تضعیف رهبری توسط اشراف!

یکی از سوالاتی که شاید از دیرباز در اذهان پرسشگران وجود داشته باشد این است که بالاخره فقر بهتر است یا ثروت!؟

به نظر می رسد این سوال از اساس غلط است زیرا اتصاف فقر و ثروت به خوب یا بد بودن صحیح نیست. زیرا بی شک نفس اموال و دارایی، صرف ابزار است که ارزش یا ضد ارزش بودن آن بسته به جهت استفاده آن است.اگر ایمان نباشد فقر انسان را به تباهی و فساد می کشاند و ثروت به طغیان و سرکشی.
البته شاید بتوان گفت فقر هرچه باشد فساد و تباهی اش محدودتر از ثروت است. فقیر بی ایمان نهایتا دچار دزدی، خودفروشی و غیره خواهد شد اما ثروتمند بدون تقوا به هر فسادی ممکن است کشیده شود. از زد و بند اقتصادی و اختلاس های کلان و فلج نمودن چرخه یک نظام تا انواع فسادهای جنسی و غیره. پس در یک جمله باید بگوییم نه فقر بهتر است نه ثروت ولی اگر ایمان نباشد ثروت بدتر است!
در آیه ۷۵ سوره اعراف می خوانیم:
«قَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ اسْتَکْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُواْ لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ قَالُواْ إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ.»
«مهتران قومش که گردنکشی می کردند، به زبون شدگان قوم که ایمان آورده، بودند گفتند: آیا می دانید که صالح از جانب پروردگارش آمده است؟ گفتند: ما به آیینی که بدان مامور شده ایمان داریم.»
                                                                                              ***
سه نکته:
* تضعیف رهبری توسط اشراف!
مطابق آنچه تاریخ نشان داده معمولاً اشراف و افراد صاحب نفوذ، مخالف راه انبیایند و به شبهه آفرینى در میان مؤمنان دست مى زنند. جالب آنکه مستکبران، علاوه بر کفر و لجاجت خود، نسبت به ایمان مستضعفان حساسیّت دارند. وقتی هم که می خواهند در ایمان و اعتقادات توده مردم با ایمان شک ایجاد کنند از تضعیف مهمترین رکن جامعه یعنی تضعیف رهبر بهره می گیرند.

** نه فقر ارزش است و نه ثروت
در دین مبین اسلام نه فقر و استضعاف ارزش است و نه تمکّن و کاخ نشینى؛ آنچه مهم است انتخاب راه خداوند از طریق آگاهى، علم، ایمان، تقوا، جهاد و هجرت است. در آیه قبل همین سوره نیز قصرسازى را نعمت الهى به شمار آورد، به شرط آنکه به فساد منتهى نشود، اینجا هم از مستضعفان مؤمن ستایش شده است، نه از همه‏ آنان.

*** فقر تنها عامل ایمان نیست
بیشترین پیروان پیامبران، از میان مستضعفان بوده اند. البته از این موضوع نمی توان نتیجه گرفت که عامل ایمان مستضعفان به انبیاء فقط فقر مادّى آنها است زیرا برخى از مستضعفان نیز ایمان نمى آوردند.

منبع : تراز