به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ضمیمه چاردیواری ، روزهای نخست شروع سال تحصیلی در تمام مقاطع مهم و تعیین‌کننده اســت. ولی این روزها برای دانش‌آموزان پیش‌دبستانی و دبستانی مهم‌تر اســت. چون تازه می‌خواهند با دنیای جدیدی آشنا شوند که اگر نتوانند با آن ارتباط درستی برقرار کنند تاثیر بدی بر آنها می‌گذارد و چه بسا نسبت به درس و تحصیل هم بی‌علاقه شوند. بنابراین والدین باید مهارت‌هایی را برای برخورد صحیح در این هنگام با فرزندان خود کسب کنند؛ اینکه چطور باید خاطره خوبی از این دوران برای کودکان به جا گذاشت و چگونه آنها را به مطالعه و درس خواندن علاقه‌مند کرد، موضوعی اســت که دکتر زهرا رمضانخانی، روان‌شناس و مشاور در گفت‌وگو با ما درباره‌شان سخن گفته اســت.
اضطراب جدایی
شروع هر کار مهم و خاطره‌ای که از آن به‌جا می‌ماند بسیار مهم و تاثیرگذار اســت. باید دقت کنیم که خاطره خوشی از آن به جا بماند. یکی از این خاطرات مهم نیز خاطره رفتن به مدرسه و شروع یادگیری، درس خواندن و مطالعه اســت.
والدین باید توجه داشته باشند که چون کودک می‌خواهد از شرایط بودن در خانه‌ای که کاملا به آن وابسته شده جدا شود باید به گونه‌ای صحیح و با آرامش با او برخورد شود. جدا شدن از والدین و محیط خانه بعضی کودکان را بیش از حد آزار می‌دهد. ولی باید دلایل اصلی آن را تشخیص داد و آنها را از سر راه برداشت.
یکی از این موانع وجود استرس و اضطراب در کودکان اســت، اگر دقت کنیم متوجه می‌شویم معمولا والدین کودکانی که این مشکل را دارند نیز مضطرب، حساس و هیجانی هستند و خودشان هم هنگام جدایی دچار اضطراب و دلتنگی زیاد می‌شوند. کودکان معمولا این گونه ترس‌های خود را با خودداری از رفتن مدرسه، دلشوره و بی‌قراری نشان می‌دهند. بعضی کودکان هم این ترس‌ها و نگرانی‌ها را اغلب از اطرافیان و بویژه والدین خود یاد می‌گیرند. مثلا بعضی والدین همیشه از خاطرات تلخ، لحظات حساس و تجارب بد خود برای کودکان صحبت می‌کنند که کاری اشتباه اســت.
متاسفانه بعضی والدین نیز فرزندان خود را تهدید می‌کنند . مثلا می‌گویند که اگر شیطنت کنند به مدیر یا ناظمشان اطلاع می‌دهند و به این ترتیب آنها را از فضای مدرسه بیشتر می‌ترسانند. ضمن اینکه خود یادگیری هم حالتی از اضطراب در کودکان به وجود می‌آورد.
استقلال کودک
برای کمک به استقلال کودک و گرفتن ترس‌های بیهوده از او باید کودک را بتدریج با محیط‌های بیرون از خانه بیشتر آشنا کنیم، مثلا او را چند ساعت تنها بگذاریم تا گاهی به تنهایی هم عادت کند. البته باز هم باید شرایط را از قبل برایش توضیح دهیم تا دچار ترس از تنها ماندن نشود.
مثلا بهتر اســت ابتدا لحظات تنها ماندن کودک در خانه بسیار کوتاه باشد و بعد بتدریج آنها را طولانی‌تر کنیم. تا برای تنها ماندن در مدرسه نیز کاملا آماده شود. باید بودن در کنار دیگران و جدا شدن از محیط خانه و والدین را تجربه کند تا بتدریج وابستگی‌اش هم کمتر شود.
البته کودک باید بداند همیشه این امکان وجود ندارد تا والدین و به ویژه مادر همیشه در اطرافش باشند، اما در عین حال باید اطمینان داشته باشد آنها از دور و به طور غیرمستقیم او را حمایت می‌کنند .ولی باید خودشان هم استقلال لازم را برای تنها شدن داشته باشند.
ایجاد شوق و انگیزه برای یادگیری
بهترین کار این اســت که کودک را از قبل برای وارد شدن به محیط درس و مدرسه آماده کرد و اهمیت یادگیری و باسواد شدن را به او متذکر شد. البته باید سعی کنیم از اغراق و توضیحات غیرواقعی در این خصوص دوری کنیم.
والدین می‌توانند به دور از پند و اندرز و نصیحت کودکان از خاطرات خوب خود برای کودک نیز بگویند.
برای تشویق کودک به یادگیری و ایجاد انگیزه در او باید خودمان هم اهل مطالعه و مشتاق یادگیری باشیم .مثلا برای این کار خیلی خوب اســت که هنگام خرید کلی برای خانه حتما سری هم به غرفه کتاب بزنیم و آن را جزو سبد مصرفی خانواده قرار دهیم.
ضمن اینکه کودک باید با مکان‌هایی مثل کتابخانه و حتی کتابفروشی آشنا شود. گاهی تماشای کتاب در کتابفروشی‌ها باعث میشود کودک علاقه بیشتری برای مطالعه و یادگیری داشته باشد.
برای اشتیاق بیشتر کودک به خواندن کتاب و ایجاد انگیزه او به مطالعه می‌توانیم برایش توضیح دهیم که با رفتن به مدرسه خودش هم میتواند کتاب‌های مورد علاقه‌اش را بخواند. باید دقت کنیم در گفته‌های خود اهمیت علم و تحصیل را نادیده نگیریم. بعضی حرف‌ها ارزش تحصیلات و یادگیری را کم می‌کند. بنابر این نباید با هیچ زبانی ولو به شوخی هم چیز‌هایی گفت که کودک برداشت اشتباهی از آن داشته باشد.