فرزان اطهری Farzan Athari (متولد ۵ تیر ۱۳۶۳، تهران) مدل ایرانی – سوئدی است. وی همچنین به عنوان بازیگر و مجری برنامه تلویزیونی نیز فعالیت داشته است.
در زندان آدم‌ها روی دیوار با گچ یا زغال خط می‌کشند تا آمار روزهای رفته را داشته باشند و خودشان را برای رسیدن روز آزادی دلگرم و سر حال نگه دارند. بعضی‌ها اما همین سرگرمی و دلخوشی کوچک را هم ندارند. «حبس ابد» حکمی است که حتی دیوارهای زندان را روی سرتان خراب می‌کند. بعد از آن تخت‌های طبقاتی سرد و فلزی تنها داشته‌های‌شان از دار دنیاست و تنها خیال، کابوس‌هایی است که هر شب سراغ‌تان می‌آید. تازه اگر قبل از در بند بودن رهایی، خوشی و سرزندگی بخش مهمی از زندگی‌تان بوده باشد، این رنج‌ها چند‌برابر میشود.
فرزان اطهری ، مدل معروف و بین المللی ایرانی که در خیلی از کشورها به آقای خاص مدل‌ها معروف است تا همین چند وقت پیش همین حال و روز را داشت اما تلاش کرد همیشه قوی بماند. فراتر از تمام فیلم‌های هالیوودی که دیده‌اید و اسم‌شان را گذاشته‌اند «جان سخت».
او در تمام ۹۳۷ روزی که در زندان بود اول از همه تلاش کرد تا بی‌گناهی‌اش را ثابت کند و بعد از آن به فکر آزادی باشد. برای آدمی با اعتبار او پاکی مهم‌تر از آزادی است و بالاخره توانست این کار را بکند و حکم قضات را با کمپینی مردمی شکست. حبس ابد شد ۱۰ سال اما باز هم تا رهایی راه زیادی بود. دیگر تنها مقاومت و تلاش کافی نبود. باید باهوش عمل می‌کرد…
از اینجا به بعد را خودتان بخوانید؛ فقط شمایی که این گفتوگو را می‌خوانید ممکن است یکی از کسانی باشید که با حمایت فیس‌بوکی یا مجازی خود راه آزادی را برای او باز کرده‌اید. در اولین گفتوگو بعد از بازگشت به ایران فرزان اطهری پیش روی ما نشست و از روزهای سخت و البته آینده روشن گفت. خیلی مانده تا او به ۴۰ سالگی برسد اما روزهای سخت از او آدمی باتجربه و محکم ساخته است. شاید او حالا از چند سال پیش آدم مناسب‌تری برای بازی در فیلم «چهل سالگی» است.
چه شد که بعد از این همه حاشیه در زندگی‌ات و چندین سال سکوت تصمیم گرفتید صحبت کنید و از ناگفته ها بگویید ؟
تقریبا از ۱۱ رسانه مختلف تقاضای مصاحبه داشتم. از مجله‌ها و تلویزیون‌های سوئد گرفته تا نشریات ایرانی در سراسر جهان. هر کسی به نوعی در رابطه با این موضوع مطالبی نوشته است اما هیچ کدام هنوز همه واقعیت را نمی‌دانند چون هیچ وقت من در این باره با جزییات کامل حرفی نزده‌ام. بعد از آزادی حتی از کشورهای دیگر اصرار داشتند برای مصاحبه به کشور سوئد بیایند. اما دوست داشتم اولین مصاحبه‌ام در ایران باشد. از مجله شما در بین نشریات داخلی زیاد شنیده بودم؛ به همین خاطر تصمیم گرفتم اولین مصاحبه‌ام با مجله زندگی ایده‌آل باشد و اینجا را بهترین جایی دیدم که همه رازها را بگویم.
چه خوبه برگشتی
برای اینکه خوانندگان ما شما را بیشتر بشناسند کمی به عقب برگردیم. حدود سال ۸۳ ،۸۴ که به ایران آمده بودید همه می‌گفتند یکی آمده که می‌خواهد جای گلزار را بگیرد….
آن زمان من چنین چیزی نگفتم و این حرف رسانه‌ها و تهیه‌کننده‌ها بود. حدودا ۲۰ ساله بودم که به ایران برگشتم و دوست داشتم بعد از سال‌ها فعالیت حرفه‌ای در کشورهای مختلف به ایران بیایم و در کشور خودم هم کار کنم. من نیامده بودم جای کسی را بگیرم.
شما قبل از آمدن به ایران مدل بودید. چه شد که تصمیم گرفتید در ایران بازیگر شوید؟
فرزان اطهری : من فعالیت حرفه‌ای‌ام را از سال ۲۰۰۴ شروع و در ۲۳ کشور در پروژه‌های متفاوت مد کار کرده بودم. از زمان کودکی احساس کردم این توانایی را دارم که روی لب‌های مردم لبخند بیاورم و از مردم هم انرژی مثبت بگیرم. مد، استایل، اجرا، بازیگری، تئاتر و… این قابلیت را دارند و خیلی از هم دور نیستند.
پیش از آمدن به ایران کار مجری‌گری هم انجام داده بودید درست است؟
بله…
چه سالی از ایران رفتید؟
متولد سال ۶۳ هستم و حدودا ۴ سالم بود که از ایران رفتیم.
می‌دانید چرا خانواده‌تان تصمیم گرفتند مهاجرت کنند؟
خارج از ایران در رابطه با فعالیت کاری پدرم موقعیت بهتری وجود داشت.
چند فرزند هستید؟
تا ۱۱ سال پیش تنها بودم.
گفتید که قبل از آمدن به ایران در ۲۳ کشور مختلف کار کرده بودید. در میان آنها برند مهمی هم بود؟
خیلی زیاد است. نوکیا، نایک، ال‌جی، آدیداس و ….
درآمدتان در ابتدا چطور بود؟
اوایل خیلی زیاد نبود اما برای گذران زندگی کفایت می‌کرد. به مرور زمان که پیشرفت کردم و شناخته شدم، وارد حوزه تبلیغات تلویزیونی شدم و مسلما درآمدم بیشتر شد.
شما تنها مدل برند نوکیا بودید؟ چه مدت زمانی این تبلیغ پخش شد؟
در آن زمان بله… مدت زمان این نوع تبلیغات به مدل‌های موبایلی که روز به روز تغییر می‌کنند هم بستگی دارد اما در کشورهای آسیایی به مدت ۶ ماه پخش شد.
چیزی که شما الان می‌گویید جایگاه ویژه‌ای است و فکر نمی کنم تا به حال مدل ایرانی دیگری هم چنین جایگاهی داشته است.
بله؛ تا جایی‌که من می‌دانم هیچ مدل ایرانی الاصلی چنین جایگاهی نداشته است. من در آفریقای جنوبی و چند کشور دیگر بیلیوردهای مختلفی با برندهای متفاوت داشتم. در میلان کار فشن‌شو انجام دادم و در هر کشوری پروژه متفاوتی داشتم؛ مثلا برای تبلیغ موتور هوندا یک تبلیغ بزرگ تلویزیونی داشتم که در کانال‌های مختلف دنیا پخش شد. در اروپا و کشورهای مختلف کار کرده‌ام و فقط در کشور استرالیا و آمریکای جنوبی کار نکردم. حتی در لس آنجلس و نیوزیلند هم کار کرده‌ام.
برای ما کمی غیر قابل هضم است که کسی با چنین رزومه‌ای بخواهید به ایران بیایید و بازیگر درجه دو شود؟
چون سوئد بزرگ شدم یک احساس خاصی نسبت به این کشور دارم اما همیشه این حس را هم داشتم که دور از وطن هستم. هر جای دنیا که می‌رفتم دوست داشتم پرچم ایران را بالا نگه دارم.
چرا؟
نسبت به ایران حس خوبی داشتم و دوست داشتم در وطنم فعالیت کنم.
شما که فقط ۴ سال داشتید از ایران رفتید و خاطره‌ای هم در ذهن ندارید!
نه؛ این طور نبود. همیشه ارتباطم را با ایران حفظ کردم و برای دیدن اقوام زیاد به ایران می‌آمدم.
در این سال ها چند مرتبه به ایران آمدید؟
فکر می کنم ۱۰ بار.
چه کسانی متوجه شدند که به ایران آمدید؟
در شبکه های مجازی و اجتماعی مطرح کردم که به ایران می‌آیم. سفرهای قبلی که به ایران می‌آمدم اطلاع‌رسانی نمی‌کردم اما در آن سفر که همه متوجه حضورم شدند از قبل شروع کرده بودم به یک سری اطلاع‌رسانی‌های محدود.
همین شد که این بار فقط برای دیدار با فامیل به ایران نیامدم و کسانی که من را می‌شناختند شروع به مطرح کردن پیشنهادهایی کردند و من در میان شرکت‌های تبلیغاتی، پیشنهاد هاکوپیان را پذیرفتم. با این اتفاق افراد بیشتری از ایران آمدن من مطلع شدند و خواستند با چند کارگردان دیدار داشته باشم.
در دوره اولی که به ایران آمده بودید می‌گفتند شما یک مدیر برنامه دارید که به دفترهای مختلف سینمایی مراجعه می‌کند تا شما فعالیت بازیگری تان را در ایران شروع کنید.
این درست نیست.
شما چند دفتر سینمایی رفته بودید؟
از جانب خودم یا مدیر برنامه‌ام پیشنهادی به دفاتر سینمایی مطرح نشد اما همین که برخی متوجه فعالیت من در ایران شدند پیشنهادهایی به من دادند. زمانی که در خارج از کشور غیر از فشن‌شو در تبلیغ‌های تلویزیونی حضور پیدا کردم، احساس خوبی را تجربه کردم که باعث شد به بازیگری علاقه‌مند شوم. به همین خاطر وقتی به ایران آمدم و پیشنهادها مطرح شد به آنها هم گفتم که فعالیت در این حوزه برایم لذت‌بخش است. بنابراین پیش چند کارگردان رفتم اما اسامی آنها را به یاد ندارم.
فیلم‌هایی را که به شما پیشنهاد شد اما بازی نکردید یادتان هست؟ اصلا آن فیلم‌ها ساخته شدند؟
فرزان اطهری : آن زمان که در ایران بودم پیشنهاد بازی در ۵ فیلم را داشتم. با دو تا از فیلم‌ها ارتباط بهتری برقرار کردم. یکی فیلم «شبانه‌روز» و دیگری «چهل‌سالگی» علیرضا رئیسیان بود که در آنها بازی کردم.
البته شهرت شما در ایران غیر از بازی در فیلم چهل‌سالگی بیشتر به خاطر بازی در کلیپ خواننده لبنانی هیفا وهبی است. این کلیپ دقیقا مربوط به چه زمانی است؟
قبل از بازی در فیلم چهل‌سالگی آقای رئیسیان.
از سال ۸۴ تا ۸۸ در حدود ۴ سال هیچ پیشنهاد دیگری نداشتید؟
آن زمان مدام در ایران نبودم و فقط سالی چند هفته می‌آمدم و می‌رفتم. حدود ۲ سال با همان برند کت و شلوار به این صورت کار کردم اما ساکن اینجا نبودم و فقط سالی ۲ ، ۳ بار می‌آمدم.
چون در ایران نماندید نشد که بازیگر شوید یا از فیلم‌های پیشنهاد شده خوشتان نمی‌آمد؟
فرزان اطهری : از پیشنهادها راضی نبودم. در ایران از پیشنهاد تا رسیدن به مرحله قرارداد بسیار فاصله است. تا فیلم‌ها مجوز بگیرند و … کلی زمان لازم است و من واقعا نمی‌توانستم این همه مدت بیکار بمانم که اصلا فیلمی ساخته بشود یا نه.
سریالی هم برای تلویزیون به شما پیشنهاد شد؟
آن زمان سریالی بود که می‌گفتند جزو سریال‌های پرهزینه است. متاسفانه اسم ها خاطرم نیست.
از بازیگران معروف کسی سراغ شما آمد؟
خیر.
حتی آقای شریفی‌نیا؟
با او آشنایی ندارم.
آقای گلزار را دیده‌اید یا با او صحبت کرده اید؟ چون او هم مثل شما هم بازیگر بوده و هم کار مادلینگ کرده. پیشنهادی از طرف او داشتید؟
بله؛ او را دیده‌ام. خیر پیشنهادی نبوده.
در حوزه موسیقی چطور؟
خیر؛ البته برای اجرای کلیپ پیشنهاداتی داشتم که قبول نکردم.
پس چرا در کلیپ هیفا حضور پیدا کردید؟
فرزان اطهری : به دلیل تیم قوی‌ای که پشت کلیپ بود دوست داشتم آن کار را انجام دهم. چون یک کار حرفه‌ای بود و مسلما مورد استقبال قرار می‌گرفت.
برای شما که می‌خواستید در ایران بازی کنید حضور در این کلیپ بد نبود؟
فعالیت من همیشه بین‌المللی بوده و به این مسئله افتخار می‌کنم. کلیپ هیفا هم تنها و اولین کار بین‌المللی من نبود. قبل از فعالیت در ایران کارهای بسیار زیاد دیگری هم در کشورهای مختلف انجام داده بودم.
به عنوان نقش مکمل در فیلم چهل‌سالگی حضور داشتید. تجربه خوبی بود یا بازی در نقش اول با یک کارگردان نه‌چندان معروف را ترجیح می‌دادید؟
آقای رئیسیان لطف کردند و من را جزو انتخاب‌هایشان قرار دادند. ایشان از من تست هم گرفتند.
مشکلی با این موضوع نداشتید؟
فرزان اطهری : خیر؛ چه مشکلی؟! من کارهای هنری را دوست دارم. تیم خیلی خوب در کنار کارگردان و بازیگران مطرح، تجربه خوبی را برای من رقم زد. حضور در چنین پروژه‌ای باعث افتخارم بود. ترجیح می‌دهم که کار گروهی انجام دهم و جزو یک تیم خوب باشم تا اینکه صرفا کاری انجام دهم که خودم را نشان دهم یا نقش اول باشم.
آقای رئیسیان با لهجه شما مشکلی نداشتند؟
هم در نقش شبانه‌روز و هم چهل‌سالگی نقش کسی را بازی کرده‌ام که از خارج آمده.
بازیگران دیگر مثل محمدرضا فروتن و لیلا حاتمی گاردی برای شما نداشتند؟ از اینکه یک مدل در کنارشان بازی می کند استقبال کردند یا ناراحت بودند؟
فرزان اطهری : خانم حاتمی بسیار با شخصیت و مهربان هستند. آقای عزت‌الله انتظامی هم من را بسیار حمایت کردند. با آقای فروتن هم دوست هستیم. برای کمپین آزادی‌ام هر دو عزیز، هم آقای فروتن و هم خانم حاتمی بسیار کمک کردند.
به نظر می رسد از همان ابتدا هم بازیگرهای ایرانی به ویژه آقایان نسبت به حضور شما در سینما گارد داشتند.
به صورت کلی در کارهای هنری چالش و رقابت زیاد است و هر کسی دوست دارد رقیب‌هایش را از میدان بیرون کند و خودش رشد کند. کم پیش می‌آید فردی در جایگاهی باشد که بخواهد کمک کند.
چرا در ایران نماندید و کاری نکردید؟
چون فعالیت اصلی‌ام از ابتدا در ایران نبود. بیشتر فعالیتم در امارات بود.
همه می‌دانند کار بازیگری در ایران بسیار بی‌نظم است.
بله؛ در ایران پروژه‌ها بسیار کند پیش می‌رود. اما خارج از ایران زمان بحث مهمی است. برای من هم زمان بسیار مهم است.
جدا از این مسئله بحث درآمد هم برایتان مهم بود؟
فرزان اطهری : بیشتر به خاطر اینکه در ایران کار کنم وارد این پروژه‌ها شدم و نگاه تجاری به این حضور نداشتم. فیلم‌هایی انتخاب کردم که تیم خوبی داشته باشد. پول مسئله من نبود. فقط سرعت کار پایین بود.
منبع : مجله زندگی ایده آل – حامد زندیان، هادی رجب