در عین حال نقش سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز به عنوان متولی اصلی توسعه صنعت گردشگری ایران، از سوی دیگر دستگاهها مورد پذیرش و مبنای عمل قرار نگرفته است.» به گفته یعقوب امینزاده، قوانین، ضوابط و دستورالعملها یا اجرا نمیشوند یا به صورت ضعیف اجرا میشوند. همچنین نظام جامع مدیریت آمار و اطلاعات گردشگری ایران وجود ندارد و آمارهای موجود مراجع مختلف بسیار متفاوت از هم بوده و مبنای مشترک و معینی ندارند و لذا چندان برای بخش خصوصی قابل استفاده نیست. این کارشناس کمیسیون گردشگری با اشاره به چالشهای سرمایهگذاری در این حوزه خاطرنشان کرد: «زمین به صورت رایگان یا با قیمت نازل و با کاربری گردشگری و معاف از هرگونه عوارض ساختوساز از سوی شهرداریها تخصیص داده نمیشود.» امینزاده از سوی دیگر، گرانی غیرمتعارف پول در ایران و سود غیرقابل تصور تسهیلات بانکی برای احداث تاسیسات گردشگری را باعث ناکارآمد و غیراقتصادی شدن هر طرح و پروژه گردشگری عنوان کرد. به گفته او، نظام نرخگذاری خدمات هتلی برای سرمایهگذار داخلی و خارجی در کشور تنبیهی است تا تشویقی. این کارشناس همچنین یادآور شد: «دوتقویمی و نابسامانی تعطیلات رسمی کشور و فصلی بودن و توزیع نامناسب سفرها نیز مشکلات زیادی را برای نظام مدیریت هتلداری ایران ایجاد کرده است.»