حقایق مهم درباره سفر با هواپیما که نمی دانید؛
اگر بعد از صدها بار سفر با هواپیما فکر میکنید همه نکات ریز و درشت اینگونه سفرها را میدانید بهتر است در ادامه این مقاله با ما همراه شوید.
به گزارش آلامتو و به نقل از بازده؛ به زودی قرار است یک سفر با هواپیما داشته باشید و سوار یک استوانهی غول پیکر فلزی و مهر و موم شده شوید، در آن بنشینید، یک وعده غذا بخورید و فیلم تماشا کنید، در حالی که غژغژ کنان و با سرعت ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت از زمین دور میشوید؛ و این در نوع خود به طرز حیرتانگیزی عجیب و غریب است، اما ما آن را بدون دقت و خیلی راحت انجام میدهیم. در این مقاله ۱۰ چیز عجیب و غریب را خواهید دید که میتوانید هنگام پرواز در آسمان راجع به آنها حسابی بیندیشید.
حالا این ۹ حقیقت مهم درباره سفر با هواپیما را بخوانید
هیچ مشکلی پیش نمیآید! هواپیماهای مدرن میتوانند به راحتی با یک موتور به پرواز ادامه بدهند، حتی اگر هواپیمایی که سوارش هستید دو موتوره باشد. اگر تمام موتورها از کار بیفتند، باز هم خطر آنقدرها جدی نیست. چنین اتفاقی در سال ۱۹۸۲ برای هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ بریتیش ایرویز (British Airways) رخ داد. زمانی که این هواپیما از درون تودهی ابر آتشفشانی بر فراز اندونزی پرواز کرد، هر چهار موتورش بهتدریج از کار افتادند. کاپیتان پرواز اریک مودی استادانه به کارکنان پرواز اعلام کرد “ما دچار یک مشکل کوچک شدهایم. هر چهار موتور هواپیما از کار افتادهاند. درحالحاضر هر کاری که لازم باشد انجام میدهیم تا این لعنتیها دوباره به کار بیفتند. من ایمان دارم که گرفتار مشکل چندان بزرگی نشدهایم.” خوشبختانه خلبان توانست همهی موتورها را زمانی که هواپیما در حالت گلاید بود دوباره راهاندازی کند، و از تودهی ابر خاکستر خارج شود، البته زمانی که برخی از مسافران پیام خداحافظیشان را نوشته بودند!
همیسه در سفر با هواپیما به شما می گویند که جلیقهی نجات معمولا زیر صندلی است، اما شاید بهتر باشد خودتان هم بررسی کنید. بعضی از آدمها این جلیقههای زیبا را سوغات میبرند. جلیقه آنجا نیست؟ حتما خدمهی پرواز را در جریان بگذارید. هرچند امکان اینکه به آن نیاز پیدا کنید بینهایت کم است، اما قطعا شما دوست ندارید در حالی که سایر مسافران در جلیقههای نجات زرد رنگ و زیبایشان به این سو و آن سو میدوند، تلاش و تقلایی بیحاصل داشته باشید.
اگر هواپیما در حالت کروز است و شما در حال نفس کشیدن به صورت نرمال هستید، حدود ۱۵ ثانیه تا ابتلا به تنگینفس وقت دارید. در ۱۵ ثانیهی بعدی احتمالا بیهوش خواهید شد. به همین دلیل است که در صحبتی که در ابتدای پرواز با مسافران صورت میگیرد به شما توصیه میشود که قبل از کمک به دیگران ابتدا ماسک خودتان را روی دهان بگذارید. سیستم اکسیژن به شما کمک خواهد کرد که به مدت ۱۵ دقیقه نفس بکشید. این زمان برای خلبان کاملا کافی است که هواپیما را به ارتفاع پایینتر ببرد.
درهای هواپیما طوری طراحی شدهاند که از داخل باز شوند، بنابراین معمولا قبل از باز شدن میچرخند. از آنجا که فشار داخل کابین بالاتر از فشار خارج از کابین است، حتی در ارتفاعات نسبتا پایین در به سمت بیرون تحت فشار است، و به این ترتیب در کاملا مهر و موم میشود. برای باز کردن در به سمت داخل، باید بتوانید بر این نیرو غلبه کنید، و این کاری است که از عهدهی انسان یا حتی نیم دوجین انسان ابرقدرتمند برنمیآید. تنها چیزی که میتواند در را باز کند یک تراکتور است که بردن آن به داخل هواپیما خیلی دشوار است!
در شرایطی که یک مسافر بیهوش شود و آسیب ببیند، یا یک کودک در داخل دستشویی حبس شود، مسئولان پرواز باید امکان این را داشته باشند که در را باز کنند، و در واقع آنها این امکان را دارند. صفحهی فلزی روی در که کلمهی “دستشویی” روی آن نوشته شده، لولادار است. آن را به سمت بالا بچرخانید؛ پشت آن یک اهرم کوچک است که در را باز میکند. وسوسه نشوید، حتی اگر ۱۵ دقیقه در صف دستشویی معطل شده باشید! یادتان باشد این یک سفر با هواپیما است نه منزل شخصی شما!
آیا این یکی درست در کنار علامت “سیگار کشیدن ممنوع” قرار دارد؟ از آنجایی که برخی از آدمهای بیمبالات داخل دستشویی سیگار میکشند، اگر ته سیگارشان را به جای زیرسیگاری داخل سطلی که مخصوص دستمال کاغذیهای استفادهشده است بیندازند، احتمال آتشسوزی وجود دارد. در سال ۱۹۷۳ یک بوئینگ ۷۰۷ برزیلی پس از آنکه داخل کابین پر از دود شد، در فرانسه سقوط کرد. در اثر این حادثه ۱۲۳ نفر مردند. به احتمال زیاد علت این دود سیگار خاموش شده در سطل آشغال داخل دستشویی بودهاست.
برخی از آنها غذای مخصوص دارند، اما اغلب آنها غذایشان را از منوی پرواز، فرست کلاس یا بیزنس کلاس، انتخاب میکنند. اگر شرکت هواپیمایی بخواهد، وعدههای غذایی هر خلبان معمولا با خلبان دیگر فرق دارد. در این صورت اگر یکی از آنها در اثر مواد غذایی آلوده قادر به ادامهی کار نباشد، دیگری میتواند پرواز را انجام دهد (و به این ترتیب از ایجاد وضعیت اضطراری هوایی پیشگیری میشود.)
اگر آن را در یک کیسهی پلاستیکی و بستهبندی شده به شما بدهند که شانس آوردهاید، در غیر این صورت به احتمال زیاد شخص دیگری از آن استفاده کردهاست. پتوی تازه و تمیز معمولا در نخستین پرواز روز وقتی که هواپیما در فرودگاه برای تامین ذخیره مستقر شده، ارائه میشوند. در پروازهای میانی پتوها تا میشوند و در کابینهای بالای سر مسافر قرار داده میشوند. میتوانید پتو را روی پاهایتان بیندازید یا اصلا از ژاکت خودتان استفاده کنید. همین موضوع در مورد بالش هم صدق میکند، اگر آن را پشتتان بگذارید اشکالی ندارد، ولی شاید بهتر باشد آن را زیر سرتان نگذارید.
از آنجایی که بیشتر حوادث در هنگام بلند شدن هواپیما یا موقع فرود اتفاق میافتد، برای مسافران و همچنین خدمهی پرواز مهم است که آنچه در حال رخ دادن در خارج از هواپیما است، ببینند. دست کم در یک مورد خلبانان تا زمانی که مسافرها موضوع را به آنها اطلاع نداده بودند، متوجه نشده بودند که هنگام تاکسی کردن هواپیما (حرکت روی باند فرودگاه) یکی از موتورها آتش گرفته است.