خوانندگانی که معلوم نیست چرا کسی هم کاری با آنها ندارد و به صرف اینکه در کلیپ‌هایشان از تصاویر زنان برهنه استفاده نمی‌کنند و رعایت نیم‌بندی از قوانین جمهوری اسلامی به خرج می‌دهند، مسئولان چشم تیز بینشان را به روی آنها می‌بندند تا آزادانه هر بلایی که می‌خواهند یا بهتر بگوییم می‌توانند، بر سر فرهنگ و سبک زندگی نوجوانان ایرانی بیاورند.
غافل از اینکه موسیقی رپ در همه جای جهان به عنوان موسیقی اعتراض و هنجارشکن و نافی ساختارهای کلان اجتماعی شناخته شده و شهرت دارد و حتی در همین امریکای به اصطلاح مهد آزادی هم پروژه‌های مفصلی توسط سازمان‌های امنیتی برای کنترل جریان موسیقی رپ و هدایت آن صورت گرفت و برخی از خوانندگان و رهبران درجه یک آن به طرق گوناگون از صحنه روزگار حذف شدند که در این مجال کوتاه جای تفصیل آن نیست.
اما از آنجا که در ایران بی‌توجهی به شبیخون فرهنگی اصولاً مسئله‌ای رایج است و اساساً باید همواره باشد تا بچه حزب‌اللهی‌ها مثل همیشه گلوی خود را پاره کنند و صدایشان هم به جایی نرسد، جریان موسیقی رپ هم در ایران به امان خدا رها شده تا سیر نزولی صعودی نمای خود، به سمت حضیض اخلاقی را طی کند و جوانان ایرانی را با خود ببرد.
چگونگی صعود یک رپر به تریبون سازمان‌ها!همین چند هفته پیش در میان اخبار مبهوت‌کننده‌ای که همه روزه از رپر‌های ایرانی درج میشود، خبری شوکه‌کننده بر تلکس رسانه‌ها ظاهر شد: همکاری امیر تتلو با روابط عمومی نیروی دریایی ارتش و سازمان رسانه‌ای معروف! بله امیر تتلویی که تا دیروز به «بغبغو کردن» در شبکه‌های اجتماعی شهرت داشت. اکنون بر عرشه ناوشکن جماران ظاهر شده و با حرکات موزون از حق استفاده ایرانیان از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای می‌خواند!!
امیر حسین مقصودلو معروف به تتلو کسی نیست جز یک خواننده رپ گمنام سال‌های دهه ۸۰ که اصالتاً اهل روستای مقصودلو از توابع شهرستان هریس در استان آذربایجان شرقی است. او به دلیل آهنگ‌های خاص با مضامین تند و هنجارشکنانه‌اش به سرعت در شبکه‌های اجتماعی معروف شد و طی ۱۰ ساله ۱۳۸۲ تاریخ انتشار اولین اثر تا ۱۳۹۲ تاریخ بازداشت(!) سیر صعودی عجیبی را در میان هواداران طی کرد و البته همین مضامین آثارش بالاخره کار دستش داد و توسط پلیس امنیت اخلاقی بازداشت شد.
وی پس از این جریان که بیش از دو روز به طول نینجامید در صفحات شبکه‌های اجتماعی از عملکرد گذشته خود اظهار ندامت و پشیمانی کرده و تلاش کرد تا در محتوای آثار خود تغییر را نمایان سازد. ظاهر رپ وی با آرایش عجیب مو و خالکوبی‌های نامتعارف و سبک خاص ترانه‌هایش البته تغییر نکرد ولی به آن محاسنی بلند و عباراتی مناجات گونه در کلیپ‌ها اضافه شد که معلوم نیست برآیند این ترکیب متناقض را باید چگونه ارزیابی نمود!
در هر حال امیر مقصودلو در ظاهر از گذشته خود پشیمان است و در عمل هم تلاش برای جبران را نشان داده و اینها همه نکات مثبتی است که نباید نادیده گرفت. درِ بازگشت و توبه همواره از سوی خداوند متعال باز است و کسی منکر این مهم نمی‌شود و قطعاً ملاک در ارزیابی، حال افراد است نه گذشته‌ای که از آن اظهار ندامت می‌کنند. اما جای سؤالی از کسانی که ایشان را در چنین تریبون بزرگی به خدمت گرفته‌اند، همچنان باقی است: آیا برای دفاع از حق هسته‌ای ملت ایران حقیقتاً هنرمند دیگری با شأنیت بالاتر و پیشینه بهتر وجود نداشت؟
کسی توبه امیرتتلو را زیر سؤال نمی‌برد اما هرکه توبه کرد را نباید فردا صبح امام مسجد قرار داد. آیا بهتر نبود از میان هنرمندان ارزشی و انقلابی کشورمان که عمری را در راه آرمان‌های امام (ره) و انقلاب سپری کرده‌اند، کسی را برای قدم گذاشتن بر عرشه ناوشکن جماران که رهبری خود برای افتتاح آن تشریف فرما شدند، انتخاب می‌کردید؟آن هم در کشوری که به بدیع بودن موسیقی سنتی خود در سطح جهانی افتخار می‌کند و میراث دار غنی‌ترین فرهنگ و ادبیات ملی در عرصه جهان اسلام است.
آیا همکاری با یک رپر پشیمان که تفاوت چندانی هم در ظاهر و سبکش دیده نمی‌شود، در شأن جمهوری اسلامی و تکاوران محترم و ارجمند بود که در پشت سر امیر تتلو رژه بروند؟!
آیا آن سازمان رسانه‌ای که اصولاً در جهت جریان فرهنگی، ارزشی و انقلابی کشور فعالیت می‌کند، بهتر نبود توان و بودجه خود را به جای خروجی مشترک با امیر مقصودلو صرف خلق آثار هنری درجه یک از هنرمندان انقلابی کشور کند؟
البته هرچند خارج از موضوع اما بد نیست تذکری هم درباره کارگردان و سبک کارگردانی نماهنگ مشهور این روزهای کشورمان بدهیم.
نخست اینکه این کارگردان نیز همانند خود امیر تتلو در کارنامه خود بازداشت و دستگیری در اصفهان را به دلیل کارگردانی نماهنگ‌های غیر مجاز زیرزمینی دارد.
دوم و بد‌تر از مورد نخست که نتیجه سپردن کار به چنین تیم سازنده‌ای است این است که کلیپ در بطن خود به جای شعار صلح‌آمیز بودن شعار خشونت را به مخاطب جهانی منتقل می‌کند.
اگر قرار است در اثری جهانی(!) با استفاده از هنر و موسیقی و نمایش پلاکاردهایی انگلیسی زبان، پیام صلح‌آمیز بودن انرژی هسته‌ای ایران به گوش جهانیان رسانده شود، دیگر رژه رفتن تکاوران نیروی دریایی در فضایی کاملاً نظامی و نمایش سکانس به سکانس ناوشکن موشک‌انداز معنایی نخواهد داشت و دقیقاً نقض غرض اولیه را به ذهن مخاطبان خارجی متبادر می‌کند. بگذریم از اینکه خود تتلو نیز در جای جای کلیپ انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز فریاد می‌زند: «خلیج‌فارس مسلح!!!»
منبع: روزنامه جوان