سمیرا حسن پور بازیگر نقش گلرخ در سریال پایتخت ۱ است که بیوگرافی و تاریخ تولدی در ویکی پدیا ندارد.
سمیرا حسن پور با سامان سالور ازدواج کرده است.
بازیگری را در سال ۸۵ از تئاتر «مجلس شبیه خوانی» بهرام بیضایی شروع کرده و چند سالی در تئاتر فعال بوده است. سریال «چاردیواری» و پایتخت یک سیروس مقدم و تله فیلم‌های «آوا»، «مردان نمکی» و… از بازی‌های شاخص اوست.
instagram samirahasanpur
سامان سالور متولد سال ۱۳۵۵در شهربروجرد، کارگردان و فیلمنامه‌نویس ایرانی است.
او فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشگاه سوره است. نخستین فیلم بلند او ساکنین سرزمین سکوت برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم صوفیه شد. او با ساخته بعدی خود، چند کیلو خرما برای مراسم تدفین جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم لوکارنو ۲۰۰۶ و بالن طلایی بهترین فیلم جشنواره سه قاره ۲۰۰۶ را برای ساخت این فیلم به دست آورد و همچنین چند جایزه دیگر نیز برای کارگردانی این فیلم به دست آورد و این فیلم مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او در دوران دانشجویی همراه با تورج اصلانی و محسن نامجو در خانه ایی دانشجویی با هم زندگی می‌کردند که سر انجام این همراهی به همکاری منجر شد و فیلم چند کیلو خرما برای مراسم تدفین حاصل دوستی این دوران بوده است که مورد توجه منتقدین جهانی قرار گرفت. سالور مستند آرامش با دیازپام ده را از زندگی محسن نامجو ساخت. فیلمبرداری کارهای او همکاری با تورج اصلانی بعنوان مدیر فیلمبرداری صورت می‌گیرد. او با فیلم ترانه تنهایی تهران به‌عنوان تنها نماینده سینمای ایران در بخش ۱۵ روز با کارگردانان به جشنواره فیلم کن ۲۰۰۸ راه پیدا یافت.
دلواپس است؛ دلواپس جامعه‌ای که به گفته او بسیاری از زنانش دور ورزش کردن و تحرک داشتن را خط کشیده‌اند؛ در حالی که ورزش تنها نسخه‌ای است که می‌توان برای درمان افسردگی پیچید و به موفقیت آن امیدوار بود. او می‌گوید زمانی که چشم روی این مهم می‌بندیم، در را روی غم و غصه باز می‌کنیم و نتیجه‌اش هم، جامعه افسرده‌ای میشود که هر روز هم به تعداد افراد قهر با لبخندش اضافه میشود.
اینها گوشه‌هایی از حرفهای سمیرا حسن‌پور بود؛ بازیگری که با گلرخ سریال «پایتخت» اسمش سر زبان‌ها افتاد و بعد راهی سینما شد و با فیلم سینمایی «تمشک»، ساخته سامان سالور توانست در اولین قدمش در عرصه سینما کاندیدای سیمرغ بلورین شود. حضور در تلویزیون و سینما عشق او را به ورزش کم نکرده و یک ورزشکار حرفهای است که در تیم والیبال هنرمندان هم بازی می‌کند.
خانم‌ها کمتر از آقایان به ورزش اهمیت می‌دهند
در این موضوع که هر چیزی حتی ورزش کردن هم احتیاج به فرهنگسازی دارد، تردیدی نیست؛ بسیاری از افراد به ویژه خانم‌ها با فرهنگ ورزش کردن آشنا نیستند و نسبت به آن بی‌اعتنایی می‌کنند. این موضوع حتی در مورد قشر هنرمند ما هم وجود دارد و نسبت خانم‌هایی ورزش می‌کنند در مقابل آقایان قابل مقایسه نیست. حتی هنرمندان مرد بیشتر به تناسب اندام‌شان اهمیت می‌دهند. فکر می‌کنم وقت آن فرا رسیده است که ما با ورزش کردن به خودمان لطف کنیم و سلامتی و به دنبال آن روحیه خوب و تناسب اندام را به خود هدیه دهیم.
به من حق بدهید دلواپس باشم
گاهی اوقات که به دوستانم در مورد نگرانی‌ام پیرامون ورزش حرف می‌زنم آنها تعجب می‌کنند. شاید برخی از آنها نسبت به اهمیت ورزش آگاه نیستند. بسیاری از ما نسبت به مسائل مختلف زندگی‌مان برنامه‌ریزی می‌کنیم اما به محض اینکه پای ورزش به میان می‌آید وقت کم می‌آوریم. نتیجه آن هم این میشود که بسیاری از افراد جامعه به ویژه خانم‌ها نگران اضافه‌وزن‌شان هستند و از آن مهم‌تر دچار بیماری‌های مختلف از جمله افسردگی هستند. در صورتی که با ورزش کردن افراد، بزرگترین لطف را به خودشان می‌کنند؛ هم روحیه‌شان بالا می‌رود و هم می‌توانند اندام زیبایی داشته باشند.
نرگس محمدی و سمیرا حسن پور
برنامه‌ریزی بین کار و ورزش
کارهای هنری به ویژه از نوع بازیگری‌اش، وقت و برنامه مشخصی ندارد؛ به همین خاطر بسیاری از افراد نمی‌توانند زمانی که سر کار هستند برنامه مشخصی برای ورزش کردن داشته باشند و در نتیجه دور آن را خط می‌کشند. من برای اینکه جلوی این مهم را بگیرم سعی می‌کنم در دوره‌ای که سر فیلمبرداری هستم و امکان رفتن به باشگاه را ندارم معلم خصوصی بگیرم و از هر وقتی، حتی کم برای ورزش استفاده کنم. به نظرم ورزش کردن باید تبدیل به یک عادت غیرقابل ترک شود.
همه ورزش‌های محبوب من
من از دوران کودکی به ورزش کردن علاقه داشتم. از طرفی استعدادم باعث شده بود که همیشه ورزش کنم. حال در این بین به ورزش‌های مختلفی- از پینگ پنگ گرفته تا والیبال، ایروبیک، دو، شنا و. . .- می‌پردازم. البته در مقطعی که به شکل جدی به رشته «دو » می‌پرداختم توانستم در آن مدال هم کسب کنم.
خاصیت ورزش‌های گروهی
از بین رشته‌های مختلف ورزشی من به ورزش‌های گروهی مثل والیبال و فوتبال علاقه بیشتری دارم. به نظرم این سبک ورزش‌ها باعث میشود اعتماد به نفس افراد بیشتر شود و یاد بگیرند که چطور می‌توانند با همکاری هم پیروز شوند و بر مشکلات و سختی‌ها غلبه کنند. حضور در جمع‌های ورزشی و ورزش‌های این‌چنینی همیشه برای من جذاب بوده است.
عضویت در تیم والیبال هنرمندان
وقتی از من برای بازی در تیم والیبال هنرمندان دعوت شد با علاقه آن را پذیرفتم. چون من از دوران کودکی‌ام به این رشته علاقه داشته‌ام و تمریناتی را در این حوزه انجام داده‌ام؛ از طرفی حس می‌کردم حضور در تیمی که متشکل از خانم‌های هنرمند است میتواند جذاب باشد و باعث تبادل اطلاعات شود. در طول سال‌هایی که عضو این تیم بودم سعی کردم به نوعی جزو اعضای ثابت باشم و بی‌دلیل در تمرینات غیبت نداشته باشم، اما متاسفانه طی مدت اخیر تیم انسجام خودش را از دست داده و تمرینات و مسابقات با جدیدت گذشته برگزار نمی‌شود.
جمع‌های زنانه و رفتارهای زنانه
متاسفم که باید روی این ذهنیت مبنی بر اینکه جمع‌های خانم‌ها معمولا دوام چندانی ندارد صحه بگذارم. متاسفانه خانم‌ها به دلیل باورهای فرهنگی اشتباه رفتارهای پایداری در جمع‌های زنانه ندارند و تاسف من زمانی بیشتر میشود که آنها سعی ندارند این تفکر نادرست را تصحیح کنند. به همین خاطر جمع‌های مختلفی که خانم‌ها در آن عضو هستند حتی از نوع ورزشی، بعد از مدتی یا از هم می‌پاشد یا اعضای آن کاملا تغییر می‌کنند؛ در حالی که این اتفاق کمتر در جمع‌های آقایان رخ می‌دهد و ما شاهد آن هستیم که تیم‌های ورزشی هنرمندان طی مدت اخیر تقریبا با همان اعضا مشغول فعالیت هستند.
تجربه والیبال با زنان زندانی
با تیم والیبال هنرمندان تجربیات زیادی را به دست آوردم که بعضی از این تجربیات برای من که بازیگر هستم واقعا کم نظیر هستند؛ به‌طور مثال من همراه این تیم این امکان را پیدا کردم تا با تیم والیبال زندانیان بازی کنیم. همنشینی با این افراد پیش از شروع مسابقه برای من بسیار جذاب بود و باعث شد که من به خصوصیات اخلاقی این قشر پی ببرم. بی‌تردید اگر روزی بخواهم نقش یک زن زندانی را بازی کنم از آنها الگو می‌گیرم. چنین فرصت‌های برای افراد کمتر رخ می‌دهد و باید این فرصت‌ها را غنیمت شمرد.
رقابت فوتبال و والیبال در ایران
اگر از من بپرسید جذاب‌ترین ورزش چیست، بی‌تردید می‌گویم فوتبال. این ورزش در تمام دنیا طرفداران بی‌شماری دارد و میلیون‌ها انسان به واسطه پخش‌های تلویزیونی این ورزش را دنبال می‌کنند. باقی ورزش‌ها هر یک بنا به شرایط کشورها و نوع فرهنگسازی بین افراد آن جامعه طرفدار دارند؛ به‌طور مثال در کشور ما والیبال به واسطه موفقیت‌هایی که کسب کرده است این روزها به یکی از رشته‌های پرطرفدار تبدیل شده است، بسیاری از افراد این رشته را با اشتیاق دنبال می‌کنند و شهرت والیبالیست‌ها ما نه‌تنها از فوتبالیست‌های کمتر نیست بلکه بیشتر هم هست.
برای تشویق والیبالیست‌ها به استادیوم می‌رفتم
در زمانی که ورود خانم‌ها به استادیوم برای تشویق والیبالیست‌ها مانعی نداشت، من یکی از تماشاگران پر و پا قرص بودم؛ به نظرم تماشاگر بودن و تشویق ورزشکاران هم بسیار لذت‌بخش و به اندازه ورزش کردن نشاط‌آور است. امیدوارم مشکلی که برای منع حضور خانم‌ها در ورزشگاه وجود دارد، هر چه زودتر رفع شود.
ستاره اسکندری از غذا خوردنم تعجب کرد
غدا خوردن من شاید تا حدی با دخترهای همسن و سالم فرق داشته باشد؛ من دور غذاهای چرب، فست‌فود و غیرسالم را خط کشیده‌ام و خیلی وقت‌ها که سر کار می‌روم همراه خودم کشمش و خرما و… می‌برم. یادم است در پشت صحنه کاری ستاره اسکندری که حسابی از غذا خوردنم تعجب کرده بود به من گفت: «تو اصلا شبیه همسن و سال‌هایت غذا نمی‌خوری! آنها اکثر سراغ تنقلاتی نظیر چیپس و. . . می‌روند؛ در حالی که تو نوع سالم آن را انتخاب می‌کنی.»
داستان من و سبزیجات
من علاقه ویژه‌ای به سبزیجات دارم؛ به همین دلیل حجم زیادی از غذا خوردنم را سبزیجات و میوه‌ها تشکیل می‌دهند؛ از طرفی همواره سعی می‌کنم از نوع تازه و با کیفیت آن استفاده کنم. سبزیجات، هم برای بدن مقوی است و هم اینکه به تناسب اندام افراد کمک می‌کند.
تعریف نباشد
اگر پای تعریف از خود نگذارید باید بگویم دستپختم عالی است اما از آن عالی‌تر درست کردن سالادهایم است؛ هر کسی سالادهایم را خورده است به مشتری پر و پا قرص آن بدل شده و معتقد است طعم سس‌های سالادم را جای دیگر نچشیده. شاید بخشی از این موضوع به این خاطر است که در ترکیب سالادهایم همیشه سراغ مواد اولیه سالم و با کیفیت می‌روم و چاشنی‌ها را با دقت با هم ترکیب می‌کنم.
منم یکی از اونام
من هم جزو «پایتختی‌ها» بودم. در سری اول این مجموعه در نقش «گلرخ» حضور داشتم اما در سری‌های بعدی بنا بر شرایطی که ایجاد شد من از این سریال جدا افتادم اما همچنان قلبم برای این سریال می‌تپد و با علاقه سرنوشت آنها را دنبال می‌کنم.
من و تمشک
همیشه به بازی در سینما علاقه‌مند بودم و دوست داشتم اولین تجربه‌ام در عرصه بازیگری با یک فیلم سینمایی رخ دهد اما این مهم رخ نداد و در عوض من کارم را با عوامل یک سریال حرفهای به نام «پایتخت» شروع کردم.
بعد از این سریال نگاه سختگیرانه‌تری پیدا کردم و تصمیم گرفتم در گام بعدی انتخابی داشته باشم که بتوانم به واسطه آن توانایی‌هایم را بیشتر نشان دهم و این کار با فیلم سینمایی «تمشک» به کارگردانی سامان سالور رخ داد. در اولین تجربه سینمایی‌ام توانستم کاندیدای سیمرغ بلورین شوم و این موضوع برایم بسیار افتخارآمیز بود.
سایه‌های موازی
این روزها فیلم «سایه‌های موازی» را به گارگردانی نعیمی در شرف اکران دارم. در این فیلم افتخار این را داشتم تا با دو چهره مطرح مثل ابوالفضل پورعرب و شهاب حسینی همبازی باشم.
همبازی شدن با ابوالفضل پورعرب برای من تجربه هیجان‌انگیزی بود چرا که وقتی من نوجوان بودم ایشان به عنوان یک سوپراستار فعالیت می‌کردند و برای نسل من به نوعی اسطوره بودند. به همین خاطر وقتی شرایط بازی در کنار ایشان فراهم شد، سعی کردم قدر آن را با همه وجودم بدانم. شهاب حسینی هم که واقعا فرد توانمند و انسان شریفی هستند و کار کردن با ایشان حس شیرینی را به دنبال دارد.