در سومین گزارش از پرونده گزارشی الفبای حضور در مجازی مروری خواهیم داشت بر برخی اتفاقاتی که از بعد فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی ما را تهدید می کند، در این گزارش خواهیم گفت چه کسانی بیشتر در معرض آسیب هستند، اهم دروغ های پروفایلی را مرور خواهیم کرد، راهکارهایی برای مدیریت روابط نامتعارف ارائه می شود و همچنین به شما خواهیم گفت که فرمان کشتی در حال حرکت در این اقیانوس بی منتها در دستان شماست.
در گزارش های قبلی این پرونده گفتیم که فضای مجازی تبدیل به ساحت دوم زندگی بسیاری از مردم شده است و عده ای زیادی به معنای واقعی در این فضا تنفس می کنند اما در نظر شما آسیب پذیری چه کسانی در این فضا بیشتر است؟
در ابتدا باید گفت دختران جوان به دلیل علاقمندی به گفتگوهای مجازی و وابستگی سریع به فردی که با او چت می کنند بیشتر مورد آسیب قرار می گیرند و در دام افراد سودجو خواهند افتاد، به خصوص اگر مراقب نوع رفتار و ادبیات گفتگوی مجازی خود نباشند و به راحتی به فرد مقابل اعتماد کنند.
جوانان احساسی نیز به دلیل نوع رفتارشان به سرعت گرفتار غبار این فضا شده و وقتی در این بستر قرار می گیرند و البته ایمنی های لازم برای حضور را هم ندارند غرق در فضا شده و دچار مشکلات عاطفی می شوند برخی مواقع جبران لحظات و آسیب های آن نیازمند زمانی طولانی است.
دسته سومی که در دایره سیبل آسیب ها قرار می گیرند متاسفانه گروهی کم و سن و سال هستند که به دلیل بی توجهی والدینشان و عدم توجه به اوقات فراغت کودکان این زمان به واسطه حضور در فضای مجازی پر می شود، متاسفانه باید قاطعیت گفت خسارات حاصل از این بی توجهی و رهایی کودکان در فضای مجازی به معنای واقعی ترسناک است، در گزارش های بعدی در خصوص نحوه کنترل کودکان در فضای مجازی خواهیم نوشت.
زنان و مردان متاهل نیز گروه دیگری هستند که از این فضا آسیب خواهند دید، عده ای عواطف و مهر و محبت را در این فضا جستجو می کنند و با این کار آرامش خانواده را نیز بر هم می زنند، باید به این نکته توجه داشت سرگرم کردن نقطه مرکزی کانون خانواده به فضای مجازی هدف اصلی طراحان این شبکه ها برای گسستن خانواده ها است.
پس باید یادمان باشد برای هدف قرار نگرفتن، سواد مجازی خود را افزایش دهیم و به دنبال منابعی موثق برای افزایش اطلاعاتمان باشیم.
همچنین فراموش نکنیم که فضای مجازی آلبوم شخصی و خانوادگی مان نیست که بی پروا هر عکس و فیلمی را در آن به اشتراک بگذاریم، برخی از این شبکه ها دسترسی باز دارند و به راحتی در معرض خطر هکرها و سرقت اطلاعات قرار می گیرند و به دلیل اینکه سِرور اصلی آنها در خارج از کشور است پیگیری برخی از مسائل به سختی و کندی انجام می شود.
در این فضا چون شما طرف مقابل را به صورت فیزیکی مشاهده نمی کنید هر اتفاقی ممکن است بیافتد، منظورمان دورغ هایی است که به زیبایی به هم بافته می شود و در پایان تنها کلاف سردرگمی است که اول و آخرش پیدا نیست.
پسران می پسندند در معرفی، خود را بزرگتر نشان دهند و زنان و مردان پیر هم خود را جوان معرفی کنند، عده ای دیگر برای جلب اعتماد طرف مقابل تحصیلات دانشگاهی خود را عالی نشان می دهد و دانشگاه های معروف را محل تحصیلشان معرفی می کنند، محل زندگی افراد، عکس پروفایل، زیبایی افراد و ... همه فریبنده است زیرا می تواند به راحتی یک دروغ باشد، اخبار کلاه برداری های مجازی گواه بر این ماجراست.
راهکار اصلی به دام نیفتادن در این ماجراها در ابتدا آموزش است، آموزش بیشترین سهم را در نحوه حضور صحیح و اثرگذار در شبکه های اجتماعی دارد، بماند که دستگاه های عریض و طویلی در این حوزه نقش دارند و باید پای کار باشند اما بهتر است اول خودمان دست به کار شویم.
کنترل روابط با نا محرم، چه دخترها و چه پسرها در فضای مجازی، به کارگیری ابزار کنترلی برای مدیریت کودکان، فراگیری نوع ادبیات صحیح در گفتگوی های مجازی، توجه به مطالبی که نشر می دهیم، توجه به محتوایی که لایک می کنیم و می پسندیم، عدم انتشار عکس ها و فیلم های شخصی و .... راهکارهای کوتاه اما عمیق دیگری برای مصون ماندن از آسیبهای این فضا است.
باید یادآوری شود که نرم افزارهایی که استفاده می کنیم خارجی هستند یعنی کنترل اصلی آن در دست ما نیست پس مراقب باشیم، تفکر در عاقبت کار و به طور کلی اندیشه دقیق در فعالیتی که انجام می شود خود عامل بازدارنده ای از انحرافات پیش رو است، همچنین حواسمان باشد که خدا ما را می بیند در همه حال.
و در پایان؛
به این سوال کمی فکر کنیم که اگر بیشتر وقتمان را در فضای مجازی می گذرانیم جوانی مان را در چه راهی صرف کرده ایم؟