایجاد می‌کند. این در حالی است که بسیاری از عادات غلط روزانه از فاکتورهای مهم بروز این قبیل دردها هستند.

به گفته وی، شناسایی رفتارهای ناصحیح و موثر در بروز کمردرد ضروری است تا با خودداری از انجام آنها، روش‌های صحیح و سالم جایگزین شوند.

پزشکان معتقدند انجام مرتب ورزش به تقویت ماهیچه‌ و عضله‌های پشت کمک می‌کند. در صورتی که از کمردرد شدید رنج می‌برید نباید ورزش‌های سنگین انجام داد اما این مشکل در عین حال کم تحرکی و بی تحرکی را توجیه نمی‌کند. خوابیدن طولانی مدت یا نداشتن فعالیت بدنی کافی برای مدت زمان زیاد می‌تواند علائم درد کمر را تشدید کند.

دکتر گلیبر توصیه می‌کند افراد باید از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنند. همچنین در صورتی که فرد مجبور به انجام این کار باشد باید از تکنیک‌های صحیح بلند کردن اجسام استفاده کند. در عین حال ضرورت دارد وزن بدن در حد متعادل نگه داشته شود چون داشتن اضافه وزن، خود فشار مضاعف به کمر وارد می‌کند.

به نقل از خلیج تایمز، طرز ایستادن و نشستن هم در ایجاد کمردرد و جلوگیری از تشدید آن موثر است. در بهترین وضعیت گوش‌ها باید در راستای سرشانه و شانه‌ها در راستای باسن باشند. (ایسنا)