قیمت : 14800 تومان
قیمت : 14800 تومان
قیمت : 11800 تومان
قیمت : 11800 تومان
۱. بیشتر بخوابید
با توجه به یک مطالعه در Sleep، به ازای هر یک ساعت خوابی که شما در شب از دست میدهید، خطر ابتلا به استرس روانی ۱۴% افزایش مییابد. اما این چه ربطی به آکنه دارد؟ سونیا بادرشیا، یک متخصص پوست در دنویل میگوید: استرس، تولید گلوکوکورتیکوئید را افزایش میدهد که میتواند به اختلالاتی در ساختار و عملکرد پوست منجر شود و این میتواند شرایطی مانند آکنه را بدتر کند. برای داشتن زیباییتان، ترموستات را پایین بیاورید و بین ۱۸ تا ۲۲ درجه سلسیوس قرار دهید. محققان فرانسوی دریافتند که یک دمای بدن خنک تر، به خواب رفتن را پس از دراز کشیدن در رختخواب آسان تر میکند.
۲. رژیم غذاییتان را تغییر دهید
برخی مواد غذایی باعث میشوند قند خونتان به سرعت بالا برود که باعث افزایش انسولین میشود. انسولین بیش از حد در جریان خون شما میتواند باعث تغییراتی در بدنتان شود که به رشد سلولهای مسدود کننده منافذ منجر می شود. همچنین میتواند فعالیت در غدد چربی شما را افزایش دهد. بنابراین تغییراتی در وعدههای غذاییتان ایجاد کنید. یک مطالعه در مجله آمریکایی تغذیه نشان میدهد که اگر غلات کامل، لوبیا و سبزیجات بیشتری به رژیم غذاییتان اضافه کنید و ماکارونی، برنج سفید، نان سفید و شکر را کاهش دهید، ممکن است پوستتان کمتر جوش بزند.
۴. آب بنوشید
افزایش مقدار آبی که مینوشید، یک راه عالی برای دفع سموم داخلی و آب رسانی به پوستتان از درون به بیرون است. در حالی که هیچ مطالعه قطعی وجود ندارد که نشان دهد سموم منجر به بروز جوش میشوند، محققان در دانشگاه میسوری کلمبیا دریافتند که خوردن حدود ۲ فنجان آب، به طور قابل توجهی جریان خون را در سراسر بدن و پوست افزایش میدهد.
۵. ضد آفتاب بزنید
در استفاده از ضدآفتاب روی صورتتان تردید داشته باشید. اما التهاب ناشی از آفتاب سوختگی میتواند آکنه شما را بدتر کند یا به لکههای تیره، بیشتر منجر شود. به علاوه، ماندن در مقابل نور خورشید بدون ضدآفتاب، خطر ابتلای شما به سرطان پوست را افزایش میدهد. هر زمانی که در آفتاب هستید، از ضدآفتاب استفاده کنید. لیست مواد تشکیل دهنده در پشت کرم ضدآفتاب را بخوانید و اگر مستعد آکنه هستید، به دنبال مواد شیمیایی سبکتر مانند آووبنزون، اکسی بنزون، متوکسی سینامات، اکتوکریلن و اکسید روی باشید. اگر آکنه دارید، به دنبال «غیر کومدون زا» روی برچسب باشید این به این معناست که محصول مورد نظر شما نباید منافذ پوست شما را مسدود کند.
۶. از طرفداران اسیدهای چرب امگا۳ شوید
مشخص شده که امگا۳، تولید لکوترین B4 (مولکولی که میتواند سبوم را افزایش دهد و باعث آکنه التهابی شود را کنترل میکند) امگا۳ میتواند در مکملهای غذایی یا در مواد غذایی مانند گردو، آووکادو، روغن بذرکتان و ماهی سالمون یافت شوند.
۸. لایه برداری کنید
مطمئنا غدد چربی بیش فعال میتوانند منجر به جوش شوند اما غدد چربی با عملکرد ضعیف هم میتوانند باعث بروز جوش گردند. پوست خشک دارای ترکهای کوچکی است که در آن باکتریها میتوانند رشد کنند. به علاوه، پوسته پوسته شدن بیش از حد می تواند منجر به مسدود شدن منافذ گردد.
راه حل: چند بار در هفته، پوستتان را با یک اسکراب مخصوص صورت، به آرامی لایه برداری کنید و پس از آن از یک مرطوب کننده غیر کومدون زا استفاده نمایید.
۹. تلفن همراهتان را میکروب زدایی کنید
مطالعات متعدد نشان دادهاند که تلفنهای همراه، منبع میکروبها هستند. در طول هر روز معین، تلفن همراه شما میتواند در معرض هزاران باکتری قرار بگیرد که از انگشتان دست شما (از طریق تایپ کردن پیام کوتاه) به صورتتان (از طریق صحبت کردن) و بالعکس منتشر می شوند. علاوه بر این، حرارت تولید شده توسط گوشی شما میتواند به تکثیر باکترها کمک کند. برای جلوگیری از نشستن میکروبها روی صورتتان، هر روز سطح گوشیتان را با یک ضدعفونی کننده دست، تمیز کنید. بهتر است از هدفون استفاده نمایید.
۱۰. مراقب محصولات مو باشید
آکنه جوشی است که به وسیله محصولات مراقبت از مو از جمله نرم کننده، شامپو، ژل و اسپری مو به وجود میآید. این فرم از آکنه زمانی اتفاق میافتد که روغنهای محصولات آرایش مو به داخل پوست نفوذ میکنند. معمولا در اطراف خط رویش مو، باکتریهای آکنه زا را در منافذ به دام میاندازند. برای مقابله با این مشکل، از محصولات مو قبل از شستن صورتتان استفاده کنید تا هرگونه مواد باقی مانده تولیدکننده جوش بتواند شسته شود. یا محصولاتی را انتخاب کنید که بدون روغن هستند.
۱. پوستتان را به درستی مرطوب کنید
پوست خشک معمولا حساس هم هست، و از آنجا که زمستان این وضعیت را بدتر میکند، نیاز دارید تا به دقت از پوستتان مراقبت کنید. بهترین روش برای کنترل پوست خشک این است که از استفاده از کرم و لوسیون های تجاری که حاوی فرآورده های نفتی هستند دوری کنید. کرمها و دیگر محصولات مراقبت از پوستی که حاوی مواد ضد حساسیت طبیعی هستند اما توصیه میشود.
هر روز صبح پس از اینکه دوش گرفتید، کل بدنتان را با روغن نارگیل، کره کاکائو، یا کره درخت روغن قلم چرب کنید. اینها حاوی موادی مغذی و طبیعی هستند، مانند ویتامین A، C، D، E و پروتئین. کرم و لوسیون های طبیعی نیز فوقالعاده برای پوست خشک مفیدند. پوست شما را التیام میبخشند، عمیقا مرطوب میکند، و آنرا در مقابل پیر شدن نیز محافظت میکنند.
۲. از آب شیر بپرهیزید
اگر پوست صورت شما خشک است، سعی کنید آنرا با آب شیر نشویید! چرا که آب شیر حاوی کلرین، فلورید و بسیاری مواد شیمیایی نامطلوب دیگر است. در عوض از یک آب معدنی خنک یا از یک یخ ساخته شده با آب معدنی استفاده کنید، یا حتی بهتر از آن، صورتتان را با یک لوسیون تمیز کنندهی بدون الکل، تونر، و یا شیر پاک کن که از مواد طبیعی ساخته شده باشد تمیز نمایید.
اینها به آرامی و بدون آسیب رساندن، علاوه بر ایجاد تعادل در رطوبت پوست صورت، آنرا شاداب نیز خواهند کرد. تونر و شیر پاک کن به طور قابل توجهی آلودگیهای روزانه و آرایش ها را پاک کرده، منافذ پوست را تصفیه، و پوست خشک شما را تمیز، نرم و مرطوب میکند.
پس از حمام کردن یا دوش گرفتن، حوله را بر روی پوستتان نکشید، در عوض با ضربههای آرام حوله، بدنتان را خشک کنید. زمانی که هنوز بدنتان رطوبت دارد، یک روغن یا کرهی طبیعی به پوستتان بمالید. به پایین پاهایتان، جایی که استعداد بیشتری برای خشک شدن دارد نیز توجه بیشتری نمایید.
۴. به رژیم غذاییتان روغنهای مفید بیفزایید
اگر پوست بدن یا پوست سر شما خشک یا تحریک شده و خارش میگیرد، تمام سعیتان را بکنید تا از خاراندن پوستتان جلوگیری کنید. چندین بار در روز به پوستتان کرهی درخت روغن قلم یا روغن نارگیل بمالید و از پاشیدن آب به مناطقی که خارش دارند جلوگیری کنید. همچنین پوست خشک مستعد اگزما و دیگر شرایط پوستی ناراحتکننده میباشد. یک اقدام پیش گیرانهی مفید این است که روغنهای ضروری مانند کره طبیعی خام، روغن کبد ماهی، روغن نارگیل و امگا ۳ را به رژیم غذاییتان بیفزایید.
۵. از دستگاه بخور استفاده کنید
در ماههای خشک و سرد زمستان، یک دستگاه بخور بخرید و آنرا در اتاق خواب یا هر جای دیگری در منزلتان که وقت قابل توجهی را در آنجا صرف میکنید قرار دهید. رطوبت بیشتر در هوا به شما کمک خواهد کرد تا شرایط پوستتان سریعتر بهبود یابد. پس از اینکه شروع به انجام این کارها کنید بهبود چشم گیری را در شرایط پوستتان مشاهده خواهید کرد و بدون صرف زمان زیادی دوباره پوستتان به حالت معمولی برخواهد گشت.
خبرگزاری آریا-همانطور که می دانید، کره ای ها دارای پوست صورت بسیار صاف و بدون نقص هستند و روش نگهداری از پوست به سبک آنها، در دنیا بسیار معروف شده است. در ادامه 10 روشی که آنها را به این نتیجه ی ایده ال رسانده است، را ارایه می کنیم.
به گزارش خبرگزاری آریا،امروزه روش نگهداری از پوست به سبک کره ای ها در جهان بسیار معروف شده است چرا که پوست صورت آنها بسیار صاف و بدون نقص است. در این مبحث 10 روشی که کره ای ها به کار می برند و به این نتیجه عالی می رسند، ارائه شده است.
مراقبت از پوست بخش مهمی از سبک زندگی مردم کره – صرفنظر از سن و جنسیت آنها – به شمار می رود. کودکان از همان کودکی یاد می گیرند که با استفاده از ضد آفتاب، پوست خود را از اشعه های مضر خورشید محفوظ نگه دارند.
کره ای ها برای روشن شدن پوست شان مرتب لایه برداری می کنند و هرگز از خانه بدون استفاده از مرطوب کننده مناسب بیرون نمی روند. در ضمن مراقب هستند که رطوبت پوست در طول روز از بین نرود و مرطوب کننده را چند بار تمدید می کنند. اگر می خواهید شما هم پوستی روشن و شفاف و بدون نقص داشته باشید، تمام مراحل زیر را هر روز انجام دهید و به زودی نتیجه خوب آن را ببینید.
1. پاکسازی
پیش از هر کاری باید پوست صورت را کاملا تمیز کنید. کره ای ها از پاک کننده های روغنی استفاده می کنند، زیرا قدرت پک کنندگی این مواد بسیار بالاست. البته روغن پاک کننده حاوی آنزیم و ویتامین B نیز برای تمیز کردن صورت – از چرک و آلودگی و کرم و ضد آفتاب – بسیار مناسب است.
2. دوباره پاکسازی
پاکسازی صورت در روش اول ممکن است نتواند پوست تان را کاملا از کرم های مرطوب کننده و ضد آفتاب پاک کند، بنابراین یک بار دیگر صورت تان را تمیز کنید اما این بار از پاک کننده های حاوی آب استفاده کنید. این روشی است که کره ای ها به کار می برند. پوست پس از این که کاملا تمیز شد، می تواند هر چه که به آن می زنید، به سرعت به خود جذب کند.
3. لایه برداری
لایه برداری، کاری است که در دنیای غرب چندان معمول نمی باشد اما در روش های مراقبت از پوست به سبک کره بسیار مهم است. لایه برداری می تواند سلول های مرده پوست را برداشته و دیگر سلول های پوست را فعال کند و مواد ترمیم کننده پوست بهتر در منافذ نفوذ کنند.
4. تونر پوست
اگرچه بیشتر ما، تونر را به عنوان یکی از محصولات مراقبت از پوست نمی دانیم اما تونر برای مردم کره بسیار مهم است. این محصول به حفظ تعادل پوست و PH آن کمک کرده و برای پوست، مواد مرطوب کننده فراهم می کند و آن را صاف و نرم می کند. از تونر با کیفیت استفاده کنید تا فرآیند پاکسازی پوست و صاف کردن آن را به خوبی انجام دهد.
5. اسانس
اسانس، شاید مرموزترین بخش مراقبت روزمره پوست کره ای هاست. این اسانس، تونر و یا مرطوب کننده نیست اما پوست را به خوبی آبرسانی می کند. اسانس های مورد استفاده کره ای ها معمولا از فرمول های سبکی آماده می شوند. این اسانس ها معمولا نوعی مایع مغذی هستند که با استفاده از یک اسپری روی صورت و گردن زده می شوند و با این کار پوست سفت و روشن می شود.
pak2
6. تقویت کننده ها
تزریق ها، سرم ها و هر تقویت کننده دیگری که فرمولاسیون مناسبی برای درمان پوست های خاص باشد، چیزی است که کره ای ها به آن توجه بسیاری نشان می دهند. معمولا این درمان ها جلوی مشکلات خاص پوست ها را می گیرند. محصولات با کیفیتی از این تقویت کننده ها در بازار پیدا می شود.
7. ماسک ورقه ای
وقتی سخن از روش های مراقبت از پوست به وسیله کره ای ها به میان می آید، نباید ماسک های ورقه ای شان را فراموش کرد. اگرچه ممکن است موقع استفاده از آن، صورت کمی ترسناک به نظر آید اما به زحمت آن می ارزد. این ماسک ها نه تنها حاوی تقویت کننده های آبرسان مانند اسید هیالوونیک اند، بلکه حاوی مواد مغذی فعال هم هستند.
این ماسک را معمولا 20 دقیقه روی صورت می گذارند تا تمام مواد مغذی مفید آن جذب پوست شود. وقتی از این نوع ماسک درست کنید و درون یخچال گذاشته و سپس حداقل سه بار در هفته روی پوست تان بمالید، پوست تان لطافت خوبی پیدا می کند. مضاف بر اینکه در روزهای گرم تابستان احساس بسیار خوبی به پوست تشنه تان می دهد و آن را آرام می کند.
8. کرم دور چشم
اگرچه مردم سراسر دنیا به کرم های دور چشم اهمیت می دهند اما این کرم برای کره ای ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا جایی که حتی کره ای های جوان هم روزانه از کرم دور چشم برای محافظت از پوست شان استفاده می کنند. بدین ترتیب آنها پوست اطراف چشم را آبرسانی کرده و به خوبی مرطوب نگه می دارند و از ایجاد خطوط نازک روی اطراف چشم و پلک جلوگیری می کنند.
pak3
9. مرطوب کننده
کره ای ها عاشق پوست مرطوب و درخشان هستند و به همین دلیل مدام در حال مرطوب نگه داشتن پوست شان هستند. بنابراین از محصولات با کیفیت گرفته تا ماسک های مرطوب کننده خانگی به فراوانی استفاده می کنند.
10. ضد آفتاب
استفاده از ضد آفتاب یکی از معمولی ترین کارهایی است که کره ای ها انجام می دهند. تشعشعات ماوراء بنفش به شدت روند پیری پوست را سرعت می دهد و کره ای ها با پشتکار ویژه ای از پوست شان در برابر این اشعه محافظت می کنند. در واقع همین مراقبت از پوست را در خصوص پوست باقی بدن شان مانند گردن و دست ها نیز انجام می دهند.
این هم دلیل دیگری است که چرا کره ای ها پوست روشن و درخشانی دارند. اگر در برابر تشعشعات نور خورشید بدون محافظ باقی بمانید، علاوه بر زود چروک شدن پوست، نقاط قهوه ای بسیاری روی پوست بدن تان پدیدار می شود.
خبرگزاری آریا-پوست صورت بسیار حساس است به همین دلیل نگهداری از آن موضوعی مهم و حائز اهمیت می باشد.
به گزارش خبرگزاری آریا،این روزها در فضای مجازی روش های بسیاری را مشاهده میکنیم که برای پاک سازی پوست صورت استفاده می شوند.این در صورتی است که نمی توان بدون داشتن هیچ اطلاعاتی از هر روشی استفاده کرد و هر ماده ای را روی پوست صورت امتحان کرد.در ادامه، به 10 مادهای اشاره میکنیم که میتوانند برای پوست مضر باشند و نباید آنها را بهطور مستقیم و برای طولانیمدت روی پوست امتحان کرد.
خمیردندان
حتما شما هم توصیههای مربوط به استفاده از خمیردندان روی بینی برای برداشتن جوشهای سرسیاه یا از بین بردن آکنه را دیدهاید. خمیردندانها حاوی موادی هستند که باعث خشکی پوست میشوند. ممکن است خمیردندان در خشک شدن جوش واقعا موثر باشد، اما پس از استعمال، رطوبت طبیعی پوست نواحی مورد استفاده نیز از بین میرود و حتی در برخی مواقع سوختگی شیمیایی پوست را به دنبال دارد و جوشگاههایی روی پوست باقی میگذارد که به آسانی قابلدرمان نیستند. به جای خمیردندان میتوان از بنزوییل پراکسید یا روغن درخت چای به صورت موضعی استفاده کرد.
آب داغ
استفاده از آب یا بخار داغ برای صورت اصلا مناسب نیست زیرا باعث باز شدن منافذ و روزنههای پوست میشود و زمینهساز بروز التهاب و عفونتهای جدید است. استفاده از آب ولرم به جای آب جوش هنگام استحمام بهخصوص در زمستان که پوست تمایل بیشتری به خشکی و خارش دارد، بهتر است.
لیمو
لیمو مادهای اسیدی است که میتواند پوست را تحریک کند و باعث سوزش پوست و در برخی موارد اگزماهای شدید شود.
پراکسیدهیدروژن (آب اکسیژنه)
یکی از بهترین مواد برای ضدعفونی کردن زخمها پراکسیدهیدروژن است، اما بهدلیل ماهیت خورندگی آن، هرگز نباید روی پوست استفاده شود زیرا موجب سوختگی یا تاول میشود.
شکر
نمک و شکر رطوبت پوست را جذب میکنند و باعث بروز خشکی میشوند. البته از شکر بهعنوان لایهبردار طبیعی در پاها و بقیه قسمتهای بدن به جز صورت میتوان استفاده کرد، اما مصرف آن بهعنوان مثال روی لب برای لطیف کردن پوست آن (که در شبکههای مجازی توصیه میشود) درست نیست. همچنین از مصرف لوسیونهای صورت حاوی شکر نیز باید خودداری کرد.
جوش شیرین
استفاده از جوش شیرین بهعنوان لایهبردار ایده خوبی نیست. پوست به صورت طبیعی دارای یک لایه با ماهیت اسیدی است که از چربی پوست حفاظت میکند. اگر ماده قوی قلیایی مانند جوش شیرین به پوست برخورد کند موجب آسیب دائمی به این لایه میشود و تعادل اسیدی-قلیایی آن را از بین میبرد. در نتیجه این لایه نمیتواند مانند قبل رطوبت پوست را حفظ کند و بهتدریج پوست خشک و ملتهب میشود.
اسپری مو (تافت)
هرگز نباید از اسپری موی سر بهعنوان تثبیتکننده آرایش روی پوست صورت استفاده کرد. این کار نهتنها به شدت به پوست آسیب میزند، بلکه میتواند برای چشمها نیز خطرآفرین باشد و حتی سبب بروز بیماریهای تنفسی شود. حتی هنگام استفاده از اسپری مو برای سر نیز باید صورت با حوله یا هر وسیله مناسب دیگری حفاظت شود و چشمها بسته نگه داشته شود.
وازلین
وازلین برای حفظ رطوبت پوستهای بسیار خشک و حساس توصیه میشود. علاوه بر این، پوششی مناسب برای جراحاتی مانند بریدگیها یا جای گزیدگی حشرات است که نباید در معرض هوای آزاد باشند، اما استفاده از آن در طولانیمدت مناسب نیست. گرچه اوایل، هنگام استفاده از وازلین، پوست نرم و لطیف میشود، اما به مرور با ایجاد لایهای ضخیم روی پوست، باعث حبس چرکها و لکها میشود و خشک و لکدار شدن پوست را به دنبال دارد.
الکل
الکل نیز مانند آب اکسیژنه برای ضدعفونی جراحات مناسب است، ولی اگر روی پوست صورت استفاده شود باعث التهاب میشود. هرگز از این ماده نباید روی صورت بهعنوان تسکیندهنده یا ضدعفونیکننده استفاده کرد.
لوسیون بدن
لوسیون بدن مناسب استفاده برای پوست صورت نیست. برای پوست حساس صورت باید از لوسیونی حاوی مواد ملایمتر و با کیفیت بهتر استفاده شود. فقط از لوسیونهایی که مخصوص صورت هستند یا روی آنها قید شده، لوسیون صورت و بدن، میتوان برای صورت استفاده کرد.
پوستی حساس و خشک دارید؟ احتمالاً در مراقبت و نگهداری از آن دچار مشکل شده باشید اما جایی برای نگرانی نیست هر نوع پوستی نیاز به مراقبت های خاص خود را دارد.
به گزارش آلامتو و به نقل از روزیاتو؛ مراقبت از پوست همواره و خصوصا برای خانم ها از اهمیت فراوانی برخوردار است چرا که در میزان زیبایی چهره آنها تا اندازه قابل توجهی موثر است و برای جوان تر به نظر رسیدن هم می تواند برای برخی از آنها مهم باشد.
چنین مراقبت هایی برای همه افراد لازم است اما از آنجایی که برخی پوست های حساس تری دارند و لازم است که مراقبت بهتر و بیشتری را از پوست خود به عمل آوردند، در این نوشته به بررسی ۱۱ مورد از آن مراقبت های پوستی پرداخته شده که آنها را با هم مرور می کنیم:
دکتر «جاناتان کانتور» از مرکز پوست آگوستین فلوریدا در این باره می گوید: “پوست خود به شما می گوید که چه کاری را انجام و چه کاری را انجام ندهید. تجربه های قبلی این امر را برای تان آشکار می کند.
به عنوان مثال اگر در گذشته از لوازم آرایش یکی از دوستان خود استفاده کردید و بلافاصله روز بعد چشم تان پُف کرد یا اگر از ماسک گل به روی صورت تان مالیدید و احساس خارش داشتید به این معناست که پوست در این موارد تاب و تحمل کافی ندارد. در مورد وسایل شیمیایی موجود در منزل نیز بهتر است به عکس العمل پوست در مقابل آنها توجه داشته باشید.
از آنجایی که قرار است برای انجام برخی از کارها مدت قابل توجهی دستکش به دست داشته باشید، مثلا برای شستن ظرف، رنگ مو و یا سایر کارهایی که برای انجام آنها دستکش می پوشید، بهتر است این کار با دقت انجام و اگر لازم است نوع خاصی از آن با کمک متخصص پوست خریداری شود تا بر اثر عرق کردن دست ها داخل دستکش، ایجاد مشکلات جدی پوستی نکند، حتما این کار را بکنید.
دکتر کانتور هم اهمیت این موضوع را بر می شمارد و به جوش ها و پوسته های اطراف انگشت ها اشاره می کند که گاهی ممکن است به علت عدم استفاده مناسب از این دستکش ها به وجود آمده باشد.
همان طور که دکتر کانتور هم اشاره می کند هرگز پوست خود و میزان حساسیت آن را با دوستان یا اعضای خانواده تان مقایسه نکنید چرا که ممکن است یک محصول یا ماده شیمیایی و سفیدکننده با ترکیبات معمولی برای پوست شما ایجاد آسیب هایی کند اما در مورد سایرین اصلا این طور نباشد.
برخی از مواد مانند بعضی از انواع سفیدکننده ها، ممکن است در هر فردی ایجاد خارش و حساسیت پوستی کنند اما برخی از افراد هستند که حتی نسبت به نیکل موجود در جواهرات نه چندان مرغوب و چیزهای زینتی حساسیت دارند.
متیلکلروایزوتیازولینون ماده ای مانند فرمالدئید است که در مواد نگهدارنده آرایشی به کار برده می شود و برخی از افراد هم به آن حساسیت دارند. همچنین ماده دیگری به نام «ثیمرسول» نیز در برخی از واکسن ها و یا محلول های لنزی وجود دارد که می تواند برای گروهی ایجاد حساسیت های پوستی کند.
افرادی که از حساسیت های پوستی بیشتری رنج می برند بهتر است بیش از سایرین از مواد تشکیل دهنده موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی که استفاده می کنند آگاهی داشته باشند. دکتر «سونیا بدرشیا بانسال» متخصص پوست در دنویل کالیفرنیا به استفاده از محصولاتی با ترکیبات پلیفنول موجود در چای سبز، بابونه و آلوورا برای پوست های حساس تر تاکید دارد.
دکتر بانسال می گوید اگر پوست خود را بیش از روزی یک بار می شویید باید این کار را متوقف کنید چرا که این شستشوی بیش از اندازه پوست های حساس را پوسته پوسته و حساس تر هم خواهد کرد.
برخی از افراد که پوست های حساس تری دارند زمانی که از لاک پاکن استفاده کرده اند و یا حتی خود لاک هم در برخی از افراد ایجاد حساسیت های پوستی می کند. دکتر کانتور در این باره می گوید بهتر است از پوست خود در مقابل هر وسیله ای که می تواند در شما ایجاد حساسیت کند مراقبت کنید. به عنوان مثال بعد از پاک کردن لاک با لاک پاکن دست ها را با صورت تماس ندهید.
حتی در مورد برخی از خمیردندان ها و یا دهان شویه ها هم می تواند چنین حساسیت هایی وجود داشته باشد. بهتر است موادی که در شما ایجاد حساسیت می کند را یادداشت کرده و پزشک تان را در جریان قرار دهید.
انجمن اگزما تاکید دارد افرادی که حساسیت های پوستی فراوانی دارند بهتر است همیشه و قبل از پوشیدن یک لباس آن را شسته و روی رگال آویزان کرده باشند و هر وقت که لازم شد از آن استفاده کنند. در ضمن بسیار توصیه می شود حتی بعد از خرید لباس های نو آن ها را با دستمال مرطوب و یا با شستشوی کامل بشویند.
انجمن اگزما عمیقا توصیه می کند که افرادی با پوست های حساس حتما شوینده های مناسب با پوست خود را خریداری کنند. برخی از این مواد هستند که مخصوص پوست های حساس ساخته شده اند و در آنها رنگ های مصنوعی به کار برده نشده است. چنین شوینده های ایجاد خارش کمتری در پوست افراد می کنند.
از پوشیدن لباس هایی که وضعیت را برای پوست تان بدتر می کند، خودداری کنید. لباس های بسیار تنگ یا از جنس پشم نپوشید و خصوصا در مورد لباس زیر از جنسی استفاده کنید که برای پوست تان مناسب تر باشد.
خصوصا اگر در میان افرادی هستید که زیاد عرق می کنید، این تعرق فراوان می تواند منجر به خارش، جوش و یا سایر وضعیت های نامطلوب پوستی شود.
اگر می بینید که به چیزی حساسیت دارید، تنها به راه حل خود برای برطرف کردن این وضعیت بسنده نکنید. خوب است که به متخصص پوست یا آلرژی مراجعه کنید. چرا که ممکن است با به تاخیر انداختن برای مراجعه به پزشک وضعیت را برای پوست خود بدتر کنید.
10 مادهای که نباید بهطور مستقیم روی پوست گذاشت
تاریخ انتشار : یکشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۱۴
پوست صورت بسیار حساس است و باید به موادی که روی آن میگذارید، توجه ویژهای داشته باشید. در غیر این صورت پوستتان دچار آسیبهای غیر قابل جبرانی میشود.
در ادامه، به 10 مادهای اشاره میکنیم که میتوانند برای پوست مضر باشند و نباید آنها را بهطور مستقیم و برای طولانیمدت روی پوست امتحان کرد.
خمیردندان
حتما شما هم توصیههای مربوط به استفاده از خمیردندان روی بینی برای برداشتن جوشهای سرسیاه یا از بین بردن آکنه را دیدهاید. خمیردندانها حاوی موادی هستند که باعث خشکی پوست میشوند. ممکن است خمیردندان در خشک شدن جوش واقعا موثر باشد، اما پس از استعمال، رطوبت طبیعی پوست نواحی مورد استفاده نیز از بین میرود و حتی در برخی مواقع سوختگی شیمیایی پوست را به دنبال دارد و جوشگاههایی روی پوست باقی میگذارد که به آسانی قابلدرمان نیستند. به جای خمیردندان میتوان از بنزوییل پراکسید یا روغن درخت چای به صورت موضعی استفاده کرد.
آب داغ
استفاده از آب یا بخار داغ برای صورت اصلا مناسب نیست زیرا باعث باز شدن منافذ و روزنههای پوست میشود و زمینهساز بروز التهاب و عفونتهای جدید است. استفاده از آب ولرم به جای آب جوش هنگام استحمام بهخصوص در زمستان که پوست تمایل بیشتری به خشکی و خارش دارد، بهتر است.
لیمو
لیمو مادهای اسیدی است که میتواند پوست را تحریک کند و باعث سوزش پوست و در برخی موارد اگزماهای شدید شود.
پراکسیدهیدروژن (آب اکسیژنه)
یکی از بهترین مواد برای ضدعفونی کردن زخمها پراکسیدهیدروژن است، اما بهدلیل ماهیت خورندگی آن، هرگز نباید روی پوست استفاده شود زیرا موجب سوختگی یا تاول میشود.
شکر
نمک و شکر رطوبت پوست را جذب میکنند و باعث بروز خشکی میشوند. البته از شکر بهعنوان لایهبردار طبیعی در پاها و بقیه قسمتهای بدن به جز صورت میتوان استفاده کرد، اما مصرف آن بهعنوان مثال روی لب برای لطیف کردن پوست آن (که در شبکههای مجازی توصیه میشود) درست نیست. همچنین از مصرف لوسیونهای صورت حاوی شکر نیز باید خودداری کرد.
جوش شیرین
استفاده از جوش شیرین بهعنوان لایهبردار ایده خوبی نیست. پوست به صورت طبیعی دارای یک لایه با ماهیت اسیدی است که از چربی پوست حفاظت میکند. اگر ماده قوی قلیایی مانند جوش شیرین به پوست برخورد کند موجب آسیب دائمی به این لایه میشود و تعادل اسیدی-قلیایی آن را از بین میبرد. در نتیجه این لایه نمیتواند مانند قبل رطوبت پوست را حفظ کند و بهتدریج پوست خشک و ملتهب میشود.
اسپری مو (تافت)
هرگز نباید از اسپری موی سر بهعنوان تثبیتکننده آرایش روی پوست صورت استفاده کرد. این کار نهتنها به شدت به پوست آسیب میزند، بلکه میتواند برای چشمها نیز خطرآفرین باشد و حتی سبب بروز بیماریهای تنفسی شود. حتی هنگام استفاده از اسپری مو برای سر نیز باید صورت با حوله یا هر وسیله مناسب دیگری حفاظت شود و چشمها بسته نگه داشته شود.
وازلین
وازلین برای حفظ رطوبت پوستهای بسیار خشک و حساس توصیه میشود. علاوه بر این، پوششی مناسب برای جراحاتی مانند بریدگیها یا جای گزیدگی حشرات است که نباید در معرض هوای آزاد باشند، اما استفاده از آن در طولانیمدت مناسب نیست. گرچه اوایل، هنگام استفاده از وازلین، پوست نرم و لطیف میشود، اما به مرور با ایجاد لایهای ضخیم روی پوست، باعث حبس چرکها و لکها میشود و خشک و لکدار شدن پوست را به دنبال دارد.
الکل
الکل نیز مانند آب اکسیژنه برای ضدعفونی جراحات مناسب است، ولی اگر روی پوست صورت استفاده شود باعث التهاب میشود. هرگز از این ماده نباید روی صورت بهعنوان تسکیندهنده یا ضدعفونیکننده استفاده کرد.
لوسیون بدن
لوسیون بدن مناسب استفاده برای پوست صورت نیست. برای پوست حساس صورت باید از لوسیونی حاوی مواد ملایمتر و با کیفیت بهتر استفاده شود. فقط از لوسیونهایی که مخصوص صورت هستند یا روی آنها قید شده، لوسیون صورت و بدن، میتوان برای صورت استفاده کرد.
مرجع : هفته نامه سلامت
بیماری دیابت با بسیاری از اعضای بدن کار دارد و اختلالات بسیاری را در بدن از جمله پوست ایجاد خواهد کرد. پوست بیماران دیابتی باید تحت مراقبت قرار گیرد. دیابت روی قسمت های مختلف بدن، از جمله پوست که آیینه بدن است تأثیر میگذارد و حتی گاهی علائم و مشکلات پوستی می توانند
اولین علامت ایجاد بیماری دیابت باشند که فرد را متوجه بیماری خود می کنند. خوشبختانه اکثر این تغییرات و مشکلات با رسیدگی به موقع و صحیح قابل درمان است.علائم و عوارض شایع پوستی در بیماران دیابتی شامل چند نوع اصلی است: عفونتهای باکتریایی یا قارچی، خارش،
عوارض ناشی از اختلالات عروقی در پا، انواع لکه ها، دانه ها و تغییرات در رنگ یا ضخامت پوست و … که توضیح مختصری در مورد هر کدام ارائه می شود.
انواع عفونت ها
عفونتهای باکتریال:
این عفونتها می توانند قسمت های مختلف پوست و نیز ضمائم آن (مثل ریشه مو یا ناخن) را مبتلا کنند و درجات مختلفی از کاملاً سطحی تا کاملاً عمیق داشته باشند. بافت های عفونی معمولاً گرم، متورم، قرمز و دردناک هستند.
عفونتها به دلیل پاسخ ضعیف تر سیستم ایمنی بدن و نیز مشکلات در خونرسانی بافتی در افراد دیابتی بیشتر بروز کرده و بسیار خطرناکتر از افراد عادی می باشند، به طوریکه یک زخم ساده که در یک فرد غیر دیابتی به راحتی و بدون مراقبت ویژه بهبودی می یابد ممکن است در یک فرد دیابتی عفونی شده ودر صورت عدم درمان صحیح و به موقع و پیشرفت عفونت حتی منجر به قطع عضو شود.
لذا برای درمان عفونت ها حتما نیاز به مراقبت و توجه ویژه تحت نظر پزشک وجود دارد. درمان علاوه بر مصرف آنتی بیوتیک مناسب (به مدتی طولانی تر از فرد غیر دیابتی ) و کنترل دقیق قندخون که هر دو بسیار ضروری می باشند می تواند شامل موارد متعدد دیگری بسته به شدت و محل عفونت باشد.
عفونتهای قارچی:
این عفونتها قسمتهای مختلف پوست به خصوص نواحی گرم و مرطوب آن (مثل زیر سینه ها، گوشه های لب، زیر بغل، کشاله ران و فضای بین انگشتان به خصوص انگشتان پا و همچنین ناخنها و کناره آنها) را درگیر می کند. این عفونتها به صورت دانه های قرمز ریز و خارش دار گاهی همراه تاولها و پوسته های کوچک و یا حالت لهیدگی بروز می کنند و لازم است حتماً زیر نظر پزشک درمان شوند.
خارش: خارش می تواند به صورت وسیع در اثر کاهش رطوبت و چربی پوست و خشک شدن آن ایجاد شود. البته به دلیل عفونت قارچی اختلال در گردش خون و یا درگیری عصبی ممکن است در نواحی کوچکتر و محدودتری نیز ایجاد شود. توصیه کلی برای درمان خارش، افزایش رطوبت پوست با استفاده از صابون های ملایم و مرطوب کننده و کرمهای مرطوب کننده پوستی می باشد.عوارض ناشی از اختلالات عروقی در پا
این عوارض در اثر اختلال در خونرسانی به پوست معمولا در ساق پا و پا به وجود می آیند. این اختلال به دلیل بروز تغییرات ساختمانی به صورت کاهش خاصیت ارتجاعی و تشکیل پلاک ها و…در دیواره عروق خون رسان (تصلب شرایین) ابجاد شده و معمولا به صورت ریزش مو در ناحیه ساق پا،
نازک و براق شدن پوست در این نواحی، تغییر رنگ و ضخیم شدن و افزایش شکنندگی در ناخنها و … بروز می کند. همین اختلال در خونرسانی است که می تواند باعث بروز زخم هایی شود که بسیار سخت التیام می پذیرند و در موارد شدید می تواند منجر به سیاه شدن و از بین رفتن بخش هایی از اندام شود.
سایر ضایعات پوستی
ایجاد پلاک(های) قرمز (یا زرد تا نارنجی و یا متمایل به قهوه ای) در ساق پا که به مرور زمان شاید حالت گودی و فرورفتگی پیدا کرده و زخمی شود. این ضایعه در خانمها بیشتر رخ میدهد و میتواند منفرد یا متعدد باشد. این ضایعات به درمان نیاز دارند البته درمان آنها اغلب کاملاً رضایتبخش نبوده
و جای آنها به شکل لکه های سفید باقی می ماند. این عارضه علامت خوبی نیست و میتواند همراه با صدمات چشمی و کلیوی دیابت باشد. البته این ضایعات تنها در ۳/۰ درصد بیماران بروز میکند. (نام علمی: نکروبیوزیس لیپوئیدیکا دیابتیکروم)
به وجود آمدن لکه های رنگی صورتی تا قرمز و یا قهوه ای روشن تا تیره با پوسته ریزی مختصر و اغلب گرد یا بیضوی که بیشتر در ساق پا یا ران یا جلوی ساعد ایجاد میشود. این ضایعات بسیار شایع بوده و در نیمی از بیماران دیابتی دیده می شوند و البته در مردان شیوع بیشتری دارند
که معمولاً در زمینه کنترل نامطلوب قند، ضربه های ساده و بیماری طولانی ایجاد میشوند؛ خطری نداشته و به درمان خاصی هم نیاز ندارند. در طول زمان بهبود می یابند اما بعد از بهبودی ممکن است حالت فرو رفته پیدا کنند.مرطوب نگه داشتن پوست و اجتناب از هر صدمه یا ضربه ای و کنترل
صحیح قند خون میتواند از ایجاد چنین ضایعاتی جلوگیری کند. در ضمن از آنجا که این ضایعات پوستی همراهی زیادی با عوارض چشمی دیابت دارند، لذا در افراد مبتلا به این ضایعات، معاینات چشمی حتماً باید جدی تر پیگیری شود. (نام علمی: shin spot یا درموپاتی دیابتی)
تاول های دیابتی
تاول هایی بزرگ و بدون درد و حاوی مایعی شفاف هستند که روی دست، پا و یا انگشتان و گاهی روی ساق پا و یا ساعد ایجاد میشوند و معمولاً خودبه خود در عرض دو تا شش هفته بهبود می یابند و جای آنها باقی نمی ماند. خطرشان احتمال ایجاد عفونت در صورت پاره شدن می باشد.
ضخیم و تیره شدن پوست پشت گردن، چینهای کشاله ران و زیر بغل و حتی در موارد شدید در محلهای تا شدن اندامها و انگشتان. البته این علامت فقط مختص دیابت نبوده و در افراد غیر دیابتی هم دیده میشود. (مثلا در افراد چاق که در این صورت اغلب با کاهش وزن فرد خودبه خود بهبود می یابد).
اهمیت این علامت در همراهی موارد شدید آن با بعضی از بدخیمی هاست که به بررسی دقیق توسط پزشک نیاز دارد. (نام علمی: آکانتوزیس نیگریکنس)قرمزی و گرگرفتگی صورت که اوایل معمولا به صورت مقطعی و گذرا بوده و با کنترل قند بهبود می یابد ولی ندرتاً پایدار می شود که در این صورت دیگر درمان قطعی ندارد. (نام علمی: روبوئوزیس فاسئی)
ایجاد دانه های برجسته کوچک و قرمز که یا نافدار بوده و مواد خشک شده ای از آن خارج میشود و یا حاشیه ای قرمز و برجسته دارد که میتواند در سر و دست و پا ظاهر شود ولی گاهی روی تنه هم به وجود می آید و انواعی از این دانه ها گاهی درد و خارش دارند.
سفت و ضخیم شدن پوست که به مرور و در دیابت پیشرفته در دستها یا انگشت شصت پا و یا پیشانی اتفاق می افتد. این به گونه ای است که دامنه حرکات انگشتان را کاسته و فرد قادر به چسباندن کامل دو کف دست به هم نمی باشد. (مومی شدن پوست)
زرد شدن پوست که بیشتر در کف دست و پا وخطوط آنها دیده می شود جوش های دیابتی که برآمدگی های زردرنگ و سفت (نخود مانند) با هاله قرمز در اطراف آن بوده که شاید خارش داشته باشد و معمولاً با کنترل قند و چربی به مرور ناپدید می شوند.
توصیه های کلی برای مراقبت از پوست در بیماران دیابتی
• کنترل صحیح و دقیق قندخون
• تمیز و خشک نگه داشتن پوست و استفاده از پودر تالک در قسمت چینه ای پوستی مانند زیر بغل و کشاله ران
• اجتناب از حمام داغ گرفتن (اگر پوست شما خشک است از شامپو بدن یا کف حمام استفاده نکنید)
• استفاده از صابون های مرطوب کننده یا صابون های مخصوص کودک یا صابون گلیسرین برای استحمام
• استفاده از یک کرم روغنی مناسب بعد از استحمام به منظور جلوگیری از تبخیر آب از پوست و در نتیجه خشک شدن آن (در ضمن هیچگاه بین انگشتان پا را چرب نکنید، رطوبت بیش از حد می تواند باعث رشد قارچ شود).
• پرهیز از خشکی پوست. خراشیده شدن پوست خشک یا خارش آن می تواند منجر به ایجاد زخمهای باز و در نتیجه ایجاد عفونت شود. مرطوب کردن پوست به ویژه در هوای سرد یا در هنگام وزش باد می تواند از ترک خوردن پوست جلوگیری کند.
• درمان هرگونه بریدگی در بدن به شیوه صحیح بریدگی های کوچک را با آب و صابون شستشو دهید. از محلول های آنتی سپتیک مانند مرکوکروم، الکل و بتادین برای تمیز کردن پوست استفاده نکنید. می توانید از محلول نرمال سالین استفاده نمایید. بریدگی های کوچک را با گاز استریل بپوشانید واگر به یک زخم، سوختگی، بریدگی و یا عفونت مبتلا هستید حتماً به پزشک مراجعه و تحت درمان قرار بگیرید.
• در ضمن اگر قادر به حل مشکل پوستی خود نیستید به یک متخصص پوست مراجعه کنید.
• از پاهای خود به خوبی مراقبت کنید. هرروز آنها را از نظر وجود زخمها و بریدگی ها کنترل کنید و از کفش های صاف و بدون پاشنه و متناسب با اندازه پایتان استفاده کنید و قبل از اینکه کفش خود را بپوشید درون آن را از نظر وجود جسم خارجی بررسی کنید.
به نقل از تلگراف، از هر ۱۰ بیمار در حدود هشت نفر آنها روند پیشرفت سرطان سلول پایهای (BCC)خود را به مدت ۵ سال با کمک کرم "ایمی کیمود" (imiquimod)) متوقف کردند.
آنها همچنین نشان دادند که بیماران میتوانند در وهله اول از این کرم برای درمان بیماری خود استفاده کنند و اگر از نتایج آن رضایت نداشتند به جراحی روی آورند.
BCC رایجترین نوع سرطان پوست بوده و در حدود ۸۰ هزار نفر سالانه با این بیماری تشخیص داده شده و نرخ آن هر سال ۱۰ درصد افزایش مییابد.
محققان میگویند: استفاده از روش درمانی کرم میتواند وقت جراحان را برای انجام جراحیهای پیچیدهتر و بزرگتر آزاد بگذارد.
این کرم موضعی با تقویت پاسخ ایمنی بدن کاری میکند تا بدن بتواند با سرطان مبارزه کند.
این پژوهش ۵ ساله نشان میدهد که اگر درمان با "ایمیکیمود" در سال اول موفقیت آمیز باشد، بروز مجدد این بیماری تقریبا امری بعید است.
محققان امیدوارند که این یافتهها سبب آغاز پژوهشهایی در زمینه استفاده از کرمها برای بیماریهای مشابه شده و در عین حال نتایج بهتری را به همراه داشته باشد.
این تحقیق که توسط مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا پشتیبانی شده، در Journal of Investigative Dermatology به چاپ رسیده است.