جام جم سرا: در تعریفی دیگر فرزندسالاری روشی افراطی است در زمینه پاسخگویی به نیازهای طبیعی و غیرطبیعی فرزندان و درواقع وقف آنها شدن است که معمولا به صورت لوس‌بازی، زیاده‌خواهی، بی‌ادبی و بی‌نظمی در کودکان سنین پایین‌تر و در سنین نوجوانی و جوانی با تحکم، زورگویی و قلدری بروز می‌کند. در این خانواده‌ها نیازها و انتظارات فرزندان مقدم بر تمام سلسله فعالیت‌های خانواده قرار می‌گیرد و فرزندان ارجحیت می‌یابند و برای اینکه اختلالات رفتاری در آنان ایجاد نشود، والدین سعی می‌کنند انعطاف بیش از حد در قبال فرزندانخود بروز دهند و پس از مدتی فرزند محور اصلی خانواده میشود.
در گذشته معمولا حاکمیت و مدیریت خانه بر عهده پدر خانواده بود و تظاهرات پدرسالاری بارها به چشم می‌آمد. برخی خانواده‌ها نیز مادرسالاری در آنها به چشم می‌خورد؛ اما امروزه با تغییرات مختلفی که ایجاد شده پدیده فرزندسالاری اتفاق افتاده است. این پدیده به بلوغ اجتماعی فرزندان صدمه می‌زند و باعث میشود تا فرزندان به افرادی زیاده‌خواه تبدیل شوند و چون در خانواده ناکامی را تجربه نمی‌کنند، بنابراین انتظار دارند در جامعه نیز به تمام خواسته‌های آنان پاسخ داده شود. علت ایجاد این پدیده جوابگویی نامناسب به نیاز فرزند و برآورده ساختن افراطی خواسته‌های او؛ مشغله زیاد والدین و نداشتن وقت کافی برای رسیدگی به امور تربیتی فرزندان، بی‌علاقگی والدین به فرزندان، اختلالات افسردگی شدید والدین، بی‌توجهی والدین به خودشان به عنوان مدیر خانه، بالاتر بودن سطح تحصیلی فرزندان از والدین و ائتلاف والدین با فرزندان است. والدینی که سطح معلومات پایین‌تری نسبت به فرزندانشان دارند غالبا برای انجام برخی کارهای خود به فرزندانشان احتیاج پیدا می‌کنند و این مساله رفته‌رفته باعث میشود فرزندان جایگاه قدرت بالاتری را در خانواده کسب کنند و با گذشت زمان، ناخودآگاه والدین حاکمیت خانه را از دست می‌دهند و فرزندان بر آنها پیشی می‌گیرند. همچنین خانواده‌هایی که پدر و مادر هر دو شاغل هستند و نمی‌توانند به امور تربیتی فرزندان به طور کامل رسیدگی کنند و وقت محدودتری دارند برای اینکه عذاب‌وجدان نداشتن حضور خود در خانه را کم کنند یا برای اینکه فرزند آنها کمتر احساس ناراحتی کند اقدام به دادن سرویس‌های بیش از حد به فرزند خود می‌کنند و این مساله نیز باعث میشود تا فرزندان خواسته‌های خود را با جسارت و طلبکارانه نیز بیان کنند و کم‌کم فرزندسالاری در آنها اتفاق می‌افتد. برای درمان فرزندسالاری نمی‌توانیم یکباره اقدام کنیم بلکه لازم است تا بررسی کنیم که به چه میزان فرزندان ما اختیارات ما را به عنوان والد از ما سلب کرده‌اند و طی زمان مشخصی سعی کنیم تا بدون ایجاد تنش بتدریج جایگاه خود را به عنوان خانواده سالم به‌دست بیاوریم. اگر به صورت ناگهانی و یکباره بخواهیم با فرزند خود مخالفت کنیم تنش خانه افزایش می‌یابد و فضا ناآرام میشود در نتیجه بهتر است تا ابتدا فهرست مواردی را که بیش از اندازه درباره آنها نظر فرزندمان اعمال میشود، تهیه کنیم و با تمرین رفتار قاطعانه در طول زمان مشخصی اقدام به حذف سرویس و خدمات بیش از حد کنیم. مدیریت زمان و افزایش آگاهی و یادگیری استفاده از تکنولوژی نیز به ما کمک خواهد کرد.(بتی‌سا محمدی/ضمیمه چاردیواری/جام جم)