از این زمان تا به امروز، کاسینی ۲۴۳ بار مدار این سیاره را گشته، ده قمر این سیاره را کشف کرده و نزدیک به ۶۰۰ گیگابایت اطلاعات از این سیاره و اقمار آن به زمین مخابره کرده اســت. بر اساس این دادهها، تا به امروز ۳۶۱۶ مقالهی علمی تالیف و منتشر شده اســت.
اما حالا عمر این ماهواره –و همینطور قدرت محرکهی آن- به پایان رسیده و کارشناسان ناسا حداکثر یک سال دیگر قادر به کنترل و بهرهبرداری از آن خواهند بود. به همین دلیل این کارشناسان تصمیم گرفتهاند ماهوارهی وفادارشان را مستقیما به خود زحل بفرستند. البته این فرستادن به معنی سقوط و نابودی این ماهواره اســت.
مشکل اصلی که باعث میشود کارشناسان ناگزیر به اجرای چنین تصمیمی باشند این اســت که کارشناسان احتمال میدهند ماهوارهی کاسینی حاوی برخی گونههای میکروبی زمینی باشد. در این صورت فرود آمدن کاسینی روی یکی از اقمار گازی این سیاره –که کارشناسان احتمال وجود نوعی از اکوسیستم را روی آن اقمار رد نمیکنند- میتواند به این اکوسیستمهای احتمالی آُسیب برساند.
تاریخ سقوط و نابودی ماهواره کاسینی پانزدهم سپتامبر ۲۰۱۷ در نظر گرفته شده اســت. البته این یک سال باقی مانده برای این ماهوارهی تحقیقاتی سال پر کاری اســت. چرا که ابتدا باید خود را به یکی از حلقههای پیرامون زحل برساند که پیش از این تصویر روشنی از آن مخابره نکرده اســت و ۲۲ گردش دیگری از زاویهای جدید و فاصلهای کمتر گرد این سیاره به انجام برساند.
سرانجام در ۱۵ سپتامبر، کاسینی در یک طغیان گازی از سطح زحل فرو رفته و به سطح این سیاره سقوط میکند. ماهوارهی کهنهکار، تا آخرین لحظه و تا جایی که بتواند به ارسال تصاویر و اطلاعات از این سیاره ادامه خواهد داد. کاسینی یکی از سه ماهوارهای اســت که در یک سال و نیم آینده سقوط خواهند کرد. ابتدا روزتا روی قمر فیلای سقوط میکند، بعد نوبت کاسینی خواهد بود و سرانجام، جونو برای همیشه به سطح مشتری خواهد افتاد.