دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد
ایسنا: دانشمندان روسی موفق به ابداع روشی برای تولید انبوه بلورهای ریز الماس به شکل سوزن و نخ شدهاند که ممکن است نیروی نسل آینده محاسبات کوانتومی را تامین کند.
کاربردهای فناورانه الماسها بطور چشمگیری از محبوبیت آنها به عنوان جواهر فراتر رفته و بطور فزآیندهای در صنایع مورد استفاده هستند.
این انگیزهای برای محققانی است که مشغول شرح و بسط روشهای جدید ساخت الماس هستند.
یکی از مشکلاتی که محققان به آن پرداختهاند، تولید بلورهای الماس به شکل سوزن و نخ است. شکلدهی این چنینی به الماسهای طبیعی و مصنوعی به دلیل شیوه صیقل دادن مشابه کار جواهرسازی امکانپذیر است.
تکنیکهای دیگر مانند لیتوگرافی و فناوریهای پرتوی یون نیز به جداسازی قطعات دارای اشکال مطلوب از بلورهای بزرگ کمک میکنند.
این در حالیست که شیوههای برش مذکور بسیار گران بوده و همیشه عملی نیستند.
دانشمندان روسی یک فناوری جدید را ابداع کردهاند که تولید انبوه بلورهای ریز الماس به شکل سوزن و نخ را ممکن میسازد. نتایج اولیه آنها هفت سال پیش منتشر شده بود.
تکنیک مذکور شامل تعیین شکلگیری فیلمهای چندبلوری از بلورهای به شکل ستون است. برای مثال، یخ روی سطح دریاچه اغلب از چنین بلورهایی ساخته شده که در زمان ذوب شدن قابل مقایسه هستند.
محققان نشان دادهاند که پوشش الماس دارای کیفیت پایین که از بلورهای جداگانه و غیرمتصل تشکیل شدهاند، میتوانند برای تولید الماس در شکل سوزن و نخ به کار گرفته شوند. به این منظور باید این پوششها را در محیط محتوی اکسیژن حرارت داد. ماده این پوششها پس از گرم شدن، اکسیده و به گاز تبدیل میشود.
دانش > فناوری - کانبرا> الماسی جدید و آزمایشگاهی ساخته شده که از الماس طبیعی سختتر است.
نمونههای پیشین الماسهای مصنوعی از کربن در یک شبکه مکعبی ساخته شدهاند اما نمونههایی شبیه الماسهای بهاصطلاح لونسدالیت (lonsdalite) دارای یک شبکه به شکل شش ضلعی هستند. این امر این الماس را تا 58درصد سختتر از الماسهای دیگر میکند. تیم سازنده بر این باورند که میتوان از این الماس در معادن و برای بریدن مواد بسیار سخت استفاده کرد.
محققان اتریشی موفق به تولید شکل پایداری از کربن موسوم به کارباین شدند که نسبت به مستحکمترین ماده جهان (گرافن) دو برابر استحکام کششی بیشتر دارد و 40 برابر قویتر از الماس است.
ایده تولید کارباین به سال 1885 بازمیگردد؛ اما به دلیل ناپایداری کارباین، تاکنون تولید آن به صورت عملی انجام نشده و تنها در مدلسازیهای رایانه ای این ماده طراحی شده بود.
پژوهشگران اتریشی موفق به ارائه روشی شدند که با استفاده از آن میتوان کارباین را به صورت پایدار تولید کرد؛ در این روش از گرافن برای محافظت از کارباین استفاده میشود. کارباین دارای خواص الکتریکی قابل توجهی است و از آن میتوان در نانوالکترونیک استفاده کرد.
نتایج این پروژه در قالب مقالهای با عنوان The super-strong carbyne was produced inside double-walled graphene nanotubes to keep it stable در نشریه Nature materials منتشر شده است.
در این مقاله محققان نشان دادند که چگونه میتوان این ماده را با حجم بالا تولید کرد؛ این روش در راستای ارائه آلوتروپهای تک بعدی گرافنی ارائه شده است.
این نتایج نشان میدهد که تولید انبوه کارباین قابل انجام است. در حال حاضر برای مشاهده کارباین نیاز به ابزارهای مختلفی است اما با توسعه این روش میتوان این فرآیند را تسهیل کرد.