رامین دانشور در گفت‌وگویی از بیماری آب سیاه تحت عنوان دزد خاموش بینایی یاد کرد و گفت: ابتلا به این بیماری برخلاف تصور عموم مردم تا زمانی که دید فرد به‌شدت کاهش پیدا نکرده است هیچ علامتی ندارد و فرد هیچ‌گونه احساس درد یا فشاری در داخل چشم ندارد و قرمزی یا علائم دیگر در ظاهر چشم بیمار مشاهده نمی‌شود.
این متخصص و جراح گلوکوم در تشریح علائم ابتلای به این بیماری افزود: کاهش میدان دید در این بیماری از محیط به سمت مرکز اتفاق می‌افتد. بیمار گلوکومی اصطلاحاً دید «لوله‌تفنگی» پیدا می‌کند و رفته‌رفته بینایی‌اش را از دست می‌دهد و در مراحل پیشرفته بیماری، دید در مرکز بینایی از دست می‌رود و فرد به نابینایی کامل و برگشت‌ناپذیر مبتلا میشود.
دانشور درباره سن ابتلای به این بیماری گفت: این بیماری مربوط به دوره سنی خاصی نیست و امکان ابتلا به گلوکوم از سن نوزادی تا پایان عمر وجود دارد. اگرچه شیوع این بیماری در سنین بالای چهل سال بیشتر است.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در توضیح عوامل زمینه‌ساز ابتلا به این بیماری گفت: احتمال ابتلا به گلوکوم در افرادی که مسن‌تر هستند یا در خانواده درجه‌یک آنها سابقه ابتلای به گلوکوم وجود دارد بیشتر است. علاوه بر این افرادی که سابقه وارد آمدن ضربه به چشم را دارند یا نمره عینکشان زیاد است نیز بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند.
وی در ادامه درباره عوامل دیگر مؤثر در ابتلا به این بیماری افزود: مصرف کورتون در طولانی‌مدت، به‌صورت قطره‌های درون چشمی، اسپری یا خوراکی زمینه ساز ابتلا به گلوکوم است.
رئیس مرکز تحقیقات چشم دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به این مطلب که نابینایی ایجادشده در اثر گلوکوم قابل‌پیشگیری است، گفت: انجام معاینات دوره‌ای بهترین راه پیشگیری از ابتلای به نابینایی ناشی از گلوکوم است. مراجعه به چشم‌پزشک سالی یک‌بار جهت انجام معاینه تشخیص گلوکوم مخصوصاً در افرادی که عوامل زمینه‌ساز ابتلا در آنها فراهم است توصیه میشود.
وی در پایان با ذکر این مطلب که از شیوه‌های درمانی مختلفی متناسب با پیشرفت بیماری بهره گرفته میشود، تأکید داشت: در مراحل پیشرفته که بینایی فرد از دست رفته است هیچ شیوه درمانی برای برگشت بینایی وجود ندارد؛ ولی در مراحل ابتدای ابتلا با تشخیص به‌موقع می‌توان با استفاده از دارو و لیزر درمانی و درمان‌های جراحی بینایی فرد را بهبود بخشید و حفظ کرد.(فارس)