راستی این آیة‌الله گر در این سامان نبودی *** کشتی اسلام را از مهر پشتیبان نبودی
دشمنان راگر که تیغ حشمتش بر جان نبودی *** اسمی از اسلامیان و رسمی از ایمان نبودی
حبذا از یزدکز وی طالع این خورشید جان شد
جای دارد گر نهد رو آسمان بر آستانش *** لشکر فتح و ظفر گردد هماره جان فشانش
نیّر اعظم به خدمت آید و هم اخترانش *** عبد درگه، بنده فرمان شود، نه آسمانش
چون که بر کشتی اسلام یگانه پشتیبان شد
حوزه اسلام کز ظلم ستم‌کاران زبون بود *** پیکرش بی‌روح و روح اقدسش از تن برون بود
روحش افسرده زظلم اندیشان دون بود *** قلب پیغمبر، دل حیدر، زمظلو‌میتش خون بود
از عطایش باز سوی پیکرش روح روان شد
ابر فیضش بر سر اسلامیان گوهرفشان است *** باد عدلش از فراز شرق تا مغرب وزان است
داد عملش شهره دستان، شهود داستان است *** حجت کبری زبعد حضرت صاحب زمان است
آنکه از جودش زمین ساکن‌گرایان آسمان شد
تا ولایت بر ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌باشد مقرر *** تا نبوت را محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) تا خلافت راست حیدر *** تا که شعر «هندی» است از شهد چون قند مکرر
پوست زندان، رگ نسان و مژه پیکان، باد آن
کسی را که خصم جاه تو از انس و جان شد (5)
پی‌نوشت‌ها
1. درباره‌ی زندگی سیاسی آیة‌الله حائری، ر. ک: سیدمحمد حسین منظور الاجداد، مرجعیت در عرصه اجتماع و سیاست، ص 313- 401.
2. «مصاحبه با آقای حسین شاه حسینی راجع به مرحوم آیة‌الله حسین لنکرانی»، مجله تاریخ معاصر ایران، سال پنجم، شماره 17، بهار 1380، ص 266.
3. همان.
4. همان.
5. دیوان امام خمینی، ص 278-279.
راستی این آیة‌الله گر در این سامان نبودی *** کشتی اسلام را از مهر پشتیبان نبودی
دشمنان راگر که تیغ حشمتش بر جان نبودی *** اسمی از اسلامیان و رسمی از ایمان نبودی
حبذا از یزدکز وی طالع این خورشید جان شد
جای دارد گر نهد رو آسمان بر آستانش *** لشکر فتح و ظفر گردد هماره جان فشانش
نیّر اعظم به خدمت آید و هم اخترانش *** عبد درگه، بنده فرمان شود، نه آسمانش
چون که بر کشتی اسلام یگانه پشتیبان شد
حوزه اسلام کز ظلم ستم‌کاران زبون بود *** پیکرش بی‌روح و روح اقدسش از تن برون بود
روحش افسرده زظلم اندیشان دون بود *** قلب پیغمبر، دل حیدر، زمظلو‌میتش خون بود
از عطایش باز سوی پیکرش روح روان شد
ابر فیضش بر سر اسلامیان گوهرفشان است *** باد عدلش از فراز شرق تا مغرب وزان است
داد عملش شهره دستان، شهود داستان است *** حجت کبری زبعد حضرت صاحب زمان است
آنکه از جودش زمین ساکن‌گرایان آسمان شد
تا ولایت بر ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌باشد مقرر *** تا نبوت را محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) تا خلافت راست حیدر *** تا که شعر «هندی» است از شهد چون قند مکرر
پوست زندان، رگ نسان و مژه پیکان، باد آن
کسی را که خصم جاه تو از انس و جان شد (5)
پی‌نوشت‌ها
1. درباره‌ی زندگی سیاسی آیة‌الله حائری، ر. ک: سیدمحمد حسین منظور الاجداد، مرجعیت در عرصه اجتماع و سیاست، ص 313- 401.
2. «مصاحبه با آقای حسین شاه حسینی راجع به مرحوم آیة‌الله حسین لنکرانی»، مجله تاریخ معاصر ایران، سال پنجم، شماره 17، بهار 1380، ص 266.
3. همان.
4. همان.
5. دیوان امام خمینی، ص 278-279.