دعای رزق و روزی در روایات مختلف آمده است. دعای رزق و روزی شامل خواندن برخی دعاها و برخی از سوره ها و آیات قرآن می باشد که در روایات آمده است
یکی
از مهمترین عبادات، دعاست. در روایات از دعا با عنوان بهترین عبادت و مغز عبادات یاد
می شود.
آیات شریفه ذیل برای دعای رزق و روزی است. این آیات به اذن و اراده باریتعالی، وسعت دهنده رزق و روزی و خنثی کننده و از بین برنده اثر چشم زخم و نظر و هر گونه سحر و طلسمی است که موجب بسته شدن رزق و روزی است.
این آیات را بخواند و یا بنویسد و با خود به همراه داشته باشد:
جهت افزایش رزق روزی از شب شنبه، هر شب سه بار سوره مبارکه واقعه را بخوانید ودر شب جمعه 8 مرتبه این سوره را بخوانید و این عمل را پنج هفته بجای آورد و قبل از هر بار خواندن سوره این دعا را بخواند:
اَللَّهُمَّ ارْزُقنا رِزْقاً حَلاَلاً طَیباً مِنْ غَیرِ کَدٍّ اِسْتَجِب ْ دَعْوَتَنَا مِنْ غَیرِ رَدٍّ وَ اَعُوذُ مِنَ الْفَضِیحَتِین الفَقرا وَالدِّینِ وَاِدْفَعْ عَنِّی هَذَینِ بِحَقِّ الامَامِین الحسن وِالحُسَین بِرَحْمَتِکَ یاارحم الراحمین . فرموده اند این ختم تاثیر عجیبی دارد .
سوره مبارکه طه را هر روز بعد از اذان صبح و قبل از طلوع آفتاب بخوانید تا رزق شما فراخ شود و از جایی که گمان ندارید خدا برای شما روزی برساند و اگر در هنگام طلوع آفتاب بخوانید روزی تازه به شما رسد و اگر کسی این سوره مبارکه را بنویسد وهمراه خود داشته باشد در پی هر حاجتی برود موفق گردد و اگر برای اصلاح بین دو نفر بخواهد برود، قبل از رفتن این سوره را بخواند.
جهت وسعت رزق مکرر گفته شود: «یا من یکفى من کل شىء و لا یکفى منه شىء اکفنى ما اهمنى». و برای گشایش در هر روز 77 مرتبه بگوید: یا غَفور یا وَدود
امام على (ع) فرمود: شکایت کردم به پیغمبر از قرض، پس فرمود: بگو «اللهم اغننى بحلالک عن حرامک و بفضلک عمن سواک». پس اگر به قدر کوه بزرگى قرض دار باشى خدا ادا مى فرماید. ان شاء اللّه تعالى
در کتاب داروخانه معنوی دعای زیر برای توسعه رزق و روزی و ادای قرض نقل شده است: حضرت رسول اکرم (ص) نقل فرمودند: قسم به آن خدایی را که من را مبعوث فرموده، هرکسی این دعا را همراه خود داشته باشد یا در دکان و یا در منزل خود گذارد فقر او به ثروت و وسعتِ رزق و روزی مبدل شود. (ان شاء الله)
«یا اللهُ یا رَبِّ یا حَیُّ یا قَیّوم یا ذَالجَلالِ وَ الاکرام اَسئَلُکَ بِاسمِکَ اَلعَظیم اَلاَعظَم اَن تَرزُقَنی رِزقاً حَلالاً طَیِّباً بِرَحمَتِکَ الواسِعَه یا اَرحَمَ الرّاحِمِین.»
اللهم ارزقنی من فضلک الواسع الطیب رزقا واسعا حلالا طیبا بلاغا لدنیا و الاخره صبا و صباهنیئا مریئامن غیر کد ولا من احد من خلقک الاسعه من فضلک الواسع فانک قلب واسئلوا الله من فضله فمن فصلک اسئل ومن عطیتک اسئل و من یدک الملا اسئل |
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دکوراسیون محل کار حرف اول را در تاثیرگذاری مشتریان می گذارد. اگر مبلمان به بهترین نحو انتخاب شده باشند به شرکت ابهت خاصی می بخشد. مدل و طرح مبلمان اداری می تواند روی زیبایی و جذابیت طراحی دکوراسیون اداری تاثیرگذار باشد
و می توان مبلمان اداری را جزء ضروری ترین وسایل و تجهیزات در هر ساختمان اداری و یا شرکت دانست, در ادامه تصاویری از انواع مدل مبل اداری با طراحی زیبا و کاربردی را مشاهده خواهید کرد.
مبلمان های اداری می توانند به فضای مکان های اداری و شرکت ها شخصیت ببخشند از این رو بهتر است در هنگام انتخاب طرح و رنگ و مدل مبلمان اداری دقت و حساسیت لازم را به خرج دهید.
امروزه افراد بیشتر ساعت های روزانه شان را در محیط کارشان سپری می کنند و از این رو می توان محیط اداره و یا شرکت را جزء خانه دوم هر کسی تلقی کرد از این رو باید دکوراسیون های اداری به گونه ای طراحی شوند که افراد در محیط اداره و یا شرکت احساس راحتی و آرامش بیشتری کنند.
یکی از مهم ترین عوامل که می تواند راحتی و آسایش را برای کارکنان یک اداره فراهم آورد مدل مبل اداری است که هر چقدر میزان کیفیت و کارآیی مبل بیشتر باشد کارمندان در محیط اداره احساس راحتی و آسایش بیشتری خواهند کرد.
علاوه بر راحتی و کیفیت مبلمان اداری باید به رنگ و طرح آن ها نیز توجه داشته باشید. بهتر است رنگ مبل اداری را به گونه ای انتخاب کنید که با سایر رنگ های موجود در دکوراسیون داخلی اداری مطابقت و همخوانی داشته باشد. در ادامه انواع مدل مبل های اداری زیبا و متفاوت برای دکوراسیون های اداری مختلف را در این مطلب مشاهده خواهید کرد.
وبسایت دیجی کالا - مریم محمدی: شادی در محیط کار موضوعی است که متخصصان منابع انسانی، مدیران و سازمانها برای فهمیدین آن در طی سالها کوشیدهاند.
راه دستیابی به شادی در محیط کار، ساده نیست و در واقع دربردارندهی سطح بالایی از فهم پویایی در محیط کار است. باید بدانیم شادی برای هر فردی متفاوت است. هر شخصی تجربه و برداشت متفاوتی از شادی دارد.
سوال این است که شما چگونه میتوانید برای همهی کارکنان شادی ایجاد کنید؟
یکی از بزرگترین موضوعات بروز در دنیای منابع انسانی که مدام در خصوص آن سوال میشود این است که چگونه شادی ارتباط زیادی با بهرهوری و موفقیت در سازمان دارد. تعداد زیادی تحقیق، ارتباط بین میزان شادی زیاد و بهرهوری بالا در سازمان را نشان میدهد و برخی دیگر خلاف آن را نشان دادهاند. صرفنظر از اینکه کارکنان شاد به بهرهوری بیشتر میانجامد یا خیر، در هر صورت شادی در محیط کار مهم است. این موضوع در قالب سایر مفاهیم مثل نگهداشت و تعلق سازمانی هم نمود پیدا کرده است. کاملا روشن است که کارکنان شاد در سازمان در مقایسه با کارکنانی که شاد نیستند، بیشتر خواهند ماند. هم چنین هزینههای استخدامی و آموزشی با توجه به ماندگاری آنها کاهش پیدا خواهد کرد.
چگونه میتوانیم برای کارکنان شادی ایجاد کنیم؟
توازن بین کار-زندگی:
در چند سال گذشته افراد روزانه بین ۵-۹ ساعت کار میکردند؛ آنها نمیتوانستند به تماسهایی که از منزل بود، پاسخ بدهند و همچنین به تعطیلات آخر هفتهشان هم نمیرسیدند. در آن زمان، ایدهی توازن کار-زندگی وجود نداشت. اما حالا، مفهوم کار بتدریج تغییر کرده. با افرادی که بین ۱۰-۱۲ ساعت روزانه کار میکنند و به ایمیل و تماسهای خارج از کارشان میپردازند، ایدهی داشتن توازن کار-زندگی مهم شده است. بهعنوان کارمند، تشویق افراد به خروج از کار در ساعت اضافه کاری مهم است. در واقع به این کارکنان زمان بیشتری اختصاص داده میشود تا اینکه بتوانند مجددا راهاندازی بشوند و در نتیجه برای روز بعد سرحالتر حاضر بشوند.
طراحی محیط کار:
امروزه بخاطر ظهور شرکتهای دانشی توجه به حضور نسل جدیدی از شاغلین که از آنها به عنوان متولدین نسل اینترنت یاد میشود، بیشتر شده است. برای این نسل محیط کار اهمیت زیادی پیدا کرده است. در تایید این ادعا میتوان به اقدامات شرکت گوگل در طراحی محیط و فضای کاری اشاره کرد. مثلا در شرکت گوگل، کارکنان محل کار خود را به شکل دلخواه چیدمان کرده، رنگ مورد علاقهشان را برای اتاقها و تجهیزات اداری انتخاب میکنند، زمین فوتبال یا استخر و میز فوتبالدستی در ساختمان شرکت قرار داده شده تا کارمندان در زمانهای کاری از آنها استفاده کنند یا حتی برای تردد بین واحدهای سازمانی، اسکوتر سوار شوند.
فرهنگ سازمانی:
فرهنگ یکی از مهمترین بخشهای سازمان است. زمانی که سازمان شروع به فعالیت میکند، کارکنان اولیهی سازمان بهعنوان اولین نمایندههای فرهنگ سازمانی شناخته میشوند. اما سازمان با اضافهتر شدن کارکنان تغییر پیدا میکند. افراد خودشان را با ارزشها و باورهای سازمان هماهنگ میکنند. بنابراین اینکه فرهنگ سازمانی چه قدر شادی در محیط کار را تشویق کند، میتواند در ایجاد و ماندگاری آن تاثیر داشته باشد.
دلبستگی کارکنان:
اگر کارکنان نسبت به تصمیمگیری سازمان دلبسته نباشند یا هیچ ایدهای در مورد آن نداشته باشند، در آن صورت درک روشنی از نقش خودشان در سازمان نخواهند داشت. افراد (بهویژه با تغییر محیط کار) میخواهند بدانند چگونه کارشان ارزش برای سازمان ایجاد میکند. چگونه آنها میتوانند به رشد سازمان کمک کنند؟ چگونه آنها میتوانند بر استراتژی سازمان مستقیما تاثیرگذار باشند؟ تشویق کردن دلبستگی کارکنان از طریق به اشتراکگذاری موضوعات داخل تیمها، فرد-به فرد گفتگو کردن کانالهای بازخورد یا هدفگذاری منجر به افزایش رضایت شغلی میشود. چرا که کارکنان هم اکنون دارای ایده و مشارکت مستقیم در موفقیت سازمان دارند. به بیان دیگر کارکنانتان را توانمند کنید.
شفافیت:
یکی از موضوعاتی است که سازمانها معمولا آن را ندارند. این ایده که پنهان کردن بخشهایی از اطلاعات سازمان از کارکنان به پیشرفت آنها کمک میکند، یک فکر کاملا اشتباه است، در بسیاری از موارد کارکنان میتوانند خیلی راحت احساس کنند که خارج از سازمان در نظر گرفته شدهاند. بر اساس مطالعهای که اخیرا انجام شده است، شفافیت یکی از مهمترین عوامل در ایجاد شادی کارکنان است. کنجکاوی کردن و سوال کردن در مورد اینکه سازمان به کجا پیش خواهد رفت کارکنان را به ارتباط با یکدیگر و ایجاد فهم از شرایط شرکت هدایت خواهد کرد. برای اجتناب از تفکر منفی در محیط کار و ارتباط موثر در سازمان، میتوانید موضوعات سازمان به صراحت و شفاف بیان کنید.
مزایا و فعالیتهای شادیساز:
در واقع مزایا کارکنان شامل بیمه، بیمه تکمیلی، مرخصی استحقاقی و استعلاجی شامل مزایای اولیه است که همهی سازمان باید داشته باشند. مزایای دیگری شامل عضویت در باشگاه ورزشی، شناور بودن ساعت کاری، دورههای آموزشی موثر، ناهار، دور کاری و بسیاری از موارد دیگر را به عنوان مزایا به تناسب هر سازمان میتوان در نظر گرفت. همچنین میتوان اجرای فعالیتهای شادیساز توسط سازمان شامل
۱- مسابقات (کاریکاتور، عکس کودکی)
۲- مبادلهی هدایا
۳- بازی
۴- برگزاری جشن
۵- برنامهی آموزشی هنگام ناهار
۶- تورهای گردشی
۷- کمیته ارتباطات و جلسات عقدهگشایی را از جمله فعالیت های شادیساز در نظر گرفت.
مسیر توسعه شغلی:
کارکنان شما ساعتها بصورت مستقیم روی اهداف مشترک کار میکنند. آیا آنها میتوانند همیشه بصورت یکسان عمل کنند؟ قطعا خیر!
با داشتن یک کار راهه شغلی و اینکه کارفرما چه انتظاراتی از کارمندان دارد، میتوان به توسعه مسیر شغلی کمک کرد. میتوانید به آنها برای فهمیدن مسیری که برای دستیابی شغلی و شخصی خواهند داشت، کمک کنید. این میتواند با در نظر گرفتن دورههای آموزشی یا مشورت با مدیران یا مشاوران سازمانی ایجاد شود. کمک کردن کارکنان در مورد کار راهه شغلی مستقیما به ایجاد انگیزهی آنها و نگرش مثبت نسبت به سازمان ارتباط دارد. در واقع کاهش خروج از سازمان، با مشارکت بیشتر کارکنان و قطعا با افزایش شادی در محیط کار رابطه دارد.
جام جم سرا: شیوع ایدز در بین کودکان کار، موضوعی است که چندی قبل از سوی وزارت بهداشت مطرح شد و ظاهرا دارد چراغ خاموش، تبدیل به معضلی در جامعه ایرانی میشود. قرارداشتن در میان انبوه آلودگی ها، نبود کنترل بر رفتارهای روزانه آنها در محیطهای شهری در کنار بعضا سوءاستفادههای جنسی از این کودکان زمینه را برای رشد ابتلا به ایدز در کودکان خیابانی بیشتر کرده است. رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران در گفتوگو با قانون، با بیان اینکه هر روز بر آمار کودکان کار افزوده میشود و این کودکان در معرض افزایش شیوع بیماری ایدز هستند، میگوید: آماری در این زمینه نداریم و این موضوع به سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت مرتبط است ولی میتوانیم بگوییم که بچههای کار در معرض بیماری ایدز قرار داشته، بهاین دلیل که این کودکان در تهدید رفتارهای پر مخاطره جنسی و سوءاستفادههای جنسی هستند.
دکتر مجید صفاری نیا اضافه میکند: برخی نیز به دلایل مختلف به مواد مخدر وابستگی داشته و این وابستگی میتواند شیوههای نادرست مصرف را به سمت بیماری ایدز بکشاند. استفاده از سرنگهای آلوده نیز میتواند در شیوع آن موثر باشد. به هر حال این موارد میتواند برای کودکان کار نسبت به سایر کودکان عادی، در معرض آسیب پذیری و اختلالی به نام ایدز باشد.
صفاری نیا با اشاره به دلایل مختلف شیوع بیماری ایدز در کودکان کار اظهار میدارد: عوامل گوناگونی باعث میشود تا تعداد بچههای کار افزایش یابد. یکی از موارد به سطح فقر بر میگردد و بیکاری که متاسفانه در شرایط مطلوبی در این زمینه قرار نداریم. این کودکان برای اینکه ارتزاق کنند یا هزینههای خانواده را تامین کنند، به نحوی گرفتار این شبکهها یا باندها میشوند که به عنوان آشغال جمعکن از سطلهای زباله یا حتی متکدیانی که سر چهار راهها به صورت منظم سازماندهی میشوند هستند. حتی بچههای کوچکتری که به عنوان یک ابزار اجاره داده میشوند نیز جزو این کودکان هستند و آنها را بر دوش خود را در خیابانها میچرخانند تا ترحم دیگران را بر انگیزند.
درصد قابل توجهی از کودکان خیابانی، رابطه جنسی دارند
"درصد شیوع ایدز در بین کودکان خیابانی 4.5 درصد است در حالی که شیوع آن در آمار کشوری 0.1 درصد بوده که این آمار خیلی خطرناک است."
اینها گفتههای معاون وزیر بهداشت است که چندی پیش از گزارشی که بر روی هزار کودک خیابانی در دو سال گذشته انجام شده بود، خبر میدهد.
وی به نوجوانان 11 تا 19 ساله اشاره میکند و میافزاید: در تحقیقاتی که بر روی این دسته از نوجوانان انجام شده، 73 درصد عنوان کردند که دوستان پرخطر داشته یا دوستانی که سوء مصرف مواد دارند. همچنین 15.6 درصد اعلام کردند که خودشان از مواد محرک استفاده میکنند و 4.6 درصد گفتند که تزریق میکنند.
علی اکبر سیاری تصریح میکند: در کودکان خیابانی 15 تا 18 سال درصد قابل توجهی اعلام کرده اند که رابطه جنسی داشتند و حتی تعدادی از این افراد گفتهاند که چند شریک جنسی داشتهاند . از 493 نفر حدود 50 درصدشان گفتهاند، چیزی در مورد ایدز نشنیدهاند. کودکان کار و خیابانی، معتادان تزریقی و افرادی که روابط جنسی دارند، مبتلایان به عفونت ایدز را تشکیل میدهند.
محرز: نتایج آزمایش ایدز روی کودکان تکاندهنده بود
در این رابطه آمار تکاندهنده ابتلای کودکان کار به ایدز و هپاتیت را رئیس مرکز تحقیقات ایدز اعلام کرده است. آماری که از آزمایش بر روی ۱۰۰۰ کودک کار در تهران خبر میدهد.
مینو محرز در اینباره میگوید: نتایج این آزمایش بسیار تکاندهنده بود و بسیاری از آنها اعتیاد هم داشتهاند.
وی در مورد وضعیت کودکان کار و ابتلای آنان به بیماریهای عفونی شدید مانند ایدز و هپاتیت، ادامه میدهد: متاسفانه وضعیت کودکان کار در این مورد بسیار تکاندهنده است. مرکز تحقیقات ایدز برای شناسایی وضعیت این کودکان، بر روی هزار کودک 10 تا 18 ساله آزمایش انجام داده که آمار به دست آمده، بسیار وحشتناک بود. پس از انجام آزمایش ایدز و بیماریهای عفونی روی این هزار کودک کار که در شهر تهران ساکن هستند، مشخص شد که 5 درصد آنها به ایدز مبتلا بوده و اغلب آنها نیز بیماری هپاتیت داشتهاند.
محرز با اشاره به اینکه حداکثر سن این کودکان 18 سال بوده است، خاطر نشان میکند: متاسفانه مشخص شد که برخی از آنها اعتیاد هم داشتهاند. این نکته را نباید فراموش کرد که آزمایش انجام شده مربوط به 5 سال پیش است و دوباره باید تحقیق جدیدی انجام شود و مسلما آمار ابتلای این کودکان بسیار فراتر رفته است.
جامعه مجبور به تامین هزینه بیشتری برای این افراد است
رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران با اشاره به در معرض آسیب قرار گرفتن این کودکان در اجتماع اضافه میکند: این کودکان در معرض اتفاق هایی هستند که برای کودکی که در یک مدرسه درس میخواند و در یک خانواده صحیح زندگی کرده و پرورش پیدا میکند، پیش نمیآید. این کودکان در آینده و در سنین بالاتری جزو افرادی قرار میگیرند که از نظر سلامت روانی دچار مخاطره خواهند شد و کسانی که بدین شکل رشد یافتهاند، در آینده والدین با کفایتی نیز نخواهند بود. در واقع یک دور تسلسل را طی میکنند. این افراد در آینده جزو کسانی هستند که روز به روز هزینه هایی را برای جامعه ایجاد میکنند و با مراجعه این افراد به پزشک برای مسائل درمانی، نیروی انتظامی، قوه قضاییه، مراکز بازپروری و ترک اعتیاد جامعه مجبور است هزینه بیشتری را نسبت به یک فرد عادی برای این افراد تامین کند.
وی درباره بالاتر آوردن سطح این استانداردها در جامعه تصریح میکند: از طریق سازمانهای حمایتی باید پیشگیریهای لازم صورت گیرد و انجمنهای مردمی نیز حمایت کنند. زیرا وقتی کودکی در این سیکل قرار گرفته و جزو افرادی باشد که ما سالهای سال جامعه برای این فرد هزینههای گزافی را پرداخت کنیم، در نتیجه متضرر خواهیم شد. در این باره نیاز داریم در حوزه آسیبهای اجتماعی تلاش بیشتری داشته باشیم و در این رابطه نیز دولت با محدودیتهای مالی روبهروست. به همین خاطر تامین این شرایط برای این گروههای در معرض خطر که در نهایت با اهمال کاری و ساده انگارانه فرض کردن این موضوع، به گروههای پر خطر تبدیل خواهند شد، کاری بس طاقت فرسا و در برخی موارد غیر ممکن است.
شورای ملی در ارتباط با سلامت اجتماعی تاسیس شود
صفاری نیا همچنین در ادامه میگوید: به نظر میرسد باید یک شورای ملی در ارتباط با سلامت اجتماعی و آسیبهای اجتماعی در کشور تاسیس شود که این شورا نهادها و سازمانها و ارگانهای ذیربط را به عنوان نماینده داشته باشد. دستگاههای نظارتی نیز بر این شورا نظارت داشته باشند و از سازمانها بخواهند سطح استانداردهای سلامت را در جامعه روز به روز بالاتر ببرد. به عنوان مثال اگر در 2 سال آینده آماری در رابطه با کودکان کار داریم، به این دست یابیم که تعداد بچههای کار و مصرف کنندگان مواد مخدر کم شده و تعداد بیکاری با کاهش روبرو بوده است. سازمانها به سمتی بروند که این شکوفایی اجتماعی اتفاق بیفتد تا در نهایت جامعه ای ایمن و عاری از معضلات اجتماعی را پیش رو داشته باشیم.
این استاد دانشگاه با اشاره به مطرح شدن مفهوم سلامت اجتماعی در سالهای اخیر میگوید: متاسفانه در کشور ما استانداردهای سلامت اجتماعی از متوسط پایین تر آمده و در سطح بسیار پایین قرار گرفته است. وقتی استانداردهای اجتماعی بدین گونه شوند، پیامد آن توان خرید پایین، ناشادی و فقر مردم است که باعث میشود از کودکان برای فعالیتهای کاری در جامعه بهره گیرند. از بچه هایی که زیر سن بلوغ هستند به عنوان دست فروش و زباله دزد استفاده شود و بدین شکل حقوق کودکان در این فضا زیر پا گذاشته میشود.
جام جم سرا: گام نخست برای شروع به کار موفقیت در مصاحبه شغلی است. برای اینکه مدیران یا افرادی که مسئول گزینش هستند نگاه مثبتی به شما و توانایی هایتان داشته باشند باید به چند نکته توجه کنید. شب قبل از انجام مصاحبه از شب زنده داری پرهیزکنید. به موقع به بستر بروید و استراحت کنید تا با انرژی کافی روز خود را آغاز کنید. لباس مناسبی را از شب قبل حاضر و اتو کنید تا صبح وقت تان صرف پیداکردن پوشش مناسب برای حضور در این جلسه مهم که قرار است آینده شما را تعیین کند، نشود. پیش از رسیدن به محل مصاحبه مباحثی را که امکان دارد درباره آنها صحبت کنید را در ذهن مرور کرده و سلول های خاکستری مغزتان را از برنامه های کار قبلی خود خالی کنید تا دچار تضاد فکری و اشتباه در ارائه برنامه های جدیدتان نشوید. اگر در فاصله زمانی اتمام کار قبلی و یافتن شغل جدید به تبع گزینش وقفه ای رخ داده است در این مدت استراحت کنید حتی اگر برای شما مقدور است همراه خانواده به سفر بروید. مهمترین نکته در این مرحله حاضرشدن به موقع در جلسه است. اینکه نشان دهید فردی مسئولیت پذیر هستید و برای کار و همکاران تان ارزش و احترام قائلید.
گام بعدی در نخستین روز شروع به کار شما کلید می خورد. در این جا نیز مانند قدم اول به ظاهر خود توجه کنید. معیارها و بایدها و نبایدهای مربوط به این مقوله را جدی بگیرید. با این وجود فراموش نکنید که داشتن پوشش مناسب نقش مهمی در ارزیابی شما از سوی همکاران و مدیران واحد مربوطه دارد. به همین دلیل توصیه می شود که در ماه اول بیش از ماههای بعدی در نحوه لباس پوشیدن و برخورد خود با اطرافیان دقت کنید. شوخی های بی جا با افراد نکنید و پس از مدتی که ارتباط نزدیکی با آنها برقرار کردید و شناخت شما از یکدیگر کامل شد آنوقت می توانید کمی رفتار خودمانی تری داشته باشید.
به موقع در محل کار خود حاضر شوید. صبحها زودتر از سایر همکاران تان به سرکار بیایید. تا پایان وقت به وظایف محول شده رسیدگی کنید و برای رفتن به خانه چندان عجله ای نداشته باشید. زیرا فردی که دیر به محل کار می آید و زودهنگام نیز آنجا را ترک می کند از نظر مدیر خود فردی قابل اعتماد نیست و علاقه چندانی به انجام دقیق وظایفی که وی محول شده است ندارد. به این نکته نیز به ویژه در چند هفته اول شروع کار خود توجه داشته باشید. حسن دیگری که این رفتار برای شما دارد این است که اگر یک روز برای شما مشکلی پیش بیاید همکاران تان که دیگر با شما دوست شده اند و سابقه ذهنی خوبی هم از همکار خود دارند سعی می کنند به شما کمک کنند.
تلاش کنید تا وارد شبکه اجتماعی در اداره یا شرکتی که در آن کار می کنید شوید. اگر همکاران شما به عنوان مثال برنامه ویژه ای برای مناسبتهای مختلف مذهبی دارند با جمع همراه شوید و کناره گیری نکنید با این کار احساس غربتی که در بدو ورود دارید نیز به زودی برطرف خواهد شد. یادتان باشد قرار است ساعت زیادی را در طی روز با این افراد طی کنید. علاوه براین می توانید با کمک گرفتن از تجارب و نظرات آنها موفقیت شغلی خود را تا حد زیادی تضمین کنید. به این ترتیب هم از سوابق کاری دیگران و دانش آنها بهره مند خواهید شد و هم در زمان هایی مانند صرف نهار تنها نخواهید ماند.
روال کار در بسیاری از ادارات و شرکت ها به این صورت است که در بدو ورود به افراد کارهای آسان تری سپرده می شود تا فرصت داشته باشند وظایف واگذار شده را مرور و آموزش لازم را در این زمینه ببینند. پس سعی کنید همه موارد را در دفترچه کوچکی که آماده کرده اید بنویسید و در پایان روز مرور کنید تا در ذهن تان نهادینه شود. به این ترتیب می توانید خود را برای انجام کار بیشتر و مطلوب تر آماده کنید.
دل به کار بدهید و در هنگام رسیدگی به مسئولیت های خود ذهن تان را از سایر موارد خالی کنید. اگر بتوانید در زمان کوتاه تری از آنچه که مدیر یا مسئول شما توقع داشته بر کارها تسلط یابید این امر می تواند نخستین سکوی پرش برای پیشرفت و ارتقای شغلی شما باشد. زیرا با این کار با زبان بی زبانی اعلام کرده اید که توانایی و استعداد تقبل مسئولیت های جدید و گرفتن ترفیع شغلی را دارید. هر چه این زمان کوتاه تر از انتظار روسای شما باشد، تاثیر بیشتری روی این افراد خواهد داشت. برای اینکه بتوانید موفقیت چشمگیرتری کسب کنید، پیشنهاد می کنم در انجام برخی کارها خود پیش قدم شوید، البته زمانی براین کار اصرار داشته باشید که مهارت کافی را در این زمینه کسب کرده و بتوانید آنگونه که باید در کنار وظایف خود به این امور نیز رسیدگی کند.
اگر قرار است پروژه ای را پیشنهاد دهید کمک گرفتن از همکاران باسابقه را فراموش نکنید زیرا با این کار هم احترام این افراد را رعایت کرده اید و هم می توانید از تجارب آنها بهره مند شوید. به افراد با سابقه احترام بگذارید. اگر اطلاعات شما به روز تر از آنها است این موضوع را با لحن تند یا برای تخریب آنها بیان نکنید و سعی کنید به آرامی و با تاکید بر اینکه تجارب ارزنده آنها موجب شده تا دانش و مهارت کافی در زمینه حرفه خود را کسب کنید آنها را بیان کنید. توجه داشته باشید که همواره در محیط کار نگاه افراد به اشخاص با سابقه مثبت و همراه با احترام است، بنابراین بروز هرگونه رفتار ناشایست از سوی شما فقط موجب می شود تا در نگاه دیگران فردی خودخواه و بی توجه به موی سفید پیشکسوت ها جلوه کنید. چنین نگاهی به تدریج شما را در جمع منزوی خواهد کرد.
با مدیر خود صادق باشید. با رفتار و کارهایی که انجام می دهید به وی بگویید که تمام تلاش خود را برای پیشرفت کار و دسترسی به اهداف مجموعه مورد نظر خواهید کرد. این امر می تواند یک رابطه دوستانه و مثبت برای شما به همراه داشته باشد.
علاه براین می توانید اعتماد و اطمینان وی را به خود جلب کنید. فراموش نکنید که دلیل انتخاب شما این بوده که در ارزیابی های صورت گرفته از میان افرادی که درخواست جایگاه شغلی را داشته اند که اکنون شما در آن قرار دارید، توانسته اید عنوان مناسب ترین فرد را به خود اختصاص دهید. پس در این زمینه از هیچ اقدامی فروگذار نکنید. افرادی که در هنگام کار با ترفندهایی از زیر بار مسئولیت های محول شده به خود فرار می کنند، اگر چه در مدت کوتاهی شاید موفق باشند اما در دراز مدت رفتار پایگاه و جایگاه خود را از دست می دهند. به خاطر داشته باشید که هر بخشی که اکنون در آن مشغول به کار شده اید، بخشی از رزومه کاری شما است و موفق بودن در آن می تواند به شما برای یافتن شغل مناسبتر یاری رساند|حمایت|بهمن ابراهیمی (روان شناس و عضو انجمن روانشناسی ایران)
جام جم سرا:
این مطلب، شما را با برخی از بهترین راهکارهای مقابله با استرس در محیط کار آشنا میکند.
۱-صبحتان را شاداب آغاز کنید
بسیاری از مردم حتی پیش از رسیدن به محل کار خود دچار استرس میشوند. آماده کردن فرزندان برای مدرسه، انجام دادن کارهای خانه، گیر کردن در ترافیک، تحمل رفتارهای ناهنجار ترافیکی و مشکلاتی از این دست، شما را عصبی و در برابر واکنشها آسیبپذیرتر میکنند. برای اجتناب از این تنشها، زمان صبحگاهی خود را به درستی نظم دهید و برای رفتن به محل کار کمی زودتر و با نگرشی مثبت از منزل خارج شوید. روحیه مثبت، شما را به راحتی از موقعیتهای استرسزا خارج میکند و تا حد زیادی اثرات بد استرس را کاهش میدهد.
۲-انتظارهای دیگران را بشناسید
بسیاری از موقعیتهای استرسزا به این دلیل پدید میآیند که مردم دقیقا نمیدانند از آنها چه انتظاراتی دارند. به عبارتی الزامات کار برایشان روشن نیست. با صحبت با مافوقتان میتوانید از بروز چنین موقعیتهایی اجتناب کنید. دانستن «میزان کار کافی» در سازماندهی به زمان و کار بسیار مهم است و استرس را از بین میبرد.
۳-از درگیری در محل کار اجتناب کنید
درگیر شایعات نشوید و در هیچ منازعه و جروبحثی وارد نشوید. درگیری در چنین موقعیتهایی نه تنها تعادل هیجانی شما را بر هم میزند، بلکه اعتبار شما را در محیط کار خدشهدار میکند. همچنین از افرادی که عادت دارند به درگیریها و اختلافات دامن بزنند، دوری کنید. هیچگاه عقاید مذهبی یا سیاسی خود را با حالتی پرخاشگرانه ابراز نکنید.
۴-فضای کار راحتی به وجود آورید
شاید تاکنون به این موضوع توجه نکرده باشید ولی محیط کاری نامساعد، شما را بیشتر در معرض استرس قرار میدهد. حتی مدل صندلی، ارتفاع میز و… در بالابردن بازده کاری و توانایی شما در مقابله با استرس بسیار موثر است. از این رو، مطمئن شوید که اتاق شما به همه وسایل ضروری و راحت مجهز است تا شغلتان را به امری لذتبخش تبدیل کنید.
۵-از پرمشغلگی بپرهیزید
شاید برخی معتقد باشند که پرمشغلگی به شما کمک میکند تا از وقتتان استفاده بهینه داشته باشید و در نتیجه بازدهی خود را بالا ببرید اما واقعیت این است که پرمشغلهبودن سبب میشود شما وظایف بیشتری را در مدت زمان کمتری انجام دهید، این این قطعا در کیفیت کار تاثیر میگذارد. علاوه بر این، شما را عصبی و زودرنج میکند و تمرکز شما را کاهش میدهد. بنابراین، بهتر است از پرمشغلگی بپرهیزید، مگر اینکه مجبور باشید.
۶-آستانه تحملتان را بالا ببرید
این مهمترین و موثرترین روش مقابله با استرس شغلی است. یاد بگیرید که با دیگران صبورتر باشید. بر سر زیردستانتان در محیط کار و فرزندانتان در منزل فریاد نکشید. فریاد زدن به هیچوجه به شما کمکی نمیکند. در عوض، تقصیرات کوچک اطرافیانتان را ببخشید و فراموش کنید؛ عصبانیت خود را کنترل و آرامش خود را در هر شرایطی حفظ کنید.
۷-از «نه» گفتن نترسید
بیشتر مردم با این مشکل مواجهاند. به تعهداتی فکر کنید که واقعا نمیخواستید آنها را قبول کنید. اگر فکر میکنید درخواستهای غیرمنطقی همکاران و مافوقهایتان موجب استرس شما میشود، از انجام دادن آنها خودداری کنید. در شرایط موجه هیچگاه در «نه» گفتن تامل نکنید.
۸-آرامش خودتان را حفظ کنید
آرام کردن ذهن و جسم نهتنها مثل یک تسلیبخش استرس عمل میکند، بلکه بازدهی شما را افزایش میدهد. بعضی اوقات هیچ کاری انجام ندهید، تلفن خود را خاموش کنید و فقط چند دقیقه آرام روی صندلی بنشینید. همچنین هنگام رانندگی به سمت خانه به موسیقی مورد علاقهتان گوش دهید تا اعصابتان آرام شود. موسیقی بهترین روش برای تسکین استرس و رسیدن به آرامش روحی است.
کمی استرس برای بازدهیتان واقعا سودمند است و در محیط کار فضایی رقابتی برای کارمندان ایجاد میکند. با این حال، نباید از حدی که موجب بیماریهای روانی و جسمی در افراد میشود، تجاوز کند.(سلامت)
اما گاهی اوقات با تمام کوششی که میکنیم، نمیتوانیم اعتماد همکارانمان را جلب کنیم و ممکن است آنها همیشه با شک و بدبینی به ما بنگرند. چرا چنین اتفاقی میافتد و چه میشود همکارانمان به ما اعتماد نمیکنند.
15 مورد زیر میتوانند دلایل این بیاعتمادی را شرح دهد.
1- همکارمان را قربانی میکنیم
یعنی اینکه رفاه و آسایش دیگری را فدای آسایش خودمان میکنیم، بویژه اینکه ممکن است آن فرد نسبت به ما آسیبپذیرتر باشد. تا به حال پیش آمده تمام گناه شکست پروژهای را به گردن یکی از همکارانتان بیندازید؟ یا به رئیستان بگویید دلیل عدم موفقیتتان، دخالت بیمورد همکارتان بوده است؟ یا بدتر از همه اگر هم واقعا خطایی کرده است، آن را بزرگنمایی کرده و برای همه اعضای محل کارتان بگویید. گاهی اوقات بدون اینکه خودمان متوجه باشیم چنین رفتاری در پیش میگیریم.
اگر میخواهید اعتماد همکارانتان را از دست ندهید یا دوباره کسب اعتماد کنید، دفعه بعد که رئیستان اعتراض کرد چرا پروژه درست پیش نرفته است، درباره همه عوامل موجود در تولید مشکل توضیح دهید و شخص خاصی را متهم نکنید.
2- دروغ میگوییم
فرقی نمیکند دروغ مصلحتآمیز باشد یا هر چیز دیگر، دروغ گفتن به همکارها باعث میشود علاوه بر اینکه احتراممان را از دست بدهیم، بلکه آنها دیگر به ما اعتمادی نداشته باشند.
اگر میخواهید اعتماد از دست رفته همکارانتان را به سبب دروغی که به آنها گفتهاید، دوباره به دست آورید، اول از همه صادقانه بپذیرید که دروغ گفتهاید. البته میتوانید دلیل دروغتان را هم بگویید، اما معمولا دیگران آن را فقط توجیه کار زشتتان به حساب میآورند؛ اعتمادی را که با دروغگویی از بین بردهاید به راحتی نمیتوانید دوباره به دست آورید و این موضوع کمی زمان میبرد. پس صبورانه تلاش کنید و یادتان باشد دیگر کلمهای دروغ بر زبان نرانید.
3- پنهانکاری میکنیم
چه از روی بدجنسی این کار را انجام دهیم و چه فقط یادمان رفته باشد، اگر همکارانمان را از جلسهای که دارید یا هر موضوع دیگری که به آنها مربوط است، بیخبر بگذاریم، موجب خشم و عصبانیت آنها میشوید. ما با این کار به آنها نشان میدهیم با نگهداشتن آنها در بیخبری قصد بهرهبرداری به نفع خود داشتهایم.
اگر هم چنین کاری کردیم برای اصلاح فضای محل کار از همکارانمان عذرخواهی کنیم.
4- کارهای مربوط به آنها را انجام میدهیم
بدون اجازه تکمیل کردن کار نیمهتمام همکارمان، او را بسیار عصبانی میکند. ما با این کار به او میفهمانیم توانایی انجام کارش را به درستی ندارد و اصلا قابل اعتماد نیست و اینکه میخواهیم او را نزد دیگران بیلیاقت نشان دهید. یک لحظه خود را جای همکارتان بگذارید و متوجه میشوید چه کار ناپسندی در حق او انجام دادهاید و اگر روزی بدون نیت خاصی این کار را کردهاید، از او عذرخواهی کنید و دیگر در کار همکارانتان دخالت بیجا نکنید.
5- احساس مسئولیت نمیکنیم
مردم نمیتوانند به کسانی که احساس مسئولیت ندارند، اعتماد کنند؛ اگر دائم از جلسهها فرار میکنیم، دل به کار نمیدهیم، موجب میشویم که همکارانمان به ما چندان اعتماد نداشته باشند و بویژه در کارهای گروهی ما را وارد برنامههایشان نکنند. تعهد داشتن یکی از نشانههای اعتماد است. وقتی همکارانتان مطمئن باشند شما کار مربوط به خودتان را به درستی انجام میدهید، میتوانند به شما اعتماد کنند.
6- ثبات نداریم
هیچ چیز به اندازه بیثباتی شخصیتی دیگران را گیج نمیکند. اگر در حرفها و رفتارهایتان ضد و نقیض عمل کنید فقط موجب بروز بیاعتمادی در همکارانتان میشوید.
مراقب باشید حرف و عملتان یکی باشد تا همکارانتان از شما فاصله نگیرند.
7- هنگامی که مشکل دارید روراست نیستیم
متاسفانه اکثر مردم وقتی موضوعی ناراحتشان میکند به جای اینکه آن موضوع را صادقانه و رودررو مطرح کنند در خود ریخته و دم نمیزنند، اما بعدها هنگام انجام دادن کار یا پروژهای دل به کار نداده و حتی عمدا موجب خرابکاری میشوند.
بنابراین برای اینکه اعتماد همکارانتان را از دست ندهید، شهامت به خرج داده و چیزی را بیخود در دل نگه ندارید و تا مشکل کهنه نشده است، آن را حل کنید.
8- اشتباههای خود را نمیپذیریم
انسان جایزالخطاست. وقتی باعث بههم ریختن کاری میشوید، چه کار میکنید؟ آیا اشتباهتان را میپذیرید و عذرخواهی میکنید یا با اصرار هیچ چیز را به گردن نمیگیرید؟ فراموش نکنید پس از مدتی دیگر کسی علاقهای به کار کردن با شما نخواهد داشت.
پس از هر خطایی ـ حتی اگر بسیار سخت بود و مجازاتی در بر داشت ـ بدون تردید آن را پذیرفته و عذرخواهی کرده و سعی کنید اشتباهتان را جبران کنید.
9- خبرچین و شایعهساز هستیم
تصور کنید سر میز ناهار نشستهاید و مشغول به غیبت و بدگویی از یک همکار تازهوارد هستید و اخباری را که از او به دست آوردهاید به جمع منتقل میکنید. با این کار شما اعتماد دیگران را از دست میدهید، زیرا آنها به این موضوع میاندیشند که ممکن است روزی خودشان سوژه سخنچینیهای شما شوند. بنابراین تا وقتی غیبت میکنید، محال است بتوانید اعتباری در محل کارتان کسب کنید.
10- رفتار مناسبی نداریم
گاهی جوکهایی تعریف میکنید که باعث ناراحتی همکارانتان میشود و به نظر میرسد برای جمع ارزشی قائل نیستید. اگر تاکنون چنین رفتاری داشته و احتمالا تصمیم گرفتهاید تغییر کنید کافی است فقط در برابر همکارانتان نوع حرف زدنتان را اصلاح کنید و باعث رنجش آنها نشوید.
11- از خود راضی هستیم
شما از ابتدای سال تمام روزهای تعطیلی خوب را درنظر میگیرید و قبل از اینکه اجازه دهید دیگران هم شانسی داشته باشند، مرخصی گرفته و به تعطیلات میروید. شما در برابر چشمان همکارانتان با خرید هدیه تولد، رئیستان را غافلگیر میکنید و این فرصت را از همکارانتان میگیرید. دیر سرکار میآیید و زود هم میروید.
اگر میخواهید اطرافیانتان به شما اعتماد داشته باشند، اندکی هم به آنها و نیازهایشان توجه کنید و خودمحور نباشید.
12- عادتهایی بد داریم
ممکن است عادتهای بدی در زندگی پیش گرفتهاید که موجب سلب آسایش دیگران میشود. مثلا روزی یک پاکت سیگار تمام میکنید و به این موضوع که دود سیگارتان آرامش همکارانتان را به هم میریزد، اهمیتی ندهید. با تغییردادن عادتهای بد روزمرهتان میتوانید اعتماد اطرافیان را به دست آورده و در جمعشان پذیرفته شوید.
13- از همه چیز شکایت داریم
لحن پر از گله و شکایت شما و سخنان مسمومتان میتواند انرژی و شادابی را از گروه گرفته و آنها را از کارشان دلسرد کند. هیچ کس دوست ندارد مدام سخنان ناراحتکننده بشنود. با رفتن پیش مشاور و مطرح کردن مشکلاتی که باعث شده به دنیا دید منفی داشته باشید و با اصلاح رفتار خود، پس از مدتی میتوانید دوباره اعتماد از دست رفته را به دست آورید.
14- گوشهگیر هستیم
سرد و بیانرژی هستید و از جمع کناره میگیرید. شما تقریبا دعوت دیگران را به ناهار نمیپذیرید و هرگز به خودتان زحمت نمیدهید حال همکاران و اینکه کارهایشان چگونه پیش میرود را بپرسید.
درست است ممکن است شما فرد درونگرایی بوده و چندان به فکر دوستیابی نباشید، اما حتی درونگراترین افراد، باز هم ظرفیت توجه نشان دادن به دیگران را دارند. گاهی در جمع همکارانتان شرکت کنید و به آنها نشان دهید که برایتان اهمیت دارند تا حس بدبینی و تردیدشان نسبت به شما از بین برود.
15- در کار همکاران سرک میکشیم
در امور همکارانتان دخالت میکنید و به طور کلی آنها را لحظهای راحت نمیگذارید. مدام از آنها سوالهای بیمورد میپرسید و این موضوع آنها را خسته و کلافه میکند. ممکن است کنجکاویتان شما را وادار به انجام این کار میکند، اما این موضوع باعث میشود همکارانتان برداشت غلط کرده و شما را خبرچین بدانند. برای اینکه بتوانید این سوء تفاهم را برطرف کنید، خودتان را کنترل کرده و سرتان به کار خودتان باشد.
مترجم: نادیا زکالوند / Lifestyle.xin.msn
جام جم سرا:
به نقل از «سی ان ان»، برخی از این اشتباهات به قرار زیرند:
1. ره صدساله را یک شبه رفتن. زیاد دویدن خیلی هیجان انگیز است اما وقتی تازه شروع کرده اید، باید کم کم مسافت و تعداد کورس های سریعی که می دوید را زیاد کنید. از اول کار به خودتان فشار نیاورید. این یکی از بزرگ ترین اشتباهات است. خیلی از کارشناسان توصیه می کنند مسافتی را که می دوید، هر هفته بیش از 10 درصد زیاد نکنید.
2. تازه کارها فکر می کنند باید تقریبا هر روز بدوند تا مثلا وزن کم کنند اما خیلی مهم است که بین روزهای دویدن، حتما استراحت کنید.
3. دویدن ورزش کم خرجی است اما داشتن یک جفت کتانی مناسب (بر اساس بودجه ای که دارید) اهمیت زیادی دارد.
4. فقط دویدن کار درستی نیست چون به یک سری عضله خاص فشار می آورد و می تواند باعث مصدومیت شود. باید حرکات ورزشی و نرمش های دیگری هم انجام دهید تا بقیه ماهیچه های بدن تان تقویت شوند.
5. ممکن است موقع دویدن خسته و اذیت شوید، اما هرگز وقتی درد دارید، ندوید. اول درد را مداوا کنید و بعد دویدن را ادامه دهید چون در غیر این صورت، ممکن است مدتی خانه نشین شوید.
6. وقتی تازه ورزش را شروع کرده اید، هیچ وقت خودتان را با بقیه مقایسه نکنید چون ممکن است به خودتان زیادی فشار بیاورید و نتیجه نگیرید. به یاد داشته باشید، هر دونده ای که مسافت زیادی را طی می کند، یک روز مثل شما تازه کار بوده است.(سلامانه)
جام جم سرا:
* اگر آدرس ایمیل کارفرما را دارید، پس از مصاحبه، برای او نامه تشکر بفرستید و البته برای این کار بیشتر از ۲۴ ساعت صبر نکنید.
* در مورد اینکه پدرتان چقدر موفق است صحبت نکنید. در این صورت احتمالا کارفرما گمان میکند که تاکنون نیز هر موفقیتی داشتهاید به خاطر کمک پدرتان بوده است.
* به خوشایند بودن بوی دهانتان توجه کنید. دهان بدبو میتواند اولین نشانه منفی برای کارفرما باشد.
* به کار بردن عباراتی مانند «هنوز نمیدانم که از زندگی چی میخواهم» باعث خواهد شد تا روزهای بعدی نیز به دنبال کار بگردید.
* اگر کارفرما از شما پرسید که چه روزنامه یا مجلاتی را میخوانید، از به کار بردن نام روزنامههای مشهور که همه آنها را میخوانند خودداری کنید. بهتر است کمی خلاق باشید و روزنامههایی را نام ببرید که کنجکاوی کارفرما را تحریک کند.
* در مورد دیگر افرادی که برای مصاحبه شغلی در آنجا حضور دارند، نه سوالی بپرسید و نه اظهارنظر کنید.
* حداقل ۲۰ دقیقه در مورد شرکت یا کسب و کاری که برای مصاحبه به آنجا رفتهاید، تحقیق کنید چرا که به احتمال زیاد از شما خواهند پرسید که چرا آنجا را برای اشتغال انتخاب کردهاید.
* در انتهای مصاحبه احتمالا کارفرما از شما خواهد پرسید که آیا سوالی دارید یا خیر. در این مواقع سعی کنید حداقل یک سوال بپرسید. البته پرسیدن سوال بیربط به شغل نیز کمکی به شما نخواهد کرد. همچنین از پرسیدن سوالهایی مانند میزان راحتی کار پرهیز کنید. از همان اول این پیام را به کارفرما ندهید که به درد روزهای سخت نمیخورید.
* در مورد کارفرمایان پیشین خود بدگویی نکنید. چنین کاری نه تنها کمکی به استخدام شدن شما نمیکند بلکه احتمالا زنگ خطر را برای کارفرمای جدید به صدا در خواهد آورد. (خبرآنلاین)
جام جم سرا: یکی از انواع شخصیتهایی که در محیط کار به عنوان شخصیت دشوار یا مشکل ساز از او نام برده میشود، شخصیت مستبد است. افراد با چنین شخصیتی تا زمانی که مدیر مجموعه نباشند، مواجهه با آنها خیلی سخت نیست، اما زمانی که این افراد، مدیر یک اداره شوند سعی میکنند با چرب زبانی دیگران را وادار به انجام کارهایی کنند که در نهایت به سود خودشان تمام میشود، به سادگی به دیگران توهین میکنند، متوقع هستند؛ انتقاد آنان از دیگران همراه با بیرحمی است و خیلی راحت شایستگی و نقاط قوت کارکنان را نادیده میگیرند.
حرفهای انتقاد کنید
یکی از کلیدهای اصلی در رفتار با شخصیتهای گوناگون آن است که اعمال و رفتار آنها را به شیوهای حرفهای مورد انتقاد قرار دهید، زیرا در این صورت فشار روانی و ناراحتی کمتری را تجربه خواهید کرد.
مواجهه یا مقابله، مرحله مهمی از فرآیند تلاش یک فرد برای اثر گذاری بر رفتار فرد دیگر است که میتواند رئیس او باشد. در ادامه برخی از روشها برای مقابله با شخصیتهای دشوار یا مدیران مستبد ارائه خواهد شد.
آرامشتان را حفظ کنید
سعی کنید در فرآیند مواجهه یا رویارویی با رئیس خود، آرامشتان را حفظ کنید و کلمه برخورد سنجیده را جانشین کلمه مواجهه کنید. همیشه با مدیرتان سنجیده برخورد کنید و از برخوردهایی که باعث ایجاد مشکل میشود، دوری کنید.
هدف را بیان کنید
در هر بار دیدار، مقصود اصلی خود را از ملاقات با مدیرتان در لحظات ابتدایی ملاقات بیان کنید و از صحبت کردن درباره موضوعات غیر مرتبط و غیر لازم جداً بپرهیزید؛ زیرا این افراد حساس هستند و ممکن است از صحبتهای شما برداشتهای اشتباه داشته باشند.
برای مدیرتان الگو باشید
همچنین با دیگر افراد اداره یا سازمان خود با حالت دوستانه برخورد کنید تا الگوی خوبی برای مدیرتان باشید.
با درنظر گرفتن راه حلهای ارائه شده و نیز برقراری یک رابطه مثبت و مناسب، احساس ارزشمندی در زندگی و قرار گرفتن در فرآیند کار و تلاش جمعی در اداره یا سازمان همراه با بروز توانمندی وخلاقیت، انگیزه خود را حفظ و نشاط و سلامت روحی خود را تامین کنید. (عباسعلی براتی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی/خراسان)