جام جم سرا: عیوب انکساری منجر به تاری دیدن در افراد به ٣ گروه تقسیم میشود: یک گروه به‌طور خالص انحنای قرنیه و شماره چشمشان در تمام محورهایی که در چشم وجود دارد به‌طور یکسان کم یا زیاد شده است که خود این گروه به ٢ دسته تقسیم می‌شوند: دسته اول گروه اول کسانی هستند که قدرت چشمشان افزایش پیدا کرده است. این میتواند ناشی از عللی همچون افزایش قطر چشم یا افزایش انحنای قرنیه داشته باشد. به این افراد نزدیک‌بین گفته میشود. در این افراد قدرت چشم افزایش پیدا کرده است که با تجویز عدسی و عینک قدرت چشم فرد را کاهش می‌دهیم تا فرد به صورت معمولی دید دور را نیز داشته باشد.
دسته دوم گروه اول کسانی هستند که قدرت چشمشان به عللی مانند افزایش قطر چشم یا افزایش انحنای قرنیه کاهش پیدا کرده است که به این افراد دوربین گفته میشود. این افراد با اینکه در دوربینی مشکل دارند ولی در نزدیک‌بینی مشکل بیشتری دارند زیرا افراد به‌طور طبیعی قدرتی که برای دید نزدیک می‌خواهند باید بیشتر از دید دور باشد. همچنین باید این توانایی پایین برای دید نزدیک را با دادن عینک و لنزهایی جبران کنیم تا فرد بتواند دور و نزدیک را بهتر ببیند.
پس گروه اول افرادی هستند که قدرت چشم در آنها یا افزایش یافته است یا کاهش.
اما گروه دوم افرادی هستند که در چشم که متشکل از بی‌نهایت محور است، در یک محور قوی و در محور دیگر ضعیف است که این افراد آستیگمات هستند. این افراد باید دیدشان در محوری خاص تقویت شود ضمن اینکه هم دید دور و هم نزدیک در این افراد ضعیف است که برای اصلاح لنزهای مخصوصی استفاده میشود که قدرت یک محور را کاهش و محور دیگر را افزایش می‌دهد تا افزایش و کاهش طبیعی چشم را خنثی کند.
گروه سوم عیوب انکساری افرادی هستند که مخلوطی از این موارد را دارند یعنی فردی که تمام قدرت چشم او افزایش یافته، نزدیک بین است ولی در یک محور قدرت چشم بیشتر یا کمتر از معمول است یعنی یا آستیگمات و دوربین همزمان یا آستیگمات و نزدیک بین همزمان است.
چنان که گفته شد، افراد براساس قدرت چشم و قدرت‌های محور چشم به ٣ گروه تقسیم شدند که براساس نوع دید لنزهای مورد نیاز تجویز میشود تا مشکل دید دور و نزدیک به‌طورکلی حل شود.
برای اصلاح دید این افراد روش‌هایی وجود دارد. یکی از این روش‌ها که سال‌های متمادی به کار رفته استفاده از عینک است، یعنی با لنزهایی که ساخته میشود و دارای قدرت یکسان در تمام محور یا قدرت گوناگون در محورها دارد اصلاح دید این ٣ گروه انجام میشود.
دومین راه استفاده از لنزهای تماسی است که این لنزهای تماسی میتواند دوربینی، نزدیک‌بینی و آستیگماتیسم را تا درجات خاصی اصلاح کند که به دو نوع سخت و نرم تقسیم میشود؛ لنزهای تماسی نرم کمتر میتواند آستیگماتیسم را پوشش دهد و لنزهای تماسی سخت بیشتر توانایی اصلاح آستیگماتیسم را دارد.
روش سوم استاندارد اصلاح دید روش جراحی است که در این روش از لیزر برای اصلاح دوربینی، نزدیک‌بینی و آستیگماتیسم استفاده میشود.
براساس مطالعات درمان نزدیک‌بینی با لیزر بالاترین‌درصد موفقیت را دارد و در درجه بعد اصلاح دوربینی و در درجه آخر آستیگماتیسم و دوربینی مخروطی‌درصد موفقیت را دارد. به همین دلیل افراد نزدیک‌بین که بخش عمده‌ای از جامعه را تشکیل می‌دهند بیشترین سود را از عمل‌های جراحی لیزر می‌برند در صورتی که افراد دوربین و آستیگمات در صورت جراحی یا درجاتی از مشکلات دید را خواهند داشت یا اینکه در کل کاندیدای مناسبی نخواهند بود.
به جز لیزر راهی برای درمان عیوب انکساری چشم وجود دارد و تمامی روش‌های موجود با عناوین مختلف مانند لازک، لیزیک، PRK (پی آر کا)، اپیی لیزیک و سنتولیزیک پایه‌ای جزو لیزر اگزایمر است و تفاوت نام‌ها به علت مرحله اول جراحی است نه خود لیزر تراپی یعنی تفاوت در برداشتن، تراشیدن یا فلپ تهیه کردن سلول‌های قرنیه است.
علت اصلی تمام عیوب انکساری ژنتیک است و موارد اکتسابی هنوز قطعی نشده با اینکه گفته شده افرادی که مطالعه می‌کنند، قالی می‌بافند و در کل کارهای نزدیک‌بینی انجام می‌دهند نزدیک‌بین خواهند شد که هنوز ثابت نشده است. مستند نیست که آیا این افراد از ابتدا نزدیک‌بین بوده‌اند و سپس کار موردنظر را انتخاب کرده‌اند یا اینکه به علت انجام این کار نزدیک‌بین شده‌اند ولی عمده چیزی که شواهد نشان می‌دهد بحث ژنتیک است بنابراین چیزی به نام پیشگیری از عیوب انکساری وجود ندارد.
اصلاح عیوب انکساری در کودکان و بزرگسالان متفاوت است بدین نحو که در کودکان بیشتر تمایل به استفاده از عینک است ولی در بزرگسالی که شماره‌ها ثابت میشود و افراد از عینک زدن ناراضی هستند تمایل به استفاده از لنزهای تماسی و جراحی بروز می‌کند.
نزدیک‌بینی ژنتیکی است و معمولا در ١٨سال اول تغییرات شماره‌چشم وجود دارد و به همین علت توصیه می‌کنیم جراحی چشم را به سنین پس از ١٨سال موکول کنند چرا که تا ١٨ سالگی به علت رشد تغییرات در چشم ایجاد میشود که اکثرا به سمت افزایش نمره چشم پیش می‌رود ولی مواردی دیده میشود که بدون عامل ژنتیک افراد نمره چشم پیدا می‌کنند که در طول زمان کاهش یافته و از بین می‌رود. پس از ١٨سالگی نباید افزایش شماره چشم را داشته باشیم مگر در بستر بیماری خاص که در پروسه بیماری مورد نظر قرار می‌گیرند مانند قوز قرنیه و برای کنترل شماره چشم در این گونه افراد باید بیماری را کنترل و درمان کنیم.
کسانی‌که بیشتر کار نزدیک و کامپیوتر و مطالعه می‌کنند به درجات پایین نزدیک‌بینی مبتلا می‌شوند زیرا چشم به کار نزدیک عادت می‌کند حال اگر این فرد برای چند ماه به چشم خود استراحت داده یا به دور نگاه کند مشکل نزدیک‌بینی حل میشود.
برای مثال افرادی که برای مدت طولانی درس می‌خوانند مانند کنکور‌ی‌ها در آستانه کنکور به درجات نزدیک‌بینی مبتلا می‌شوند ولی چند ماه پس از کنکور در صورت استراحت شماره چشم از بین می‌رود.
تفاوتی برای نزدیک‌بینی در زن و مرد دیده نشده است ولی درباره نژادها باید گفت، نژاد زرد بیش از نژادهای دیگر به نزدیک‌بینی مبتلا می‌شوند. (دکتر محسن بهمنی کشکولی - چشم‌پزشک و جراح ترمیمی)