کودک و نوجوان > آثار نوجوانان - یاسمن رضائیان:
دیدهاید آدمهایی را که وسیع و پر از اتفاقهای باشکوهاند؟ آنهایی که دنیایی بزرگ و شگرف در وجودشان دارند؟ حکایت باغموزهی نگارستان همین است؛ تنها یک باغ نیست. دنیایی از اتفاقاتی را در درونش نگه داشته که طی سالها دیده و چشیده است.
«گرفتوگیر» اثر میرمهدى سیدى
«در دایرهى قسمت ما نقطهى تسلیمیم» اثر مهرى ابوالقاسم
«سماع دراویش» اثر بهزاد بزرگى
«رقص پرندگان» اثر مرجان موسوى
«شکوه» اثر بهمن شریفى
دوچرخه شماره ۸۶۱
این باغموزه در دوران مظفرالدینشاه شاهد تأسیس نخستین مدرسهی فلاحت و صنایع به سرپرستی کمالالملک بود. در سال 1307 خورشیدی به دانشسرای عالی تبدیل شد و بالأخره در سال 1313 با تأسیس دانشگاه تهران، دانشکدهی ادبیات، دانشکدهی علوم و کلاسهای عمومی دانشجویان در آن برگزار میشد.
باغموزهی نگارستان این روزها میزبان دهمین نمایشگاه دوسالانهی ملی نگارگری ایران است.
وقتی به تماشای این نمایشگاه میآیید میفهمید نگارگری تنها یک شاخه از هنر نیست، بلکه دنیایی سرشار از زیبایی، ظرافت و شگفتی است.
مجید ملانوروزی، مدیرکل هنرهای تجسمی در افتتاحیهی این دوسالانه میگوید: «نگارگری، مادر هنرهای سنتی است و اگر نگارگری و گرایشهای آن مانند تشعیر* و تذهیب تقویت شود، بسیاری از هنرهای دیگر ما هم که از این هنر تأثیر میگیرند توسعه و تحول مییابند.»
مدیرکل هنرهای تجسمی خبر میدهد که: «یکی از برنامههای ما در دفتر هنرهای تجسمی برگزاری دوسالانههاست، بهویژه دوسالانههای هنرهای ملی که با اعتبار و قوت برگزار میشوند. دهمین دوسالانهی ملی نگارگری با مشارکت انجمن نگارگری ایران در حال برگزاری است.»
عبدالله محرمی، دبیر دوسالانه در خصوص آثاری که به دبیرخانه ارسال شدهاند میگوید: «حدود 1000 اثر به دبیرخانهی دهمین دوسالانهی نگارگری رسید که هیئت داوران از میان آنها حدود 200 اثر را برای نمایشگاه دوسالانه انتخاب کرد.»
نمایشگاه، شامل شش بخش نقاشی ایرانی، مدعوین، گلومرغ، تذهیب، تشعیر و طراحی سیاهقلم است. در بخش مدعوین، آثار استادان و پیشکسوتان نگارگری ایرانی به نمایش درآمده است. البته بخش پرتره به دلیل توجیهنشدن هنرمندان دربارهی پرترهسازی به شیوهی نگارگری و مشخصههای آن، از این دوسالانه حذف شده است.
آثار نمایشگاه با استفاده از تکنیکهای متفاوت مانند گواش، آبرنگ، اکریلیک و قلمگیری اجرا شدهاند. بیشتر نگارگریهای بخش تذهیب نیز با استفاده از گواش و آبرنگ و طلا به تصویر کشیدهشدهاند.
هادی تجویدی، احیاگر نگارگری سنتی ایران
نگارگری (مینیاتور) هنری است که در آن هنرمند به آنچه میبیند اکتفا نمیکند. او پردهای را که برابر چشم انسانهای عادی افتاده کنار میزند و حقیقت را میبیند. برای همین است که نگارگریها پر از جزئیات و ظریفکاریها هستند و در عین حال ببینده احساس میکند با چیزی بیشتر از آنچه تا بهحال دیده، روبهرو شده است.
هنرمند نگارگر حقیقت را با آبوتاب نشان نمیدهد. او از الهامها کمک میگیرد و در نتیجه حقیقت را آنگونه که احساس میکند به تصویر میکشد.
هنر نگارگری ریشهای عمیق در تاریخ ایران و اسلام دارد و در دورههای گوناگون بهصورت مکتبهای مختلف به جهان ارائه شده است. مکتب بینالمللی بغداد، اولین مکتب نگارگری جهان اسلام و مکتب سلجوقی، اولین مکتب نگارگری ایرانی بهشمار میآیند.
خوب است بدانید استاد هادی تجویدی، نگارگر نامی معاصر که در سال 1272 در اصفهان متولد و در سال 1318 در تهران درگذشت، نگارگری ایرانی را پس از چند قرن فراموشی احیا کرد تا آنجا که او را «حلقهی اتصال هنر نگارگری سنتی به نسل امروز» دانستهاند.
برای تماشای هنر نگارگری ایران میتوانید تا 27 دیماه هر روز از ساعت 9 تا 19 (بهجز روزهای دوشنبه) به نشانی تهران، میدان بهارستان، خیابان دانشسرا، خیابان شریعتمدار، باغموزهی نگارستان مراجعه کنید.
* یکی از شاخههای نگارگری که در آن قلمگیری به نازکی یکمو انجام میشود و با نقوش گیاهی و جانوری همراه است.