اگر دقت کرده باشید زمانیکه به یک نوزاد نگاه میکنید چشمهای او در چشمهای شما قفل میشود. این بخاطر نزدیکبین بودن نوزادان تازه متولد شده است. نوزادان به هنگام تولد اشیای پیرامون خود را مبهم میبینند و تا چیزی در فاصله نزدیک به آنها قرار نگیرد نمیتوانند آن را مشاهده کنند. رفته رفته که به سن نوزاد اضافه میشود این دید تار و مبهم چشم نوزاد رو به تکامل میرود.
وضعیت دید چشم نوزاد در روزهای اول تولد
چشمهای نوزادتان ممکن است، در هنگام تولد، پفآلود به نظر برسد و یا اکثر مواقع بسته باشد. بهتر است هرگز به زور چشمهای نوزاد را از هم باز نکنید و بگذارید این کار به طور طبیعی صورت پذیرد. در این زمان نوزادان اشکال را مبهم میببینند زیرا بسیار نزدیکبین هستند. بینایی بدون نقص بزرگسالان 20/20 است. و بینایی یک نوزاد تازه متولد شده 400/20 است. این باعث میشود که نوزادتان از نزدیک چهره شما را موقع نگهداری از او ببیند. شاید برایتان جالب باشد بدانید، نوزاد میتواند فاصله 20 تا 25 سانتیمتری را به وضوح ببیند. یعنی تقریبا همان فاصلهای که وقتی نوزادتان را در آغوش میگیرید یا به او شیر میدهید با صورت شما دارد. اما در فاصلههای بیشتر قدرت تمرکز هر دو چشم بر روی یک نقطه را ندارد. در ابتدای تولد، چشمها ممکن است لوچ یا چپ به نظر برسد که همه این مشکلات با قویتر شدن عضلات چشم، در حدود یک ماهگی، بر طرف میگردد.
وضعیت دید چشم نوزاد بین 1 تا 3 ماهگی
در این زمان نوزاد نمیتواند روی اشیایی که خیلی نزدیک یا خیلی دور هستند تمرکز کند. در نهایت به دلیل آنکه نینی کوچولوی شما هنوز کاملا یاد نگرفته است که عضلات 2 چشمش را برای تمرکز بر یک شی هماهنگ کند، ممکن است گاهی اوقات یکی از چشمهایش با دیگری مطابقت نداشته باشد. نترسید! هول هم نکنید! فکر نکنید چشم نوزاد شما مشکلی دارد! این موضوع تا 4 ماهگی خودبهخود برطرف میشود.
در دو تا سه ماهگی، هماهنگی چشم نوزاد شما به اندازه کافی پیشرفت کرده
است که بتواند شیئی را از زاویه 180 درجه با چشم دنبال کند. اگر وسیلهای رنگی
را بالا گهواره تکان دهید متوجه میشوید که آن را با چشم دنبال میکند.
نوزادتان از نگاه کردن به شما که در اطراف قدم میزنید، درحالیکه در
گهواره خود خوابیده است لذت میبرد. جلوی دید او را باز کنید و بگذارید، به
هرچه که چشمش را میگیرد نگاه کند. در این سن نوزاد باید دستش را به طرف
اسباببازی که جلوی او میگیرید دراز کند و یا دستش را به آن بزند.
به طور معمول نوزادان در 3 ماهگی میتوانند طرح کلی صورتها را از دور کمی تشخیص دهند. صورت اشخاص از چیزهای موردعلاقه نوزادان برای دیدن است، بخصوص چهره کسانی که از او نگهداری میکنند مانند پدر و مادر یا حتی چهره خود نوزاد. آینهای جلوی گهوارهاش قرار دهید و ببینید که چگونه خود را در آینه نگاه میکند. ممکن است او را موقع زل زدن به یک تصویر روی دیوار یا پنجره هم مشاهده کنید.
وضعیت دید چشم نوزاد بین 4 تا 6 ماهگی
در این زمان دید نوزاد شما به طور شگفتآوری دچار تحول میشود. چشمهای او تکامل مییابند و به او کمک میکنند تا دنیا را رنگی ببیند. همچنین عصب بینایی او به حدی تکامل یافته که میتواند تصاویر را با تمام جزئیات به مغز برساند. حالا او میتواند جغجغه را بردارد و با دقت به آن خیره شود. اگر انگشتتان را نزدیک صورت او ببرید و به آرامی تکان دهید، او مسیر آن را دنبال میکند. این به آن دلیل است که نوزاد شما توان «دنبال کردن اشیا» را هم کسب کرده است.
توجه: حواستان باشد اگر هنوز یکی از چشمهای او با دیگری تطابق ندارد، حتما به پزشک مراجعه کنید. این موضوع ممکن است نشانه مشکلاتی در دید کودک باشد.
وضعیت دید چشم نوزاد بین 7 تا 12 ماهگی
در این سن دیگر دید نوزاد شما به خوبی دید یک بزرگسال است. با وجود این، یکی از تغییراتی که در 7 تا 12 ماهگی اتفاق میافتد، آن است که کودک بالاخره میتواند اشکهای واقعی تولید کند! تا قبل از این، چشمهای او به جای اشک نوعی ترشح غلیظ به نام (موسین) تولید میکردند که به سطح چشمهای کودک میچسبید و آنها را مرطوب نگاه میداشت به همین دلیل هم بعضی وقتها ممکن بود ببینید کودکتان با چشمهای باز به راحتی خوابیده است. شاید دقت کرده باشید که در بدو تولد نمیتوان رنگ چشم نوزاد را با قاطعیت اعلام کرد. اغلب موارد رنگ چشم نوزاد چیزی بین 2 یا حتی 3 رنگ است اما در این زمان، رنگ چشم کودکتان که تا حالا به نوعی مبهم بود، اکنون دیگر کاملا شکل گرفته است البته این را هم بدانید، هم در طول سالهایی که فرزندتان تاتیتاتی میکند و هم در موقع بلوغ، رنگ چشم او تحت تاثیر هورمونها تغییراتی جزئی پیدا میکند.