از برج بلند مجموعه توچال پایین بپرید و سالم بمانید
شاید فکر کنید که برای داشتن یک تجربه هیجان انگیز یک روزه حتماً باید شال و کلاه کنید و به جایی دور بروید اما می شود هم نزدیک خانه ماند و هم اوج هیجان را تجربه کرد. اگر ساکن پایتخت هستید، تجربه یک تفریح هیجان انگیز در چند قدمی شماست. می توانید راهی شمال شهر شوید و آنجایی بروید که به بام تهران معروف شده و آدرنالین خونتان را در «مجموعه تفریحی تله کابین توچال» بالا ببرید. اگرچه این مجموعه، امکانات مختلفی دارد اما چیزی که هیجان را به این مجموعه گره زده، مرکز «بانجی جامپینگ» یا پرش از ارتفاع این مجموعه اسـت که از سال 1387 درهایش را به روی هیجان دوستان پایتخت باز کرده. راهی بام تهران که شدید، دور صف های طولانی تله کابین خط بکشید، از برج 50 متری فلزی آنجا بالا بروید و خودتان را رها کنید. به خودتان که بیایید، میان زمین و آسمان در حال تاب خوردن هستید؛ البته سالم و سرحال.
نکته
یک راست به سمت برج
اگر بخواهید این هیجان را در مجموعه توچال تجربه کنید، حتماً باید قلبی سالم داشته باشید؛ البته اگر دچار مشکل هم شدید، اورژانس مرکز در آنجا حضور دارد.
چطور برسیم؟
راهی به هیجان
مجموعه تله کابین توچال دیوار به دیوار شهر اسـت و هم می توانید با خودروی شخصی آنجا بروید و هم با وسایل نقلیه عمومی مثل اتوبوس و تاکسی
خودروی شخصی:
اگر خودروی شخصی دارید، می توانید از بزرگراه چمران به سمت خروجی ولنجک بپیچید و خیابان ولنجک را تا انتها بالا بروید تا به مجموعه تله کابین توچال برسید. وسیله تان را در پارکینگ بگذارید و باقی مسیر را پیاده تا ایستگاه اول تله کابین طی کنید؛ یک راهپیمایی 20 دقیقه ای. می توانید بعد از ورود، در صف اتوبوس داخلی مجموعه منتظر بمانید تا با اتوبوس بالا بروید.
وسایل نقله عمومی:
باید تا پارک وی یا میدان تجریش بیایید. از میدان تجریش سوار تاکسی شوید و در انتهای خیابان و چند قدمی مجموعه پیاده شوید. اگر هم بخواهید با اتوبوس بروید باید در پارک وی سوار شده و در خیابان 26 ولنجک پیاده شوید و چند دقیقه ای هم پیاده بروید.

چطور بگردیم؟
پله پله تا پرش
برای تجربه این ورزش، باید کارهایی را قبل از پرش انجام دهید تا بتوانید بی خطرتر این هیجان را تجربه کنید؛ مثلاً معده تان نباید زیادی پر باشد
برای داشتن یک تجربه به یاد ماندنی از پرش تا ارتفاع باید چند مرحله را طی کنید:
حداقل یک ساعت میان وعده غذایی و پرشتان باید فاصله باشد.
به دفتر مجموعه بروید و تقاضای پرش را به مسوول دفتر اعلام کنید.
پرسش نامه ای درباره سوابق بیماری های قلبی و عروقی پر کنید.
روی ترازو بروید تا وزنتان مشخص شود؛ چون وزن شما نباید بیشتر از استاندارد کش بانجی باشد.
کاغذ رضایت نامه را امضا کنید. با امضای این برگه، مسوولیت هرگونه حادثه احتمالی بر عهده خودتان اسـت.
همراه مسوول پرش به سمت برج راهنمایی می شوید؛ در این فرصت می توانید بیشتر فکر کنید و اگر خواستید، برگردید.
موقع بالا رفتن به دلیل تکان های برج، کمی احساس سرگیجه خواهید کرد، اگر تصمیم تان را گرفته اید به این لرزش ها اهمیت ندهید و به راهتان ادامه دهید.
در بالای برج 2 نفر از راهنماها منتظر شما هستند؛ یکی از آنها شما را از ایمن بودن این پرش مطمئن می کند و نکات ایمنی را گوشزد می کند و دیگری کمربندهای مخصوص پرش را به دور کمر و پاهای شما می بندد.
ممکن اسـت به خاطر افزایش هیجان و صدای ضربان قلب، حرف های راهنما را خوب نشنوید، چند نفس عمیق بکشید و به صدای خنده و فریاد پرنده قبلی گوش نکنید تا بتوانید بهتر تمرکز کنید.
وقتی نوبت شما رسید، مسوول دفتر از پایین برج، اسم شما را پشت بلندگو اعلام می کند.

بعد از شروع شدن شمارش معکوس باید دست هایتان را روی سینه بگذارید و حرکت ندهید؛ چون ممکن اسـت در زمان پرش و لحظه سقوط بخواهید از ترس، چیزی را چنگ بزنید که این خطرناک اسـت.
وقتی شمارش معکوس تمام شد، به هیچ چیز فکر نکنید و خودتان را در آسمان رها کنید. اگر دوست دارید، جیغ هم بکشید تا ترس و استرس از دلتان خالی شود.
احتمالاً بعد از پرش چند بار تا تشک بالای زیر سکو پایین خواهید رفت و دوباره به سمت بالا پرتاب خواهید شد؛ نترسید. این موضوع عادی اسـت.
بعد از چند بار حرکت آونگی، بالاخره متوقف می شوید، چند لحظه ای سر و ته می مانید تا شما را با ادامه طناب روی تشک بادی منتقل کنند.
وقتی پایتان به زمین رسید، احتمالاً تا چند لحظه نمی توانید بایستید که این موضوع هم عادی اسـت.
منبع: نشریه سرزمین من شماره 31