گشنیز یک گیاه درمانگر اســت که در طب سنتی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. چون سرشار از روغن هایی اســت که دستگاه گوارش را تحریک کرده و به بهبود عملکرد آن کمک می کند. در نتیجه در مقابله با بی اشتهایی ناشی از اختلالات گوارشی یا بی اشتهایی ناشی از اختلال در pH جداره معده موثر عمل می کند. گشنیز ارزش غذایی بالایی دارد چون منبع خوب ویتامین های مهم برای بدن اســت. از بین این ویتامین ها می توان به ویتامین A، B ،C ،E و E اشاره کرد. گشنیز همچنین سرشار از مواد معدنی مختلفی مانند پتاسیم یا آهن اســت.
هر 100 گرم گشنیز حاوی مواد زیر اســت:
گشنیز خواص آرام بخشی دارد در نتیجه در ترکیب داروهای ضداسپاسم استفاده شده و باعث بهبود عملکرد روده ها و دفع راحت می شود
ویتامین آ 0.123 میلی گرم
ویتامین ب١ 0.239 میلی گرم
ویتامین ب٢ 290 میلی گرم
ویتامین ب٣ 2.130 میلی گرم
ویتامین ث 21 میلی گرم
کلسیم 709 میلی گرم
آهن 16.32 میلی گرم
منیزیم 330 میلی گرم
فسفر 409 میلی گرم
پتاسیم 1.267 میلی گرم
سدیم 35 میلی گرم
زینک 4.70 میلی گرم
گشنیز برای مقابله با اثرات فلزات سنگین
گشنیز در درمان افرادی که به فلزات سنگین به ویژه به واسطه آب آلوده کارخانجات آلوده شده اند موثر اســت. عناصر شیمیایی موجود در گیاه این قابلیت را دارند که ذرات فلزی را فیکس کرده و دفع آن ها را تسهیل بخشند.
چای گشنیز
گشنیز؛ اکسپکتورانت طبیعی
اگر گشنیز را به صورت چای یا دم کردنی میل کنید یک اکسپکتورانت (خلط آور) طبیعی اســت که از احتباس مایعات در دستگاه تنفسی پیشگیری می کند.
گشنیز برای خانم های شیرده
چای گشنیز همچنین برای خانم های شیرده مناسب اســت چون باعث تحریک ترشح شیر در غدد پستانی شده و خواص آن جذب بدن نوزاد نیز می شود.
گشنیز؛ ضدسرطان
نتایج بررسی های آزمایشگاهی نشان می دهد که اثرات آنتی اکسیدانی گشنیز باعث پیشگیری از ابتلا به سرطان می شود. به عقیده متخصصان به نظر می رسد که این سبزی معطر از بروز تخریب DNA که عامل ابتلا به سرطان اســت پیشگیری می کند.
گشنیز برای پیشگیری از بیماری آلزایمر
گشنیز در درمان افرادی که به فلزات سنگین به ویژه به واسطه آب آلوده کارخانجات آلوده شده اند موثر اســت. عناصر شیمیایی موجود در گیاه این قابلیت را دارند که ذرات فلزی را فیکس کرده و دفع آن ها را تسهیل بخشند
بررسی هایی که روی موش های آزمایشگاهی انجام شده اســت نشان می دهد که تنفس روغن گشنیز باعث کاهش افسردگی و اضطراب می شود که با ابتلا به بیماری آلزایمر در ارتباط اســت.
گشنیز برای کاهش میزان قند خون
گشنیز برای دیابتی هایی که در کنترل قند خونشان مشکل دارند مفید اســت. گشنیز تا حدودی همانند دارچین باعث کاهش قند خون بعد از مصرف غذا می شود.
فواید دیگر گشنیز
* گشنیز خاصیت خنک کنندگی دارد و برای مقابله با بوی بدن دهان مفید اســت.
* گشنیز به داشتن خوابی راحت کمک می کند. می توانید قبل از رفتن به رختخواب یک فنجان چای گشنیز بنوشید تا خواب راحتی داشته و کسب انرژی کنید.
* گشنیز باعث تسکین دردهای قاعدگی می شود در نتیجه برای خانم ها بسیار مفید اســت.
* گشنیز خواص آرام بخشی دارد در نتیجه در ترکیب داروهای ضداسپاسم استفاده شده و باعث بهبود عملکرد روده ها و دفع راحت می شود.
* ترکیبات موجود در این سبزی معطر خواص آنتی بیوتیکی و آنتی باکتریالی دارد. در نتیجه در ترکیب داروهای مربوط به درمان زخم و جای جراحت استفاده می شود.
* گشنیز باعث بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی می شود. در نتیجه راندمان ذهنی را بالا می برد.
چه کسانی باید در مصرف گشنیز احتیاط کنند؟
افرادی که سندرم آلرژی دهانی دارند
گشنیز باعث بروز سندرم آلرژی دهانی می شود. این سندرم یک واکنش آلرژیک نسبت به برخی پروتئین های موجود در میوه ها، سبزیجات و گردو یا آجیل ها محسوب می شود. افرادی دچار این سندرم هستند که از آلرژی آلاینده های محیطی رنج می برند.
افرادی که دچار این سندرم هستند بعد از مصرف گشنیز خام دچار واکنش های آلرژیک مانند احساس خارش یا سوزش در دهان، لب ها و گلو می شوند. البته این علائم معمولاً بعد از چند دقیقه از بین می رود. اگر این مسائل با علائم دیگری همراه نباشد معمولاً جدی نبوده و نیازی به پرهیز از مصرف این سبزی پرخاصیت نیست.
افرادی که داروهای ضدانعقاد مصرف می کنند
گشنیز خاصیت خنک کنندگی دارد و برای مقابله با بوی بدن دهان مفید اســت
برگ های گشنیز (خشک یا تازه) حاوی میزان زیادی ویتامین K هستند. این ویتامین برای انعقاد خون لازم اســت. افرادی که داروهای ضدانعقاد خون مانند کومارین یا وارفارین مصرف می کنند باید نسبت به ویتامین K موجود در رژیم غذایی شان دقت داشته باشند و میزان آن را ثابت نگه دارند.
سبزیجات معطری مانند گشنیز حاوی ویتامین K اســت و بنابراین باید به صورت صرفاً چاشنی مورد استفاده قرار گیرد. در واقع این افراد نباید میزان زیادی گشنیز به صورت سبزی خوردن مصرف کنند. توصیه می کنیم افرادی که تحت درمان با داروهای ضدانعقاد هستند با یک متخصص تغذیه یا پزشک خود در خصوص منابع غذایی ویتامین K صحبت کرده و نسبت به تثبیت میزان آن در برنامه غذایی شان دقت کنند.