دعای شفای مریض از پیامبر و سایر امامام روایت شده است. همچنین بعضی از آیات قرآن به عنوان دعای شفای مریض شناخته می شود.
دعای برای شفای مریض در هر زمانی می تواند باعث آرامش بیمار و اطرافیان بیمار باشد و به اذن خدا حتی می تواند باعث بهبود سخت ترین بیماری ها شود. در این مقاله به معرفی تعدادی از دستوراتی که به عنوان دعای شفای مریض در منابع معتبر آمده است می پردازیم؛
قرائت این هفت آیه برای شفای بیمار توصیه شده است و آن آیات به شرح زیر است.
آیه 57 سوره یونس: «یا أَیهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَ شِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ»
آیه 14 سوره توبه: «قَاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیدِیکُمْ وَ یخْزِهِمْ وَ ینصُرْکُمْ عَلَیهِمْ وَ یشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِینَ»
آیه 69 سوره نحل: «ثُمَّ کُلِی مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلًا یخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیةً لِّقَوْمٍ یتَفَکَّرُونَ»
آیه 80 سوره شعرا: «وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یشْفِینِ»
آیه 44 سوره فصلت: «وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آیاتُهُ أَأَعْجَمِی وَ عَرَبِی قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًى وَ شِفَاء وَ الَّذِینَ لَا یؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَیهِمْ عَمًى أُوْلَئِکَ ینَادَوْنَ مِن مَّکَانٍ بَعِیدٍ»
آیه 82 سوره اسراء: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا»
در زبده الدعوات روایت کرده است که رسول خدا (ص) به خانه حضرت فاطمه (س) آمد. امام حسن (ع) را بیمار یافت و این منظره بر آن حضرت خیلی گران آمد. جبرئیل نازل شد و گفت: یا محمد تعلیم کنم تو را دعایی که با آن فرزندت از ناخوشی خلاص گردد، پس خواند:
«اللهم لا اله الا انت العلی العظیم ذو السلطان القدیم و المن العظیم و الوجه الکریم لا اله الا انت العلی العظیم ولی الکلمات التامات و الدعوات المستجابات خل ما اصبح.» |
پس حضرت این دعا را خواند و دست خود را بر پیشانی امام حسن (ع) گذاشت و شفا یافت.
امام صادق (ع) فرمود: هر گاه در کنار مریضی بودی، دست خود را بر سر مریض بگذار و این دعای شفای مریض را بخوان:
«بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ إِبْرَاهِیمُ خَلِیلُ اللَّهِ مُوسَى نَجِیُّ اللَّهِ عِیسَى رُوحُ اللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنَ الْأَرْوَاحِ وَ الْأَوْجَاعِ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَزَائِمُ مِنَ اللَّهِ لِفُلَانِ بْنِ فُلَانَهَ (نام شخص و مادر او را می برد) لَا یَقْرَبُهُ إِلَّا کُلُّ مُسْلِمٍ وَ أُعِیذُهُ بِکَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ کُلِّهَا الَّتِی سَأَلَ بِهَا آدَمُ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ إِلَّا انْزَجَرْتِ أَیَّتُهَا الْأَرْوَاحُ وَ الْأَوْجَاعُ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ»
سپس آیه الکرسی و سوره های حمد و معوذتین (فلق و ناس) و اخلاص را هر کدام یک مرتبه و نیز ده آیه از سوره یس بخوان، بعد هم این دعای شفای مریض را بخوان:
«اللَّهُمَّ اشْفِهِ بِشِفَائِکَ وَ دَاوِهِ بِدَوَائِکَ وَ عَافِهِ مِنْ بَلَائِکَ وَ تَسْأَلُهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ»
از حضرت رضا (ع) روایت شده که فرمودند: برای رفع هر مرضی بخوانید:
«یَا مُنْزِلَ الشِّفَاءِ وَ مُذْهِبَ الدَّاءِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْزِلْ عَلَى وَجَعِیَ الشِّفَاء»
برای شفای هر مریضی دو رکعت نماز حاجت توسل به حضرت جواد (ع) بخواند و بعداً 146 مرتبه بگوید:
«ما شاءَاللهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوّهَ اِلاّ بِالله»
اگر در ساعتی که منسوب به آن حضرت است باشد بسیار مفید و ساعت آن را از نماز عصر تا دو ساعت بعد از آن تشخیص دادهاند که مورد استجابت است.
از شیخ بهایی منقول است: هر کس در روز چهارشنبه شروع کند تا ده روز که آخر آن جمعه باشد و هر روز صد بار با حضور قلب و طهارت بدن این دعای شفای مریض را بخواند، اگر حاجت او برآورده نشود بر من لعنت کند:
بسم الله الرحمن الرحیم
یا مُفَتِّحَ الاَبواب و یا مُقَلِّبً القُلوبِ و الاَبصارِ و یا دلیلَ المُتَحَیِّرینَ و یا غیاثَ المُستَغیثین
تَوَکَّلتُ عَلَیکَ یا رَبِّ وَاقضِ حاجَتی و اکفِ مُهِمّی
و لا حولَ و لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ العَلیِ العَظیم
و صلی الله علی محمد و آل محمد و آلِهِ
اَجمَعین
حضرت آیت الله هادوی تهرانی:
در نهم آبان سال 1365 در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)، حضرت آیت الله بهجت برای شفای دخترم این دعای شفای مریض را به بنده آموختند:
«اللَّهُمَّ اشْفِها بِشِفَائِکَ وَ دَاوِها بِدَوَائِکَ وَ عَافِها بِعَافیَتِک» را سه بار تکرار می کنید و سپس می گویید: «بالامام الکاظم فَإِنِّها أمتک وَ بِنتُ عَبْدِکَ»
این دعا موجب شفای دخترم شد.
طریق ختم انعام صغیر به جهت بیمار هفت نفر در نزد بیمار نشسته در یک مجلس هفت نوبت بخوانند هر کدام یک مرتبه و همه یک دفعه شروع کنند هر یک که به لفظ دو جلاله برسند در آیه شریفه «رسل الله» در ما بین دو الله این دعا را بخوانند چون تمام شود شروع به خواندن کنند تا سوره تمام شود. آن دعا این است:
«بسم الله الرحمن الرحیم اللهم ارحم جلده الرقیق و عظمه الدقیق و یعوذبک من شدة الحریق یا ام ملدم إن کنت آمنت باللّه الأعظم فلا تأکلى اللحم و لاتشربى الدم و لا تصدعى الرأس، و لا تفورى من الفم و تحوَّلى عنه إلى من یزعم أن مع اللّه إلها آخر فإنه یشهدأن لا إله إلا اللّه وحده لاشریک له و أن محمداً عبده و رسوله».
و هر گاه خواننده خود بیمار باشد به جاى «جلده و عظمه» «جلدى و عظمى» گوید و همچنین سائر ضمایر و افعال.
«بسم الله الرحمن الرحیم اللهم ارحم جلده الرقیق و عظمه الدقیق من شدة الحریق یا ام ملدم إن کنت آمنت باللّه الأعظم فلا تأکلیه اللحم و لاتشربیه الدم و لا تصدعیه الرأس، و تحولى عنه إلى من اتخذ مع الله إلها آخر».
هرگاه سوره حشر را با خلوص بر بیمار بخوانند انشاءالله شفابخش است. در روایتی از پیامبر (ص) آمده است: هنگام قرائت سه آیه آخر سوره حشر دست را بر سر بگذارید و آیات را قرائت نمایید که این دستور جبرییل است از جانب خداوند و این عمل شفای همه بیماری هاست به جز مرگ.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره