سفر به هند علاوه بر جاذبههای تاریخی و طبیعی شگفت انگیزی که در اختیار شما قرار میدهد، امکان بازدید از شگفت انگیزترین فستیوالهای دنیا را نیز در اختیارتان قرار میدهد.
به گزارش آلامتو و به نقل از الی گشت؛ تور هند بی شک یکی از هیجان انگیز ترین و به یاد ماندنی ترین سفر های عمر هر گردشگری خواهد بود. لمس شگقتی های فرهنگی و مکانهای اسرار آمیز آن تجربه ای فراموش نشدنی در اختیار شما قرار خواهد داد.
هندوستان، سرزمینی پرتکاپو با تضادهای شگفت انگیز است، جایی که دنیای سنتی و مدرن به هم می رسند. هفتمین کشور پهناور و دومین کشور پر جمعیت دنیاست. هند، از میراث غنی ای برخوردار است و وجود فرهنگ ها و مذاهب مختلف، هر یک اثر خود را بر جای گذاشته اند.
بخش های جالب توجه برای گردشگران، شامل فرصت رویارویی با مجموعه ای از مکان های مقدس و معنوی است و این فرصت را دارند تا به کشف گنجینه های معنوی، فرهنگی و تاریخی اش بپردازند.با ما همراه باشید تا ۶ جاذبه ی برتر هند را به شما معرفی کنیم .
تاج محل در ساحل شرقی رودخانه یامونا در باغی گسترده با مساحت ۱۷ هکتاری در منطقه آگرا در اُتار پرادش ساخته شده است. تاج محل به دستور امپراطور مغول، شاه جهان به یاد همسر متوفایش “ممتاز” بنا شد. کار ساخت از سال ۱۶۳۲ میلادی شروع و در سال ۱۶۴۸ پایان یافت. در طی سال های یاد شده مسجد، عمارت مهمان و درب ورودی اصلی ساخته شدند. محوطه بیرونی و راهروها و ایوان ها بعدها افزوده و در سال ۱۶۵۳ تکمیل شدند. در تاج محل خطاطی های تاریخی و قرآنی به زبان عربی وجود دارد به همین دلیل تخمین زدن عمر و تاریخچه آن تسهیل شده است. برای ساخت تاج محل، از خیل عظیمی از سنگ کار، حجار، خاتم کار، کنده کار، نقاش، خطاط، گنبدساز و سایر هنرمندان هند، آسیای مرکزی و ایران دعوت به همکاری شد. استاد احمد لاهوری معمار اصلی تاج محل بود.
معبد طلایی آمریستار هند نه تنها عبادتگاهی برای پیروان مذهب سیک است، بلکه نمادی از برادری و برابری بشریت نیز می باشد. هر کسی از هر نژاد و دین و مسلکی می تواند به اینجا بیاید و به آرامش روحانی و کمال معنوی دست یابد. معبد طلایی گواهی بر هویت، جلال و میراث غنی سیک هاست. به روی کاغذ آوردن فلسفه، جهان بینی، زیبایی درونی و بیرونی و میراث تاریخی سری هاریماندیر کاری بس دشوار است. برای درک آن به جای شنیدن توصیفش باید خود تجربه اش کنید.
معبد طلایی آمریستار هند به سبک معماری منحصربفرد سیک ها ساخته شده است. برای اینکه از گوروداوارا درس تواضع و مساوات بگیریم، معبد در سطحی پایین تر از سطح زمین های اطراف بنا شده است. این حرم مقدس دارای چهار دروازه ورودی در چهار طرف می باشد که بیانگر این مطلب است که هر کسی با هر مذهب و نژادی می تواند وارد حرم شود.
کاتاکالی اجرایی ترکیبی از نمایش و رقص است. این نمایش عجیب و کهن از جمله آداب منطقه کرالاست. در هیچ کجای دنیا نظیر طراحی لباس بازیگران این نمایش را پیدا نمی کنید. گریم بازیگران با چشم های قرمز به رنگ خون گاهی رعب آور هم می شود. حرکات رقص نمایش آرام و روان هستند، با این حال پشت آن ها یک داستان اسطوره ای پرمعنی نهفته است. بازیگران برای یادگیری هنر کاتاکالی باید تمرینات سختی را پشت سر بگذارند از جمله ساعت ها تمرین برای حرکات چشم. اجرای کاتاکالی در بیشتر مناطق توریستی کرالا به چشم می خورد اما در کوچین با تعداد سالن های تئاتر بی شمارش این نمایش روزانه اجرا می شود.
هزاران زائر هندو در روز سه شنبه برای گشایش جشن های ماگ مِلا در رودخانه سنگام بدن خود را شستشو می دهند. ماگ مِلا جشنی است که به مناسبت پیدایش جهان هستی برگزار می شود. سنگام در تقاطع رودخانه های گنگ، یامونا و ساراسواتی در ا… آباد هند واقع شده است. مردم بر این باورند که شستن خود در آب این رودخانه باعث تطهیر آن ها از گناهان می شود.
ماگ مِلا مناسبتی است در ماه هندو ماگ که شروع آن برابر با ۵ ژانویه می باشد. زائران می توانند در هر زمان در طول این جشنواره ۴۴ روزه در آب شنا کنند اما روزی به نام “ماونی آماواسایا” مقدس ترین و بهترین زمان اجرای این آئین مذهبی به شمار می رود. روز عید که برابر است با ۲۰ ژانویه روز جشن تازه شدن ماه طبق تقویم هندوهاست.
هولی فستیوالی رنگارنگ و اساطیری است که در ماه مارس در هند برگزار می شود. طبق داستان های قدیمی هند، پادشاهی بدطینت تصمیم گرفت پسرش را بکشد و برای این کار از خواهرش هولیکا کمک خواست. هولیکا به جای پسر پادشاه مقداری چوب را آتش زد و زندگی پسرک را نجات داد. از این رو جشن این داستان اسطوره ای چند صد ساله برای مردم هند به معنی پیروزی خیر و خوبی بر بدی و شر است. در این جشنواره برای بزرگداشت هولیکا آتش های بزرگی روشن می شوند. همچنین مردم به هم آب رنگی می پاشند، شیرینی و نوشیدنی می خورند و معابد هندو را به باشکوه ترین شیوه ممکن تزیین می کنند.
در جشن عید مذهبی تایپوسام، هندوها با سوراخ کردن قسمت های مختلف بدن خود به خدایگان موروگان ادای احترام می کنند. این رسم در کشورهایی رایج است که تامیل ها در آن زندگی می کنند، مثل هند، سریلانکا، مالزی، جزایر موریس، سنگاپور، تایلند و میانمار. در آئین تامیل نادو، تولد خدایگان موروگان و کشته شدن دیو خبیثی به نام سوراپادمان با یک نیزه توسط موروگان جشن گرفته می شود. پیروان این آئین با سوراخ کردن قسمت های مختلف بدن خود از جمله زبان، که بسیار دردناک هم هست، به خدای خود ادای احترام می کنند. در طول زمان، این مراسم پر شورتر، رنگارنگ تر و البته خونین تر هم شده است. مردم صورت و سینه خود را با نیزه ها و قلاب های بزرگ سوراخ می کنند و برخی پیروان معتقدتر گاری های بزرگی را با طناب به پشت خونین خود می بندند و آن ها را به دنبال خود می کشند.