یادتان باشد که سلامتی اولین و مهمترین و اصلی‌ترین داشته هر انسانی است که در هر شرایطی و هر زمانی باید مراقب آن بود.
پس حواستان به جعبه داروهایتان باشد و همیشه ابتدای هر سفری آن را مهیا کنید. انجمن کنترل و پیشگیری بیماری‌ها به مسافران پیشنهاد می‌کند در جعبه کمکهای اولیه خود داروهایی که پزشک تجویز کرده است را به همراه داروهای بدون نسخه داشته باشد.
انواع داروهای بدون نسخه قابل حمل در سفر
لازم نیست هر چه دارو در کمد داروهایتان است را در جعبه کمکهای اولیه خود قرار دهید، بلکه بر اساس محلی که می‌خواهید بروید، داروهای مورد نیاز را بردارید. برای مثال اگر منطقه‌ای که می‌خواهید بروید، آب آشامیدنی سالم ندارد، حتما باید داروهای ضداسهال را با خودتان ببرید.
اما انجمن کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها به مسافران تاکید کرده که داروهای زیر را در جعبه‌ای گذاشته و همراه داشته باشند:
داروهای ضداسهال: حدود 30 درصد مسافران، دچار بیماری‌های ناشی از غذا و اسهال می‌شوند.
آنتی‌هیستامین‌ها (ضد حساسیت): برای درمان آلرژی‌ها، آنتی‌هیستامین را در جعبه کمکهای اولیه قرار دهید. ضدتهوع و سرگیجه برای جلوگیری از تهوع و سرگیجه ناشی از دست‌اندازهای جاده‌ای، این داروها پیشنهاد می‌شوند.
داروی ضد درد و تب بر: استامینوفن یا ایبوپروفن را همراه خود داشته باشید.
داروی مسهل و ضدیبوست: تغییر در برنامه غذایی و مصرف غذاهای مختلف باعث ایجاد یبوست میشود.
پماد ضدقارچ: عفونت قارچی پوست مانند کرم حلقوی و پای ورزشکار از جمله عفونت‌های شایع مناطق گرم در بین مسافران می‌باشد، پس این کرم یا پمادها در سفر مهم هستند.
پماد ضدباکتری: برای جلوگیری از عفونی شدن بریدگی یا خراش پوست، پماد ضدباکتری توصیه میشود.
چگونه داروهای تجویزی را همراه خود به سفر ببریم؟
قبل از رفتن به سفر، نزد پزشک خود بروید تا مقدار مورد نیاز داروی مصرفی را تعیین کند. همچنین راجع به تغییر برنامه دارویی از پزشک خود راهنمایی بخواهید و اگر مسافرت خارج از کشور دارید، حتما از پزشک، ساعت دقیق مصرف دارو را بپرسید.
اگر به منطقه‌ای سفر می‌کنید که در آنجا بیماری مالاریا زیاد است، پزشک باید برای شما داروی جلوگیری از مالاریا را تجویز کند.
اگر به منطقه‌ای می‌خواهید سفر کنید که در آن منطقه احتمال خطر اسهال بسیار زیاد است، از پزشک خود بخواهید آنتی‌بیوتیک برای شما تجویز کند.
با داروساز راجع به تداخلات غذایی و دارویی صحبت کنید؛ از آنجایی که در طول سفر، برنامه غذایی شما تغییر می‌کند، داروساز غذاهایی را که می‌توانند بر داروهای مصرفی شما اثر بگذارند، معرفی می‌کند.
جعبه کمکهای اولیه که شامل داروهای تجویزی و داروهای OTC می‌باشد را در ساک دستی خود بگذارید و با خود حمل کنید.
از نسخه تجویزی پزشک نیز دو کپی بگیرید، یک کپی را به همراه خود در طول سفر داشته باشید و کپی دیگر را در خانه در نزد دوستان یا اعضای خانواده خود نگه دارید.
فهرست داروهای تجویزی را درست کنید. نام ژنریک (عمومی) و نام تجاری داروها را بنویسید و جلوی هر دارو بنویسید که برای درمان چه چیزی به کار می‌رود.
به این وسیله اگر در طول سفر، داروهایتان تمام شد یا گم شد، می‌توانید به این وسیله از داروخانه، داروی مورد نیاز خود را بیابید.
چنانچه داروی شما به طور مرتب باید مصرف شود (داروهای ضدتشنج، ضد افسردگی، دیابت، چربی خون، قلبی ـ عروقی و برخی داروهای مسکن و آنتی‌بیوتیک‌ها) مقدار کافی از دارو برای تمام مدت سفر به همراه داشته باشید.
در بیماران مبتلا به دیابت همراه داشتن انسولین یا داروی مصرفی برای تمام مدت سفر (نوار یا دستگاه کنترل قند خون همراه با باطری ـ لانست نمونه‌گیری خون ـ سرنگ ـ الکل ـ بیسکویت یا آبمیوه) الزامی است. رانندگان هم باید حواسشان باشد که قبل از مصرف دارو از خواب‌آور نبودن آن اطمینان حاصل کنند.
اگر به بیماری حرکت مبتلا هستید، بدانید این بیماری شرایط پیچیده‌ای را برای فرد ایجاد می‌کند. بیماری حرکت یا ماشین‌گرفتگی بر اثر حرکت‌های نا‌منظم و غیر‌طبیعی ایجاد میشود که در کار اندام‌های حفظ تعادل که در گوش میانی قرار دارند، اختلال ایجاد می‌کند.
همچنین دریافت علائم ناهماهنگ از چشم‌ها و مکانیسم حفظ تعادل، سبب بروز بیماری حرکت میشود. تهوع، سرگیجه، سردرد و عرق سرد از علائم ماشین‌گرفتگی یا بیماری مسافرت است.
دیمن هیدرینات و مکلیزی، دو مورد از رایج‌ترین داروهایی هستند که برای بیماری حرکت، تجویز می‌شوند.
گزینه دیگر، استفاده از هیوسین (اسکوپولامین) پدی دایره‌ای شکل است که پشت گوش چسبانده میشود و فعالیت عصب گوش میانی را کاهش می‌دهد و به این ترتیب موجب کاهش علائم بیماری حرکت خواهد شد.
زنجبیل نیز تاثیراتی در بهبود بیماری حرکت دارد. مصرف یک کپسول زنجبیل با دوز 500 تا 700 میلی‌گرم، میتواند مفید باشد.
زنجبیل بر لخته شدن خون نیز تاثیر‌گذار خواهد بود بنابراین مسافرانی که از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنند یا کسانی که از بیماری هموفیلی رنج می‌برند، باید از مصرف زنجبیل بدون مشورت با پزشک، اجتناب کنند.
داروها و سفر خارج از کشور
با توجه به قوانین مختلف کشورها، ورود برخی داروها و اقلام پزشکی به آنها ممنوع بوده و گاها دارای جرائم سنگینی هستند.
پس اگر از داروهای آرامبخش و از داروهای مخدر مثلا استامینوفن‌کدئین استفاده می‌کنید، قبل از سفر یک نامه از پزشک خود داشته باشید که چرا از این داروها استفاده می‌کنید.
همچنین اگر نیاز به تزریق دارید و برای همین سرنگ و سوزن را با خود حمل می‌کنید نیز نیاز به نامه پزشک دارید.
یکی از بهترین کارهایی که می‌توانید انجام دهید این است که داروها را در ظرف اصلی خودشان نگهداری کنید تا هنگام مصرف، دچار اشتباه نشوید.
این کار، همچنین باعث میشود که از گم شدن قرص‌ها و افتادن آنها در کیف، جیب یا جایی که ممکن است بچه‌ها یا حیوانات به آنها دسترسی پیدا کنند، جلوگیری کنید.
قبل از سفر، بیمه سفر را تهیه کنید و داروهای خود را در جعبه کمکهای اولیه قرار دهید و در صورت سفر با تورهای گردشگری اگر بیماری خاصی دارید یا داروی خاصی مصرف می‌کنید، حتما سرپرست (تور لیدر) برنامه را از مشکل خود باخبر کنید.
همچنین نوع داروی مصرفی و میزان مصرف خود را برای سرپرست شرح دهید.
باز هم روی این نکته مهم تاکید می‌کنیم که سلامتی مهمترین داشته شماست پس در سفر حواستان به آن باشد تا بیشتر به شما و اطرافیانتان خوش بگذرد.
مجید جلالیان - ضمیمه چمدان