برای اینکه بتوانیم تمرکز بیشتری بر روی خلاقیت داشته باشیم باید نحوه اندازه گیری و سنجش هوش کودکان را دوباره تعریف کنیم. آزمون های استاندارد شده و توانایی بازیابی اطلاعات موجود در حافظه ضرورتا بهترین روش برای اندازه گیری هوش و ذکاوت افراد نیستند. اینکه بتوانید نمرات ازمون یک فرد را درک کنید به معنای شناخت دقیق او نخواهد بود. در این مقاله قصد داریم مراحلی را بیان کنیم که با استفاده از آن قادر خواهید بود کودکان خلاقی داشته باشید:
به عنوان مثال در مدرسه میتوان از این گزینه به عنوان مرتبط کننده برنامه درسی به هر کدام از اهداف شخصی افراد استفاده کرد.
به جای اینکه جلوی شور و شوق آنها را بگیرید سعی کنید از شوری که برای رسیدن به ارزوهایشان دارند پشتیبانی کنید.
به فرزندان خود اجازه دهید در هر کاری که دوست دارند و به شناخت آنها از دنیای پیرامون کمک میکند شرکت کنند. چنین تجربیاتی میتواند سازنده باشد. این موضوع به کودکان اجازه میدهد دیدگاه انعطاف پذیری در مورد خودشان و دنیای اطراف داشته باشند.
به فرزندان خود بیاموزید که قادرند متفکران خوبی باشند و در صورت لزوم ریسک کنند.
زمانی که کودک شما تلاش میکند به شیوه متفاوتی بیندیشد او را تحسین کنید. کودکان به خوبی میدانند که طیف وسیعی از احتمالات در دنیای اطراف وجود دارد و تنها یک پاسخ برای مشکلات وجود نخواهد داشت. به همین خاطر باید افکار آنها را تحسین کنید و در پرورش آن بکوشید.
تاریخ انتشار : جمعه ۳ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۱۵
تب در اثر بیماری ها وعوامل مختلف می تواند ایجاد شود و درمان دیر هنگام آن می تواند باعث بروز مشکلات حاد سلامتی در افراد شود.
برای درمان تب ابتدا باید علت آن شناسایی و به پزشک متخصص مراجعه شود اما پس از تشخیص می توان از راهکارهای خانگی برای بهبود زودتر بیماری استفاده کرد:
مصرف مایعات و آب فراوان می تواند باعث کاهش تب و بهبود سریع بیماری در افراد شود و به تنظیم الکترولیت بدن کمک کند.
پوشیدن لباس های راحتی و خنک نیز می تواند به کاهش دمای بدن در فرد بیمار کمک کند. کارشناسان لباس های از جنس پنبه ، کتان و ابریشم را در این زمان توصیه می کنند.
مناسب بودن دمای اتاق و خنک بودن اتاق بیمار هم می تواند باعث کاهش احساس گرگرفتگی و تعریق بدن بیمار شود.
استفاده از پاشویه و یا قرار دادن یک حوله نمدار روی پیشانی فرد به شرط عدم ابتلای بیمار به سینوزیت می تواند باعث سرعت در کاهش تب شود، استحمام با آب گرم به مدت 5 الی 10 دقیقه هم می تواند باعث باز شدن عروق خونی و کاهش تب در بیمار شود.
استفاده از دوزهای مشخص تب بر و داروهای مسکن تحت نظر پزشک نیز در درمان مشکل موثراست، خواب کافی و استراحت و بلند نشدن از تخت خواب هم می تواند باعث سلامت فرد شود.
در ویندوز ۱۰ هنگامی که اشاره گر ماوس را روی آیکون برنامه ها در نوار وظیفه می برید، یک پیش نمایش کوچک از برنامه در حال اجرا برای شما نمایان می شود که با کلیک بر روی آن مستقیما به برنامه هدایت می شوید.
در صورتی که به این موضوع علاقه ای ندارید، می توانید با کمی ویرایش ساده در رجیستری ویندوز، قابلیت پیش نمایش برنامه های در حال اجرا در نوار وظیفه را غیر فعال کنید.
در ادامه با ترفندها همراه باشید.
برای انجام این ترفند نیاز به ویرایش در کلید های رجیستری داریم. همانگونه که اطلاع دارید، رجیستری ویندوز بسیار مهم است و یک اشتباه در آن ممکن است ویندوز شما را ناقص کند. پس قبل از انجام هرگونه ویرایش، از رجیستری خود نسخه پشتیبان تهیه کنید.
۱- در مرحله اول ابتدا کلید Windows + R را فشار داده تا Run ویندوز.اجرا شود.
۲- در کادر موجود، دستور regedit را وارد کرده و OK کنید.
۳- پس از باز شدن رجیستری به مسیر زیر مراجعه نمایید:
HKEY_CURRENT_USERSoftwareMicrosoftWindowsCurrentVersionExplorerAdvanced
۴- اکنون در حالتی که کلید Advanced را انتخاب کرده اید، از سمت راست صفحه بر روی فضای خالی راست کلیک کرده و پس از انتخاب گزینه New یک مقدار DWORD (32-bit) Value بسازید.
۵- نام این مقدار را ExtendedUIHoverTime قرار دهید.
۶- بر روی ExtendedUIHoverTime ساخته شده دوبار کلیک کرده و مقدار value آن را ۳۰۰۰۰ بگذارید.
۷- اکنون OK کنید.
۸- پنجره رجیستری را ببنید و سپس سیستم خود را یک بار ریستارت کنید.
کار تمام است و از این پس پیش نمایش برنامه های در حال اجرا در نوار وظیفه نمایان نخواهد شد.
نکته: برای بازگرداندن تغییرات به حالت اولیه، مراحل را تا شماره ۳ انجام داده و سپس مقدار ExtendedUIHoverTime را پاک کنید.
دیدگاه و پیشنهاد شما در رابطه با این ترفند ویندوز ۱۰ که در سایت ترفندها منتشر شده است چیست؟
در ضمن! این ترفند و آموزش توسط تیم نویسندگی سایت ترفندها تهیه و ترجمه شده است و هرگونه کپی به صورت اتوماتیک و دستی اکیدا ممنوع می باشد…
خبرگزاری آریا -
اگر به دنبال زندگی طولانی و سالم هستید باید از همین امروز در نحوه غذا پختن و البته غذا خوردنتان تجدید نظر کنید و به سمت غذاهای سالم تغییر جهت دهید.
این تغییرات ساده میتوانند تاثیر بسیار زیادی روی قلب، سیستم ایمنی بدن و سایز دور کمر شما داشته باشند.
1. به جای سس مایونز از آووکادو استفاده کنیدچربیهای موجود در آووکادو برای قلب مفیدند و به وعدههای غذایی شما بافتی روغنی، طعمی خوشمزه و مقدار زیادی مواد مغذی اضافه میکنند. یک عدد آووکادو، یک چهارم نیاز روزانه شما به منیزیم، فولات و ویتامین a را تامین میکند و علاوه بر آن، مقدار زیادی ویتامینهای گروه b و مواد معدنی دارد.
2. به سس ماکارونیتان، هویج رنده شده اضافه کنیدیک هویج در روز، به غذای شما رنگ زیبا و حالت تردی میدهد ، کاروتن موجود در هویج، خطر حمله قلبی (تا 45درصد) و سرطان ریه را کاهش میدهد.
3. در میان وعدهها بجای چوب شور از آجیل استفاده کنیدشاید چوب شور چربی و کالری کمتری داشته باشد، اما آجیل منبع بسیار بهتری از پروتئین، منیزیم، ویتامین e و ویتامینهای گروه b است.تحقیقی از مجله پزشکی بریتانیا نشان میدهد که خوردن یک مشت آجیل به عنوان میان وعده چند بار در هفته، خطر بیماری قلبی را تا 35درصد کاهش میدهد.بعلاوه، آجیل حاوی چربیهای تک غیر اشباع است که برای سلامت قلب مفیدند و ممکن است به شما کمک کنند که وزن کم کنید.
4. از ظروف چدنی استفاده کنیدبه گفته مجله انجمن رژیم غذایی امریکا، 20درصد از زنانی که در سنین باروری هستند، کمبود آهن دارند. آنها رسما (واقعا) کم خون نیستند اما همان نشانهها را دارند:خستگی، حساسیت به سرما و عفونتها و اشکال در تمرکز.برای اضافه کردن آهن به رژیم غذاییتان، وسایل آشپزی گران قیمتتان را کنار بگذارید و از ظروف چدنی استفاده کنید.مواد معدنی از ظرف به داخل غذا میروند و مقدار اهن را بخصوص در غذاهای اسیدی مانند سس ماکارونی و سوپ گوجه فرنگی چندین برابر میکنند.
5. همراه غذا، چای یا قهوه مصرف نکنیداین نوشیدنیها، حاوی ترکیباتی به نام ” تانن ” هستند که جذب آهن را تا 94درصد کاهش میدهند.در حال حاضر زنان برای رفع نیازهایشان، آهن بسیار کمی مصرف میکنند و چای و قهوه تنها مشکل را بیشتر میکنند.چایهای گیاهی هم، همان کار را انجام میدهند.نعناع بیابانی تا 84درصد و گل بابونه و بقیه گیاهان تا 50درصد جلوی جذب آهن را میگیرند.بنابراین چای یا قهوه را قبل یا بعد از غذا بنوشید.
همچنین بخوانید: 5 چای لاغری6. به خمیر پنکک، وافل یا کیک مافین، جوانه گندم اضافه کنیدجوانه گندم، یک منبع عالی از مواد مغذی است.نصف فنجان جوانه گندم برشته شده، بیشتر از نصف نیاز روزانه شما به منیزیم و همچنین مقدار زیادی از ویتامینهای دیگر را تامین میکند.از جمله 50 درصد از نیاز روزانه به فولات، 60درصد از ویتامین e مورد نیاز.جوانه گندم همچنین، مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند آهن و روی را فراهم میکند.
7. به سوپها، خورشتها و سسها، سیر اضافه کنیدسیر با کاهش کلسترول خون و کلسترول بد (ldl) در برابر بیماریهای قلبی از ما محافظت میکند و جلوی لخته شدن خون را میگیرد.سیر همچنین در برابر عفونتهای باکتریایی از ما محافظت میکند و باعث تقویت سیستم ایمنی بدن میشود.ترکیبات گوگردی موجود درسیر، ممکن است به مقابله با سرطان پوست، معده، سینه و روده بزرگ کمک کنند.
همچنین بخوانید: 8 خوراکی کاهش دهنده کلسترول8. بجای سیب زمینی معمولی از سیب زمینی شیرین استفاده کنیدسیب زمینی شیرین نسبت به سیب زمینی معمولی، مواد مغذی بیشتری دارد(مانند ویتامین a و زینک).همچنین بیشتر از 6برابر سیب زمینی معمولی کلسیم دارد.در حالیکه سیب زمینی معمولی بتاکاروتن ندارد،حتی یک سیب زمینی شیرین کوچک، دو برابر سهمیه روزانه شما از این آنتی اکسیدان قوی را فراهم میکند که خطر بیماری قلبی و سرطان را کاهش می دهد.
9. به سالادها و سوپها، حبوبات اضافه کنیدافرادی که در هر هفته ، چند وعده حبوبات مصرف میکنند، خطر بیماریهای قلبیشان را تا 22درصد کاهش میدهند.حبوبات علاوه بر فیبر، حاوی مواد شیمیایی گیاهی از جمله “ساپونینها” و “فیتوسترولها ” میباشند که به کاهش کلسترول خون کمک میکنند.یک فنجان حبوبات که روی سالاد پاشیده شده یا به سوپ سبزیجات اضافه شده یا بعنوان یک وعده غذایی با کوینولا مخلوط شده یا به همراه آووکادو و سالسا در یک نان ذرت مکزیکی پیچیده شده باشد، تقریبا یک سوم نیاز روزانه یک خانم به آهن را تامین میکند.
10. گوجه فرنگیها را بپزید“لیکوپن” که رنگدانه قرمر موجود درگیاهان است، یک آنتی اکسیدان قوی است و گوجه فرنگی یک منبع غنی از آن است.لیکوپن اغلب در محصولات گوجه فرنگی پخته شده بهتر از گوجه فرنگی تازه، جذب میشود.هر چه لیکوپن بیشتری مصرف کنید، خطر بیماری قلبی عروقی و سرطان را بیشتر کاهش میدهید.10میلی گرم (یا مقدار لیکوپن موجود در نصف فنجان سس گوجه فرنگی) حداقل 7بار در هفته، برای شروع خوب است.گوجه فرنگیهایی که روی بوته رسیدهاند نسبت به گوجه فرنگیهایی که موقع چیدن سبز بودهاند و بعدا رسیدهاند، لیکوپن بیشتری دارند.
کپی پیست کردن یکی از مهم ترین و شناخته شده ترین کارهایی هست که هر کاربر کامپیوتر و حتی اسمارت فون با آن سر و کار خواهد داشت. اما یکی از موارد آزار دهنده درباره کپی پیست آسان متون، حفظ فرمت قبلی متن نظیر رنگ، لینک، سایز و… می باشد. برای مثال فرض کنید که قصد دارید متن موجود در یک صفحه وب را به داخل ایمیل خود کپی کنید. در حالت عادی مشاهده می کنید که فرمت متن مشابه آنچه در خود سایت وجود دارد خواهد بود. اما اگر بخواهید متن ها بصورت عادی و ساده کپی شوند باید چه کار کنید؟ بنشینید و تک تک رنگ ها را به حالت پیش فرض تبدیل کنید، تمام لینک ها را بردارید، فونت ها را به یک حالت در بیاورید و ده ها کار وقت گیر و غیر معقول دیگر؟ به هیچ وجه! در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا یک راه بسیار ساده تر را به شما معرفی کنیم.
یک مثال بارز از حفظ فرمت متن اصلی بعد از کپی. سمت چپ متن موجود در سایتی را مشاهده می کنید که شامل لینک، هدر و… می باشد و دقیقاً به همان صورت در داخل ایمیل کپی شده است.
در واقع دو راه مختلف جهت کپی و پیست کردن متن بدون حفظ فرمتی قبلی وجود دارد. ساده ترین و واضح ترین آن، کپی کردن متن به داخل یک سند خالی TextEdit و سپس کپی پیست کردن متن از داخل آن می باشد. همانطور که نوت پد ویندوز قادر به دریافت فرمت متون نیست، تکست ادیت نیز بصورت خودکار فرمت متن ها را پاکسازی خواهد کرد و با یک متن کاملاً ساده مواجه خواهید بود.
مشاهده می کنید که تمام فرمت های متن اصلی حذف شده و یک متن بسیار ساده در داخل TextEdit کپی می شود.
در حالت عادی این یک راه کاربردی و قابل قبول خواهد بود اما متاسفانه در مواجه با متن های طولانی و خصوصاً چند صفحه ای با مشکلات و وقت گیری هایی رو به رو خواهید شد. برای مثال فاصله های بین خطوط در داخل تکست ادیت رعایت نمی شود و باید تمام آن ها را بصورت دستی تنظیم نمایید.
خوشبختانه ما یک راه حرفه ای تر را نیز در اختیار داریم. کافیست متن مورد نظر خود را در داخل کلیپ بورد کپی کرده و سپس در هنگام پیست کردن بر روی صفحه کلید دکمه های ترکیبی Command+Option+Shift+V را بفشارید.
همانطور که مشخص است دکمه ترکیبی ذکر شده فاصله ها و فهرست ها را حفظ کرده اما سایر موارد همچون لینک، رنگ و… از بین رفته است.
بعد از این کار می توانید به اعمال فرمت موردنظر خود بر روی متن بپردازید. این دکمه ترکیبی در اکثر برنامه ها نظیر ایمیل، نوت و… کار خواهد کرد اما در اسناد مایکروسافت ورد یک دکمه به خصوص برای چنین کاری تعبیه شده است. بنابراین اگر قصد دارید متن خود را وارد برنامه مایکروسافت ورد کنید به جای دکمه ذکر شده در بالا، دکمه های ترکیبی Command+Control+V را فشار دهید.
بعد از فشار دادن این کلیدها با یک پنجره با نام Paste Special مواجه خواهید شد. از شما پرسیده می شود که قصد دارید متن خود را چگونه پیست کنید و کافیست گزینه Unformatted Text را انتخاب و سپس بر روی دکمه OK کلیک کنید.
خوشبختانه در این روش قادر به مشاهده گزینه هایی که در اختیارتان قرار می گیرد خواهید بود. یعنی در برخی مواقع می توانید متون را با حفظ فرمت اچ تی ام ال و در برخی موارد آنها را بدون هیچگونه فرمتی به داخل اسناد خود بچسبانید. همچنین به یاد داشته باشید که میانبر Command+Option+Shift+V در اکثر برنامه ها کار خواهد کرد، اما اگر با استثنائاتی رو به رو شدید می توانید روش اول یعنی استفاده از تکست ادیت را امتحان کنید. اگر هم با مایکروسافت ورد سر و کار داشتید که خودش قابلیت حرفه ای تری را در اختیار شما قرار می دهد.
بستن برنامههای بدون استفاده در پسزمینه
هر نرم افزاری که شما آن را اجرا می کنید، آن برنامه در پس زمینه درحال اجرا می ماند و ممکن است انرژی زیادی از باتری گوشی را مصرف کند. خروج از یک نرم افزار به معنای بستن آن برنامه نیست و آن همچنان از باتری شما تغذیه می کند. برای جلوگیری از مصرف باتری باید نرم افزار های بدون استفاده ای که در پس زمینه در حال اجرا هستند را به طور کامل ببندید.
برای این کار در گوشی های آیفون دوبار دکمه Home را فشار دهید و در گوشی های اندروید با تپ کردن بر روی دکمه چند وظیفگی یا پنجرههای اخیر به راحتی میتوانید هر برنامههای که دیگر قصد استفاده از آن را ندارید به هر طرف بکشید و ببندید.
تنظیم بروزرسانی نرم افزار ها در پس زمینه
برنامه هایی مانند ایمیل و مخاطبین، از جمله نرم افزار هایی اند که همیشه در پس زمینه در حال اجرا هستند. این نرم افزار ها بطور خودکار برای دریافت اطلاعات جدید به اینترنت متصل می شوند و این امر مصرف باتری گوشی شما را افزایش می دهد. به عنوان مثال شما می توانید زمان بروز رسانی صندوق دریافت ایمیل های خود را هر 30 دقیقه تنظیم کنید تا مصرف باتری کاهش یابد و یا نرم افزار هایی که به بروز رسانی آن ها نیازی ندارید، بروز رسانی آن ها را غیر فعال کنید.
برای تنظیم بروز رسانی ها به Setting بروید، پس از آن وارد بخش Accounts شوید. در این بخش می توانید حسابهای خود را مشاهده کنید و زمان بروز رسانی آن ها را تغییر دهید.
گوشی را صفر تا صد شارژ نکنید
برخی ها تصور می کنند باید شارژ گوشی به طور کل خالی شود تا آن را به شارژ متصل کنند و تا زمانی که به 100 درصد نرسیده آن را از شارژ خارج نکنند اما این تصور اشتباه است. باتری های نسل جدید طوری طراحی شده اند که بهترین کار برای سالم نگهداشتن باتری، حفظ شارژ بین 40 تا 80 درصد است. شارژ مکرر هیچ ضرری برای باتری ندارد.
درد لگن در بارداری یکی از دردهای شایع بارداری است.علت درد لگن در بارداری جدایی سمفیز لگنی است. با راه های درمان درد لگن در بارداری آشنا شوید
در انتهای بارداری ممکن است با دردی در ناحیهی زیر شکم و بالای ناحیهی تناسلیتان مواجه گردید. شما احتمالا به "جدایی سمفیز لگنی" مبتلا شدهاید؛ این مشکل اگرچه برای فرزندتان خطری در پی ندارد ولی میتواند برای شما بسیار دردناک باد. استخوان لگن شما تقریبا دور قسمت پایینی شکمتان قرار گرفته است. فاصله بین دو لبه جلوی لگن توسط یک غضروف انعطاف پذیر به نام سمفیز ناحیه تناسلی (PS) پر شده است. این غضروف مانند یک لاستیک کش میآید تا بتواند فضای کافی را برای رشد جنین در درون رحم شما فراهم کند. در موارد نادر، غضروف PS آنقدر کش میآید که منجر به باز شدن آن از هم میگردد. خانمهایی که با کشیدگی غضروف PS مواجه میشوند معمولا در راه رفتن و بخصوص بالا رفتن از پلهها با مشکل مواجه میشوند.
هورمونهای آزاد شده در بارداری به بافتهای همبند مادر اجازه میدهد تا شل و نرم شوند. لزوم شل شدن این عضلات و بافتها کمک به انجام فرایند زایمان میباشد؛ به گونهای که نوزاد به هنگام زایمان به راحتی میتواند در درون بدن مادر جابجا شود. بخشی از درد و ناراحتی احساس شده توسط مادر ناشی از درد پایین کمر، تغییرات در وضعیت قرارگیری بدن و سنگینتر شدن رحم است.
یکی دیگر از دلایل درد در استخوان لگن در بارداری، افزایش فشار بر عصب سیاتیک میباشد. دو عصب سیاتیک موجود در بدن از پایین کمر تا مچ پاها کشیده شدهاند. فشار رحم در اثر بزرگ شدن بر روی این اعصاب باعث ایجاد درد و ناراحتی در کفلها، لگن و رانها میشود. به این عارضه درد سیاتیک در بارداری گفته میشود. با نزدیک شدن به موعد زایمان، با تغییر وضعیت نوزاد در رحم این فشارها بر روی اعصاب کاسته شده و احساس درد در عضلات کاهش مییابد. با وجود شایع بودن درد سیاتیک در بارداری بهتر است پزشک شما از وجود این درد مطلع گردد؛ زیرا این درد میتواند به علت عارضههای جدی دیگری نیز بوجود آید.
استراحت، گرما و استفاده از کمربندهای مخصوص بارداری میتواند منجر به آسودگی از درد گردد. اگر درد شما بسیار زیاد باشد احتمالا پزشکتان شما را به یک متخصص فیزیوتراپی معرفی مینماید. استفاده از فیزیوتراپی و طب فیزیکی و توانبخشی راهی موثر و قابل اطمینان برای تسکین و کاهش درد لگن در بارداری میباشد.
تنظیم مهرهها: تنظیم مهرهای (ردیف کردن مهرهها)، خصوصاً برای مفصل ساکروایلیاک (باسن) باعث تسکین درد لگن در بارداری میشود. در طول بارداری روش انجام توانبخشی و طب فیزیکی به شکلی مطابق شرایط مادر اصلاح میشود که تعادل لگن بهبود یافته و فشار وارده بر ستون مهرهها و خصوصاً مفاصل و رباطهایی که در آخر دوره بارداری بیشترین بار روی آنها قرار میگیرد کاهش یابد.
انجام ماساژ: یکی دیگر از روشهای کاهش و تسکین درد لگن انجام ماساژهای مخصوص دوران بارداری است. ماساژ باعث شل کردن تمام عضلات درگیر در فشار میشود و از استرس نیز میکاهد. یک متخصص آموزش دیده در خصوص انجاما ماساژ در دوران بارداری، محل دقیق نقاط دردناک بدن مادر باردار را میشناسد و تکنیکهای خود را مطابق با مدت بارداری او تعدیل میکند.
اغلب، انجام تنظیم کایروپراکتیک در طول بارداری و چند ماه بعد از آن آسانتر است، زیرا در این دوران هورمونهای شل کنندهای ترشح میشود که با تأثیرگذاری بر رباطهای لگن باعث میشوند که در موقع زایمان لگن از هم باز شود. البته، این هورمونها بر تمامی رباطهای موجود در بدن تأثیر میگذارند.
صبور باشید: این درد تنها چند هفته پس از تولد فرزندتان و همزمان با برگشتن غضروف PS به محل قبلیاش برطرف میگردد.
تهیه و ترجمه: مجله اینترنتی ستاره
موفقیتهایی که در زندگی به دست میاورید سوخت اصلی برای ارزوهای شما را تشکیل میدهد. این موفقیتها مسیر موفقیتها و دستاوردهای بیشتر را برایتان هموار میسازد. زمانی که از همه انرژی و توان خود استفاده میکنید و در دستیابی به خواستههای خود موفق میشوید به مسیر خود ادامه خواهید داد. موفقیت یکی از بهترین اشکال کسب انگیزه است. روانشناسان این فرآیند را تقویت ذهنی مثبت مینامند. همه ما در مورد تفکرات مثبت و نقش آن در زندگی خود اطلاعاتی داریم. این موارد به ما کمک میکند نحوه تربیت فرزندان خود را تعیین کنیم. زمانی که یک سگ کوچک را به خانه میاورید و قصد دارید به او آموزش دهید منزلتان را کثیف نکند چه کاری انجام میدهید؟ برای اینکه او را تشویق کنید به خارج از منزل برود و کار خود را بیرون از ناحیه مدنظر شما انجام دهد به او جایزه میدهید. زمانی که میخواهید فرزند خود را از وابستگی به پوشک نجات دهید چه کاری انجام میدهید؟ به او جوایز دلخواهش را میدهید تا انگیزه لازم برای جدایی از این وابستگی را داشته باشد. کاری میکنید که برای یادگیری مسئله جدید احساس خوبی داشته باشد. زمانی که قصد دارید فرزند خود را به مطالعه کتاب علاقه مند کنید چه کار میکنید؟ بله همین طور است. باز هم به او جایزه میدهید. شما به آنها یاد میدهید مهارتهای جدیدی که در حال توسعه و رشد آن هستند بعدها تاثیر مثبت بر روی زندگیشان خواهد داشت. اینکار را با جایزه دادن و تشویق کردن انجام میدهید. این دقیقا همان چیزی است که ما آن را تقویت مثبت مینامیم. اینکه فرد مورد نظر بداند برای انجام کارهای خوب و ارزشمند جایزه میگیرد بسیار مهم است. هر چقدر ارزشی که به دست میاورید بیشتر باشد جایزه دریافتی نیز بزرگتر و با ارزش تر خواهد بود. هر چقدر کار خود را بهتر انجام دهید جایزه بهتری دریافت میکنید. تقویت مثبت دو مزیت بزرگ و اصلی دارد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
اگر عادتهایی که در حال تمرین آن هستید باعث افزایش موفقیت شما در زندگی شود، به راه خود ادامه دهید. موفقیت شما نشان میدهد که این عادتها بسیار خوب هستند. موفقیت به شما میگوید که نیاز دارید به راهی که در پیش گرفته اید ادامه دهید. با مرور و بررسی این عادتها میتوانید به تقویتشان بپردازید. با اینکار به عادتهای خود اجازه میدهید قدرت خود را حفظ کنند. البته این موضوع جنبه دیگری نیز دارد. با مرور و بررسی عادتها، ممکن است در یابید که این عادتها مانع از رسیدن شما به موفقیت میشوند. ممکن است بفهمید که انجام هر روزه آن شرایط را بدتر میکند. اگر جلوی این عادتهای بد را بگیرید قادر خواهید بود عادتهای مثبت و مفیدی را توسعه دهید. زمانی که عادتهای بد خود را شناسایی کردید سعی کنید شرایط را تغییر دهید. کار خود را مورد بررسی قرار دهید و در صورت لزوم شرایط را به نفع خود عوض کنید.
تقویت مثبت به شما کمک میکند انرژی لازم برای انجام کارهای بیشتر را به دست آورید. اینکار باعث میشود نه تنها به انجام کارهای درست خود ادامه دهید بلکه کارهای مثبت دیگری را نیز شروع کنید. اگر بدانید کاری که انجام میدهید باعث ایجاد موفقیت میشود انرژی لازم برای ادامه مسیر را خواهید داشت. بیدار شدن از خواب زمانی دشوار خواهد بود که بدانید هیچ انرژی برای انجام کارهای مثبت ندارید. زمانی که برای تجدید انرژی خود استراحت میکنید بسیار متفاوت تر از زمانی خواهد بود که برای سپری کردن زمان استراحت میکنید. زمانی که از خواب بیدار میشوید و برای انجام کارهای خود هیجان زده هستید و برنامه منظمی برای رسیدن به اهداف خود دارید انرژی بیشتری خواهید داشت. موفقیتهایی که در زندگی به دست میاورید سوخت و انرژی لازم برای آرزوهایتان را فراهم میکند. موفقیتهای موجود به شما انرژی بیشتری میبخشد. موفقیتهایتان مسیر موفقیتهای بیشتر را هموار میسازد. این یک تاثیر عالی و مثبت است. زمانی که به یک موفقیت دست پیدا میکنید برای دستیابی به موفقیتهای بیشتر هیجان زده خواهید بود. به زودی متوجه میشوید که این قانون در زندگی شما جاری شده است. پس هرگز ناامید نشوید و به مسیر خود ادامه دهید. به فکر ایجاد عادتهای مثبت در زندگی خود باشید.
هفته نامه سلامت: علت اصلی نقرس، تجمع اسید اوریک در بدن است که یا بر اثر تولید زیاد این ماده در بدن یا به علت ناتوانی کلیه در دفع آن، ایجاد می شود و به دنبال آن بلورهای این ماده در مفاصل بدن رسوب می کنند.
رسوب بلورهای اسیداوریک در بدن باعث تحریک سلول های ایمنی می شود و به دنبال آن التهاب و درد مفصل ایجاد خواهدشد. شایع ترین مفصلی که معمولا به طور ناگهانی دچار درد و تورم شدید می شود، مفصل شست پاست.
بروز ناگهانی درد و تورم مفصل را «حمله نقرسی» می نامند. ضربات مکرر به این مفصل، مثلا به دنبال راه رفتن طولانی یا توپ بازی کردن، باعث می شود کریستال های اسیداوریکی که قبلا در بافت های مفصل رسوب کرده اند، ناگهان داخل مفصل ریزش کنند و موجب پاسخ التهابی بدن به آن شوند.
این جمله های درد و تورم مفصل شست پا در نقرس معمولا شبانه است زیرا در طول روز به علت وضعیت ایستاده بدن، مایع میان بافتی زیادی در اندام تحتانی و به خصوص پایین ترین قسمت های آن یعنی پاها جمع می شود اما هنگام شب وقتی بیمار دراز می کشد و بدن به حالت افقی در می آید، آین مایع میان بافتی دوباره به حریان خون بر می گردد و از آنجا که مایعات زودتر از اسید اوریک به جریان خون بر می می گردند، غلظت اسید اوریک در پا افزایش می یابد. از طرفی، پاها در شب سردتر می شوند که این سرما به رسوب کریستال های اسید اوریک در مفصل پا کمک می کند و عامل بروز حملات درد و تورم مفصل در شب می شود.
با این مقدمه، در این مطلب به بررسی بایدها و نبایدهای تغذیه ای برای بهبود کیفیت زندگی و کنترل بیماری در افراد مبتلا به نقرس می پردازیم؛ بیماری ای که از قرن ها پیش با زیاده روی در مصرف انواع گوشت مرتبط دانسته شده و بیماری ثروتمندان نامیده شده است. سال ها پیش از اینکه علت ابتلا به نقرس شناخته شود، پزشکان از ایجاد محدودیت در رژیم غذایی برای مدیریت این بیماری استفاده می کردند. سال های زیادی بود که روش های درمانی برای نقرس، با تمرکز بر حذف کردن همه مواد غذایی حاوی پورین (از میزان متوسط تا زیاد) طراحی می شدند. فهرست مواد غذایی ممنوع در گذشته بسیار طولانی بود ولی خوشبختانه امروزه رویکرد تغذیه ای به این بیماری دگرگون شده است.
اصول تغذیه در نقرس
اصول کلی رژیم غذایی مخصوص نقرس، براساس همان توصیه های لازم برای یک رزیم غذایی سالم و متعادل است:
کاهش وزن: اضافه وزن، خطر ابتلا به نقرس را افزایش و کاهش وزن این خطر را کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده اند کاهش کالری های مصرفی و کاهش وزن، سطح اسید اوریک را پایین می آورند و تعداد حملات نقرس را کمتر می کنند. باید توجه داشته باشید کاهش وزن، فشار کلی بر مفاصل را هم کاهش می دهد.
آب: هیدراته نگه داشتن بدن با نوشیدن آب برای افراد مبتلا به نقرس ضروری است زیرا افزاش مصرف آب با کاهش حملات نقرس ارتباط دارد. این افراد باید روزانه 8 تا 16 لیوان (240 میلی لیتری) مایعات بنوشند و حداقل نیمی از آنها باید از آب تشکیل شده باشد. البته بهتر است با پزشک خودتان درباره مصرف مایعات مشورت کنید.
چربی: مصرف چربی های اشباع از منابعی مثل گوشت های قرمز، مرغ چرب و محصولات لبنی پرچرب باید در افراد مبتلا به نقرس کاهش یابد.
پروتیین: پروتیین مصرف روزانه در افراد مبتلا به نقرس باید بین 113 تا 170 گرم باشد و حتما از این منابع تامین شود؛ گوشت قرمز بدون چربی، ماهی و مرغ. البته این افراد می توانند با مصرف لبنیات کم چرب یا بدون چربی، پروتیین بیشتری به رژیم غذایی خودشان اضافه کنند زیرا با کاهش سطح اسید اوریک مرتبط هستند.
سبزی ها و حبوبات دارای پورین زیاد: مطالعات نشان داده اند سبزی هایی با پورین زیاد، خطر ابتلا به نقرس یا تعداد حملات نقرس را افزایش نمی دهند. رژیم غذایی سالمی که بر پایه مقدار زیادی از میوه ها و سبزی ها طراحی شده باشد، می تواند حاوی سبزی های دارای پورین زیاد باشد. مثل مارچوبه، اسفناج، نخودفرنگی، گل کلم و قارچ. در این شرایط، استفاده از لوبیا و عدس که پورین نسبتا زیادی دارند اما منبع خوبی از پروتیین هستند هم منعی ندارد.
منابع پروتیینی خاص: مصرف قسمت های احشایی مثل جگر، قلوه و... برای افراد مبتلا به نقرس ممنوع است زیرا حاوی پوری زیادی هستند و به بالا رفتن سطح اسید اوریک در خون کمک می کنند.
غذاهایی دریایی خاص: بیماران مبتلا به نقرس باید از مصرف غذاهای دریایی حاوی پورین زیاد پرهیز کنند؛ ماهی تن، ماهی خال مخالی، صدف، ماهی کولی، شاه ماهی، ساردین و...
ویتامین C: این ویتامین می تواند به کاهش سطح اسید اوریک در خون کمک کند بنابراین، درباره مصرف مکمل ویتامین C با پزشک خودتان مشورت کنید و در صورت امکان، میزان مصرف این مکمل را به 500 میلی گرم در روز برسانید.
قهوه: بعضی تحقیقات نشان داده اند مصرف قهوه در حد متوسط (خصوصا نوع کافئین دار) می تواند با کاهش خطر ابتلا به نقرس مرتبط باشد. البته نوشیدن قهوه ممکن است برای برخی افراد مناسب نباشد. بنابراین، حتما درباره مصرف قهوه با پزشک مشورت کنید.
گیلاس: شواهد علمی نشان می دهند خوردن گیلاس با کاهش خطر مواج شدن با حملات نقرس مرتبط است.
پیروی از رژیم غذایی مخصوص نقرس می تواند به محدود کردن تولید اسید اوریک کمک کند و دفع آن را از بدن افزایش دهد. اگرچه این رژیم غذایی معمولا غلظت اسید اوریک را در خون به اندازه ای کاهش نمی دهد که بتواند نقرس را بدون نیاز به مصرف دارو درمان کند اما می تواند تعداد حملات نقرس را کاهش دهد و شدت این حملات را محدود کند.
شیوه زندگی در بیماران مبتلا به نقرس
مصرف آب فراوان: نوشیدن آب به مقدار 2 تا 4 لیتر (8 تا 16 لیوان) در روز، باعث می شود اسید اوریک بیشتری از کلیه ها دفع شود. (حتما 1 لیوان آب، قبل از خواب بنوشید زیر این کار به کم شدن اسید اوریک کمک می کند.) دقت کنید منظور نوشیدن آب است نه هر نوشیدنی دیگری. الکل ماده ای است که نوشیدن آن برای بیمار مبتلا به نقرس بسیار خطرناک است و این اشخاص باید از نوشیدن الکل به شدت اجتناب کنند. نوشیدنی های شیرین حاوی فروکتوز نیز برای این بیماران مناسب نیست و بیماری شان را تشدید می کند.
ورزش: کم تحرکی می تواند احتمال بروز حمله های نقرس را افزایش دهد.
کاهش چربی: دریافت پروتیین از منابع لبنیات کم چرب به جای پرچرب.
از پزشکمان چه بپرسیم؟
به افراد مبتلا به بیماری نقرس پیشنهاد می شود قبل از مراجعه به پزشک آماده باشند تا بتوانند پرسش های خود را به دقت و درستی از پزشک خود بپرسند:
• روی یک برگ کاغذ، زمان شروع بیماری و نحوه شروع آن و مفاصل درگیر را به ترتیب یادداشت کنند و هر تغییر ایجاد شده و فواصل دردها را بنویسند تا بتوانند در فرصتی که در اختیار دارند، مشکلشان را با جزییات بیشتری برای پزشک تشریح کنند.
• درمان بیماری به دارو نیاز دارد، بنابراین هر سوالی که ممکن است درباره دارو و تداخلات آن با داروهای دیگری که مصرف می کنند یا عوارض جانبی، دارند، روی کاغذ یادداشت کنند و از پزشک بپرسند.
• درباره اینکه در صورت فراموش کردن یک دوز دارو، چه باید بکنند، بپرسند.
کارشناس: دکتر هانیه زایر رضایی
تنظیم: ندا احمدلو