مرتاض‌هایی که بیشتر روزها را روزه می‌گیرند تا از مادیات دنیا دور و با نیایش، به خدا نزدیک شوند.
مردم سرزمین 72 ملت غذایشان را هم معمولا با دست می‌خورند و معتقدند برای غذا خوردن نباید واسطه‌ای وجود داشته باشد تا انرژی بین غذا و انسان در تعامل باشد. جالب اینکه این عقیده متعلق به قشر خاصی نیست و تقریبا در همه اقشار رواج دارد؛ حتی در برخی از دانشگاه‌ها هم می‌توانید استادانی را مشاهده کنید که با دست غذا می‌خورند.
آنان معتقدند که غذای مصرفی‌شان باید به چرخه طبیعت بسیار نزدیک باشد، به همین دلیل غذاهایی چون ماهی و گوشت را که برای به‌دست آوردن آن باید موجود زنده‌ای را کشت و موجب برهم زدن چرخه طبیعت شد مانع آرامش روح و نیایش با خدا دانسته و از مصرف آن خودداری می‌کنند. هندی‌ها گاو ماده را مقدس شمرده و کشتن و خوردن گوشت آن را کار اشتباهی می‌دانند، اگر هم قرار باشد از گوشتی استفاده کنند، بیشتر گوشت بز و گاوهای نر خواهد بود، هر چند در کل خوردن گوشت بین آنها رایج نیست، در این کشور هندوهایی هستند که در طول زندگی خود هرگز لب به گوشت نزده‌اند.
ذائقه غذایی هندی‌ها در دنیا منحصربه‌فرد بوده و از منطقه‌ای به منطقه‌ای دیگر فرق می‌کند و در کل به تندی و پرادویه بودن معروف است. هرچند این موضوع در مورد همه هندی‌ها صادق نیست، به‌طور مثال مردم شهرهای غربی همچون کلکته طبع شیرینی دارند و بیشتر غذای شیرین مصرف می‌کنند. اما مردم شهرهای جنوبی این کشور همچون حیدرآباد و شانل و شهرهای شمالی همچون دهلی از غذاهای خیلی تند استفاده می‌کنند؛ البته غذای مردم شمال این کشور علاوه بر تند بودن، چرب هم هست.
در شمال هند بیشتر غذای مغولی و پنجابی رایج است که عموما با گوشت و ادویه زیاد همراه است و به دلیل کشت گندم در این مناطق، نان هم مصرف زیادی دارد. اما در جنوب هند مردم بیشتر برنج دوست هستند و در شرق نیز خوراک بنگالی متشکل از برنج و ماهی رایج است که البته برای پخت برنج در جنوب و شرق از انواع ادویه استفاده میشود.
البته غذاهای مشترکی هم وجود دارد که در همه مناطق هند می‌توان آنها را دید. به طور مثال خوراک «دال» که با حبوباتی همچون عدس، لوبیا و نخود تهیه شده و معمولا آن را روی برنج می‌ریزند و می‌خورند، در تمام هندوستان بسیار رایج است. خوراک دوساسامبار هم گرچه بیشتر مخصوص جنوبی‌هاست، اما در سراسر هند طرفدار دارد. این غذا از یک نان بلند و نازک تشکیل شده که وسط آن را سیب زمینی، پیاز و فلفل می‌گذارند و می‌پیچند و برای چاشنی هم از سس خاصی استفاده می‌کنند که با نارگیل و خود سس سامبار که حاوی سبزیجات مختلف است، درست میشود. چولا هم یکی دیگر از غذاهای رایج در هندوستان است که از نخود، گوجه فرنگی، پیاز و فلفل و ادویه تشکیل شده و همانند خورشت درست میشود و آن را با نان باتورا که روغنی و پفی شکل است، می‌خورند. سمبوسه نیز که غذای آشنا بین ما ایرانیان است، غذایی پرطرفدار در هند است که بیشتر به صورت عصرانه مصرف میشود. با کمی دقت می‌توان فهمید که غذاهای مشترک نیز بیشتر با چاشنی فلفل طبخ میشود. در کل این‌گونه معروف است که مناطق محروم هند بیشتر از غذاهای تند استفاده می‌کنند و هرچه رو به قشرهای بالاتر و ثروتمندتر می‌روید، از تندی غذا کاسته میشود یا به عبارت دیگر هر چه به سمت مناطق جنوبی هند و ایالت‌هایی مانند گوآ برویم، غذاها تندتر و پر ادویه‌تر و هر چه به سمت مناطق شمالی مانند کشمیر و مناطق هم‌مرز با چین و نپال برویم، طعم غذاها ملایم‌تر میشود.
بیش از ۵۲ نوع فلفل و ادویه تند دیگر در هند تولید میشود که شاید خودش دلیلی بر طبخ غذاهای تند توسط هندی‌ها باشد. از سوی دیگر به عقیده کارشناسان، میل شدید به غذاهای تند زمانی خود را نشان می‌دهد که همیشه گرم‌تان باشد، یعنی اینکه دمای بدنتان بالا باشد، زیرا ادویه‌ها باعث تعریق بیشتر میشود و تعریق هم یکی از مکانیزم‌های طبیعی برای پایین آوردن دمای بدن است، برای همین هم در کشورهای گرم مانند هند مردم بیشتر غذاهای تند می‌خورند. نکته مهمی که در آشپزی هندی وجود دارد این است که ذائقه مردم در برابر طعم فلفل مقاوم شده است، به همین دلیل غذایی که یک هندی می‌خورد، برای او خیلی تند نیست، اما ممکن است شما حتی نتوانید به آن لب بزنید.
جالب اینکه بدانید فواید بسیاری از سوی کارشناسان و برخی متخصصان تغذیه برای غذاهای تند و فلفلی ذکر شده است. نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد که غذاهای پرادویه برای سلامت بدن مفید بوده و از ابتلا به مشکلات مربوط به معده و بیماری‌های متعدد دیگر پیشگیری می‌کند.
کپسایسین موجود در فلفل هم میتواند سلول‌های سرطان‌زای ریه و پانکراس را کاهش دهد، بدون این که به سلول‌های سالم مجاور آسیبی وارد کند. به عقیده محققان سنگاپوری، مصرف روزانه فلفل خطر ابتلا به زخم معده و اثنی‌عشر را به میزان 53 درصد کاهش می‌دهد. برخی از محققان نیز معتقدند دلیل این که میزان برخی از سرطان‌ها در بین مردم مکزیک و هند کمتر از غربی‌هاست، مصرف بیشتر غذاهای تند است.