مجله مطالب خواندنی
سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....مجله مطالب خواندنی
سبک زندگی، روانشناسی، سلامت،فناوری و ....علائم تب دنگی(برای بیماران قلبی مرگبار است!)
[ad_1]درباره بیماری تب دنگی بیشتر بدانیم
با دلگرم همراه باشید تا با علائم خطرناک تب دنگی آشنا شوید.
مقدمه ای در مورد پشه دنگی
پشه دنگی از نژاد Adese aegypti است که اصالتا متعلق به مناطق آفریقایی – استوایی است ؛ این پشه باعث بوجود آمدن یکی از خطرناکترین بیماریهای کشنده ناشناخته بنام تب دنگی ( Dengue Fever & Dengue Hemorrhagic Fever) می شود. همچنین بیماری تب زرد ( Yellow Fever) نیز توسط گونه ای از این حشره بوجود می آید.
ویروس دنگی که سالانه در حدود ۵۰ میلیون نفر انسان بر روی کره خاکی را آلوده می کند ، شامل چهار نوع متفاوت می باشد که در مناطق مختلفی مانند آمریکای جنوبی ، آفریقا و جنوب شرق آسیا شیوع پیدا کرده است. کشورهایی مانند برزیل، کوبا ، بولیوی، ونزوئلا، دومینیکن، اکوئادور، هائیتی ، جامائیکا ، موگادیشو ، کنیا ، سومالی ، هند ، تایلند، میانمار ، سنگاپور، کامبوج، تایوان، سریلانکا ، استرالیا و مالزی نمونه هایی از کشورهای معرفی شده توسط سازمان بهداشت جهانی هستند که از آنها بعنوان زیستگاه ناقل این بیماری نام برده شده است.
بیماری دنگی در مالزی و جنوب شرق آسیا
متاسفانه مالزی با توجه به شرایط زیست محیطی و آب و هوای استوایی اش ؛ در برگیرنده تمامی گونه های چهارگانه این پشه است که از این بابت بعنوان یکی از مناطق پرخطر معرفی شده است. اولین شیوع این بیماری که به آن Backbone Fever(تب شکستن استخوان) هم گفته می شود در سال ۱۷۷۹ در مناطق استوایی آفریقا مشاهده و ثبت شده است. همچنین اولین مورد مشاهده شده در آسیای جنوب شرقی مربوط به کشور فیلیپین در سال ۱۹۵۳ می باشد. این بیماری از دهه ۱۹۶۰ تا به امروز رشدی صعودی را داشته که نشان از یک هشدار جدی برای پیشگیری از این بیماری می باشد.
در مالزی ، مراکز و سازمان هایی که زیر مجموعه وزارت بهداشت این کشور هستند بطور مستمر و مرتب نسبت به جلوگیری از شیوع این بیماری و سم پاشی ( دود اندود کردن) مراکز اقدام می کنند. بیشترین آمارمربوط به آلودگی دنگی در مناطق سلانگور ، پوتراجایا ، پراک ، جوهور و صباح و ساراواک گزارش شده است.پشه دنگی در دو نوع ( مذکر و مونث) در طبیعت موجود است که با رگه های سفید و سیاه قابل شناسایی و تمایز با سایر حشرات می باشند. ناقل بیماری دنگی پشه مونث می باشد.
علایم و نشانه‌ها تب دنگی
نزدیک به %۸۰ از بیماران مبتلا به ویروس دنگی (۸ از ۱۰ نفر) هیچ گونه نشانه‌ای نداشته و یا نشانه‌های بسیار خفیفی (مانند تب ملایم) دارند. فقط وضعیت %۵ از بیماران (۵ از ۱۰۰ نفر) وخیم میشود. برای تعداد بسیار کمی از این افراد بیماری کشنده خواهد بود. نشانه‌ها ۳ تا ۱۴ روز بعد از ابتلا به ویروس دنگی نمایان می‌شوند.
بیشتر مواقع نشانه‌ها بین ۴ تا ۷ روز آشکار می‌شوند. بنابراین اگر شخصی از مکانی که ویروس دنگی در آن شایع است بازگردد و پس از ۱۴ روز نشانه‌ها را در خود مشاهده کند، به ویروس دنگی مبتلا نشده‌است.معمولاً نشانه‌ها در کودکان مبتلا به ویروس دنگی، مشابه سرماخوردگی معمولی و یا گاستروآنتریت (آنفلوآنزای معده، برای مثال استفراغ و اسهال) است.با این حال احتمال پدید آمدن مشکلات حاد برای کودکان بسیار بیشتر است.
خطر تماس با خون آلوده انسانی
انتقال بیماری معمولا به دو صورت است یکی گزش انسان توسط کنه یا پشه ناقل و یکی تماس مستقیم انسان با ترشحات یا خون آلوده انسانی است.
از زمانی که فرد توسط پشه ناقل بیماری، آلوده شود تا 2 روز فرصت دارد که به سرعت به بیمارستان مراجعه و روزی 3 نوبت خون بدنش تصفیه شود.
جالب است بدانید که در عین حال، محققان کشورمان در پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری بتازگی اعلام کرده‌اند که موفق به تولید داروی درمان تب دنگی شده و بزودی برای استفاده عمومی به برخی کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا ارسال خواهد شد.
دفع اصولی زباله‌های بیمارستانی
همانطور که گفته شد شیوه دوم انتقال بیماری دنگی، تماس مستقیم انسان با ترشح‌ها یا خون آلوده انسان است که کنترل آن عمدتا به مراکز درمانی، بیمارستان‌ها و کشتارگاه‌ها باز می‌گردد.
در این راستا زباله بیمارستانی در دسته بندی زباله‌های ویژه قرار می‌گیرند چرا که گروهی از زباله هستند که به نوعی با موادی که از بدن ترشح می‌شوند مانند خون و سایر مواد یا قطعات بدن در ارتباط هستند یا شامل موادی می‌شوند که برای برداشتن، گذاشتن، بسته‌بندی کردن یا تزریق دارو به انسان یا تزریق خون به انسان استفاده می‌شوند. فراموش نکنید که زباله بیمارستانی به یک مدیریت منسجم و علمی نیاز دارد.
- کشورهای آسیایی به تب پیش رونده دنگی دچار شده‌اند
آمار حاکی از آن است که در کنار افزایش قابل توجه تلفات مربوط به تب دنگی در مالزی، سنگاپور نیز طی سال گذشته با 126درصد افزایش، تایلند با 36درصد، ویتنام با 26درصد و کامبوج با 22درصد افزایش با موارد ابتلای به تب دنگی در این کشورها مواجه بوده‌اند. بعلاوه هند، فیلیپین و پاکستان هم از این بیماری در امان نمانده‌اند.
بنظر می‌رسد ضعف در برنامه‌ریزی در فرآیند طرح‌های مربوط به شهرنشینی و نیز عدم همکاری جامعه با ریشه‌کنی مناطق مناسب برای تخم‌گذاری و رشد پشه آئدس (ناقل ویروس تب دنگی) در افزایش این بیماری در کشورهای فوق الذکر موثر هستند. به بیان دیگر علت این بیماری که هم در شهر و هم در روستا وجود دارد، میتواند حاشیه‌نشینی کنترل نشده در شهرها، عدم وجود سیستم مناسب برای دفع فضولات، افزایش انتشار و تراکم پشه ناقل، عدم کنترل موثر و نابود کردن پشه‌ها، افزایش انتشار ویروس دانگ و ضعف بهداشت عمومی باشد.
- تلفات تب دنگی بیش از آنفلوآنزای مرغی
معمولا زمانی تب دانگی گسترش می‌یابد که تعداد پشه مزبور زیاد شود و این زمانی اتفاق می‌افتد که آب‌های فراوانی به صورت راکد رها شده باشند و رعایت بهداشت محیط به دقت انجام نگرفته باشد. ویروس دانگ که در کشورهای استوایی در سرتاسر عالم گسترده است در سال 1980 برای اولین بار وارد کشور امریکا شد.
اما اخیرا اپیدمی‌هایی در جنوب چین، تایوان و شمال استرالیا داشته است که موید انتشار این بیماری به نواحی غیر استوایی است و به همین خاطر نگرانی از آن فراگیر شده است.
این بیماری محدوده وسیعی را از امریکای لاتین، آفریقا و آسیا در اختیار دارد که در برخی سال‌ها گسترش آن تلفات سنگین انسانی برجای گذاشته است. ابتلا و تلفات ناشی از تب دنگی در مقایسه با آنفلوآنزای مرغی در برخی کشورهای منطقه بسیار فراگیرتر و کشنده‌تر است.
از بین بردن حشره بالغ دنگی
از اسپری حشره کش استفاده نمایید.
پنجره ها را توری بچسبانید.
پخش دود (Fogging) بسیار موثر است که معمولا در محلهای عمومی انجام می شود.
در نهایت اگر احساس کردید عوارض دنگی را دارید سریعا به درمانگاه یا بیمارستان مراجعه نمایید تا آزمایش دنگی را انجام دهند.
و نکته مهم اینکه درصد آلودگی توسط این حشره بسیار پایین بوده و در صورت توجه به علائم و مراجعه به پزشک جای هیچگونه نگرانی نیست.
سالانه بیش از 30 هزار نفر در ایران بر اثر تصادف از دنیا می روند ولی این بیماری در سال 2007، 75 نفر را از بین برده که اکثر آنها در جنگل یا بخش شرقی مالزی (سبا و ساهاواک) زندگی می کردند.
درمان
برای درمان این بیماری، مراجعه به مرکز درمانی مجهز الزامی است. باید بیمار به دقت تحت نظر قرار گیرد و در صورت لزوم اکسیژن یا مایعات وریدى برایش تجویز شود.میزان نهائى مرگ و میر در یک مرکز مجرب در نواحى استوائى تقریباً ۱ درصد است.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
+ 1 - 0 [ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان
عبارات مرتبط با این موضوع
پزشکی،سلامت،بهداشت،اخبار پزشکی،اخبار …پزشکی،سلامت،بهداشت،اخبار پزشکی،اخبار سلامتوزارت بهداشت،اخبار سلامت و پزشکی بیماری واگیر پزشکان ایرانسوزاک بیماری جنسی که به راحتی قابل درمان است گاهی بیماران از بیان بیماریهای مقاربتی پزشکی،سلامت،بهداشت،اخبار پزشکی،اخبار سلامت،خبرهای پزشکی پزشکی،سلامت،بهداشت،اخبار پزشکی،اخبار سلامتوزارت بهداشت،اخبار سلامت و پزشکی،خبرهای بیماری واگیر پزشکان ایران سوزاک بیماری جنسی که به راحتی قابل درمان است گاهی بیماران از بیان بیماریهای مقاربتی خویش
لینک منبع :علائم تب دنگی(برای بیماران قلبی مرگبار است!)