اکنون که در جلسهی اول مدرسهی اندروید ترفندستان با مقدمات اندروید آشنایی پیدا کردید، در مرحلهی بعدی بایستی چه چیزی را فرا بگیرید؟ نخستین قدم واقعی برای مهارت پیدا کردن در اندروید، یادگیری نحوهی مدیریت و سازماندهی اپلیکیشنهای نصبشده، کار کردن با تنظیمات و مجوزهای آنها و هچنین خلاص شدن از دست اپلیکیشنهایی است که آنها را نمیخواهید.
اپها بسیار عالی هستند، اما هر چه که بیشتر از آنها دانلود میکنید، گوشی شما بیشتر احساس بههمریختگی میکند. همچنین این اپها فضای ارزشمندی را نیز اشغال میکنند. در واقع مفهوم مدیریت اپها به معنای حذف مواردی است که آنها را نمیخواهید. همچنین به معنای سازماندهی میانبرها است به طوری که یافتن یک اپ مانند یافتن سوزن در انبار کاه نباشد.
علاوه بر اینها ما پیرامون مدیریت حساب کاربری گوگلی پلی شما نیز صحبت خواهیم کرد. شما ممکن است چندان در خصوص مجوزهای اپها اطلاع نداشته باشید، در نتیجه ما در این زمینه نیز بحث خواهیم کرد.
در نهایت، ما بررسی عمیقی در تنظیمات اپلیکیشنها انجام خواهیم داد تا قدرتی که اندروید در زمینهی احاطه بر روی اپها فراهم کرده است را به شما نشان دهیم. موارد زیادی وجود دارد که شما احتمالاً از آنها بیخبر هستید: شما میتوانید اپها را مجبور به توقف کنید، حافظهی نهان دادهها را حذف کنید و موارد مختلف حل مشکل را هنگامی که اوضاع خوب پیش نمیرود اجرا کنید.
در جلسهی قبلی، ما در خصوص صفحهی خانگی یا صفحهی اصلی و همچنین اپ دراور صحبت کردیم. مجموعهی کامل اپهای شما در محیط اپ دراور قابل مشاهده است، اما صفحهی خانگی شما محلی است که میتوانید سفارشیسازیهای خود را در آن انجام دهید. شما میتوانید تنها میانبرهایی که میخواهید را در این صفحه نمایش دهید، آنها را درون پوشهها قرار دهید و به طور کلی آنها را برای حدأکثر کارایی سازماندهی کنید.
برای افزودن یک میانبر (Shortcut) به صفحهی خانگی، ابتدا اپ دراور را باز کرده و اپ مورد نظر را بیابید. انگشت خود را بر روی اپ قرار داده و آن را نگه دارید. اپ دراور محو شده و شما صفحهی خانگی خود را خواهید دید.
شما میتوانید آیکن را در هر جایی که مایل هستید قرار دهید. همچنین اگر مایلید میانبر را به یک صفحهی خانگی دیگر منتقل کنید، میانبر را به لبهی صفحهی بکشید.
هنگامی که از قرارگیری محل میانبر اطمینان پیدا کردید کافی است انگشت خود را رها کنید.
اگر مایلید میانبرهای موجود در صفحهی خانگی را از نو مرتب کنید، میتوانید به آسانی آنها را جابجا کنید. کافی است انگشت خود را بر روی میانبر مورد نظر نگه دارید و آن را به محل دلخواه خود بکشید. هالهای از آیکن در محلی که قصد دارید آن را قرار دهید نمایان میشود.
اگر مایلید میانبری را به محلی که پیش از این یک میانبر در آنجا قرار دارد ببرید، کافی است آیکن را به سمت میانبر کنونی ببرید و اصطلاحاً به آن سقلمه بزنید تا در نهایت ترتیبی که مایلید پدید آید. در تصویر زیر میبینید چگونه میان آیکن دوربین و پلی استور جنگی برای قرارگیری در گوشهی راست پایین صفحه پیش آمده است که در نهایت پیروزی از آن آیکن دوربین شده است!
برای حذف میانبرها از صفحهی خانگی، انگشت خود را بر روی آیکن مورد نظر نگه دارید و سپس آن را به بالای صفحه پرتاب کنید. این کار هم موثر و هم جذاب است!
همچنین میتوانید به جای این کار، آیکن را به محلی که عبارت Remove درج شده است بکشید تا میانبر حذف گردد.
پوشهها یک راه حل عالی برای گروهبندی اپهای شبیه به هم هستند. هنگامی که یک پوشه را لمس میکنید، پوشه باز شده و شما میتوانید اپ دلخواه خود را انتخاب کنید. این موضوع تقریباً شبیه داشتن یک اپ دراور مینی در صفحهی خانگی است.
برای ساخت پوشه، شما بایستی حدأقل دو میانبر در اختیار داشته باشید. انگشت خود را بر روی یکی از میانبرها نگه دارید و آن را به روی میانبر دیگر ببرید. سپس هنگامی که هالهای پیرامون میانبر دیگر پدید آمد، انگشت خود را رها کنید تا پوشه ایجاد شود.
شما میتوانید به همین روش و انتقال میانبرها بر روی آیکن پوشه، میانبرها را وارد پوشه کنید و آنها را در محیط پوشه نیز مرتب کنید.
همچنین با لمس Unnamed Folder میتوانید برای پوشه یک نام دلخواه در نظر بگیرید.
هنگامی که کارتان انجام شد، صفحهی خانگی شما از قبل زیباتر شده است.
شما همچنین میتوانید پوشه را در محیط نوار داک نیز قرار دهید تا همواره در تمام صفحههای خانگی در دسترس باشد.
راههای زیادی برای حذف یک اپ یا اصطلاحاً Uninstall کردن آن وجود دارد که ما در این جلسه در خصوص راههای مختلف این کار صحبت خواهیم کرد. اما سادهترین راه برای حذف یک اپ، حذف آن از طریق محیط اپ دراور است.
اپ دراور را باز کنید و انگشت خود را بر روی اپ مورد نظر نگه دارید. صفحهی اپ دراور محو میشود. اگر به خاطر داشته باشید با این کار میتوانستید از اپ یک میانبر در صفحهی خانگی ایجاد کنید، اما علاوه بر این، در بالای صفحه دو گزینهی App info و Uninstall هم وجود دارد که میتوانید اپ را به آنجا نیز انتقال دهید. با انتقال بر روی App info اطلاعات اپ نمایان میشود و با انتقال بر روی Uninstall میتوانید اپ را از روی دستگاه حذف کنید.
دقت کنید اگر اپ مورد نظر شما یک اپ سیستمی نظیر Play Store یا Maps باشد، تنها گزینهی App info وجود دارد. به یاد داشته باشید شما نمیتوانید اپهای سیستمی را حذف کنید، بلکه میتوانید آنها را غیرفعال کنید. اما برای دیگر اپها، Uninstall موجود است.
فروشگاه اپلیکیشن گوگل، گوگل پلی نام دارد که بیش از 2.5 میلیون اپ در آن قرار دارد. میتوان گفت تقریباً برای هر اپ iOS، یک اپلیکیشن مشابه اندروید وجود دارد.
همانطور که گفتهشد چیزی که قرار است بیشتر بر روی آن متمرکز شویم، موارد مرتبط به حساب کاربری شما به ویژه اپهای متصل به حساب کاربری، مجوزهای آنها و نحوهی آپدیت اپها است.
مجوزها یا Permissions در اندروید میتواند بسیار گیجکننده باشد. اما خوشبختانه گوگل آنها را تا حد ممکن در نسخههای مدرن سیستمعامل قابل فهم و قابل کنترل کرده است.
در نسخههای قبلی اندروید، هنگامی که اقدام به نصب یک اپلیکیشن از پلی استور میکردید، لیست مجوزها نمایش داده میشد و از شما در خصوص تأیید آنها سوال میشد.
اما در نسخههای کنونی، هنگامی که اپلیکیشنی را نصب میکنید از شما در خصوص مجوزها سوالی نمیشود بلکه درخواست اخذ مجوز تنها در زمان لزوم در هنگام کار با اپ صورت میگیرد. به عنوان مثال هنگامی که اینستاگرام را نصب میکنید از شما در هنگام نصب سوالی در خصوص کسب مجوز نمیشود. اما هنگامی که قصد آپلود تصویر در محیط اپ را دارید، از شما در خصوص امکان دسترسی به گالری تصاویر و حافظهی داخلی سوال میشود (این مجوز را تنها لازم است یکبار صادر کنید). در نتیجه اگر قابلیتی باشد که از آن استفاده نمیکنید، اپ به آن قسمتها و قابلیتها دسترسی نخواهد داشت. این راه در زمینهی مدیریت مجوزها بسیار ساده اما موثر است.
مواردی که در ذیل ذکر شده است مجوزهایی هستند که بسیاری از اپها از شما درخواست میکنند:
در بیشتر موارد، یک دید کلی وجود دارد: اگر مجوز مستقیماً به ویژگی یک اپ مرتبط است، دلیل خوبی برای درخواست آن وجود دارد. در غیر این صورت این درخواست مشکوک است.
گوشهی بالای سمت چپ Play Store را لمس کنید تا به منوی اپلیکیشن دسترسی پیدا کنید. در این منو مواردی را مشاهده میکنید به اپها مرتبط هستند: Apps & Games و My Apps & Games. همچنین دستهبندیهای گوگل پلی را در این منو مشاهده خواهید کرد.
اگر My Apps & Games را لمس کنید، لیستی از همهی اپهایی که از طریق پلی استور نصب کردهاید را خواهید دید. همچنین امکان بهروزرسانی آنها را خواهید داشت.
اگر یک اپ را لمس کنید، گزینهای برای حذف آن، باز کردن آن و -در صورت وجود بهروزرسانی- بهروزرسانی آن خواهید دید.
به منوی پلی استور بازگردید، مابقی اطلاعات حساب شما در زیر لیست دستهبندی وجود دارد:Account ، Redeem، Send gift، Whishlist و Settings.
دو گزینهی مهم در اینجا Account و Settings هستند.
Account محلی است که شما میتوانید روشهای پرداخت، پلن خانوادگی، اشتراکات، جوایز و تاریخچهی خریدهای خود را مشاهده کنید.
هر یک از عناوین این دستهبندیها خود بیانگر توضیحاتشان هستند، به جز گزینهی Family. این گزینه این امکان را فراهم میکند که هر یک اپها، فیلمها و کتابهای خریداریشده را با حدأکثر 5 نفر از دیگر اعضای خانواده به اشتراک بگذارید.
بخش Settings گوگل پلی، به شما اجازه میدهد تا مشخص کنید اپها به هنگام وجود بهروزرسانی به شما هشدار دهند، وضعیت بهروزرسانی خودکار اپها را مشخص کنید و اپهای جدید را به طور خودکار به صفحهی خانگی اضافه نمایید. مورد آخر میتواند بسیار مهم باشد، چرا که اگر بر روی صفحهی خانگی خود کندی مشاهده میکنید میتواند به همین علت باشد (در جلسهی چهارم مدرسهی اندروید ترفندستان در این مورد بیشتر توضیح داده خواهد شد).
همچنین در این صفحه میتوانید کنترلهای والدین (Parental Controls) را اعمال نمایید. علاوه بر این تعیین احراز هویت برای خرید از پلی استور نیز از این صفحه ممکن است.
برای اطمینان از اعمال کنترل کامل بر روی اپهای نصبشده روی دستگاه، نیازمند استفاده از منوی تنظیمات (Settings) اندروید هستید. شما میتوانید با کشیدن انگشت به سمت پایین جهت نمایش پنل تنظیمات سریع و انتخاب آیکن چرخدنده در بالای سمت راست صفحه وارد صفحهی تنظیمات شود. سپس وارد صفحهی اپلیکیشنها (برنامهها) یا Apps شوید. در دستگاههای سامسونگ، این صفحه در Applications > Application Manager قرار دارد.
هنگامی که صفحهی Apps را باز میکنید، لیست اپلیکیشنها را به ترتیب الفبا و همچنین حجم اشغالشده توسط هر یک را مشاهده خواهید کرد.
به طور پیشفرض، اپهای سیستمی مخفی هستند. با لمس دکمهی سهنقطهای و انتخاب نمایش سیستم یا Show system میتوانید آنها را نمایش دهید. با انجام مجدد کار میتوانید اپهای سیستمی را مجدد مخفی کنید.
با لمس هر اپ میتوانید وارد صفحهی اطلاعات اپ شوید. در این صفحه جزئیات کامل پیرامون این اپ را مشاهده خواهید کرد: حجمی که اشغال کرده است، دادهی اینترنت مصرفی در بازهی زمانی مشخص، مجوزهای صادرشده، اطلاعرسانیهای ممکن، تنظیمات پیشفرض، میزان مصرف باتری از آخرین شارژ و میزان مصرف حافظه (رم) در حال حاضر.
لمس هر گزینه اطلاعات بیشتر و اعمال در دسترس دیگری را آمادهسازی میکند. به عنوان مثال، لمس گزینهی فضای ذخیرهسازی یا Storage به شما امکان حذف دادههای اپ و حذف حافظهی نهان را فراهم میسازد.
حذف دادههای هر اپ، راه نتیجهبخشی برای خالی کردن فضای ذخیرهسازی دستگاه است اما بایستی پیش از انجام آن دقت کنید. در بسیاری موارد، حذف دادهها، شخصیسازیها و دیگر موارد ساده نظیر اطلاعات ورود را به حالت اولیه باز میگرداند. به عنوان اگر دادههای اپ فیسبوک را پاک کنید، با اجرای مجدد اپ نیازمند ورود مجدد به حساب کاربری هستید.
اما از طرف دیگر، دادههای حافظهی نهان یا Cache را می توان با خیال تقریباً راحتتری حذف کرد. دادههای حافظهی نهان شامل اطلاعاتی هستند که توسط اپ ذخیرهشدهاند اما اهمیت زیادی ندارند (همانند تصاویری که یکبار دیدهاید و در حافظهی نهان ذخیره شدهاند). البته به یاد داشته باشید با اجرای مجدد اپ، مجدد حافظهی نهان آن شروع به پر شدن میکند. به این معنا که به جای لود یک تصویر از حافظهی نهان، تصویر مجدد از اینترنت بارگذاری میشود و این موضوع منجر به افزایش مصرف اینترنت خواهد شد. اپهای پخش موزیک نظیر Google Play Music و Spotify ممکن است تا چند گیگابایت داده (در واقع همان موزیکهای پخششده) را در حافظهی نهان ذخیره کنند. اگر شما به دنبال خالی کردن فضای حافظهی ذخیرهسازی هستید، حافظهی نهان این اپها شروع خوبی هستند.
البته در بیشتر مواقع، پاک کردن حافظهی نهان یک ابزار برای حل مشکلات اپها است تا راهی برای خالی کردن فضای ذخیرهسازی.
حال که صحبت از مشکلات اپها شد، به دو دکمه در بالای صفحهی اطلاعات اپ توجه کنید: حذف (لغو نصب) یا Uninstall و توقف اجباری یا Force Stop.
دکمهی اول که خود بیانگر توضیح خود است، اما دلایل مختلفی وجود دارد که بخواهید از دکمهی دومی استفاده کنید. فرض کنید متوجه میشوید که یک اپ بسته نمیشود یا یک اپ به طور غیرطبیعی از منابع سیستم استفاده میکند و یا به شدت باتری مصرف میکند. توقف اجباری آن میتواند یک گزینهی بهتر نسب به راهاندازی مجدد دستگاه باشد. به طوری که میتوان پی برد که این اپ خاص است که مشکلساز شده است.
در اپهای سیستمی دکمهی غیرفعال یا Disable به جای حذف وجود دارد. این دکمه در واقع اپ را از کار میاندازد و آن را از محیط اپ دراور و صفحهی خانگی حذف میکند.
البته به طور فنی شما این اپ را حذف نکردهاید و این اپ همچنان روی سیستم شما وجود دارد و فضایی اشغال کرده است، اما دیگر قابل دسترس نیست و آیکن آن نیز ناپدید شده است. در نتیجه یک راه حل ایدهآل برای خلاص شدن از دست اپهای از پیشنصبشده است که تمایلی به استفاده از آنها ندارید.
در این جلسه از مدرسهی اندروید ترفندستان، ما نحوهی مدیریت آسان اپها را بدون نیاز به دانلود هر گونه اپلیکیشن جانبی توضیح دادیم. با در اختیار داشتن توانایی کنترل فعالیت اپها و میانبرهای آنها، شما میتوانید تجربهی کار با اندروید را بیش از پیش برای خود هموار کنید. همچنین هماکنون میتوانید کنترل مجوزهای دسترسی اپلیکیشنها را نیز بر عهده گرفته و تصمیمات بهتری در این زمینه بگیرید.
در جلسهی بعدی مدرسهی اندروید ترفندستان، ما در خصوص طولانی کردن عمر باتری دستگاه صحبت خواهیم کرد و امیدواریم کاری کنیم که باتری دستگاه حدأقل تا آخر روز عمر کند.