به گزارش جام جم آنلاین، اگر اضطراب به سراغ شما نیاید، ممکن است هیچ فشار درونی برای درس خواندن نداشته باشید بنابراین مغز وارد فرآیند اضطراب می شود.
اضطراب به خودی خود بد نیست و حتی وجود آن برای زندگی لازم است. انسان بدون اضطراب، انسانی بی خیال و شاید بی تفاوت خواهد بود؛ اما اگر این اضطراب به حدی برسد که زندگی شما را مختل کند، آن زمان می توانیم بگوییم اختلالات اضطرابی به وجود آمده است و باید بسرعت به روان شناس مراجعه کرد.
احساس اضطراب شدید و مزمن بدون داشتن علت واضح، غیر عادی است و در فعالیت های انسان مانع ایجاد می کند و موجب کاهش عملکرد می شود. بنابر این باید با آن مقابله کرد.
از طرفی دیگر، وجود فاصله میان خود واقعی و خود آرمانی به عنوان یکی دیگر از علل اضطراب مطرح شده است.
اگر ویژگی های مطلوب و ایده آلی که شخص دوست دارد فاصله زیادی با ویژگی های واقعی فرد داشته باشد و دسترسی به آن مقدور نباشد، فرد مضطرب می شود، چون نمی تواند آن گونه باشد که دوست دارد.
گاهی به دلیل نپذیرفتن شرایط واقعی زندگی و امکانات محیطی است که سازگاری فرد در زندگی با دشواری روبه رو می شود.
همچنین مصائب، مشکلات و فشارهای محیطی مداوم بخصوص وقتی فرد قدرت حل مسأله و سازگاری اش ضعیف باشد، در ایجاد اضطراب نقش موثری دارد.
علل اختلالات اضطرابی
اغلب علت اختلالات اضطرابی ناشناخته است. بسیاری از بیماران احساس اضطراب، عصبانیت و حساسیت را در تمام طول زندگی به همراه دارند و این مشکل می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد.
اختلالات اضطرابی در بچه هایی که حداقل یکی از والدین آنها سابقه ای از افسردگی داشته باشد دو برابر بچه های دیگر است.
کار اضطراب، بسیج کردن نیروی دفاعی بدن است تا خود را از خطر حفظ کنیم. وقتی ارزیابی اولیه ما از خطر نزدیک به وقوع، واقع بینانه و درست باشد، اضطراب به ما انرژی و نیروی مقابله با خطر را می دهد. اما اضطراب زمانی ناخوشایند است که ما ارزیابی اولیه درست و واقع بینانه از رویدادهای زندگی نداشته باشیم.
اضطراب هنگامی در فرد بروز می کند که شرایط استرس زا در زندگی او بیش از حد طولانی شود یا مکرر رخ دهد یا دستگاه عصبی بدن نتواند به مرحله مقاومت تنیدگی پایان دهد و بدن در مدت طولانی در مرحله بسیج باقی بماند. در این صورت بدن فرسوده و در برابر بیماری های جسمی و روانی آسیب پذیر می شود.
علت اضطراب در کودکان
برخی از علل اضطراب کودکان زمینه ارثی دارد؛ وجود مادر مضطرب، داشتن مادر وسواسی یا کمالگرا، شکست کودک در برقراری ارتباط اجتماعی، انتظارات بیش از حد والدین از کودک، برخی بیماری های جسمی حاد مثل شب ادراری و لکنت زبان.
علل اضطراب در بزرگسالان
بیکاری، نداشتن برنامه ریزی و نبود قدرت تنظیم وقت و همچنین احساس تنهایی و نداشتن حمایت روانی – اجتماعی در به وجود آمدن اضطراب موثر است.
گاهی اضطراب شدید به علت بیماری های دیگر یا عوامل و محرک های فیزیکی یا احساسی است که با برطرف شدن آن عوامل رفع می شود. اختلال غده تیروئید علائمی شبیه اضطراب دارد.
همچنین بیماری های قلبی و ریوی اضطراب زا هستند. بنابراین انجام معاینات پزشکی قبل از تشخیص اضطراب لازم است.
دور بودن از خود واقعی و نقش بازی کردن در صحنه های مختلف زندگی نیز اضطراب تولید می کند.
به این معنی که شخص ویژگی های واقعی خود (اعم از ویژگی های ظاهری یا صفات و خصوصیات شخصیتی) را نپذیرفته و همواره در تلاش است شخصیتی غیر از آنچه واقعاً هست، جلوه دهد.
درمان اضطراب
برای درمان اضطراب، رویکردها و شیوه های مختلفی وجود دارد که موثرترین آنها تلفیقی از روان درمانی، دارو درمانی و درمان های حمایتی است.
علائم فیزیکی اضطراب شامل لرزش و گرفتگی عضلات و یا پرش عضلات، احساس گرفتگی و پری در ناحیه گلو یا قفسه سینه، تنگی نفس و افزایش ضربان قلب، سبکی سر یا گیجی، عرق سرد و دستان مرطوب، تونوس و دردهای عضلانی، خستگی مفرط و برخی مشکلات مربوط به خواب است.
علائم احساس مربوط به اضطراب عبارتند از : عدم احساس راحتی، بی قراری، احساس تحریک پذیری بیش از اندازه، نگرانی بیش از حد، ترس دائم از این که احساس بدی در حال وقوع است و یا احساسی مبنی بر این که دنیا به آخر رسیده است، ناتوانی در تمرکز و حافظه مثل این که همه چیز را فراموش می کنید.
شایان زال - روان شناس و نوروتراپیست