چشمه میشی پرآب‌ترین و خنک‌ترین چشمه‌های زاگرس، را برای شما عزیزان و کاربران محترم مجله دلگرم قرار داده ایم , با مجله دلگرم همراه باشید.
چشمه میشی پرآب‌ترین و خنک‌ترین چشمه‌های زاگرس
آدرس : 4 کیلومتری شمال شرقی شهر سی سخت
یکی از جلوه‌های طبیعت کوهگل، چشمه پرآب میشی اسـت که در دامنه دنا و در زیر گردنه بیژن جاری اسـت. چشمه میش چشمه ای همیشگی و از مهمترین چشمه‌های منطقه سی سخت به شمار می‌رود که در امتداد دره ای طولانی با شیب نسبتاً تند روان اسـت و جویبار پرآب و سپید رنگ آن همچون رشته‌های مروارید زینت بخش دره ای اسـت که آب چشمه را به زمین‌های کشاورزی پایین دست آن می‌رساند.
در ادامه این مسیر به سوی شرق که جاده ای کوهستانی مسافران مسیر را هدایت می‌کند، رودخانه پر آبی جریان دارد که از آب چشمه‌ها و چشمه سارهای بالادست روان شده اسـت. این مسیر از دره‌های کم عرض گذر می‌کند که در سمت شمال جاده صخره‌های سنگی و بلند دامنه‌های دنا بر خوفناکی طبیعت آن می‌افزاید و در سمت جنوب جاده، دامنه کوهپایه به بلندی‌های برفگیر کوه‌های روبه روی دنا می‌رسد.
این جاده در فاصله چند کیلومتر بالاتر از چشمه میشی به پایان راه آسفالته می‌رسد که در آنجا کافه ای برای پذیرایی از مسافران ساخته شده اسـت. در این نقطه و در ادامه راه کوهستان که راهی شوسه اسـت و به تدریج بر سنگلاخی آن افزوده میشود، چشمه دیگری از زمین می‌جوشد. در بالادست این نقطه و بر بلندی‌های جنوب جاده، آبگیر زیبایی در دامنه کوه‌های برف پوش شکل گرفته که دریاچه کوهگل نامیده میشود.
این آبگیر زیبا و بکر که در گویش محلی برم سبز گفته میشود، در دل کوهستان و بر بستر پر آب و علف آن چشم انداز دلفریبی دارد که تنها با ره سپردن به این منطقه کوهستانی و قدری کوهپیمایی می‌توان به آن رسید.
دریاچه کوهگل در یک گودال طبیعی نشسته بر دامان کوهستان پدید آمده و با جای گرفتن قله‌های برفگیر در پس آن و علفزار طبیعی پیرامون آن منظره ای کم نظیر از یک دریاچه کوهستانی در پیش چشم جلوه گر می‌کند. بالاتر از دریاچه کوهگل و در سمت خاور آن، آبگیر کوهستانی دیگری نیز شکل گرفته که تا اندازه ای کوچکتر اسـت.
این ۲ آبگیر طبیعی و کوهستانی بخشی از زیبایی‌های بکر طبیعت کوهگل و سی سخت اسـت که بویژه در تابستان جذابیت‌های ویژه ای دارند. دریاچه کوهگل از آب شدن برف قله‌های بالادست آن و از چشمه‌های طبیعی آبگیری میشود و سرریز آب آن از سمت باختر به صورت جویباری از دره ای گذر می‌کند که سر انجام به رودخانه مسیر راه می‌پیوندد. پیرامون دریاچه کوهکل و آبگیرهای آن چشمه سارهای فراوانی را در شکاف دره‌ها می‌توان یافت که گویای طبیعت غنی و پربار منطقه دنا اسـت.
چشمه میشی یکی دیگر از جاذبه های طبیعی این شهر اسـت که در چهار کیلومتری شمال شرقی شهر سی‌سخت قرار دارد و یکی از پرآب‌ترین و خنک‌ترین چشمه‌های زاگرس بوده که آن را چشمه “بشو” نیز می‌نامند.
«چشمه میشی» چشمه‌ای همیشگی و از مهمترین چشمه‌های منطقه سی‌سخت به شمار می‌رود که در امتداد دره‌ای طولانی با شیب نسبتاً تند روان اسـت و جویبار پرآب و سپیدرنگ آن همچون رشته‌های مروارید زینت‌بخش دره‌ای اسـت که آب‌چشمه را به زمین‌های کشاورزی پایین دست آن می‌رساند.
این چشمه علاوه بر تأمین آب‌شرب شهر سی‌سخت تأمین کننده آب کشاورزی باغات سیب و انگور و گردوی سی‌سخت و روستاهای پایین دست اسـت. آب زلال و گوارای آن خستگی هر رهگذری را از تن خارج می‌کند.
سردی آب این چشمه به حدی اسـت که تا فاصله 800 متری از محل جوشش نمی‌توان دست را در آن نگه داشت. در اسطوره‌ها آمده اسـت که کی خسرو به امیر اهورامزدا در این چشمه سر و تن بشست و در غاری آرامید.
چشمه در دره ای جاری اسـت که اگر کمی چشم بچرخانید و آن سوی دره را نگاه کنید، صخره های سنگی و بلند و زیبای آن وسوسه تان می کند که از آنها بالا بروید. این صخره ها که در زمستان پوشیده از برف هستند، در تابستان فرصت خوبی برای صخره نوردی به شما می دهند.
چشمه ای به قدمت تاریخ ایران
مردم محلی به چشمه میشی، چشمه بشو هم می گویند. در کتاب های تاریخی هم که جستجو کنید می بینید که منطقه دنا را با نام همین چشمه می شناختند. چشمه میشی یا بشو البته با افسانه های کهن از سلسله کیانیان و دوره کیخسرو شاه نام آورش گره خورده اسـت.
آن گاه که شاه کیخسرو به دستور اهورامزدا در همین مکان می بایست غسل می گرفت و تاج شاهی را به جانشین خود لهراسب می داد و همان شد که چشمه “بشو” نام گرفت.
چشمه میشی در فاصله پنج کیلومتری شمال شرقی شهر سی سخت، مرکز شهرستان دنا قرار گرفته اسـت.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم
+ 1 - 0 
