آیا تا به حال به لباس خود دقت کرده اید؟ آیا در ترکیب رنگ، جنس و برش پارچه از پیش تصمیم گرفته اید؟ یا اینکه آنها را اتفاقی کنار هم قرار می دهید؟ شاید بدانید که هر کدام از اینها می توانند محاسن اندام را جلوه گر کنند و معایب آن را تا حد امکان بپوشانند. بنابراین، شناخت عواملی چون: 1- طرح پارچه 2- جنس پارچه 3- برش پارچه 4- رنگ پارچه می تواند در نشان دادن تناسب اندام هر فرد نقش بسزایی داشته باشد.
1- تأثیر طرح پارچه:
برای تهیه یک لباس برازنده انتخاب طرح پارچه اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا با برگزیدن یک طرح مناسب و در عین حال جالب می توان تناسب لازم را رعایت نمود. به طور کلی در هنگام خرید نباید پارچه آنقدر توجه تان را جلب کند که بدون در نظر گرفتن مدل انتخاب و نوع اندام خویش به خرید آن اقدام نمایید.
الف) پارچه های راه راه:
هنگام انتخاب این نوع پارچه ها، از یک طرف مدل لباس را به دقت در نظر بگیرید تا موقع برش دچار اشکال نشوید و از طرف دیگر به اصول مربوط به اندام از دیدگاه طراحی لباس توجه داشته باشید. پارچه های با راه عمودی اندام را باریک تر و پارچه های با راه افقی شخص را چاق تر نشان می دهند. درضمن، فواصل یا فضای بین خطوط نیز در این مورد مؤثر اسـت.
-پارچه های راه راه عمودی:
پارچه های راه راه عمودی که عرض راه های آن نسبتاً عریض اسـت (فواصل بین خطوط زیاد اسـت)، فرد را چاق تر و پارچه های راه راه که خطوط آن باریک تر هستند، شخص را لاغرتر نشان می دهند.
-پارچه های راه راه افقی:
پارچه های راه راه افقی که عرض راه های آن عریض باشد (فواصل بین خطوط زیاد اسـت) شخص را چاق تر و بالعکس پارچه های راه راه افقی که عرض راه های آن نسبتاً کمتر اسـت، پوشنده را لاغرتر نشان می دهند.
ب) پارچه های خالدار:
پارچه های خالدار (دایره ای شکل) ظاهری مدور به پوشنده می دهند. البته پارچه هایی با خال های ریز و کوچک و با فواصل کم، اندام را لاغرتر و پارچه هایی با خال های درشت و با فواصل زیاد اندام را درشت تر نشان می دهند.
ج) پارچه های گلدار:
به طور کلی پارچه های نقش دار اندام را درشت تر نشان می دهند. پارچه های گل درشت، با رنگ های روشن و زنده، اندام را درشت تر و پارچه هایی با گل و بته ریز و رنگ های تیره یا مات در یک مایه رنگی، اندام را لاغرتر نشان می دهند.
د) پارچه های چهارخانه:
این نوع پارچه ها افراد را درشت تر نشان می دهند. پارچه های چهارخانه ریز از فاصله نسبتاً دور یکرنگ به نظر می آیند و به نسبت رنگ شان شخص را لاغرتر و بالعکس پارچه های پیچازی (پارچه هایی که دارای خانه های چهارگوش و یا شطرنجی هستند) با طرح درشت (با خطوط کلفت و سطح رنگی بزرگ) پوشنده را درشت اندام جلوه می دهند.
2- تأثیر جنس پارچه:
یکی از اصول مهم در انتخاب پارچه، جنس آن اسـت. جنس تاروپود، نوع بافت و به طور کلی نمای پارچه پس از بافته شدن، سطح پارچه را تشکیل می دهد. اگر لباسی دارای مدل متناسب با اندام و برشی طبق اصول صحیح و دوختی عالی باشد ولی به جنس پارچه از نظر هماهنگی با مدل توجه نشود، زحمات دوزنده به هدر می رود.
الف) پارچه های چسبان:
این نوع پارچه (نظیر ژرسه) در صورتی که کاملا چسبان دوخته شود شخص لاغر را لاغرتر و چاق را چاق تر جلوه گر می کند؛ زیرا خطوط خارجی اندام را به طور واضح نشان می دهد. اگر شخص لاغر پارچه ژرسه را به صورت چین دار یا دراپه (چین های نامرتبی که در یک قسمت لباس جمع و در قسمت دیگر محو می شوند) بپوشد، خوش اندام تر به نظر می رسد.
ب) پارچه های آهاردار:
پارچه های آهاردار به علت اینکه روی تن نمی خوابند، اندام را درشت تر جلوه می دهند و پارچه هایی لطیف که ریزش بیشتری دارند و لغزنده اند، شخص را ظریف تر نشان می دهند.
ج) پارچه های ضخیم و ناصاف:
پارچه های با سطح خشن و زبر (مانند توئید پشمی، کلوکه، پوست های طبیعی و مصنوعی) به دلیل ضخامت شان قطر بیشتری به اندام شخص داده و اندام را درشت تر جلوه می دهند؛ در حالی که پارچه های با سطح صاف (مانند کرپ ظریف) شخص را لاغرتر نشان می دهند.
3ـ تأثیر برش لباس:
برش ها و مدل های انتخابی که مجموعه ای از خطوط هستند، به دلیل ویژگی های بصری و روانی خطوط، اساسی ترین و مؤثرترین عامل برای مشخص کردن اندام و متناسب و برازنده نمایان ساختن آنها می باشند. خطوط دارای قدرت ذاتی هستند؛ تا جایی که می توانند تصور ذهنی قوی در بیننده ایجاد کنند. به جز عوامل ذکر شده، عوامل دیگری مانند توازن، ترکیب مدل ها و... نیز می توانند اندام را متناسب و برازنده نشان دهند.
الف) برش های عمودی:
به طور کلی برش های عمودی فرد را کوچک تر از اندازه اصلی نشان می دهند. در عین حال، استفاده از برش های موازی عمودی اندام را لاغرتر می کند. هرچه فاصله بین خطوط موازی خط عمودی بیشتر باشد، اندام چاق تر و بالعکس هرچه فواصل خطوط کمتر باشد، شخص لاغرتر به نظر می آید.
ب)برش های افقی:
با توجه به این که خط افقی دید چشم را به طرفین می کشاند، برای افزایش عرض بدن استفاده می شود. در عین حال برش های افقی فرد را کوتاه تر جلوه می دهند. چنانچه این برش در بالاتنه باشد، قد بالاتنه را کوتاه تر و طول پاها را بلندتر می کند و بالعکس، چنانچه برش در قسمت پایین لباس باشد، قد بالاتنه بلندتر و طول پاها کوتاه تر به نظر می رسد.
ج) برش های مایل:
در انتخاب برش های مایل، طول خط مایل و درجه شیب آن اهمیت خاصی دارد. هرچه طول خط بلندتر و درجه شیب آن کمتر (به خط عمودی نزدیک تر و بلند) باشد، اندام را بلندتر و لاغرتر و بالعکس، هرچه طول خط کوتاه تر و درجه شیب آن به خط افقی نزدیک تر و کوتاه تر باشد، اندام را کوتاه تر و چاق تر نشان می دهد.
د) برش های منحنی و شکسته:
خطوط منحنی در طرح لباس ممکن اسـت به شکل هلال های بزرگ یا دالبرهای کوچک و نیم دایره استفاده شود. درست اسـت که خطوط منحنی احساس آرامش و ملایمت را القا می کنند، ولی اندام را کوتاه تر و درشت تر نشان می دهند و بالعکس، خطوط شکسته تا اندازه ای خصوصیات خط مایل را دارند و اندام را بلندتر و لاغرتر از برش منحنی نشان می دهند.
4- تأثیر رنگ پارچه:
رنگ ها نیز دارای روابط و حالات گوناگونی هستند که با شناخت دقیق آنها انتخاب رنگ برای شما بسیار آسان خواهد شد. رنگ ها حتی می توانند سایز و رنگ چهره را مغایر با آنچه هست نشان دهند. برای این منظور کافی اسـت در زیر نور طبیعی روز در حالی که مقابل آینه ایستاده اید، پارچه هایی به رنگ های مختلف را روی شانه بیندازید و تأثیر هر یک از آنها راروی چهره و بدن خون مورد توجه قرار دهید.
الف) رنگ های گرم و سرد:
به علت کیفیت «پیش آیند» و «پس روند» (رنگ پیش آیند رنگی اسـت که زودتر جلوه می کند و رنگ پس روند رنگی اسـت که دیرتر دیده می شود) رنگ هایی که در چرخه رنگ جزء رنگ های گرم هستند (مانند قرمز، زرد، نارنجی)، به علت زودتر رسیدن به چشم ما می توانند شیء را نزدیک تر و اندام را درشت جلوه دهند و بالعکس، رنگ های سرد (مانند آبی، سبز، سبزآبی) به علت دیرتر رسیدن به چشم، شیء را دورتر و در نتیجه ظریف تر جلوه می دهند. برای مثال، رنگ آبی سایز فرد را کوچک تر از طرحی با رنگ نارنجی نشان می دهد.
ب) رنگ های تیره:
پارچه هایی با رنگ تیره و سیاه (انواع ترکیب رنگ ها با خاکستری) به علت اینکه محیط خارجی اندام را واضح نشان نمی دهند، اندام شخص را ظریف تر و بالعکس، رنگ های روشن و درخشان اندام را درشت تر جلوه می دهند.
ج) پارچه های یکرنگ:
لباس هایی که از پارچه های دورنگ، مانند سیاه و قرمز انتخاب شده اند، شخص را کوتاه تر و درشت تر و بالعکس، لباس های یکرنگ شخص را بلندتر و ظریف تر نشان می دهند.
د) پارچه های براق و تأثیر آن بر روی لباس:
پارچه های براق، مثل ساتن که مقادیر زیادی نور را منعکس می کنند، اندام را درشت تر جلوه می دهند و بالعکس، پارچه هایی که رنگ شان مات اسـت، اندام را ظریف تر نشان می دهند.
ه) پارچه های براق و تأثیر آن بر روی رنگ پوست:
پارچه های براق رنگ پوست را می پرانند و بر ناهمواری و مشکلات پوست صورت یا بدن تأکید می کنند. اگر پوستی زیبا دارید، این نوع پارچه ها به علت تأکید، مناسبند؛ ولی در مورد پوست های کدر، رنگ پوست را کدرتر می کنند. پارچه های مات به علت جذب نور، رنگ پوست صورت را بیشتر می کنند. این نوع پارچه ها برای افراد پیر یا افرادی که پوست کمرنگ دارند مناسبند.
و) نسبت رنگ سفید و سیاه:
سفید و سیاه بیشترین تضاد را به وجود می آورند. اگر این دو رنگ با نسبت سه قسمت سفید و یک قسمت سیاه به کار روند، هر دو به وضوح به چشم می آیند. نسبت نابرابر (یکی از دلایل استفاده از نسبت نابرابر در رنگ ها، وزن آنهاست) باعث جلوگیری از غلبه سیاه بر سفید می شود و ترکیبی زنده و پرتحرک به وجود می آورد.
پارچه هایی با ارزش ها و شدت های رنگی متفاوت:
تیرگی، روشنی (تمام تون های تیره در زمینه سفید با توجه به درجه روشنی، جلوتر و در زمینه سیاه، دیرتر به نظر می آیند)و درجه درخشش رنگ ها، تأثیر بسزایی روی اندام دارد. رنگ هایی با خلوص بالا و والوریزمال، سایز فرد را افزایش می دهند. برای مثال، رنگ قرمز چرخه رنگ، فرد را چاق تر و درشت تر نشان می دهد؛ درحالی که اگر قرمزی را انتخاب کنیم که خاکستری داشته باشد (قرمز مات با کمی خاکستری) روی اندام تأثیری نخواهد داشت.
منبع:ماهنامه دنیای زنان شماره 52