زیبایی فضایل و کمالات دینی و اخلاقی امام علی(علیه السلام) زمانی دو چندان و پر اهمیت می شود که خدای متعال خود زبان به بیان آن امتیازات والا باز می کند. فضایل درخشانی که هر انسانی دوست داشت شمه ای از آن زیبایی ها را دارا باشد تا اینکه به واسطه آن دنیا و آخرت را برای خود خریداری نماید.
یکی از زیباترین و با ارزش ترین امتیازها و خصوصیاتی که خدای متعال در قرآن کریم برای امام علی(علیه السلام) بر می شمرد، این اســت که در روز غدیر خم با معرفی امام علی به عنوان جانشین پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله ) زمینه اکمال رسالت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) و اتمام نعمت خداوندی و به کمال رسیدن دین اسلام فراهم می شود. خدای متعال در قرآن کریم در این خصوص می فرماید: «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّـهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّـهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ؛[سوره مائده، آیه 67] اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده اســت، کاملًا (به مردم) برسان! و اگر نکنى، رسالت او را انجام ندادهاى! خداوند تو را از (خطرات احتمالى) مردم، نگاه مىدارد و خداوند، جمعیّت کافران (لجوج) را هدایت نمىکند».
اى کسانى که ایمان آوردهاید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوالأمر [اوصیاى پیامبر] را!» در منابع روایی نقل شده اســت جابر بن عبدالله انصاری از "اولی الامر" سؤال کرد و پیامبر(صلی لله علیه و اله) در پاسخ فرمود: «آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از مناند که اولِ ایشان علی بن ابی طالب اســت و بعد از او به ترتیب حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی...».[3]
همچنین در آیه دیگر خدای متعال می فرماید: « الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلام؛[سوره مائده، آیه3] امروز، دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم». در خصوص شأن نزول آیه ابلاغ، نه تنها منابع شیعی بلکه علما و منابع متعدد اهل تسنن نیز به نازل شدن این آیه در زمان عید غدیر اذعان دارند. برای نمونه فخر رازی در تفسیر خود این چنین ذکر می کند: «نزلت هذه الآیة فی فضل علی رضی الله عنه، ولما نزلت هذه الآیة أخذ بیده وقال: من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه وعاد من عاداه، فلقیه عمر رضی الله عنه فقال: هنیئا لک یا ابن أبی طالب، أصبحت مولای ومولی کل مؤمن ومؤمنة. وهو قول ابن عباس والبراء بن عازب ومحمد بن علی[1] این آیه در فضیلت علی(علیه السلام) نازل شده اســت، و چون این آیه نازل شد حضرت دست علی را بلند کرد و فرمود: من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه وعاد من عاداه، عمر به او عرضه داشت: مبارک باد بر تو ای فرزند أبو طالب، تو مولای من و مولای هر زن و مرد مؤمنی گشتی».
از جمله زیباترین فضیلت های قرآنی که خدای متعال برای امام علی(علیه السلام) برمی شمارد، را می توان در آیه مباهله مشاهده کرد. زمانی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله) تصمیم می گیرد، نزدیک ترین افراد خود را برای مباهله با مسیحیان نجران همراه خود حاضر نماید: «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبین؛ پس هر که با تو، پس از آن دانشى که به تو رسید، در باره او- عیسى یا آن حق- ستیزه و جدل کند، بگو: بیایید تا ما و شما پسران خویش و زنان خویش و خودمان را- کسى را که به منزله خودمان اســت- بخوانیم، آنگاه دعا و زارى کنیم و لعنت خداى را بر دروغگویان بگردانیم» مفسران اهل سنت مانند زمخشری، فخر رازی، بیضاوی و... این چنین بیان داشته اند که مقصود آیه از «ابناءنا» [پسرانمان] حسن و حسین(ع)، و مراد از «نساءنا» [زنانمان] فاطمه زهرا(س) و مراد از «انفسنا» [جانهایمان] حضرت علی(ع)، بوده اســت، یعنی چهار شخصیت والا مقامی که همراه با خود رسول خدا، پنج تن آل عبا یا اهل کسا را تشکیل میدهند.[2]
با شکوه ترین فضیلت قرآنی که می توان برای امام علی(علیه السلام) در قرآن کریم بر شمرد، زمانی اســت که خدای متعال بعد از لزوم اطاعت از خود و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله) سخن از لزوم و وجوب اطاعت از اولامر می نماید، اولوالامری که به اذعان علمای دین اهل بیت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله) و در صدر ایشان مولی الموحدین علی بن ابیطالب(علیه السلام) قرار دارد، «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُم؛[سوره نساء، آیه59] اى کسانى که ایمان آوردهاید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوالأمر [اوصیاى پیامبر] را!» در منابع روایی نقل شده اســت جابر بن عبدالله انصاری از "اولی الامر" سؤال کرد و پیامبر(صلی لله علیه و اله) در پاسخ فرمود: «آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از مناند که اولِ ایشان علی بن ابی طالب اســت و بعد از او به ترتیب حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی...».[3]
تاج فضایل و کمالات دینی و مذهبی امام علی را می توان در سرپرستی امت اسلامی مشاهده کرد، زمانی که خدای متعال بعد از بیان ولایت خود و پیامبر گرامی اسلام برای امت اسلامی سخن از ولایت کسی می نماید که در حال رکوع زکات خود را پرداخت و از مستمند دستگیری می نماید
از جمله بزرگترین صفاتی که می توان برای امام علی(علیه السلام) بر شمرد، این اســت که خدای متعال گواه بر طهارت و پاکی او و فرزندانش باشد.« إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً؛[سوره احزاب، آیه 33] همانا خداوند مىخواهد از شما، خاندان پیامبر، پلیدى را ببرد و شما را پاک کند، پاکى کامل». تعبیر «یطهّرکُم« بعد از عبارت «لِیذهِبَ عَنکُمالرّجسَ» تأکید بر طهارت و پاکیزگی دارد و عبارت «تَطهِیرًا» که مفعول مطلق اســت نیز تأکیدی دیگر برای طهارت به شمار میرود. در منابع شیعی به تواتر به اثبات رسیده اســت که این آیه شریف در شأن اهل بیت پیامبر اکرم و در رأس همه آنان امام علی (علیه السلام) اســت.[4]
تاج فضایل و کمالات دینی و مذهبی امام علی را می توان در سرپرستی امت اسلامی مشاهده کرد، زمانی که خدای متعال بعد از بیان ولایت خود و پیامبر گرامی اسلام برای امت اسلامی سخن از ولایت کسی می نماید که در حال رکوع زکات خود را پرداخت و از مستمند دستگیری می نماید: «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ؛[سوره مائده، آیه 55] همانا دوست و سرپرست شما خداست و پیامبرش و کسانى که ایمان آوردهاند، آنان که نماز را برپا مىدارند و زکات مىدهند در حالى که در رکوعند». به اعتراف منابع روایی و تفسیری کسی که در حال رکوع زکات داده و حق ولایت بر امت اسلامی را دارد تنها شخص والا مقام امام علی (علیه السلام) اســت. قاضی ایجی در کتاب مواقف تصریح کرده اســت که مفسّران بر نزول این آیه در شأن علی(علیه السلام) اجماع دارند.سس[5] سعدالدین تفتازانی در شرح مقاصد[6] و قوشچی در شرح تجرید[7] نیز بر این اجماع اعتراف دارند.
این پنج فضیلت طلایی تنها گوشه ای از دریای گوهر بار فضایل و کمالات امام علی(علیه السلام) به شمار می آید، فضیلت های ارزشمندی که در برترین سند هدایت بشر [قرآن] به یادگار مانده اســت.
پی نوشت ها:
[1]. تفسیر رازی، ج 1، ص 49.
[2]. ر.ک: الزمخشری، تفسیر الکشاف، الرازی، التفسیر الکبیر، البیضاوی، تفسیر انوار التنزیل و اسرار التأویل، ذیل آیه ۶۱ آل عمران.
[3]. قندوزی، ینابیع الموده، ص۴۹۴.
[4]. ر.ک: بن حکم، ص۲۹۷ ۳۱۱؛ کوفی، ص۳۳۱ و ۳۴۰؛ طوسی، ج۸، ص۳۳۹؛ طبرسی، ج۸، ص؛ ابن طاووس، ص۲۱۵؛ طباطبائی، ج۱۶، ص۳۱۱.
[5]. شرح المواقف، 405.
[6]. شرح المقاصد، ج ۵، ص۲۰۷.
[7]. شرح تجرید، قوشچی، ص۳۶۸.