zoomit.ir - حمیده خادم زاده: متاسفانه افراد زیادی از بیماریهایی چون نارساییهای قلبی رنج میبرند و همین امر سلامتی عمومی آنها را مورد تهدید قرار میدهد. از آنجا که روشهای درمانی نارسایی قلبی تاکنون کارآیی چندانی نداشته محققان با استفاده از راهکار تزریق ژل، گام اول در درمان این بیماری را برداشتند.
بنا به گزارش انجمن قلب آمریکا، سالانه ۷۵۰/۰۰۰ نفر در ایالات متحده دچار حملهی قلبی میشوند و بیش از ۵ میلیون نفر در این کشور با نارسایی قلبی زندگی میکنند که نشانههای آن از خستگی و تنگی نفس گرفته تا مرگ تدریجی است. "جیسون ای. بوردیک" سرپرست یک گروه مطالعاتی و عضو دانشگاه پنسیلوانیا میگوید: "نارسایی قلبی معضل مهمی است که روشهای درمانی چندانی برای مقابله با آن لحاظ نشده است."
درمانهای پیش روی فعلی شامل تغییرات سبک زندگی، مصرف دارو، ایمپلنت یا پیوند قلب است. بوردیک در ادامه توضیح میدهد که روشهای موجود، اغلب پاسخ رضایتبخشی نمیدهند. به خصوص پیوند قلب که امکان انجامش به سختی ممکن میشود. از این رو دانشمندان به دنبال روشهای درمانی دیگری هستند. به عنوان مثال، محققان در دیگر موسسات، با انجام آزمایش بر روی حیوانات، سلولهایی را به بخش آسیب دیدهی قلب آنها تزریق کردند تا آن را ترمیم کنند.
بر اساس این یافتهها، تعداد انگشتشماری از آزمایشگاههای حاضر در حال بررسی اثرات درمانی هیدروژل هستند. بوردیک در این خصوص میگوید: "شناخت روند درمانی این روش امر مهمی به شمار میآید. چرا که این شیوه با روشهای درمانی فعلی تفاوت زیادی دارد." علاوه بر این، بسته به نوع نیاز بیماران میتوان از انواع مختلف هیدروژل استفاده کرد.
در برخی از روشهای درمان حملهی قلبی از عمل جراحی قلب استفاده میشود که در آن قفسهی سینه باز میشود. اما با تزریق دو مادهی هیدروژل به بافت آسیب دیده به وسیلهی یک کاتتر بلند از طریق پوست، میتوان گزینهی عمل جراحی باز را حذف کرد.
بوردیک به همراه دیگر همکاران خود مشغول بررسی این تکنیک مشابه و کم تهاجمی (minimally invasive) هستند. تیم کاری او با شناسایی پارامترهای مفید در درمان بیماران مبتلا به حملهی قلبی، یک گام جلوتر از بقیه قرار گرفته است و در مرحلهی بعدی کار خود، به طراحی هیدروژلها بر اساس دانستههای خود خواهد پرداخت. به عنوان مثال، این گروه هیدروژلی تولید کرده است که پس از تزریق، بین زنجیرههای پلیمر، اتصالهای عرضی برقرار میکند. هیدروژل حاصل از این روش مقاومت بیشتری نسبت به ژلهای بدون اتصال دهندههای عرضی دارد.
هیدروژل معمولی (تصویر سمت چپ) - هیدروژل حاوی اتصال دهندههای عرضی(تصویر سمت راست)
مواد مورد استفادهی این گروه، بر پایهی نوعی مولکول قند روی هیالورونیک اسید (HA) ساخته شده است که به طور طبیعی در بدن تولید میشود. محققان با اتصال گروههای آدامنتان و سیکلودکسترین به مولکولهای HA خواص آن را اصلاح کردند تا ژلها بتوانند از طریق کاتتر جریان پیدا کنند.
ضمن این که با افزودن گروههای تیول و متاکریلات اقدام به مقاوم ساختن هیدروژل کردند. آنها امیدوار هستند که با به پایان رسیدن مراحل شکلگیری هیدروژل و روش انتقال آن، با همکاری یک شرکت سازندهی کاتتر بتوانند این محصول را راهی بازار کنند. طراحی هیدروژل حاوی دارو و سلول، برای ترمیم بافتهای قلبی، از دیگر مواردی است که تیم بوردیک و دیگر گروههای تحقیقاتی روی آن فعالیت میکنند.
ایرنا: ‘کرتین نیتیانداندام’ از منطقه ‘سوری’ در انگلیس معتقد است که روشی برای تبدیل کشنده ترین شکل سرطان سینه سه گانه منفی به یک نوع سرطان سینه قابل درمان، کشف کرده است.
این نوجوان که سال ۲۰۱۵ نیز جایزه ‘نمایشگاه علم گوگل’ را به دلیل ابداع آزمایشی برای تشخیص بیماری آلزایمر کسب کرد، فعالیت در زمینه روش درمانی ابداعی خود را در آزمایشگاه مدرسه انجام داد.
وی در گفت و گو با تلگراف یادآور شد: بیشتر تومورهای سرطانی گیرنده هایی بر سطح خود دارند که به داروهای درمانی مانند تاموکسیفن Tamoxifen می چسبند اما سرطان سینه سه گانه منفی فاقد گیرنده است و بنابراین داروها بر این بیماری تاثیری ندارند.
وی ادامه داد: این چشم انداز برای زنان مبتلا به (سلول های) سرطانی تمایز نیافته ( که در آن سلول ها در یک شکل تهاجمی خطرناک گیر کرده اند) بسیار خوب نیست بنابراین هدف بازگرداندن سرطان به وضعیتی است که قابل درمان باشد.
به گفته نیتیانداندام، پروتیین ID4 در واقع سلول های بنیادی تمایز نیافته سرطان ها را از متمایز شدن (وضعیتی که سلول ها تمایل به رشد و تکثیر آهسته دارند) باز می دارد، بنابراین برای اینکه سلول های سرطانی بتواند متمایز شود باید این پروتیین را مسدود کرد.
این محقق نوجوان ادعا می کند که روشی برای مسکوت نگاه داشتن ژن های تولید کننده پروتیین ID4 کشف کرده است که سرطان را به وضعیت کمتر خطرناک بازمی گرداند.
وی امیدوار است که روش ابداعی وی توجه جامعه دانشمندان را جلب کند تا تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.
برآوردها نشان می دهد که سالانه حدود یک میلیون مورد ابتلا به سرطان سینه در سراسر جهان تشخیص داده می شود که از این میان، ۱۷۵ هزار مورد سرطان سینه سه گانه منفی هستند.
تاریخ انتشار : جمعه ۳ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۱۵
تب در اثر بیماری ها وعوامل مختلف می تواند ایجاد شود و درمان دیر هنگام آن می تواند باعث بروز مشکلات حاد سلامتی در افراد شود.
برای درمان تب ابتدا باید علت آن شناسایی و به پزشک متخصص مراجعه شود اما پس از تشخیص می توان از راهکارهای خانگی برای بهبود زودتر بیماری استفاده کرد:
مصرف مایعات و آب فراوان می تواند باعث کاهش تب و بهبود سریع بیماری در افراد شود و به تنظیم الکترولیت بدن کمک کند.
پوشیدن لباس های راحتی و خنک نیز می تواند به کاهش دمای بدن در فرد بیمار کمک کند. کارشناسان لباس های از جنس پنبه ، کتان و ابریشم را در این زمان توصیه می کنند.
مناسب بودن دمای اتاق و خنک بودن اتاق بیمار هم می تواند باعث کاهش احساس گرگرفتگی و تعریق بدن بیمار شود.
استفاده از پاشویه و یا قرار دادن یک حوله نمدار روی پیشانی فرد به شرط عدم ابتلای بیمار به سینوزیت می تواند باعث سرعت در کاهش تب شود، استحمام با آب گرم به مدت 5 الی 10 دقیقه هم می تواند باعث باز شدن عروق خونی و کاهش تب در بیمار شود.
استفاده از دوزهای مشخص تب بر و داروهای مسکن تحت نظر پزشک نیز در درمان مشکل موثراست، خواب کافی و استراحت و بلند نشدن از تخت خواب هم می تواند باعث سلامت فرد شود.
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
یک داروی تجربی در کارآزماییهای بالینی مرحله سوم در بیماران مبتلا به اماس نتایج مثبتی ایجاد کرده است.
این نکته را یافتههای پژوهش جدیدی نشان میدهد که در ژورنال پزشکی نیوانگلند منتشر شده است.
کارآزماییهای مرحله سوم برای آزمودن کارآیی و ایمنی یک داروی جدید در بیماران انسانی انجام میشوند.
به گزارش سیانان در یک کارآزمایی مرحله سوم بیماران دچار شکل اولیه پیشرونده اسکلروز متعدد یا اماس که داروی تجربی اوکرلیزوماب را دریافت کرده بودند در مقایسه با بیمارانی که دارونما دریافت کرده بودند، علائم پزشکی کمتری داشتند و اسکنهای مغزی هم شواهد کمتری از پیشرفت بیماری را نشان دادند.
در دو کارآزمایی دیگر جداگانه مرحله سوم بیماران مبتلا به شکل عودکننده اماس که اوکرلیزوماب دریافت کرده بودند، در مقایسه با بیمارانی که برایشان اینترفرون بتا- یک آلفا- یک درمان استاندارد اماس تجویز شده بود، میزانهای کمتر فعالیت و پیشرفت بیماری را نشان دادند.
البته پژوهشگران هشدار میدهند که برای تعیین ایمنی و کارآیی این دارو مشاهدات گستردهتر ضروری است.
اوکرلیزوماب در حال حاضر برای تأیید برای درمان هردوی شکل اولیه پیشرونده و شکل عودکننده اماس مرحله بازبینی را میگذارند. بازبینی این دارو برای درمان شکل اولیه پیشرونده بیماری اماس در این سازمان در اولویت قرار گرفته است.
در حال حاضر درمان تأییدشدهای برای شکل اولیه پیشرونده اماس وجود ندارد. حدود ۱۰ درصد از بیماران اماس به این شکل بیماری تشخیص داده میشوند که به جای حملات متناوب به صورت سیر آهسته پیشرونده ناتوانی بروز میکند.
اوکرلیزوماب بهطور انتخابی سلولهای B دارای آنتیژن CD20 را هدف قرار میدهد که نقش اساسی در تولید پادتنهایی دارند که به ماده میلین موجود در غلاف اعصاب حمله میکنند و با آسیب زدن به آنها علائم اماس را به وجود میآورند.
داروهای هدفگیرنده سلولهای B برای درمان برخی سرطانهای خونی و آرتریت روماتوئید به کار رفتهاند.
اوکرلیزوماب از این لحاظ اهمیت دارد، که نخستین درمان هدفگیرنده سلولهای B است که بر هر دو نوع عودکننده و اولیه پیشرونده اماس تأثیربخش است و تنها درمان مؤثر بر شکل اولیه پیشرونده بیماری است.
در حال حاضر ۱۴ دارو برای درمان شکل عودکننده اماس در دسترس است.
تاریخ انتشار : جمعه ۳ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۴۴
استفاده از اشعه لیزر در کنار داروی باکتریایی، در درمان سرطان پروستات بسیار موثر است و کم خطرترین روش درمان به شمار می آید.
در بسیاری از کشورهای اروپائی، برای درمان سرطان پروستات، از اشعه لیزر در کنار داروئی که از باکتری های اعماق دریا گرفته شده استفاده می شود و اینگونه عوارض جانبی آن را تا حد ممکن کم می کنند.
گزارش ها حاکیست؛ برای انجام این تحقیق، 413 مرد مبتلا به سرطان پروستات با این روش درمان شدند و دیگر اثری از سرطان در نیمی از این افراد وجود نداشت.
گفتنی است؛ پیش از این برای درمان بیماران از جراحی یا پرتودرمانی استفاده میشد، که این روش ها با عوارضی نظیر ناتوانی جنسی یا بی اختیاری ادرار همراه بود و در حدود 9 نفر از هر 10 بیماری که با این روش ها درمان میشد دچار اختلال نعوظ میشد.
به همین دلیل بسیاری از بیماران، از درمان با این شیوه های درمانی طفره می رفتند در نتیجه اندازه تومورها، به سرعت رشد می کرد.
پروفسور" مارک امبرتون" استاد دانشگاه لندن معتقد است؛ روش جدید، که همان استفاده از باکتری اعماق دریا است همه چیز را تغییر داد و نگرانی بیماران پروستات را برطرف کرد؛ زیرا باکتری های موجود در اعماق دریا نمی تواند سمی باشند و یا عوارضی به همراه داشته باشند.
پزشکان برای درمان، ده فیبر نوری وارد پروستات کردند به دنبال آن داروی باکتریایی فعال می شود و سلول های سرطانی را از بین می برد.
از نتایج مهم درمان با داروی باکتریایی این است که ناتوانی جنسی و اختلال نعوظ بیش از سه ماه طول نمی کشد و دیگر اثری از عوارض جانبی مصرف دارو مشاهده نمی شود.
خبرگزاری آریا -
پرخوری عصبی اختلال در خوردن است که در آن فرد ابتدا مقدار زیادی غذا میخورد و سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا مصرف ملین یا مدر میکوشد از افزایش وزن خود جلوگیری کند. این شرایط میتواند منجر به ایجاد عوارض حاد و جدی همچون کم آبی در بدن، مشکلات در ریتم قلب و آسیب دائمی به مری شود. این بیماری بیشتر در نوجوانان یا بزرگسالان جوان دیده میشود اما احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد. در ایالت متحده آمریکا، حدود 1.5 درصد از زنان و 0.5 درصد از مردان به این بیماری مبتلا هستند.
نشانهها پرخوری عصبی:معمولا بر اساس گفتههای موسسه ملی سلامت، این بیماری با پرخوریهای مکرر شناخته میشود که معمولا با پاکسازی همراه است. در طول دورههای پرخوری، بیمار حس میکند کنترل خود را بر روی غذا خوردن از دست داده است. به همین خاطر احساس شرمندگی، گناه یا ناراحتی خواهد داشت و سعی میکند رفتار خود را از دید سایر افراد پنهان کند. برای جبران چنین رفتارهایی، بیمار تلاش میکند پاکسازیهای لازم را انجام دهد. این پاکسازی معمولا در برگیرنده استفراغ عمدی، استفاده از ملینها و تمرینات ورزشی شدید است. چنین کارهایی معمولا تنها بعد از وعدههای غذایی بزرگ رخ نمیدهد بلکه فرد سعی میکند این کارها را بعد از یک میان وعده نیز انجام دهد. افرادی که مبتلا به پرخوری عصبی هستند ممکن است از اضافه وزن خود بترسند. آنها فکر میکنند بسیار سنگین تر از وزن واقعی خود هستند. از آنجایی که افراد مبتلا به این بیماری اغلب وزن نرمال و طبیعی دارند، شرایط آنها ممکن است توسط سایر افراد قابل شناسایی نباشد. بر اساس مطالعات انجام شده در سال 2012، حدود 65 درصد از افرادی که مبتلا به پرخوری عصبی بودند وزن طبیعی داشتند و تنها 3.5 درصد از آنها دچار اضافه وزن شده بودند. دوستان و اعضای خانواده ممکن است متوجه این موضوع شوند که افراد مبتلا به پرخوری عصبی بعد از مصرف وعدههای غذایی به دستشویی یا حمام میروند. والدین کودکانی که دارای این اختلال هستند نیز ممکن است متوجه ناپدید شدن حجم بسیار زیادی از غذاها شوند. نشانه دیگر این بیماری، تلاش مکرر افراد برای کاهش وزن است. نشانههای فیزیکی آن شامل اسیب به دندان و لثه، زخم در دهان، چرخه قاعدگی نامنظم و ضربان قلب غیر عادی است.
دلایل ایجاد پرخوری عصبی:هنوز مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد اختلال پرخوری عصبی میشود اما فاکتورهای فرهنگی، روانی و ژنتیک میتواند نقش مهمی در ایجاد آن بازی میکند. وجود مشکلات روانی همچون کمبود اعتماد به نفس و رفتارهایی مانند رژیم غذایی دشوار میتواند خطر توسعه این اختلال را تا حد زیادی افزایش دهد. خطر افزایش پرخوری عصبی در افرادی که مادر یا خواهرشان از آن رنج میبرند نیز وجود دارد. زنان نیز به خاطر فشارهای فرهنگی ممکن است به لاغر شدن روی بیاورند.
تشخیص پرخوری عصبی:تشخیص پرخوری عصبی بعد از معاینه،آزمایش خون و ادرار و ارزیابی روانی انجام میشود. در آزمایش خون و ادرار پزشک متخصص به دنبال تعادل الکترولیتها یا کم آبی خواهد بود. همچنین بررسی قلب، ریهها و استخوانها نیز انجام میشود. از آنجایی که پرخوری عصبی به عنوان یک بیماری روانی در نظر گرفته میشود پزشکان از معیارهای موجود در dsm استفاده میکنند. این راهنما بیان میکند که به منظور تشخیص افراد مبتلا به پرخوری عصبی، باید یک فرد دوره پرخوری و پاکسازی را حداقل به مدت یک هفته و دوره زمانی سه ماهه داشته باشد.
فاکتورهای خطر:زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارند. بر اساس یافتههای مرکز سلامت زنان، حدود 85 تا 90 درصد از بیمارانی که به پرخوری عصبی مبتلا میباشند، خانم هستند. اما این اختلال در مردان نیز میتواند وجود داشته باشد. اختلالات مرتبط با خوردن در میان ورزشکاران همچون ژیمناستها، دوندهها و کشتی گیران بیشتر شایع است.
درمان پرخوری عصبی:غلبه کردن بر پرخوری عصبی به نظر فرایند دشواری می رسد زیرا بیماران به چرخه خوردن و پاکسازی پایبندند. به همین خاطر شکستن چنین چرخه ای بسیار سخت خواهد بود به خصوص اگر درمان به درستی انجام نشود. به طور کلی حدود یک سوم از بیماران بهبود می یابند و یک سوم از آنها همانگونه که قبلا بودهاند باقی میمانند. یک سوم از بیماران نیز در طول زمان بدتر میشوند. درمان پرخوری عصبی شامل ترکیبی از روان درمانی، استفاده از دارو، آموزش تغذیهای و گروههای حمایتی است. مشاوره نیز ممکن است دربرگیرنده درمانهای رفتاری شناختی یا خانواده درمانی باشد. درمان رفتاری شناختی نیز به منظور آموزش افراد برای تشخیص رفتارها و افکار پرخطر مورد استفاده قرار میگیرد. خانواده درمانی نیز برای افراد جوان یا کودکانی که مبتلا به این بیماری هستند استفاده میشود. خانواده درمانی بر روی حمایت خانواده و والدین تکیه دارد. گروههای حمایتی برای افرادی که مبتلا به پرخوری خفیف هستند و مشکلات سلامتی دیگری ندارند مفید است.برخی از افراد ممکن است برای ادامه درمان خود از مراکز موجود کمک بگیرند.داروهای ضدافسردگی نیز برای درمان هر نوع افسردگی یا اضطراب مرتبط با پرخوری عصبی تجویز میشود. متخصص تغذیه نیز می تواند در توسعه رژیم غذایی سالم و بهبود عادتهای خوردن به فرد کمک کند.برای بیمارانی که وزن بسیار کمی دارند، متخصص تغذیه برنامه ای را برای بازگشت به وزن نرمال و طبیعی ایجاد میکند. برخی از اوقات ممکن است بیمار برای تصحیح عدم تعادل الکترولیتها در بیمارستان بستری شود. البته طول بستری شدن تنها یک یا دو روز است. خانواده یا دوستانی که متوجه نشانههای پرخوری عصبی در یک فرد میشوند باید هر چه سریع تر او را نزد پزشک متخصص ببرند.
دانش > پزشکی - ایرنا نوشت: تازه ترین تحقیقات نشان می دهد خوابیدن در 24 ساعت نخست پس از حوادث ناگوار به پردازش حافظه افراد بسیار کمک می کند و در نتیجه، علائم اختلال استرسی پس از سوانح را به حداقل می رساند.
یک حادثه ناگوار بعضی اوقات می تواند افراد را درگیر استرس طولانی مدت و عوارض آن کند.
اختلال استرسی ناشی از آسیب های جسمی یا روانی PTSD به واقع واکنش طولانی و مستمر به حوادثی همچون مرگ ناگهانی یکی از عزیزان، یک حادثه ناگوار و یا حمله خشونت آمیز است.
وقتی حادثه ناگواری اتفاق می افتد، گذر از احساسات منفی به مرور اتفاق می افتد و خاطرات ناراحت کننده به تدریج کاهش می یابند، اما در افرادی که دچار اختلال استرسی ناشی از آسیب های جسمی یا روانی شده اند، ممکن است این اتفاق رخ ندهد.
علائم ابتلا به این اختلال دقیقا پس از وقوع آسیب ها بروز نمی کند، بلکه احتمال دارد در طول چند ماه و یا حتی سال ها بعد فرد مبتلا ناخواسته صحنه های دردناک را به یاد آورد و خواب های بد و ترس های به ظاهر غیرمنطقی را تجربه کند.
اما براساس نتیجه مطالعه محققان دانشگاه زوریخ در سوئیس که در مجله Journal Sleep منتشر شد، خوابیدن پس از یک حادثه ناگوار می تواند به پردازش خاطرات و بازیابی سلامت روان فرد کمک کند.
این محققان معتقدند که یافته آنها احتمالا می تواند جایگزینی برای دارو درمانی باشد.
در این مطالعه، 65 داوطلب زن دو فیلم ویدئویی را که یکی خنثی و دیگری بسیار ناراحت کننده بود، تماشا کردند. پس ازتماشای فیلم ها این گروه به مدت 24 ساعت در آزمایشگاه ماندند. در این مدت نیمی از شرکت کنندگان خوابیدند و نیم دیگر بیدار ماندند. وضعیت خواب گروه اول توسط دستگاه ثبت امواج الکتریکی مغز EEG ثبت شد.
شرکت کنندگان در طی چند روز بعد، خاطرات و مرور ناخواسته صحنه های دردناکی را که دیده بودند، نوشتند.
در حقیقت طی این مدت، همه شرکت کنندگان خاطراتی را به ناگاه به یاد می آوردند و همین امر موجب بروز مجدد احساسات منفی در آنها می شد.
اما افرادی که پس از تماشای ویدیوها خوابیده بودند، خاطرات ناگوار کمتری داشتند و از شدت تلخی خاطرات آنها کاسته شد؛ این نتایج نشان می دهد خوابیدن پس از حوادث ناگوار اثر اختلال استرسی ناشی از آسیب های جسمی یا روانی را کاهش می دهد.
به گمان محققان، خوابیدن یا ارتباط احساسات با حافظه را ضعیف می کند و یا خاطرات را در متن قرار می دهد و پس از پردازش، به عنوان اطلاعات ذخیره می کند.
5454
خبرگزاری آریا -
همه ما با این مورد آشنا هستیم. حتما شما نیز در زندگی خود برای یکبار هم که شده با سرفههای شبانه از خواب بیدار شده اید. اما زمانی که یک کودک در شب سرفه میکند، تشخیص مشکل و دلیل ایجاد آن بسیار دشوار خواهد بود. در این مقاله قصد داریم دلایل بروز این سرفه را با هم مرور کنیم و روشهایی برای درمان آن بیان نماییم. پس همراه ما باشید.
دلایل سرفه شبانه:سرفههای شبانه به عنوان یک موضوع طبیعی در کودک در نظر گرفته نمیشود. در بیشتر موارد چنین سرفههایی به خاطر موقعیت خواب نامناسب بدتر میشود. سرفههای شبانه ممکن است نشان دهنده مشکلات متعددی در بدن باشد. زمانی که سرفه برای اولین بار در شب آغاز میشود ممکن است به خاطر مخاطی باشد که از رفلاکس ایجاد میشود. اگر کودک شما مریض است، سرفه کردن به تنهایی میتواند گلو و مسیرهای فوقانی را از مخاط و گرفتگی پاک کند. دلیل دیگری که برای سرفه وجود دارد شرایطی به نام ریفلاکس معدهای مروی یا ریفلاکس گاستروازوفاژیال(به معنی آسیبهای موکوزی و نشانههای مزمن در اثر بازگشت غیرعادی محتویات و اسید معده به مری است) باشد. اما مهم ترین چیزی که باید در مورد سرفه مد نظر داشته باشید این است که آیا چنین سرفه ای مرتبط با ریه است یا خیر. اگر سرفه از طرف ریه آغاز میشود، نشانههایی همچون مشکل در تنفس مشهود خواهد بود. شکم به طرف درون میرود و سپس بیرون می اید.عضلات بین دندهها نیز با هر تنفس منقبض خواهد شد. گلو نیز با هر بار نفس کشیدن به داخل و خارج میرود و سوراخ بینی باز و بسته میشود. اگر چنین نشانههایی در کودک وجود داشت، سرفه معمولا به خاطر ترشحات پشت بینی است و میتوان آن را با پاک کردن مسیرهای هوایی فوقانی هدف قرار داد و معالجه نمود.
درمان سرفههای شبانه:برای سرفههایی که مربوط به سرماخوردگی است:اگر سرفه کودک شما به خاطر سرماخوردگی است و به اندازه ای است که می تواند او را از خواب بیدار کند، میتوانید از روشهای متعددی برای تسکین درد استفاده کنید. مسیرهای هوایی کودک خود را با استفاده از قطره سالین که بدون نسخه تجویز میشود پاکسازی کنید یا از اسپری سالین استفاده نمایید. همچنین میتوانید از یک پزشک متخصص بخواهید با استفاده از فرآیند مکش محتویات مسیر بینی را پاکسازی نماید. اینکار با ابزارهای مخصوصی انجام خواهد شد. مطمئن شوید که اتاق کودک خود را به اندازه کافی مرطوب نگه میدارید. این امر به کودک شما کمک میکند مسیر هوایی نرم تر و بهتری داشته باشد.کودکانی که زیر 12 ماه هستند و سرفه آنها به خاطر سرماخوردگی است را می توان با یک قاشق چایخوری شربت ذرت درمان کرد. داروهای سرماخوردگی همچون سرکوب کنندههای سرفه و ضداحتقانها، کارساز و موثر نخواهند بود و میتواند برای کودکان زیر 2 سال خطرناک باشد. fda پیشنهاد میکند که از مصرف محصولات بدون نسخه سرماخوردگی و سرفه برای کودکانی که زیر 2 سال قرار دارند خودداری شود. اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده باشد،میتوانید بالش اضافی زیر سرش قرار دهید. بلند کردن زیر سر میتواند به پاکسازی مسیر بینی کمک کند.
برای سرفههایی که مرتبط با رفلاکس هستند:اگر سرفه کودک شما به خاطر رفلاکس اسید معده به مری (gerd) است، قوام دهنده در فرمول یا داروهای آنتی اسید ممکن است کارساز و موثر باشد. قوام دهنده در فرمول به والدین اجازه میدهد با مقدار کالری اندک، فرمول کمتری در اختیار کودک قرار دهند. آنتی اسید تجویز شده از طرف پزشک نیز میتواند برای درمان رفلاکس مورد استفاده قرار گیرد. مهم نیست دلیل ایجاد سرفه چه چیزی است. اگر سرفه کودک شما بیشتر از چند هفته طول بکشد یا با مواردی همچون تب، تنگی نفس، تنفس تند همراه باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
برای سرفههایی که مرتبط با ریه هستند:اگر فکر میکنید سرفه کودک شما به خاطر مشکلات ریوی است، باید این وضعیت را جدی بگیرید. در این شرایط با یک پزشک مشورت کنید تا بتوانید بهترین درمان موجود را اتخاذ نمایید.
درد لگن در بارداری یکی از دردهای شایع بارداری است.علت درد لگن در بارداری جدایی سمفیز لگنی است. با راه های درمان درد لگن در بارداری آشنا شوید
در انتهای بارداری ممکن است با دردی در ناحیهی زیر شکم و بالای ناحیهی تناسلیتان مواجه گردید. شما احتمالا به "جدایی سمفیز لگنی" مبتلا شدهاید؛ این مشکل اگرچه برای فرزندتان خطری در پی ندارد ولی میتواند برای شما بسیار دردناک باد. استخوان لگن شما تقریبا دور قسمت پایینی شکمتان قرار گرفته است. فاصله بین دو لبه جلوی لگن توسط یک غضروف انعطاف پذیر به نام سمفیز ناحیه تناسلی (PS) پر شده است. این غضروف مانند یک لاستیک کش میآید تا بتواند فضای کافی را برای رشد جنین در درون رحم شما فراهم کند. در موارد نادر، غضروف PS آنقدر کش میآید که منجر به باز شدن آن از هم میگردد. خانمهایی که با کشیدگی غضروف PS مواجه میشوند معمولا در راه رفتن و بخصوص بالا رفتن از پلهها با مشکل مواجه میشوند.
هورمونهای آزاد شده در بارداری به بافتهای همبند مادر اجازه میدهد تا شل و نرم شوند. لزوم شل شدن این عضلات و بافتها کمک به انجام فرایند زایمان میباشد؛ به گونهای که نوزاد به هنگام زایمان به راحتی میتواند در درون بدن مادر جابجا شود. بخشی از درد و ناراحتی احساس شده توسط مادر ناشی از درد پایین کمر، تغییرات در وضعیت قرارگیری بدن و سنگینتر شدن رحم است.
یکی دیگر از دلایل درد در استخوان لگن در بارداری، افزایش فشار بر عصب سیاتیک میباشد. دو عصب سیاتیک موجود در بدن از پایین کمر تا مچ پاها کشیده شدهاند. فشار رحم در اثر بزرگ شدن بر روی این اعصاب باعث ایجاد درد و ناراحتی در کفلها، لگن و رانها میشود. به این عارضه درد سیاتیک در بارداری گفته میشود. با نزدیک شدن به موعد زایمان، با تغییر وضعیت نوزاد در رحم این فشارها بر روی اعصاب کاسته شده و احساس درد در عضلات کاهش مییابد. با وجود شایع بودن درد سیاتیک در بارداری بهتر است پزشک شما از وجود این درد مطلع گردد؛ زیرا این درد میتواند به علت عارضههای جدی دیگری نیز بوجود آید.
استراحت، گرما و استفاده از کمربندهای مخصوص بارداری میتواند منجر به آسودگی از درد گردد. اگر درد شما بسیار زیاد باشد احتمالا پزشکتان شما را به یک متخصص فیزیوتراپی معرفی مینماید. استفاده از فیزیوتراپی و طب فیزیکی و توانبخشی راهی موثر و قابل اطمینان برای تسکین و کاهش درد لگن در بارداری میباشد.
تنظیم مهرهها: تنظیم مهرهای (ردیف کردن مهرهها)، خصوصاً برای مفصل ساکروایلیاک (باسن) باعث تسکین درد لگن در بارداری میشود. در طول بارداری روش انجام توانبخشی و طب فیزیکی به شکلی مطابق شرایط مادر اصلاح میشود که تعادل لگن بهبود یافته و فشار وارده بر ستون مهرهها و خصوصاً مفاصل و رباطهایی که در آخر دوره بارداری بیشترین بار روی آنها قرار میگیرد کاهش یابد.
انجام ماساژ: یکی دیگر از روشهای کاهش و تسکین درد لگن انجام ماساژهای مخصوص دوران بارداری است. ماساژ باعث شل کردن تمام عضلات درگیر در فشار میشود و از استرس نیز میکاهد. یک متخصص آموزش دیده در خصوص انجاما ماساژ در دوران بارداری، محل دقیق نقاط دردناک بدن مادر باردار را میشناسد و تکنیکهای خود را مطابق با مدت بارداری او تعدیل میکند.
اغلب، انجام تنظیم کایروپراکتیک در طول بارداری و چند ماه بعد از آن آسانتر است، زیرا در این دوران هورمونهای شل کنندهای ترشح میشود که با تأثیرگذاری بر رباطهای لگن باعث میشوند که در موقع زایمان لگن از هم باز شود. البته، این هورمونها بر تمامی رباطهای موجود در بدن تأثیر میگذارند.
صبور باشید: این درد تنها چند هفته پس از تولد فرزندتان و همزمان با برگشتن غضروف PS به محل قبلیاش برطرف میگردد.
تهیه و ترجمه: مجله اینترنتی ستاره
تشخیص اوتیسم خفیف به مراتب سختتر است زیرا علایم آن محدودتر و خفیفتر از اوتیسم شدید است. تشخیص به موقع آن کمک زیادی به درمان بیماری میکند.
مهمترین نشانه کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم عدم توانایی لازم برای برقراری ارتباط کلامی و عاطفی با دیگران است. اختلال اوتیسم دارای طیف گستردهای بوده و از اوتیسم خفیف و شدید متغیر است. شیوع این بیماری در پسران 4 تا 5 برابر دختران بوده و علت اصلی آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است.
اختلال طیف اوتیسم در سنین مختلف تغییر میکند و برخی نشانهها در برخی کودکان زودتر و در برخی دیرتر بروز میکند. اما به طور معمول تاخیر در برخی از مهارتها از 15 ماهگی قابل مشاهده است. هرچند علایم و شدت بیماری اوتیسم در افراد مختلف، متفاوت است، اما همه انواع اوتیسم بر توانایی برقراری ارتباط کودک با دیگران تاثیر میگذارد.
نشانههای هشدار دهنده:
در ۱۲ ماهگی، هنوز چیزی نمیگوید (حتی کلمات ناواضح)، ارتباط چشمی ندارد و به صدای پدر و مادر واکنش نشان نمیدهد، اشاره نمیکند و لبخند دیگران را با لبخند پاسخ نمیدهد.
در ۱۶ ماهگی، یک لغت هم نمیگوید.
در ۲۴ ماهگی، دو لغت نمیگوید.
از دست دادن تکلم و یا مهارت های اجتماعی در هر سنی
سن طلایی درمان بیماری اوتیسم تا قبل از ۵ سالگی است. هر چه در سن پایینتری بیماری اوتیسم تشخیص داده، بازتوانیها شروع شود و آموزشهای لازم، به موقع به کودک داده شود احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که کودکان مبتلا به بیماری همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.
اگر کودک از طرف شما و یا دکتر مخصوص خود مظنون به بیماری اوتیسم باشد باید برای تشخیص قطعی توسط یک روانشناس، روانپزشک و یا یک متخصص رشد اطفال معاینه شود.
روشهای درمانی اوتیسم عبارتند از:
دارو درمانی
کاردرمانی و گفتار درمانی
رژیم غذایی و استفاده از شیر شتر در درمان اوتیسم خفیف
در درمان اوتیسم خفیف یا شدید تشخیص به موقع و استفاده همزمان از تمام راهکارهای درمانی بهترین نتیجه را به دنبال خواهد داشت.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره