جام جم سرا: در این بررسی که در مدت چهار سال انجام گرفت، مشخص شد بیخوابی میتواند احتمال ابتلای فرد به سکته مغزی را تا ۵۴ درصد بالا ببرد. به گفته محققان تایوانی این خطر برای افرادی که در فاصله سنی ۱۸ تا ۲۴ سالگی قرار دارند و به بیخوابی مبتلا هستند در مقایسه با افرادی که از کیفیت خواب مناسبی برخوردارند هشت برابر بیشتر است.
بر اساس گزارش ایسنا، این محققان اظهار داشتند: پیش از این تمامی توجهات به فاکتورهای فشارخون بالا، چاقی و مسائل مرتبط با کلسترول بوده است. هر چند نداشتن خواب کافی بخصوص در سنین جوانی به سلامت بدن آسیب جدی وارد میکند.
در این بررسی اطلاعات پزشکی ۲۱ هزار مبتلا به بیخوابی و ۶۴ هزار نفر دیگر که به این بیماری مبتلا نبودند و سابقه ابتلا به سکته مغزی یا آپنه خواب را نداشتند مورد مطالعه قرار گرفت.
به نقل از هلث دی نیوز، محققان تایوانی پس از در نظر گرفتن فاکتورهای لازم دریافتند افراد مبتلا به بیخوابی در مقایسه با افرادی که خواب کافی دارند بیشتر در معرض ابتلا به سکته مغزی هستند. مچنین در افرادی که به عارضه بیخوابی دائم مبتلا هستند نسبت به بیمارانی که بیخوابی ادواری در آنان مشاهده میشود احتمال ابتلا به سکته مغزی بیشتر است.
جام جم سرا:
متخصصان دانشگاه ایالت لوئیزیانا دریافتند نوشیدن دو وعده آبآلبالو در روز برای مدت دو هفته مدت زمان خواب افراد مسن مبتلا به بیخوابی را تا 90 دقیقه در هر شبانه روز افزایش میدهد. بیخوابی مشکل شایعی در میان افراد بزرگسال است که حدود 23 تا 34 درصد از جمعیت افراد 65 و مسنتر را درگیر میکند. بیخوابی میتواند برای برخی افراد آزاردهنده باشد اما بیخوابیهای طولانیمدت تاثیر منفی و جدی بر سلامت بدن میگذارد. همچنین بیخوابی با شیوع بیشتر دردهای مزمن، ابتلا به فشارخون بالا و دیابت نوع 2 و افت عملکرد شناختی یا زوال عقلی مرتبط است.
به نقل از ایسنا، «فرانک ال گرینوی» یکی از محققان این مطالعه گفت: افراد جوان مبتلا به بیخوابی برای رفع این مشکل به قرصهای خواب روی میآورند اما برای افراد مسن این داروها خطر زمین خوردن را در آنان چهار برابر میسازد که به شکستگی لگن و مرگ زودرس منجر میشود.
در این بررسی از هفت فرد بزرگسال با متوسط سن 68 سال که از بیخوابی رنج میبردند درخواست شد مدت دو هفته و روزی دو بار آبآلبالو بنوشند. پس از آن از آنان درخواست شد از نوشیدنی مشابه مصرف کنند. این متخصصان دریافتند شرکتکنندگان هنگامی که از آبآلبالو مصرف کرده بودند هر شب یک ساعت بیشتر از مواقع دیگر میتوانستند بخوابند.
به گزارش روزنامه دیلیمیل، آلبالوی ترش منبع طبیعی از هورمون ملاتونین است که به تنظیم چرخه خواب - بیداری کمک میکند.
جام جم سرا: لیموترش میتواند روی رنگ و روی شما تأثیر بگذارد و پوستهای کدر و تیره را روشن و خوش آب و رنگ کند. اگر میخواهید مقداری کالری بسوزانید به سراغ لیموترش بروید؛ این مادهی مغذی شما را به اندام دلخواهتان نزدیک میکند. دمنوش لیمو علایم اضطراب را کاهش می دهد و مشکل بی خوابی را رفع می کند افزودن چند قطره لیمو به آب آشامیدنی مانند ضد عفونی کننده عمل می کند و سموم بدن را دفع می کند با کاهش دادن اشتها باعث کاهش وزن می شود اسید موجود افزایش ناگهانی قند خون را پس از صرف غذا کاهش می دهد.
به نقل از باشگاه خبرنگاران، دمنوش لیمو گلو درد را تسکین می دهد.استفاده موضعی از آب لیموئ باعث رفع آکنه و لک می شود در صورت داشتن پوست حساس آب لیمو را با کمی آب رقیق کنید. در اغلب موارد استفاده از شامپوی نامناسب و مخمر مالاسزیا Malassezia باعث پیدایش شوره در پوست سر میشود. خوشبختانه لیموترش به راحتی میتواند با این مخمر مقابله کند. برای این کار هفته ای یک مرتبه از آب لیموترش استفاده کنید. آب لیموترش را گرفته و به موهای خود زده و 5 دقیقه بعد موهایتان را شامپو بزنید. لیموترش قابضی است که میتواند سلولهای پوست سر را تنگتر کند. این کار باعث میشود پوست سر محکمتر و محافظت شود. توصیه میکنیم از شامپوی ضدشوره استفاده کنید و اگر شورههای همچنان روی سرتان جا خوش کردند به متخصص پوست مراجعه کنید.
اینکه میگویند «کسی ازبی خوابی نمیمیرد» افسانهای بیش نیست. بسیاری از اختلالهای خواب تهدید کننده حیات هستند، چه به صورت مستقیم، مانند: «اختلال بیخوابی کشنده خانوادگی» یا «آپنه خواب انسدادی هنگام خواب» و چه به صورت غیرمستقیم، مانند: «حوادث مرتبط با اختلالهای خواب».
هزینه غیرمستقیم حوادث ناشی از اختلالهای خواب به تقریب ۱۰۰ ملیون دلار در سال در امریکا برآورد شده است. بنابر این اختلال خواب مشکلی جدی است که نه تنها بر خانواده بلکه بر همکاران و اجتماع به طور کل تاثیر میگذارد.
مرگ ومیر در بین افرادی که کمتر و بیشتر از حد طبیعی میخوابند، افزایش مییابد. یک پیگیری ۶ ساله نشان داده است که مرگ ومیر مردان ۳۰ ساله و بالاترکه کمتر از ۴ ساعت در شبانه روز میخوابیدند ۸/۲ بار بیشتر از کسانی بود که ۸-۷ ساعت میخوابیدند. از سویی دیگر مرگ و میر در مردانی که بیش از۱۰ ساعت در شبانه روز میخوابند، ۸/۱ بار بیشتر از مردانی است که به میزان طبیعی میخوابند. طب اختلالهای خواب به سرعت در حال تبدیل شدن به یک رشته فوق تخصصی است.
میزان خواب مورد نیاز:
مقدار خوابی که افراد نیاز دارند به طور قابل توجهی متنوع است. اکثر بالغین ۷- ۸ ساعت در شبانه روز میخوابند. اگر چه بعضی از افراد بدون اینکه عارضهای برایشان داشته باشد کمتر از این میزان میخوابند. اغلب افراد بالای ۶۰ سال از مشکلات خواب شاکی هستند و تغییر در الگوی خواب در این سنین شایع است و بخشی از پدیده سالمندی است.
بیخوابی:
شایعترین شکایت در بیمارانی است که با مشکلات خواب به پزشک مراجعه میکنند. بیخوابی و خواب آلودگی متعاقب آن دیسترس بارزی بر فرد وارد میآورد و فعالیتهای زندگی روزمره او را تحت تاثیر قرار میدهد. بیخوابی گاهی علامتی از بیماری زمینهای دیگری است. ولی میتوانید به بیماران اطمینان بدهید که در اکثر موارد میتوانند بر مشکلات خواب فایق آیند.
بیخوابی خود را به صورت مشکل در به خواب رفتن، سحرخیزی، بیدار شدنهای مکرر و بیقراری یا خوابی که نیرو زا نیست، خود را نشان میدهد. وقتی بیخوابی با اختلال در عملکرد فرد در زمینههای مختلف خانوادگی، شغلی و یا تحصیلی همراه شود میتوان گفت اختلال خواب وجود دارد.
عوارض بیخوابی:
بعضی از اثرات خواب ناکافی در زیر آورده شده:
بهخواب رفتن در طول روز
احساس خستگی
کاهش تمرکز
مشکلات حافظه
مشکل در تصمیم گیری
تحریک پذیری
کاهش تحمل ناکامی
افزایش خطر حوادث و تصادفات
علل بیخوابی:
بیخوابی ممکن است یک اختلال خواب اولیه یا نشانهای از اختلال روانی، جسمی و یا ناشی از مصرف مواد باشد. بهطور کل علل بیخوابی را میتوان به دستههای زیرتقسیم کرد:
– علل روانشناختی: افسردگی، اضطراب، استرس و…
– علل جسمی: وزن بالا، نارسایی قلبی، بیماریهای تنفسی مانند آسم و COPD، بیماریهای گوش وحلق و بینی مانند سینوزیت، دیابت، زخم معده و اثنی عشر، دردها مانند کمردرد و سردرد، آرتریت، مصرف داروهایی مانند استروییدها، دکونژستانتها و سایر داروهای محرک و….
– علل ناشی ازالگوی زندگی: مصرف الکل، چای یا قهوه، خوردن غذای سنگین قبل از خواب، چرت زدن روزانه، الگوی نامنظم خواب
– علل محیطی: محیط خیلی گرم یا سرد، سر و صدا، آلودگی هوا، نداشتن حریم خصوصی، شلوغ بودن و تعداد بالای افراد خانواده
در ابتدا باید مشخص کنید که بیمارتان از اختلال خواب خاصی رنج میبرد یا خیر. بدین منظور، سوالات زیر کمک کننده است:
آیاتاکنون کسی به شماگفته که در خواب با صدای بلند خروپف میکنید؟
احتمال وجودآپنه خواب وجود دارد. این وضعیت ممکن است خطراتی ازجمله توقف تنفس در هنگام خواب و عوارض قلبی را به همراه داشته باشد. البته درمان موثری برای آن وجوددارد. در صورتی که این تشخیص مدنظرتان است بیمار را به متخصص ارجاع دهید.
آیا اتفاق افتاده که به طور ناگهانی بدون اینکه بتوانید در برابر آن مقاومت کنید دچارحمله خواب شوید و نتوانید خود را بیدار نگه دارید؟
در این وضعیت تشخیص نارکولپسی مطرح میشود. این وضعیت نیزخطرناک است، بهویژه در هنگام رانندگی و کار با ماشینهای صنعتی. پس هشدارهای لازم را در این مورد بدهید. به او اطمینان دهیدکه این اختلال به درمان پاسخ خواهد داد و او را به متخصص ارجاع دهید.
آیا هیچگاه قبل از به خواب رفتن در پاهای خود احساس ناراحت کننده انقباضات عضلانی یا گزگز و مورمورشدن را داشتهاید؟ آیا تاکنون کسی به شما گفته که عضلات اندامهایتان در هنگام خواب پرش دارند؟
به احتمالی تشخیص سندرم پاهای بیقرار و میوکلونوس شبانه مطرح میشود. این وضعیت نیز با درمان دارویی قابل حل است. او را به متخصص ارجاع دهید.
بیخوابی اولیه:
وقتی بیخوابی ناشی از علل جسمی، روانی یا مصرف مواد نباشد، یعنی علت زمینهای برای آن نتوان پیداکرد، بیخوابی اولیه وجود دارد. با این وجود گاهی میتوان علتی برایش پیدا کرد که قابل تغییر باشد. یکی از این علل عدم رعایت اصول بهداشت خواب است. یعنی اینکه برخی عادتها و فعالیتهای روزمره زندگی به گونهای، بر کیفیت خواب در شب و بیداری کامل در روز اثر نامطلوب میگذارد.
گاهی نیز در طول دورههای استرس، بیماری اضطرابی و یا مصرف و ترک داروهای خواب آور که فرد دچار بیخوابی میشود، اتاق خواب و اشیا داخل آن به محرکهای شرطی بیخوابی تبدیل میشوند. مواجهه با این محرکها در هنگام شروع خواب باعث تداعی بیخوابیهای قبلی شده و مانع به خواب رفتن فرد میشود.
این افراد اغلب بر خلاف بیماران مبتلا به بیخوابی ثانویه ناشی از علل روانی، عملکرد روزانه خوبی دارند و کار و روابط بین فردی آنان رضایت بخش است، گرچه خستگی بیش از حدی را تحمل میکنند. خصوصیات دیگر این افراد عبارت است از موارد زیر:
– نگرانی شدیدی در مورد بهخواب نرفتن خود دارند.
– تلاش زیادی برای بهخواب رفتن میکنند.
– ذهن آنها مدام با این مساله مشغول است که، نمیتوانند بهخوابند.
– در هنگام خواب تنش عضلانی زیادی دارند.
– اغلب علایم جسمی اضطرابی را نیز دارند.
– هنگامی که در جایی غیر از محل همیشگی میخوابند، به راحتی خوابشان میبرد.
– وقتی تلاش زیادی برای خواب نمیکنند به خوبی بهخواب میروند (برای مثال هنگام تماشای تلویزیون).
توصیههای درمانی:
از زمانهای بسیار دور استفاده از داروهای خواب آور برای درمان بیخوابی مرسوم بوده است و امروز بیش از همه از دسته دارویی بنزودیازپینها استفاده میشود. داروهای خواب آور دیگر کلرال هیدرات، زولپیدم، آنتی هیستامینها، ال- تریپتوفان و به تازگی ملاتونین میباشند.
ولی به عنوان یک درمانگر همیشه باید به خاطر داشته باشید که داروهای خواب آور باید برای مدت کوتاه استفاده شود. مصرف درازمدت آن باعث ایجاد وابستگی شده و قطع مصرف را با مشکل مواجه میکند و ممکن است باعث بدترشدن بیخوابی اولیه شود. از سویی دیگر مصرف این داروها به همراه الکل و یا سایرداروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی خطرناک است و در صورتی که بیمار حامله باشد عوارضی را برای جنینش به همراه دارد.
بنابر این در صورت لزوم با کمترین دوز موثر، دارو را شروع کنید و بیش از دو هفته آن را ادامه ندهید و مصرف دارو را با سایر توصیههای درمانی از جمله بهداشت خواب همراه نمایید. اگر پس از قطع دارو هنوز بیمار از بیخوابی رنج میبرد، علل ثانویه ایجادکننده بیخوابی مانند افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالهای زمینهای را دوباره مرورکنید. به خاطر داشته باشید که استفاده طولانی مدت از داروی خواب آور میتواند باعث تدوام مشکلات خواب و از نظر دور ماندن اختلال زمینهای ایجاد کننده بیخوابی شود.
درمانهای غیر دارویی بیخوابی:
همانگونه که متذکر شدیم برخی از اختلالهای خواب به طور مستقیم ناشی از عوامل خارجی، محیطی یا الگوی نادرستی از عادات زندگی است و یا اینکه محرکهایی شرطی وجود دارند که باعث تدوام مشکل بیخوابی در فرد میشوند. بهداشت خواب، قوانینی اصولی وپایه است که در بردارنده آداب و مناسک صحیح برای یک خواب خوب و نیز مواردی است که فرد باید از آن اجتناب کند تا از بیخوابی رهایی یابد.
I. بهداشت عمومی خواب (Universal sleep hygiene):
* یک برنامه ورزشی روزانه و دائمی برای خود ترتیب دهید.
* از ورزش شدید، به ویژه قبل از خواب بپرهیزید.
* سر و صدای اضافی، نور زیاد و سرما و گرمای اتاق خوابتان را تعدیل کنید.
* قبل از خواب اگر گرسنه هستید، غذای سبکی میل کنید.
* زمانی را برای آرامسازی (relaxation (اختصاص دهید.
* از خوردن الکل، مصرف سیگار و نوشیدنیهای کافیین دار هنگام شب (و یا حتا زودتر اگر خیلی به آن حساس هستید) بپرهیزید.
* از تماشای تلویزیون در رختخواب اجتناب کنید.
* از مصرف طولانی مدت قرصهای خواب آور اجتناب کنید.
* اتاق خواب خود را به میدان جنگ مشکلات عاطفی یا مسائل جنسی خود تبدیل نکنید.
* تغییرات کوچک در اتاق خواب مانند: تغییر دکوراسیون یا تعویض اتاق خواب ممکن است موثر باشد.
II. درمان کنترل محرک (Stimulus control therapy):
برای بر هم زدن چرخه معیوب بیخوابی و از بین بردن محرکهای شرطی، قوانین زیر را به بیمارانتان توصیه کنید.
* قانون اول: فقط وقتی به رختخواب بروید که خواب آلود باشید تا موفقیت را به حداکثر برسانید.
* قانون دوم: از رختخواب فقط برای خوابیدن استفاده کنید. تماشای تلویزیون، مطالعه، خوردن و صحبت کردن با تلفن در رختخواب ممنوع میباشد.
* قانون سوم: اگر خوابتان نمیبرد بیجهت در رختخواب نمانید و احساس ناکامی نکنید. بعد از چند دقیقه بدون اینکه مدام چشمتان به ساعت باشد برخیزید و به اتاق دیگری بروید و خود را مشغول به کاری کنید که هیجان برانگیز نیست تا وقتی که خوابتان به سوی شما بازگردد. این قانون را هر چند بار که لازم است تکرار کنید.
* قانون چهارم: ازچرت زدن روزانه بپرهیزید.
III. محدودکردن خواب (Sleep restriction therapy):
محدود کردن زمان ماندن در رختخواب، برای کسانی که گزارش میکنند چندین ساعت را در رختخواب هستند ولی بیدارند و بهخواب نمیروند، میتواند کمک کننده باشد. اگر بیمار گزارش میکند که فقط ۵ ساعت از ۸ ساعتی را که در رختخواب بهسر میبرد میتواند بهخوابد، زمان ماندن در رختخواب را کاهش دهید. ولی باید مراقب باشید که این زمان نباید به کمتر از ۴ ساعت در شبانه روز برسد. خوابیدن در ساعات دیگر شبانه روز نیز باید ممنوع شود، بهجز سالمندان که میتوانند چرتی نیم ساعته در روز داشته باشند. وقتی درصد مدت زمان خواب به مدت زمان ماندن در رختخواب افزایش یافت یعنی Sleep efficiency به ۸۵ درصد رسید، میتوانید هر بار زمان ماندن در رختخواب را ۱۵ دقیقه افزایش دهید.
IV. آرامسازی و تنفس منظم (Relaxation & Rhythmic breathing):
یکی از روشهایی که کمک میکند تا فرد آرامش خود را به دست آورد، تکنیک آرامسازی و تنفس منظم است. میتوانید بترتیب زیر این عمل را آموزش دهید:
«روی صندلی بنشینید وخود را در وضعیت راحتا قرار دهید. سر خود را به آرامی به دیوار تکیه دهید، چشمانتان را ببندید و سعی کنید به چیزی فکر نکنید. عضلات خود را به ترتیب تا حدی که احساس درد نمیکنید منقبض و سپس رها کنید.
میتوانید از دست شروع کنید و مشتهایتان را بفشارید و دستهایتان را به جلوکشیده و عضلات بازو و ساعد خود را منقبض کنید.
پس از چند ثانیه مشتتان را باز کنید و دستهایتان را آرام پایین بیاورید و روی پایتان رها کنید.
زمان بیشتری را به رهاسازی عضله اختصاص دهید. برای مثل اگر ۵ ثانیه انقباض عضله طول کشید ۱۵ ثانیه آن عضله را رها کنید. این کار را به ترتیب برای تمام عضلات بدن شامل: عضلات قفسه سینه شانهها، کمروشکم، رانها و ساق پا و کف پا و عضلات صورت و گردن انجام دهید. با هر بار انقباض و رهاسازی عضله چند بار نفس عمیق بکشید و کلمه آرامش را تکرار کنید. برای اینکه تنفس منظمی داشته باشید باید ریههای خود را با سه شماره و در سه مرحله پروخالی کنید».
در ابتدا ممکن است بعضی از بیماران احساس بهتری پیدا نکنند، نگران نباشید اگر چند بار این مراحل را درخانه تمرین کنند کم کم مهارت پیدا خواهند کرد. این تمرین میتواند در وضعیت درازکش نیز در منزل انجام شود. توصیه کنید که بیمارتان روزی سه بار این تمرین را در منزل انجام دهد و به ویژه انجام این تمرین در هنگام خواب برای افرادی که تنش بالایی درعضلات خود احساس میکنند و یا سطح اضطراب بالایی دارند و احساس بیقراری قبل از بهخواب رفتن دارند بسیار موثر است.
در صورتی که پس از تمام این تمهیدات هنوز بیمارتان ازمشکل بیخوابی رنج میبرد او را به متخصص ارجاع کنید. (پزشکان بدون مرز)
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از تبیان ، اگر حتی با شنیدن کلمه "بیخوابی" آه از نهادتان بلند می شود بدانید که تنها نیستید. در حالت کلی اینسومنیا یا بیخوابی علامتی است که در اثر استرس، اضطراب، افسردگی، بیماری های جدی، درد و یا زیاده روی در دریافت برخی ترکیبات ایجاد می شود. اگر شما هم دچار بیخوابی شبانه هستید بهتر است اول نوع بی خوابی تان را تشخیص داده و سپس به درمان آن بپردازید. در این مطلب شما را با هشت نوع بی خوابی آشنا می کنیم.
اینسومنیای عمومی
واژه ی علمی که برای بیان کمبود خواب یا بیخوابی استفاده می شود، اینسومنیا است. یک دسته بندی خاص برای اختلالات خواب وجود دارد، مبنی بر اینکه فرد شب ها در به خواب رفتن دچار مشکل هست و یا اینکه در طول شب یا صبح بسیار زودتر از زمان لازم از خواب بیدار می شود.
در حالت کلی اینسومنیا را با خواب ناکافی یا کیفیت بد خواب تعریف می کنند. اگر شما نیز گاهی دچار مشکلات خواب می شوید، احتمالا پزشک برایتان نوع عمومی بیخوابی را تشخیص می دهد. اما اگر بی خوابی تان دلیل خاصی داشته باشد، درمان آن نیز مستلزم کشف علت خواهد بود.
اینسومنیای انطباقی
این نوع بیخوابی همانطور که از نامش پیداست، نوعی کمبود خواب ناشی از تطابق و سازگاری بیمار با شرایط جدید است. این نوع بی خوابی معمولا بی خوابی حاد یا بیخوابی موقتی نیز نامیده می شود و معمولا از استرس و فشار روحی ناگهانی در زندگی ناشی می شود مانند طلاق، مرگ عزیزان، از دست دادن کار، ابتلا به یک بیماری خطرناک و غیره. می توان بی خوابی انطباقی را با مصرف دارو و همچنین با روان درمانی و کاهش استرس بیمار و تنظیم خواب عادی درمان کرد.
اینسومنیای کودکی
بی خوابی مخصوص بزرگسالان نیست. برخی کودکان نیز با اختلالات جدی خواب مواجه هستند که ممکن است روی تمرکز آنها در مدرسه تاثیر منفی بگذارد. بیخوابی کودکانه جدی است و اثرات منفی در رشد طبیعی کودک می گذارد.
برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین باید صبح مصرف شوند. کافئین نیز ماده ای است که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود
معمولا پزشکان از درمان دارویی برای مقابله با بیخوابی کودکان استفاده نمی کنند. بهترین روش صحبت با کودک برای کشف علت مشکل است.
معمولا استرس و ساعات نامنظم خوابیدن عامل اصلی بی خوابی در کودکان تشخیص داده می شود.
اینسومنیای ایدیوپاتیک
بی خوابی ایدیوپاتیک یکی از اختلالات جدی خواب محسوب می شود. این نوع بی خوابی، زندگی فرد را تحت تاثیر قرار داده و معمولا از دوران کودکی آغاز می شود. بی خوابی ایدیوپاتیک هیچ ارتباطی با استرس، مصرف دارو و یا احساس درد ندارد.
به معنای کلی این نوع بی خوابی نتیجه نوعی عدم تعادل فیزیکی در بدن است. به عنوان مثال می تواند ناشی از اختلال در سیستم بیدارکننده بدن باشد که بیش از اندازه فعال است و یا اینکه مرحله ایجاد خواب بسیار کم عمل می کند. آنچه معلوم است اینکه بیمار نیاز به درمان مخصوص اختلال خود دارد. این قبیل افراد باید به متخصص اختلالات خواب مراجعه کنند.
نوشابه و قهوه
اینسومنیای ناشی از مصرف زیاد برخی مواد
ترکیبات زیادی وجود دارند که تاثیر منفی بر کیفیت خواب می گذارند که از جمله می توان به داروها، کافئین، الکل و برخی مواد غذایی اشاره کرد. برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین لازم است که صبح مصرف شوند. کافئین (مثل قهوه و نوشایه سیاه) نیز ماده ای است که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود.
در خصوص الکل باید گفت که این ماده می تواند به خوابیدن کمک کند، اما بدون شک فرد را در نیمه های شب بیدار و بدخواب می کند. برخی مواد غذایی بخصوص غذاهای تند و پرادویه نیز روی هضم غذا تاثیر گذاشته و خواب را به تاخیر می اندازند.
در این حالت، درمان ساده تر است. می توانید از یک متخصص مشورت بگیرید. اما اصلاح برنامه غذایی، جایگزین کردن داروها یا تغییر زمان مصرف آنها و همچنین خودداری از مصرف موادغذایی حاوی کافئین می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
اینسومنیای ناشی از بیماری
گاهی بیخوابی در اثر مشکل روحی مربوط به استرس و اضطراب ایجاد می شود. این مسئله ممکن است در صورتی که فرد بیماری جسمی جدی داشته باشد نیز بروز کند. معمولا درد نشان دهنده وجود بیماری و ناخوشی در بدن است که البته روی خواب نیز تاثیر می گذارد.
مصرف داروهای مسکن و ضددرد تا حدودی مفید است، اما ممکن است فرد به واسطه عوارض این داروها نیز دچار بی خوابی شود. اگر از یک بیماری خاص رنج می برید حتما به پزشک مراجعه کنید و در خصوص مشکل بی خوابی تان نیز با وی صحبت کنید.
اینسومنیای پارادوکسال
بی خوابی پارادوکسال مسئله ای پیچیده و متناقض است. در این نوع بی خوابی فرد شکایت می کند که شب ها فقط چند ساعت می خوابد و یا اصلا چشم روی هم نمی گذارد، اما علائم واضح بی خوابی را ندارد. در این نوع بیخوابی فعالیت ذهنی فرد بسیار بالاست و فرد نمی تواند ذهن خود را در حین خواب خاموش کند.
عوامل متعددی در بروز بی خوابی پارادوکسال نقش دارند، اما این مشکل بیشتر جنبه روحی روانی دارد. اگر فردی از بستگان شما از این نوع بی خوابی رنج می برد، وی را تشویق کنید تا به متخصص مراجعه کند.
اینسومنیای روانی
اینسومنیای روانی رایج بوده و کمی پیچیده است. این نوع بی خوابی معمولا به دلیل نگرانی بیش از اندازه از نخوابیدن بروز می کند. در واقع یک چرخه باطل شکل می گیرد. فرد نمی خوابد و نگران است که نتواند بخوابد. به طوری که فرد از زمان فرا رسیدن خواب هراس دارد، در نتیجه موفق به خوابیدن نیز نمی شود.
در اکثر موارد، افرادی که از نوع بی خوابی رنج می برند، به دلیل بدخوابی شبانه بیش از اندازه، روی خستگی روز بعد تمرکز دارند. برای رفع مشکل باید اضطراب یا افسردگی خود را درمان کنید. در نتیجه لازم است که تحت روان درمانی قرار بگیرد و مشکل را ریشه ای درمان کنید.
یافته جدید محققان؛
درمان بیخوابی سالمندان به شیوه «رفتاردرمانی شناختی»
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۵۶
بیخوابی سالمندان
افراد مسن بیش از افراد جوان تر دچار بیخوابی بوده و قرص خواب مصرف می کنند که همین مسئله موجب افزایش ریسک سقوط، شکستگی و حتی مرگ می شود اما اکنون روش جدیدی برای این مسئله کشف شده است.
«رفتاردرمانی شناختی برای بیخوابی» (CBTI) نوعی گفتاردرمانی است که بسیار در درمان افراد مسن مبتلا به بیخوابی موثر و کارآمد تلقی می شود. در طول جلسات CBTI، روان درمانگرها به بیماران کمک می کنند تا واکنش های فکری، رفتاری و احساسی شان در رابطه با مشکل خواب را تغییر دهند تا بیخوابی شان بهبود یابد.
تیم تحقیق در این مطالعه برنامه درمانی جدید CBTI را ایجاد کردند. در این برنامه از مربیان مجرب خواب که درمانگر نبودند استفاده شد. همچنین محققان ۱۵۹ فرد را به یکی از سه گروه درمان اختصاص دادند.
دو گروه از افراد CBTI را از مربیان خواب که در برنامه آموزش CBTI ویژه شرکت کرده بودند، دریافت کردند. یک گروه از افراد، جلسات CBTI رودرو با مربی خواب داشتند. گروه دوم به شکل گروهی تحت این درمان قرار گرفتند.
افراد سومین گروه (گروه کنترل) برنامه کلی آموزش خواب را که شامل ۵ جلسه یک ساعته در طول ۶ هفته بود دریافت کردند. این افراد از مربیان خواب، CBTI دریافت نکردند.
در طول جلسات گروه اول و دوم، مربیان خواب با افراد در مورد بهبود عادات خواب مشاوره می کردند و تکنیک های نظیر استفاده از تختخواب فقط برای خواب و نه تماشای تلویزیون یا مطالعه را به آنها اموزش دادند. در هر دو گروه مربیان خواب هر هفته به طور تلفنی نحوه عملکرد افراد را کنترل می کردند.
بعد از پایان درمان، افراد مبتلا به بیخوابی که CBTI از مربی خواب دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل، با کاهش قابل توجه مشکلات خواب روبرو بودند. ۶ و ۱۲ ماه بعد از اتمام درمان هم همچنان شرکت کنندگان در هردو گروه درمان CBTI روند بهبود خواب شان حفظ شده بود.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از تبیان ، اگر حتی با شنیدن کلمه "بیخوابی" آه از نهادتان بلند می شود بدانید که تنها نیستید. در حالت کلی اینسومنیا یا بیخوابی علامتی اســت که در اثر استرس، اضطراب، افسردگی، بیماری های جدی، درد و یا زیاده روی در دریافت برخی ترکیبات ایجاد می شود. اگر شما هم دچار بیخوابی شبانه هستید بهتر اســت اول نوع بی خوابی تان را تشخیص داده و سپس به درمان آن بپردازید. در این مطلب شما را با هشت نوع بی خوابی آشنا می کنیم.
اینسومنیای عمومی
واژه ی علمی که برای بیان کمبود خواب یا بیخوابی استفاده می شود، اینسومنیا اســت. یک دسته بندی خاص برای اختلالات خواب وجود دارد، مبنی بر اینکه فرد شب ها در به خواب رفتن دچار مشکل هست و یا اینکه در طول شب یا صبح بسیار زودتر از زمان لازم از خواب بیدار می شود.
در حالت کلی اینسومنیا را با خواب ناکافی یا کیفیت بد خواب تعریف می کنند. اگر شما نیز گاهی دچار مشکلات خواب می شوید، احتمالا پزشک برایتان نوع عمومی بیخوابی را تشخیص می دهد. اما اگر بی خوابی تان دلیل خاصی داشته باشد، درمان آن نیز مستلزم کشف علت خواهد بود.
اینسومنیای انطباقی
این نوع بیخوابی همانطور که از نامش پیداست، نوعی کمبود خواب ناشی از تطابق و سازگاری بیمار با شرایط جدید اســت. این نوع بی خوابی معمولا بی خوابی حاد یا بیخوابی موقتی نیز نامیده می شود و معمولا از استرس و فشار روحی ناگهانی در زندگی ناشی می شود مانند طلاق، مرگ عزیزان، از دست دادن کار، ابتلا به یک بیماری خطرناک و غیره. می توان بی خوابی انطباقی را با مصرف دارو و همچنین با روان درمانی و کاهش استرس بیمار و تنظیم خواب عادی درمان کرد.
اینسومنیای کودکی
بی خوابی مخصوص بزرگسالان نیست. برخی کودکان نیز با اختلالات جدی خواب مواجه هستند که ممکن اســت روی تمرکز آنها در مدرسه تاثیر منفی بگذارد. بیخوابی کودکانه جدی اســت و اثرات منفی در رشد طبیعی کودک می گذارد.
برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین باید صبح مصرف شوند. کافئین نیز ماده ای اســت که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود
معمولا پزشکان از درمان دارویی برای مقابله با بیخوابی کودکان استفاده نمی کنند. بهترین روش صحبت با کودک برای کشف علت مشکل اســت.
معمولا استرس و ساعات نامنظم خوابیدن عامل اصلی بی خوابی در کودکان تشخیص داده می شود.
اینسومنیای ایدیوپاتیک
بی خوابی ایدیوپاتیک یکی از اختلالات جدی خواب محسوب می شود. این نوع بی خوابی، زندگی فرد را تحت تاثیر قرار داده و معمولا از دوران کودکی آغاز می شود. بی خوابی ایدیوپاتیک هیچ ارتباطی با استرس، مصرف دارو و یا احساس درد ندارد.
به معنای کلی این نوع بی خوابی نتیجه نوعی عدم تعادل فیزیکی در بدن اســت. به عنوان مثال می تواند ناشی از اختلال در سیستم بیدارکننده بدن باشد که بیش از اندازه فعال اســت و یا اینکه مرحله ایجاد خواب بسیار کم عمل می کند. آنچه معلوم اســت اینکه بیمار نیاز به درمان مخصوص اختلال خود دارد. این قبیل افراد باید به متخصص اختلالات خواب مراجعه کنند.
نوشابه و قهوه
اینسومنیای ناشی از مصرف زیاد برخی مواد
ترکیبات زیادی وجود دارند که تاثیر منفی بر کیفیت خواب می گذارند که از جمله می توان به داروها، کافئین، الکل و برخی مواد غذایی اشاره کرد. برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین لازم اســت که صبح مصرف شوند. کافئین (مثل قهوه و نوشایه سیاه) نیز ماده ای اســت که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود.
در خصوص الکل باید گفت که این ماده می تواند به خوابیدن کمک کند، اما بدون شک فرد را در نیمه های شب بیدار و بدخواب می کند. برخی مواد غذایی بخصوص غذاهای تند و پرادویه نیز روی هضم غذا تاثیر گذاشته و خواب را به تاخیر می اندازند.
در این حالت، درمان ساده تر اســت. می توانید از یک متخصص مشورت بگیرید. اما اصلاح برنامه غذایی، جایگزین کردن داروها یا تغییر زمان مصرف آنها و همچنین خودداری از مصرف موادغذایی حاوی کافئین می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
اینسومنیای ناشی از بیماری
گاهی بیخوابی در اثر مشکل روحی مربوط به استرس و اضطراب ایجاد می شود. این مسئله ممکن اســت در صورتی که فرد بیماری جسمی جدی داشته باشد نیز بروز کند. معمولا درد نشان دهنده وجود بیماری و ناخوشی در بدن اســت که البته روی خواب نیز تاثیر می گذارد.
مصرف داروهای مسکن و ضددرد تا حدودی مفید اســت، اما ممکن اســت فرد به واسطه عوارض این داروها نیز دچار بی خوابی شود. اگر از یک بیماری خاص رنج می برید حتما به پزشک مراجعه کنید و در خصوص مشکل بی خوابی تان نیز با وی صحبت کنید.
اینسومنیای پارادوکسال
بی خوابی پارادوکسال مسئله ای پیچیده و متناقض اســت. در این نوع بی خوابی فرد شکایت می کند که شب ها فقط چند ساعت می خوابد و یا اصلا چشم روی هم نمی گذارد، اما علائم واضح بی خوابی را ندارد. در این نوع بیخوابی فعالیت ذهنی فرد بسیار بالاست و فرد نمی تواند ذهن خود را در حین خواب خاموش کند.
عوامل متعددی در بروز بی خوابی پارادوکسال نقش دارند، اما این مشکل بیشتر جنبه روحی روانی دارد. اگر فردی از بستگان شما از این نوع بی خوابی رنج می برد، وی را تشویق کنید تا به متخصص مراجعه کند.
اینسومنیای روانی
اینسومنیای روانی رایج بوده و کمی پیچیده اســت. این نوع بی خوابی معمولا به دلیل نگرانی بیش از اندازه از نخوابیدن بروز می کند. در واقع یک چرخه باطل شکل می گیرد. فرد نمی خوابد و نگران اســت که نتواند بخوابد. به طوری که فرد از زمان فرا رسیدن خواب هراس دارد، در نتیجه موفق به خوابیدن نیز نمی شود.
در اکثر موارد، افرادی که از نوع بی خوابی رنج می برند، به دلیل بدخوابی شبانه بیش از اندازه، روی خستگی روز بعد تمرکز دارند. برای رفع مشکل باید اضطراب یا افسردگی خود را درمان کنید. در نتیجه لازم اســت که تحت روان درمانی قرار بگیرد و مشکل را ریشه ای درمان کنید.
اگر حتی با شنیدن کلمه "بیخوابی" آه از نهادتان بلند می شود بدانید که تنها نیستید. در حالت کلی اینسومنیا یا بیخوابی علامتی اســت که در اثر استرس، اضطراب، افسردگی، بیماری های جدی، درد و یا زیاده روی در دریافت برخی ترکیبات ایجاد می شود.
واژه ی علمی که برای بیان کمبود خواب یا بیخوابی استفاده می شود، اینسومنیا اســت. یک دسته بندی خاص برای اختلالات خواب وجود دارد، مبنی بر اینکه فرد شب ها در به خواب رفتن دچار مشکل هست و یا اینکه در طول شب یا صبح بسیار زودتر از زمان لازم از خواب بیدار می شود.
در حالت کلی اینسومنیا را با خواب ناکافی یا کیفیت بد خواب تعریف می کنند. اگر شما نیز گاهی دچار مشکلات خواب می شوید، احتمالا پزشک برایتان نوع عمومی بیخوابی را تشخیص می دهد. اما اگر بی خوابی تان دلیل خاصی داشته باشد، درمان آن نیز مستلزم کشف علت خواهد بود.
اینسومنیای انطباقی
این نوع بیخوابی
همانطور که از نامش پیداست، نوعی کمبود خواب ناشی از تطابق و سازگاری بیمار
با شرایط جدید اســت. این نوع بی خوابی معمولا بی خوابی حاد یا بیخوابی
موقتی نیز نامیده می شود و معمولا از استرس و فشار روحی ناگهانی در زندگی
ناشی می شود مانند طلاق، مرگ عزیزان، از دست دادن کار، ابتلا به یک بیماری
خطرناک و غیره. می توان بی خوابی انطباقی را با مصرف دارو و همچنین با روان
درمانی و کاهش استرس بیمار و تنظیم خواب عادی درمان کرد.
اینسومنیای کودکی
بی خوابی مخصوص بزرگسالان نیست. برخی کودکان نیز با اختلالات جدی خواب مواجه هستند که ممکن اســت روی تمرکز آنها در مدرسه تاثیر منفی بگذارد. بیخوابی کودکانه جدی اســت و اثرات منفی در رشد طبیعی کودک می گذارد.
برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین باید صبح مصرف شوند. کافئین نیز ماده ای اســت که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود
معمولا پزشکان از درمان دارویی برای مقابله با بیخوابی کودکان استفاده نمی کنند. بهترین روش صحبت با کودک برای کشف علت مشکل اســت.
معمولا استرس و ساعات نامنظم خوابیدن عامل اصلی بی خوابی در کودکان تشخیص داده می شود.
اینسومنیای ایدیوپاتیک
بی خوابی ایدیوپاتیک یکی از اختلالات جدی خواب محسوب می شود. این نوع بی خوابی، زندگی فرد را تحت تاثیر قرار داده و معمولا از دوران کودکی آغاز می شود. بی خوابی ایدیوپاتیک هیچ ارتباطی با استرس، مصرف دارو و یا احساس درد ندارد.
به معنای کلی این نوع بی خوابی نتیجه نوعی عدم تعادل فیزیکی در بدن اســت. به عنوان مثال می تواند ناشی از اختلال در سیستم بیدارکننده بدن باشد که بیش از اندازه فعال اســت و یا اینکه مرحله ایجاد خواب بسیار کم عمل می کند. آنچه معلوم اســت اینکه بیمار نیاز به درمان مخصوص اختلال خود دارد. این قبیل افراد باید به متخصص اختلالات خواب مراجعه کنند.
نوشابه و قهوه
اینسومنیای ناشی از مصرف زیاد برخی مواد
ترکیبات زیادی وجود دارند که تاثیر منفی بر کیفیت خواب می گذارند که از جمله می توان به داروها، کافئین، الکل و برخی مواد غذایی اشاره کرد. برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین لازم اســت که صبح مصرف شوند. کافئین (مثل قهوه و نوشایه سیاه) نیز ماده ای اســت که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود.
در خصوص الکل باید گفت که این ماده می تواند به خوابیدن کمک کند، اما بدون شک فرد را در نیمه های شب بیدار و بدخواب می کند. برخی مواد غذایی بخصوص غذاهای تند و پرادویه نیز روی هضم غذا تاثیر گذاشته و خواب را به تاخیر می اندازند.
در این حالت، درمان ساده تر اســت. می
توانید از یک متخصص مشورت بگیرید. اما اصلاح برنامه غذایی، جایگزین کردن
داروها یا تغییر زمان مصرف آنها و همچنین خودداری از مصرف موادغذایی حاوی
کافئین می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
اینسومنیای ناشی از بیماری
گاهی بیخوابی در اثر مشکل روحی مربوط به استرس و اضطراب ایجاد می شود. این مسئله ممکن اســت در صورتی که فرد بیماری جسمی جدی داشته باشد نیز بروز کند. معمولا درد نشان دهنده وجود بیماری و ناخوشی در بدن اســت که البته روی خواب نیز تاثیر می گذارد.
مصرف داروهای مسکن و ضددرد تا حدودی مفید اســت،
اما ممکن اســت فرد به واسطه عوارض این داروها نیز دچار بی خوابی شود. اگر
از یک بیماری خاص رنج می برید حتما به پزشک مراجعه کنید و در خصوص مشکل بی
خوابی تان نیز با وی صحبت کنید.
اینسومنیای پارادوکسال
بی خوابی پارادوکسال مسئله ای پیچیده و متناقض اســت. در این نوع بی خوابی فرد شکایت می کند که شب ها فقط چند ساعت می خوابد و یا اصلا چشم روی هم نمی گذارد، اما علائم واضح بی خوابی را ندارد. در این نوع بیخوابی فعالیت ذهنی فرد بسیار بالاست و فرد نمی تواند ذهن خود را در حین خواب خاموش کند.
عوامل متعددی در بروز بی خوابی پارادوکسال نقش دارند، اما این مشکل بیشتر
جنبه روحی روانی دارد. اگر فردی از بستگان شما از این نوع بی خوابی رنج می
برد، وی را تشویق کنید تا به متخصص مراجعه کند.
اینسومنیای روانی
اینسومنیای روانی رایج بوده و کمی پیچیده اســت. این نوع بی خوابی معمولا به دلیل نگرانی بیش از اندازه از نخوابیدن بروز می کند. در واقع یک چرخه باطل شکل می گیرد. فرد نمی خوابد و نگران اســت که نتواند بخوابد. به طوری که فرد از زمان فرا رسیدن خواب هراس دارد، در نتیجه موفق به خوابیدن نیز نمی شود.
در اکثر موارد، افرادی که از نوع بی خوابی رنج می برند، به دلیل بدخوابی شبانه بیش از اندازه، روی خستگی روز بعد تمرکز دارند. برای رفع مشکل باید اضطراب یا افسردگی خود را درمان کنید. در نتیجه لازم اســت که تحت روان درمانی قرار بگیرد و مشکل را ریشه ای درمان کنید.
منبع: تبیان
اگر حتی با شنیدن کلمه "بیخوابی" آه از نهادتان بلند می شود بدانید که تنها نیستید. در حالت کلی اینسومنیا یا بیخوابی علامتی اســت که در اثر استرس، اضطراب، افسردگی، بیماری های جدی، درد و یا زیاده روی در دریافت برخی ترکیبات ایجاد می شود.
واژه ی علمی که برای بیان کمبود خواب یا بیخوابی استفاده می شود، اینسومنیا اســت. یک دسته بندی خاص برای اختلالات خواب وجود دارد، مبنی بر اینکه فرد شب ها در به خواب رفتن دچار مشکل هست و یا اینکه در طول شب یا صبح بسیار زودتر از زمان لازم از خواب بیدار می شود.
در حالت کلی اینسومنیا را با خواب ناکافی یا کیفیت بد خواب تعریف می کنند. اگر شما نیز گاهی دچار مشکلات خواب می شوید، احتمالا پزشک برایتان نوع عمومی بیخوابی را تشخیص می دهد. اما اگر بی خوابی تان دلیل خاصی داشته باشد، درمان آن نیز مستلزم کشف علت خواهد بود.
اینسومنیای انطباقی
این نوع بیخوابی
همانطور که از نامش پیداست، نوعی کمبود خواب ناشی از تطابق و سازگاری بیمار
با شرایط جدید اســت. این نوع بی خوابی معمولا بی خوابی حاد یا بیخوابی
موقتی نیز نامیده می شود و معمولا از استرس و فشار روحی ناگهانی در زندگی
ناشی می شود مانند طلاق، مرگ عزیزان، از دست دادن کار، ابتلا به یک بیماری
خطرناک و غیره. می توان بی خوابی انطباقی را با مصرف دارو و همچنین با روان
درمانی و کاهش استرس بیمار و تنظیم خواب عادی درمان کرد.
اینسومنیای کودکی
بی خوابی مخصوص بزرگسالان نیست. برخی کودکان نیز با اختلالات جدی خواب مواجه هستند که ممکن اســت روی تمرکز آنها در مدرسه تاثیر منفی بگذارد. بیخوابی کودکانه جدی اســت و اثرات منفی در رشد طبیعی کودک می گذارد.
برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین باید صبح مصرف شوند. کافئین نیز ماده ای اســت که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود
معمولا پزشکان از درمان دارویی برای مقابله با بیخوابی کودکان استفاده نمی کنند. بهترین روش صحبت با کودک برای کشف علت مشکل اســت.
معمولا استرس و ساعات نامنظم خوابیدن عامل اصلی بی خوابی در کودکان تشخیص داده می شود.
اینسومنیای ایدیوپاتیک
بی خوابی ایدیوپاتیک یکی از اختلالات جدی خواب محسوب می شود. این نوع بی خوابی، زندگی فرد را تحت تاثیر قرار داده و معمولا از دوران کودکی آغاز می شود. بی خوابی ایدیوپاتیک هیچ ارتباطی با استرس، مصرف دارو و یا احساس درد ندارد.
به معنای کلی این نوع بی خوابی نتیجه نوعی عدم تعادل فیزیکی در بدن اســت. به عنوان مثال می تواند ناشی از اختلال در سیستم بیدارکننده بدن باشد که بیش از اندازه فعال اســت و یا اینکه مرحله ایجاد خواب بسیار کم عمل می کند. آنچه معلوم اســت اینکه بیمار نیاز به درمان مخصوص اختلال خود دارد. این قبیل افراد باید به متخصص اختلالات خواب مراجعه کنند.
نوشابه و قهوه
اینسومنیای ناشی از مصرف زیاد برخی مواد
ترکیبات زیادی وجود دارند که تاثیر منفی بر کیفیت خواب می گذارند که از جمله می توان به داروها، کافئین، الکل و برخی مواد غذایی اشاره کرد. برخی داروها مانع از خواب می شوند، بنابراین لازم اســت که صبح مصرف شوند. کافئین (مثل قهوه و نوشایه سیاه) نیز ماده ای اســت که مانع از خاموش شدن ذهن در طول شب می شود.
در خصوص الکل باید گفت که این ماده می تواند به خوابیدن کمک کند، اما بدون شک فرد را در نیمه های شب بیدار و بدخواب می کند. برخی مواد غذایی بخصوص غذاهای تند و پرادویه نیز روی هضم غذا تاثیر گذاشته و خواب را به تاخیر می اندازند.
در این حالت، درمان ساده تر اســت. می
توانید از یک متخصص مشورت بگیرید. اما اصلاح برنامه غذایی، جایگزین کردن
داروها یا تغییر زمان مصرف آنها و همچنین خودداری از مصرف موادغذایی حاوی
کافئین می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
اینسومنیای ناشی از بیماری
گاهی بیخوابی در اثر مشکل روحی مربوط به استرس و اضطراب ایجاد می شود. این مسئله ممکن اســت در صورتی که فرد بیماری جسمی جدی داشته باشد نیز بروز کند. معمولا درد نشان دهنده وجود بیماری و ناخوشی در بدن اســت که البته روی خواب نیز تاثیر می گذارد.
مصرف داروهای مسکن و ضددرد تا حدودی مفید اســت،
اما ممکن اســت فرد به واسطه عوارض این داروها نیز دچار بی خوابی شود. اگر
از یک بیماری خاص رنج می برید حتما به پزشک مراجعه کنید و در خصوص مشکل بی
خوابی تان نیز با وی صحبت کنید.
اینسومنیای پارادوکسال
بی خوابی پارادوکسال مسئله ای پیچیده و متناقض اســت. در این نوع بی خوابی فرد شکایت می کند که شب ها فقط چند ساعت می خوابد و یا اصلا چشم روی هم نمی گذارد، اما علائم واضح بی خوابی را ندارد. در این نوع بیخوابی فعالیت ذهنی فرد بسیار بالاست و فرد نمی تواند ذهن خود را در حین خواب خاموش کند.
عوامل متعددی در بروز بی خوابی پارادوکسال نقش دارند، اما این مشکل بیشتر
جنبه روحی روانی دارد. اگر فردی از بستگان شما از این نوع بی خوابی رنج می
برد، وی را تشویق کنید تا به متخصص مراجعه کند.
اینسومنیای روانی
اینسومنیای روانی رایج بوده و کمی پیچیده اســت. این نوع بی خوابی معمولا به دلیل نگرانی بیش از اندازه از نخوابیدن بروز می کند. در واقع یک چرخه باطل شکل می گیرد. فرد نمی خوابد و نگران اســت که نتواند بخوابد. به طوری که فرد از زمان فرا رسیدن خواب هراس دارد، در نتیجه موفق به خوابیدن نیز نمی شود.
در اکثر موارد، افرادی که از نوع بی خوابی رنج می برند، به دلیل بدخوابی شبانه بیش از اندازه، روی خستگی روز بعد تمرکز دارند. برای رفع مشکل باید اضطراب یا افسردگی خود را درمان کنید. در نتیجه لازم اســت که تحت روان درمانی قرار بگیرد و مشکل را ریشه ای درمان کنید.
منبع: تبیان