توصیف قرآن

[ad_1]

این قرآن اسـت و بی‌گفتگو کلام خداست. معجزه‌ای اسـت که تمامش از آغاز تا انجام، از باء «بسم الله» ‌تا سینِ «والناس» حرف به حرف و کلمه به کلمه توسّط فرشته‌ی خدا بر نبیّ اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده، بر دل پاکش (صلی الله علیه و آله و سلم) نقش بسته، از دو لب مبارکش (صلی الله علیه و آله و سلم) جاری شده و امروز از پسِ چهارده قرن ما آنرا همان سان در بر داریم که به زمانِ گیرنده‌ی وحی، یاران گرامیش (صلی الله علیه و آله و سلم) دریافت داشته‌اند. تواترش قطعی اسـت و تلاوتش عبادت.
«إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ. کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ. هذَا بَیَانٌ لِلنَّاسِ وَ هُدًى وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ‌. کِتَابٌ أُحْکِمَتْ آیَاتُهُ. لاَ یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ. وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ‌. لاَ یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ»
«همین قرآن اسـت که انسان را به استوارتر راهی رهبری می‌کند (17: 9). کتابی اسـت که از درونِ تاریکی به نور و روشنی رهنماست و به امر خدا راه گرامیِ ستوده را می‌نمایاند (14: 1). بیانی اسـت برای مردم و هدایت و موعظه‌ای برای متقین (3: 138). آیاتش استوار اسـت (11: 1) و باطل را بدان راهی نیست (41: 42). این حق اسـت و یقین (69: 51) و بصیرت و هدایت و رحمتِ اهلِ یقین (45: 20) هرگز نظیر آن را نیاورند (17: 88).
به راستی که از جانب خدا نوری و کتابی روشن آمده و هر که از پیِ رضایِ او، راه‌ِ سلامت پوید، خدا بدان کتاب هدایتش کند و از تاریکی به نورش برد و به راهی راست رهبرش شود. (5: 15 و 16). شک در آن نیست و راهنمای متّقین اسـت (2: 2) نیکان را بشارت می دهد و بدان را می‌ترساند (41: 4)».
چنین بود شهادتی والا از کلام گوینده‌ی تعالی.
از حاملِ وحی بشنویم و شهادت پیام آور راستین را ببینیم:
«کتاب خدا ریسمانی اسـت کشیده از آسمان تا به زمین (1) که ارتباط انسان با خدا بدان وابسته اسـت».
«قرآن هدایت اسـت از گمراهی، بینائی اسـت از کوری، نگهدار از لغزشهاست، نور اسـت در تاریکی، روشنی اسـت در حوادث، نگهدار از هلاکت اسـت، رهنمای از گمراهی و بیان کننده‌ی هر فتنه اسـت. انسان را از دنیا به آخرت رساند. در آن کمالِ دین شما نهاده شده و کسی از قرآن روی نگرداند مگر به سوی آتش باشد. ظاهرِ قرآن زیبا و باطن آن پر ژرفاست.»
«قرآن را حدّ و نهایتی اسـت و فوق هر حدّ و نهایتش حدّ و نهایتی دیگر اسـت، شگفتی‌های قرآن بی‌پایان اسـت و تازگیهای آن کهنگی ندارد.» (2) و یا فرمود: «مَثل قرآن، مَثل خورشید و ماه اسـت و مِثْل آن دو همیشه در جریان خواهد بود.»
«قرآن کتاب خداست، کتابی که از گذشتگان و آیندگانِ شما در آن آمده، حلّ و فصل کشمکش‌های شما در آن اسـت. حق را از باطل جدا می‌کند. حقیقتی اسـت که هزل و شوخی بدان راه ندارد. هر کس هدایت را در غیر آن بجوید به ضلالت افتد. حکمت و صراط مستقیم اسـت. غرض و هوس بشری نتواند که تغییرش دهد. با گذشت زمان کهنگی و فرسودگی نمی‌پذیرد. چراغ روشنی دارد که نور هدایت و علم می‌دهد و راهنمای خوبیهاست. دانشمند از تفکر در آن سیر نمی‌شود. هر که بدان عمل کند پاداش یابد و هر که مردم را بدان خواند، به راه راست هدایت کرده اسـت. (3)
«این قرآن مهمانی پروردگار اسـت. از آن بیاموزید هرچه بتوانید. این قرآن ریسمان خدا، نور مبین، شفای سودمند و نگهبان کسی اسـت که بدان چنگ زند. نجات پیروانش اسـت». (4)
معروفترین گواهی همان اسـت که فریقین به محکمتر سندی نقل کرده‌اند که فرمود (صلی الله علیه و آله و سلم):
«... نزدیک اسـت که پیک حق فرا رسد و دعوت حق را اجابت کنم. دو چیز گرانبها میان شما می‌گذارم. یکی کتاب خدا که در آن هدایت و نور اسـت و هر کس بدان چنگ زند قرین هدایت اسـت و هر کس آنرا رها کند گمراه می‌شود. کتاب خدا را بگیرید و بدان چنگ زنید. و دیگر خانواده‌ی من، درباره‌ی خانواده‌ام خدا را به یاد شما می‌آورم.» (5)
پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره‌ی قرآن خواندن تمثیلی زیبا فرمود:
«مؤمنِ قرآن خوان چون ترنج اسـت که بویش خوش اسـت و طعمش خوب.
و مؤمنِ قرآن نخوان چون خرماست، بی‌بو ولی با طعمی شیرین.
اما فاجر قرآن خوان چون علفی اسـت خوشبو با طعمی تلخ.
و فاجر قرآن نخوان چون حنظل اسـت، بی‌بو و تلخ.» (6)
بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، از افصح عرب و امیرمؤمنان (علیه السلام) خبری بگیریم که او چه شهادتی می‌دهد... او فرمود:
«... پس کتاب را بر او فرستاد و آن نور مطلقی اسـت که غروب و افول را بر آن راهی نیست. چراغ روشنی که به خاموشی نمی‌گراید. دریای ژرف و پهناوری که عمقش پیدا نیست. راه مستقیمی اسـت که رهروانش را گمراه نمی‌سازد. پرتو تابانی اسـت که ظلمت و تاریکی را بر آن راهی نیست. فیصل دهنده‌ای که دلایلش سستی ندارد. بیان واضح و روشنگری که اصول و دلایل آن خلل ناپذیر اسـت.
داروی شفابخشی که با آن از درد و بیماری ترسی نیست. مایه‌ی عزت و سربلندی اسـت و یارانش خوار و زبون نشوند. حقیقتی که طرفدارانش بی‌یار و یاور نخواهند ماند. گنجینه‌ی ایمان و مرکز آن اسـت.
دریای علوم و سرچشمه‌ی دانش و پایگاه دادوری و دادگستری اسـت. قرآن، اساس و زیربنای اسلام اسـت. وادی پهناور حق اسـت. دریائی اسـت که آب کشان نتوانند آبش را تمام کنند. چشمه‌ای اسـت که آبش تیره و آلوده و آبشخورش از کثرت واردین تنگ نخواهد شد. منزلی اسـت که راهش صاف اسـت و مسافرش گمراهی ناپذیر.
قرآن، نشانه‌ها و علائم روشنی اسـت که عابرین از آن نتوانند که غفلت ورزند. تلهای بلندی اسـت که رهروانش آن را گم نکنند.
قرآن، کتابی اسـت که خداوند آنرا سیراب کننده‌ی تشنگان علم، بهارِ دلهای فقیهان و دانشمندان و آخرین مقصود نیکان و پاکان قرار داده اسـت...» (7).
پس از امام علی (علیه السلام) نوبت به امام جعفرصادق (علیه السلام) می رسد که فرمود:
«قرآن زنده‌ی جاوید اسـت و هرگز از بین نمی‌رود. همچون شب و روز در همه‌ی زمان آمد و شد دارد. سیری چون آفتاب دارد و همان سان که به مسلمانان صدر اسلام روشنی می‌بخشید، به آیندگان نیز نورافکن و روشنی بخش خواهد بود.» از او (علیه السلام) پرسیدند که این چه رازی اسـت که هرچه قرآن بیشتر خوانده می‌شود و بیشتر مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد، بر طراوت و تازگیش افزوده می‌گردد؟- فرمود: «چون قرآن برای مردم یک عصر و زمان معیّن و یا برای گروهی خاص نازل نشده اسـت. بلکه قرآن برای همه‌ی زمانها و همه‌ی مردم نازل شده، بدین سبب همیشه نو اسـت و برای مردم هر زمان (و در هر لحظه‌ای) تازگی دارد.» (8)
به قول ابن بابویه یا شیخ صدوق (م 381):
«قرآن کلام خدا و وحی او، فرستاده‌ی او و گفتار او و کتاب خداست. باطل در آن راه ندارد، از سوی خداوند حکیم و دانا فرستاده شده اسـت، گزارش حق اسـت و سخن درست. بیهوده نیامده، خدای تعالی او را ایجاد کرد و نازل فرمود و خود بدان تکلم فرموده و خود نگهدار اوست. و اعتقاد ما این اسـت که قرآنی که خداوند بر پیامبر فرستاده، همین اسـت که میان دو جلد در دست مردم اسـت. نه بیشتر از آن اسـت و نه کمتر. و هر کس به ما نسبت دهد که می‌گوئیم بیش از این بوده، دروغ گفته اسـت.» (9)
این کلام خداست، این سخن پروردگار جهانیان اسـت، این کتاب خداست و از ذات او تراوش کرده، از مصدر جلال و عظمت کبریائیش بر مهبط وحی الهی نزول یافته، بر دل پاکترین پاکانِ جهان نقش بسته و دو لب مبارک فرخنده‌اش بدان مترنّم گشته، دلِ گروندگانْ حافظش شده و دستِ توانای مؤمنان نقش نگار دفتر و دیوانش گشته، مونس عزیز شبهای درازِ شب زنده داران کویِ دوست بوده، واسطه و راهنمای راز و نیازِ پرستندگان و راه‌گشایِ دلدادگان طریقت حق بوده، آشنای ذات او اسـت و از او سرچشمه گرفته، و این خود او تعالی اسـت که حافظ و نگهبانش اسـت.
کجا کوتاه خرد کج اندیشِ متناهی می‌تواند از این دریای ناپیدا کنارِ نامتناهی، از این سرچشمه‌ی صافیِ برکت که به ازلیّت پیوسته و با ابدیّت همخو اسـت، از این منبع فیضانی که آبشخورش ذات پاک او اسـت، چیزی جز درخور عقلِ ناقص و خرد کمِ خود درک کند. متناهی کجا به نامتناهی ره بَرد؟ هیهات، هیهات.

گر بریزی بحر را در کوزه‌ای *** چند گنجد؟ قسمت یکروزه‌ای
پس، آب کم جو، تشنگی آور بدست *** تا بجوشد آبت از بالا و پست

کجا نقص می‌تواند کمال را بیابد؟
کجا زشتی خبر از زیبائی دارد؟
کجا تاریکی و کوری معنی روشنی و نور را داند؟
البته عقول بشری در راه شناخت کلام خدا گامی برداشته و هر یک به فراخورِ حال خود از این بی‌کرانِ ناپیدا کنار خبری گرفته، اما هرکدام از دیدِ خود و به قدرِ فهم و درکِ خود از معشوق خبری آورده و به قدر تشنگی از این چشمه‌ی صافی نوشیده، ولی حقیقت او چیست و کُنه این حقیقت تا به کجا کشیده و رمز و سرّ اصلی کدام اسـت؟ خدا داند و بس. خردی کم، بینشی نزدیک، کجا عظمت لایتناهی را بشناسد!
این کتاب رهبر و راهنمای سعادت اسـت و نیکی. میزان و معیار و ترازوی عدل اسـت و زیبایی. راهنمایی اسـت که تا پایانِ زمان، به خیر و برکت راهبر اسـت.
عجیب نیست که قرآن در طی چهارده قرن و در قلمروی به وسعت مساکن مسلمانان در پنج قاره‌ی جهان، هزارها میلیون نفوس مسلمان را این چنین به خود مشغول داشته اسـت و این طور مردم دانشمند و خطیب، مصلح اجتماعی و فقیه، سیاسی و پژوهنده متوسل بدین کتاب بوده و هستند. کتابی نیست در دنیا که همچون قرآن مورد بحث و گفتگو قرار گرفته باشد. روزی نمی‌گذرد که کتابی در این باره نشر نیابد. قرنهاست که دانشمندان بدین کتاب اشتغال دارند. کلمات و حروفش را شمرده‌اند. حروف با نقطه و بی‌نقطه‌اش، کلمات کوتاه و بلندش، کوتاه‌ترین و بلندترین آیه یا حتی کلمه را، خمس به خمس و عشر به عشر، حزب به حزب و جزء به جزء را شماره و به دقت تعیین کرده‌اند. جای هر کلمه‌ای در هر آیه، مورد بحث‌های مفصلی به بزرگی جلدهای متعدد کتاب‌ها قرار گرفته، هر زیر و زَبَری از هر کلمه‌ای مورد هزارها بحث نحوی و صرفی و کلامی و فقهی و تفسیری و... بوده اسـت. رسم الخط کلماتش بحث‌ها داشته، تدبّرات عقلی و شواهدِ اصولی و نظری مایه‌ی استنباط اصولیّون و پایه‌ی علم اصول دین شده، معانی خطابها و اقتضای عام و خاص و نصّ و ظاهر و مجمل و محکم و متشابه و امر و نهی و نسخ و امثال آن، مایه‌ی اصول فقه گشته، اساس حلال و حرام و سایر احکام فقهی از آن نشأت گرفته، داستان‌ها و قصه ها کارِ مورخان شده؛ موعظه و حکمت و تمثیل و رعد و وعید و حساب و کتاب و عقاب و ثواب، تنبّه و عبرت خطباء و واعظان را برانگیخته علم فرائض و مواقیت و معانی و بیان و بدیع و امثال آن، از این کتاب سرچشمه گرفته اسـت. خلاصه کنم، هیچ کتابی در جهان، به اندازه‌ی قرآن مورد توجه و عنایت جامعه‌ی بشری نبوده و نیست. اضافه کنم که به همین دلیل، هیچ کتابی در جهان، در طول یک چنین دوره‌ی دراز چهارده قرنی، چنین مصون از دستبرد و تحریف نمانده و همین، صدق کریمه اسـت که فرمود:
«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ‌ (15: 9)
این کتاب مقدس مسلمانهاست که در همه جای دنیا حضور دارند و هر روز آیتی چند از آن را بر زبان می‌آورند. اصول دین، موازین اخلاقی، روابط اجتماعی و سیاسی و قضائی و اقتصادی، احوالِ شخصی و حتی اندیشه و گفتگو و رؤیای یک فرد مسلمان، همه چیز زندگیش، متکی بدین کتاب و تحت تأثیر تعلیم آن اسـت و از آن سرچشمه می‌گیرد.
این خود‌ِ قرآن اسـت. در آن تحریف و دروغ و کاستی و افزونی از انسانها راه نیافته، تخیّلات شاعرانه و خیالبافی‌های ادیبانه و گرایش‌های مغرضانه‌ی بشری در آن نیست. این وحی اسـت و تنزیل. هدایت اسـت و رحمت. امر اسـت و نهی... اختصاصی به انسانی خاص و امّتی مخصوص ندارد. جهان شمول اسـت و گیتی فرا. در هر زمان و مکان، بهتر راهبر و راهنماست.
قرآن، اساس جامعه‌ی اسلامی اسـت. پایه‌گذار تمدن اسلامی و منبعِ اولای تشریع و فقه و منشأ تفکرات و تدبّرات مذهبی اسـت. چنان پایه‌ای از رفعت یافته که معاندی سرسخت چون گلدزیهر یهودی ناچار از اعتراف می‌گردد که «تقدیر و احترام قرآن را هیچ اثر ادبی دیگر در جهان بدست نیاورده اسـت.» (10)
هیچ کتاب دینی در جهان نیست که چون قرآن تحریض بر علم و دانش اندوزی داشته باشد، تکیه بر تقوا و فضیلت و کرامت انسانی بکند. با «اقرء»‌آغاز می‌کند و در «کمال» به پایان می‌برد.
این همه گفتگو از چیست؟ از پیامی که او برای انسانها دارد.
پیام قرآن ساختن انسان اسـت.
انسانی که از قید تعلّقات مادی وارسته باشد- انسانی برتر و آماده‌ی ادای امانت. ساختن جامعه‌ای از بهترین انسانها و بهترین امتها، تا امانت الهی را به بهترین وجهی ادا نماید. دعوت به خیر و حق و هدایت اسـت. امربه معروف و نهی از منکر اسـت. به صبر و حق و رحمت وصیّت می‌کند. با ظلم و تجاوز و گناه نبرد می‌کند، تا عدل و نیکی و رحمت، و منزلت و کرامت انسانی، صداقت و وفاء مستقر گردد و حکومت خلق کریم برقرار شود.
فواحش و منکرات ریشه کن باشد. زنجیرهای جهل و ضلالت، ستم و تباهی اخلاقی و اجتماعی و در یک کلمه «ظلمت» پاره گردد و هدایت به سمت عدالت و خیر، روشنایی و نور مستقر گردد، که در این دین همه رحمت اسـت و شفاء و هدایت.
پیام، پیام خداست به همه‌ی انسانها! همه‌ی انسانها با خدا در ارتباطند، رابطه‌ای مستقیم و بدون واسطه دارند. او از خودِ انسان به انسان نزدیکتر اسـت. و مهمتر اینکه همه در این ارتباط و نزدیکی مساوی و برابرند. هیچ‌کس را نمی‌رسد که خود را به خدا نزدیکتر از دیگری بداند. خدا خدای همه اسـت و سپید و سیاه و کوتاه و بلند و پیر و جوان ندارد. برتری و یا بهتر بگویم نزدیکتر شدن به خدا، تنها از راه تقوا و پرهیزگاری اسـت. هر کس با خدا، با آن عظمت لایتناهی، با خالقِ همه‌ی کائنات، با بوجودآورنده‌ی همه‌ی موجودات در ارتباط مستقیم و همیشگی اسـت و کسی نزدیکتر که پرهیزگارتر. تقوای به دل و عمل، به چشم و دست و دل.
چنین اسـت که این کتاب مونسِ دلهای بی‌قرار در شبهای دراز می‌گردد و تریِ زبانها و امید قلبهاست.

«تا قیامت می‌زند قرآن ندا *** کای گروهی جهل را گشته فدا
من کلام حقم و قائم بذات *** قوت جان جان و یاقوت زکات
نور خورشیدم فتاده بر شما *** لیک از خورشید ناگشته جدا» (11)

خوشا آنان که بدین ندا لبیک گویند و اجابت شنوند که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) خود فرمود:
«اهل قرآن، اهل الله و بنده‌ی خاص خدایند.» (12)
و هماهنگ امام سجاد (علیه السلام) بگوئیم: «بارخدایا! ما را از کسانی قرار ده که به ریسمان قرآن چنگ می‌زنند.» (13)

پی‌نوشت‌ها:

1. مسلم: فضائل الصحابه، 37. ترمذی: مناقب 31. الدارمی: فضائل القرآن1. مسند احمد بن حنبل3: 4، 17، 26، 59 و5: 182.
2. کافی: فضل القرآن، ح 8 و2.
3. البیان 26 و 27. المیزان1: 10. الدارمی: فضائل القرآن1. فضائل القرآن ابن کثیر: 9 و10. ترمذی: فضائل القرآن11: 30 با اختلاف. بحارالانوار9: 7 از تفسیر عیاشی. شبیه آن در اصول کافی 4: 407، مجمع البیان1: 16.
4. فضائل القرآن ابن کثیر، 10. فضائل القرآن دارمی1. مجمع البیان1: 16.
5. ترمذی: مناقب 31. مسند احمد 2: 14 و 3: 14، 17، 26، 59 و5: 182، مستدرک حاکم3: 148، اسدالغابة2: 12 و 3: 147، مناقب مرتضوی97، ینابیع المودة30، 31، 35، 191، تاریخ بغداد 8: 442، البدایة و النهایة 7: 348. نهج ابن ابی الحدید2: 130، تفسیر ابن کثیر9: 113، عقد الفرید2: 111، طبقات الکبری2: 194، ارجح المطالب336، صواعق المحرقه 136، مناقب معازلی 234، ذخائر العقبی 15، مجمع الزواید 9: 163، الدرالمنثور2: 60، کنزالعمال1: 342، تاج العروس7: 245، لسان العرب11: 88، صحیح مسلم7: 122، مصابیح السنه2: 204، از شیعه و تشیع مغنیه: 98.
6. بخاری، فضائل القرآن17، سنن الدارمی، فضائل القرآن 8، الجامع الصغیر، ماده‌ی «مَثَل المؤمن».
7. نهج البلاغه، خطبه‌ی 198. در این باره خطبه‌های 1، 2، 18، 83، 86، 91، 111، 121، 125، 127، 133، 138، 156، 158، 176، 183 و 198 نیز دیده شود.
8. عیون اخبار الرضا، چاپ سنگی، ص239.
9. اعتقادات صدوق 84 به بعد.
10. العقیدة و الشریعة، ص41.
I. Goldziher,Le Dogme et La Loi de L islam,p. 25,Paris,1958.
11. مثنوی مولوی.
12. مجمع البیان1: 15، مسند احمد3: 128 و 242.
13. صحیفه‌ی سجادیه، دعای 42.

منبع مقاله :
رامیار، محمود؛ (1392)، تاریخ قرآن، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ سیزدهم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط


کلماتی برای این موضوع
تصویری از بهشت توصیف شده در قرآنتصویری که از بهشت در قرآن ترسیم شده است بسیار زیبا و گاه حیرت‌انگیز است که در این مجال اخلاق دانشنامه موضوعی قرآناخلاق اخلاق، جمع خُلُق یا خُلْق به‌معناى صورت باطنى و ناپیداى انسان است که سرشت و نفس مطمئنه چیست؟ رادیو قرآننفس مطمئنه چیست؟ نفس مطمئنّه، نفسی است که صاحب آن احساس کمک و امنیّت از طرف متن و ترجمه نهج البلاغه تالیف سید رضی ره …این وب سایت، وبسایت رسمی جناب آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی دامت برکاته می صبح میمه موضوع انشاءروستای خود را توصیف کنیدمنبع ویوزادگاه من موضوع انشا روستای خود را توصیف کنید به نام خدایی که ما را آفرید بررسی برخی کلمات قرآن قرآن کتاب آسمانی مسلمانان است که برنامه سعادت بشر در آن آمده است، برای فهم بهتر این وب سایت ختم قرآن مجیدوب سایت ختم قرآن و ختم صلوات، حدیث پیامبر و ائمه اطهار، برگزاری مسابقه قرآنی، قرآن جدیدترین آراء مستشرقان درباره قرآن پرسمان قرآننمایش نسخه چاپی میزگرد بررسی جدیدترین آراء مستشرقان پیرامون قرآن اشاره همزمان با قرآن درمانی و دعا درمانی سماموسخداوند، قرآن را به عنوان شفا و درمان معرفی می کند این بدان معنا نیست که قرآن تنها شفای قرآن ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادقرآنقرآن کتاب مقدس دین اسلام است و در باور مسلمانان سخنان خداست که به صورت وحی از سوی او

لینک منبع :توصیف قرآن

توصیف قرآن از زبان امام علی(ع) - آیت الله العظمی مکارم شیرازی makarem.ir/main.aspx?typeinfo=25&lid=0&catid...mid...‏ - ذخیره شده - مشابه پاسخ اجمالی: پاسخ تفصیلی: امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه18 نهج البلاغه به توصیف قرآنمجید مى پردازد و در پنج جمله کوتاه و بسیار پرمعنا حقایق زنده اى را ... توصیف قرآن www.hawzah.net/fa/telegram/view/7776/توصیف-قرآن‏ - ذخیره شده توصیف قرآن. تاریخ انتشار : 1394/12/26. بازدید : 137. منبع : محدثی، جواد، حکمت های رضوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام رضا علیه السّلام). قال الرضا علیه السلام: ... توصیف قرآن در قرآن - سازمان تبلیغات اسلامی old.ido.ir/a.aspx?a=1389020103‏ - ذخیره شده - مشابه بسیاری، در مورد آن مطالبی گفته و سعی کردهاند آن را به نوعی در حد فهم خود تمجید و توصیف و حتی تبیین کنند. اما مسلماً هیچ یک به واقعیت و روشنی توصیفی خود قرآن ... توصیف قرآن در قرآن - بـــــسم اللــــه الرحمـــــن الرحیـــــم emamhadia.blogsky.com/qorany‏ - ذخیره شده بسیاری، در مورد آن مطالبی گفته و سعی کردهاند آن را به نوعی در حد فهم خود تمجید و توصیف و حتی تبیین کنند. اما مسلماً هیچ یک به واقعیت و روشنی توصیفی خود قرآن ... توصیف قرآن در قرآن و احادیث | پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت ... saafi.com/book/1326‏ - ذخیره شده توصیف قرآن از زبان حضرت رسول اکرم (ص) به اینکه ﴿هُوَ النُّورُ الْمُبِینُ وَ الْحَبْلُ الْمَتِینُ وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى ﴾ و امثال این تعریفات، همه اوصافی است که فقط به این کتاب مبین ... پیامبر اکرم(ص) و حضرت فاطمه(س) قرآن را چگونه توصیف می‌کنند ... www.islamquest.net/fa/archive/question/fa27959‏ - ذخیره شده - مشابه 12 نوامبر 2013 ... روایات زیادی از پیامبر اکرم(ص)، حضرت فاطمه(س) و ائمه اطهار(ع) نقل شده است که از جنبه‌های گوناگون به توصیف قرآن کریم پرداخته‌اند. در این‌جا برای ... قرآن خود را توصیف می کند!!! www.tadabbor.org/Default.aspx?...قرآن%20خود%20را%20توصیف%20می%20کند!!!‏ - ذخیره شده - مشابه قرآن خود را توصیف می کند!!! فاطمه نصیری خلیلی. بدون تردید نزدیک ترین و بهترین راه شناخت و بهره برداری از قرآن، رهنمودهای روشنگرانه خودِ این کتاب بزرگ است. توصیف قرآن در 5جمله - تبیان article.tebyan.net/215095/توصیف-قرآن-در-5جمله‏ - ذخیره شده جواب: امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه 18 نهج البلاغه به توصیف قرآن مجید مى پردازد و در پنج جمله کوتاه و بسیار پرمعنا حقایق زنده اى را درباره اهمیّت قرآن بیان مى ... مستور - توصیف قرآن از زبان قرآن ناطق mastoor.ir/content/view/5983/1/‏ - ذخیره شده - مشابه کسانی که مفسر و مبین تک تک آیات آن بوده اند و خودشان قرآن ناطقند. در این میان امام علی (علیه السلام) از مردان مردی است که بسیاری از آیات قرآن درباره و در وصف ایشان و ... توصیف قرآن - ویکی فقه wikifeqh.ir/توصیف_قرآن‏ - ذخیره شده عنوانی با این نام ایجاد نشده است : توصیف قرآن همینک آن را ایجاد کنید · ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری · العربیة · آخرین مطالب اضافه شده · بحث · مقاله.

توصیف قرآن