به نقل از تلگراف، از هر ۱۰ بیمار در حدود هشت نفر آنها روند پیشرفت سرطان سلول پایهای (BCC)خود را به مدت ۵ سال با کمک کرم "ایمی کیمود" (imiquimod)) متوقف کردند.
آنها همچنین نشان دادند که بیماران میتوانند در وهله اول از این کرم برای درمان بیماری خود استفاده کنند و اگر از نتایج آن رضایت نداشتند به جراحی روی آورند.
BCC رایجترین نوع سرطان پوست بوده و در حدود ۸۰ هزار نفر سالانه با این بیماری تشخیص داده شده و نرخ آن هر سال ۱۰ درصد افزایش مییابد.
محققان میگویند: استفاده از روش درمانی کرم میتواند وقت جراحان را برای انجام جراحیهای پیچیدهتر و بزرگتر آزاد بگذارد.
این کرم موضعی با تقویت پاسخ ایمنی بدن کاری میکند تا بدن بتواند با سرطان مبارزه کند.
این پژوهش ۵ ساله نشان میدهد که اگر درمان با "ایمیکیمود" در سال اول موفقیت آمیز باشد، بروز مجدد این بیماری تقریبا امری بعید است.
محققان امیدوارند که این یافتهها سبب آغاز پژوهشهایی در زمینه استفاده از کرمها برای بیماریهای مشابه شده و در عین حال نتایج بهتری را به همراه داشته باشد.
این تحقیق که توسط مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا پشتیبانی شده، در Journal of Investigative Dermatology به چاپ رسیده است.
جام جم سرا به نقل از باشگاه خبرنگاران: شیرکاکائوی جدید از خامه و شیر تازه درست شده است اما طعم این شیرها نیروهای امنیتی را نیز به حالت آماده باش در آورده تا چند وقتی را مراقب یخچالهای سوپرمارکتها در سراسر کشور باشند!
اکنون ۳ هفته است که این شیرها پخش میشوند و همه آنها به فروش میرسد. بنا به آمار اعلام شده تمام شیرهای توزیع شده تنها در ۹۰ دقیقه به فروش میرسند ولی دعوا و مجروح شدن چند نفر در صفها باعث ورود نیروهای امنیتی در جریان فروش آن شده است. برای خرید این شیر، قوانینی نیز وضع گشته است؛ برای مثال هیچ کس حق ندارد بیش از دو شیشه از آن را خریداری کند تا شیر به همه برسد.
دکتر «گریگ شوارتزنتروبر» از مرکز درمانی دانشگاه پیتسبورگ در مطالعه انجام شده روی یک زن جوان و بررسی علائم سردرد، تنگی نفس و تغییر رنگ لبها و انگشتها و بنفش شدن آنها متوجه شد که این بیمار در طول یک هفته، روزی دو بار از ژل آکزون استفاده کرده است.
دکتر شوارتزنتروبر با بیان اینکه این بیمار تصور نداشته مصرف ژل موضعی عامل بروز این علائم در او بوده است، گفت: پیش از این در بررسیهای انجام شده مشخص شده بود قرص داپسون در برخی افراد وضعیتی بوجود میآورد که بر اثر آن پروتئین گلبول قرمز که مسئول انتقال اکسیژن به تمام بدن است به طور غیرمعمولی تولید میشود.
در مطالعه اخیر برای اولین بار مشاهده شد که استفاده از آکزون که نوع ژلمانند قرص داپسون است نیز باعث بروز این علائم میشود.
به نقل از هلث دی نیوز، قرص داپسون از دههها قبل در درمان جذام کاربرد داشته است. همچنین نوع ژلمانند آن در سال ۲۰۰۵ به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا رسید. (ایسنا)
201
به طور کلی میتوان کودک آزاری را اینگونه تعریف کرد:
«مجموعه رفتارها یا گفتارهایی که انجام دادن یا انجام ندادنشان باعث وارد شدن نوعی آسیب عاطفی، فیزیکی به کودک شود و این احساس را در او به وجود آورد که خوب و دوست داشتنی و مورد احترام نیست و ناخواسته است.»
آمارها نشان میدهد ۷۰ درصد آزارهایی که به کودکان از نظر عاطفی و جسمی وارد میشود، از سوی غریبهها نیست و در چارچوب خانواده و به وسیله مراقبان و افراد نزدیک اتفاق میافتد.
مصادیق عاطفی کودک آزاری
تو را نمیخواستم
ما موارد متعددی را میبینیم که والدین یا یکی از آنها مثلا به فرزند ۶ - ۷ سالهشان میگویند ما نمیخواستیم تو به دنیا بیایی و مامان اتفاقی تو را باردار شد و گرنه همین دو تا بچه برایمان کافی بود. البته حالا خیلی دوستت داریم.
برخی مادرها هم به محض بروز مشکلی با همسرشان، به کودک میگویند اگر تو نبودی، حتی یک روز هم با پدرت زندگی نمیکردم!
این حرفها احساس زیادی و ناخواسته بودن شدیدی به کودک میدهد و فکر میکند وجودش در این دنیا ناخواسته بوده یا باعث رنج مادرش شده است و اگر او به دنیا نمیآمد، والدینش میتوانستند زندگی راحت تری داشته باشند.
گاهی هم پدر یا مادر به بچه میگویندای کاش تو هیچ وقت به دنیا نمیآمدی یا خیلی وقتها میشنویم به کودک میگویند:«کی میشود من بمیرم و از دست تو راحت شوم...!»
سختی به خاطر تو
پدر و مادری که مدام به فرزندشان میگویند من به خاطر تو از تمام خوشیها و تفریحات چشم پوشی کردهام، او را آزار میدهند.
همه ما میدانیم وظیفه نگهداری و مراقبت از بچهها بر عهده والدین است و هر آنچه برای فرزندشان انجام میدهند جزو وظایفشان است.
این اصولی نیست که در این راه خود را از تمام لذتها، تفریح هاوارتباطها محروم کنند و اگربه دلیلی مجبور به انجام این کار هستند، بیان آن کار درستی نیست و مصداق کودک آزاری است.
به اسم صدا نزدن کودک
متاسفانه برخی پدر و مادرها فرزندشان را با عبارتها و واژههایی مثل:«هی بچه»، «هی پسر»،
«هی دختر» و... صدا میزنند. برخی هم ناسزایی چاشنی این لقب میکنند.
انتخاب نامی نامناسب
یکی از مصادیق کودک آزاری عاطفی که خیلیها از آن غافلند این است که نامی را روی کودک بگذاریم که بالقوه پتانسیل این را داشته باشد که دوستانش در مدرسه یا اطرافیان آن را تمسخر کنند.
گاهی اسمهایی برای کودکان انتخاب میشود که بسیار قدیمی و مهجور هستند و باعث میشوند همیشه از داشتن آن احساس سرافکندگی کنند.
مقایسه کودک با دیگران
برخی فکر میکنند این کار باعث پیشرفت و الگو برداری کودک میشود ولی این کار فقط احساس خودکم بینی را به کودک میدهد و این احساس را به کودک میدهد که از نظر والدینش دوست داشتنی نیست.
سکوت
قهر کردن پدر یا مادر که به آن تنبیه سکوت میگویند و قطع رابطه کلامی به مدت چند ساعت تا چندروز با کودک به نشانه دلخوری، آسیب شدیدی به او میزند.
سبک کلامی نادرست
در برخی خانوادهها، سبک کلامیای به عنوان یک فرهنگ رایج وجود دارد و اعضای آن به صورت عادی در جملههایشان دشنام به کار میبرند و فکر نمیکنند این خشونت کلامی چقدر میتواند برای بچه ازنظر روانی آزار دهنده باشد.
انتظارهای غیر واقع بینانه
برخی پدر و مادرها انتظارهای نامناسب با سن و توانایی از فرزند خود دارند.
مثلا «: توقع دارند نوزاد از شب تا صبح بدون اینکه بیدار شود بخوابد در حالی که چنین چیزی امکان ندارد. برخی هم از کودک نوپا انتظار دارند ۳۰ دقیقه بدون اینکه تکان بخورد، گوشهای بنشیند.
برآورده کردن چنین انتظارهایی فراتر از توانایی یک کودک و مصداق آزار است.
گاهی پدر یا مادر افسردهای را میبینیم که باعث میشوند فرزندشان از کودکی بترسد چون میترسند اگر زیاد بدود، راه برود، بلند حرف بزند و... حوصله پدر یا مادرش سر برود.
آزارهای عاطفی هنگام طلاق
طلاق ممکن است برای بچهها آسیب رسان باشد اما شیوه طلاق و تعامل همسران با هم و فرزندان، در شدت این آسیب تاثیر بسزایی دارد.
خیلی وقتها میبینیم یکی از والدین که معمولا پدر است، بچهها را گرو میگیرد تا همسر سابقش حاضر شود از گرفتن مهریهاش صرفنظر کند...!این رفتار یکی از بزرگترین جنایتهای عاطفی است.
برخی از پدر و مادرها هم روش ظالمانه دیگری را به کار میبرند و به فرزندشان میگویند:
«پدر یا مادرت تو را دوست ندارد که میخواهد طلاق بگیرد یا خانوادهاش خیلی آدمهای بدی هستند»
این رفتارها چنان آسیبهای عاطفی شدیدی به کودک وارد میکند که جبرانشان سخت خواهد بود.
محمد بیک/جام جم
وی ادامه داد: البته بیماران قلبی باید با توجه به توصیهها و تجویز پزشک خود مدت زمان و نوع حرکات ورزشی متناسب با وضعیت جسمانی و شرایط بیماری خود را انجام دهند.
دکتر رشیدی با اشاره به ضرورت توجه به توصیههای پزشک افزود: در مواردی انجام برخی از حرکات ورزشی برای بیماران قلبی مانند سم است و معمولا ورزشهای سنگین مانند وزنه برداری و کشتی برای بیماران توصیه نمیشود.
این پزشک خاطرنشان کرد: انجام حرکات ورزشی مناسب و سبک روزانه بطور متوسط 30دقیقه برای حفظ سلامتی افراد توصیه میشود.
برای مطالعه اخبار بیشتر از جام جم آنلاین به اینجا کانال تلگرام این سایت مراجعه کنید.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، دانشمندان با آزمایش این داروی جدید که ruxolitinib نام دارد روی افراد کچل پس از حدود 4 ماه رویش مجدد موها را مشاهده کردند.
آنها پس از مشاهده این نتایج امید دارند که از این دارو بتوان در درمان انواع دیگری از کچلی نیز استفاده کرد.
نکته جالب توجه اینجاست که در پایان دوره درمان، میانگین رشد موهای این بیماران به 92% رسید.
پیش از این، محققان دانشگاه کلمبیا سلولهای ایمنی خاص و مسیرهای سیگنالینگ التهابی غالب که مسئول حمله به فولیکول مو هستند را شناسایی کرده و آنها را در حالت خفته قرار دادند.
تحقیقات انجام شده بر روی فولیکولهای موی انسان و موشها نشان میدهد که داروهای خوراکی و موضعی که ادم کیناز (خانوادهای از آنزیمها) که به مهار کنندههای JAK نیز معروف هستند رامهار کرده به فعالسازی این فولیکولهای غیرفعال و خفته کمک میکنند.
محققان این کار را با مسدود کردن سیگنالینگ التهابی که باعث توقف رشد مو میشوند انجام دادند.
این خبر برای بیمارانی که با اثرات جسمی و روحی این بیماری خود ایمنی درگیر هستند بسیار خوشحال کننده است.
آلوپسی آره آتا یا طاسی منطقهای، دومین شکل رایج ریزش مو است که در هر سنی و هم در زنان و مردان رخ میدهد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا ، از هر ۱۰ بیمار در حدود هشت نفر آنها روند پیشرفت سرطان سلول پایهای (BCC)خود را به مدت ۵ سال با کمک کرم "ایمی کیمود" (imiquimod)) متوقف کردند.
محققان دانشگاه ناتینگهام میگویند: اگر چه نتایج به دست آمده به خوبی جراحی نبوده؛ اما برخی از مردم هنوز هم یک رویکرد کمتر تهاجمی را به انجام جراحیهای تهاجمی به خصوص اگر سرطان در یک منطقه حساس مانند صورت باشد، ترجیح میدهند.
آنها همچنین نشان دادند که بیماران میتوانند در وهله اول از این کرم برای درمان بیماری خود استفاده کنند و اگر از نتایج آن رضایت نداشتند به جراحی روی آورند.
BCC رایجترین نوع سرطان پوست بوده و در حدود ۸۰ هزار نفر سالانه با این بیماری تشخیص داده شده و نرخ آن هر سال ۱۰ درصد افزایش مییابد.
محققان میگویند: استفاده از روش درمانی کرم میتواند وقت جراحان را برای انجام جراحیهای پیچیدهتر و بزرگتر آزاد بگذارد.
این کرم موضعی با تقویت پاسخ ایمنی بدن کاری میکند تا بدن بتواند با سرطان مبارزه کند.
این پژوهش ۵ ساله نشان میدهد که اگر درمان با "ایمیکیمود" در سال اول موفقیت آمیز باشد، بروز مجدد این بیماری تقریبا امری بعید است.
محققان امیدوارند که این یافتهها سبب آغاز پژوهشهایی در زمینه استفاده از کرمها برای بیماریهای مشابه شده و در عین حال نتایج بهتری را به همراه داشته باشد.
این تحقیق که توسط مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا پشتیبانی شده، در Journal of Investigative Dermatology به چاپ رسیده است.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ضمیمه چاردیواری جام جم ، اما یکی از بازیهایی که اغلب خانوادهها را کمی نگران میکند و نمیدانند چگونه باید با آن برخورد کنند «دکتربازی» یعنی زمانی است که یکی از بچهها نقش دکتر را بر عهده میگیرد؛ یکی پرستار میشود و یک نفر هم مریض.
ولی این نگرانی زمانی بیشتر میشود که بچهها دست به کنجکاویهایی میزنند که پدر و مادرها نمیدانند چگونه باید با آن برخورد کنند. وقتی یکی از بازیهای مورد علاقهای که همیشه انتخاب میکنند بازی در نقش دکتری است که بچههای دیگر را آمپول میزند، خانوادهها را کنجکاو میکند که علت آن را بدانند .
توجه داشته باشیم چیزی که در این میان مهم است علت انجام این گونه بازی هاست و نوع عملکردی که والدین باید در پیش بگیرند .در این خصوص با دکتر لیلا محمدی، روانشناس و مشاور گفتوگو کردیم.
انتخاب بازی
دکتر بازی یکی از بازیهایی است که بچهها به دو دلیل آن را انتخاب میکنند؛ یعنی یا چون از رفتن به دکتر میترسند برای جبران و پنهان کردن ترسهایشان دکتربازی میکنند یا از روی کنجکاویهای کودکانه برای کشف اختلافاتی که بین بدن خودشان و غیرهمجنسانشان میبینند. البته والدین باید بدانند چگونه باید با این موضوع برخورد کنند و چه عکسالعملی نشان دهند.
در واقع باید گفت «دکتربازی» اغلب با هدف کنجکاوی بچهها انجام میشود و با توجه به اینکه آنها از سه سالگی متوجه جنسیت خود میشوند، هنگام پرداختن به اینگونه بازیها والدین باید مراقب باشند و آگاهیهای لازم را نیز در این زمینه به دست بیاورند. البته این نوع بازیها معمولا چند هدف دارند که با توجه به شرایط کودکان (یعنی سن، جنس و کارهایی که هنگام بازی انجام میدهند) متفاوت است.
توجه داشته باشیم در این باره دو موضوع خیلی مهم است؛ نخست اینکه کودکان اغلب نسبت به دکتر، معاینه، آمپول و... هیجان خاصی دارند و به نوعی از آن میترسند. بنابراین آن صحنه را بازی میکنند تا اندکی از ترس های روانی که دارند، کاسته شود.
کنجکاوی
وقتی بچهها بتدریج بزرگ میشوند نسبت به اعضای خصوصی خود و جنس مخالف کنجکاوی میکنند و حتی هنگام بازی هم از نظر جسمی به همدیگر نزدیک میشوند تا شاید بتوانند پاسخ سوالاتی را که در ذهن دارند کشف کنند.
البته والدین باید توجه داشته باشند که اگر بچهها با همجنسها و همسن و سالان خودشان دکتر بازی میکنند، معمولا هدف خاصی را دنبال نمیکنند و دلیل آن میتواند غلبه بر ترسهایشان باشد. در غیر این صورت این بازیها از روی کنجکاویهای کودکانه و کشف سوالاتی است که میخواهند از اندام و بدن غیرهمجنسهای خود به آن برسند.
همه این کنجکاویها هم طبیعی است. ولی نوع برخورد والدین و اطرافیان و میزان آگاهیهایی که متناسب با سن کودکان میتوان به آنها داد در این میان موضوع بسیار مهمی است.
دکتر بازی
همانطور که گفته شد آنها در حین بازی میخواهند همدیگر را معاینه کنند یا به همدیگر آمپول بزنند. در این هنگام گاهی هم اعضای بدن یکدیگر را مشاهده میکنند. البته این کارها با قصد و غرض خاصی صورت نمیگیرد و این کنجکاویها در واقع یکی از مراحل طبیعی تکامل جنسی آنهاست که اگر پاسخ درستی به آن داده نشود، مشکلاتی بهدنبال خواهد داشت.
اینگونه سوالات و کنجکاویها در ذهن کودکان ربطی به بلوغ ندارد و جزو تمایلات جنسی و سوالات خاص دوران بلوغ نیست. اما توجه داشته باشیم که کودکان از چهار تا پنج سالگی احساسات خاصی دارند که اغلب نیز به شکل پرداختن به همین گونه بازیها پاسخ آن را میگیرند.
نقش والدین
این سوال برای اغلب والدین پیش میآید که اگر فرزندانشان را هنگام چنین بازیهایی دیدند، چگونه باید با آنها برخورد کنند. نخستین کار این است که آگاه باشند این بازیها کاملا طبیعی است؛ بنابراین نباید عصبانی شوند یا فرزندانشان را دعوا کنند. اما متاسفانه اغلب آنها نمیدانند کودکان در این هنگام در دوره خاموشی جنسی قرار دارند و رفتارها و بازیهایشان هم با نگاه جنسی نیست. بلکه فقط برای آشنا شدن با بدن و شناخت تفاوتهای جنسیتی و صرفا از روی کنجکاوی است. به همین دلیل هم والدین اصلا نباید بچهها را به خاطر پرداختن به این گونه بازیها دعوا و سرزنش کنند.
واکنش والدین
کودکان اغلب علاوه بر بازیهایی که از سر کنجکاوی شناخت اندام خود و دیگران میکنند، سوالهایی هم در این خصوص دارند که بسیاری از والدین نمیدانند چطور باید به آنها پاسخ دهند.
البته پدر و مادرها اغلب بهدلیل شرم و خجالت از وارد شدن به این مقوله، نداشتن آگاهی کافی از روشهای آموزش و تربیت جنسی و اطلاعات اشتباه سکوت میکنند و چیزی در پاسخ به سوالات فرزندانشان نمیگویند.
ولی فراموش نکنیم سکوت پاسخ مناسبی به اینگونه سوالات کودکان نیست و فقط آنها را کنجکاوتر میکند. به این ترتیب به علاوه فرزندانشان هم نسبت به کارهای اشتباه خود آگاهی پیدا نمیکنند.
دخالت والدین
بهترین واکنش والدین هنگام مشاهده بازیهایی مانند دکتربازی این است که سراغ فرزندانشان بروند و توجه آنها را به سمت دیگری هدایت کنند. مثلا از کودک بخواهند آمپول را بهدست دوستش بزند یا پیشانی او را برای تشخیص میزان درجه حرارت دمای بدنش اندازهگیری کند.
به این ترتیب والدین فقط نوع بازی بچهها را به سمت دیگری هدایت میکنند. اما پس از بازی در زمان مناسبی باید حتما با فرزندشان صحبت کنند و به او بگویند که دیگر بزرگ شده و نباید بگذارد کسی به اندامش دست بزند؛ ضمن اینکه هیچکس هم حق ندارد اندام خود را به دیگران نشان دهد. اگر هم کسی با او این کار را کرد باید حتما و بدون هیچ ترس و نگرانی سریع به شما خبر دهد.
یکتا فراهانی
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از تسنیم، محمد رضا معتمد رئیس کمیته علمی انجمن MS ایران اظهار داشت: در مورد اهمیت بیماری «ام.اس» به خاطر این است که قشر جوان بیشتر با آن درگیر هستند و در سنین 20 تا 40 سال بروز میکند و بیماری کاملا ناگهانی رخ میدهد و شوک بسیاری به فرد و خانواده آن وارد میکند.
این متخصص بیماریهای مغز و اعصاب ادامه داد: انجمن «ام.اس» طی بیش از بیست سال گذشته که فعالیت داشته است، در کمیته علمی آن نیز با هدف آموزش به بیماران، فعالیت کرده و بیمارانی که برای نخستین بار دچار «ام.اس» شدند توسط پزشکان مربوطه آموزش داده میشوند.
رئیس کمیته علمی انجمن MS ایران تصریح کرد: همچنین این کمیته علمی جلسات فصلی که آخرین روشهای جدید علمی «ام.اس» است به پزشکان و متخصص مربوطه ارائه میشود.
معتمد بیان داشت: هماکنون شیوع بیماری «ام.اس» در ایران بالغ بر 120 نفر به ازای هر یکصد هزار نفر است که متاسفانه مطالعات دقیقی برای علت این شیوع وجود ندارد ولی در خاورمیانه آمار «ام.اس» در کشورمان بالا است و در جهان نیز آمار «ام.اس» در ایران رو به بالا و در حال افزایش است در حالیکه نباید آمار ما به این اندازه زیاد باشد.
وی ادامه داد: درمان بیماری «ام.اس» در ایران از نظر دارو در دسترس است ولی هزینههای آن بسیار بالا است ولی سیستمهای بیمهای در سالهای اخیر تحت پوشش دادند و با کمبود داروها زیاد مشکل نداریم ولی برخی داروها را باید بیمهها تحت پوشش دهند.
ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله ای بودن آن است.
هر دوی این داروها، مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.
اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی را پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری می شوند.
پای ثابت این جعبه ها معمولا مسکن هایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می گیرند.
ژلوفن یکی از قوی ترین مسکن هایی است که در این موارد به کار می رود.
در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.
علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می شود.
در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می رود.
ژلوفن و تأثیرات مثبت آن
ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است.
هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.
مهم ترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می شود)
و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد، گیرنده های درد را نسبت به محرک های مکانیکی یا شیمیایی حساس می کند
و به این صورت از فعالیت تکانه های درد جلوگیری می کند.
این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می شوند،
درد و التهاب را در افراد کاهش می دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می کند.
ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می شوند.
ژلوفن به کبد هم صدمه می زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب می رساند
خطراتی که شما را تهدید می کند
داروهای شیمیایی باوجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد.
ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند.
اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به
شمار می رود.
در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست،
ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش های حساسیتی و تشدید علائم آسم
در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم می خورد.
بیمارانی که دچار چنین علائمی می شوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.
ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم می خورد.
محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده اند که زنان به دنبال استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری می شوند،
ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان می توانند بارداری را تجربه کنند.
از سوی دیگر، محققان توصیه می کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مانند
خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دست ها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.
ژلوفن به کبد هم صدمه می زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد،
بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب می رساند.
در صورت مشاهده هر گونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها،
درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم ها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.
البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی،
خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید،
چرا که ادامه این علائم می تواند جان شما را به خطر بیندازد.
مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.
البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری های کلیوی و نارسایی های قلبی باشند،
سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است بیشتر دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند.
از این رو، متخصصان توصیه می کنند افراد در طول روز به اندازه کافی آب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم آبی بدن جلوگیری شود.
افرادی که داروی دیابت استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند، زیرا ژلوفن باعث افزایش این داروها می شود
و افت ناگهانی قند خون و کومای دیابت را به همراه دارد
علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزی های معده را به دنبال داشته باشد.
به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا می برد.
به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.
مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همچنین حساسیت به نور آفتاب را بالا می برد.
از این رو، قرار گرفتن طولانی مدت در برابر خورشید می تواند احتمال آفتاب سوختگی را افزایش دهد
که استفاده از ضدآفتاب ها و لباس های پوشیده می تواند خطر را کاهش دهد.
کودکان و ژلوفن
طبق گفته محققان، تجویز بروفن تنها در کودکان بالای سه ماه که بیش از پنج کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.
ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر سه ماه نیز تجویز کنند.
در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک متخصص اطفال امکان پذیر است.
دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین ها موثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت های عضلانی اسکلتی به شمار می رود.
چه کسانی نباید ژلوفن بخورند؟
پزشکان توصیه می کنند افرادی که از برخی بیماری ها رنج می برند، مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی های خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری های قلبی، بیماری های عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه زخم و خونریزی معده داشته اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.
بررسی ها نشان می دهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته شود.
یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می کنند.
در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد
که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.
همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپیرین، خطر خونریزی معده را بالا می برد.
علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقاد خون دارند
مانند بیماران هموفیلی، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا می برد.
افرادی که داروهای دیابت استفاده می کنند هم نباید ژلوفن بخورند،
چرا که ژلوفن باعث افزایش این داروها می شود و افت ناگهانی قند خون و بروز کومای دیابت را به همراه دارد.
مصرف این دارو باعث بروز اختلالات جنینی نیز می شود. لذا مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز می باشد، ولی در سه ماه آخر بارداری ممنوع است.
منبع:tebyan.net