به گزارش مشرق، از مهمترین عوامل ابتلا به مشکلات پوستی می توان به عوامل ژنتیکی، عفونت ها، آلرژن ها و یا عوامل تخریب کننده بافت پوست اشاره کرد.
بیشتر مشکلات پوستی قابل درمان و خوش خیم هستند. در اینجا ۵ عارضه رایج پوستی و راه های مدیریت علائم و درمان آن ها بیشتر معرفی شده است:
زگیل: زگیل یک بیماری پوستی رایج در بزرگسالی است که بر اثر ویروس پاپیلومای انسانی بروز می کند. این ویروس بیش از صد نوع مختلف دارد. زگیل ها جزو بیماری های قدیمی هستند که قدمتی ۳ هزار ساله دارند. این غده های گوشتی هم رنگ پوست هستند و به صورت صاف یا به شکل برآمدگی دیده می شوند. زگیل ها روی انگشتان دست ها، بازوها و پاها بروز می کنند ضمن این که خوش خیم و بدون درد هستند. زگیل ها قابل سرایت هستند و با تماس مستقیم پوست با پوست انتقال می یابند. زگیل ها معمولا بدون درمان نیز به مرور از بین می روند اما این روند شاید دو سال طول بکشد. درمان شامل استفاده از کرم ها و ژل ها، کرایوتراپی یا انجماد درمانی، جراحی و یا درمان با لیزر است.
زرد زخم: این بیماری در کودکان و نوزادان شایع است اما هر کسی را می تواند تحت تاثیر قرار دهد. این عارضه معمولا در صورت یا دست ایجاد می شود. زرد زخم یک عفونت در پوست است که با تاول های کوچک و پشت سر هم خود را نشان می دهد. این عارضه می تواند پوست را قرمز و ملتهب کند. زرد زخم از طریق یک باکتری که با یک خراش یا آسیب می تواند وارد پوست شود، بروز می کند. این عارضه معمولا ظرف سه هفته بهبود می یابد با این حال بسیار مسری است. درمان زرد زخم مانند بسیاری از بیماری ها به نوع و شدت بیماری بستگی دارد. درمان زرد زخم معمولی غیر تاولی با شستشو با صابون های ضد باکتری رایج در بازار و همچنین پمادهای موضعی آنتی بیوتیکی به سادگی امکان پذیر است و عفونت ظرف ۲ تا ۳ روز از بین می رود اما در مورد زرد زخم تاولی و همچنین نوع منتشر شده آن، استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی و در موارد شدیدتر تزریق توصیه می شود. به بیمار توصیه می شود ملحفه، حوله، لباس ها و تمام چیزهایی که با زخم در تماس بوده اند را جداگانه بجوشاند و از خاراندن تاول ها ممانعت کند. بعد از بهبود زخم ها ناحیه زخم بهتر است با کرم مرطوب نگه داشته شود. در صورت ابتلای کودکان به این عارضه، باید از رفتن آنها به مدرسه اجتناب شود.
پسوریازیس: عارضه پوستی است که معمولا در سنین ۱۱ تا ۴۵ سالگی ظاهر می شود و جنبه عفونی ندارد. در این بیماری تکثیر سلولی افزایش پیدا می کند و به همین دلیل پوسته های ضخیمی روی پوست ایجاد می شود که حالتی فلسی دارد و پوسته ها روی پوست قرمز و ملتهب قرار دارند. به عقیده محققان این بیماری پوستی بر اثر واکنش های خودایمنی بروز می کند. بیماری پسوریازیس معمولا روی آرنج ها، زانوها، پوست سر و پایین کمر دیده می شود. استعمال الکل و سیگار، مصرف برخی داروها مانند داروهای ضد التهاب از جمله ایبوپروفن، بتابلوکرها و ... ممکن است علائم این بیماری را بدتر کند. درمان پسوریازیس بسته به شدت آن است، استفاده از کرم های حاوی ویتامین دی یا ویتامین آ، کرم های استروئید، استفاده از داروها به شکل خوراکی یا تزریقی رایج است. نوردرمانی نیز از راه های درمانی دیگر است. به طور کلی پسوریازیس درمان قطعی ندارد. به بیماران توصیه می شود پوست خود را همیشه تمیز و مرطوب نگه دارند، از پوشیدن لباس های تنگ اجتناب کنند، از مواد شیمیایی آرایشی که شناختی از آنها ندارند، استفاده نکنند، هوای داخل خانه را همیشه مرطوب نگه دارند، در صورت عفونت بالافاصله اقدام به درمان کنند.
اگزما: اگزما که درماتیک اتوپیک نیز نامیده می شود، یک بیماری پوستی شایع در بین افراد بزرگسال محسوب می شود. بین ۱ تا ۳ درصد بزرگسالان از این بیماری رنج می برند. اکثر افراد از دوران کودکی یا نوجوانی دچار این مشکل هستند که تا بزرگسالی نیز با آنها می ماند. اما در برخی موارد دیگر، این مشکل پوستی برای نخستین بار در دوره بزرگسالی بروز می کند.مشخصه اگزما بروز التهاب، قرمزی، خشکی و خارش پوست است که در همه جای بدن دیده می شوند. اما اگزما بیشتر روی آرنج ها، دست ها و مناطقی که پوست چین می خورد بروز می کند. این مشکل پوستی نیز ارتباط زیادی با عوامل ژنتیکی دارد و اغلب با آسم و تب یونجه نیز در رابطه است. در واقع حدود ۷۰ درصد موارد اگزما در افرادی دیده می شود که سابقه خانوادگی این بیماری، بیماری آسم یا مشکل تب یونجه دارند. اگزما مسری نیست و متاسفانه درمان قطعی و معجزه گری ندارد. اما می توان به کمک کرم های مرطوب کننده و پمادهای استروئیدی موضعی، آنتی هیستامین های خوراکی و داروهای کنترل کننده سیستم ایمنی آن را تسکین داد. برخی اگزماهای شدید و مداوم را با فتوتراپی یا نوردرمانی کنترل می کنند.
ویتیلیگو: از هر ۱۰۰ نفر در بریتانیا، یک نفر به این عارضه مبتلا می شود و می تواند در هر سنی خود را نشان دهد. اما شروع آن در نیمی از موارد زیر سنین ۲۰ سالگی است. ویتیلیگو عفونی نیست. این مشکل پوستی به دلیل از بین رفتن رنگدانه های پوستی یا ملانین پوست بروز می کند. ملانوسیت ها سلول های پوستی هستند که باعث تولید رنگدانه ها می شوند. ویتیلیگو همان لکه های بی رنگ و سفید پوستی است که در نتیجه نبودن ملانوسیت ها بروز می کنند. این مشکل معمولا در مناطقی از پوست دیده می شود که بیشتر در معرض نور خورشید هستند، یعنی دست ها، صورت، بازوها و پاها.دلیل اصلی ابتلا به لک و پیس هنوز ناشناخته است. متخصصان این بیماری را یک بیماری خودایمنی می دانند که در آن سلول های بدن علیه خود وارد جنگ می شوند. متاسفانه درمان قطعی این بیماری وجود ندارد و برای کاهش علائم از کرم ها و پمادهای موضعی حاوی ترکیبات خنثی کننده واکنش های ایمنی بدن استفاده می شود. نوردرمانی از دیگر روش های مقابله با این بیماری است.
داشتن پوستی سالم و البته لطیف در کف پاها برای هرکسی ایده آل است اما متاسفانه پا عضوی از بدن است که ممکن است هیچوقت لطافت پوست را در آن تجربه نکنید و حتی دچار ترک های ناجوری هم در قسمت کف پاهای خود بشوید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ اگر از پاهایتان بدرستی مراقبت نکنید، ممکن است پاشنه هایتان به شدت ترک بخورند. در پوست پاهای ما هیچ غده عرقی وجود ندارد و احتمال زیادی دارد که آنها خشک شوند و ترک بخورند. ترک خوردن پاها و پاشنه پاها به علت کمبود رطوبت بدیهی است. اما پاهای ترک خورده می توانند توسط برخی شرایط پزشکی نیز ایجاد شوند. افراد مسن، افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که مبتلا به بیماری پای ورزشکاران هستند، همگی ممکن است گرفتار ترک های شدید پا شوند.
ترک های پا می توانند آنقدر وخیم شوند که ایجاد درد کنند. این زمانی است که ترک ها به لایه حساس میانی پوست (درم) رسوخ می کنند.اگر در طول روز زیاد بایستید نیز ممکن است دچار ترک خوردگی پا شوید. فشار بیش از حد روی پهنه پا باعث این مسئله خواهد شد. کمبودهای ویتامین در اسیدهای چرب امگا ۳ و زینک نیز پاها را خشک و ترک خورده خواهد کرد.
اگر پاهای ترک خورده دردناک دارید، مهم است که فورا از آنها مراقبت کنید. چند درمان خانگی موثر وجود دارند که برای پاهای ترک خورده، مفید خواهند بود. اگر فورا از آنها مراقبت نکنید، ممکن است دچار مشکلات جدی تری شوید. آنها می توانند دچار عفونت شده و راه رفتن را بسیار دشوار سازند.
اگر در آغاز بروز علائم با درمانهای خانگی آسان از پاهای ترک خورده تان مراقبت نکنید، ممکن است در آینده به عوارض بیشتری دچار شوید که به توجه پزشکی نیاز خواهند داشت. برای درمان و التیام سریع پاهای ترک خورده تان، بدون نیاز به کرم های گران قیمت یا مراجعه به پزشک، یکی از درمان های خانگی زیر را امتحان کنید.
موز، یکی از بهترین راهها برای کمک به التیام سریع پاهای ترک خورده است. چند موز رسیده را بردارید و آنها را له کنید تا به شکل خمیر در بیایند. این خمیر را روی نواحی آسیب دیده پاها قرار دهید و اجازه دهید حدود ۲۰ دقیقه بماند. می توانید برای تسریع زمان بهبودی، جوراب بپوشید و اجازه دهید در طول شب روی پاهایتان بماند. آووکادو له شده به همراه روغن نارگیل نیز برای این کار مناسب است.
روغن زیتون، یک مرطوب کننده بسیار عالی برای پوست است و قرن هاست که به وان های حمام اضافه می شود. افراد زیادی وجود دارند که روغن زیتون را بطور منظم به وان حمامشان اضافه می کنند و در مورد توانایی آن برای نرم نگه داشتن پوست، سوگند می خورند. ماساژ دادن روغن زیتون روی نواحی ترک خورده پاهای شما به التیام سریع علائم آزاردهنده کمک خواهد کرد. این روغن به رطوبت رسانی کمک می کند، در حالیکه ماساژ به تحریک گردش خون کمک خواهد کرد. روغن بادام، یک روغن عالی دیگر برای کمک به التیام پاهای ترک خورده است. روغن نارگیل نیز مفید است.
مخلوطی از وازلین و آب لیمو در التیام سریع پاهای ترک خورده، موثر است. برای استفاده از این درمان خانگی سریع، پاها را برای حدود ۲۰ دقیقه در آب گرم خیس کنید و سپس کاملا خشک نمایید. یک قاشق غذاخوری وازلین را با ۳ قاشق چایخوری آب لیمو بخوبی مخلوط کنید. این مخلوط را روی پاها بمالید و اجزاه دهید یک ساعت بماند. همچنین می توانید روی آن را با جوراب بپوشانید و بگذارید در طول شب روی پاهایتان بماند. اگر این کار را هر روز انجام دهید، در حدود یک هفته شاهد نتایج مثبت آن خواهید بود.
عسل برای پوست، فوق العاده مفید است. نه تنها فوق العاده مغذی است بلکه سرشار از خواص ضدباکتری می باشد. مردم هزاران سال است که از عسل برای درمان انواع مشکلات مختلف استفاده می کنند و بسیاری از ویژگی های قدرتمند آن برای پوست آگاهند. تمام کاری که باید انجام دهید، آن است که نصف فنجان عسل را در یک سطل آب گرم مخلوط کنید. پاهایتان را بمدت ۲۰ دقیقه در این مخلوط بخیسانید و سپس با یک لیف مالش دهید. این کا ر را به هر تعداد دفعات لازم تکرار کنید تا زمانیکه به نتایج مورد نظرتان برسید.
ویتامین E به خاطر خواص مفیدش در افزایش سلامت پوست، شناخته شده است. ثابت شده که این ویتامین، چین و چروکها و خطوط ریز را برطرف می کند و مردم قرن هاست که از ویتامین E برای حفظ جوانی و درخشش پوستشان استفاده می کنند. ویتامین E، تاثیر بسیار مثبتی در کمک به درمان و جلوگیری از ترک خوردن پاها دارد. شما می توانید آن را به شکل مکمل مصرف کنید یا روغن خالص آن را تهیه کرده و روی قسمتهای آسیب دیده پاهایتان بمالید. همچنین ممکن است لازم باشد غذاهای غنی از ویتامین C بیشتری در رژیم غذایی تان جای دهید، از جمله آووکادو، بادام، زرد آلو، پاپایا و تخمه آفتابگردان.
می دانید که روغن زیتون برای پوست، عالی است اما آیا می دانستید که بلغور جودوسر در درمان و تسکین پوست خشک و ترک خورده، بسیار مفید است؟حمام بلغور جو دوسر، صدها سال است که برای کمک به تسکین پوست تحریک شده یا ملتهب، مورد استفاده قرار می گیرد. افراد بسیاری با آبله مرغان یا آفتاب سوختگی، برای تسکین سوزش و خارش پوستشان از حمام بلغور جو دوسر استفاده کرده اند. ترکیب کردن بلغور جو دوسر و روغن زیتون، یک روش عالی برای التیام پاهای ترک خورده است.
یک قاشق غذاخوری بلغور جو دوسر و یک قاشق غذاخوری روغن زیتون (روغن بادام نیز موثر است) باید با هم مخلوط شوند تا یک خمیر درست شود. این خمیر باید به نواحی آسیب دیده پا مالیده شده و پس از حدود نیم ساعت شسته شود. انجام دادن این کار، چند بار در هفته به التیام سریع پاهای خشک و ترک خورده کمک خواهد کرد و باعث می شود پاهایتان ظاهر و احساس فوق العاده ای پیدا کنند.
این ترکیب یک راه عالی برای درمان و التیام پاهای ترک خورده است. ۳ قاشق چایخوری از هر کدام از اینها ــ سرکه سیب، عسل و آرد برنج ــ را با هم مخلوط کنید تا یک خمیر غلیظ درست شود. پاهایتان را بمدت ۲۰ دقیقه در آب گرم بخیسانید، سپس کاملا خشک کنید و این خمیر را روی آنها بمالید. برای نتایج بهتر، پاهایتان را با جوراب بپوشانید و اجازه دهید این خمیر در تمام شب روی پاها بماند. می توانید آن را در صبح بشویدد. پس از چند روز استفاده از این روش آسان خانگی، تفاوت قابل توجهی را مشاهده خواهید کرد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، صفت الله عزیزی پزشک عمومی بیان کرد: به میزان درصد گلبول های قرمز در واحد حجم هماتوکریت یا غلظت خون گفته می شود.
وی با اشاره به اینکه با افزایش تعداد گلبول های قرمز در واحد حجم خون شخص دچار غلظت خون می شود، اظهار داشت: مقدار غلظت خون طبیعی در مردان 42 تا 54 درصد و در زنان 38 تا 46 درصد است.
این پزشک عمومی عنوان کرد: غلظت خون با میزان هموگلوبین ارتباط مستقیمی دارد که محدوده طبیعی هموگلوبین در مردان بین 13 تا 16 و در زنان بین 12 تا 14 است.
عزیزی در خصوص علت اولیه افزایش غلظت خون افزود: گاهی هیچ دلیل خاصی برای این مشکل وجود ندارد و مغز استخوان بدون هیچ محرکی و به طور خود به خود گلبول های قرمز زیادی را تولید می کند مانند بیماری پلی سیتمی.
وی با بیان اینکه در صورتی که علت ثانویه سبب افزایش غلظت خون شده باشد، عنوان کرد: در این مواقع بر اثر یک عامل خارجی این عارضه اتفاق می افتد برای مثال وقتی که فرد به ارتفاعات کوهستانی می رود با کاهش فشار هوا و اکسیژن و تحریک سلول های تولید کننده اریتروپویتین در کلیه ترشح مغز استخوان را فعال می کند که در نهایت منجر به ساختن گلبول های قرمز و افزایش غلظت خون می شود.
این پزشک عمومی تصریح کرد: در مواردی مانند اختلال در ریه میزان اکسیژن کافی است ولی خون رسانی به سلول ها به درستی صورت نمی گیرد.همچنین گاهی این افزایش غلظت خون در اثر استعمال سیگار و مسمومیت با گاز مونواکسید کربن روی می دهد.
عزیزی با اشاره اینکه سوختگی و تعریق بیش از حد نیز نقش موثری در افزایش غلظت خون دارد، تاکید کرد: کم آبی بدن و افزایش هموگلوبینی مادرزادی نیز از دیگر عوامل تاثیرگذار در غلظت بالای خون محسوب می شوند.
وی قرمزی و التهاب پوست صورت، سستی و خستگی مفرط بدن، سر گیجه، تنگی نفس، احساس گزگز در انگشتان دست و پا و خواب رفتگی اندام ها در اثر تحت فشار بودن را از علایم بالینی افزایش غلظت خون دانست و توصیه کرد: بهترین درمان برای مبتلایان به این عارضه، اهدای خون در فاصله زمانی هر چهار ماه یکبار است همچنین این افراد باید از مصرف مواد غذایی خونساز مانند گوشت قرمز، جگر، پسته و اسفناج خودداری کنند و به میزان کافی مایعات بنوشند.
چشم های برخی افراد ترشحات زیادی دارد که بصورت زرد رنگ است و در هنگام صبح به شدت در دور چشم معلوم می شود. بیشک مواجهه با چشمهای قی کرده پس از بیدار شدن از خواب صبحگاهی برای هیچکس خوشایند نیست.
ترشحات زردرنگ در گوشه داخلی چشم، علامتی است که براثر بیماریهای چشمی ایجاد میشود. قی کردن به وضعیتی اطلاق میشود که در آن چشمها خارش و سوزش و ترشحات غلیظ فراوان دارند و بعد از خوابیدن باعث ایجاد قشری روی چشم میشوند، تا جایی که ممکن است مانع بازشدن آن شوند.
در بسیاری موارد، این ترشحات زردرنگ عارضهای خطرناک محسوب نمیشود و به خودی خود بهبود مییابد، ولی گاه نیز از وجود مشکل جدیتری در چشمها خبر میدهد. جالب است بدانید ترشحات چشم،بخشی از سیستم دفاعی بدن و یک علامت هشدار دهنده است، اما چرا چشمها صبحها قی میکند؟
ترشحات چشم به طور معمول، صبحها پس از برخاستن از خواب صبحگاهی دیده میشود، زیرا معمولا این ترشحات در طول روز شسته میشود ولی درشب جمع و خشک میشود.عفونت ملتحمه و التهابات پلکی،زخمهای قرنیه، انسداد و عفونت مجاری یا مسدود شدن کیسه اشکی، از علتهای رایج قی کردن محسوب میشود.
چرا چشمها قی میکند؟
عمدهترین علت قی کردن چشم، عفونت و آلودگی باکتریایی، ویروسی و قارچی است.گاهی این عارضه بدون دخالت عامل عفونی و به علت آلرژی ملتحمه بروز میکند. بهعلاوه افرادی که بهطور مکرر چشمهایشان را تحریک میکنند و دستمال به چشم میکشند، مستعد عفونت چشمی هستند
که بهصورت ترشحاتی نخ مانند از جنس موکوس چشم بروز میکند. این ترشحات، حالت عفونی ندارد و در صورت عدمتحریک چشمها بهبود مییابد، اما اگر ترشحات چشم به اندازهای باشد که پلکها را به هم بچسباند، حکایت از عفونت چشم دارد که باید جدی گرفته شود.
ترشحات زردرنگ در گوشه داخلی چشم نشانه هایی از بیماریهای چشمی است
چشم قی کرده نوزاد
جمع شدن ترشح زرد رنگ در گوشه چشم نوزادان شایع است که مانع باز شدن چشم آنان میشود. همچنین چسبندگی پلکها از علائم عفونت چشمی در نوزادان است.قیکردن چشمنوزادان، دلایل خاص خود را دارد و از عمده ترین دلایل، انسداد مادرزادی مجرای اشکی است.
گاهی به علت تماس نوزاد با میکروبهای کانال زایمان، این مشکل در روزهای اول تولد بروز میکند که باید بسرعت تحت درمان قرار بگیرد. ترشحاتی که هنگام زایمان از مادر خارج میشود، در تماس مستقیم با چشم نوزاد قرار دارد .
توجه داشته باشید، ناتوانی نوزاد و حساسیتی که در مقابل عفونت به خاطر ضعیف بودن سیستم ایمنی دارد، از دیگر عوامل بروز عفونت چشمی است. البته این عفونت با سرعت به درمان جواب میدهد.
چشمهایتان را بشویید
درمان ساده ترشحات چشمی در خانه، صرفا معطوف به شست و شوی چشمها با پنبه نرم تمیز و آب ولرم یا چای کمرنگ میشود، اما اگر قی زرد یا سبز رنگ باشد و با قرمزی، سوزش و خارش چشم همراه باشد، باید به چشم پزشک مراجعه شود.اگر چشم عفونت کرده باشد، به قطره چشمی آنتیبیوتیک یا آنتیبیوتیک خوراکی تحت نظر چشم پزشک نیاز خواهد بود.
عفونت چشم مسری است
توجه داشته باشید، ترشح عفونی چشم، مسری است و در صورت رعایت نکردن بهداشت به چشم دیگر یا به چشم سایر افراد خانواده منتقل میشود.توجه به چند نکته مهم بهداشتی در چنین شرایطی ضروری است. حوله شخص تا تکمیل دوره درمان باید از دیگران جدا شود و بهداشت و شستوشوی دست
و لباس نیز مورد توجه جدی قرار بگیرد. اگر ترشحات چشم باز هم بهبود پیدا نکند، باید از ترشحات چشم،کشت آنتیبیوگرام گرفته شود و وضعیت مجاری اشکی نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.
به چشم پزشک مراجعه کنید
این عوارض هنگام مشاهده ترشحات چشمی، مراجعه به چشم پزشک را ضروری میکند:حجم ترشحات چشم به اندازهای است که سبب چسبیدن پلکها به هم میشود که نشانه عفونت خواهد بود.ترشح چشمتان زیاد میشود و با ماساژ گوشه داخلی چشم (در کنار بینی) چرک خارج میشود.
پلکها قرمز و متورم میشود.
چشم درد میگیرد.
کاهش بینایی، تاری دید یا دوبینی اتفاق میافتد.
جسم خارجی در چشم مشاهده میشود که براحتی برداشته نمیشود.
چشم جراحت پیدا میکند.
مواد شیمیایی به داخل چشم پاشیده میشود.
کودک کوچک تر از یک ماه، دچار التهاب چشم میشود.
ترشح تمیز و شفاف یا قرمزی چشم، بیش از یک هفته طول میکشد.
چشمها بعد از سه روز مداوا بهبود پیدا نمیکند.
قی کردن چشم عارضهای با دلایل متعدد
عوامل زیر به ترتیب اهمیت در بروز ترشحات چشمی (قی) موثر است:
بسته شدن مجرای اشکی چشم، عفونت پلک، التهاب پلک (بلفاریت)، التهاب مژهها، التهاب ملتحمه چشم، عفونت باکتریایی چشم، عفونت ویروسی چشم، مواد آلرژن یا حساسیتزا مثل گرده گیاهان یا آلودگی هوا، مواد آرایشی چشم، کلر آب استخر هنگام شنا، خشکی چشم در اثر وزش باد، سرماخوردگی، وجود اجسام خارجی در چشم مثل مژه، ذرات کوچک فلزات، گرد و غبار یا شن.
منبع:salamatnews.com
بامداد – یک پزشک عمومی گفت: تنگی نفس، احساس سرگیجه و قرمزی پوست صورت از شایعترین نشانه های افزایش غلظت خون محسوب می شود. راه درمان غلظت خون را پی می گیریم.
به گزارش بامداد به نقل از باشگاه خبرنگاران، صفت الله عزیزی پزشک عمومی ؛ بیان کرد: به میزان درصد گلبول های قرمز در واحد حجم هماتوکریت یا غلظت خون گفته می شود.
عزیزی با اشاره به اینکه با افزایش تعداد گلبول های قرمز در واحد حجم خون شخص دچار غلظت خون می شود، اظهار داشت: مقدار غلظت خون طبیعی در مردان ۴۲ تا ۵۴ درصد و در زنان ۳۸ تا ۴۶ درصد است.
عزیزی پزشک عمومی عنوان کرد: غلظت خون با میزان هموگلوبین ارتباط مستقیمی دارد که محدوده طبیعی هموگلوبین در مردان بین ۱۳ تا ۱۶ و در زنان بین ۱۲ تا ۱۴ است.
پزشک عمومی در خصوص علت اولیه افزایش غلظت خون افزود: گاهی هیچ دلیل خاصی برای غلظت خون بالا وجود ندارد و مغز استخوان بدون هیچ محرکی و به طور خود به خود گلبول های قرمز زیادی را تولید می کند مانند بیماری پلی سیتمی.
عزیزی با بیان اینکه در صورتی که علت ثانویه سبب افزایش غلظت خون شده باشد، عنوان کرد: در این مواقع بر اثر یک عامل خارجی بالا بودن غلظت خون اتفاق می افتد برای مثال وقتی که فرد به ارتفاعات کوهستانی می رود با کاهش فشار هوا و اکسیژن و تحریک سلول های تولید کننده اریتروپویتین در کلیه ترشح مغز استخوان را فعال می کند که در نهایت منجر به ساختن گلبول های قرمز و افزایش غلظت خون می شود.
عزیزی تصریح کرد: در مواردی مانند اختلال در ریه میزان اکسیژن کافی است ولی خون رسانی به سلول ها به درستی صورت نمی گیرد.همچنین گاهی این افزایش غلظت خون در اثر استعمال سیگار و مسمومیت با گاز مونواکسید کربن روی می دهد. راه درمان غلظت خون را ادامه می دهیم.
پزشک عمومی با اشاره اینکه سوختگی و تعریق بیش از حد نیز نقش موثری در افزایش غلظت خون دارد، تاکید کرد: کم آبی بدن و افزایش هموگلوبینی مادرزادی نیز از دیگر عوامل تاثیرگذار در غلظت بالای خون محسوب می شوند.
عزیزی، قرمزی و التهاب پوست صورت، سستی و خستگی مفرط بدن، سر گیجه، تنگی نفس، احساس گزگز در انگشتان دست و پا و خواب رفتگی اندام ها در اثر تحت فشار بودن را از علایم بالینی افزایش غلظت خون دانست و توصیه کرد: بهترین درمان برای مبتلایان غلظت خون، اهدای خون در فاصله زمانی هر چهار ماه یکبار است همچنین بیماران غلظت خون باید از مصرف مواد غذایی خونساز مانند گوشت قرمز، جگر، پسته و اسفناج خودداری کنند و به میزان کافی مایعات بنوشند.
نوشته راه درمان غلظت خون اولین بار در بامداد پدیدار شد.
پولیپ رحمی زنان برای آن ها همراه با خونریزی خواهد بود و درد در ناحیه رحم شکم خانم ها را آزار خواهد داد. پس باید درمان شود. پولیپ های رحمی از شایع ترین علل خونریزی های غیرطبیعی تناسلی در خانم ها هستند و عبارتند از زیاد شدن تعداد سلول های غدد دریافت زمینه های آندومتر در نتیجه برجستگی در سطح آندومتر ایجاد می شود.
پولیپ ها در 95 درصد موارد خوش خیم اند و ممکن است کاملا بدون علامت باشند.گاه پولیپ پایه دار است و گاه بدون پایه؛ گاه متعدد است گاه منفرد؛ ممکن است کوچک و میلی متری باشد یا بزرگ و سانتی متری و در هر قسمت از محوطه رحمی می تواند به وجود آمده و رشد کند. در مرکز بافت زمینه ای و غده ای پولیپ، هسته عروقی وجود دارد که تغذیه دهنده پولیپ است.
پیدایش بیماری
ممکن است به دلیل هیپرپلازی آندومتریال مونوکلونال (تکثیر یا جوانه زدن یا دو نیمه شدن) باشد و یا کپی کردن زیاد آروماتاز آندومتر و یا موتاسیون ژنی. پولیپ های آندومتر گیرنده استروژنی و پروژسترونی دارند و پروژسترون در پولیپ هم اثر متعادل کننده عمل استروژن (آنتی پرولیفراتیو) را دارد ولی تستوسترون روی پولیپ اثر آتروفی کننده ندارد در حالی که در بقیه قسمت های آندومتر این اثر را دارد.
آپیدمیولوژی
پولیپ آندومتر در سنین بلوغ و نوجوانان نادر است. در قبل از یائسگی شایع تر است و بعد از یائسگی شیوع اش کمتر می شود. در خانم هایی که بیوپسی آندومتر یا عمل برداشتن رحم شده اند، شیوع آن را 24-10 درصد گفته اند ولی شیوع واقعی نیست چون بسیاری از پولیپ ها بدون علامت هستند.
عوامل خطر برای ایجاد پولیپ
1. افزایش سطح استروژن چه به صورت داخلی و چه به صورت دارویی وارد بدن شود و افزایش فعالیت استروژن داخلی و یا خارجی.
2. مصرف تاموکسیفن در 36-2 درصد خانم های بعد از سن یائسگی که تاموکسیفن می خورند دیده می شود. در این افراد پولیپ درشت و بالای 22 سانتی متر است. معمولا متعدد و با تغییرات مولکولی داخل پولیپ می باشد
3. چاقی BMI بالای 30؛ این افراد سه برابر بیشتر در معرض پولیپ هستند.
4. هورمون درمانی بعد از یائسگی به ویژه کسانی که پروژسترون استفاده نمی کنند و یا پروستروژن مصرفی از انواع ضعیف است.
تظاهر بالینی
معمولا با خونریزی غیرطبیعی رحم تظاهر می کند. اگرچه بسیاری از پولیپ بدون علامت اند و تصادفی حین بررسی نازایی کشف می شوند یا در حین پاپ اسمیر در سیتولوزی سرویکس علائمی می دهد که مشکوک می شویم و یا موقع انجام بیوپسی آندومتر یا سونوگرافی هستروسکوپی کشف می شوند.
گاه حین انجام معاینه با اسپکولوم پولیپ را در دهانه رحم می بینیم بدون اینکه فرد علایمی داشته باشد. خونریزی غیرطبیعی در 88-64 درصد افرادی که پولیپ دارند، دیده می شود به آن AUBP می گوییم.به صورت لکه بینی بین قاعدگی شایع ترین آن است. حجم خونریزی کم و در حد لکه بینی است.
خونریزی بعد از یائسگی مدل دیگری از تظاهر پولیپ می تواند باشد. حتی ممکن است در این افراد یائسه حین هورمون درمانی خونریزی دیده شود. یادمان باشد هر خانمی که AUB دارد باید از نظر سرطان آندومتر بررسی شود.
خونریزی بعد از یائسگی مدل دیگری از تظاهر پولیپ می تواند باشد
سیر بالینی
به صورت ادامه رشد و یا عدم رشد و یا پسرفت است. پولیپ های زیر یک سانتی متر به ویژه وقتی منفرد باشد شانس پسرفت خود به خودی شان بیشتر است.
ریسک بدخیمی: 50 درصد پولیپ ها ممکن است بدخیم شوند. این احتمال در بعد از یائسگی و نیز کسانی که علامت دارند، نسبت به کسانی که خونریزی ندارند بیشتر است. البته در نظر داشته باشیم که این دو عامل (سن و خونریزی) حتی بدون پولیپ هم خود فاکتور خطر بدخیمی اند.
اینکه سایز پولیپ (مثلا پولیپ درشت تر از 2 سانتیمتر) در احتمال بدخیمی اثر داشته باشد، ثابت شده است. در خانم هایی که تاموکسیفن مصرف می کنند، تغییرات بدخیمی در پولیپ شایع تر است و به 11 درصد می رسد (2 برابر). ارتباطی بین مدت مصرف این دارو و اندازه پولیپ در ایجاد بدخیمی دیده نشده. تاموکسیفن به طور کلی احتمال ایجاد سرطان آندومتر را بالا می برد.
اثر روی باروری و حاملگی: حین بررسی علل ناباروری ممکن است پولیپ کشف شود (در سونوگرافی با هیستروسکوپی) یا اینکه در آوردن پولیپ الزاما روی بارداری این افراد کلا در این موارد توصیه به برداشتن می شود. پولیپ شانس سقط و عوارض حاملگی را بالا نمی برد.
پولیپ های خونریزی دهنده باید برداشته شوند که هم خونریزی برطرف شود و هم بررسی از نظر بدخیم نبودن به عمل آید.
در مورد پولیپ های بدون علامت باید ببینیم که فرد خودش چقدر در معرض سرطان آندومتر است. مثل تابوکسیفن درمانی، نولی پاریته، سن بالای پنجاه سال، چاقی، تخمدان پلی کیستیک، سابقه تومور استروژنی در خود یا خانواده، قاعدگی زودرس منوپوز بالای 56 سالگی و نیز مقلا چقدر در درمان نازایی اثر دارد و بر اساس این یافته تصمیم بگیریم که برداریم یا خیر.
در خانم های بدون علامت (برای مثال) اگر پولیپ بالای 1.5 سانتی متر باشد و یا متعدد یا از دهانه رحم بیرون زده باشد بر می داریم.
پولیپ بیرون زده از دهانه رحم احتمال پس رفت خود به خودی کمی دارد و شانس علامت دار (خونریزی) شدن بیشتری دارد و نیز برداشتن آن حتی در مطب هم کار آسانی است، لذا بر می داریم. اگر خانمی معیار برداشتن پولیپ را نداشت و تصمیم گرفتیم برنداریم نیاز به بررسی های بیشتری به جز معاینات همیشگی مثل افراد عادی ندارد مگر علامت دار شود.
در افراد بعد از یائسگی توصیه می شود پولیپ را برداریم چون هم شانس بدخیمی بیشتری دارد و هم عمل ساده و کم عارضه ای دارد.
در خانم های با پولیپ راجعه باید پولیپ را مجددا برداشت. عود کم است؛ بیشتر ممکن است کامل برداشته شده باشد. در مواردی که عود تایید می شود به ویژه در کسانی که تاموکسیفن درمانی می شوند، می شود آی یو دی میرنا گذاشت و اگر برنامه باروری بعدی ندارند، آندومتر را کاملا برداشت (Ablation). در خانم هایی که سرطان پستان دارند میرنا توصیه نمی شود چون شانس عود بیماری پستان را بالا می برد.
درمان جراحی به صورت پولیپکتومی با هیستروسکوپی بهترین روش و درمان انتخابی است. اگر پولیپ پرولابه باشد می شود بدون دیلاتاسیون و کورتاز آن را برداشت ولی باید از نظر احتمال رشد مجدد به فرد توضیح بدهیم.
با دلگرم همراه باشید تا با فواید داروی ماینوکسیدیل آشنا شوید.
دارویی است که به شکل سیستماتیک (قرص خوراکی) هنگام زیادی فشار خون (فشار خون بالا) مصرف میشود و به شکل موضعی (محلول ۲٪ یا ۵٪) برای درمان طاسی مردانه و ریزش موی آندروژنیک در مردان و زنان استفاده میشود.
ماینوکسیدیل با گشاد کردن رگهای محیطی سبب کم شدن فشار خون میشود. تأثیر آن بر درمان طاسی نیز احتمالاً به دلیل همین گشادی رگهای سطح پوست و افزایش جریان خون است که موجب تحریک فولیکولهای مو شده و از وضعیت استراحت به وضعیت رشد فعال درمیآیند.
مینوکسیدیل تنها دارویی است که به صورت موضعی موجب رشد مو میشود و به فُرم محلولهای ۲ درصد(برای خانم ها) و ۵ درصد (برای اقایان ) موجود است و در اغلب اوقات، بعد از ۶ ماه استفاده، اثرات آن نمایان میشود. مردانی که در اوایل شروع ریزش مو هستند، مردانی که حداکثر منطقه طاسی آنها کمتر از ۱۰ سانتیمتر مربع باشد و کسانی که پیش از مصرف دارو تراکم موهایشان حداقل ۲۰ تار مو در هر سانتیمتر مربع باشد، به این دارو بهتر جواب میدهن
فوم ماینوکسیدیل مناسب افرادی است که دچار طاسی می باشند و یا موهای خود را با تیغ می تراشند، این افراد وقتی از محلول ماینوکسیدیل استفاده کنند از آنجا که بصورت مایع بوده ممکن است بروی سر آن ها سر خورده و وارد قسمت پیشانی و صورت شود و برعکس کسانی که موهای معمولی و یا بلندی دارند اگر از فوم ماینوکسیدیل استفاده کنند بیشتر آن بجای جذب در پوست سر به تارهای مو مالیده می شود، از این رو محلول ماینوکسیدیل برای آن ها مناسب تر است.
ماینوکسیدیل اولین بار در پزشکی به شکل خوراکی برای درمان فشار خون بسیار بالا مورد استفاده قرار می گرفت، پزشکان دریافتند که مصرف ماینوکسیدیل در برخی از بیماران مبتلا به فشار خون بویژه در خانم ها باعث عوارضی جانبی مانند افزایش غیر طبیعی رشد موها و رویش موهای زائد در سراسر بدن می شود و بعد از آن محققان پزشکی محلول ماینوکسیدیل را باغلظت بسیار کمتر از شکل خوراکی آن برای مصرف موضعی و درمان ریزش مو تولید کردند.
عوارض جانبی استفاده از ماینوکسیدیل
انواع مارک های موجود در بازار
کاربرد ماینوکسیدیل
ماینوکسیدیل متعلق به طبقه ای از داروهاست که به گشاد کننده عروق معروف هستند. هنوز معلوم نیست که ماینوکسیدیل چگونه باعث رشد مو میشود. این دارو برای ریزش موی ناگهانی یا ناحیه ای و یا ریزش موی غیر قابل توضیح (به عنوان مثال، برای کسی که هیچ سابقه خانوادگی از ریزش مو نداشته باشد)، و یا ریزش مو پس از زایمان، استفاده نمیشود.ا همچنین برای افراد 18 سال به پایین توصیه نمیشود.
طرز استفاده ماینوکسیدیل موضعی
قبل از استفاده از این محصول تمام دستورالعمل های موجود بر روی در بسته بندی محصول را بخوانید و دنبال کنید. اگر در مورد هر یک از اطلاعات این محصول مردد هستید، با پزشک و یا داروساز خود مشورت کنید.
قبل از استفاده از دارو پوست سر خود را تمیز و خشک کنید. شما میتوانید این محصول را بر روی موی مرطوب بریزید. برای استفاده از محلول، آپیلکاتور ( قطره چکان ) را با 1 میلیلیتر از دارو پر کنید (در خط 1 میلیلیتر)، و یا 20 قطره از محصول را استفاده کنید . موهای خود را در قسمتی که نازک شده است ازهم جدا کنید و محلول را به طور مساوی به ناحیه آسیب دیده پوست سر بریزید. به آرامی مالش دهید. اجازه دهید که محلول به طور کامل قبل از استفاده از سایر محصولات فرم دهنده (به عنوان مثال، ژل، موس) و یا قبل از رفتن به رخت خواب، خشک گردد.
برای استفاده از کف، دست های خود را در آب سرد بشویید و کاملا خشک کنید. به مقدار نصف یک فنجان کف را بر روی پوست سر ریخته و به آرامی مالش دهید. قبل از فرم دادن و خوابیدن، اجازه دهید که کف کاملا خشک شود.
اگر پوست سر شما دچار سوزش شدید شد، شما باید در روزهایی که موهای خود را رنگ کرده اید یا بر روی موهایتان از مواد شیمیایی (مانند پرم مو) استفاده کرده اید، از استفاده از ماینوکسیدیل پرهیز کنید.
بدون دستور مستقیم پزشک خود ٬ این محصول را بر روی دیگر قسمت های بدن استفاده نکنید. بر روی پوستی که قرمز شده، دارای سوزش و درد است و یا پوست خراشیده، بریده شده و یا آلوده استفاده نکنید. پس از به کار بردن این محصول دست های خود را کاملا بشویید. از نفوذ دارو به چشم هایتان جلوگیری کنید. در صورت نفوذ دارو به چشم، چشم های خود را با مقادیر زیادی از آب سرد بشویید.
این دارو را بیشتر از آنچه که در دستورالعمل گفته شده استفاده نکنید و همچنین از این دارو برای پوست های حساس و آفتاب سوخته به کار استفاده نکنید. انجام این کار باعث جذب دارو به بدن شما شده و در نتیجه منجر به عوارض جانبی جدی میشود. این محصول ممکن است حاوی مقداری الکل باشد و میتواند پوست سر را خشک و تحریک کند. برای استفاده ایمن از این محصول با پزشک خود و داروساز مشورت کنید.
رشد مجدد مو زمان زیادی طول میکشد. اکثر افراد برای مشاهده اثرات آن باید این دارو را به طور منظم به مدت 4 ماه استفاده کنند. این دارو برای حفظ رشد مو باید به طور مداوم مورد استفاده قرار گیرد. اگر وضعیت شما پس از استفاده این دارو به مدت 4 تا 6 ماه بهبود نیافت و یا بدتر شد، و یا اگر شما فکر میکنید که یک مشکل جدی در این رابطه مواجه شدید، به پزشک خود مراجعه کنید.
مکانیسم اثر ماینوکسیدیل
مینوکسیدیل یک گشاد کنندهعروق محیطی با اثر مستقیم است کهمقاومت عروق محیطی را کاهش میدهد وسبب افت فشارخون میشود. در مصرف موضعی دوره فاز رشد فعال مو (دوره آناژن) را افزایش داده و باعث بزرگ شدن موهای نازک شده (موهای مینیاتوریزه شده) میشود. یعنی موها بلندتر و کلفتتر میشوند. مکانیسم اثربخشی مینوکسیدیل معلوم نیست.
روش استفاده صحیح از ماینوکسیدیل
ماینوکسیدیل را بطور مرتب و هر روز ۲ بار و هر بار ۱ میلی لیتر استفاده نمایید. دقت کنید که مقدار آن نباید از ۲ میلی لیتر بیشتر شود(بدون توجه به وسعت ناحیه ای که دچار ریزش مو است).
ماینوکسیدیل را چند ساعت قبل از خوابیدن استفاده نموده و قبل از خواب سرتان را حتی المکان بشویید.
بعداز استفاده، از قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کرده و یا حداقل از کلاه آفتابگیر استفاده نمایید.حداقل مدت زمانیکه لازم است تا ماینوکسیدیل روی پوست سر بماند تا جذب کامل رخ دهد، ۴ ساعت می باشد بعد از این مدت میتوانید سرتان را بشویید.
اگر بخشی از پوست سرتان خراش دارد در آن ناحیه استعمال نشود.
اگر از ماینوکسیدیل دارای افشانه ی اسپری زن استفاده میکنید هر ۶ اسپری معمولی معادل با ۱ میلی لیتر میباشد.
این محصول را در دمای ۱۵-۲۵ درجه نگهداری نمایید (به دما حساس میباشد)
اگرعلائم زیر را در خود مشاهده کردید مصرف ماینوکسیدیل را قطع کرده و با پزشک مشورت
نمایید:
افرادی که نباید محلول ماینوکسیدیل را استفاده نمایند:
قرص فیناستراید (propecia)
فیناستراید (پروپشیا) هم دارویی مناسب است که اثراتش پس از ۴ تا ۶ ماه مصرف روزانه ظاهر شده و اغلب بعد از ۲۴ ماه، بیشترین اثرش در موها ایجاد میشود. اگر بعد از ۱۲ ماه هیچگونه تاثیری در موهایتان مشاهده نشد، ادامه مصرف آن بیحاصل است. طی ۱۲ ماه بعد از قطع دارو، موهای روییده ریزش پیدا میکند و اثر فیناستراید تا زمانی است که مصرف میشود. بدون تجویز پزشک نباید از این قرص استفاده کرد. بعد از ۱۲ ماه مصرف این قرص، موهای کامل و ضخیم سر افزایش یافته و موهای نازک کاهش مییابد.
عوارض عمدتا مربوط به کاهش خفیف در اعمال جنسی مردانه (مانند کاهش میل جنسی ، اختلال درنعوظ وکاهش حجم منی ) بوده و اهمیتی ندارند زیرا اولا با ادامه درمان به تدریج ناپدید شده وثانیا در صورت قطع درمان نیز ظرف مدت کوتاهی ازبین می روند .در ارتباط با قرص فیناستراید هیچگونه تداخل دارویی و یا آثار سو بر کبد ، مغز استخوان ، چربی خون وتعداد اسپرم ها مشاهده نشده است .
استفاده ازقرص فیناستراید در خانم ها ممنوع است .همچنین خانمهای حامله نبایستی تماس پوستی با قرص فیناستراید داشته باشند.
عوارض جانبی ماینوکسیدیل
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
برای درمان بی خوابی شبانه بدون دارو باید قواعدی مثل تاریکی، آرامش، دمای ثابت و مطبوع، برخورداری از اتاق خواب و ساعت خواب ثابت را رعایت کرد.
همه ما بیخوابی را تجربه کردهایم برخی اما به دفعات زیادی دچار بیخوابی مخصوصا بیخوابیهای شبانه میشوند. وقتی دچار این حالت میشویم صدای عقربههای ساعت به یکی از بلندترین و آزاردهنده ترین صداهایی که میشناسیم تبدیل میشود. اما برای درمان بی خوابی روشهای مختلفی پیشنهاد شده از درمان با داروهای شیمیایی و قرص خواب آور تا درمان با گیاهان دارویی. ما برایتان راهکارهای عملی را پیشنهاد میدهیم که امتحان کردن آن برای درمان بی خوابی ضرری ندارد.
1. ساعت خوابتان را تنظیم کنید
2. روزها چرت نزنید
3. از رختخوابتان تنها برای خوابیدن استفاده کنید
4. برای روز بعد برنامه ریزی کنید
5. استفاده از تکنیک طوفان ذهنی
6. اضطراب را از خود دور کنید
7. استفاده از تکنیک ریلکسیشن
8. نخوابید
دکتر الن نیکولا که از سال 1991 مطالعات خود را بر روی مشکلات بیخوابی متمرکز کرده است معتقد است برای درست خوابیدن پنج قاعده اصلی وجود دارد: تاریکی، آرامش، دمای ثابت و مطبوع، برخورداری از اتاق خواب و دست آخر خوابیدن و بیدار شدن سر ساعات معمول. البته اگر شما از آن آدمهای خوشبختی باشید که شرایط و شیفتهای کاری، به آنها اجازه درست خوابیدن را میدهد. در نهایت اگر دچار بیخوابی آزار دهنده و شدید هستید بهتر است برای درمان بی خوابی به یک متخصص مراجعه کرده تا علت بی خوابیتان را کشف و رفع کند. میتوانید از متخصصان اعصاب و روان در این زمینه کمک بگیرید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
بامداد – شوره سر در اثر جدا شدن سلول های خارجی پوست سر به وجود می آید و با حمام رفتن منظم، استفاده از شامپوهای ضد شوره قابل کنترل است. در اینجا ۱۰ روش خانگی برای درمان شوره سر را می گوییم.
در پوست سر به طور طبیعی در اثر لایه لایه شدن لایه قدیمی، لایه های جدید جایگزین می شود و از سطح پوست به صورت سلول های مرده به بیرون ریخته می شوند.
هنگامی که تعداد سلول های مرده افزایش یابند و همراه با چربی و ترشحات دیگر پوست باشند، “شوره سر” را تشکیل می دهند.
شوره سر در اثر جدا شدن سلول های خارجی پوست سر به وجود می آید و با حمام رفتن منظم، استفاده از شامپوهای ضد شوره و استفاده از شامپوهای متنوع قابل کنترل است.
شوره سر ممکن است بر اثر خشکی پوست سر به وجود آید، اما گاهی علت آن اگزما، پسوریازیس یا عفونت قارچی است.
مصرف بی رویه مواد آرایشی مو و عدم رعایت نظافت مو مانند شامپو نزدن مرتب ، استفاده از شامپوی نامناسب، عدم شست وشوی کافی سر بعد از شامپو زدن و یا باقی ماندن بقایای صابون در پوست سر از عوامل دیگر موثر در بروز شوره سر است.
آسیب هایی که به پوست سر وارد می شوند، همچون سشوار زدن، فر بیش از حد، بابلیس، رنگ کردن و مش زدن از دیگر عوامل ایجاد شوره سر است.
کم شدن آب بدن و شانه زدن کم موهای سر نیز باعث بروز شوره می شوند.
۱- سرکه سیب: سرکه سیب و آب گرم را به طور مساوی مخلوط کنید. سپس آن را روی موهای خشک خود ریخته و ماساژ دهید. توجه داشته باشید که این محلول پوست سر شما را به طور کامل بپوشاند. پس از چند دقیقه موی خود را با آب شستشو دهید. این کار را هفته ای دو بار تکرار کنید.
اسیدیته سرکه سیب میزان PH پوست سر را تغییر می دهد در نتیجه رشد قارچ سر سخت می شود.
۲- جوش شیرین: این ماده اثرات بسیار قوی و مثبتی را بر روی شوره سر دارد. یک قاشق غذاخوری جوش شیرین را با یک فنجان آب مخلوط کرده و همانند شامپو از آن استفاده کنید. طی مدت چند روز شاهد معجزه آن خواهید بود.
در یک روش دیگر هم می توانید پس از مرطوب کردن مو، مقداری جوش شیرین به موها بمالید. سپس با آب بشویید. جوش شیرین، قارچ های بیش فعال را که باعث ایجاد شوره سر می شوند کاهش می دهد. احتمالا در روزهای اول موها خشک می شود، اما پس از چند هفته، پوست سر شروع به تولید روغن طبیعی خواهد کرد که موها را نرم می کند.
۳- شنبلیله: مواد مغذی موجود در شنبلیله رشد سالم موها را تشدید کرده و پوسته پوسته شدن سر را برای همیشه از بین می برد.
دو قاشق غذاخوری از دانه های شنبلیله را در آب به مدت یک شب خیس کنید. سپس دانه ها را از آب جدا کرده و آسیاب کنید.
ماده خمیری به دست آمده را به مدت ۴۵ دقیقه به موی سر خود بزنید و بعد با شامپو بشویید.
۴- آسپیرین: آسپرین حاوی ماده ای فعال به نام اسید سالیسیلیک است که در اغلب شامپوهای مخصوص شوره وجود دارد. برای کنترل شوره سر، هر بار دو عدد آسپرین پودر شده را به شامپوی خود اضافه کنید و روی سر بمالید. مواد باید به مدت دو دقیقه روی موها بماند. سپس آن را با آب شست وشو دهید.
۵- روغن نارگیل: این روغن به طور موثر شوره سر را درمان می کند. قبل از حمام سه تا پنج قاشق غذاخوری روغن نارگیل را به پوست سر بمالید و بگذارید به مدت یک ساعت بماند. سپس آن را با شامپو بشویید.
۶- لیموترش: کافی است دو قاشق غذاخوری آبلیمو به پوست سر بمالید و با آب بشویید. سپس یک قاشق مرباخوری آب لیمو را با یک لیوان آب مخلوط کنید و موها را با آن بشویید. این روش را به طور روزانه تکرار کنید تا شوره سر از بین برود. اسیدیته لیمو کمک می کند تا در میزان PH پوست سر تعادل به وجود آید.
۷- نمک: نمک برای از بین بردن شوره سر موثر است. کافی است پس از مالیدن کمی نمک به پوست سر، موهای خود را شامپو کنید.
۸- آلوئه ورا: خاصیت خنک کننده آلوئه ورا، خارش پوست سر را از بین می برد. قبل از شامپو کردن مقداری آلوئه ورا به موهای خود بمالید.
۹- سیر: خاصیت ضدقارچی سیر برای رفع باکتری های ایجادکننده شوره سر خیلی موثر است. کافی است چند حبه سیر را له کنید و به پوست سر بمالید. برای پیشگیری از بوی تند، سیر له شده را با کمی عسل مخلوط کنید و سپس به موها بمالید.
۱۰- روغن زیتون: ماساژ مو با روغن زیتون قبل از خواب بسیار موثر است. بعد از مدتی موها را با شامپویی که همیشه استفاده می کنید شست وشو دهید.
منابع:
ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان
شفاف
نوشته شوره سر را با روش خانگی درمان کنید اولین بار در بامداد پدیدار شد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا ، کارشناسان می گویند که قرمز شدن چشم ها گاهی اوقات به دلیل بیماری های چشمی و گاهی به دلیل تغییرات شرایط آب و هوا بروز می کند؛ همچنین خشکی، عفونت، آلرژی و سایر علل هم می توانند دلیل قرمزی چشم باشند که هر یک راه های درمان خاص خود را دارند.
** خشکی چشم ها
خشکی چشم همراه با سوزش و التهاب است که در نتیجه التهاب سبب قرمز شدن چشم می شود.
دکتر اندرو هولزمن چشم پزشک در مریلند گفت: خشکی چشم در بزرگسالان بالای 50 سال شایع است اما این غارضه اغلب در افراد جوانتر هم به این دلیل اینکه زمان زیادی به صفحه نمایش رایانه خیره می شوند، دیده می شود.
به واقع، پلک زدن در افراد هنگام نگاه کردن به صفحه نمایش، کاهش می یابد و همین امر باعث خشکی چشم می شود.
احساس سوزش، گزیدگی و وجود شن در داخل چشم از دیگر علائم خشکی چشم است.
*راه درمان
راهکار رفع خشکی چشم در استفاده از اشک های مصنوعی است که چشم را مرطوب نگه می دارد و باعث کاهش التهاب و برطرف شدن قرمزی چشم می شود.
دکتر هولزمن می گوید برای جلوگیری از برگشت این علائم سعی کنید هنگام کار با رایانه بیشتر پلک بزنید.
همچنین می توان با پیروی از قانون 20-20-20 به تنظیم مجدد پلک زدن خود کمک کنید و پیامدهای خشکی چشم ناشی از خیره شدن به صفحه مانیتور رایانه را کاهش دهید؛ به این صورت که پس از هر 20 دقیقه نگاه به صفحه نمایش، روی شیئی در فاصله 20 فوتی (6 متری) خود به مدت 20 ثانیه تمرکز کنید.
اگر با این راهکارها مشکل برطرف نشد، احتمالا خشکی چشم مزمن است و باید به پزشک مراجعه کرد.
** آلرژی های فصلی
آلرژی هایی همچون حساسیت به گرده های گیاهان و علف می تواند باعث تورم و التهاب در چشم شود که در نتیجه قرمزی چشم را درپی دارد.
یکی از پیامدهای آلرژی ها، خارش چشم ها است که در صورت مالش چشم ها التهاب و قرمزی چشم تشدید می شود.
*راه درمان
برای رفع این مشکل چندین بار در روز به مدت 15 دقیقه روی چشم از کمپرس سرد استفاده کنید و علاوه بر آن، برای یافتن بهترین روش کنترل آلرژی، بهتر است با پزشک مشورت کنید. معمولا آنتی هیستامین ها داروی تجویزی پزشکان در این موارد است که واکنش بدن به آلرژی ها را کاهش می دهد و باعث بهبود التهاب می شود.
** مصرف داروهای خاص
آنتی هیستامین ها و برخی از دیگر داروها می توانند به طور بالقوه موجب خشکی چشم و قرمز شدن آن شوند.
قرص های خواب آور، داروهای ضد اضطراب و حتی داروهای مسکن مانند ایبوپروفن از جمله داروهایی هستند که می توانند باعث خشکی و قرمزی چشم شوند.
به گفته کارشناسان، این داروها جریان خون به بافت را در داخل و اطراف چشم کاهش می دهند و از این طریق باعث خشکی و قرمزی چشم می شوند.
*راه درمان
در این مورد نیز اشک مصنوعی یک راهکار موثر است، اما پیش از استفاده باید با پزشک مشورت کرد.
** بیخوابی یا کمبود خواب
اگر تا دیروقت بیدار بمانید یا خواب کافی نداشته باشید، هنگام صبح چشم هایتان کمی خون گرفته به نظر خواهد رسید.
به واقع، چشمان برای بازسازی لایه های اشک نیاز دارند که برای مدت زمان طولانی بسته باشند.
از علائم کم خوابی دو بینی است؛ به گفته کارشناسان، عضلات چشم ها در طول شب به تقویت نیاز دارد. در صورتی که استراحت کافی نکنید شرایط سختی را برای تمرکز روی اشیاء دور و یا نزدیک خواهید داشت.
*راه درمان
علاوه بر خواب کافی، اشک مصنوعی می تواند برای مرطوب نگه داشتن لایه های اشکی خشک شده کمک کند.
** سیگار کشیدن
سیگار کشیدن سبب منقبض شدن رگ های خونی چشم و در نتیجه، خشکی سطح آن می شود.
هنگامی که بدن خشکی و کمبود جریان خون را حس می کند، برای جبران این تغییرات سعی می کند رگ های خون را منبسط کند و در نتیجه قرمزی چشم بیشتر می شود.
خشکی چشم از عوارض کوتاه مدت سیگار کشیدن است اما در طولانی مدت منقبض شدن رگ های خونی در اثر سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض دود دست دوم می تواند باعث افزایش خطر تخریب ماکولا و آب مروارید شود و در نتیجه به از دست دادن بینایی منجر می شود.
* راه درمان
اگر سیگاری هستید برای ترک سیگار اقدام کنید و اگر سیگاری نیستید و دچار قرمزی چشم شده اید، سعی کنید در معرض هوای تازه قرار گیرید.
** علائم چشم صورتی (Pink eye) شدید
چشم صورتی یا ورم ملتحمه عفونت ویروسی یا باکتریایی است که می تواند به یک یا هر دو چشم آسیب بزند.
این بیماری بسیار مسری است بنابراین به راحتی و تنها با مالیدن چشم ها این ویروس به چشم دیگر منتقل می شود.
این عفونت موجب التهاب در داخل چشم و اطراف آن و قرمز شدن و تورم چشم می شود.
از علائم دیگر می توان به خارش یا سوزش، چشم های اشک آلود، تخلیه مخاط مانند و حساسیت به نور اشاره کرد.
*راه درمان
به چشم پزشک مراجعه کنید که چشم ها را برای تعیین نوع ویروس یا باکتری دخیل در ابتلا به چشم صورتی (Pink eye) بررسی کند.
در صورتی که عارضه ویروسی است، بهبود آن با نسخه پزشک دو یا سه هفته زمان می برد و اگر از نوع باکتری باشد، با قطره های تجویزی پزشک درمدت چند روز بهبودی حاصل می شود.
** شنا کردن
نمک آب دریا خشک کننده است و چشم را قرمز می کند.
استخرها نیز حاوی مواد شیمیایی سوزش آوری مانند کلر هستند که می توانند باعث از بین رفتن باکتری های خوب چشم شوند و علائمی مانند سوزش و قرمزی در چشم ایجاد کنند.
* راه درمان
با محلول سالین یا اشک مصنوعی چشم ها را شستشو دهید تا آلودگی را پاک کند و باعث کاهش قرمزی چشم شود.
عینک زدن هنگام شنا نیز از چشم در برابر نمک و مواد شیمیایی محافظت می کند.
** پاره شدن یک رگ خونی چشم
اگر به هر دلیل به چشم ها فشار وارد شود، ممکن است پاره شدن رگ های خونی چشم اتفاق بیافتد که بر اثر آن لکه خون در زیر چشم نقش می بندد؛ این لکه می تواند قرمز روشن باشد یا سراسر سفیدی چشم به رنگ خون باشد.
از علائم پارگی رگ خونی این است که چشم از جریان خون زیاد کمی احساس سنگینی می کند.