عادل فردوسی‌پور هم مثل هر آدم دیگری نقطه ضعف‌هایی دارد. از یک جایی به بعد، درست وقتی همه باور کرده بودند که او از هر مجادله‌ای در برنامه‌اش پیروز بیرون می‌آید، دست گذاشتن روی همین نقطه‌ضعف‌ها کار دستش داد.
شاید اولین بار واعظی آشتیانی، مدیرعامل وقت استقلال بود که با گارد تهاجمی به ۹۰ رفت و همین گارد کمکش کرد بازنده نباشد. قبل از او البته علی دایی و امیر قلعه‌نویی و محمد مایلی‌کهن هم همین راه را رفته بودند و توانسته بودند تمرکزش را به هم بزنند.
حالا دیگر خیلی‌ها راه شکست نخوردن از عادل فردوسی‌پور را یاد گرفته‌اند، اینکه چه کار کنند و چه چیزی بگویند که او دست از حمله بکشد.
علاقه به پرسپولیس در بچگی: اولین‌بار فراز کمالوند، وقتی سرمربی تراکتورسازی بود به او یادآوری کرد که زمانی طرفدار پرسپولیس بوده. کمالوند هم مانند فردوسی‌پور، سال‌ها قبل در روزنامه ابرار ورزشی روزنامه‌نگاری می‌کرده. عادل که از این افشاگری جا خورده بود، بدترین واکنش را نشان داد. او به جای عادی نشان دادن چنین علاقه‌ای، سعی کرد تکذیب کند و همان شد که بعدها هر‌کسی که در بحث کم آورد، از همین اسلحه استفاده کرد. فرهاد مجیدی آخرین نفر بود و ناباورانه او هم با همین روش نخ‌نما، تمرکز عادل را به هم زد.
دستمزد: شایستگی، مقبولیت عمومی، سلامت کاری یا هر متر دیگری هم اگر ملاک ارزیابی باشد، عادل فردوسی‌پور باید در میان چهره‌های تلویزیونی بالاترین دستمزد را بگیرد. شواهد می‌گوید حتی بسیاری از گزارشگران و مجریان درجه دو هم درآمد بیشتری از عادل دارند. با این همه، وقتی کسی روی آنتن زنده برنامه ۹۰ درباره دستمزدش می‌پرسد، دستپاچه میشود، سقف را نگاه می‌کند و شروع می‌کند به قسم خوردن که دستمزدش یک پنجم فلان رقم و یک دهم بهمان رقم هم نیست.
برادر: امیر فردوسی‌پور، برادر کوچکتر عادل است. ظاهرا او مدتی برای تحصیل در خارج از کشور زندگی می‌کرده. امیر قلعه‌نویی یک بار بدون هیچ سند و مدرکی برادر عادل را دلال بازیکنان دو‌ملیتی تیم‌ملی ایران معرفی کرد. کسانی که عادل را می‌شناسند، نمی‌توانند چنین ادعایی را بپذیرند. او محتاط‌تر از آن است که موقعیتش را این‌گونه به خطر بیندازد. شاید به همین خاطر هم هست که حالا هر وقت کسی مستقیم یا با ایما و اشاره به برادرش اتهام می‌زند، آشکارا عصبانیت عادل را می‌توان دید.
حمله: علی دایی نه دستمزد عادل را بهانه می‌کند، نه کاری به برادرش دارد و نه قاعدتا میتواند به او انگ طرفداری از پرسپولیس را بزند. با این وجود او هم مثل قلعه‌نویی و مایلی‌کهن راه پیروزی در برنامه ۹۰ را یاد گرفته. دایی اغلب با گارد تهاجمی وارد میشود و همین گارد کمکش می‌کند که از حملات احتمالی عادل در امان باشد. افراد دیگری هم بوده‌اند که این راه را رفته‌اند و مثل دایی پیروز شده‌اند، چون عادل معمولا در چنین شرایطی تمرکزش را از دست می‌دهد.