فرآوری: حامد رفیعی - بخش نهج البلاغه تبیان
فرهنگ، مجموعه دانش ها، بینش ها، نگرش ها، منش ها و ارزش هاى یک ملت، محسوب مى شود.در واقع مى توان گفت که فرهنگ هر جامعه نیز به عنوان پدیده اى بى همتا، به تدریج، در حیات جامعه شکل گرفته و قوام مى یابد.
براى این فرهنگ، ویژگى هایى را مطرح مى کنند که اولا، هویت دهنده است؛ ثانیا، مصونیت آور است؛ ثالثا، هم پویا و هم پایاست؛ رابعا، تإثیرپذیر است؛ خامسا، فطرت ثانوى است.
عتاب امام علیه السلام در جریان حمله به شهر انبار که اموال مسلمین و غیر مسلمین غارت شده بود و خلخال از پاى زن یهودى کشیده بودند، دلالت بر این دارد که امام علیه السلامبه کل جامعه و ملت به جهت این که زیر مجموعه نظام اسلامى هستند، توجه خاص دارد.
ما در جامعه اسلامی وقتی از ارزش های اسلام، دم میزنیم باید دقیقا بدانیم از چه چیزی حمایت می کنیم و برای برپایی کدام ارزش ها، تا پای جان فداکاری می کنیم:
یکی از مهمترین ویژگى هاى فرهنگ جاهلى، بت پرستى بود؛ اما آنچه در فرهنگ مذهبى اسلام به عنوان اولین ارزش مورد توجه مى باشد، یکتاپرستى و خدامحورى است که در عینیت فرهنگ و سیاست جلوه هایى دارد.
در جاهلیت قبل از اسلام، هر آنچه که رئیس قبیله به عنوان حاکم مطرح مى کرد، همان، قانون بود و بقیه مجبور به اطاعت بودند؛ اما در فرهنگ مذهبى اسلام، قانون الهى مطرح است و از فرد و جامعه، هر کدام حقوقى دارند که براى اجراى درست قانون و استیفاى دقیق حقوق، سنجش عدالت مطرح است و افراد و حاکمان براساس این معیار، عادل و یا ظالم خوانده مى شوند.در حکومت امام على علیه السلام این فرهنگ بیش از شاخصه هاى دیگر مورد توجه بوده است.
در فرهنگ سنتى عرب، شایستگى ها جایگاهى در عزل و نصب ها نداشت؛ بلکه نژاد و خون و نیز انتصاب به قبیله بود که در موقعیت هاى اجتماعى و سیاسى، بیشترین دخالت را داشت. اما در فرهنگ مذهبى اسلام، تقوا ( ان اکرمکم عندالله اتقیکم) (حجرات/ 13)، جهاد (فضل الله المجاهدین على القاعدین اجرا عظیما) (نساء/95) و علم (هل یستوى الذین یعلمون والذین لا یعلمون) (زمر/ 9) از جمله ارزش هایى است که براى افراد شایستگى درست مى کند.
قبل از اسلام، برترى یک نژاد یا یک فرد، در جامعه مهم بود. اما در فرهنگ مذهبى که امام على علیه السلام معلم ومروج آن است، مصلحت جامعه جایگاه ویژه اى دارد؛ به طورىکه امام علیه السلام در مقابل وقایعى که پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اتفاق افتاد، با این که امامت و جانشینى از آن حضرت، بود؛ ولى وقتى که مصلحت چنین ایجاب کرد که جامعه اسلامى نوپا دچار پراکندگى نشود، از حق فردى خود گذشت و به مصلحت عمومى جامعه اندیشید و نه تنها مخالفتى با آنچه انجام گرفته بود، ابراز نداشت؛ بلکه به شهادت تاریخ، خلفاى سه گانه را نیز یارى نمود تا جامعه اسلامى از بحران مصون بماند.
از شاخصه هاى فرهنگ جاهلى، این بود که اشخاص در برابر اجتماع و حتى در قبال اعمال خود هیچ مسوولیتى نداشتند و تنها قبیله، پاسخ گوى اعمال ایشان بود. اما در فرهنگ مذهبى اسلام، فرد در برابر اعمال خود مسوولیت دارد؛ لذا امام علیه السلام در فرمان حکومتى خود به مالک اشتر، هشدار مى دهد که تو و خاندانت و نزدیکانت، همگى موظف هستید که با مردم با انصاف رفتار کنید...
در فرهنگ مذهبى که حاکم بر حکومت امام على علیه السلام بود، حتى اهل کتاب (یهودیان، مسیحیان، زرتشت و...) هم باید احساس امنیت، برابرى در برابر قانون و نیز امکان استیفاى حقوق خود را داشته باشند؛ لذا حضرت علیه السلام ضمن سفارش زرتشتیان به حاکم فارس، تأکید مى نماید که باید با ایشان خوش رفتارى شود و نسبت به شکایت دهقانان این منطقه، به والى فارس هشدار مى دهد.
در فرهنگ مذهبى اسلام، قانون الهى مطرح است و از فرد و جامعه، هر کدام حقوقى دارند که براى اجراى درست قانون و استیفاى دقیق حقوق، سنجش عدالت مطرح است و افراد و حاکمان براساس این معیار، عادل و یا ظالم خوانده مى شوند.
همچنین عتاب امام علیه السلام در جریان حمله به شهر انبار که اموال مسلمین و غیر مسلمین غارت شده بود و خلخال از پاى زن یهودى کشیده بودند، دلالت بر این دارد که امام علیه السلام به کل جامعه و ملت به جهت این که زیر مجموعه نظام اسلامى هستند، توجه خاص دارد.
فرهنگ، عناصر زیادى در سطوح مختلف از جمله: عقاید، عواطف، ارزش ها، هدف ها، کردارها، تمایلات و اندوخته ها را در بر مى گیرد.مولای متقیان در نامه 31 نهج البلاغه، به چهار ارزش که از مهمترین ارزش ها در یک جامعه با فرهنگ اسلامی محسوب مى شوند، توصیه مى فرماید:
1- امر به معروف ونهى از منکر؛
2- تحمل سختى ها و مشکلات در راه حق و در مسیر جهاد فى سبیل الله؛
3- یارى مستمندان (امام حقیقت انفاق را سرمایه گذارى براى آخرت خود مى داند)؛
4- قرض الحسنه.
منابع:
- نهج البلاغه، نامه 53، نامه 19، خطبه 27.
- على باقى نصرآبادى، مبانى جامعه شناسى.
- محمدتقى جعفرى، فرهنگ پیرو و فرهنگ پیشرو.