قیمت : 12800 تومان
قیمت : 12800 تومان
قیمت : 14800 تومان
قیمت : 14800 تومان
ماهنامه دیار - مجید عسگری پور: هم ایرانی اند، هم اروپایی، هم فارسی می دانند، هم ترکی؛ صورتشان، هم شبیه آریایی هاست، هم شبیه گلادیاتورها و وایکنیگ ها، قدشان بلند است و مهربانی شان همچون محبت مردم ایل به مهمان ها. مسلمان شیعه اند، کارشان دامداری و کشاورزی؛ به سبک همه روستاییان، مرغ، خروس و غاز هم نگه می دارند؛ بعضی زن ها که هنرمندتر از دیگرانند نیز خودشاننان می پزند و در مشک؛ دوغ و کره می گیرند و پنیر و ماست می بندند.
این مردم یک راز دارند، یک نکته مبهم تاریخی که مرموزشان می کند. مردم روستای «زرگر» زبان مادری شان «ورمانو» است؛ به زبانشان زرگری هم می گویند، اما نه از آن زرگری هایی که بعد از هر حرف، «زن» می گذارند و زبانشان می شود «دزرزوز». داستان زبان رومانو بیشتر شبیه افسانه است.
مسافرانی از فرانسه و انگلیس
بچه های تحصیلکرد زرگر چند سال پیش چند لغت به زبان رومانو در اینترنت منتشر کردند و از تمام مردم دنیا خواستند که اگر این لغات را می شناسند به ایران بیایند. چند ماه، بعد سه مسافر از فرانسه و انگلیس به روستای زرگر آمدند و در حالی که شادی کنان، ساز و دهل می زدند از این که همزبان هایشان را در ایران پیدا کرده اند دست از پا نمی شناختند.
زرگری ها می گویند این سه مرد از تجار بزرگ کشورشان بودند که ایتام زیادی را حمایت می کردند و اهل کار خیر بودند؛ اما تعجب می کردند از این که زرگرهای ایران، زبان رومانو را با زبان فارسی و ترکی آنچنان آمیخته اند که اصالت زبان به آن شکل در اروپا تلفظ می شود از بین رفته است. رومانوهای اروپایی متعجب بودند از این که چرا رومانوهای ایران مثل 18 هزار همزبان شناخته شده خود در اروپا، تشکیات و در نشست سالانه آنها در ترکیه حضور ندارند.
رومانوها حتی آنها که تشکیلات منظمی دارند، آواره اند. این مردم معلوم نیست که از چه سرزمینی آمده اند و چه اتفاقی افتاد که در جهان پراکنده شدند. «سرهنگ» از بقیه مردم آبادی به تاریخچه رومانوها مسلط تر است. او خودش در زمان جنگ ایران و عراق، چند بی سیم چی زرگر داشت که پیام های بسیار مهم را به آنها می سپرد تا عراقی ها از آن سر در نیاورند؛ که سر هم در نمی آوردند و عاقبت نیز نفهمیدند این زبان چه زبانی است.
سرهنگ می گوید هیچ کس غیر از زرگرها از زبان رومانو سر در نمی آورد و هیچ کس مطمئن نیست این مردم از چه آب و خاکی ریشه گرفته اند؛ اما روایتی هست که می گوید رومانوها طایفه ای هستند که قرن ها پیش از مرزهای شمال ایران وارد شده اند و چون زندگی عشایری داشته اند در بخش های مختلف ایران پخش شده اند و به تدریج یکجانشین شده اند و کشاورزی و دامداری را پیشه خود کرده اند.
روایتی دیگر اما می گوید رومانوها اصالتا ایرانی اند و به خاطر شجاعت شان، جزو سربازان قزلباش شاه عباس صفوی بوده اند. عده ای نیز معتقدند چون زرگرها جنگجو و دلیرند هیچ وقت با حکومت های وقت، سر سازش نداشته اند و برای این که حکومت ها از خطرشان مصون باشند آنها را در دنیا پخش کرده اند؛ هرچند این عده نمی گویند که چه حکومتی، در چه زمانی و از کدام سرزمین چنین تصمیمی گرفته است.
برای همین زرگرها همیشه دو به شک زندگی می کنند؛ آنها گاه خودشان را مردمانی از کشور رومانی می دانند و گاه از یونان و گاه زبان رومانو را ملاک قرار می دهند تا بگویند ریشه در کشور ایتالیا دارند. معتقدان به این روایت می گویند که در جنگ ایران و روم، 400 نفر از رومانوها به دست پادشاه ایران اسیر شدند، اما چون اندام های ورزیده و قوی داشتند مورد عفو پادشاه قرار گرفتند و در نزدیکی قزوین ساکن شدند.
اگر مهمان عزیز کرده باشی، زرگرها در بدو ورود برایت «آیرانه سی» می آورند. ایرانه سی یعنی دوغ؛ آن هم دوغی خنک شده با تکه های یخ که یک قاشق غذاخوری پُر رویش کره است و هر مهمانی نصیبش نمی شود.
نکته: افسانه ها می گوید مردم روستای زرگر از بقایای کولی های اروپا هستند، اما چون ماهیت این افسانه ها روشن نیست، زرگرها خودشان را ایرانی می دانند؛ هرچند به زبان رومانو سخن می گویند. وقتی زرگرها به زبان رومانو با هم حرف می زننند فردی که شنونده است، حتی کلمات را هم تشخیص نمی دهد، چه رسد به معنی شان؛ اما اینها که مردمی با محت مردمان ایل اند، سرعت حرف زدنشان را کم و شمرده شمرده کلمات را ادا می کنند تا غیررومانوها هم چیزی فهمند. «قمیل» همان «کمل» انگلیسی ها و شتر ما فارسی زبان هاست که زرگرها «ک» آن را «ق» تلفظ می کنند
«فاملا» هم همان «فمیلی» انگلیسی زبان هاست که ما به آن خانواده می گوییم. «پیری» و «سمنتی» هم می شود ادویه و فلفل و سیمان که دیکته و تلفظش شباهت زیادی به کلمات انگلیسی دارد. زرگرها زبانشان را هم به حروف لاتین می نویسند؛ شاید برای همین است که اصرار دارند بگویند اجدادشان مردم از مردمان رم بوده اند.
وفاداری به خانواده، عشق به وطن
زنی که شوهرش می میرد هرگز ازدواج نمی کند. مردی نیز که همسر دارد هرگز به سراغ زنی دیگر نمی رود و اگر کسی خلاف کند، از روستا طرد می شود. یعنی اگرچه جمسش در روستاست، اما کسی اعتنایی به او نمی کند. این رسم زرگرهاست که مردمش خیلی روی آن تعصب دارند. آنها نه اهل طلاق اند و نه اهل بی وفایی و خیانت؛ این هم یک رسم برآمده از ایل است. در زرگر زیاد اتفاق افتاده که زنی شوهرش را در جوانی از دست بدهد و چند بچه قد و نیم قد یتیم برایش بماند، اما زن ها هیچ وقت به فکر ازدواج دوباره نمی افتند و به پای بچه هایی می نشینند که از شوهر به جا مانده اند؛ شاید برای این که می دانند تعصبات زندگی ایلی نمی گذارد آنها تنها و بی کس بمانند.
مردهای زرگر هم برای ازدواج مجدد و چند همسری، مثل مردهای دیگر دنیا، توجیه نمی آورند و زیرکی نمی کنند چون زرگر بودن به آنها وفاداری را دیکته می کند. با این که جوان های زرگر از لباس پوشیدن و آب و رنگ زندگی تهران ها تقلید می کنند، عقایدشان هنوز زرگری است. آنها به باورهای قومی شان احترام می گذارند و با این که کمتر از گذشته با هم روستاییان شان وصلت می کنند، اما از زبان، خط و اصالتشان همچنان دفاع می کنند.
سرهنگ می گوید جوان های زرگر چون از بیماری های ارثی و مادرزادی می ترسند کمتر با دختران و پسران هم روستا ازدواج می کنند اما حتی وقتی با غریبه ها وصلت می کنند باز هم از زبان رمانو حفاظت کرده و نسل به نسل منتقلش می کنند. زرگر تنها روستای رومانو زبان ایران است که زبان زرگری را زنده نگه داشته و سرنوشتش مثل نسل فراموش شده رومانو در شهریار، قوچان، بیله سوار و خوی نشده است.
با این که افسانه ها، زرگرها را به سرزمین های دور و نزدیک نسبت می دهد و آنها را به نقاطی از اروپا مربوط می کند، اما با این حال آنها عاشق ایرانند و خودشان را ایرانی می دانند (به طور حتم رمز ماندگاری آنها نیز همین است) اگرچه آنها صورتشان هم شبیه آریایی هاست و هم شبیه گلادیاتورها و وایکینگ ها، ولی آنها هرجا که باشند با همان خط لاتین شان می نویسند: meen iranisom (من ایرانی هستم). Kato dayatar oyolom (اینجا از مادر متولد شدم) و irani boot manga (و کشورم را دوست دارم).
دکتر انوشیروان محسنی بندپی،چهارشنبه در کنگره سه روزه توسعه مطالعات اجتماعی در شیراز اظهار داشت:تحصیلات پایین و خشونت خانگی از مولفه های مهم اجتماعی است که به اختلالات روانی و افسردگی می انجامد و باید با مداخلات سلامت و تخصصی کنترل و پایش شود تا به سلامت بیشتر جامعه بینجامد.
وی با بیان اینکه زنان یک و سه دهم درصد بیشتر از مردان در معرض افسردگی و بیماریهای روانی قرار دارند، گفت:این اختلالات در استان های مختلف کشور متفاوت است، برخی مناطق تا 36 درصد هم اختلال روانی و افسردگی دارند در برخی از استان ها هم این نسبت به 9 درصد می رسد .
رئیس سازمان بهزیستی گفت:وسواس، افسردگی و نارسایی های خلقی مهمترین اختلالات روانی است که نیاز به مداخله و پایش دارد، در این زمینه مسایل درآمدی و فقر هم موثر است، مطالعات نشان می دهد که تهران 6 برابر سیستان و بلوچستان درآمد سرانه دارد ، درآمد سرانه در استان های حاشیه ای غرب کشور نیز پایین است،این موارد می تواند به افزایش اختلالات روانی و افسردگی بینجامد.
محسنی بندپی به پیر شدن جمعیت کشور اشاره کرد و گفت : افزایش متوسط سن نیز می تواند در سلامت روان تاثیر داشته باشد ، بر اساس مطالعات تا سال 2050 جمعیت زیر 15 سال و جمعیت بالای 60 سال در کشور ما برابری می کند، این موضوع نشان می دهد که باید برای قشر سالمند هم تدبیر بیشتر داشت و برای جلوگیری از افسردگی و اختلالات روانی این قشر هم برنامه ریزی کرد.
وی بیان داشت:شیوه افسردگی در دهک های 10 تا 15 سال جامعه هم مشهود است ، شیوع بیماری در این دهک جامعه شاید تا دو و نیم برابر سایر دهک ها باشد که باید برای این موضوع برنامه داشت.
این مقام مسئول وجود دو میلیون و 600 هزار زن سرپرست خانوار در کشور را یادآورشد و گفت: یک میلیون و 800 هزار نفر در این طیف زنانی هستند که همسرانشان فوت شده است، 350 هزار نفر همسر از کار افتاده دارند و250 هزار نفر از آنان از همسر خود طلاق گرفته اند و 135 هزار نفر از زنان سرپرست خانوار ازدواج نکرده اند.
رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت:مطالعات نشان می دهد که افراد بیوه یک و نیم برابر بیشتر از سایر افراد دارای اختلالات روانی می شوند.
این ریگزار یکی از دشوارترین مسیرهای کویرنوردی است و پیش از سفر او گزارشی درمورد عبور از این کویر موجود نیست.
پارسا که مقیم سانفرانسیسکو است در باشگاهی در شهر برکلی، در حاشیه خلیج سانفرانسیسکو کار دریانوردی را آغاز کرده و سال 87 نخستین سفر دریاییاش را انجام داده است.
او پژوهش بسیاری بر دریانوردی بادبانی سنتی ایران داشته و در همین باب کتاب «بادبانهای جنوب» را نگاشته است.
پارسا شاید تنها ایرانی است که اخبار دریانوردی بادبانیاش در مسیرهای طولانی به ما رسیده و سفرش در اقیانوس اطلس یک هفته پیش به پایان رسیده است و شاید دیگر میتوان به او گفت «دریانورد مقیم سانفرانسیسکو»؛ کسی که به قول رضا حائری، روزنامهنگار و مستندسازی که سالها پیگیر فعالیتهای او بوده، تحقق رؤیای سفر عمودیاش را در قالب سفرهای افقی در کویر و دریا میجوید.
از اینرو با وی گفتوگویی را درباره سودای این ماجراجویی و رنج و لذت سفرش انجام دادهایم که در ادامه میخوانید:
چه چیزی جرقه شروع دریانوردی برای شما بود؟
جرقهای در کار نبود و از بچگی در فکر دریانوردی بودم. کمتر از 10 سال پیش فرصتی شد تا در شهر برکلی قایقرانی بادبانی را یاد بگیرم. اعضای باشگاه قایقرانی میپرسیدند وضعیت قایقرانی بادبانی در ایران چطور است و من میگفتم هیچ امکاناتی نداریم و اثری از این نوع قایقرانی آنجا نیست. تعجب میکردند و میگفتند این همه دریا و آب دارید چطور قایقرانی بادبانی ندارید؟! فکر کردم این همه ذکر سفر دریایی و ناخدا و ملاح و کشتی و غیره در ادب فارسی خود نشانه رواج دریانوردی، حداقل در جنوب ایران بوده است. بر آن شدم تا به جنوب بروم و ببینم آثار و بقایا و خاطراتی از دوره کهن دریانوردی ایران باقی است یا نه. به بندر کنگ در کرانه خلیج فارس رسیدم و با دریایی از تجربه و اطلاعات روبهرو شدم. پنج سال رفتم و آمدم و کتابی درباره دریانوردی بادبانی در جنوب ایران نوشتم.بعد فکر کردم حیف است این سنت فراموش شود و باید کاری کرد. دیدم با سفرهای اقیانوسی هم خودم به خیالات کودکی میدان میدهم و هم کارم ممکن است توجه ایرانیان را جلب کند و به فکر حفظ این سنت بیفتند. 6 سال پیش چند بار در اقیانوس آرام سفر کردم. و همین هفته پیش توانستم اقیانوس اطلس را طی کنم. فکر نمیکنم ایرانیان زیادی این تجربه کاری که من کردهام را داشته باشند.
با قایق خودتان سفر میکنید؟
خیر، برای انجام این نوع سفرها وبسایتهایی وجود دارد، کسانی که قایق دارند مسیر خاص مد نظر را در آن سایتها اعلام میکنند، افرادی که قایق ندارند و هدفشان طی کردن همان مسیرهاست با آنها تماس میگیرند.
من دائم این سایتها را تعقیب میکردم و با عدهای از صاحبان قایقها تماس میگرفتم، چند مسیر در ذهنم بود که یکی از آنها همین سفر آخر در اقیانوس اطلس بود. پیش از آن چند سفر دیگر رفتم.
سال 2008 طی10 روز از کالیفرنیای شمالی در اقیانوس آرام به کالیفرنیای جنوبی و در همان سال از کالیفرنیای جنوبی به مکزیک سفر کردم و در سال 2010 طی 28روز از مکزیک به پولینزی فرانسه (مجمعالجزایری در وسط اقیانوس آرام که در شمال آن بمبهای اتمی فرانسه را آزمایش میکردند) رفتم.
هماهنگی این سفرها چگونه است؟ پیش از سفر چگونه با همسفرها آشنا میشوید؟
این سفرها اینطور نیست که هروقت اراده کنی انجام شود، جور شدنش مراحل مختلفی دارد، اول از همه باید کسی را بیابی که قصد رفتن در مسیر موردنظر تو را داشته باشد، بعد از تماس باید با هم آشنا شوید که معمولاً از طریق ایمیل و اسکایپ این آشنایی صورت میگیرد. درواقع یک ارزیابی اخلاقی و ظاهری بین متقاضی و صاحب قایق انجام میشود که بفهمند آیا مقدور هست مدتی را همسفر باشند یا نه. یکبار در هند با یکی از قایقداران قرار سفری گذاشتیم و با یک دوست فیلمساز که تا آنموقع دریانوردی نکرده بود راهی هند شدیم. قرار بود به سمت اندونزی در شرق برویم. مسیر کوتاه نبود و قرار بود حدود چهل روز همسفر باشیم، صاحب قایق بسیار بینظم بود و به همین خاطر آماده کردن قایق در بندرگاه یک ماه طول کشید، به همین خاطر دیگر به او اعتماد نکردم و سفر منتفی شد.
شناخت از دیگر همسفران هم معمولاً در طول مسیر اتفاق میافتد، مثلاً در این سفر آخر یک همسفر گیاهخوار داشتیم که خرده فرمایش های او همه ما را اسیر کرده بود. هم نمیتوانستیم غذای درستی بخوریم و هم در باب فواید گیاهخواری مدام نصیحتمان میکرد. (با خنده) مطمئناً برای سفرهای بعدی نخستین چیزی که چک خواهم کرد این است که همسفر گیاهخوار نداشته باشم.
آیا زنان هم در این رشته فعالاند؟ با ناخدایان زن هم برخورد داشتهاید؟
دریانوردی بادبانی کاری غریب و ماجراجویانه است، ولی در بسیاری از کشورهایی که دریا دارند به اندازه دوچرخهسواری رایج است و دختر و پسرها با خانواده خود به سفرهای اینگونه بسیار میروند و برای همین دریانوردی زنان و مردان چه از نظر انگیزه و چه روش فرقی نمیکند. زنان بسیاری هستند که از خود قایق دارند و درواقع ناخدا هستند. یکی از همسفران ما در همین سفر آخر دختری اسپانیایی بود.
سفر اخیرتان چگونه فراهم شد؟
در سایتی قایقی که قصد داشت در مسابقه قایقرانی بادبانی از جنوب فرانسه به جنوب ایتالیا شرکت کند را یافتم و به او پیوستم. پس از اتمام مسابقه صاحب قایق که جوانی باتجربه ومنضبط بود پیشنهاد سفر دور دنیا را داد. او میخواست از جنوب فرانسه دریای مدیترانه را ترک کند، اقیانوس اطلس را طی نماید و به قاره امریکا برود، سپس از تنگه پاناما عبور کند و وارد اقیانوس آرام شود و به پولینزی فرانسه و از آنجا به خود فرانسه برود. من هم با بررسی برنامههایم دیدم از آفریقا میتوانم به آنها بپیوندم و اطلس را با هم طی کنیم.
درباره مسیر چقدر میدانستید؟
مشهورترین کسی که این مسیر را رفته کریستف کلمب، به سفارش ملکه اسپانیا سال 1492 میلادی است. با هدف کشف راه غربی هند، برای رقابت با پرتغال که راه شرقی آن را پیموده بود. آنها که غافل بودند قاره دیگری در این میان وجود دارد امریکا را با سواحل شرقی هند اشتباه میگیرند و برای همین اهالی آنجا را هندی مینامند. نامی که او بر اهالی بومی منطقه نهاد هنوز مستعمل است،
American Indian. این سالهای اخیر عدهای این اصطلاح را غلط دانسته و به آنها native Americans (امریکاییهای اصیل) میگویند. مسیر ما کمابیش شبیه مسیر کلمب بود.
در کجا به قایق پیوستید و چند همسفر داشتید؟
من از تهران به جزایر قناری رفتم و آنجا سوار قایق شدم. 6مسافر(بجز ناخدا) در قایق از چند ملیت مختلف با تجربیات متفاوت دریانوردی در قایق بودند و با هیچکدام آشنایی قبلی نداشتم، سه فرانسوی، دو اسپانیایی و یک فیلیپینی. اسپانیاییها تجربه زیادی نداشتند و ناخدا جوان فیلیپینی را به خاطر تجربه بالایش استخدام کرده بود که بودنش قوت قلبی برای ما بود. بادبانها را برافراشتیم و ظرف 6روز به جزیره کوچک کاب ورد در غرب آفریقا که از مستعمرههای پرتغال بوده و در دهه 70 میلادی مستقل شده رسیدیم. درآمد این جزیره از راه گردشگری است. دریا در این سفر به خاطر بادهایی که از صحرای آفریقا میوزید بسیار متلاطم بود و دریانوردیمان بسیار جدی بود. البته این سفر از جزایر قناری تا دریای کارائیب در چارچوب یک مسابقه به نام ARC(Atlantic Rally for Cruisers) بود.
شرایط این مسابقات چیست؟
مسابقه در یک ساعت مشخص شروع شده و زودتر رسیدن بستگی به مهارت قایقرانها در استفاده از باد موجود دارد، بادی که برای همه یکسان است، نه مثل مسابقه اتومبیلرانی که راننده گازش را میگیرد و میرود. قایقران باید تشخیص دهد چه بادی در منطقه هست و براساس آن بادبانها را تنظیم کند. کسانی که تصمیمات درستتری در تنظیم بادبانها و انتخاب مسیر بگیرند زودتر به مقصد میرسند.
چه جوایزی به برندهها داده میشود؟
بهای مادی بالایی ندارد و بیشتر سمبلیک است، آنچه مهم است شرکت در مسابقات و لذت بردن از دریانوردی بادبانی است. مثلاً جایزه تنها یک پیتزاست و شاید پلاکی برای یادگاری، ولی لحظه رسیدن شادمانی که به استقبال تو میآید لذتبخش است.
چند روز طول کشید از اطلس بگذرید؟
بعد از دو، سه روز استراحت در کاب ورد به سمت کارائیب به راه افتادیم. 19روز بعد، از دور جزیرههای مارتینیک و سنتلوسیا(یکی از شرقیترین نواحی قاره امریکا) را دیدیم. به خلیج رادنی که بندرگاه مورد نظرمان بود نزدیک شدیم و با تماس رادیویی مقامات بندر و مسئولان مسابقه ترتیب ورود به بندر با عبور از یک کانال را دادند. من آنجا از قایق جدا شدم ولی آنها مسیر خود را به سمت تنگه پاناما ادامه میدهند تا به اقیانوس آرام بیفتند. اوایل سفر باد زیادی نداشتیم و وقت ما تلف شد چون منتظر باد خوب ماندیم. گاهی موتور قایق را روشن میکردیم تا از منطقه بیباد خارج شویم ولی تأثیر زیادی نداشت و سفرمان به جای دوهفته، سه هفته طول کشید.
باد خوب چیست؟
برای قایقهای ما 10 الی 20 نات سرعت است. نات یعنی مایل دریایی در ساعت(یا گره دریایی) که از مایل معمولی بیشتر و حدود 1800 متر است. بادی که کمتر از 10 نات باشد باد ضعیف، از 20 تا 25 نات باد بسیار مناسب و بیشتر از آن شدید است و کار سخت میشود. در این سفر حتی 30نات هم ندیدیم.
تا به حال گرفتار طوفان هم شدهاید؟
یکبار سفری در جنوب ترکیه پیش آمد، قرار بود از مسیر خیلی جالبی به کنیا برویم. به محض حرکت از شهر «کاش» طوفان مهیبی با سرعت 90کیلومتر در ساعت در دریای مدیترانه به راه افتاد و یکی از بادبانهای ما از شدت وزش باد در معرض پارگی قرار گرفت.
برای کمک به بادبانها خواستیم از موتور استفاده کنیم که یکی از طنابهای قایق در آب افتاده بود و دور پروانه موتور پیچید و اجازه نداد موتور کار کند. موجهای بزرگ سه، چهار متری ایجاد شده بود، بعد از 24ساعت موفق شدیم به بندر کوچکتری در ترکیه برگردیم زیرا باد اجازه نمیداد به کاش برویم. من مطمئن بودم در آن شرایط قایق ما واژگون خواهد شد. اصلاً باورکردنی نبود که معقول و سالم به خشکی برسیم. این طوفان در مدیترانه 40 نات بود که در تندبادها به 50 هم میرسید.
چه کارهایی باید در طول سفر انجام دهید؟
قایق باید 24ساعت حرکت کند برای همین به نوبت پشت فرمان مینشینیم و گاهی ایستاده راحتتر است. تعویض بادبان کار دیگری است که باید انجام داد، بسته به شدت باد باید بادبانهای مختلفی برپا شود، اگر باد ضعیف باشد بادبانهای بزرگ نسبتاً سبک باید هوا شود تا از این باد کم هم برای جلو رفتن قایق بهره ببریم. هنگام باد شدید و طوفان بادبانهای بزرگ باید جمع شود و بادبانهای کوچکتر و محکمتری بالا روند. این کار مدام در قایقها انجام میشود بخصوص در مسابقهها، برای بهینه کردن سرعت قایق نیاز به بادبان مناسب است. یک عده طنابها را میکشند یا شل میکنند و عدهای خود بادبان را بالا و پایین میکنند.
ویژگیهای فنی و ظاهری قایقها چیست؟
جنس رایج بدنه قایقها از فایبرگلاس هست. بدنه فلزی هم وجود دارد و جنس چوبی هم که سنتیترین نوع قایق است. جنس بتنی هم هست، که بهندرت دیده میشود. بتن مسلح که درونش تور سیمی گذاشته و به شکل قایق بتن را قالبریزی میکنند. جنس بادبانهای قدیمی کتانی بوده که از هند میآوردند و جنس بادبانهای جدید از نایلون، داکرون و کولار است. طول قایقهای مسابقه 15-12 متر است. در قایق یک کابین مرکزی هست که در آن دو کاناپه برای دونفر وجود دارد و یک آشپزخانه. یک کابین نوک قایق هست که آن هم جای دونفر است و یک کابین عقب قایق که 4نفر در آن جا میشوند. یک حمام و دستشویی کوچک هم دارد.
انبارها چه اندازه برای آب و غذا و سوخت جا دارند؟
جا برای انبار کردن زیاد است. قایقها را در بندر کاملاً مجهز میکنیم. بعضی از قایقها یخچال و فریزر هم دارند.
آب مصرفیمان را در مخزنهایی که در بدنه قایق تعبیه شده در بندرها پر میکنیم و با صرفهجویی برای شستوشو استفاده میکنیم. آب نوشیدنی را هم در گالنهای بزرگ در قایق انبار میکنیم. مخارنی هم برای انبار سوخت داریم.
برق قایق از کجا میآید؟
موتور قایق که کار میکند باتریهایی شارژ میشوند که از آنها برق قایق تأمین میشود. بیشتر قایقها وسایل تولید برق دیگری هم برای صرفهجویی در مصرف سوخت دارند؛ قایق ما یک ژنراتور آبی داشت، پروانه دیگری بجز پروانه اصلی پیشبرنده قایق در آب گذاشته و چرخش پروانه موجب چرخیدن دینام و شارژ باتریها میشود. وسیله رایج دیگر برای تولید برق پنلهای خورشیدی است که نور را به برق تبدیل میکنند.
بعضی قایقها ژنراتور بادی دارند، ملخی در بالای کشتی نصب است که چرخش آن موجب چرخیدن دینام میشود.
خورد و خوراک چی؟
اگر قایق فریزر داشته باشد موادی مثل شیر و میوه را میتوانیم ببریم، ولی بیشتر خوراکیها مواد خشک و کنسرو است. خیالمان راحت است که اگر در دریا گرفتار شدیم غذا به حد کافی داریم. در آشپزخانه اجاق کوچکی است و به نوبت غذا میپزیم. یکی از غذاهایی که در سفرهای دریایی بسیار استفاده میشود ماهی تازهای است که از دریا میگیریم. نخ ماهیگیری و قلاب را در آب میاندازیم. گهگاهی ماهی به قلاب میافتد و آن را آماده طبخ میکنیم. اوایل سفر این کار لذتبخش است ولی کمکم که سفر طولانی میشود از طعم ماهی خسته میشوی و دلت غذاهای دیگری میخواهد.
بجز آب چه چیزی برای تماشا در مسیر وجود دارد؟
در سطح اقیانوس جانداران زیادی زندگی میکنند، البته نه به اندازه عمق آن. در اقیانوس اطلس و آرام پرندههایی هستند که در نقاطی از آب که کمترین فاصلهشان تا خشکی 3کیلوتر است زندگی میکنند. آدم فکر میکند لانه این پرندهها کجاست؟! دلفین و نهنگ دیگر موجودات تماشایی اقیانوس هستند. آنها معمولاً با بازیگوشی قایقها را در مسیری همراهی میکنند. نهنگها بیشتر برای تهیه غذا یا روغن لوازم آرایشی-بهداشتی شکار میشوند.
مشکلات پزشکی در سفرها را چگونه رفع میکنید؟
در سفر مکزیک به پولینزی فرانسه اتفاقی ناخوشایند برای من افتاد، سه روز از شروع سفر میگذشت، باد کم بود، ما موتور قایق را روشن نکردیم و منتظر باد ماندیم، یکی از دوستان مرا از خواب بیدار کرد و پیشنهاد شنا داد و من در همان حالت خواب آلودگی از ارتفاع 3متری در آب شیرجه زدم، چون بدنم آماده نبود آب دست چپم را به عقب برد و استخوان بازویم، در اثر اهرم شدن به استخوان شانه، ترک برداشت و 25روز درد این دست همراهم بود، ولی وظایفم همچون آشپزی و کنترل فرمان در نوبتم را انجام میدادم.
دریانوردان هنوز رسم و رسوم خاصی دارند؟
بله، مثلاً کسی که برای نخستین بار از خط استوا در سفر دریایی میگذرد برایش به صورت نمادین جشن میگیرند. در سفری که من نخستین بار از نیمکره شمالی به نیمکره جنوبی رد شدم مراسمی گرفتند و صاحب قایق شعری آماده کرده بود و خواند.
چه نورد دیگری بعد از کویرنوردی و دریانوردی خواهید داشت؟
طبیعتاً هوانوردی طرح بعدی من است که وقتی انجام شد در مورد آن صحبت خواهیم کرد.
بسیاری از سایتهای سازمانهای دولتی برای ارائه خدمات خود کاربران را ملزم به استفاده از مرورگر IE میکنند در حالی که گزارشهای مختلف، این مرورگر را ناامنترین مرورگر بازار معرفی میکند.
هرچند مسئولان این سازمان اعلام کردند که این سایت هک نشده و تنها به دلیل بهروزرسانی چند ساعتی از دسترس خارج شده است. البته تاکنون هیچ کدام از مقامات این دو نهاد اطلاعات دقیقی درخصوص این دو اتفاق ارائه نکردهاند و مشخص نیست که این حملات سایبری تا چه حد جدی بوده و آیا خسارتی از جمله سرقت اطلاعات کاربران ایرانی را به دنبال داشته است یا خیر؟
البته دبیر شورای عالی فضای مجازی در گفتوگو با خبرگزاری فارس، هک سایتهای مختلف را در دنیای امروز طبیعی عنوان و اعلام کرده که در این اتفاقات هیچ مشکلی متوجه امنیت اطلاعات کاربران نشده است. همین دو خبر کافی بود تا دوباره بحث قدیمی و فراموش شده امنیت سایتهای ایرانی بویژه سایتهای دولتی به بحث داغ محافل مختلف تبدیل شود.
جنگ از نوع سایبری
شامگاه سهشنبه کاربرانی که سایت مرکز آمار را در گوگل جستوجو کردند، با پیام عجیب «تم الاختراق من قبل داعس هکر» یا «تخریب شده توسط هکر داعش» در نتیجه جستوجوی خود روبهرو شدند.
پیامی که نشان میداد گروهی به نام داعش این سایت را هک کرده است و از این رو برخی خبرگزاریها به این نتیجه رسیدند که گروهک تروریستی داعش در این حمله اینترنتی نقش داشته است. اما ساعتها بعد مشخص شد که هکرهای عربستانی پشت این اتفاق بودهاند.
سایت تابناک در گزارشی اعلام کرد که داعس یا Da3s یک گروه هکری سعودی است که نگاهی به آمار فعالیتهای آنها، نشان میدهد به شکل فعالانهای از مدتها قبل اقدام به هک برخی وبسایتها کردهاند. در واقع این سایت خبری با توجه به اینکه تعدادی از شخصیتهای سعودی توسط اکانت این هکرها در توئیتر دنبال میشوند، چنین نتیجه گرفته که هکرها اهل عربستان سعودی هستند و این، یک جنگ سایبری بین ایران و سعودی است. اطلاعات منتشر شده نشان میدهد فعالیت اصلی این گروه، هک از نوع Defacement یا خارج کردن سایت از دسترس با ارسال پیام یا تصویر است.
به فاصله یک روز بعد از این اتفاق، خبر هک شدن سایت سازمان ثبت اسناد و املاک کشور نیز منتشر شد و در ساعتهای اولیه، کاربرانی که نام این سازمان را در مرورگر خود جستوجو میکردند، با عبارت «This Site Dominated By Mafia Hacking Team» یا «گروه هکری مافیا بر این سایت مسلط شده است» روبهرو شدند.
باشگاه خبرنگاران جوان، اعلام کرد که گروه هکری به نام «مافیا» سایت سازمان ثبت اسناد و املاک کشور را هک کرده است. به گفته این سایت خبری، مهندس کامپیوتر 24 ساله با نام مستعار «یاسر ابراهیمی» که یک ایرانی است، پشت هک سایت سازمان ثبت قرار دارد.
MafiaHackingTeam نسبت به گروه هکری سعودی که سایت مرکز آمار ایران را هک کردهاند، گروه فعالتری هستند و بررسی سوابق این گروه نشان میدهد بسیاری از وب دامنههای ایرانی اهداف هک این گروه بوده و مشخصاً نوع هک آنها Defacement یا دراختیار گرفتن صفحه نخست و تغییر واسط کاربری آن است.
پاسخ هکرهای ایرانی به عربستان
در حالی که بسیاری از کاربران منتظر شنیدن اطلاعات و جزئیات دقیقتری درخصوص اختلال دو سایت دولتی بودند، در این بین تنها دبیر عالی شورای فضای مجازی در گفتوگو با یک خبرگزاری اطمینان داد که هیچ مشکلی متوجه اطلاعات شهروندان نشده و هکرها برای غوغای تبلیغاتی از نام جعلی استفاده کردهاند.
ابوالحسن فیروزآبادی با اعلام اینکه این هک کردنها موضوع عجیبی نیست و هر روز در جهان شاهد موارد متعددی از این قبیل هستیم، به هک شدن اخیر شبکه بینالمللی سوئیفت اشاره کرده و گفته است: در ایران تیمهای امنیتی قوی برای مقابله با این سوء استفادهها وجود دارد و به شهروندان اطمینان میدهیم که در نتیجه هک اخیر برخی سایتهای دولتی، هیچ مشکلی متوجه اطلاعات شهروندان نشده است. وی همچنین از رسانهها درخواست کرد با دامن زدن به این موارد، آنها را عجیب جلوه ندهند و همین اظهار نظر کافی بود تا برخی از هکرهای ایرانی وارد عمل شده و چند سایت دولتی متعلق به عربستان سعودی را هک کنند.
ابتدا صبح روز پنجشنبه 6 خردادماه، وب سایت دولتی «دفتر آمار عربستان» در دو مرحله مورد حمله قرار گرفت و چند ساعتی به صورت کامل از دسترس خارج شد. تیم امنیتی Iedb مسئولیت این حمله را برعهده گرفته و اعلام کردند این اقدام را در پاسخ به حملات به سایت مرکز آمار ایران انجام دادهاند.
این تیم در ادامه، دومین سایت عربستانی، «سازمان آمار کل عربستان» را مورد حمله قرار دادند. بعد از این حملات، مقامات دولت عربستان برای جلوگیری از حمله بیشتر هکرهای ایرانی به این وبسایتها، آدرسهای IP متعلق به کاربران ایرانی را مسدود کردند اما براساس شواهد، این اقدام هم مؤثر نبوده و این سایتها برای چند ساعت از دسترس خارج بودند.
هکرهای ایرانی در سومین اقدام خود بعدازظهر همان روز سایت «دانشگاه ملک عبدالعزیز» در عربستان را مورد حمله قرار دادند و مراجعهکنندگان به سایت این دانشگاه در ساعات اولیه با پیام «هکرهای ایرانی اینجا هستند» مواجه شدند. همچنین هککننده این سایت آشکارا خود را ایرانی با نام شاهین معرفی کرده بود.
امنیت فراموش شده
هک سایتهای دولتی و سازمانهای مهم تنها مختص ایران نیست و تاکنون خبرهای مختلفی درخصوص هک و حمله سایبری به سایت نهادهای معتبر جهانی مانند ناسا، صندوق بینالمللی پول، گوگل و... شنیده شده است. برخی از این حملات تنها جنبه تفریحی دارد و یک تهدید ساده است ولی برخی دیگر با هدف سرقت اطلاعات و وارد کردن ضربههای جبرانناپذیر به این نهادها صورت میگیرد.
ایران هم از این قاعده مستثنی نیست، اما به باور بسیاری از کارشناسان حوزه وب، امنیت پایین سایتهای ایرانی و مخصوصاً سایتهای سازمانهای دولتی باعث میشود این سایتها براحتی مورد حمله و تهدید قرار بگیرند. ه
رچند تاکنون برنامهها و سرمایهگذاریهای مشخصی از سوی سازمانهای گوناگون مانند شورای عالی فضای مجازی، سازمان فناوری اطلاعات، سازمان پدافند غیرعامل و... برای افزایش امنیت فضای سایبری ایران در نظر گرفته شده است اما همچنان پایین بودن امنیت سایتهای ایرانی، به نقطه ضعف ایران در فضای سایبر تبدیل شده است.
در همین زمینه یک کارشناس حوزه امنیت سایبر با اعلام اینکه سایتهای سازمانهای دولتی توجه چندانی به مقوله امنیت سامانههای اینترنتی خود ندارند، در گفتوگو با روزنامه «ایران» میگوید: «من تجربه کار در مراکز دولتی و خصوصی را دارم اما باید بگوییم متأسفانه سازمانهای دولتی به مقوله امنیت چندان جدی نگاه نمیکنند. دنیای اینترنت و در کل شبکههای کامپیوتری چند سطح دارند که در ایران به اصلیترین سطح آن یعنی طراحی و استراتژی امنیتی یک سایت اصلاً توجه نمیشود.»
وی میافزاید: «سازمانهایی در ایران وجود دارند که حتی پایینترین سطح امنیتی هم در آنها رعایت نمیشود طوری که در یک اتوماسیون اداری رمز کاربران به صورت متنی و نه تبدیل به رمز در بانکهای اطلاعاتی ذخیره میشود. این در حالی است که برای همان اتوماسیون اداری و راهاندازی آن بانک اطلاعاتی، میلیونها تومان هزینه صرف شده اما به یک فاکتور ساده امنیت در آن توجه نشده است.» این محقق امنیتی مشکل این بخش را کمبود متخصص نمیداند بلکه مشکل را در مدیریت واحدهای کامپیوتری میداند که به دست افرادی اداره میشود که هیچ آشنایی با مراحل تست نرمافزار و امنیت یک برنامه یا سایت ندارند و درنتیجه، یک هکر با یک حرکت ساده میتواند سایتی مانند مرکز آمار را هک کند.
وی در ادامه تأکید میکند که در اکثر سازمانها برای نصب محصولات امنیتی هیچ تستی صورت نمیگیرد و بعد از نصب محصول هم فردی به دنبال بررسی محصول و مشخص کردن باگهای امینتی آن نیست در حالی که یک شرکت خارجی مانند فیسبوک به افرادی که مشکلات امنیتی این سرویس را گزارش دهند، میلیونها دلار جایزه میدهد.
این کارشناس یکی دیگر از مشکلات امینتی سایتهای ایرانی را استفاده نکردن از گواهینامههای امنیت معتبر بینالمللی عنوان میکند و میگوید: «90 درصد سایتهای ایرانی از گواهینامه معتبری مانند SSL استفاده نمیکنند.
برای مثال مرکز www.enamad.ir که کارش امن کردن سایتهای تجاری با استفاده از گواهینامه امنیتی SSL است، خودش از گواهینامه SSL برای ارائه خدماتش استفاده نمیکند. بسیاری از مسئولان دولتی دسترسی نداشتن به گواهینامههای بینالمللی را به مسائل تحریم ارتباط میدهند در حالی که اصولاً در زمینه دسترسی به این امکانات، هیچ محدودیتی وجود ندارد و برخی از گواهینامههای معتبر امنیتی مانند Let’s Encrypt براحتی و رایگان در دسترس قرار دارد.»
وی میافزاید: «همچنین بسیاری از سایتهای سازمانهای دولتی برای ارائه خدمات خود کاربران را ملزم به استفاده از مرورگر IE میکنند در حالی که گزارشهای مختلف، این مرورگر را ناامنترین مرورگر بازار معرفی میکند.»
این محقق امنیتی تأکید میکند که هک و حملات سایبری بخش جداناپذیر فضای
مجازی است اما نمیتوان با عادی جلوه دادن آن از بحث توجه و برنامهریزی
استاندارد برای بخش امنیت چشمپوشی کرد.
رئیس سازمان جوانان هلال احمر با اشاره به اینکه روزانه ۱۰۰ ایرانی به دلیل حوادث ترافیکی دچار معلولیت میشوند، گفت: این در حالیست که روزانه ۵۰ نفر نیز بر اثر تصادفات فوت میکنند و ۱۷ برابر آن نیز دچار مصدومیت میشوند.
وی همچنین با اشاره به تلفات جادهای در کشورمان عنوان کرد: به زعم آمارهای یکی از مسئولان پلیس راه روزانه 50 ایرانی به دلیل تصادفات جان میدهند و 17 برابر زخمی و مصدوم میشوند و این در حالیست که هر روز نیز صدنفر بر اثر تصادفات دچار انواع معولیتها میشوند.
رئیس سازمان جوانان هلال احمر، با اشاره به مراجعه 5 میلیون مسافر به پایگاههای ایمنی و سلامت سازمان جوانان در ایام نوروز، از توزیع حدود 6 میلیون اقلام آموزشی و فرهنگی میان مسافران خبر داد و افزود: از کمپین "نه به تصادفات جادهای" استقبال بینظیری شد.
حبیبی همچنین به کنترل قند و فشار خون بیش از 389 هزار مسافر اشاره کرد و افزود: در این مدت بیش از 231 هزار نفر نیز به خیمههای نماز سازمان جوانان هلال احمر مراجعه کردند و بیش از 316 هزار کودک نیز از فضای دوستدار کودک بهرهمند شدند.
وی درباره کمپین "نه به تصادفات جادهای" نیز توضیح داد: کمپین نه به تصادفات جادهای با هدف کاهش و پیشگیری تصادفات و حساسسازی آحاد مردم درباره تعبات اجتماعی و اقتصادی تصادفات با حضور معاون اجرایی رئیس جمهور، مسئولان ارشد اجرایی کشور و جمعیت هلال احمر به همراه هنرمندان، ورزشکاران و جوانان این سازمان به اجرا درآمد و هدف از اجرای این کمپین نیز تغییر رفتار در نحوه رانندگی در کشور بود تا در نهایت شاهد کاهش تلفات جادهای باشیم.
رئیس سازمان جوانان هلال احمر، در خاتمه به برگزاری جشنواره "آشتی - آشتی" این سازمان اشاره کرد و افزود: در این جشنواره کودکان در فضاهای دوستدار کودک نقاشی میکشیدند که این نقاشیها در شبکه پویا نشان داده میشود و در برنامه دیگری به عنوان سیاره مهربانی نیز کودکان خاطرات خود را تعریف میکنند که میتوانند این خاطرات را در شبکه مهرگویان به صورت رایگان و به شماره 6427 تماس و اعلام کنند. در شبکه مهرگویان 80 قصه نیز برای کودکان گذاشته شده است.
یک متخصص بیماری های داخلی، با اشاره به شعار امسال روز جهانی بهداشت که دیابت نامگذاری شده است، گفت: حدود ٥ میلیون دیابتی در بین بزرگسالان ایرانی وجود دارد.
این متخصص داخلی و فوق تخصص گوارش ادامه داد: هر کسی احتمال ابتلا به بیماری دیابت را دارد ولی در کسانی که یکی یا هر دو والدینشان مبتلا به دیابت هستند ، کسانی که چاق هستند و بخصوص چاقی شکمی دارند ، افرادی که بعلت بعضی اختلالات مجبور به مصرف بعضی داروها مثل کورتون هستند و یا مبتلایان به بعضی بیماریها مثل آکرومگالی و کوشینگ بیش از سایر افراد در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
وی در خصوص تاثیر فاکتور سن، در بروز این بیماری گفت: در هر سنی ممکن است دیابت ایجاد بشود اما معمولاً دیابت تیپ یک (نوع وابسته به انسولین) در افراد جوان و دیابت نوع دو (غیر وابسته به انسولین)در بزرگسالان بیشتر دیده می شود.
لاجوردی با اذعان به آمار قابل توجه مبتلایان به دیابت در کشورمان گفت: حدود ٥ میلیون دیابتی در بین بزرگسالان ایرانی وجود دارد که نشاندهنده رقم بیش از ده درصد بالغین را به خود اختصاص میدهد و این آمار کمی نیست. عموماً شیوه هایی از زندگی که در آنها بروز چاقی بیشتر مشاهده میشود ریسک ابتلا به دیابت را افزایش میدهد. در ضمن این شیوه های زندگی در یک بیمار مبتلا به دیابت می تواند باعث عدم کنترل مناسب قند خون و عدم حصول نتیجه درمانی مناسب بشود.
وی در رابطه با عوارض عدم توجه به این بیماری توضیح داد: بی توجهی به دیابت که بعضاً در بیماران دیده می شود میتواند باعث بروز زودرس عوارض و کاهش طول عمر و مرگ و میر بیمار گردد و هزینه های مالی زیادی نیز به خانواده تحمیل کند. دو عارضه حاد دیابت یعنی کتواسیدوز دیابتی و کومای هیپراسمولار غیر کتوزی می توانند منجر به مرگ در فرد مبتلا به این عوارض شوند. اما به هر حال دیابت با تشدید آترواسکلروز و تصلب شرایین میتواند در تسریع بروز حوادث عروق قلبی و مغزی باعث افزایش آمار مرگ و میر در مبتلایان به دیابت بشود.
لاجوردی با اشاره به نقش انسولین در کنترل این بیماری گفت: همه مبتلایان به دیابت نیازمند به مصرف انسولین نخواهند شد اما در نوع یک دیابت، فرد حیاتش وابسته به مصرف انسولین است و در صورت عدم مصرف انسولین در چنین شخصی کتواسیدوز و مرگ قطعی خواهد بود. همچنین افرادی که با ترکیبات و قرصهای خوراکی قندشان کنترل نمی شود مجبور به استفاده انسولین می شوند که میتواند این مصرف موقتی یا گاها دایمی نیز باشد.
وی در خصوص برخی تبلیغات در شبکه های ماهواره ای مبنی بر درمان دیابت تصریح کرد: تبلیغاتی که در شبکه های ماهواره ای مبنی بر درمان قطعی دیابت نوع دو با تکنیکهای جراحی و... می شود صحت ندارد ولی روشهای جراحی که برای درمان چاقی وجود دارد می تواند به درجاتی بخاطر کاهش جذب مواد غذایی، در کنترل قند نقش داشته باشد.
لاجوردی در پایان خاطر نشان کرد: با کنترل مناسب قند خون، کنترل فشار و چربی خون، کاهش وزن در افراد چاق، ورزش، تغذیه مناسب ، قطع مصرف سیگار و الکل و کاهش استرس می شود تا حد زیادی از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد و یا بروز آن را به تاخیر انداخت.
رئیس انجمن جراحان دهان، فک و صورت گفت: ۹۰ سال از فعالیت دندانپزشکی مدرن در ایران میگذرد اما شاخص سلامت دندان در کشور بهتر نشده است و هر ایرانی ۱۲ ساله چهار دندان خراب دارد.
وی افزود: 90 سال از آغاز رشته دندانپزشکی و فعالیت دندانپزشکی مدرن در ایران می گذرد اما در این مدت شاخص سلامت دهان و دندان در ایران بهبود نیافته است.
**تفکر استفاده از دندان مصنوعی منسوخ شد
رئیس انجمن جراحان دهان، فک و صورت ایران گفت: از گذشته تصور این بود که دندان عضوی نیست که انسان برای تمام عمر بتواند از آن استفاده کند و باید پس از مدتی دندانها را از دست بدهد و به جای آن از دندان مصنوعی استفاده کند اما این نگاه و تفکر اکنون منسوخ شده است.
بیات افزود: نگاه مدرن در حوزه دندانپزشکی این است که دندان نیز مانند قلب، پا و چشم میتواند تا آخر عمر سالم بماند و برای انسان کار کند به شرط آنکه بهداشت و سلامت دهان و دندان رعایت شود و تغذیه و سبک زندگی انسان صحیح باشد.
رئیس انجمن جراحان دهان، فک و صورت گفت: البته در دو یا سه سال اخیر این نگاه در مسئولان وزارت بهداشت تغییر کرده است و شاهد تغییرات مثبتی هستیم. اقدامات مناسبی مانند فلورایدتراپی، فیشورسیلنت و رسیدگی به سلامت دندان دانش آموزان در مدارس شروع شده است که امیدبخش است.
وی افزود: این تغییر نگاه البته هنوز در مراحل اولیه است و نتایج آن نیز برای نسل آینده و سالهای آتی مشاهده میشود اما همین که شاهد تغییر نگاه از درمان دندان به بهداشت و سلامت دندان هستیم بسیار امیدوار کننده است.
**دندانپزشکان فنلاند بیکار شدند
بیات گفت: این نگاه جدید سالهای سال است که در بسیاری از کشورهای پیشرفته عملی شده است، نمونه آن کشور فنلاند است که 35 سال پیش شاخص پوسیدگی،خرابی و کشیدگی دندان(DMF) مردم آن برای افراد دوازده ساله حدود 8 بود و امروز به 8 دهم کاهش یافته است.
وی افزود: بسیاری از کشورهای حوزه اسکاندیناوی از این نظر موفق بودهاند و توانستهاند با توجه به اقدامات پیشگیرانه و بهداشتی جلوی خراب شدن دندان شهروندان خود را بگیرند، فنلاند یک نمونه از آنهاست که طی سه دهه 10 برابر شاخص سلامت دندان مردمش بهبود یافت و اکنون این کشور پنج میلیون نفری،500 دندانپزشک بیکار دارد.
رئیس انجمن جراحان دهان، فک و صورت ادامه داد: شاخص دی ام اف در ایران اکنون برای کودکان 12 ساله چهار است یعنی هر کودک 12 ساله به طور متوسط 4 دندان پر کرده، کشیده شده یا پوسیده دارد و این شاخص در سنین بالاتر بسیار بیشتر است و بیشتر افراد بالای 40 سال در ایران تعدادی دندان کشیده شده دارند.
وی درباره هزینههای خدمات دندانپزشکی گفت: هزینه خدمات دندانپزشکی در ایران نسبت به درآمد مردم بالاست و پوشش بیمه ها نیز ضعیف است اما در مجموع نسبت به هزینه خدمات دندانپزشکی در دنیا، ایران جرو کشورهای ارزان است.
نمکستان » برای این پست آموزش طرز تهیه لازانیا را آماده کرده ایم برای مشاهده دستور آشپزی ، این پست را دنبال کنید
گوشت چرخ کرده :♦: 0/5 کیلو
پیاز :♦: 2 عدد
ادویه :♦: 1 قاشق چایخوری
رب گوجه فرنگی :♦: نصف استکان
هویج رنده شده :♦: یک چهارم استکان
فلفل دلمه ای :♦: 1 عدد
لازانیا :♦: یک بسته
پنیر پیتزا رنده شده :♦: 2 استکان
نخود فرنگی :♦: نصف استکان
قارچ خرد کرده :♦: 1 استکان
برای تهیه لازانیا ابتدا گوشت و پیاز رنده شده را خوب سرخ کنید . نخودفرنگی را بپزید.هویج رنده شده و قارچ و فلفل دلمه را سرخ کنید
و همه مواد را جز پنیر با هم مخلوط کنید.وبگذارید روی حرارت کم بپزد .آب را در قابلمه بزرگی جوش بیاورید .
نمک و یک نوک قاشق روغن بزنید . وقتی آب جوش آمد ، تکه های لازانیا را در آن بیندازید . مراقب باشید خمیرها به هم نچسبند .
پس از آن که خمیر نرم شد ، در ظرف نسوز یا پیرکس ، ابتدا کمی از آب مایه لازانیا بریزید ، یک ردیف خمیر بچینید . رویش مایه لازانیا بریزید و پنیر بپاشید
و لایه لایه تا آخر ادامه دهید . در حرارت 180 درجه فر مدت نیم ساعت تا 45 دقیقه بپزید . روی حرارت کم هم می شود لازانیا را پخت .
این مطلب مفید بود ؟ |