هفته نامه سلامت: علت اصلی نقرس، تجمع اسید اوریک در بدن است که یا بر اثر تولید زیاد این ماده در بدن یا به علت ناتوانی کلیه در دفع آن، ایجاد می شود و به دنبال آن بلورهای این ماده در مفاصل بدن رسوب می کنند.
رسوب بلورهای اسیداوریک در بدن باعث تحریک سلول های ایمنی می شود و به دنبال آن التهاب و درد مفصل ایجاد خواهدشد. شایع ترین مفصلی که معمولا به طور ناگهانی دچار درد و تورم شدید می شود، مفصل شست پاست.
بروز ناگهانی درد و تورم مفصل را «حمله نقرسی» می نامند. ضربات مکرر به این مفصل، مثلا به دنبال راه رفتن طولانی یا توپ بازی کردن، باعث می شود کریستال های اسیداوریکی که قبلا در بافت های مفصل رسوب کرده اند، ناگهان داخل مفصل ریزش کنند و موجب پاسخ التهابی بدن به آن شوند.
این جمله های درد و تورم مفصل شست پا در نقرس معمولا شبانه است زیرا در طول روز به علت وضعیت ایستاده بدن، مایع میان بافتی زیادی در اندام تحتانی و به خصوص پایین ترین قسمت های آن یعنی پاها جمع می شود اما هنگام شب وقتی بیمار دراز می کشد و بدن به حالت افقی در می آید، آین مایع میان بافتی دوباره به حریان خون بر می گردد و از آنجا که مایعات زودتر از اسید اوریک به جریان خون بر می می گردند، غلظت اسید اوریک در پا افزایش می یابد. از طرفی، پاها در شب سردتر می شوند که این سرما به رسوب کریستال های اسید اوریک در مفصل پا کمک می کند و عامل بروز حملات درد و تورم مفصل در شب می شود.
با این مقدمه، در این مطلب به بررسی بایدها و نبایدهای تغذیه ای برای بهبود کیفیت زندگی و کنترل بیماری در افراد مبتلا به نقرس می پردازیم؛ بیماری ای که از قرن ها پیش با زیاده روی در مصرف انواع گوشت مرتبط دانسته شده و بیماری ثروتمندان نامیده شده است. سال ها پیش از اینکه علت ابتلا به نقرس شناخته شود، پزشکان از ایجاد محدودیت در رژیم غذایی برای مدیریت این بیماری استفاده می کردند. سال های زیادی بود که روش های درمانی برای نقرس، با تمرکز بر حذف کردن همه مواد غذایی حاوی پورین (از میزان متوسط تا زیاد) طراحی می شدند. فهرست مواد غذایی ممنوع در گذشته بسیار طولانی بود ولی خوشبختانه امروزه رویکرد تغذیه ای به این بیماری دگرگون شده است.
اصول تغذیه در نقرس
اصول کلی رژیم غذایی مخصوص نقرس، براساس همان توصیه های لازم برای یک رزیم غذایی سالم و متعادل است:
کاهش وزن: اضافه وزن، خطر ابتلا به نقرس را افزایش و کاهش وزن این خطر را کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده اند کاهش کالری های مصرفی و کاهش وزن، سطح اسید اوریک را پایین می آورند و تعداد حملات نقرس را کمتر می کنند. باید توجه داشته باشید کاهش وزن، فشار کلی بر مفاصل را هم کاهش می دهد.
آب: هیدراته نگه داشتن بدن با نوشیدن آب برای افراد مبتلا به نقرس ضروری است زیرا افزاش مصرف آب با کاهش حملات نقرس ارتباط دارد. این افراد باید روزانه 8 تا 16 لیوان (240 میلی لیتری) مایعات بنوشند و حداقل نیمی از آنها باید از آب تشکیل شده باشد. البته بهتر است با پزشک خودتان درباره مصرف مایعات مشورت کنید.
چربی: مصرف چربی های اشباع از منابعی مثل گوشت های قرمز، مرغ چرب و محصولات لبنی پرچرب باید در افراد مبتلا به نقرس کاهش یابد.
پروتیین: پروتیین مصرف روزانه در افراد مبتلا به نقرس باید بین 113 تا 170 گرم باشد و حتما از این منابع تامین شود؛ گوشت قرمز بدون چربی، ماهی و مرغ. البته این افراد می توانند با مصرف لبنیات کم چرب یا بدون چربی، پروتیین بیشتری به رژیم غذایی خودشان اضافه کنند زیرا با کاهش سطح اسید اوریک مرتبط هستند.
سبزی ها و حبوبات دارای پورین زیاد: مطالعات نشان داده اند سبزی هایی با پورین زیاد، خطر ابتلا به نقرس یا تعداد حملات نقرس را افزایش نمی دهند. رژیم غذایی سالمی که بر پایه مقدار زیادی از میوه ها و سبزی ها طراحی شده باشد، می تواند حاوی سبزی های دارای پورین زیاد باشد. مثل مارچوبه، اسفناج، نخودفرنگی، گل کلم و قارچ. در این شرایط، استفاده از لوبیا و عدس که پورین نسبتا زیادی دارند اما منبع خوبی از پروتیین هستند هم منعی ندارد.
منابع پروتیینی خاص: مصرف قسمت های احشایی مثل جگر، قلوه و... برای افراد مبتلا به نقرس ممنوع است زیرا حاوی پوری زیادی هستند و به بالا رفتن سطح اسید اوریک در خون کمک می کنند.
غذاهایی دریایی خاص: بیماران مبتلا به نقرس باید از مصرف غذاهای دریایی حاوی پورین زیاد پرهیز کنند؛ ماهی تن، ماهی خال مخالی، صدف، ماهی کولی، شاه ماهی، ساردین و...
ویتامین C: این ویتامین می تواند به کاهش سطح اسید اوریک در خون کمک کند بنابراین، درباره مصرف مکمل ویتامین C با پزشک خودتان مشورت کنید و در صورت امکان، میزان مصرف این مکمل را به 500 میلی گرم در روز برسانید.
قهوه: بعضی تحقیقات نشان داده اند مصرف قهوه در حد متوسط (خصوصا نوع کافئین دار) می تواند با کاهش خطر ابتلا به نقرس مرتبط باشد. البته نوشیدن قهوه ممکن است برای برخی افراد مناسب نباشد. بنابراین، حتما درباره مصرف قهوه با پزشک مشورت کنید.
گیلاس: شواهد علمی نشان می دهند خوردن گیلاس با کاهش خطر مواج شدن با حملات نقرس مرتبط است.
پیروی از رژیم غذایی مخصوص نقرس می تواند به محدود کردن تولید اسید اوریک کمک کند و دفع آن را از بدن افزایش دهد. اگرچه این رژیم غذایی معمولا غلظت اسید اوریک را در خون به اندازه ای کاهش نمی دهد که بتواند نقرس را بدون نیاز به مصرف دارو درمان کند اما می تواند تعداد حملات نقرس را کاهش دهد و شدت این حملات را محدود کند.
شیوه زندگی در بیماران مبتلا به نقرس
مصرف آب فراوان: نوشیدن آب به مقدار 2 تا 4 لیتر (8 تا 16 لیوان) در روز، باعث می شود اسید اوریک بیشتری از کلیه ها دفع شود. (حتما 1 لیوان آب، قبل از خواب بنوشید زیر این کار به کم شدن اسید اوریک کمک می کند.) دقت کنید منظور نوشیدن آب است نه هر نوشیدنی دیگری. الکل ماده ای است که نوشیدن آن برای بیمار مبتلا به نقرس بسیار خطرناک است و این اشخاص باید از نوشیدن الکل به شدت اجتناب کنند. نوشیدنی های شیرین حاوی فروکتوز نیز برای این بیماران مناسب نیست و بیماری شان را تشدید می کند.
ورزش: کم تحرکی می تواند احتمال بروز حمله های نقرس را افزایش دهد.
کاهش چربی: دریافت پروتیین از منابع لبنیات کم چرب به جای پرچرب.
از پزشکمان چه بپرسیم؟
به افراد مبتلا به بیماری نقرس پیشنهاد می شود قبل از مراجعه به پزشک آماده باشند تا بتوانند پرسش های خود را به دقت و درستی از پزشک خود بپرسند:
• روی یک برگ کاغذ، زمان شروع بیماری و نحوه شروع آن و مفاصل درگیر را به ترتیب یادداشت کنند و هر تغییر ایجاد شده و فواصل دردها را بنویسند تا بتوانند در فرصتی که در اختیار دارند، مشکلشان را با جزییات بیشتری برای پزشک تشریح کنند.
• درمان بیماری به دارو نیاز دارد، بنابراین هر سوالی که ممکن است درباره دارو و تداخلات آن با داروهای دیگری که مصرف می کنند یا عوارض جانبی، دارند، روی کاغذ یادداشت کنند و از پزشک بپرسند.
• درباره اینکه در صورت فراموش کردن یک دوز دارو، چه باید بکنند، بپرسند.
کارشناس: دکتر هانیه زایر رضایی
تنظیم: ندا احمدلو
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، امروزه، فشار خون بالا به عنوان یکی از بیماری های شایع و خطرناک شناخته شده که مصرف سیگار، کمبود خواب، استرس، غذای پر نمک و چرب، چاقی علل مهم بروز این بیماری هستند.
بهترین راه درمان برای کاهش فشارخون تغییر سبک زندگی است که اولین قدم آن مصرف غذاهای سالم بوده و در نتیجه آن نیاز شما به داروهای فشارخون و عوارض ناشی از آن ها کاهش می یابد.
لوهون سن، متخصص طب چینی، طب فشاری چین باستان را یکی از بهترین روش ها برای کاهش فشار خون می داند.
در اینجا ما به شما ٢ روش ماساژ ساده، که جریان خون در بدن را تحریک و موجب کاهش فشارخون می شود، معرفی می کنیم.
نقطه 1 - 2
این 2 نقطه در واقع یک خط را تشکیل می دهند که از پشت غضروف گوش به قسمت استخوان مرکزی گردن کشیده شده و برای انجام ماساژ، به آرامی با نوک انگشتان خود این خط را لمس کرده و این روش ماساژ را ده بار در هر دو طرف سر تکرار کنید.
نقطه 3
این خط از صورت شروع و در نقطه ای هم سطح با لاله گوش و به فاصله نیم دور اینچ از گوش به سمت بینی امتداد پیدا می کند که باید این خط را برای یک دقیقه به آرامی فشار دهید.
این روش به شما کمک می کند تا فشار خون بالا شما کاهش پیدا کند اما این به معنای آن نیست که این بیماری به طور کامل درمان شده و باید با رعایت دستورات پزشک عوامل خطر را کاهش و سلامتی خود را حفظ کنید.
تاریخ انتشار : شنبه ۶ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۲:۰۲
ضریب هوشی متاثر از عوامل ذاتی و اکتسابی است که با شناخت کامل دسته دوم میتوانید هوشی سرشار را برای فرزندتان رقم بزنید.
وی اظهار داشت: نمی توان گفت که تنها وراثت بر ضریب هوشی و استعداد افراد دخالت دارد، همچنین اگر کودکی باهوش به دنیا بیاید این بدان معنا نیست که تا آخر عمر از این هوش برخوردار است.
اقدمی تصریح کرد: ممکن است پدر و مادر از نظر ژنتیکی زمینه هوش سرشار را داشته اما در محیطی قرار نگرفته باشند که این ویژگی شکوفا شود. این والدین با انتقال این ویژگی به فرزند خود و قرار گرفتن کودک در شرایط شکوفایی و بروز استعدادها زمینه تقویت هوش را در فرزندشان فراهم میکنند.
این متخصص ایمونولوژی با بیان اینکه در دوران بارداری انجام برخی تمرین ها موجب شکوفایی هوش کودک می شود، بیان کرد: در زمان بارداری توصیه هایی در رابطه با نوع تغذیه و انجام ورزش برای مادران تحت نظر پزشک وجود دارد، همچنین در دوران پس از تولد، قرارگیری کودک در شرایط شکوفایی استعدادها و آموزش به وی بسیار حائز اهمیت است.
وی عنوان کرد: آلودگی های محیطی و مواد صنعتی شیمیایی خصوصا سرب تا حدود زیادی می تواند در کاهش میزان هوش و استعداد افراد موثر باشد، همچنین آرامش در محیط اطراف، پاکی هوا و تغذیه مناسب در افزایش هوش وی تاثیرگذار است.
اقدمی با تاکید بر اینکه رنگ ها در میزان ضریب هوشی افراد تاثیر چشمگیری دارند، اشاره کرد: مردم ایران به دلیل استفاده از رنگ های متنوع در محیط زندگی معمولا از ضریب هوشی خوبی برخوردار هستند. استفاده از رنگ های مختلف در محل زندگی باعث تقویت هوش تشخیص رنگ در کودک می شود.
این متخصص ایمونولوژی یادآور شد: هر عملی که سبب تقویت رشد مغز شود، می تواند در افزایش ضریب هوشی فرد موثر باشد.
وی افزود: رشد مغز معمولا در خواب اتفاق می افتد و داشتن خواب کافی در کودکان در کنار سایر مراقبت ها در افزایش ضریب هوشی فرد تاثیر بسزایی دارد.
مرجع : سایت خبری باشگاه خبرنگاران جوان
یکی از مهمترین عواملی که برای کودک، استقلال به همراه میآورد، خصوصا در سنین بالای 2سال، تأمین جهان امن برای او، قبل از این سن است. کودک به دنیا میآید درحالیکه همهچیز جهان برای او جدید است و تنها چیزی که میتواند به آن تکیه کند، مادر است. مادر، تمام دنیای امن کودک است و به همین دلیل نزدیکی فیزیکی و زمانی و مکانی او به بچه لازم است. اما نوزاد با تکیه بر این حضور تمام وقت، کمکم جهان را کشف میکند و بعد از مدتی جهان برایش امن میشود. بعد از امن شدن جهان است که میتواند مستقل شود و با جدا شدن از مادر، جهان خود را شکل دهد. اما نکته مهم همین ایجاد جهان امن برای نوزاد از طرف مادر است. نوزاد همراه با مادر، جهان را میچشد. صدایی که اصولا برای ما عادی است؛ مثلا صدای زنگ تلفن یا زنگ در، برای او تبدیل به یک صاعقه مهیب میشود اما با کنار مادر بودن، میفهمد بعد از آن صدا اتفاقی در حال روی دادن است. از 9ماهگی تا یکونیم سالگی اصولا کودکان دچار مسئله «ترس از غریبه» میشوند. علت آن است که تا قبل از حدود 9ماه حافظه کودک در وضعیت «حافظه شناخت» قرار دارد؛ یعنی هرگاه پدر و مادر را میبیند آنها را به یاد میآورد و اگر آنها را نبیند، به یاد نمیآورد. در مقابل، بعد از 9ماهگی بهتدریج «حافظه بازیافت» ایجاد میشود. در این نوع حافظه حتی اگر پدر و مادر جلوی کودک نباشند هم آنها را به یاد میآورد و اگر شخص دیگری جلوی او قرار بگیرد، با تصویر والدین مقایسه میکند و میفهمد این فرد جهان امن او نیست؛ بنابراین میترسد و گریه میکند. اما به مرور زمان، با حضور بیشتر در میان اطرافیان و تأمین امنیت کودک، این حالت ترس از غریبه و ترس از جهان از بین میرود. مهم این است که ارتباط نوزاد با دیگران خصوصا نزدیکان، بیشتر شود و بعد از دیدن غریبهها امنیت او تأمین شود تا بفهمد با دیدن غریبهها، هنوز پدر و مادر در کنار او حضور دارند.
همانطور که گفتیم احساس امنیت با استقلال نسبت مستقیمی دارد. بنابراین والدینی که برای کسب استقلال، کودک خود را تنها میگذارند یا امنیت او را از بین میبرند، اتفاقا کودک آنها موفق به کسب استقلال نمیشود چون جهان ناامن برای کودک، وابستگی ایجاد میکند؛ مثلا کودکانی که در سنین بسیار کم به مهدکودک واگذار میشوند و مراقب مشخص و بزرگسالی ندارند، عموما در کنار والدین، بهانهگیر میشوند و از مادر خود جدا نمیشوند؛ چون جهانشان ناامن است و فکر میکنند اگر مادر را رها کنند، باز هم او را که منبع امنیت است، از دست میدهند. بنابراین یکی از مهمترین کارهایی که میتوان برای استقلال کودک انجام داد، ایجاد جهان امن برای کودک زیر 2سال است.
1- خشت اول را درست بگذارید
پرورش استقلال کودک، از همان روزهای اولیه تولد یعنی در دوران نوزادی میتواند اتفاق بیفتد. یکی از دلایل عدموابستگی نوزاد، وابستگی زیاد و غیرطبیعی او به شیر مادر است. از آغاز تولد نیاز به مکیدن در نوزاد بهصورت غریزی وجود دارد. یکی از راههای عدموابستگی بیش از حد کودک، مدیریت و تنظیم زمان این نیاز غریزی یعنی مکیدن و شیر خوردن است. برخی نظریهپردازان تربیتی برقراری ساعت شیر برای ایجاد نظم در شیر خوردن کودک را توصیه میکنند. این کار به این معناست که از اوان کودکی هر 2ساعت یکبار یا زمان مشخصی، به کودک شیر داده شود. از آنجا که کودک در نوزادی فقط همین حس غریزی مکیدن را دارد، هنگام دلدرد یا هر آزار دیگری، لبان خود را آماده برای مکیدن نشان میدهد؛ بنابراین هر ابراز تمایلی برای میکدن، لزوما نشانه گرسنگی نیست. در مواقع بسیاری، نوزاد هنگام دل درد نیز نیاز به مکیدن را نشان میدهد و در این هنگام شیر خوردن دقیقا منجر به دل درد بیشتر و گاهی استفراغ میشود. برقراری ساعت مشخصی برای شیردادن به نوزاد، به مادر و کودک کمک میکند تا هم از عوارض ناشی از زیاد شیرخوردن در امان باشند و هم با ایجاد نظم در آغاز تولد، وابستگی کودک به شیر صورت افراط گونه پیدا نکند.
2- نوزاد را به موقع آماده کنید
یکی از مشکلات مادر برای جداییهایی حتی به اندازه یکی دو ساعت از نوزاد زیر 6 ماه، تغذیه او است. گاهی لازم است بعد از زایمان، مادر به مطب دکتر یا آرایشگاه یا مکانهای موردنیازش برود که ممکن است رفتوآمد مادر بیشتر از دوساعت طول نکشد اما اگر نوزاد شما عادت به خوردن شیر با شیشهشیر را نداشته باشد، عملا این جدایی قابل تصور نیست. به همین دلیل توصیه میشود نوزادی که شیر مادر میخورد به خوردن شیر با شیشه شیر هم عادت کند. بدینمنظور از حدود 5هفتگی نوزاد، یکبار در روز شیر خود را بدوشید و با شیشه شیر به نوزاد شیر بدهید. تا قبل از5هفته، دادن شیشه شیر ممکن است منجر به این شود که کودک دیگر سینه مادر را نگیرد و به شیشه شیر عادت کند و دیرتر از این زمان نیز ممکن است منجر به این موضوع شود که نوزاد شیشه شیر را نگیرد. بنابراین در حدود هفته پنجم بعد از تولد شیشه شیر را با شیر مادر پر کنید و به نوزاد بدهید تا کمکم به آن عادت کند. اینگونه اگر مادر نیاز داشت چند ساعتی بیرون از خانه برود، تغذیه نوزاد با مشکل مواجه نمیشود.البته همیشه به یاد داشته باشید که تا حدممکن تغذیه نوزاد از طریق سینه مادر انجام شود.
3- خوابیدن در چهارچوب قانون
خوابیدن و شیر خوردن 2 موضوع بسیار مهم برای نوزادان است که نسبت جدا نشدنی با یکدیگر دارند. بسیاری از نوزادان عادت دارند به قول معروف زیر سینه بخوابند؛ یعنی با شیر خوردن و مکیدن سینه به خواب بروند. این وضعیت منجر به این مسئله میشود که خوابیدن نوزاد همیشه به حضور مادر وابسته باشد؛ پس به نوعی نوزاد فقط با حضور مادر و در آغوش او میخوابد. اینگونه مادر نمیتواند تا زیر 2سال نوزاد را حتی پیش پدر تنها بگذارد. بنابراین مهمترین توصیه برای استقلال کودک این است که تا جای ممکن روشها و شیوههای متفاوتی را برای خوابیدن کودک امتحان کنید و کودک را به یک روش عادت ندهید؛ مثلا سعی کنید نوزاد شما با یک لالایی بخوابد یا با تکان بسیار آرام روی پا. شیوه دیگر به آرامی زدن بر پشت بچه است. ماساژ نیز از شیوههایی است که هم برای گردش خون نوزاد خوب است و هم آرامشی در او و مادر ایجاد میکند که در به خواب رفتن او مؤثر است. بدترین روش شاید روی دست راه بردن و تکان دادن او باشد که با سنگین شدن بچه، صدمات زیادی به کمر مادر وارد میکند؛ بنابراین بهعنوان شیوهای که به آن عادت داشته باشد توصیه نمیشود. با عادت کودک به شیوههای مختلف خوابیدن، وابستگی مطلق او به مادر کم و خواباندن او در موقعیتهای خاص و متفاوت راحتتر میشود.
اگر قصد این را دارید که دوتا شوید و مقدمات عروسی را فراهم آورید یک سری کارهایی را باید انجام دهید.عاشق شدن و دل دادن راهی اسـت که در بیشتر مواقع جوانها را به این فکر می اندازد که ازدواج کنند عاشق شدن و دل دادن راهی اسـت که در بیشتر مواقع جوانها را به این فکر می اندازد که ازدواج کنند و تشکیل خانواده بدهند در حالی که این دلدادگی تنها،
برای تشکیل خانواده کافی نیست.روند دل سپردن و عاشق شدن شبیه مدرسه ای اسـت که باید وارد آن شده و اطلاعات کافی کسب کرده و در نهایت از آن فارغ التحصیل شوید. زندگی زناشویی نیازمند پیش نیازهایی اسـت که از راه شناخت و آگاهی بدست می آیند.به عنوان یک گام اساسی در ازدواج بهتر اسـت بدانیم که قرار اسـت
در ازدواج چه اتفاقی بیفتد و باید دارای چه شرایطی باشیم تا بتوانیم خود را در موقعیت ازدواج بدانیم.ازدواج چیست؟شاید در ابتدا این سوال که « ازدواج چیست» به نظر خنده دار بیاید. اما بدلیل نداشتن جواب دقیق این سوال بسیاری از ازدواج ها دچار آفت شده و به جدایی منجر می شوند.
ازدواج پیوندی اسـت بین دو نفر که قرار اسـت با علایق، سلیقه ها و خصوصیات شخصی و خُلقی که دارند زندگی خود را به اشتراک گذاشته و در نهایت، سازگاری، آرامش و بالندگی را به یکدیگر هدیه دهند. این تعریف اگر چه ساده بنظر می رسد اما عمل به آن و فراهم کردن اصولی که در آن بیان شده مسئولیتی اسـت
بر دوش هر دو طرف زوجین که هم ایجاب می کند برای عمل به آن تا حد ممکن با آگاهی و مهارت در این راه قدم برداشته و آمادگی لازم برای تحقق آن کسب شود.در زندگی مشترک بنا بر این اسـت که همه چیز مشترک باشد و هیچ نوع من و تویی وجود نداشته باشد. هر یک از زن و مرد باید تماما در یکدیگر ذوب شده و محو همسر خود شوند.
در ازدواج باید خود را فراموش کرد و در دیگری خلاصه شد. پا گذاشتن روی شخصیت خود و بها دادن به طرف مقابل، در حقیقت نوعی کتمان وجود و هستی خود با تمام ابعاد یک انسان اسـت. در این ذوب شدن اسـت که خوشبختی رقم می خورد، زن و مرد مکمل هم هستند
و این کمال در ابتدا در احترام به خود سپس به طرف مقابل معنا می شود. زن در کنار مرد و مرد در کنار زن به خوشبختی خواهند رسید.اما برخی از زوجین این تکامل و ذوب شدن در یکدیگر را نادیده می گیرند و تنها و تنها خود را می بینند و اصلا توان دیدن تفاوت ها و مخالفت ها و خصوصیات فردی طرف مقابل را ندارند
و می خواهند که همسرشان مطابق میل او رفتار کند، لباس بپوشد، سخن بگوید و … این افراد آنچه برایشان مهم اسـت رسیدن به آرامش خود، آن هم با ارضاء حس خودخواهی بدون توجه به نیازهای دیگری اسـت.در هر دو حالت افراط و تفریطی وجود دارد که زن و شوهر را از مرکز دایره خوشبختی دور می کند.
بودن در کنار یکدیگر، پذیرفتن تفاوت های دیگری و نقش مکملی و احترام به این تفاوت ها مواردی اسـت که باید با اعتقاد کامل به چشم یک پیش نیاز واقعی برای ازدواج مورد توجه قرار گیرد.یکی از مهمترین ثمرات ازدواج خارج شدن از وابستگی به خانواده اسـت و روی پای خود ایستادن و مستقل شدن
در رفتار و گفتار و بالاتر از همه مستقل شدن در امور اقتصادی و تصمیم گیری های زندگی! بی شک تا دختر یا پسری جرأت استقلال و زندگی جدید را پیدا نکرده باشند نباید به ازدواج فکر کنند. استقلال مالی برای مردان، عاطفی و پشتیبانی از موارد مهم در این پیش نیاز اسـت.
بالاخره یک جایی باید دختر دل از وابستگی عاطفه پدری یا مادری بِکند تا به همسر خود معطوف شود و یک پسر هم همین طور. سازگاری با شرایط جدید زندگی، نیاز به استقلال دارد و این استقلال روانی باید قبل از ازدواج صورت گیردبهترین شرایط در ازدواج وقتی فراهم می آید که هر یک از زوجین خود را خیلی خوب قبل از زندگی مشترک بشناسد.
بهتر اسـت قبل از ورود به زندگی مشترک بدانید چه نقاط قوت یا ضعفی دارید و با کار کردن روی آنها در صدد اصلاح یا تقویت آنها برآیید. به قول معروف پیش گیری بهتر از درمان اسـت. در حقیقت وقتی بدانید فرد وابسته ای به مادر یا پدر یا حتی خواهر و برادر خود هستید؛ می توانید قبل از ازدواج برای رفع آن اقدام کرده و سپس با استقلال فکری و روانی و عاطفی اقدام به خواستگاری کنید.
اگر قصد این را دارید که دوتا شوید و مقدمات عروسی را فراهم آورید یک سری کارهایی را باید انجام دهید.عاشق شدن و دل دادن راهی اسـت که در بیشتر مواقع جوانها را به این فکر می اندازد که ازدواج کنند عاشق شدن و دل دادن راهی اسـت که در بیشتر مواقع جوانها را به این فکر می اندازد که ازدواج کنند و تشکیل خانواده بدهند در حالی که این دلدادگی تنها،
برای تشکیل خانواده کافی نیست.روند دل سپردن و عاشق شدن شبیه مدرسه ای اسـت که باید وارد آن شده و اطلاعات کافی کسب کرده و در نهایت از آن فارغ التحصیل شوید. زندگی زناشویی نیازمند پیش نیازهایی اسـت که از راه شناخت و آگاهی بدست می آیند.به عنوان یک گام اساسی در ازدواج بهتر اسـت بدانیم که قرار اسـت
در ازدواج چه اتفاقی بیفتد و باید دارای چه شرایطی باشیم تا بتوانیم خود را در موقعیت ازدواج بدانیم.ازدواج چیست؟شاید در ابتدا این سوال که « ازدواج چیست» به نظر خنده دار بیاید. اما بدلیل نداشتن جواب دقیق این سوال بسیاری از ازدواج ها دچار آفت شده و به جدایی منجر می شوند.
ازدواج پیوندی اسـت بین دو نفر که قرار اسـت با علایق، سلیقه ها و خصوصیات شخصی و خُلقی که دارند زندگی خود را به اشتراک گذاشته و در نهایت، سازگاری، آرامش و بالندگی را به یکدیگر هدیه دهند. این تعریف اگر چه ساده بنظر می رسد اما عمل به آن و فراهم کردن اصولی که در آن بیان شده مسئولیتی اسـت
بر دوش هر دو طرف زوجین که هم ایجاب می کند برای عمل به آن تا حد ممکن با آگاهی و مهارت در این راه قدم برداشته و آمادگی لازم برای تحقق آن کسب شود.در زندگی مشترک بنا بر این اسـت که همه چیز مشترک باشد و هیچ نوع من و تویی وجود نداشته باشد. هر یک از زن و مرد باید تماما در یکدیگر ذوب شده و محو همسر خود شوند.
در ازدواج باید خود را فراموش کرد و در دیگری خلاصه شد. پا گذاشتن روی شخصیت خود و بها دادن به طرف مقابل، در حقیقت نوعی کتمان وجود و هستی خود با تمام ابعاد یک انسان اسـت. در این ذوب شدن اسـت که خوشبختی رقم می خورد، زن و مرد مکمل هم هستند
و این کمال در ابتدا در احترام به خود سپس به طرف مقابل معنا می شود. زن در کنار مرد و مرد در کنار زن به خوشبختی خواهند رسید.اما برخی از زوجین این تکامل و ذوب شدن در یکدیگر را نادیده می گیرند و تنها و تنها خود را می بینند و اصلا توان دیدن تفاوت ها و مخالفت ها و خصوصیات فردی طرف مقابل را ندارند
و می خواهند که همسرشان مطابق میل او رفتار کند، لباس بپوشد، سخن بگوید و … این افراد آنچه برایشان مهم اسـت رسیدن به آرامش خود، آن هم با ارضاء حس خودخواهی بدون توجه به نیازهای دیگری اسـت.در هر دو حالت افراط و تفریطی وجود دارد که زن و شوهر را از مرکز دایره خوشبختی دور می کند.
بودن در کنار یکدیگر، پذیرفتن تفاوت های دیگری و نقش مکملی و احترام به این تفاوت ها مواردی اسـت که باید با اعتقاد کامل به چشم یک پیش نیاز واقعی برای ازدواج مورد توجه قرار گیرد.یکی از مهمترین ثمرات ازدواج خارج شدن از وابستگی به خانواده اسـت و روی پای خود ایستادن و مستقل شدن
در رفتار و گفتار و بالاتر از همه مستقل شدن در امور اقتصادی و تصمیم گیری های زندگی! بی شک تا دختر یا پسری جرأت استقلال و زندگی جدید را پیدا نکرده باشند نباید به ازدواج فکر کنند. استقلال مالی برای مردان، عاطفی و پشتیبانی از موارد مهم در این پیش نیاز اسـت.
بالاخره یک جایی باید دختر دل از وابستگی عاطفه پدری یا مادری بِکند تا به همسر خود معطوف شود و یک پسر هم همین طور. سازگاری با شرایط جدید زندگی، نیاز به استقلال دارد و این استقلال روانی باید قبل از ازدواج صورت گیردبهترین شرایط در ازدواج وقتی فراهم می آید که هر یک از زوجین خود را خیلی خوب قبل از زندگی مشترک بشناسد.
بهتر اسـت قبل از ورود به زندگی مشترک بدانید چه نقاط قوت یا ضعفی دارید و با کار کردن روی آنها در صدد اصلاح یا تقویت آنها برآیید. به قول معروف پیش گیری بهتر از درمان اسـت. در حقیقت وقتی بدانید فرد وابسته ای به مادر یا پدر یا حتی خواهر و برادر خود هستید؛ می توانید قبل از ازدواج برای رفع آن اقدام کرده و سپس با استقلال فکری و روانی و عاطفی اقدام به خواستگاری کنید.
اگر قصد این را دارید که دوتا شوید و مقدمات عروسی را فراهم آورید یک سری کارهایی را باید انجام دهید.عاشق شدن و دل دادن راهی اسـت که در بیشتر مواقع جوانها را به این فکر می اندازد که ازدواج کنند عاشق شدن و دل دادن راهی اسـت که در بیشتر مواقع جوانها را به این فکر می اندازد که ازدواج کنند و تشکیل خانواده بدهند در حالی که این دلدادگی تنها،
برای تشکیل خانواده کافی نیست.روند دل سپردن و عاشق شدن شبیه مدرسه ای اسـت که باید وارد آن شده و اطلاعات کافی کسب کرده و در نهایت از آن فارغ التحصیل شوید. زندگی زناشویی نیازمند پیش نیازهایی اسـت که از راه شناخت و آگاهی بدست می آیند.به عنوان یک گام اساسی در ازدواج بهتر اسـت بدانیم که قرار اسـت
در ازدواج چه اتفاقی بیفتد و باید دارای چه شرایطی باشیم تا بتوانیم خود را در موقعیت ازدواج بدانیم.ازدواج چیست؟شاید در ابتدا این سوال که « ازدواج چیست» به نظر خنده دار بیاید. اما بدلیل نداشتن جواب دقیق این سوال بسیاری از ازدواج ها دچار آفت شده و به جدایی منجر می شوند.
ازدواج پیوندی اسـت بین دو نفر که قرار اسـت با علایق، سلیقه ها و خصوصیات شخصی و خُلقی که دارند زندگی خود را به اشتراک گذاشته و در نهایت، سازگاری، آرامش و بالندگی را به یکدیگر هدیه دهند. این تعریف اگر چه ساده بنظر می رسد اما عمل به آن و فراهم کردن اصولی که در آن بیان شده مسئولیتی اسـت
بر دوش هر دو طرف زوجین که هم ایجاب می کند برای عمل به آن تا حد ممکن با آگاهی و مهارت در این راه قدم برداشته و آمادگی لازم برای تحقق آن کسب شود.در زندگی مشترک بنا بر این اسـت که همه چیز مشترک باشد و هیچ نوع من و تویی وجود نداشته باشد. هر یک از زن و مرد باید تماما در یکدیگر ذوب شده و محو همسر خود شوند.
در ازدواج باید خود را فراموش کرد و در دیگری خلاصه شد. پا گذاشتن روی شخصیت خود و بها دادن به طرف مقابل، در حقیقت نوعی کتمان وجود و هستی خود با تمام ابعاد یک انسان اسـت. در این ذوب شدن اسـت که خوشبختی رقم می خورد، زن و مرد مکمل هم هستند
و این کمال در ابتدا در احترام به خود سپس به طرف مقابل معنا می شود. زن در کنار مرد و مرد در کنار زن به خوشبختی خواهند رسید.اما برخی از زوجین این تکامل و ذوب شدن در یکدیگر را نادیده می گیرند و تنها و تنها خود را می بینند و اصلا توان دیدن تفاوت ها و مخالفت ها و خصوصیات فردی طرف مقابل را ندارند
و می خواهند که همسرشان مطابق میل او رفتار کند، لباس بپوشد، سخن بگوید و … این افراد آنچه برایشان مهم اسـت رسیدن به آرامش خود، آن هم با ارضاء حس خودخواهی بدون توجه به نیازهای دیگری اسـت.در هر دو حالت افراط و تفریطی وجود دارد که زن و شوهر را از مرکز دایره خوشبختی دور می کند.
بودن در کنار یکدیگر، پذیرفتن تفاوت های دیگری و نقش مکملی و احترام به این تفاوت ها مواردی اسـت که باید با اعتقاد کامل به چشم یک پیش نیاز واقعی برای ازدواج مورد توجه قرار گیرد.یکی از مهمترین ثمرات ازدواج خارج شدن از وابستگی به خانواده اسـت و روی پای خود ایستادن و مستقل شدن
در رفتار و گفتار و بالاتر از همه مستقل شدن در امور اقتصادی و تصمیم گیری های زندگی! بی شک تا دختر یا پسری جرأت استقلال و زندگی جدید را پیدا نکرده باشند نباید به ازدواج فکر کنند. استقلال مالی برای مردان، عاطفی و پشتیبانی از موارد مهم در این پیش نیاز اسـت.
بالاخره یک جایی باید دختر دل از وابستگی عاطفه پدری یا مادری بِکند تا به همسر خود معطوف شود و یک پسر هم همین طور. سازگاری با شرایط جدید زندگی، نیاز به استقلال دارد و این استقلال روانی باید قبل از ازدواج صورت گیردبهترین شرایط در ازدواج وقتی فراهم می آید که هر یک از زوجین خود را خیلی خوب قبل از زندگی مشترک بشناسد.
بهتر اسـت قبل از ورود به زندگی مشترک بدانید چه نقاط قوت یا ضعفی دارید و با کار کردن روی آنها در صدد اصلاح یا تقویت آنها برآیید. به قول معروف پیش گیری بهتر از درمان اسـت. در حقیقت وقتی بدانید فرد وابسته ای به مادر یا پدر یا حتی خواهر و برادر خود هستید؛ می توانید قبل از ازدواج برای رفع آن اقدام کرده و سپس با استقلال فکری و روانی و عاطفی اقدام به خواستگاری کنید.
با این ترفند می توانید حجم عکس های خودرا که اسکن کرده اید پایین بیاورید.
با این ترفند می توانید حجم عکس های خودرا که اسکن کرده اید پایین بیاورید.
این سوال پیش می آید که برای پایین آوردن حجم عکس های خود چه باید کرد به گونه ای که از کیفیت آن کاسته نشود ؟
در ادامه با ما همراه باشید تا نحوه پایین آورردن حجم عکس ها را با شما بررسی کنیم.
اولین و مهمترین نکته ای که برای پایین آوردن حجم عکس ها اهمیت دارد فرمت آن هاست . در این میان فرمت های Tiff و Psd حجم بسیار بالائی دارند ولی فرمت هائی مثل Gif و Jpg کمترین حجم را دارند.
حال شما فرض کنید عکسی با فرمت Tif دارید که با دقت 300 نقطه در اینچ اسکن شده است.
شیوه کار:
الف-تعین دقت تصویر(300 نقطه در اینچ برای چاپ عکس) و (72 نقطه در اینچ مشاهده روی مونیتور.)برای این کار مراحل ذیل را انجام می دهیم.
1-ابتدا توسط برنامه فوتوشاپ تصویر مورد نظر را باز می کنید.
2-وارد منویImageشده و گزینه Image size را انتخاب کنید.
3- در این کادر در بخش Resolution در پائین کادر عدد 300 را تبدیل به 72 کنید وسپس Ok کنید. با این کار دقت تصویر به 72 نقطه در اینچ کاهش می یابد.
2- در بخش Document size طول و عرص عکس را کم کنید. برای مثال، چنین عکسی با ابعاد - در -مناسب به نظر می رسد. سپس روی گزینهok کلیک کنید.
2- در بخش Settings فرمت Jpg را انتخاب کنید و در زیر آن،کیفیت را روی Medium تنظیم کنید.(می توانید کیفیت عکس را در کادر سمت چپ ببینیدو همچنین در قسمت پایین کادر نیز حجم عکس با کیفیت کنونی نشان داده می شود.)
3-دکمه Save را بزنیدو مکان ذخیره سازی و نام عکس را مشخص کرده و مجدد روی دکمه Save کلیک کنید.
در نهایت مشاهده می کنید که حجم عکس نهائی، اختلاف زیادی با عکس اصلی دارد.
هفته نامه سلامت: علت اصلی نقرس، تجمع اسید اوریک در بدن است که یا بر اثر تولید زیاد این ماده در بدن یا به علت ناتوانی کلیه در دفع آن، ایجاد می شود و به دنبال آن بلورهای این ماده در مفاصل بدن رسوب می کنند.
رسوب بلورهای اسیداوریک در بدن باعث تحریک سلول های ایمنی می شود و به دنبال آن التهاب و درد مفصل ایجاد خواهدشد. شایع ترین مفصلی که معمولا به طور ناگهانی دچار درد و تورم شدید می شود، مفصل شست پاست.
بروز ناگهانی درد و تورم مفصل را «حمله نقرسی» می نامند. ضربات مکرر به این مفصل، مثلا به دنبال راه رفتن طولانی یا توپ بازی کردن، باعث می شود کریستال های اسیداوریکی که قبلا در بافت های مفصل رسوب کرده اند، ناگهان داخل مفصل ریزش کنند و موجب پاسخ التهابی بدن به آن شوند.
این جمله های درد و تورم مفصل شست پا در نقرس معمولا شبانه است زیرا در طول روز به علت وضعیت ایستاده بدن، مایع میان بافتی زیادی در اندام تحتانی و به خصوص پایین ترین قسمت های آن یعنی پاها جمع می شود اما هنگام شب وقتی بیمار دراز می کشد و بدن به حالت افقی در می آید، آین مایع میان بافتی دوباره به حریان خون بر می گردد و از آنجا که مایعات زودتر از اسید اوریک به جریان خون بر می می گردند، غلظت اسید اوریک در پا افزایش می یابد. از طرفی، پاها در شب سردتر می شوند که این سرما به رسوب کریستال های اسید اوریک در مفصل پا کمک می کند و عامل بروز حملات درد و تورم مفصل در شب می شود.
با این مقدمه، در این مطلب به بررسی بایدها و نبایدهای تغذیه ای برای بهبود کیفیت زندگی و کنترل بیماری در افراد مبتلا به نقرس می پردازیم؛ بیماری ای که از قرن ها پیش با زیاده روی در مصرف انواع گوشت مرتبط دانسته شده و بیماری ثروتمندان نامیده شده است. سال ها پیش از اینکه علت ابتلا به نقرس شناخته شود، پزشکان از ایجاد محدودیت در رژیم غذایی برای مدیریت این بیماری استفاده می کردند. سال های زیادی بود که روش های درمانی برای نقرس، با تمرکز بر حذف کردن همه مواد غذایی حاوی پورین (از میزان متوسط تا زیاد) طراحی می شدند. فهرست مواد غذایی ممنوع در گذشته بسیار طولانی بود ولی خوشبختانه امروزه رویکرد تغذیه ای به این بیماری دگرگون شده است.
اصول تغذیه در نقرس
اصول کلی رژیم غذایی مخصوص نقرس، براساس همان توصیه های لازم برای یک رزیم غذایی سالم و متعادل است:
کاهش وزن: اضافه وزن، خطر ابتلا به نقرس را افزایش و کاهش وزن این خطر را کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده اند کاهش کالری های مصرفی و کاهش وزن، سطح اسید اوریک را پایین می آورند و تعداد حملات نقرس را کمتر می کنند. باید توجه داشته باشید کاهش وزن، فشار کلی بر مفاصل را هم کاهش می دهد.
آب: هیدراته نگه داشتن بدن با نوشیدن آب برای افراد مبتلا به نقرس ضروری است زیرا افزاش مصرف آب با کاهش حملات نقرس ارتباط دارد. این افراد باید روزانه 8 تا 16 لیوان (240 میلی لیتری) مایعات بنوشند و حداقل نیمی از آنها باید از آب تشکیل شده باشد. البته بهتر است با پزشک خودتان درباره مصرف مایعات مشورت کنید.
چربی: مصرف چربی های اشباع از منابعی مثل گوشت های قرمز، مرغ چرب و محصولات لبنی پرچرب باید در افراد مبتلا به نقرس کاهش یابد.
پروتیین: پروتیین مصرف روزانه در افراد مبتلا به نقرس باید بین 113 تا 170 گرم باشد و حتما از این منابع تامین شود؛ گوشت قرمز بدون چربی، ماهی و مرغ. البته این افراد می توانند با مصرف لبنیات کم چرب یا بدون چربی، پروتیین بیشتری به رژیم غذایی خودشان اضافه کنند زیرا با کاهش سطح اسید اوریک مرتبط هستند.
سبزی ها و حبوبات دارای پورین زیاد: مطالعات نشان داده اند سبزی هایی با پورین زیاد، خطر ابتلا به نقرس یا تعداد حملات نقرس را افزایش نمی دهند. رژیم غذایی سالمی که بر پایه مقدار زیادی از میوه ها و سبزی ها طراحی شده باشد، می تواند حاوی سبزی های دارای پورین زیاد باشد. مثل مارچوبه، اسفناج، نخودفرنگی، گل کلم و قارچ. در این شرایط، استفاده از لوبیا و عدس که پورین نسبتا زیادی دارند اما منبع خوبی از پروتیین هستند هم منعی ندارد.
منابع پروتیینی خاص: مصرف قسمت های احشایی مثل جگر، قلوه و... برای افراد مبتلا به نقرس ممنوع است زیرا حاوی پوری زیادی هستند و به بالا رفتن سطح اسید اوریک در خون کمک می کنند.
غذاهایی دریایی خاص: بیماران مبتلا به نقرس باید از مصرف غذاهای دریایی حاوی پورین زیاد پرهیز کنند؛ ماهی تن، ماهی خال مخالی، صدف، ماهی کولی، شاه ماهی، ساردین و...
ویتامین C: این ویتامین می تواند به کاهش سطح اسید اوریک در خون کمک کند بنابراین، درباره مصرف مکمل ویتامین C با پزشک خودتان مشورت کنید و در صورت امکان، میزان مصرف این مکمل را به 500 میلی گرم در روز برسانید.
قهوه: بعضی تحقیقات نشان داده اند مصرف قهوه در حد متوسط (خصوصا نوع کافئین دار) می تواند با کاهش خطر ابتلا به نقرس مرتبط باشد. البته نوشیدن قهوه ممکن است برای برخی افراد مناسب نباشد. بنابراین، حتما درباره مصرف قهوه با پزشک مشورت کنید.
گیلاس: شواهد علمی نشان می دهند خوردن گیلاس با کاهش خطر مواج شدن با حملات نقرس مرتبط است.
پیروی از رژیم غذایی مخصوص نقرس می تواند به محدود کردن تولید اسید اوریک کمک کند و دفع آن را از بدن افزایش دهد. اگرچه این رژیم غذایی معمولا غلظت اسید اوریک را در خون به اندازه ای کاهش نمی دهد که بتواند نقرس را بدون نیاز به مصرف دارو درمان کند اما می تواند تعداد حملات نقرس را کاهش دهد و شدت این حملات را محدود کند.
شیوه زندگی در بیماران مبتلا به نقرس
مصرف آب فراوان: نوشیدن آب به مقدار 2 تا 4 لیتر (8 تا 16 لیوان) در روز، باعث می شود اسید اوریک بیشتری از کلیه ها دفع شود. (حتما 1 لیوان آب، قبل از خواب بنوشید زیر این کار به کم شدن اسید اوریک کمک می کند.) دقت کنید منظور نوشیدن آب است نه هر نوشیدنی دیگری. الکل ماده ای است که نوشیدن آن برای بیمار مبتلا به نقرس بسیار خطرناک است و این اشخاص باید از نوشیدن الکل به شدت اجتناب کنند. نوشیدنی های شیرین حاوی فروکتوز نیز برای این بیماران مناسب نیست و بیماری شان را تشدید می کند.
ورزش: کم تحرکی می تواند احتمال بروز حمله های نقرس را افزایش دهد.
کاهش چربی: دریافت پروتیین از منابع لبنیات کم چرب به جای پرچرب.
از پزشکمان چه بپرسیم؟
به افراد مبتلا به بیماری نقرس پیشنهاد می شود قبل از مراجعه به پزشک آماده باشند تا بتوانند پرسش های خود را به دقت و درستی از پزشک خود بپرسند:
• روی یک برگ کاغذ، زمان شروع بیماری و نحوه شروع آن و مفاصل درگیر را به ترتیب یادداشت کنند و هر تغییر ایجاد شده و فواصل دردها را بنویسند تا بتوانند در فرصتی که در اختیار دارند، مشکلشان را با جزییات بیشتری برای پزشک تشریح کنند.
• درمان بیماری به دارو نیاز دارد، بنابراین هر سوالی که ممکن است درباره دارو و تداخلات آن با داروهای دیگری که مصرف می کنند یا عوارض جانبی، دارند، روی کاغذ یادداشت کنند و از پزشک بپرسند.
• درباره اینکه در صورت فراموش کردن یک دوز دارو، چه باید بکنند، بپرسند.
کارشناس: دکتر هانیه زایر رضایی
تنظیم: ندا احمدلو
تاریخ انتشار : شنبه ۶ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۲:۰۲
ضریب هوشی متاثر از عوامل ذاتی و اکتسابی است که با شناخت کامل دسته دوم میتوانید هوشی سرشار را برای فرزندتان رقم بزنید.
وی اظهار داشت: نمی توان گفت که تنها وراثت بر ضریب هوشی و استعداد افراد دخالت دارد، همچنین اگر کودکی باهوش به دنیا بیاید این بدان معنا نیست که تا آخر عمر از این هوش برخوردار است.
اقدمی تصریح کرد: ممکن است پدر و مادر از نظر ژنتیکی زمینه هوش سرشار را داشته اما در محیطی قرار نگرفته باشند که این ویژگی شکوفا شود. این والدین با انتقال این ویژگی به فرزند خود و قرار گرفتن کودک در شرایط شکوفایی و بروز استعدادها زمینه تقویت هوش را در فرزندشان فراهم میکنند.
این متخصص ایمونولوژی با بیان اینکه در دوران بارداری انجام برخی تمرین ها موجب شکوفایی هوش کودک می شود، بیان کرد: در زمان بارداری توصیه هایی در رابطه با نوع تغذیه و انجام ورزش برای مادران تحت نظر پزشک وجود دارد، همچنین در دوران پس از تولد، قرارگیری کودک در شرایط شکوفایی استعدادها و آموزش به وی بسیار حائز اهمیت است.
وی عنوان کرد: آلودگی های محیطی و مواد صنعتی شیمیایی خصوصا سرب تا حدود زیادی می تواند در کاهش میزان هوش و استعداد افراد موثر باشد، همچنین آرامش در محیط اطراف، پاکی هوا و تغذیه مناسب در افزایش هوش وی تاثیرگذار است.
اقدمی با تاکید بر اینکه رنگ ها در میزان ضریب هوشی افراد تاثیر چشمگیری دارند، اشاره کرد: مردم ایران به دلیل استفاده از رنگ های متنوع در محیط زندگی معمولا از ضریب هوشی خوبی برخوردار هستند. استفاده از رنگ های مختلف در محل زندگی باعث تقویت هوش تشخیص رنگ در کودک می شود.
این متخصص ایمونولوژی یادآور شد: هر عملی که سبب تقویت رشد مغز شود، می تواند در افزایش ضریب هوشی فرد موثر باشد.
وی افزود: رشد مغز معمولا در خواب اتفاق می افتد و داشتن خواب کافی در کودکان در کنار سایر مراقبت ها در افزایش ضریب هوشی فرد تاثیر بسزایی دارد.
مرجع : سایت خبری باشگاه خبرنگاران جوان