چه بسیارند دختران و پسرانی که برای کسب خوشبختی و یافتن همراه زندگی، هر روز به سایت‌های همسان‌گزینی مراجعه می کنند، فضایی که شاید انتهایش به انتخاب همسر ختم نشود. این روزها در اکثر فضاهای مجازی ، سایت‌هایی به چشم می‌خورد که به راحتی بعضی افراد در این فضاها آینده خود را رقم می‌زنند.
جعفر بای ، روانشناس ، درباره سایت های همسریابی می گوید: سایت های همسریابی، سایت هایی بدون مجوز و آسیب‌زا است و مخالف وجود چنین سایت‌هایی در جامعه هستم.
این روانشناس بابیان اینکه پسران قبل از ازدواج معمولا روابطی را با غیر هم جنس خود تجربه میکنند و ۸۰ درصد این آشنایی‌ها به ازدواج ختم نمی شود، بیان می کند: معمولا پسران با کسانی که رابطه داشته‌اند ازدواج نمی‌کنند و این ناشی از بی‌اعتمادی کسی است که با وی ارتباط داشته و این موضوع در سایت‌های همسریابی نیز صدق می‌کند.
سایت های همسریابی شرایط سنی خاصی ندارد و هر فردی با هر شرایطی میتواند در این سایت‌ها ثبت نام کند.
* سایت های همسریابی سن و سال نمی‌شناسد!
با وارد شدن به سایت های همسریابی به چند پروفایل سر زدم، اولین چیزی که توجه من را جلب کرد وجود افراد با سن و سالهای کم بود، مشخصاتی نه چندان واقعی که فقط از ظاهر خود تعریف و تمجید کرده و از ملاک‌های خودشان برای انتخاب همسر نوشته بودند.
جعفر بای در اینباره میگوید: بیش از ۸۰ درصد اطلاعاتی که در این سایت‌ها وارد می شود دروغ است، اعضا به ویژه مردان به پرسش‌هایی مانند رنگ چشم، رنگ مو، رنگ پوست، تناسب اندام، میزان حساب های بانکی، چنان جواب می دهند که اگر تمام این اطلاعات صحت هم داشته باشد، به راحتی با این شرایط در جامعه امروزی قادر به ازدواج بودند و دیگر نیازی به ثبت نام در چنین سایت‌هایی نبود.
زمانی که در این فضاها افراد از مشخصات واقعی خود استفاده نکنند، در مقابل ، هم فرصت شناخت مناسب به دست نمی‌آید، زیرا قضاوت از روی مشخصات یک پروفایل است و بس! البته بسیاری از این شناخت ها برای ازدواج نیست و با هدف دیگری انجام میشود.
*پیشنهادهایی که به ازدواج ختم نمی‌شوند!
درخواست پیشنهادهایی از هر دو طرف در این سایت ها مبنی بر اینکه در اولین قدم همدیگر را خوب بشناسیم و بعد خانواده‌ها را در جریان قرار دهیم و یا اینکه مطرح کردن پیشنهادهایی مانند صیغه کردن، از مشکلاتی است که این سایت‌ها را شبیه هر چیزی کرد جز همسان‌گزینی!
*آیا می توان ازدواج‌های پایداری از طریق این سایت داشت؟
در جامعه امروزی، آشنایی با هر فردی، از هر طریقی امکان‌پذیر است ، حتی آشنایی از طریق این سایت ها هم می تواند عاملی برای یک ازدواج باشد، اما به شرطی که تمام اطلاعات درج شده در این پروفایل‌ها براساس واقعیت باشد، هر چند اشنا شدن از طریق فضای مجازی و تلفن همراه را نمی‌توان برای یک زندگی مشترک در نظر گرفت.
بای در پایان فراهم آوردن حداقل استاندارد زندگی برای ازدواج جوانان را حیاتی می داند : در آمدهای زیر یک میلیون تومان به هیچ وجه فرد را برای قرار گرفتن در شرایط ازدواج قانع نخواهد کرد و تا زمانی که بین حداقل درآمد مردم با حداقل مخارج زندگی توازن ایجاد نشود بعضی افراد برای سرگرمی به این سایت‌ها مراجعه می کنند حتی اگر ازدواجی صورت نگیرد…